Kinderen
alle pijlers
Wie ervaring met wel/niet afbreken zwangerschap
vrijdag 14 maart 2008 om 15:35
Ik weet sinds kort dat ik zwanger ben van ons 3e kind. Dit was niet de bedoeling, ondanks anticonceptie is het toch gebeurd. Wat nu. Man ziet het absoluut niet zitten; ik durf het absoluut wel aan en ben er zelfs blij mee, hoewel ik me nu een emotioneel wrak voel. We staan zo lijnrecht tegenover elkaar. Volgende week naar een arts voor een volgende stap, maar hoe dit verder moet, ik heb echt geen idee. Wie o wie kan me helpen, heeft iets soortgelijks ook meegemaakt en hoe is het jou/jullie vergaan??
vrijdag 14 maart 2008 om 15:49
vrijdag 14 maart 2008 om 15:52
Moeilijke situatie. Luisteren naar je gevoel klinkt erg leuk, maar ik denk dat dat niet het enige is waar je aan moet denken.
Je gebruikte anticonceptie, dus je wilde in eerste instantie geen kind meer. Het feit dat je nu toch zwanger bent, zou er dan niet voor moeten zorgen dat je nu wel een kind wil.
Zet wat zaken voor jezelf op een rijtje:
-Heb je de middelen/ruimte en dergelijke om voor dit kind te zorgen?
-Zou het passen in jullie huidige gezin?
En tja, als je man het niet wil, moet je dat respecteren. Ik kan me heel goed voorstellen dat je er toch blij mee bent, maar probeer toch heel rationeel je beslissing te maken. Is je gezin nu compleet?
Sorry als ik het allemaal wat zakelijk schets, maar ik denk dat dat wel het slimste is.
Heel veel sterkte meid!
Je gebruikte anticonceptie, dus je wilde in eerste instantie geen kind meer. Het feit dat je nu toch zwanger bent, zou er dan niet voor moeten zorgen dat je nu wel een kind wil.
Zet wat zaken voor jezelf op een rijtje:
-Heb je de middelen/ruimte en dergelijke om voor dit kind te zorgen?
-Zou het passen in jullie huidige gezin?
En tja, als je man het niet wil, moet je dat respecteren. Ik kan me heel goed voorstellen dat je er toch blij mee bent, maar probeer toch heel rationeel je beslissing te maken. Is je gezin nu compleet?
Sorry als ik het allemaal wat zakelijk schets, maar ik denk dat dat wel het slimste is.
Heel veel sterkte meid!
vrijdag 14 maart 2008 om 15:55
Je bent getrouwd, en hebt al twee kinderen van diezelfde man? Is nog een kindje erbij dan niet gewoon een kadootje? Zijn er redenen om de zwangerschap af te breken anders dan 'ik wil het niet' van de kant van manlief, zoals gevaar voor je gezondheid of zware armoede? Jouw gevoel zegt dat dit kindje welkom is? Dan denk ik dat je man niets anders kan doen dan accepteren dat hij een derde kind erbij krijgt. Misschien erg kort door de bocht, maar voor abortus binnen een huwelijk waarbij bovendien al andere kinderen zijn die 100% broertje of zusje zijn van het vruchtje, heb ik echt geen woorden.
vrijdag 14 maart 2008 om 15:58
Ik bedoel het niet heel vervelend hoor, maar het komt op mij een beetje over als: De man heeft eigenlijk niks te vertellen.
Het gezin is compleet, ze waren niet voor niks aan de anticonceptie, en hij wil het niet. Zij wil er nog even over nadenken, maar ze moeten het toch echt allebei willen!
En een kadootje wat je erbij krijgt... Leuke kreet, maar dat kadootje is geen paar schoenen dat je koopt terwijl je het eigenlijk niet kan betalen of iets dergelijks!
Het gezin is compleet, ze waren niet voor niks aan de anticonceptie, en hij wil het niet. Zij wil er nog even over nadenken, maar ze moeten het toch echt allebei willen!
En een kadootje wat je erbij krijgt... Leuke kreet, maar dat kadootje is geen paar schoenen dat je koopt terwijl je het eigenlijk niet kan betalen of iets dergelijks!
vrijdag 14 maart 2008 om 16:07
Als je het zo formuleert wel ja. Maar er zijn meerdere opties:
-Je laat het weghalen, gezin blijft zoals het nu is, alles gaat zn gangetje.
-Je laat het weghalen, gezin blijft zoals het nu is, maar je gaat het manlief verwijten met alle gevolgen van dien.
-Je houdt het kind, maar raakt bijvoorbeeld alleenstaand omdat manlief het niet wil.
-Jullie krijgen samen het kind, alles komt goed.
