Kinderen
alle pijlers
Wat zou jij achteraf anders doen? (Puberteit)
maandag 24 mei 2021 om 17:33
Ik sta aan t begin van de puberteit van mijn kinderen (1 van 13 en 1 van 11) en ben nog een beetje zoekende in t goed omgaan met de nieuwe fase (puberteit) waar m’n kinderen in zitten/komen.
Nou heeft natuurlijk niemand de wijsheid in pacht en elk kind gedijt bij z’n eigen aanpak.
Maar toch vroeg ik me af, om ervan te leren, wat zouden jullie achteraf anders doen? Of wat hadden jullie graag gewild dat je ouders anders hadden gedaan toen jij een puber was?
Ik vond t zelf bijv heel vervelend dat mijn ouders altijd alles wilde weten wat ik meemaakte en deed. En als ik iets niet vertelde namen ze me dit kwalijk. Voor een puber lijkt t mij juist heel normaal en gezond niet alles meer met je ouders te delen.
Wat betreft m’n eigen kinderen vind ik t bijvoorbeeld lastig in hoeverre je bovenop je kinderen moet zitten qua school. M’n oudste zit in 1 vwo. Hij is totaal niet gemotiveerd en alleen met dwingen aan z’n huiswerk te krijgen. Ik heb zoiets ga maar een treetje lager en over naar 2 havo. Ik denk dat je alleen maar tegenwerking en uiteindelijk een slechte band creëert als je een kind 6 jaar op z’n nek gaat zitten over school. Maar vind t toch lastig merk ik. Heb heel erg van huis meegekregen dat opleiding belangrijk is etc.
Nou heeft natuurlijk niemand de wijsheid in pacht en elk kind gedijt bij z’n eigen aanpak.
Maar toch vroeg ik me af, om ervan te leren, wat zouden jullie achteraf anders doen? Of wat hadden jullie graag gewild dat je ouders anders hadden gedaan toen jij een puber was?
Ik vond t zelf bijv heel vervelend dat mijn ouders altijd alles wilde weten wat ik meemaakte en deed. En als ik iets niet vertelde namen ze me dit kwalijk. Voor een puber lijkt t mij juist heel normaal en gezond niet alles meer met je ouders te delen.
Wat betreft m’n eigen kinderen vind ik t bijvoorbeeld lastig in hoeverre je bovenop je kinderen moet zitten qua school. M’n oudste zit in 1 vwo. Hij is totaal niet gemotiveerd en alleen met dwingen aan z’n huiswerk te krijgen. Ik heb zoiets ga maar een treetje lager en over naar 2 havo. Ik denk dat je alleen maar tegenwerking en uiteindelijk een slechte band creëert als je een kind 6 jaar op z’n nek gaat zitten over school. Maar vind t toch lastig merk ik. Heb heel erg van huis meegekregen dat opleiding belangrijk is etc.
boekenwurm_vlaai wijzigde dit bericht op 24-05-2021 21:02
0.08% gewijzigd
maandag 24 mei 2021 om 20:25
Ik had meer begeleiding willen hebben. Ik was net 12 toen ik op de middelbare school kwam en wist niets van het plannen van huiswerk. Ik modderde maar wat aan.
Mijn moeder had er zelf ook geen idee van, het interesseerde haar ook niet. Mijn vader werkte en verdiende het geld en dat was het. Ik vond mijn puberteit en dan vooral de middelbare schooltijd kut.
Was heel eenzaam en onzeker.
Dus: blijf met ze praten ook al vinden ze dat je soms zeurt. En als ze moeite hebben met plannen van huiswerk, vraag of ze bijles of huiswerkbegeleiding willen hebben.
Mijn moeder had er zelf ook geen idee van, het interesseerde haar ook niet. Mijn vader werkte en verdiende het geld en dat was het. Ik vond mijn puberteit en dan vooral de middelbare schooltijd kut.
Was heel eenzaam en onzeker.
Dus: blijf met ze praten ook al vinden ze dat je soms zeurt. En als ze moeite hebben met plannen van huiswerk, vraag of ze bijles of huiswerkbegeleiding willen hebben.
maandag 24 mei 2021 om 20:31
Oh ja. Praktische dingen zoals zorgverzekering regelen. Dat wist ik ook niet. Dat was toen ik 18 werd net nieuw en mijn moeder had me niet verteld dat ik een zorgverzekeraar moest zoeken.
