Kinderen
alle pijlers
Wie ook zoontje van bijna 3 of 3?
vrijdag 19 januari 2007 om 20:29
Ha die Stien,
Even van je scheve schuit afgestapt :P!
Heb ook een zoontje die eind mrt 3 wordt. Schrijf ook al op een ander forum, maar het is zo'n aapje, heb genoeg om over te praten.
Hij praat erg duidelijk en goed en is af en toe zeer bijdehand (te bijdehand). Hij gaat nu 1 ochtend naar psz en vanaf feb. gaat hij 2 ochtenden.
Verder heb ik nog een zoontje van bijna 9 mnd. Heb jij nog meer kids?
Zo, hier laat ik het eerst maar ff bij.
Groetjes aan Piet, Berend en Steven ;)!
(ik vindt het echt een leuke nick!)
Even van je scheve schuit afgestapt :P!
Heb ook een zoontje die eind mrt 3 wordt. Schrijf ook al op een ander forum, maar het is zo'n aapje, heb genoeg om over te praten.
Hij praat erg duidelijk en goed en is af en toe zeer bijdehand (te bijdehand). Hij gaat nu 1 ochtend naar psz en vanaf feb. gaat hij 2 ochtenden.
Verder heb ik nog een zoontje van bijna 9 mnd. Heb jij nog meer kids?
Zo, hier laat ik het eerst maar ff bij.
Groetjes aan Piet, Berend en Steven ;)!
(ik vindt het echt een leuke nick!)
vrijdag 19 januari 2007 om 20:37
hoi hoi, ook ik heb een zoontje van bijna 3 (begin juni word hij 3) en een baby van 19 dagen.
Ben erg benieuwd of jullie (bijna) 3-jarigen ook zo stout zijn momenteel??? Alles is "NEE", lekker tegendraads dus al kan hij natuurlijk ook (gelukkig) ontzettend lief zijn.
Hoor graag hoe jullie omgaan met jullie kids!!
groetjes ID
Ben erg benieuwd of jullie (bijna) 3-jarigen ook zo stout zijn momenteel??? Alles is "NEE", lekker tegendraads dus al kan hij natuurlijk ook (gelukkig) ontzettend lief zijn.
Hoor graag hoe jullie omgaan met jullie kids!!
groetjes ID
vrijdag 19 januari 2007 om 21:36
Ai dat tegendraadse is idd heeeel herkenbaar. IOp dit moment is alles 'stom', stomme mama, stomme papa, stomme dit en dat...
Wat ik wel enorm leuk vind is dat je echt leuke gesprekjes kunt voeren samen en ik kan echt enorm de slappe lach krijgen met mijn zoontje.
Vandaag ging hij zogenaamd uit 'werken'. Jan van mama aan ( veeeeel te groot natuurlijk!) oude portomonnee bij zich, op zijn auto al toeterend naar de gang en toen naar boven. Ging hij aan mijn bureaustoel zitten, A4tje erbij, paperclips en pen...zuchtende geluidjes maken ( doe ik blijkbaar) poeh poeh etc etc..en toen riep hij naar mij: 'gaat goed met werken mama' en vlak daarna hoor ik BOEM, viel hij van de bureaustoel :D ging niet hard en ik moest zoooo lachen! En hij lach zelf ook in een deuk, zo schattig!
Wat ik wel enorm leuk vind is dat je echt leuke gesprekjes kunt voeren samen en ik kan echt enorm de slappe lach krijgen met mijn zoontje.
Vandaag ging hij zogenaamd uit 'werken'. Jan van mama aan ( veeeeel te groot natuurlijk!) oude portomonnee bij zich, op zijn auto al toeterend naar de gang en toen naar boven. Ging hij aan mijn bureaustoel zitten, A4tje erbij, paperclips en pen...zuchtende geluidjes maken ( doe ik blijkbaar) poeh poeh etc etc..en toen riep hij naar mij: 'gaat goed met werken mama' en vlak daarna hoor ik BOEM, viel hij van de bureaustoel :D ging niet hard en ik moest zoooo lachen! En hij lach zelf ook in een deuk, zo schattig!
zaterdag 20 januari 2007 om 22:08
Ja, dat tegendraadse herken ik ook heel erg. Hij is ook ontzettend aan het uitproberen. Bijv. als hij naar bed gaat: krijgt papa een kus? Nee! Bij de deur"ja wel papa kus" Weer bij papa "Nee!" Weer bij de deur"Wel papa kus" JA daaaaag ik ben gekke Henkie niet, ik waarschuw dan altijd dat het de laatste x is en dat we niet meer terug gaan. Meestal helpt dat en zo niet.....tja dan huilt hij een tijdje omdat hij toch zijn zin wil. In het begin erg de neiging gehad om toe te geven, maar zo werkt dat natuurlijk niet. Dan blijf ik aan de gang!
Verder wil hij ook heel graag alles zelluf doen!! Nu lukt het meeste hem ook en doet hij het goed. Maar als je haast hebt wordt je daar niet vrolijk van :(.
Waar ik wel heel vrolijk van wordt is dat hij sinds begin van deze maand eindelijk zindelijk is (overdag, s'nachts nog met luier) en dat hij zelf zijn brilverkleiner op de wc legt, er opklimt en het licht aandoet, dan gaat zitten en plast, netjes een papiertje pakt, er weer opklimt en dan doortrekt en het licht weer uit doet. (helemaal trots!!!) Helaas "vergeet" hij vaak zijn onderbroek en broek dan weer aan te doen en hebben we toch weer strijd
*zucht*.
Verder is het een heerlijk ventje en moet ik ook vaak om hem lachen. Zeker om zijn fantasie. Dan moet ik bijv. op de grond liggen en ben ik ziek, dan gaat hij me met een boor en schroevendraaier maken ;). Ook begint hij met fantasiewoorden, dat vindt ik wat minder want dan snap ik hem dus niet altijd en soms wordt hij dan nog boos ook :o.
Verder wil hij ook heel graag alles zelluf doen!! Nu lukt het meeste hem ook en doet hij het goed. Maar als je haast hebt wordt je daar niet vrolijk van :(.
Waar ik wel heel vrolijk van wordt is dat hij sinds begin van deze maand eindelijk zindelijk is (overdag, s'nachts nog met luier) en dat hij zelf zijn brilverkleiner op de wc legt, er opklimt en het licht aandoet, dan gaat zitten en plast, netjes een papiertje pakt, er weer opklimt en dan doortrekt en het licht weer uit doet. (helemaal trots!!!) Helaas "vergeet" hij vaak zijn onderbroek en broek dan weer aan te doen en hebben we toch weer strijd
*zucht*.
Verder is het een heerlijk ventje en moet ik ook vaak om hem lachen. Zeker om zijn fantasie. Dan moet ik bijv. op de grond liggen en ben ik ziek, dan gaat hij me met een boor en schroevendraaier maken ;). Ook begint hij met fantasiewoorden, dat vindt ik wat minder want dan snap ik hem dus niet altijd en soms wordt hij dan nog boos ook :o.
maandag 22 januari 2007 om 22:16
Hoi allemaal, ook ik heb een heerlijk klein ventje van bijna 3 (eind april)
Ernstig in de peuterpuberteit, noem ik zijn gedrag maar.
Hij heeft heerlijke streken, is ondeugend, als jij a zegt dan zegt hij b, (geen probleem, kun je handig gebruik van maken).
Het manneke heeft enorm structuur nodig en krijgt dat ook.
Met ingang van 1 februari gaat hij 2x per week naar de psz.