En zo zijn er nog tal van andere keuzes die je kan maken. Zo is het hem kwalijk nemen ook een keuze.
vrijdag 14 maart 2008 om 16:12
Dat is wel erg makkelijk gezegd, 44pje. Het hem kwalijk nemen is een keuze? Roepen dat je het niet wilt is ook een keuze. Waarom gaat zijn keuze voor die van Sofia? Met dat rijtje opties impliceer je dat een abortus alleen een medische handeling is, zonder gevoelsmatige aspecten. Alsof je een blindedarmoperatie moet ondergaan of zo.
vrijdag 14 maart 2008 om 16:17
Wat een vervelende situatie zeg. Ik kan mij je gevoel van blijdschap wel voorstellen, zou bij mij hetzelfde zijn geloof ik. Verder sluit ik mij gheel aan bij de post van Dropje.
Het is makkelijk gezegd dat er een vorm van anticonceptie was, maar die is dus niet 100% betrouwbaar gebleken (zoals bij veel vormen ook staat aan gegeven). En dus heb je SAMEN het risico genomen en vergeef mij het kort door de bocht zijn maar wie met vuur speelt kan zich branden.
Het is makkelijk gezegd dat er een vorm van anticonceptie was, maar die is dus niet 100% betrouwbaar gebleken (zoals bij veel vormen ook staat aan gegeven). En dus heb je SAMEN het risico genomen en vergeef mij het kort door de bocht zijn maar wie met vuur speelt kan zich branden.
vrijdag 14 maart 2008 om 16:19
Oei Dropje, pittige reactie. Ik snap wat je zegt, maar ik kan me ook situaties voorstellen waarin een 3e kindje juist heel lastig is, bijv. financiële problemen, één van de andere kinderen is gehandicapt. Ook eens met Fleurtje, wanneer TO de baby laat weghalen alleen om haar man, zal dat voor altijd in haar hoofd zitten en zal er toch altijd iets zijn van "ja, maar omdat jij niet wilde ....".
TO: hoeveel tijd heb je nog om een keuze te maken? Zou het helpen wanneer bijv. de HA of een goede vriend(in) helpt om jullie meningen en alle opties eens mee op een rij te zetten zonder daar een eigen mening in naar voren te brengen? Sterkte.
TO: hoeveel tijd heb je nog om een keuze te maken? Zou het helpen wanneer bijv. de HA of een goede vriend(in) helpt om jullie meningen en alle opties eens mee op een rij te zetten zonder daar een eigen mening in naar voren te brengen? Sterkte.
vrijdag 14 maart 2008 om 16:23
Ik zal de laatste zijn die zegt dat het een compleet zakelijke aangelegenheid is. Maar ik denk wel dat het verstandig is om dit soort zaken ook rationeel te benaderen. Het kan je relatie kosten om een abortus tegen je zin in te ondergaan, mits je dat zelf toelaat. Het is lastig uit te leggen, maar je moet ook niet voorbij gaan aan het feit dat haar man het echt niet wil. Samen zullen ze alle opties moeten doorspreken.
vrijdag 14 maart 2008 om 16:26
Je moet beseffen dat een abortus jou je hele leven bijblijft vooral omdat je er niet 100% achter staat, zelfs als je er 100% achterstaat dan nog blijft het bij je.
Dat gevoel kan heel erg gaan knagen. Je man denkt er misschien wat te makkelijk over en zijn eerste reactie is deze.
Maar ik denk dat het rot gevoel wat nu even tussen jullie zal zitten als jullie besluiten het te houden niet opweegt tegen het knagende gevoel dat je zal hebben als je het weg hebt laten halen.
Heel veel sterkte met jullie beslissing.
Dat gevoel kan heel erg gaan knagen. Je man denkt er misschien wat te makkelijk over en zijn eerste reactie is deze.
Maar ik denk dat het rot gevoel wat nu even tussen jullie zal zitten als jullie besluiten het te houden niet opweegt tegen het knagende gevoel dat je zal hebben als je het weg hebt laten halen.
Heel veel sterkte met jullie beslissing.
vrijdag 14 maart 2008 om 16:30
Ik vind dat wel een beetje kort door de bocht hoor 44pje.
Ik heb drie kinderen waarvan de jongste 11 maanden is. Mijn gezin is compleet. Heb het druk zat met drie jongens. Mijn man is daarom pas gestereliseerd.
Als ik nu zwanger zou raken zou ik echt niet blij zijn. Maar ik zou ook geen abortus plegen omdat mijn gezin al compleet was. Alle drie de jongens waren heel erg gewenst, dat zou dan nu niet zo zijn, maar het zou wel een kind zijn van mij en mijn man. Een broertje of zusje van mijn kinderen. Het zou voor mij heel erg wennen zijn, maar het zou wel welkom zijn.
Soms gebeuren er onverwachte dingen waardoor je ook weer open staat voor nieuwe dingen en je gedachten kunnen veranderen, bv. over het compleet zijn van je gezin.
Ik ben opzich niet tegen abortus, ben altijd blij geweest dat er in Nl. de mogelijkheid bestaat om dat op een fatsoenlijke manier te doen. Maar ik kan me niet voorstellen dat als je zelf al kinderen hebt en je weet wat er dan in je lichaam gebeurt je het nog zou kunnen doen. Het is al heel snel geen klompje cellen meer. Het wordt al heel snel een minimensje. Als ik in dezelfde situatie zou komen zou het voor mij een kwestie zijn van aanvaarden en er het beste van maken.
