Kinderen
alle pijlers
Werk, gezin en oververmoeid
vrijdag 15 september 2023 om 21:39
Hallo allen,
We hebben een gezin van drie jonge kinderen: 4, 2,5 en een baby van 9 maanden. De baby wordt nog elke nacht wakker voor borstvoeding en valt pas in slaap zodra wij gaan slapen. Daarnaast werk ik sinds 5 maanden 36 uur en we zijn drie weken geleden verhuisd.
De verhuizing wilde ik al jaren heel graag. Gelukkig is het net gebeurd voordat onze oudste naar de basisschool ging. Kind is dus net begonnen net school. We zijn er blij mee dat kind nu dus niet meer van school moet wisselen. De spanning heeft ze natuurlijk wel meegekregen, dus (heel sneu) heeft ze weken lang bijna elke dag in bed geplast (en hadden wij natuurlijk elke dag extra was). Gelukkig gaat het nu beter en beter met haar.
De verhuizing is erg stroef gegaan. Het was nogal een afstand (200km) en zo'n beetje alles ging mis. Verhuisdienst was de schroeven kwijt (na 1,5 week gevonden) van onze kasten en poten van de bank. Hierdoor konden we na de verhuizing niets in elkaar zetten. Ook hadden ze autopech met onze spullen waardoor we pas 's nachts klaar waren met de verhuizing. Het heeft lang geduurd voordat het hier een beetje op orde was. We konden in de eerste instantie weinig uitpakken en wegsteken want geen kasten. En geen bank. Gelukkig is het nu beter, maar het huis is nog steeds een chaos en nog helemaal niet gezellig of knus.
Daarnaast werk ik dus 36 uur en ik merk dat ik het niet meer zo goed volhoud. Ik heb mijn vakantiedagen opgenomen voor de verhuizing (en sta nu in de min) en ik ben vermoeider dan ooit. Sinds 1,5 week ben ik weer aan de slag en het gaat moeizaam. Aspecten van het werk wat ik erg leuk/interessant vind gaan blijkbaar binnen een paar maanden naar een andere afdeling. Er hangt geen gezellige sfeer meer in het team. Het is een tijdelijk team, dus vanaf volgende maand gaat iedereen naar een andere vestiging dus dit kan gelukkig wel weer verbeteren. Ik vind het op zich wel boeiend maar door die bepaalde taken die straks wegvallen zie ik wel een stuk minder het nut van mijn functie. Ik had verwacht dat het een maatschappelijk relevante positie was (dit is ook hoe deze functie zich 'presenteert') maar dat valt enorm tegen, eerlijk gezegd.
En daarnaast hebben we nog een super leuke en lieve baby, die elke nacht minimaal 1x wakker wordt. Met de verhuizing was het de eerste twee weken zelfs een stuk of 5x (ze was ook erg ziek tijdens en na de verhuizing) en wilde alleen maar vastgehouden worden en aan de borst. Ook 's nachts. Een speen weigert ze tegenwoordig. Ik wil na de winter gaan stoppen met bv (met als reden dat dan het griepseizoen voorbij is) maar nu dus nog niet. Dat komt dan weer wel met een prijs want ik kan niet wachten tot ik weer lekker kan doorslapen! Even nachtelijke ongelukjes en nachtmerries niet meegerekend
Maar goed. Ik ben dus MOE, haal niet genoeg voldoening uit mijn werk, leef in een chaotisch huis maar ik heb dan ook weer weinig energie om dat dan aan te pakken (ik bedoel: het huis op orde en gezellig maken, andere baan zoeken..). Daarbij hebben we het geld nu ook wel echt nodig dus minder werken wordt denk ik lastig. Ik weet even niet wat te doen.
Mijn man doet overigens wel veel in het huis maar ook hij loopt op z'n tandvlees. Begin vorig jaar was hij er een paar maanden uit, want overspannen. Hij is weer helemaal terug: ondertussen heeft hij nieuw, leuk werk en wordt hij gewaardeerd. Hij is ook erg blij met onze nieuwe leefomgeving (mijn geboortestad) en hij is ook de hele dag in de weer met van alles (huishouden, kinderen, verhuizingszaken). Hij rust alleen als hij slaapt. Ik trouwens ook, maar ik heb daar dan ook de gebroken nachten bij.
Ik vind het lekker om het even van me af te schrijven en even heerlijk te zeuren. En als iemand de gouden tip heeft hoe dit te doorstaan: laat het me weten. Hoe zouden jullie zo'n situatie aanpakken?