Hij heeft voorheen 2 dagdelen per week op de creche gezeten, zodat hij ook met kids van zijn eigen leeftijd in aanraking kwam. Hij heeft nog een zus van 13 en broer van 11 jaar. Maar omdat ik niet werk, moet je de crechekosten zelf betalen. Dit bedrag was niet leuk meer, 276,-- euro per maand. Ik heb dat 1,5 jaar kunnen doen, maar helaas laat mijn portemonnee dit niet langer toe. Gelukkig kan hij snel op de psz terrecht. Heel graag zou ik ervaringen willen uitwisselen omtrent de slaap problematiek. Het ventje heeft weinig slaap nodig en wordt regelmatig om 03.30 uur al wakker. En is dan enorm druk. Ik wordt daar niet bepaald blij van, om het zo maar even te zeggen. Hij slaapt wegens enorm ruimte gebrek bij ons op de slaapkamer. We hebben wel een afscheidings muurtje gemaakt, maar het is dusdanig open dat als hij 1x kucht, ik wakker ben. Hij slaapt nog steeds in een ledikantje. Ik hoor tegenstrijdige berichten. Kinderen zoals hij zouden vrijheid (meer ruimte) nodig hebben, advies is om over te gaan op een peuterbedje. Dit zou meer rust gaan geven. Klinkt erg leuk, maar waar ik bang voor ben is dat je hem zo wel erg makkelijk gelegenheid geeft om uit bed te klimmen. (doet ie nu niet, slaapt ook in slaapzak nog). Hij gaat om 19.00 uur naar bed, heeft geen inslaap problemen. Sinds een maand of 4 slaapt hij 's middags ook niet meer. Ik weet niet meer hoe ik hier mee om moet gaan. Ik hoop op reakties van andere moeders. Alvast bedankt.
Ernstig in de peuterpuberteit, noem ik zijn gedrag maar.
Hij heeft heerlijke streken, is ondeugend, als jij a zegt dan zegt hij b, (geen probleem, kun je handig gebruik van maken).
Het manneke heeft enorm structuur nodig en krijgt dat ook.
Met ingang van 1 februari gaat hij 2x per week naar de psz.
Hij heeft voorheen 2 dagdelen per week op de creche gezeten, zodat hij ook met kids van zijn eigen leeftijd in aanraking kwam. Hij heeft nog een zus van 13 en broer van 11 jaar. Maar omdat ik niet werk, moet je de crechekosten zelf betalen. Dit bedrag was niet leuk meer, 276,-- euro per maand. Ik heb dat 1,5 jaar kunnen doen, maar helaas laat mijn portemonnee dit niet langer toe. Gelukkig kan hij snel op de psz terrecht. Heel graag zou ik ervaringen willen uitwisselen omtrent de slaap problematiek. Het ventje heeft weinig slaap nodig en wordt regelmatig om 03.30 uur al wakker. En is dan enorm druk. Ik wordt daar niet bepaald blij van, om het zo maar even te zeggen. Hij slaapt wegens enorm ruimte gebrek bij ons op de slaapkamer. We hebben wel een afscheidings muurtje gemaakt, maar het is dusdanig open dat als hij 1x kucht, ik wakker ben. Hij slaapt nog steeds in een ledikantje. Ik hoor tegenstrijdige berichten. Kinderen zoals hij zouden vrijheid (meer ruimte) nodig hebben, advies is om over te gaan op een peuterbedje. Dit zou meer rust gaan geven. Klinkt erg leuk, maar waar ik bang voor ben is dat je hem zo wel erg makkelijk gelegenheid geeft om uit bed te klimmen. (doet ie nu niet, slaapt ook in slaapzak nog). Hij gaat om 19.00 uur naar bed, heeft geen inslaap problemen. Sinds een maand of 4 slaapt hij 's middags ook niet meer. Ik weet niet meer hoe ik hier mee om moet gaan. Ik hoop op reakties van andere moeders. Alvast bedankt.
maandag 22 januari 2007 om 22:25
Pastcy, sorry maar kan je niet helpen. Mijn zoontje gaat tusen 19.00 en 19.30 naar bed en wordt tegenwoordig door zijn broertje rond 8 uur/half 9 wakker, sliep daarvoor wel tot 9.30 uur. En dan slaapt hij ook nog tussen de middag ong. 2 uur :$ Toevallig is hij de laatste 2 weken wel eens s'nachts wakker maar dan helpt een aai over zijn bol en een kus of een klein slokje water ook wel weer. Laatst maakte hij het erg bont en heb ik hem de 3e gewaarschuwd dat ik niet meer boven kwam voordat het ochtend was. Heeft nog 1x gehuild/geroepen (maar was echt aan het aanstellen) en dat heb ik toen (met kromme tenen) maar genegeerd. Alleen gaat dat bij jullie natuurlijk lastig aangezien hij in dezelfde kamer ligt.
Wel slaapt hij ook nog in een slaapzak en ledikant. Wij moeten hoognodig aan een ander bed voor hem, want kleine groeit uit de wieg vandaan! Weet nog niet of ik een meegroei bedje koop of een juniorbed. Ook ik ben erg bang dat hij uit zijn bed klimt, maar denk dat het uiteindelijk wel meevalt (heb nl. info op het forum hierover gevraagd en meeste kids waren jonger en klommen er ook niet uit).
Sorry dat ik je niet verder kan helpen, iig succes ermee!
Wel slaapt hij ook nog in een slaapzak en ledikant. Wij moeten hoognodig aan een ander bed voor hem, want kleine groeit uit de wieg vandaan! Weet nog niet of ik een meegroei bedje koop of een juniorbed. Ook ik ben erg bang dat hij uit zijn bed klimt, maar denk dat het uiteindelijk wel meevalt (heb nl. info op het forum hierover gevraagd en meeste kids waren jonger en klommen er ook niet uit).
Sorry dat ik je niet verder kan helpen, iig succes ermee!
dinsdag 23 januari 2007 om 12:51
Die van mij slaapt sinds hij 2 jaar werd wel in een peuterbed en dit is eigenlijk altijd wel goed gegaan. Op de een of andere manier is hij altijd blijven liggen in bed tot een van ons hem eruit haalt. Hij gaat dan wel roepen, maar eruit komen doet hij dus niet. Moet wel zeggen dat hij wel een eigen kamer heeft.
Ook hij gaat rond 19.30/ 20.00 naar bed en werd normaal gesproken rond half 8 weer wakker, maar nu ben ik 3 weken geleden bevallen en sinds die tijd word hij steevast al om 6.00 wakker. Heel vervelend maar gelukkig blijft hij wel in z'n kamer en doet zelf het licht aan en gaat dan zachtjes zitten spelen.
En over die peuterpuberteit gesproken, weet je, soms word ik er echt moedeloos van. Het lijkt altijd wel alsof hij het enige kind is (als we bijv. ergens zijn met andere kinderen) dat zich zo misdraagt!!! We vragen ons dan natuurlijk ook af of dat nou aan ons ligt, zijn we niet streng genoeg? Niet consequent genoeg? wat doen we dan verkeerd?
Hij is inderdaad continu aan het uitproberen, dat van dat kusje Nee! en dan wil je weglopen waarop hij zich vervolgens weer bedenkt...dat is dus zoooo herkenbaar. Dat doet hij ook echt met alles. Wat we wel sinds kort hebben veranderd (en wat tot nu toe ook werkt!) is dat we hem geen keuzes meer geven. Dus niet meer "wil je limonade of thee, of melk?" nee, het is nu gewoon wil je drinken? en dan geef ik hem gewoon iets. Of wil je dit of dat eten? Nee, hij eet gewoon wat de pot schaft en wil hij dat niet, dan krijgt hij helemaal niks.
Ik heb toevallig onlangs dat boek van Supernanny besteld. Als het goed is komt dat vandaag binnen, ben erg benieuwd of daar iets bruikbaars instaat zodat het leven met hem weer prettiger word ipv alleen maar strijd.
(Verder is het een heerlijk mannetje hoor!!! Hij is ontzettend lief voor z'n nieuwe broertje en komt regelmatig een knuffel of kusje bij me halen. En hij heeft ook ontzettende humor. Ik denk dat hij gewoon meer structuur nodig heeft en moet wennen nu alle aandacht niet meer alleen voor hem is. Fijn dat ik het hier even kwijt kan!!
groetjes ID
Ook hij gaat rond 19.30/ 20.00 naar bed en werd normaal gesproken rond half 8 weer wakker, maar nu ben ik 3 weken geleden bevallen en sinds die tijd word hij steevast al om 6.00 wakker. Heel vervelend maar gelukkig blijft hij wel in z'n kamer en doet zelf het licht aan en gaat dan zachtjes zitten spelen.