Ik heb drie kinderen waarvan de jongste 11 maanden is. Mijn gezin is compleet. Heb het druk zat met drie jongens. Mijn man is daarom pas gestereliseerd.
Als ik nu zwanger zou raken zou ik echt niet blij zijn. Maar ik zou ook geen abortus plegen omdat mijn gezin al compleet was. Alle drie de jongens waren heel erg gewenst, dat zou dan nu niet zo zijn, maar het zou wel een kind zijn van mij en mijn man. Een broertje of zusje van mijn kinderen. Het zou voor mij heel erg wennen zijn, maar het zou wel welkom zijn.
Soms gebeuren er onverwachte dingen waardoor je ook weer open staat voor nieuwe dingen en je gedachten kunnen veranderen, bv. over het compleet zijn van je gezin.
Ik ben opzich niet tegen abortus, ben altijd blij geweest dat er in Nl. de mogelijkheid bestaat om dat op een fatsoenlijke manier te doen. Maar ik kan me niet voorstellen dat als je zelf al kinderen hebt en je weet wat er dan in je lichaam gebeurt je het nog zou kunnen doen. Het is al heel snel geen klompje cellen meer. Het wordt al heel snel een minimensje. Als ik in dezelfde situatie zou komen zou het voor mij een kwestie zijn van aanvaarden en er het beste van maken.
vrijdag 14 maart 2008 om 16:35
En mensen, ik bedoel ook niet dat ze het kind weg moet laten halen, maar dat ze alle opties moet overwegen, in plaats van zich mee te laten slepen met een emotie. Wat is wijsheid en het beste voor alle partijen. Sterker nog, als je idd een gezinnetje hebt, dan is het niet ondenkbaar om het kindje gewoon te laten komen.
Waar het mij alleen om gaat is dat wij vrouwen in dit soort situaties snel geneigd zijn om puur op gevoel te gaan reageren, en ik denk dat dat niet de beste manier is.
Waar het mij alleen om gaat is dat wij vrouwen in dit soort situaties snel geneigd zijn om puur op gevoel te gaan reageren, en ik denk dat dat niet de beste manier is.
vrijdag 14 maart 2008 om 16:41
44pje,Waar het mij alleen om gaat is dat wij vrouwen in dit soort situaties snel geneigd zijn om puur op gevoel te gaan reageren, en ik denk dat dat niet de beste manier is.
Ik denk dat gevoel juist het beste is om op af te gaan. Kijk leef je op de armoede grens dan wordt het wel lastig. Maar een beslissing in deze tegen je gevoel innemen lijkt mij een trauma voor het leven
Ik denk dat gevoel juist het beste is om op af te gaan. Kijk leef je op de armoede grens dan wordt het wel lastig. Maar een beslissing in deze tegen je gevoel innemen lijkt mij een trauma voor het leven
vrijdag 14 maart 2008 om 16:46
Helemaal mee eens.
Heb nooit in de situatie gezeten. Mensen zullen vinden dat ik er dan niet over kan oordelen. Toch doe ik dat. Ik zou het nooit weghalen als ik in een relatie zat. Zeker niet als ik al kinderen zou hebben, en zeker niet als ik ze op den duur toch zou willen met deze partner. Het is geen wegwerpartikel.
Ben blij te lezen dat er meer mensen zijn die er niet zo makkelijk over denken.
vrijdag 14 maart 2008 om 16:47
Als je het echt niet wil, moet je het ook niet doen. Alleen als je je gevoel de vrije loop laat op zo'n moment ga je het misschien toch wat romantiseren, en maak je daardoor misschien niet weloverwogen een beslissing. Ik heb de keuze toen gemaakt omdat het verstandiger was. Tuurlijk leek een kindje me wel leuk. Maar als ik er teveel bij stil ging staan, zou ik het mezelf moeilijker maken dan nodig. De menselijke geest kan wel tegen een stootje, maar je kunt jezelf ook echt naar praten als je wil.
anoniem_52294 wijzigde dit bericht op 14-03-2008 16:47
Reden: foutje, alleen gequote..
Reden: foutje, alleen gequote..
% gewijzigd
vrijdag 14 maart 2008 om 16:52
vrijdag 14 maart 2008 om 16:56
Nou zeg 44pje je praat erover alsof het zomaar iets is. 'Tuurlijk leek een kindje me wel leuk, maar niet zo verstandig, hé volgende keer beter. Wat goed van me dat ik zo onbaatzuchtig ben geweest abortus te laten plegen.'
Alsof je het hebt over een paar schoenen dat je had willen kopen maar waar je op dat moment geen geld voor had.
Sofia05 sterkte! Doe niks waar je zelf niet achterstaat.
Alsof je het hebt over een paar schoenen dat je had willen kopen maar waar je op dat moment geen geld voor had.
Sofia05 sterkte! Doe niks waar je zelf niet achterstaat.