Dank!
We hebben een gezin van drie jonge kinderen: 4, 2,5 en een baby van 9 maanden. De baby wordt nog elke nacht wakker voor borstvoeding en valt pas in slaap zodra wij gaan slapen. Daarnaast werk ik sinds 5 maanden 36 uur en we zijn drie weken geleden verhuisd.
De verhuizing wilde ik al jaren heel graag. Gelukkig is het net gebeurd voordat onze oudste naar de basisschool ging. Kind is dus net begonnen net school. We zijn er blij mee dat kind nu dus niet meer van school moet wisselen. De spanning heeft ze natuurlijk wel meegekregen, dus (heel sneu) heeft ze weken lang bijna elke dag in bed geplast (en hadden wij natuurlijk elke dag extra was). Gelukkig gaat het nu beter en beter met haar.
De verhuizing is erg stroef gegaan. Het was nogal een afstand (200km) en zo'n beetje alles ging mis. Verhuisdienst was de schroeven kwijt (na 1,5 week gevonden) van onze kasten en poten van de bank. Hierdoor konden we na de verhuizing niets in elkaar zetten. Ook hadden ze autopech met onze spullen waardoor we pas 's nachts klaar waren met de verhuizing. Het heeft lang geduurd voordat het hier een beetje op orde was. We konden in de eerste instantie weinig uitpakken en wegsteken want geen kasten. En geen bank. Gelukkig is het nu beter, maar het huis is nog steeds een chaos en nog helemaal niet gezellig of knus.
Daarnaast werk ik dus 36 uur en ik merk dat ik het niet meer zo goed volhoud. Ik heb mijn vakantiedagen opgenomen voor de verhuizing (en sta nu in de min) en ik ben vermoeider dan ooit. Sinds 1,5 week ben ik weer aan de slag en het gaat moeizaam. Aspecten van het werk wat ik erg leuk/interessant vind gaan blijkbaar binnen een paar maanden naar een andere afdeling. Er hangt geen gezellige sfeer meer in het team. Het is een tijdelijk team, dus vanaf volgende maand gaat iedereen naar een andere vestiging dus dit kan gelukkig wel weer verbeteren. Ik vind het op zich wel boeiend maar door die bepaalde taken die straks wegvallen zie ik wel een stuk minder het nut van mijn functie. Ik had verwacht dat het een maatschappelijk relevante positie was (dit is ook hoe deze functie zich 'presenteert') maar dat valt enorm tegen, eerlijk gezegd.
En daarnaast hebben we nog een super leuke en lieve baby, die elke nacht minimaal 1x wakker wordt. Met de verhuizing was het de eerste twee weken zelfs een stuk of 5x (ze was ook erg ziek tijdens en na de verhuizing) en wilde alleen maar vastgehouden worden en aan de borst. Ook 's nachts. Een speen weigert ze tegenwoordig. Ik wil na de winter gaan stoppen met bv (met als reden dat dan het griepseizoen voorbij is) maar nu dus nog niet. Dat komt dan weer wel met een prijs want ik kan niet wachten tot ik weer lekker kan doorslapen! Even nachtelijke ongelukjes en nachtmerries niet meegerekend
Maar goed. Ik ben dus MOE, haal niet genoeg voldoening uit mijn werk, leef in een chaotisch huis maar ik heb dan ook weer weinig energie om dat dan aan te pakken (ik bedoel: het huis op orde en gezellig maken, andere baan zoeken..). Daarbij hebben we het geld nu ook wel echt nodig dus minder werken wordt denk ik lastig. Ik weet even niet wat te doen.
Mijn man doet overigens wel veel in het huis maar ook hij loopt op z'n tandvlees. Begin vorig jaar was hij er een paar maanden uit, want overspannen. Hij is weer helemaal terug: ondertussen heeft hij nieuw, leuk werk en wordt hij gewaardeerd. Hij is ook erg blij met onze nieuwe leefomgeving (mijn geboortestad) en hij is ook de hele dag in de weer met van alles (huishouden, kinderen, verhuizingszaken). Hij rust alleen als hij slaapt. Ik trouwens ook, maar ik heb daar dan ook de gebroken nachten bij.
Ik vind het lekker om het even van me af te schrijven en even heerlijk te zeuren
. En als iemand de gouden tip heeft hoe dit te doorstaan: laat het me weten. Hoe zouden jullie zo'n situatie aanpakken?Dank!