En over die peuterpuberteit gesproken, weet je, soms word ik er echt moedeloos van. Het lijkt altijd wel alsof hij het enige kind is (als we bijv. ergens zijn met andere kinderen) dat zich zo misdraagt!!! We vragen ons dan natuurlijk ook af of dat nou aan ons ligt, zijn we niet streng genoeg? Niet consequent genoeg? wat doen we dan verkeerd?
Hij is inderdaad continu aan het uitproberen, dat van dat kusje Nee! en dan wil je weglopen waarop hij zich vervolgens weer bedenkt...dat is dus zoooo herkenbaar. Dat doet hij ook echt met alles. Wat we wel sinds kort hebben veranderd (en wat tot nu toe ook werkt!) is dat we hem geen keuzes meer geven. Dus niet meer "wil je limonade of thee, of melk?" nee, het is nu gewoon wil je drinken? en dan geef ik hem gewoon iets. Of wil je dit of dat eten? Nee, hij eet gewoon wat de pot schaft en wil hij dat niet, dan krijgt hij helemaal niks.
Ik heb toevallig onlangs dat boek van Supernanny besteld. Als het goed is komt dat vandaag binnen, ben erg benieuwd of daar iets bruikbaars instaat zodat het leven met hem weer prettiger word ipv alleen maar strijd.
(Verder is het een heerlijk mannetje hoor!!! Hij is ontzettend lief voor z'n nieuwe broertje en komt regelmatig een knuffel of kusje bij me halen. En hij heeft ook ontzettende humor. Ik denk dat hij gewoon meer structuur nodig heeft en moet wennen nu alle aandacht niet meer alleen voor hem is. Fijn dat ik het hier even kwijt kan!!
groetjes ID
dinsdag 23 januari 2007 om 14:16
ID, gefeliciteerd met je zoontje!! Heerlijk 2 kerels. Mijn jongste is nu bijna 9 mnd en de oudste vindt het nog steeds helemaal geweldig. Tuurlijk heeft hij wel eens gezegd, doe hem maar even in bed of in box. Maar over het algemeen wil hij hem veel knuffelen en kusjes geven. En hij kan niet wachten tot hij groot genoeg is om mee te spelen, Regelmatig vraagt hij: is hij nu al groot? Ook wil hij zijn snoepjes met hem delen:o en leest hij hem af en toe voor, zo schattig!! (kan er nog uren over door gaan 
) En hij is idd een tijdje wat vroeger wakker geweest door de baby. Uitgelegd dat die nog klein is en veel moet eten. Omdat hij niet kan praten huitl hij, dus als hij hem hoort huilen moet hij niet mee gaan doen (deed hij eerst wel) maar weer lief verder slapen. En warempel........het werkt!
Veel geluk met je mannentjes!
) En hij is idd een tijdje wat vroeger wakker geweest door de baby. Uitgelegd dat die nog klein is en veel moet eten. Omdat hij niet kan praten huitl hij, dus als hij hem hoort huilen moet hij niet mee gaan doen (deed hij eerst wel) maar weer lief verder slapen. En warempel........het werkt!Veel geluk met je mannentjes!
dinsdag 23 januari 2007 om 21:38
Hoi Mamaloo en id84. Allereerst id, onwijs gefeliciteerd met je zoontje. Super, zo'n klein ventje erbij, en wat wordt de oudste dan ineens zo groot he. Fijn dat hij er ook zo van geniet.
Wat goed dat je aan de slag gaat met opvoedtips van de Nanny. Structuur is zo super belangrijk. Ik dacht het zelf ook wel goed voor elkaar te hebben, maar het bleek toch aan diverse kanten behoorlijk voor verbetering vatbaar te zijn.En wat je al aangaf over keuzes, daar kunnen ze vaak weinig mee. Je maakt het jezelf een stuk makkelijker om zelf alles uit te maken hoe of wat. Dat maakt het direkt duidelijk voor de peuterpuber en geef je ze ook geen ruimte om te onderhandelen (strijden). Het moeilijkste van structuur is vind ik wel dat je enorm consequent moet zijn. Dat is wel even een behoorlijke investering, maar op redelijk snelle termijn pluk je daar wel de vruchten van. Zeker als je net een kleintje erbij hebt gekregen, is het handig om op die manier het zo overzichtelijk voor iedereen mogelijk te maken.Je hebt het tenslotte al druk genoeg. En op deze manier wennen jullie op een prettige manier aan de nieuwe situatie. Wat knap dat je mannetje zelf als hij wakker wordt het licht aan doet en zachtjes gaat zitten spelen. Geniet lekker van je nieuwe gezinnetje.
Mamaloo, wat is jouw mannetje dan een langslaper zeg. Heerlijk. Is dat niet besmettelijk..... dan mag hij via mijn computer best wel zo'n soort virusje doorgeven. Prettig te weken dat ik niet de enige ben die nog niet is overgegaan op een groter bed. Is voor jou de hoofdzakelijke reden dat je andere kindje vanuit de wieg die ledikant in moet, of meer het idee dat je kindje wat te groot wordt voor het ledikant? Heeft hij denk je ook behoefte aan meer vrijheid in bed?
Zelf ben ik bang dat ik juist te laat ben met overstappen op een groter (lees, makkelijker uit te klimmen) bed. Omdat kinderen al met jongere leeftijd overgaan op een groter bed, hebben ze nog niet zo'n besef van eruit klimmen. Ze weten nog niet beter dan te blijven liggen, en zijn dat dan op een gegeven ogenblik gewoon gewent. Nu ik er te lang mee gewacht heb, is dat besef van, hee....... ik kan er leuk uitklimmen, er denk ik wel. Door het slechte nachtpatroon van mijn mannetje, slaap ik zelf ook mega slecht. Ik lig dan ook met vreselijk kromme tenen het ventje zoveel mogelijk te negeren, maar dat is oh zo moelijk. Zeker als het al zo lang duurt. Maar helaas, negeren helpt niet. Reageren, net zo min, want hij gaat er niet beter op slapen.
Heb zelfs zitten denken aan zo'n bed in de vorm van een auto, hij is gek op autootjes en misschien stimuleert dat om te slapen.
Ze zijn alleen mega duur, maar dat moet ik dan maar proberen bij elkaar te sparen voor het goede doel.
Wat goed dat je aan de slag gaat met opvoedtips van de Nanny. Structuur is zo super belangrijk. Ik dacht het zelf ook wel goed voor elkaar te hebben, maar het bleek toch aan diverse kanten behoorlijk voor verbetering vatbaar te zijn.En wat je al aangaf over keuzes, daar kunnen ze vaak weinig mee. Je maakt het jezelf een stuk makkelijker om zelf alles uit te maken hoe of wat. Dat maakt het direkt duidelijk voor de peuterpuber en geef je ze ook geen ruimte om te onderhandelen (strijden). Het moeilijkste van structuur is vind ik wel dat je enorm consequent moet zijn. Dat is wel even een behoorlijke investering, maar op redelijk snelle termijn pluk je daar wel de vruchten van. Zeker als je net een kleintje erbij hebt gekregen, is het handig om op die manier het zo overzichtelijk voor iedereen mogelijk te maken.Je hebt het tenslotte al druk genoeg. En op deze manier wennen jullie op een prettige manier aan de nieuwe situatie. Wat knap dat je mannetje zelf als hij wakker wordt het licht aan doet en zachtjes gaat zitten spelen. Geniet lekker van je nieuwe gezinnetje.
Mamaloo, wat is jouw mannetje dan een langslaper zeg. Heerlijk. Is dat niet besmettelijk..... dan mag hij via mijn computer best wel zo'n soort virusje doorgeven. Prettig te weken dat ik niet de enige ben die nog niet is overgegaan op een groter bed. Is voor jou de hoofdzakelijke reden dat je andere kindje vanuit de wieg die ledikant in moet, of meer het idee dat je kindje wat te groot wordt voor het ledikant? Heeft hij denk je ook behoefte aan meer vrijheid in bed?