Dus ik kreeg allemaal brieven dat ik onverzekerd was etc.
Wat een ellende. Ach er zijn zoveel dingen die ik anders zou doen..
Dus ik kreeg allemaal brieven dat ik onverzekerd was etc.
Wat een ellende. Ach er zijn zoveel dingen die ik anders zou doen..
maandag 24 mei 2021 om 20:52
Ik kreeg als puber en jongvolwassene veel vrijheid, maar daar ging ook mee samen dat er weinig aandacht was voor hoe het echt met mij ging en dat heb ik wel als eenzaam ervaren. Lange tijd heb ik gedacht dat het mij in ieder geval tot een zelfstandige volwassene heeft gemaakt, maar nu ik zelf moeder ben vraag ik me weleens af of ik niet net zo zelfstandig had kunnen worden met wat emotionele steun 
Dit probeer ik nu al met mijn eigen kinderen anders te doen, al zijn het nog geen pubers, door echt interesse te hebben in wat er in ze omgaat, ook als dat vooral verhalen over Youtubers zijn
Dit probeer ik nu al met mijn eigen kinderen anders te doen, al zijn het nog geen pubers, door echt interesse te hebben in wat er in ze omgaat, ook als dat vooral verhalen over Youtubers zijn
maandag 24 mei 2021 om 21:26
Hier ook, allemaal saaie verhalen over belangrijke dingen die ze in games online gewonnen hebben. Maar het gaat erom dat ze mij vertellen wat er in hun omgaat. Ook als dat over games gaat.
maandag 24 mei 2021 om 21:40
boerinnetje-van-buuten schreef: ↑24-05-2021 21:26Hier ook, allemaal saaie verhalen over belangrijke dingen die ze in games online gewonnen hebben. Maar het gaat erom dat ze mij vertellen wat er in hun omgaat. Ook als dat over games gaat.
En dat vond ik zo lastig, dan had ik het niet of verkeerdom onthouden en dan dacht ik een goede vraag te stellen en dan zeiden ze: 'Je snap het echt niet hè?'
Nu ze wat ouder zijn, snappen ze dat wel en snappen ze ook dat ik de details niet kán onthouden. Echt belangrijke zaken lukt me gelukkig wel.
maandag 24 mei 2021 om 21:59
Een vriendin van me moest altijd op tijd thuis zijn met stappen zelfs toen ze al 19 was. Aan de andere kant vertelde haar moeder altijd als we daar waren wat voor wilde jeugd ze zelf had gehad. Zo vreemd.
Vriendjes waren een no-go. Hierdoor werd er door vriendin stiekem in het bos en in het schuurtje geneukt. Schiet ook niet op toch. Dus te strenge regels zou ik voor m’n kind nooit doen.
Vriendjes waren een no-go. Hierdoor werd er door vriendin stiekem in het bos en in het schuurtje geneukt. Schiet ook niet op toch. Dus te strenge regels zou ik voor m’n kind nooit doen.
Lach hard, duik diep, kom terug..
woensdag 26 mei 2021 om 10:31
Dat denk ik ook: je doet het nooit goed. Ik heb als jongvolwassene wel eens gedacht dat het beter was geweest als mijn ouders zich meer met mijn schoolwerk hadden bemoeid, maar nu ik ouder ben, denk ik wel "waarom?". Ik ben met vallen en opstaan terecht gekomen waar ik nu ben en als mijn ouders zich ermee hadden bemoeid (wat ze nu ik eraan terug denk volgens mij ook best wel geprobeerd hebben, maar ik was en ben stronteigenwijs), hadden we waarschijnlijk meer ruzie gehad en niet per se een beter resultaat.Lady*Voldemort schreef: ↑24-05-2021 18:00Ik zou me vooral niet zo druk maken, met verreweg de meeste pubers komt het helemaal goed. En dan kun je nog zo je best doen om niet de fouten te maken die je ouders maakten maar dan doe je met al je goeie bedoelingen wel weer iets anders verkeerd.