Hakuna Matata
zondag 17 september 2023 om 13:26
Er is ook nog een man (die ook nog vorig jaar overspannen is geweest), die wil misschien ook wel minder gaan werken. Als het mogelijk is minder te werken, zou ik eerder allebei iets minder gaan werken en niet één van de twee veel minder.
zondag 17 september 2023 om 13:35
TO schrijft het geld nu echt nodig te hebben. Ik weet niet of ‘nu’ betekent: in deze tijdelijke periode met dure verhuizing, extra kosten etc., of dat nu betekent: nu we een (veel) hogere hypotheek hebben.NoPepsiPlease schreef: ↑17-09-2023 13:07Ik mag toch hopen dat het huis waar ze naartoe verhuisd zijn ook te betalen is als niet beide ouders fulltime werken.
zondag 17 september 2023 om 13:35
Oh TO, ik herken mezelf van een paar maanden terug in je post.
Verhuisd, hoogzwanger en met een peuter die niet direct lekker kon aarden, man en ik beiden een nieuwe fulltime baan (vandaar ook de verhuizing) en als klap op de vuurpijl overleden er 2 dierbaren in die periode, waarvan 1 onverwacht.
Wat mij hielp, is overlevingsmodus. Ik stond juist zo min mogelijk stil bij hoe heftig het allemaal was wat er gebeurde, want er was simpelweg geen keuze. We moesten door. En dat geldt voor jou op sommige vlakken ook, je zit nu eenmaal in die verhuizing, geen zin om daar te lang bij stil te staan.
Daarnaast heb ik 2 kamers waar ik veel was (woonkamer en slaapkamer) helemaal naar wens ingericht. En de rest van het huis is nog steeds een zooi, want waar haal je inderdaad de tijd vandaan met jonge kinderen en een fulltime baan. Accepteren, stukje voor stukje. Maar zorg dat je je fijn voelt in die ene (of 2) kamers waar je het vaakst bent.
Verhuisd, hoogzwanger en met een peuter die niet direct lekker kon aarden, man en ik beiden een nieuwe fulltime baan (vandaar ook de verhuizing) en als klap op de vuurpijl overleden er 2 dierbaren in die periode, waarvan 1 onverwacht.
Wat mij hielp, is overlevingsmodus. Ik stond juist zo min mogelijk stil bij hoe heftig het allemaal was wat er gebeurde, want er was simpelweg geen keuze. We moesten door. En dat geldt voor jou op sommige vlakken ook, je zit nu eenmaal in die verhuizing, geen zin om daar te lang bij stil te staan.
Daarnaast heb ik 2 kamers waar ik veel was (woonkamer en slaapkamer) helemaal naar wens ingericht. En de rest van het huis is nog steeds een zooi, want waar haal je inderdaad de tijd vandaan met jonge kinderen en een fulltime baan. Accepteren, stukje voor stukje. Maar zorg dat je je fijn voelt in die ene (of 2) kamers waar je het vaakst bent.
zondag 17 september 2023 om 13:41
Wat Lisava zegt is zeker realistisch. Je man is overspannen en je wordt zwanger. Hoeft niet.YadaMada schreef: ↑17-09-2023 11:33Zo makkelijk is het niet. Ze werkt waarschijnlijk gewoon voor het geld hè.Misschien ook omdat ze het leuk vindt, maar de hoofdreden in dit verhaal lijkt mij gewoon geld.
En een vehuizing is soms noodzakelijk. Dat is ook niet iets dat de meeste mensen leuk vinden. Sterker nog, het levert veel stress op en staat op nummer 3 van de meest stressvolle ervaringen.
Dus wat jij zegt is niet realistisch.
Ik lees in dit topic vaak het woord respect voor de situatie. Waarom? Ik heb ook collega's die teveel kiezen en vaak uitvallen (vergeet niet, met veel kinderen is altijd iets). Wat is er respectvol aan om geen grenzen te stellen, alles te willen en uiteindelijk anderen (collega's, familie, vrienden) ermee op te zadelen?
Schrap in je budget daar waar kan, ga beiden minder uren werken, betaal éénmalig een schoonmaakbedrijf en maak een huishoudelijke taakverdeling, neem ouderschapsverlof en stop met borstvoeding.
zondag 17 september 2023 om 13:49
Dat respect begrijp ik ook niet.Roekiezoekie schreef: ↑17-09-2023 13:41Wat Lisava zegt is zeker realistisch. Je man is overspannen en je wordt zwanger. Hoeft niet.