Zelf ben ik bang dat ik juist te laat ben met overstappen op een groter (lees, makkelijker uit te klimmen) bed. Omdat kinderen al met jongere leeftijd overgaan op een groter bed, hebben ze nog niet zo'n besef van eruit klimmen. Ze weten nog niet beter dan te blijven liggen, en zijn dat dan op een gegeven ogenblik gewoon gewent. Nu ik er te lang mee gewacht heb, is dat besef van, hee....... ik kan er leuk uitklimmen, er denk ik wel. Door het slechte nachtpatroon van mijn mannetje, slaap ik zelf ook mega slecht. Ik lig dan ook met vreselijk kromme tenen het ventje zoveel mogelijk te negeren, maar dat is oh zo moelijk. Zeker als het al zo lang duurt. Maar helaas, negeren helpt niet. Reageren, net zo min, want hij gaat er niet beter op slapen.
Heb zelfs zitten denken aan zo'n bed in de vorm van een auto, hij is gek op autootjes en misschien stimuleert dat om te slapen.
Ze zijn alleen mega duur, maar dat moet ik dan maar proberen bij elkaar te sparen voor het goede doel.
woensdag 24 januari 2007 om 13:36
Pastcy: De reden om een ander bed te kopen is iid dat mijn kleinste mannetje de wieg aan het uitgroeien is. En over het uitklimmen heb je denk ik wel gelijk, aan de andere kant. Hij kan nu (zonder trappelzak) ook zelf uit zijn ledikant klimmen, maar doet het eigenlijk nooit. En slapen in zijn hobby dus ik hoop daar niet zoveel problemen mee te krijgen, maar zie er evengoed ook wel tegenop hoor! Zo'n autobed is wel ontzettend gaaf, maar zijn idd erg duur. Misschien kun je eens op marktplaats kijken, daar gaan ze soms nog wel. Zijn broertje was eerst wel altijd "vroeg" wakker (rond 7 uur/half 8), maar slaapt tegenwoordig ook tot ongeveer half 9. Denk dat het wel besmettelijk is. ZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZ -> heb 't virus ingestraald voor je :P!
Over het consequent zijn en streng zijn enzo. Het is wel het beste maar werkt ook niet altijd. Ben een hele tijd inconsequent geweest doordat we na de geboorte van de jongste veel problemen met hem (veel zkh bezoeken) hebben gehad. Daardoor zat ik zelf niet lekker in mijn vel en had ik gewoon niet altijd zin in gezeur en wilde ook niet te veel negatief met de oudste bezig zijn, dus kreeg hij zijn zin :$! Merkte opslot wel dat hij wat verwender werd en ben nu weer in een strakker regime beland. Maar ondanks alles is hij eigenlijk heel lief. Tuurlijk heeft hij wel zijn buien en streken, maar dat hoort er gewoon bij.
Hij kan af en toe zoooo bij de hand zijn. Vanmorgen: ik ga de konijntjes eten geven en hij wil graag buitenspelen in de sneeuw (in de tuin). Dus wij samen met hond in de tuin. Vraag ik of hij de konijntjes brokjes wil geven zegt hij: Ohh, (zucht) ik ga in de sneeuw spelen, zei ik toch!
Ik heb maar gewoon is goed gezegd en moest er stiekem wel om lachen. Het is echt waar dat je af en toe gewoon jezelf terug hoort!
Nou ik ga nog ff leren (doe een cursus italiaans) voordat de kids weer wakker worden. Tot later.........
Over het consequent zijn en streng zijn enzo. Het is wel het beste maar werkt ook niet altijd. Ben een hele tijd inconsequent geweest doordat we na de geboorte van de jongste veel problemen met hem (veel zkh bezoeken) hebben gehad. Daardoor zat ik zelf niet lekker in mijn vel en had ik gewoon niet altijd zin in gezeur en wilde ook niet te veel negatief met de oudste bezig zijn, dus kreeg hij zijn zin :$! Merkte opslot wel dat hij wat verwender werd en ben nu weer in een strakker regime beland. Maar ondanks alles is hij eigenlijk heel lief. Tuurlijk heeft hij wel zijn buien en streken, maar dat hoort er gewoon bij.
Hij kan af en toe zoooo bij de hand zijn. Vanmorgen: ik ga de konijntjes eten geven en hij wil graag buitenspelen in de sneeuw (in de tuin). Dus wij samen met hond in de tuin. Vraag ik of hij de konijntjes brokjes wil geven zegt hij: Ohh, (zucht) ik ga in de sneeuw spelen, zei ik toch!
Ik heb maar gewoon is goed gezegd en moest er stiekem wel om lachen. Het is echt waar dat je af en toe gewoon jezelf terug hoort!
Nou ik ga nog ff leren (doe een cursus italiaans) voordat de kids weer wakker worden. Tot later.........
donderdag 25 januari 2007 om 22:06
Hoi Mamaloo, thanks voor het instralen, mocht het helpen dan noem ik je voortaan Jomanda, oke? Maar.... ik mag niet zeuren, hij heeft vanmorgen uitgeslapen. Tot 05.50 uur.
Leuke leeftijd is dit he? Wel inderdaad bijdehand, maar dat maakt het enorm grappig. En dat ondeugende.... dat is best moeilijk om mee om te gaan vind ik. Soms sta ik het mannetje erg streng toe te spreken (doe me uiterste best dan daarvoor) maar ondertussen zit ik het 'm te bescheuren van het lachen. Dan kijk ik naar dat koppie van hem en dan moet ik heeeeeel snel me hoofd wegdraaien. Dat heeft ie echt wel door.
Met consequent zijn heb ik in ieder geval gemerkt dat ik zelf de situaties beter kan hanteren. Ik reageer eerder, waardoor ik zelf meer het gevoel heb dat ik het in de hand heb. Helaas betekend dit niet dat het vervelende gedrag dan minder voorkomt. Maar goed, het geeft wel minder stress en minder strijd.
Leuk dat jullie al sneeuw hebben gehad. Wat vond je ventje ervan?
Wij hadden vandaag even een wat mindere dag. Begon zo rond 9.00 uur. Er moesten boodschappen gedaan worden. Hij wilde echt niet naar buiten. Koud buiten, huilde hij. Maar geen muts en want op en aan willen houden. Drama in de supermarkt.Je kent die reclame vast wel van die moeder in de supermarkt. Ben er zelf niet naast gaan liggen, tenslotte ook net nieuwe jas gekocht. Maar goed, zo zag het er uit.
Vanmiddag een verjaardag van een vriendinnetje, werd 2 jaar.
We zijn er heel stom, veel te lang gebleven. 2,5 uur.
Daarna thuis met werkelijk alles strijd, gillen, enz. Had inmiddels erg veel zin om mee te doen. Het ventje lag er half 8 in. Door alle toestanden vandaag had hij weer nachtmerries. Heel moeilijk, hij lijkt wakker te zijn, verzet zich continu aan alle kanten, laat zich niet troosten, lijkt "dingen"'? te zien waar hij tegenaan paniekt. Duurde net 3 kwartier eer hij een beetje bij kwam. Zo zielig.
Heeft jou mannetje dat ook wel eens? Zoja, wat doen jullie daar mee? Soms vraag ik me af of het goed is om hem in zo'n positie zijn bedje uit te halen. Omdat het zo lang duurt, ik heb geen idee of we hem werkelijk kunnen helpen op die manier. Het nog niet uitgeprobeert om hem te laten huilen. Vind ik sowiezo erg moeilijk. Ook worden de 2 oudsten dan wakker.
Goed van je dat je cursus Italiaans doet. Ben je er al lang mee bezig?
Doe je dat overdag, en/of ook in de avond.
In april 2005 heb ik via de LOI een cursus doktersassistente aangevraagd en krijg ik sindsdien iedere 3 maanden een pakket binnen.
Omdat ik niet aan studeren toekwam, pittige opleiding, wilde ik de combinatie maken van het mannetje met kids eigen leeftijd spelen tijdens 2 dagdelen op de creche. Dan kan ik mooi studeren.