Ik herken je strijd wel met mijn eigen brugklasser: niet te motiveren, alles uitstellen en totaal niet overzien wat er moet gebeuren. Ik heb me tijdens de lockdown even heel intensief met zijn schoolwerk bemoeid (want hij haalde alleen nog maar onvoldoendes) en dat was een ware uitputtingsslag voor ons allebei. Het was heel fijn dat zijn mentor de ramp voor me kon relativeren en toen de scholen weer open gingen, heb ik het dan ook los gelaten. En nu gaat het gelukkig vanzelf een stuk beter. Hij zit beter in zijn vel en doet op school al een groot deel van het werk. Daardoor kan ik de rest loslaten. Ik vraag nog wel regelmatig naar zijn planning en belangrijke deadlines, maar ga niet meer "samen" aan zijn huiswerk.
Stiekem denk ik dat hij het zelf ook wel belangrijk vindt dat hij op zijn eigen niveau door kan, dus ik probeer daar niet teveel nadruk op te leggen en te vertrouwen op zijn eigen motivatie.
woensdag 26 mei 2021 om 12:18
Juist helemaal niet vreemd. Die moeder wist wat ze zelf allemaal had uitgespookt en wat er allemaal was misgegaan en dat wilde ze haar dochter besparen.bumbly schreef: ↑24-05-2021 21:59Een vriendin van me moest altijd op tijd thuis zijn met stappen zelfs toen ze al 19 was. Aan de andere kant vertelde haar moeder altijd als we daar waren wat voor wilde jeugd ze zelf had gehad. Zo vreemd.
Vriendjes waren een no-go. Hierdoor werd er door vriendin stiekem in het bos en in het schuurtje geneukt. Schiet ook niet op toch. Dus te strenge regels zou ik voor m’n kind nooit doen.
Ik ben verantwoordelijk voor wat ik schrijf, niet voor wat u leest.
woensdag 26 mei 2021 om 13:05
Mijn moeder was heel beschermend en niet altijd op een fijne manier. (misbruikverleden) Ik merkte dat ik bewust dingen voor haar verzweeg omdat ik wist dat ze erover zou vallen of zich zorgen zou gaan maken. Dingen zoals mijn eerste zoen of eerste keer heb ik nooit met haar gedeeld, daarvoor voelde het niet vertrouwd genoeg. Ze opende mijn rekeningafschriften en had vaak het gevoel dat ik iedere uitgave, van mijn eigen geld, moest verantwoorden. Inmiddels ben ik 42 en ik ben er nog steeds allergisch voor dat anderen mijn post open maken of willen weten waar ik geld aan uit heb gegeven. Mijn moeder was een schat van een vrouw maar ook een vrouw met starre en vast geroeste denkbeelden. Zo had ik een tijd een vriend die oorspronkelijk uit Kenia kwam. Hij was heel goed voor me, het was echt een schat... Maar ik durfde het niet te vertellen omdat mijn moeder er ouderwetse, racistische denkbeelden op na hield. Ik woonde destijds nog thuis en die relatie is er uiteindelijk op stuk gelopen.
Nu ik zelf een dochter heb (ze is pas 8) begrijp ik dat mijn moeder beschermend was maar ik hoop wel dat ik er meer open voor stal staan om haar haar eigen keuzes te laten maken, zonder mijn mening op te willen dringen. Ik wil haar niet het gevoel geven dat ik haar dwing om keuzes te maken waar ze niet achter staat, zoals dat mij (met alle goede bedoelingen) wel is gebeurd.
Wat ik wel altijd bewonderd heb aan mijn moeder, is haar openheid over geestelijke gezondheid. Aan haar kant van de familie zijn we erfelijk belast met depressies en ze heeft ons altijd geleerd dat het niets is om je voor te schamen. Ze heeft het zelf meerdere malen doorgemaakt en juist daardoor was ze voor zowel mijn broer als voor mij echt een rots in de branding. Toen ik rond mijn 30ste besloot dat het niet meer ging en dat ik me op moest laten nemen omdat is suïcidaal was, was haar reactie dan ook dat ze trots op me was dat ik ervoor koos om hulp te zoeken. Met die steun ben ik er uiteindelijk bovenop gekomen en het is iets wat ik ook hoop mee te geven aan mijn dochter.