Ik lees in dit topic vaak het woord respect voor de situatie. Waarom? Ik heb ook collega's die teveel kiezen en vaak uitvallen (vergeet niet, met veel kinderen is altijd iets). Wat is er respectvol aan om geen grenzen te stellen, alles te willen en uiteindelijk anderen (collega's, familie, vrienden) ermee op te zadelen?
Schrap in je budget daar waar kan, ga beiden minder uren werken, betaal éénmalig een schoonmaakbedrijf en maak een huishoudelijke taakverdeling, neem ouderschapsverlof en stop met borstvoeding.
Waarom respect zeggen wanneer iemand zijn of haar leven zo vol aan het plannen is dat ze zichzelf voorbij aan het draven zijn.
Drie kleine kinderen,allebei? 36 uur werken en dan ook nog een verhuizing. Je moet er maar zin in hebben.
zondag 17 september 2023 om 14:04
Hoewel veel van de reacties lovend zijn, snap ik de keuzes die jullie maken echt niet. Het simpele feit is dat je een bepaald aantal uur in een dag hebt, je wat financien een bepaald bedrag binnenkrijgt. Het respect wat wordt aangegeven, snap ik ook niet. De keuzes vind ik voornamelijk niet handig en slim, met name voor de kinderen. Die zitten nu dus met 2 ouders die bovenstaande keuzes een slim plan vonden, maar het vervolgens niet meer trekken. Je weet dat het krijgen van kinderen impactvol is, een verhuizing is dat ook, werken en kinderen opvoeden ook. En dan het raar vinden dat je moe bent? Op welk moment hebben jullie stilgestaan bij de kinderen en aan hun welzijn gedacht hierin?
zondag 17 september 2023 om 14:08
Precies, jij verwoodt het goed, to's situatie is illustratief voor wat ik veel om me heen zie: mensen die van alles willen en geen consessies doen, met als gevolg uitval, spanningen, stress. Waar anderen ook weer de dupe van worden.Roekiezoekie schreef: ↑17-09-2023 13:41Wat Lisava zegt is zeker realistisch. Je man is overspannen en je wordt zwanger. Hoeft niet.
Ik lees in dit topic vaak het woord respect voor de situatie. Waarom? Ik heb ook collega's die teveel kiezen en vaak uitvallen (vergeet niet, met veel kinderen is altijd iets). Wat is er respectvol aan om geen grenzen te stellen, alles te willen en uiteindelijk anderen (collega's, familie, vrienden) ermee op te zadelen?
Schrap in je budget daar waar kan, ga beiden minder uren werken, betaal éénmalig een schoonmaakbedrijf en maak een huishoudelijke taakverdeling, neem ouderschapsverlof en stop met borstvoeding.
zondag 17 september 2023 om 14:12
Eens. En maar klagen. Maar op eigen verantwoordelijkheid wijzen is uit den boze. Dan ben je een empathieloze hork.
zondag 17 september 2023 om 14:15
zondag 17 september 2023 om 15:07
Ik vind ook zeker wel dat je gelijk hebt dat je vaak leest dat mensen alles willen doen. Keuzes maken is lastig vaak.
Maar goed TO zit nu al in deze situatie, dus dan is het fijner voor haar om daar advies op te krijgen hoe ze de situatie weer uitkomt / beter onder controle krijgt.
En eens fashionvictim, dat het ziekmelden heel makkelijk genoemd wordt. Dat zou pas een allerlaatste optie moeten zijn.
Jaren terug zelf in een situatie gezeten waarin werk en privé even teveel samen was (omstandigheden qua werk verplicht moeten omgooien naar meer en verder weg werken door een reorganisatie), maar toen focus gelegd op werk en gezin, en daarnaast solliciteren tot ik andere baan had die weer beter paste in onze situatie en toen nog weer veel later pas de rest weer opgepakt.
zondag 17 september 2023 om 16:14
Ik heb hier toevallig laatst een topic over geopend. De reacties waren niet mals. Maar nu lees ik dit topic en word ik toch wel weer bevestigd in het idee dat mensen teveel willen en het zich zo ontzettend moeilijk maken.Roekiezoekie schreef: ↑17-09-2023 13:41Wat Lisava zegt is zeker realistisch. Je man is overspannen en je wordt zwanger. Hoeft niet.
Ik lees in dit topic vaak het woord respect voor de situatie. Waarom? Ik heb ook collega's die teveel kiezen en vaak uitvallen (vergeet niet, met veel kinderen is altijd iets). Wat is er respectvol aan om geen grenzen te stellen, alles te willen en uiteindelijk anderen (collega's, familie, vrienden) ermee op te zadelen?