Nou, dat wat leuk in theorie, maar de praktijk was dat ik iedere maandag ochtend en woensdag ochtend me bed weer in dook om bij te tanken. Inmiddels heb ik in 1 jaar en 9 maanden tijd zo'n 1,5 jaar achterstand opgelopen. Ja, dat schiet lekker op.......
Ik ga nu even spoken kijken op tv. Heb the ghostwhisperer opgenomen. Hopelijk val ik dit keer niet in slaap op de bank.
Leuke leeftijd is dit he? Wel inderdaad bijdehand, maar dat maakt het enorm grappig. En dat ondeugende.... dat is best moeilijk om mee om te gaan vind ik. Soms sta ik het mannetje erg streng toe te spreken (doe me uiterste best dan daarvoor) maar ondertussen zit ik het 'm te bescheuren van het lachen. Dan kijk ik naar dat koppie van hem en dan moet ik heeeeeel snel me hoofd wegdraaien. Dat heeft ie echt wel door.
Met consequent zijn heb ik in ieder geval gemerkt dat ik zelf de situaties beter kan hanteren. Ik reageer eerder, waardoor ik zelf meer het gevoel heb dat ik het in de hand heb. Helaas betekend dit niet dat het vervelende gedrag dan minder voorkomt. Maar goed, het geeft wel minder stress en minder strijd.
Leuk dat jullie al sneeuw hebben gehad. Wat vond je ventje ervan?
Wij hadden vandaag even een wat mindere dag. Begon zo rond 9.00 uur. Er moesten boodschappen gedaan worden. Hij wilde echt niet naar buiten. Koud buiten, huilde hij. Maar geen muts en want op en aan willen houden. Drama in de supermarkt.Je kent die reclame vast wel van die moeder in de supermarkt. Ben er zelf niet naast gaan liggen, tenslotte ook net nieuwe jas gekocht. Maar goed, zo zag het er uit.
Vanmiddag een verjaardag van een vriendinnetje, werd 2 jaar.
We zijn er heel stom, veel te lang gebleven. 2,5 uur.
Daarna thuis met werkelijk alles strijd, gillen, enz. Had inmiddels erg veel zin om mee te doen. Het ventje lag er half 8 in. Door alle toestanden vandaag had hij weer nachtmerries. Heel moeilijk, hij lijkt wakker te zijn, verzet zich continu aan alle kanten, laat zich niet troosten, lijkt "dingen"'? te zien waar hij tegenaan paniekt. Duurde net 3 kwartier eer hij een beetje bij kwam. Zo zielig.
Heeft jou mannetje dat ook wel eens? Zoja, wat doen jullie daar mee? Soms vraag ik me af of het goed is om hem in zo'n positie zijn bedje uit te halen. Omdat het zo lang duurt, ik heb geen idee of we hem werkelijk kunnen helpen op die manier. Het nog niet uitgeprobeert om hem te laten huilen. Vind ik sowiezo erg moeilijk. Ook worden de 2 oudsten dan wakker.
Goed van je dat je cursus Italiaans doet. Ben je er al lang mee bezig?
Doe je dat overdag, en/of ook in de avond.
In april 2005 heb ik via de LOI een cursus doktersassistente aangevraagd en krijg ik sindsdien iedere 3 maanden een pakket binnen.
Omdat ik niet aan studeren toekwam, pittige opleiding, wilde ik de combinatie maken van het mannetje met kids eigen leeftijd spelen tijdens 2 dagdelen op de creche. Dan kan ik mooi studeren.
Nou, dat wat leuk in theorie, maar de praktijk was dat ik iedere maandag ochtend en woensdag ochtend me bed weer in dook om bij te tanken. Inmiddels heb ik in 1 jaar en 9 maanden tijd zo'n 1,5 jaar achterstand opgelopen. Ja, dat schiet lekker op.......
Ik ga nu even spoken kijken op tv. Heb the ghostwhisperer opgenomen. Hopelijk val ik dit keer niet in slaap op de bank.
vrijdag 26 januari 2007 om 16:42
Hoi,
Ik ben er. Even niet achter de pc gezeten ivm ziekte.
Leuk al die reacties.
Mijn zoontje heeft van 2 jaar tot 2,5 jaar verschrikkelijk in de puberteit gezeten, zal ik nooit vergeten, pffff.
Gelukkig nu weer lekker zichzelf en helemaal niet meer tegendraads, superlief ineens.
Iemand zin om af en toe te msn-en?
groetjes
Ik ben er. Even niet achter de pc gezeten ivm ziekte.
Leuk al die reacties.
Mijn zoontje heeft van 2 jaar tot 2,5 jaar verschrikkelijk in de puberteit gezeten, zal ik nooit vergeten, pffff.
Gelukkig nu weer lekker zichzelf en helemaal niet meer tegendraads, superlief ineens.
Iemand zin om af en toe te msn-en?
groetjes
zondag 28 januari 2007 om 20:49
Pastcy, heb het erg druk gehad en nu eigenlijk ook niet zoveel tijd. (ben CSI aan het kijken) Kom van de week echt met een reactie hoor!!
Stien, lekker dat je de peuterpubertijd al achter de rug hebt, vlgns mij zitten wij er hier nu midden in :( Gelukkig heeft hij er niet de hele dag door last van en is het verder wel een schatje. Ben op de msn niet zo thuis, hou het liever nog ff bij het forum.
CSI begint weer,
Tot later........
Stien, lekker dat je de peuterpubertijd al achter de rug hebt, vlgns mij zitten wij er hier nu midden in :( Gelukkig heeft hij er niet de hele dag door last van en is het verder wel een schatje. Ben op de msn niet zo thuis, hou het liever nog ff bij het forum.
CSI begint weer,
Tot later........
woensdag 31 januari 2007 om 21:44
Hoi Mamaloo,
Tjaa, kan me voorstellen dat je baalt. Doe je niets aan. Jammer dat het systeem niet even ondertussen automatisch een tijdelijk bestandje aanmaakt. Mij is zoiets ook wel eens overkomen. Alleen drukte zoonlief, (de jongste, de computer uit. Ik zie erg uit naar je reaktie in ieder geval.
Groetjes Pastcy
Tjaa, kan me voorstellen dat je baalt. Doe je niets aan. Jammer dat het systeem niet even ondertussen automatisch een tijdelijk bestandje aanmaakt. Mij is zoiets ook wel eens overkomen. Alleen drukte zoonlief, (de jongste, de computer uit. Ik zie erg uit naar je reaktie in ieder geval.
Groetjes Pastcy
woensdag 31 januari 2007 om 22:48
Oke, ik ga het nog een keer proberen. Heb nu alle rust want vriendlief is weg en kids liggen heerlijk te slapen.
Heeft het instralen nog geholpen :P? Hoop het wel voor je. Wat betreft het bijdehandte, ik vindt het heerlijk, maar soms vraag ik me echt af hoe hij erbij komt. Vaak hoor ik ook mezelf terug, er wordt je echt een spiegel voor gehouden. En af en toe als hij wat zegt dan moet ik er ook gewoon echt om lachen en kan ik het niet inhouden. Dan zeg ik maar dat het een lekker ding is en hij het goed weet te vertellen. Maar als het om de serieuzere dingen gaat dan houdt ik me wel in hoor. Anders komt er niets van hem terecht :D!
De sneeuw bij ons, bleek geen echte sneeuw te zijn. Volgens mijn vader was het hagel (?) maar iig het was wit en zoonlief vond het helemaal geweldig. Gelukkig maar want we gaan eind mrt op wintersport, stel je voor dat hij een hekel aan sneeuw heeft :o. Wel heeft hij een hekel aan kou, behalve dan buiten. Hij vindt het in de auto koud en in het zwembad zei hij maandag, het is koud, moet even in het pierebad, daar is het wel lekker warm. Tja van wie zou hij dat nou hebben ;)?? Wat vervelend dat je mannetje zo van streek was na die verjaardag van het vriendinnetje. Hier hebben wij er gelukkig geen last van (afkloppen). Afgelopen zaterdag hadden we jubileumfeest omdat de zaak van mijn vriend, schoonvader en zwager 25 jaar bestaat. Het was heel gezellig en hij was zo lief aan het spelen dat het ongemerkt ineens half 11 was (s'avonds) dus toen maar snel naar huis gegaan. Hij ging heel lief slapen en de volgende dag was hij wel een beetje sjaggo, maar nu niet heel erg overdreven vervelend ofzo. Maar je kon wel goed merken dat hij moe was. Ik was bang dat het maandag nog erger zou zijn, maar toen had hij eigenlijk al nergens last meer van. Nu moesten we zondagmiddag eigenlijk op verjaardag, maar dat heb ik niet gedaan. Je kunt natuurlijk ook vragen om problemen :P.