Nu ik zelf een dochter heb (ze is pas 8) begrijp ik dat mijn moeder beschermend was maar ik hoop wel dat ik er meer open voor stal staan om haar haar eigen keuzes te laten maken, zonder mijn mening op te willen dringen. Ik wil haar niet het gevoel geven dat ik haar dwing om keuzes te maken waar ze niet achter staat, zoals dat mij (met alle goede bedoelingen) wel is gebeurd.
Wat ik wel altijd bewonderd heb aan mijn moeder, is haar openheid over geestelijke gezondheid. Aan haar kant van de familie zijn we erfelijk belast met depressies en ze heeft ons altijd geleerd dat het niets is om je voor te schamen. Ze heeft het zelf meerdere malen doorgemaakt en juist daardoor was ze voor zowel mijn broer als voor mij echt een rots in de branding. Toen ik rond mijn 30ste besloot dat het niet meer ging en dat ik me op moest laten nemen omdat is suïcidaal was, was haar reactie dan ook dat ze trots op me was dat ik ervoor koos om hulp te zoeken. Met die steun ben ik er uiteindelijk bovenop gekomen en het is iets wat ik ook hoop mee te geven aan mijn dochter.
woensdag 26 mei 2021 om 14:25
Leuk topic
Tijdens mijn pubertijd lieten mijn ouders ons heel vrij, we waren ook makkelijke pubers en allemaal een hbo diploma. Maar ik heb een stuk begeleiding gemist..
* School; ging goed maar ik had liever wat meer begeleiding gehad, vooral met plannen en netheid in mijn werk.
* financiële planning; wij hadden het financieel goed thuis maar er werd nooit over gesproken. Toen ik 20 was had ik echt nog geen idee wat een huis of een auto kost.. ik zou mijn kinderen wel willen leren een financiële planning te maken en leren sparen.
* gezonde leefstijl; niet alleen bij pubers maar ook nu mijn kinderen nog klein zijn wil ik ze veel beter meegeven hoe belangrijk gezond eten en sporten is (en dat het ook leuk is). Mijn moeder was altijd op diet, had een hekel aan sporten maar heeft nog steeds overgewicht en dat vond ik zeker in mijn pubertijd wel vervelend, schaamde mij soms wel voor haar (onterecht).
Tijdens mijn pubertijd lieten mijn ouders ons heel vrij, we waren ook makkelijke pubers en allemaal een hbo diploma. Maar ik heb een stuk begeleiding gemist..
* School; ging goed maar ik had liever wat meer begeleiding gehad, vooral met plannen en netheid in mijn werk.
* financiële planning; wij hadden het financieel goed thuis maar er werd nooit over gesproken. Toen ik 20 was had ik echt nog geen idee wat een huis of een auto kost.. ik zou mijn kinderen wel willen leren een financiële planning te maken en leren sparen.
* gezonde leefstijl; niet alleen bij pubers maar ook nu mijn kinderen nog klein zijn wil ik ze veel beter meegeven hoe belangrijk gezond eten en sporten is (en dat het ook leuk is). Mijn moeder was altijd op diet, had een hekel aan sporten maar heeft nog steeds overgewicht en dat vond ik zeker in mijn pubertijd wel vervelend, schaamde mij soms wel voor haar (onterecht).
woensdag 26 mei 2021 om 16:25
Dat snap ik, maar ga dan ook niet interessant lopen doen met je eigen verhalen. Nou was het net alsof ze het haar dochter niet gunde. Zo van ik deed lekker wat ik wilde en dat wat geweldig leuk en interessant, maar jij mag het niet.mevrouwiglesias schreef: ↑26-05-2021 12:18Juist helemaal niet vreemd. Die moeder wist wat ze zelf allemaal had uitgespookt en wat er allemaal was misgegaan en dat wilde ze haar dochter besparen.