Schrap in je budget daar waar kan, ga beiden minder uren werken, betaal éénmalig een schoonmaakbedrijf en maak een huishoudelijke taakverdeling, neem ouderschapsverlof en stop met borstvoeding.
Als het idd echt waar is dat TO en man beiden fulltime moeten werken om de hypotheek te kunnen betalen dan zijn daarin niet zulk handige keuzes gemaakt. Heeft ze achteraf gezien niks aan. Maar ik help toch graag mee uitdragen dat je niet alles kunt hebben. Om te voorkomen dat ouders (en toch vaak de moeders) zich volledig uitputten.
"I'd like a coke". " Is Pepsi ok?" " Is Monopolymoney ok?"
zondag 17 september 2023 om 16:44
Of ziekmelden nadelig is voor collega’s dat hangt helemaal van je baan af. Als ik me ziekmeldt dan hoeft er niemand wat van me over te nemen. Het blijft gewoon allemaal een weekje liggen, maar ik bezorg niemand meer stress.
Daarnaast, wat ik probeerde te zeggen was: je kan je beter preventief even een week ziekmelden om pas op de plaats te maken ipv doorgaan tot het gaatje en dan er maanden uit liggen. Dat is pas echt nadelig voor je collega’s, toch?
Verder wel eens met de reacties dat TO teveel heeft gedaan/gewild maar daar heeft ze nu niks meer aan.. die kinderen zijn er, dat nieuwe huis ook.
Daarnaast, wat ik probeerde te zeggen was: je kan je beter preventief even een week ziekmelden om pas op de plaats te maken ipv doorgaan tot het gaatje en dan er maanden uit liggen. Dat is pas echt nadelig voor je collega’s, toch?
Verder wel eens met de reacties dat TO teveel heeft gedaan/gewild maar daar heeft ze nu niks meer aan.. die kinderen zijn er, dat nieuwe huis ook.
zondag 17 september 2023 om 16:56
Ik denk dat to een structureel probleem heeft en er niet is met een weekje.Stientje schreef: ↑17-09-2023 16:44Of ziekmelden nadelig is voor collega’s dat hangt helemaal van je baan af. Als ik me ziekmeldt dan hoeft er niemand wat van me over te nemen. Het blijft gewoon allemaal een weekje liggen, maar ik bezorg niemand meer stress.
Daarnaast, wat ik probeerde te zeggen was: je kan je beter preventief even een week ziekmelden om pas op de plaats te maken ipv doorgaan tot het gaatje en dan er maanden uit liggen. Dat is pas echt nadelig voor je collega’s, toch?
Verder wel eens met de reacties dat TO teveel heeft gedaan/gewild maar daar heeft ze nu niks meer aan.. die kinderen zijn er, dat nieuwe huis ook.
Verder vind ik het ook wel bijzonder dat het bij jouw werk geen verschil maakt, of je er wel of niet bent een week lang.
zondag 17 september 2023 om 17:04
fashionvictim schreef: ↑17-09-2023 14:23Tekenend daarin is ook hoeveel mensen al hebben aangeraden om zich ziek te melden.
Dat (en stoppen met werken
) is blijkbaar beter dan stoppen met borstvoeding. Heel bijzonder. Want die bv is niet nodig en het is dus niet nodig dat TO elke nacht gebroken nachten heeft en energie in productie stopt. Ze kan veel winnen door dit los te laten. Maar TO gaat niet eens in op dat advies, het lijkt dat ze oogkleppen op heeft op dat vlak, blijkbaar moét dit doorgaan. Ten koste van een hoop, terwijl het water aan de lippen staat (en logisch, want ze hebben nogal wat keuzes gemaakt met intense gevolgen).
zondag 17 september 2023 om 17:14
To, jullie doel was om naar je geboorteplaats te verhuizen, liefst voordat de oudste naar school gaat. Dat is jullie gelukt! Jouw baan was dus een middel om op een bepaalde plek te kunnen wonen. Je vindt er nu weliswaar weinig voldoening in, maar dat was het doel ook niet. Als het allemaal wat rustiger is, kun je altijd nog om je heen kijken.
Dag is nooit zo nat of zun schient aaltied wat.
zondag 17 september 2023 om 17:17
Wie garandeert dat dat kind ineens doorslaapt op kunstvoeding?
Ben je alsnog misschien 3 keer per nacht wakker.