Zo ga nu eerst ff posten, voordat ik weer alles kwijt ben.
Heeft het instralen nog geholpen :P? Hoop het wel voor je. Wat betreft het bijdehandte, ik vindt het heerlijk, maar soms vraag ik me echt af hoe hij erbij komt. Vaak hoor ik ook mezelf terug, er wordt je echt een spiegel voor gehouden. En af en toe als hij wat zegt dan moet ik er ook gewoon echt om lachen en kan ik het niet inhouden. Dan zeg ik maar dat het een lekker ding is en hij het goed weet te vertellen. Maar als het om de serieuzere dingen gaat dan houdt ik me wel in hoor. Anders komt er niets van hem terecht :D!
De sneeuw bij ons, bleek geen echte sneeuw te zijn. Volgens mijn vader was het hagel (?) maar iig het was wit en zoonlief vond het helemaal geweldig. Gelukkig maar want we gaan eind mrt op wintersport, stel je voor dat hij een hekel aan sneeuw heeft :o. Wel heeft hij een hekel aan kou, behalve dan buiten. Hij vindt het in de auto koud en in het zwembad zei hij maandag, het is koud, moet even in het pierebad, daar is het wel lekker warm. Tja van wie zou hij dat nou hebben ;)?? Wat vervelend dat je mannetje zo van streek was na die verjaardag van het vriendinnetje. Hier hebben wij er gelukkig geen last van (afkloppen). Afgelopen zaterdag hadden we jubileumfeest omdat de zaak van mijn vriend, schoonvader en zwager 25 jaar bestaat. Het was heel gezellig en hij was zo lief aan het spelen dat het ongemerkt ineens half 11 was (s'avonds) dus toen maar snel naar huis gegaan. Hij ging heel lief slapen en de volgende dag was hij wel een beetje sjaggo, maar nu niet heel erg overdreven vervelend ofzo. Maar je kon wel goed merken dat hij moe was. Ik was bang dat het maandag nog erger zou zijn, maar toen had hij eigenlijk al nergens last meer van. Nu moesten we zondagmiddag eigenlijk op verjaardag, maar dat heb ik niet gedaan. Je kunt natuurlijk ook vragen om problemen :P.
Zo ga nu eerst ff posten, voordat ik weer alles kwijt ben.
woensdag 31 januari 2007 om 23:10
Deel 2:
Dit is idd een leuke leeftijd, maar ook een erg vermoeiende. Ik lever veel strijd, ben nu wel wat consequenter, maar hij heeft af en toe gewoon maling aan me. Dan kan ik hem straffen (in de hoek of naar zijn kamer) maar dat boeit hem echt niet. Zucht......Gelukkig heb ik (nog) geen taferelen meegemaakt in de supermarkt en is hij bij anderen meestal erg lief (vooral als ik er niet bij ben). Maar het maakt mij ook niet zoveel uit waar ik ben, als ik klaar met hem ben of als hij echt te ver gaat krijgt hij op zijn op kop (ze hebben gelukkig overal een hoek of gang) en anders gaat hij linearecta de auto in. Meestal wil hij dat niet en gedraagd zich dan toch maar weer wat beter. Kan me heel goed voorstellen dat je mee wilde gaan gillen, heb af en toe ook die neiging. Sterker nog heel soms (als we thuis zijn en niemand me kan horen) doe ik dat ook, dan is het meteen over. En als hij thuis op de grond ligt te drammen dan stap ik zo over hem heen (bewust) en negeer hem compleet, is het meestal zo over. Wat vervelend dat je zoontje last van nachtmerries heeft. Ons mannetje slaapt meestal lekker door, maar af en toe wordt hij ook huilend wakker. Vaak is een aai over zijn bolletje en een kus voldoende en slaapt hij weer lekker verder. Soms is hij zijn speentje of lapje kwijt, dat is dan helemaal snel opgelost. Maar laatst was hij me gewoon aan het uitproberen. Hij wilde bij mama in bed, nu ben ik daar heel stellig in. Dat gebeurt dus niet s'nachts (behalve als hij echt heeeel erg ziek is) want dan doe ik zelf dus echt geen oog meer dicht. Ik heb hem toegesproken en uitgelegd dat dat niet kan, dat iedereen in zijn eigen bedje slaapt, geknuffeld en gezoent en toen ging hij weer lekker slapen. Echter dit gebeurde dezelfde nacht nog 3 x. De laatste x heb ik hem gewaarschuwd dat ik niet meer boven kom voordat het ochtend is. Hij heeft nog 1x gehuild en ik ben niet heen geweest. Het heeft ongeveer een halfuurtje geduurt en toen sliep hij weer, om vervolgens s'morgens om 8 uur wakker te worden. Als ik hem s'nachts vraag wat er is, weet hij het vaak zelf niet (behalve dan toen hij oorontsteking had). Ik heb ook het idee dat hij wakker wordt s'nachts als ik er s'avonds niet ben als hij naar bed gaat. Misschien dat hij onbewust bang is dat ik er nog steeds niet ben ofzo? Misschien kun je met jouw zoontje toch proberen om hem te laten huilen (vindt ik ook moeilijk hoor). Ik doe het met de jongste ook en heb toen aan ons oudste manneke uitgelegd dat hij gewoon weer lekker moet gaan slapen omdat baby nog klein is en niet kan praten gaat hij huilen, maar als mama het nog te vroeg vindt (nacht) dan kom ik niet en moet hij weer lekker verder gaan slapen. Ik heb dit 1x verteld en sindsdien huilt hij niet meer met zijn kleine broertje mee, maar slaapt gewoon lekker door. Als je zoontje nl. in zijn slaap huilt heeft hij het waarschijnlijk niet in de gaten en kan hij overstuur raken doordat je hem wakker maakt. Als hij echter wel wakker en overstuur is. Zou ik hem wel in zijn bedje laten liggen en over zijn bolletje/buik of rug aaien en heel zachtjes sussende woordjes zeggen, dat helpt hier wel dan zakt hij vaak toch weer af. Enkele keer haal ik hem uit bed en neem hem opschoot (in zijn kamer ik ga absoluut niet naar beneden) maar ik merk wel dat hij dan wakkerder wordt en uiteindelijk hele verhalen heeft. Hoop dat je hier wat aan hebt en dat het helpt.
Mijn cursus italiaans ben ik in december mee begonnen. Ik ben via een tante halverwege in gestapt, maar kan tot mijn eigen verbazing aardig mee komen. De cursus is op woensdagavond en mijn huiswerk maak ik'in 1 of 2 middagen als de kids slapen.
Wat zonde van jouw cursus doktersassistente. Maar het klinkt heel erg bekend. Daarom ga ik ook naar cursus toe, dan heb ik een stok achter de deur. Kun je jouw cursus niet op een later tijdstip oppakken als je meer tijd ervoor kunt vinden?
Nou hier laat ik het maar weer even bij, zou op tijd naar bed. Maar jongste moet ook nog een fles hebben. Gaat dus weer niet lukken vandaag.
Groetjes en tot later..........