Lach hard, duik diep, kom terug..
woensdag 26 mei 2021 om 16:43
Uit mijn eigen jeugd en wat werkt in mijn omgeving (nu en destijds);
- Je bent een ouder geen beste vriend. Dus bekijk welke zaken je wel en niet kunt delen met je kind. Ook neemt een ouder uiteindelijk de beslissingen (in overleg maar wees wel duidelijk),
- behandel niet ieder kind hetzelfde. Kijk wat ieder kind aankan. En hoe ze omgaan met verantwoordelijkheid,
- zorg voor een leuke en gezellige omgeving waar vrienden ook welkom zijn. Beter dat ze bij jou rondhangen dan ergens buiten overlast bezorgen. Thuis heb je ook kijk op wie de vrienden zijn,
- motiveer sport, vrienden en een bijbaan om verschillende vaardigheden te ontwikkelen naast de studie,
- zit op 1 lijn met je partner. Laat je niet uitspelen,
- praat in de avond op een rustig moment met je kind. Geef voldoende informatie over belangrijke onderwerpen (seksuele voorlichting maar ook relaties vriendschap of financiën). Laat het niet over aan school of vrienden maar wees zelf aan zet.
- Geef advies over belangrijke zaken (zoals school en studiekeuze). Een puber kan totaal niet overzien wat wel of niet verstandig is en waarom (zoveel jongeren volgen totaal onzinnig studies zonder perspectief).
- Wees open en eerlijk en geef fouten toe.
Maar het belangrijkste zorg voor een veilige stabiele omgeving waar je kind graag thuiskomt. Als jij zelf een zooitje van je leven hebt, je huis een puinhoop is of er andere problemen zijn. Kan je nooit een voorbeeld zijn.
- Je bent een ouder geen beste vriend. Dus bekijk welke zaken je wel en niet kunt delen met je kind. Ook neemt een ouder uiteindelijk de beslissingen (in overleg maar wees wel duidelijk),
- behandel niet ieder kind hetzelfde. Kijk wat ieder kind aankan. En hoe ze omgaan met verantwoordelijkheid,
- zorg voor een leuke en gezellige omgeving waar vrienden ook welkom zijn. Beter dat ze bij jou rondhangen dan ergens buiten overlast bezorgen. Thuis heb je ook kijk op wie de vrienden zijn,
- motiveer sport, vrienden en een bijbaan om verschillende vaardigheden te ontwikkelen naast de studie,
- zit op 1 lijn met je partner. Laat je niet uitspelen,
- praat in de avond op een rustig moment met je kind. Geef voldoende informatie over belangrijke onderwerpen (seksuele voorlichting maar ook relaties vriendschap of financiën). Laat het niet over aan school of vrienden maar wees zelf aan zet.
- Geef advies over belangrijke zaken (zoals school en studiekeuze). Een puber kan totaal niet overzien wat wel of niet verstandig is en waarom (zoveel jongeren volgen totaal onzinnig studies zonder perspectief).
- Wees open en eerlijk en geef fouten toe.
Maar het belangrijkste zorg voor een veilige stabiele omgeving waar je kind graag thuiskomt. Als jij zelf een zooitje van je leven hebt, je huis een puinhoop is of er andere problemen zijn. Kan je nooit een voorbeeld zijn.
vrijdag 28 mei 2021 om 11:29
Ik ben nu 24 jaar, als puber heb ik best wel een hoop ruzie gehad met mijn ouders. Dit ging dan vooral over school, telefoon gebruik en vriendjes.
Achteraf ben ik nu ontzettend blij dat mijn ouders zo achter m'n broek aan gezeten hebben wat betreft school. Ik heb een vak geleerd en ik heb nu een vaste baan, een koophuis en een fijne stabiele relatie.
Ik heb met mijn beide ouders een hele goede band, kan alles bij ze kwijt. Ze wonen op nog geen kwartier fietsen bij me vandaan, ik zie ze sowieso 1 keer per week en ik heb ook regelmatig app contact met mijn moeder.
Achteraf ben ik nu ontzettend blij dat mijn ouders zo achter m'n broek aan gezeten hebben wat betreft school. Ik heb een vak geleerd en ik heb nu een vaste baan, een koophuis en een fijne stabiele relatie.
Ik heb met mijn beide ouders een hele goede band, kan alles bij ze kwijt. Ze wonen op nog geen kwartier fietsen bij me vandaan, ik zie ze sowieso 1 keer per week en ik heb ook regelmatig app contact met mijn moeder.