Kan man wel helpen, maar reken maar dat je na 9 maanden borstvoeding alsnog zowat elke keer mee wakker bent.
Ik zou kijken wie je uit jullie omgeving (broers en zussen, vrienden, collega's, ...) allemaal een weekend lang bijeen krijgt om dat huis op te ruimen en aan te pakken. Waarbij de oudste 2 kinderen eventueel bij oma en opa of elders logeren, zodat ze niet in de weg lopen.
Is het huis tenminste al in orde en hoef je daar geen tijd meer aan te spenderen.
Aan een andere baan en solliciteren zou ik nu écht niet beginnen.
Eerst maar effe een tijdje op standje overleef de volgende maanden aankijken.
En kijken - zowel financieel als op je werk - of een halve of hele dag ouderschapsverlof een optie is.
Ben je alsnog misschien 3 keer per nacht wakker.
Kan man wel helpen, maar reken maar dat je na 9 maanden borstvoeding alsnog zowat elke keer mee wakker bent.
Ik zou kijken wie je uit jullie omgeving (broers en zussen, vrienden, collega's, ...) allemaal een weekend lang bijeen krijgt om dat huis op te ruimen en aan te pakken. Waarbij de oudste 2 kinderen eventueel bij oma en opa of elders logeren, zodat ze niet in de weg lopen.
Is het huis tenminste al in orde en hoef je daar geen tijd meer aan te spenderen.
Aan een andere baan en solliciteren zou ik nu écht niet beginnen.
Eerst maar effe een tijdje op standje overleef de volgende maanden aankijken.
En kijken - zowel financieel als op je werk - of een halve of hele dag ouderschapsverlof een optie is.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
zondag 17 september 2023 om 17:29
Ik begrijp jouw koppeling bv= gebroken nachten, kunstvoeding = doorslapen niet. Mijn kinderen sliepen allemaal pas na twee jaar door. Ook dus toen ik allang was gestopt met bv.S-Groot schreef: ↑17-09-2023 17:04Dat (en stoppen met werken
Ik vond het juist heel makkelijk dat ik niet eerst naar beneden moest om een fles te maken.
zondag 17 september 2023 om 17:36
Nou, idd. Ik snap niet dat men dít als eerste optie aandraagt! Dat kindje gaat echt niet ineens niet meer wakker worden. De gup is negen maanden, en heeft óók net een stressvolle periode achter de rug!! Dan is bv echt zoveel makkelijker dan fles.
To; in NL mag je je ouderschapsverlof gewoon direct opnemen hoor, ook al werk je er net. Maar als je in België woont, weet ik daar niks vanaf.
(en ik ben het eens met de mensen overload aan kinderen, werken, verhuizen, maar goed; daar doe je nu niks meer aan
)
zondag 17 september 2023 om 17:45
Het maakt vooral verschil voor mezelf, want het werk blijft voor MIJ liggen, niet zozeer voor anderen. Nou ja, laten we deze discussie maar stoppen want we komen hier niet uit denk ik zonder te weten wat TO precies doet.
zondag 17 september 2023 om 18:47
Desayuno schreef: ↑17-09-2023 13:18Zorgen dat de woonkamer acceptabel is zodat je fatsoenlijk kan zitten, en dat de slaapkamers acceptabel zijn qua veiligheid enzo. De rest komt allemaal in stapjes. Dan kun je ruimte voor ruimte opruimen en afmaken.
En dan het jezelf zoveel mogelijk makkelijk maken. Plast een kind mogelijk nog in bed, dan luiers aandoen (scheelt snachts gedoe en al die was), plan je maaltijden en/of eet super makkelijk en bestel op werkdagen, en vraag zoals overal gezegd om klushulp.
En over werk: gewoon met verstand op 0 doen wat je moet doen, als alles rustig is thuis kun je wel weer verder kijken maar nu niet. En trek je het vandaag niet meer, dan meld je je een week ziek en laat de kinderen wel naar de opvang gaan uiteraard. Kun jij mooi even bijtanken en wellicht nog wat opruimen/aanpakken in huis. Geestelijk ziek is ook ziek namelijk.
Mijn kleuter is al sinds zijn geboorte 3x per nacht wakker, elke nacht. Ik ga ook al jaren echt vroeg slapen, dan is dat stukken beter vol te houden.
Ik vind dat voorstel van ziekmelden toch zoiets geks. Dit is geen ziek zijn maar teveel hooi op je vork nemen. Daar hoeven collega's of werkgevers toch niet voor op te draaien? Aparte mentaliteit wel.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