Dit is idd een leuke leeftijd, maar ook een erg vermoeiende. Ik lever veel strijd, ben nu wel wat consequenter, maar hij heeft af en toe gewoon maling aan me. Dan kan ik hem straffen (in de hoek of naar zijn kamer) maar dat boeit hem echt niet. Zucht......Gelukkig heb ik (nog) geen taferelen meegemaakt in de supermarkt en is hij bij anderen meestal erg lief (vooral als ik er niet bij ben). Maar het maakt mij ook niet zoveel uit waar ik ben, als ik klaar met hem ben of als hij echt te ver gaat krijgt hij op zijn op kop (ze hebben gelukkig overal een hoek of gang) en anders gaat hij linearecta de auto in. Meestal wil hij dat niet en gedraagd zich dan toch maar weer wat beter. Kan me heel goed voorstellen dat je mee wilde gaan gillen, heb af en toe ook die neiging. Sterker nog heel soms (als we thuis zijn en niemand me kan horen) doe ik dat ook, dan is het meteen over. En als hij thuis op de grond ligt te drammen dan stap ik zo over hem heen (bewust) en negeer hem compleet, is het meestal zo over. Wat vervelend dat je zoontje last van nachtmerries heeft. Ons mannetje slaapt meestal lekker door, maar af en toe wordt hij ook huilend wakker. Vaak is een aai over zijn bolletje en een kus voldoende en slaapt hij weer lekker verder. Soms is hij zijn speentje of lapje kwijt, dat is dan helemaal snel opgelost. Maar laatst was hij me gewoon aan het uitproberen. Hij wilde bij mama in bed, nu ben ik daar heel stellig in. Dat gebeurt dus niet s'nachts (behalve als hij echt heeeel erg ziek is) want dan doe ik zelf dus echt geen oog meer dicht. Ik heb hem toegesproken en uitgelegd dat dat niet kan, dat iedereen in zijn eigen bedje slaapt, geknuffeld en gezoent en toen ging hij weer lekker slapen. Echter dit gebeurde dezelfde nacht nog 3 x. De laatste x heb ik hem gewaarschuwd dat ik niet meer boven kom voordat het ochtend is. Hij heeft nog 1x gehuild en ik ben niet heen geweest. Het heeft ongeveer een halfuurtje geduurt en toen sliep hij weer, om vervolgens s'morgens om 8 uur wakker te worden. Als ik hem s'nachts vraag wat er is, weet hij het vaak zelf niet (behalve dan toen hij oorontsteking had). Ik heb ook het idee dat hij wakker wordt s'nachts als ik er s'avonds niet ben als hij naar bed gaat. Misschien dat hij onbewust bang is dat ik er nog steeds niet ben ofzo? Misschien kun je met jouw zoontje toch proberen om hem te laten huilen (vindt ik ook moeilijk hoor). Ik doe het met de jongste ook en heb toen aan ons oudste manneke uitgelegd dat hij gewoon weer lekker moet gaan slapen omdat baby nog klein is en niet kan praten gaat hij huilen, maar als mama het nog te vroeg vindt (nacht) dan kom ik niet en moet hij weer lekker verder gaan slapen. Ik heb dit 1x verteld en sindsdien huilt hij niet meer met zijn kleine broertje mee, maar slaapt gewoon lekker door. Als je zoontje nl. in zijn slaap huilt heeft hij het waarschijnlijk niet in de gaten en kan hij overstuur raken doordat je hem wakker maakt. Als hij echter wel wakker en overstuur is. Zou ik hem wel in zijn bedje laten liggen en over zijn bolletje/buik of rug aaien en heel zachtjes sussende woordjes zeggen, dat helpt hier wel dan zakt hij vaak toch weer af. Enkele keer haal ik hem uit bed en neem hem opschoot (in zijn kamer ik ga absoluut niet naar beneden) maar ik merk wel dat hij dan wakkerder wordt en uiteindelijk hele verhalen heeft. Hoop dat je hier wat aan hebt en dat het helpt.
Mijn cursus italiaans ben ik in december mee begonnen. Ik ben via een tante halverwege in gestapt, maar kan tot mijn eigen verbazing aardig mee komen. De cursus is op woensdagavond en mijn huiswerk maak ik'in 1 of 2 middagen als de kids slapen.
Wat zonde van jouw cursus doktersassistente. Maar het klinkt heel erg bekend. Daarom ga ik ook naar cursus toe, dan heb ik een stok achter de deur. Kun je jouw cursus niet op een later tijdstip oppakken als je meer tijd ervoor kunt vinden?
Nou hier laat ik het maar weer even bij, zou op tijd naar bed. Maar jongste moet ook nog een fles hebben. Gaat dus weer niet lukken vandaag.
Groetjes en tot later..........
woensdag 7 februari 2007 om 00:05
Hoi Mamaloo, het mag in de krant..... hij heeft vannacht gewoon doorgeslapen!!!! Van 18.45 uur tot 07.30 uur. We hebben ons vanmorgen met het hele gezin netjes verslapen.
Mijn vriend gaat normaal gesproken om 07.15 uur weg. Maar nu werd ik vanmorgen om 07.05 uur wakker en heb hem wakker moeten maken.Patrick hoorde ik om 07.30 uur ineens vertellen dat hij een jongen is en dat papa ook een jongen is en mama een meisje. Tjaa, dat soort zaken kunnen je maar bezig houden als je net uit je slaap komt....
Ik heb hem helemaal de hemel in geprezen. En vanavond ook even een hint meegegeven: gaat Patrick weer zo goed slape?? Ja, antwoordde hij. Nou... het zal mij benieuwen.
Super dat jouw ventje begrepen heeft wat de reden is van het huilen van jullie zoontje en dat hij er nu ook doorheen slaapt. Het is toch een hele impact voor zo'n klein mannetje.
Ik ben er heel erg blij mee, uiteraard. Maar snappen doe ik het niet.
Vaak is het zo dat Patrick zijn prikkels en indrukken niet goed kan verwerken, ik probeer hem dan rustiger te houden, maar helaas lukt me dat zelden tot nooit.
Gisteren overdag moest hij eerst naar de fysiotherapie. Vlak daarna is hij meegegaan naar de school van zijn broer, waar ik maandags help met de overblijf.
Gisteren was zijn 2e keer op de peuterspeelzaal. Heeft ook enorm impact gehad. Hij was ook behoorlijk saggerijnig. Ik moest zelf nog boodschappen doen, maar het leek me verstandig om daarmee te wachten tot paps thuis was. Dan kon ik even alleen gaan, waardoor het ventje niet nog meer geprikkeld was.
Ik ga proberen of ik een link kan leggen of hij vaker onrustig is/nachtmerries heeft als mijn vriend of ik niet thuis is op het moment dat Patrick naar bed gaat.
Ik vind het inderdaad ook moeilijk om hem te laten huilen, maar je hebt wel gelijk. Misschien verergert het juist doordat ik hem eruit haal.
En als ik er dan over nadenk, vraag ik me ook af waar ik het eigenlijk voor doe. Hij zet zich enorm af tegen mij. Het lijkt alsof hij me niet herkent dan.
Van de week had hij ook iets geks. Hij was al een poosje wakker, zegt ie ineens heel geirriteerd: 'niet speelgoed kapot gooien, kindje'....
Je hebt groot gelijk dat je die zondag niet naar die verjaardag bent gegaan, soms voel je het wel aan he, dan wordt het vragen om moeilijkheden. Ik vind het wel een moeilijke leeftijd, soms vraag ik me af, of ik met mijn andere 2 kids toen ook dit soort dingen had.
Het zal vast wel, maar je vergeet dat blijkbaar toch ook wel weer snel. Gelukkig maar.
Patrick zit nu ook even in een hele vervelende fase. Als hij een ander kindje ziet buiten, dat wil hij dat kind laten schrikken, uitdagen, en soms geeft hij ook zomaar een duw, of echt pesten.
Ook doet hij dat met de katten. Vraagt ie nog doodleuk aan mij: mama, ikke poesje pesten he.
Vandaag heb ik ook wel vreselijk met hem gelachen, ik was even bij de kaasboer/notenbar, toen we de winkel uitliepen zei Patrick ineens: tot ziens, tot de volgende keer maar weer. Klonk erg eigenwijs uit zo'n ventje van 2 jaar en 9 maanden.
Ook zat hij vanmiddag achterop de fiets. Ik fietste iets te hard over een soort kuiltje en dat merkte hij. Zegt ie verontwaardigd terwijl ik doorfietste: doe voorzichtig mama. Ik stopte verbouwereerd en draaide me verbaasd om. Goed zo mama, zegt ie dan ook nog even.
Ook hoef ik het niet te proberen om even iets achterin de tuin in de grijze afvalbak te gooien zonder jas aan. Mama, jas aan, is koud buiten.
Ik herken wel wat je zei over dat je soms jezelf hoort. Dit soort opmerkingen komt vast ergens vandaan. Vraag ik me weleens af wie is hier nou de moeder en wie het kind. Het komt er allemaal zo wijs uit.
Afgelopen zondag was het koopzondag bij ons, en omdat ik zaterdags werk moet ik het af en toe wel van dit soort dagen hebben. Ik heb Patrick meegenomen, maar wat een spijt had ik daarvan.
Een en al strijd, ik ben eerst express leuke dingen daar met hem gaan doen, alvorens ik de noodzakelijke dingen ging doen. Maar dan steeds door de winkel heen rennen, en het maakt niet uit hoe vaak je roept, al staat hij zowat naast je, hij reageert nergens op. Heeft dan werkelijk compleet maling aan je. Enorm frustrerend vind ik dat.
Aan de andere kant denk ik dan, misschien sluit hij zichzelf gewoon op de een of andere manier automatisch af, uit soort zelfbescherming.
Met al die drukte in zo'n stad, veel indrukken en impulsen enz.
Ik weet het af en toe echt niet meer. Maar goed, het is in ieder geval nooit saai.....
Goed dat je die cursus voor jezelf doet. Het is zeker een stok achter de deur als je ervoor de deur uit moet. Bij mij staat het op een heeeeeel laag pitje. Ik pak het inderdaad weer op als het ventje 4 is. Of als het straks structureel beter gaat en ik wat meer uitgerust ben. Misschien dat ik dan wat meer in de avonduren kan doen. Nu val ik steeds zodra mijn 2 oudste kids in bed liggen zowat in slaap.
Ik was net begonnen met het Forum, toen mijn buurvrouw even een bakkie thee kwam drinken, en inmiddels is het alweer laat.
Gelukkig is mijn vriend morgen vrij en kan ik iets langer blijven liggen. Hij zorgt dan voor de kids. Niks mis mee. Groetjes Pastcy
Mijn vriend gaat normaal gesproken om 07.15 uur weg. Maar nu werd ik vanmorgen om 07.05 uur wakker en heb hem wakker moeten maken.Patrick hoorde ik om 07.30 uur ineens vertellen dat hij een jongen is en dat papa ook een jongen is en mama een meisje. Tjaa, dat soort zaken kunnen je maar bezig houden als je net uit je slaap komt....
Ik heb hem helemaal de hemel in geprezen. En vanavond ook even een hint meegegeven: gaat Patrick weer zo goed slape?? Ja, antwoordde hij. Nou... het zal mij benieuwen.
Super dat jouw ventje begrepen heeft wat de reden is van het huilen van jullie zoontje en dat hij er nu ook doorheen slaapt. Het is toch een hele impact voor zo'n klein mannetje.
Ik ben er heel erg blij mee, uiteraard. Maar snappen doe ik het niet.
Vaak is het zo dat Patrick zijn prikkels en indrukken niet goed kan verwerken, ik probeer hem dan rustiger te houden, maar helaas lukt me dat zelden tot nooit.
Gisteren overdag moest hij eerst naar de fysiotherapie. Vlak daarna is hij meegegaan naar de school van zijn broer, waar ik maandags help met de overblijf.
Gisteren was zijn 2e keer op de peuterspeelzaal. Heeft ook enorm impact gehad. Hij was ook behoorlijk saggerijnig. Ik moest zelf nog boodschappen doen, maar het leek me verstandig om daarmee te wachten tot paps thuis was. Dan kon ik even alleen gaan, waardoor het ventje niet nog meer geprikkeld was.
Ik ga proberen of ik een link kan leggen of hij vaker onrustig is/nachtmerries heeft als mijn vriend of ik niet thuis is op het moment dat Patrick naar bed gaat.
Ik vind het inderdaad ook moeilijk om hem te laten huilen, maar je hebt wel gelijk. Misschien verergert het juist doordat ik hem eruit haal.
En als ik er dan over nadenk, vraag ik me ook af waar ik het eigenlijk voor doe. Hij zet zich enorm af tegen mij. Het lijkt alsof hij me niet herkent dan.
Van de week had hij ook iets geks. Hij was al een poosje wakker, zegt ie ineens heel geirriteerd: 'niet speelgoed kapot gooien, kindje'....
Je hebt groot gelijk dat je die zondag niet naar die verjaardag bent gegaan, soms voel je het wel aan he, dan wordt het vragen om moeilijkheden. Ik vind het wel een moeilijke leeftijd, soms vraag ik me af, of ik met mijn andere 2 kids toen ook dit soort dingen had.
Het zal vast wel, maar je vergeet dat blijkbaar toch ook wel weer snel. Gelukkig maar.
Patrick zit nu ook even in een hele vervelende fase. Als hij een ander kindje ziet buiten, dat wil hij dat kind laten schrikken, uitdagen, en soms geeft hij ook zomaar een duw, of echt pesten.
Ook doet hij dat met de katten. Vraagt ie nog doodleuk aan mij: mama, ikke poesje pesten he.
Vandaag heb ik ook wel vreselijk met hem gelachen, ik was even bij de kaasboer/notenbar, toen we de winkel uitliepen zei Patrick ineens: tot ziens, tot de volgende keer maar weer. Klonk erg eigenwijs uit zo'n ventje van 2 jaar en 9 maanden.
Ook zat hij vanmiddag achterop de fiets. Ik fietste iets te hard over een soort kuiltje en dat merkte hij. Zegt ie verontwaardigd terwijl ik doorfietste: doe voorzichtig mama. Ik stopte verbouwereerd en draaide me verbaasd om. Goed zo mama, zegt ie dan ook nog even.
Ook hoef ik het niet te proberen om even iets achterin de tuin in de grijze afvalbak te gooien zonder jas aan. Mama, jas aan, is koud buiten.
Ik herken wel wat je zei over dat je soms jezelf hoort. Dit soort opmerkingen komt vast ergens vandaan. Vraag ik me weleens af wie is hier nou de moeder en wie het kind. Het komt er allemaal zo wijs uit.
Afgelopen zondag was het koopzondag bij ons, en omdat ik zaterdags werk moet ik het af en toe wel van dit soort dagen hebben. Ik heb Patrick meegenomen, maar wat een spijt had ik daarvan.
Een en al strijd, ik ben eerst express leuke dingen daar met hem gaan doen, alvorens ik de noodzakelijke dingen ging doen. Maar dan steeds door de winkel heen rennen, en het maakt niet uit hoe vaak je roept, al staat hij zowat naast je, hij reageert nergens op. Heeft dan werkelijk compleet maling aan je. Enorm frustrerend vind ik dat.
Aan de andere kant denk ik dan, misschien sluit hij zichzelf gewoon op de een of andere manier automatisch af, uit soort zelfbescherming.
Met al die drukte in zo'n stad, veel indrukken en impulsen enz.
Ik weet het af en toe echt niet meer. Maar goed, het is in ieder geval nooit saai.....
Goed dat je die cursus voor jezelf doet. Het is zeker een stok achter de deur als je ervoor de deur uit moet. Bij mij staat het op een heeeeeel laag pitje. Ik pak het inderdaad weer op als het ventje 4 is. Of als het straks structureel beter gaat en ik wat meer uitgerust ben. Misschien dat ik dan wat meer in de avonduren kan doen. Nu val ik steeds zodra mijn 2 oudste kids in bed liggen zowat in slaap.
Ik was net begonnen met het Forum, toen mijn buurvrouw even een bakkie thee kwam drinken, en inmiddels is het alweer laat.
Gelukkig is mijn vriend morgen vrij en kan ik iets langer blijven liggen. Hij zorgt dan voor de kids. Niks mis mee. Groetjes Pastcy
