Kinderen
alle pijlers
Zeer matige eter, tips?
maandag 28 mei 2007 om 18:50
Mijn dochter is al vanaf haar geboorte een zeer matige eter. Het eerste half jaar alleen flesvoeding gehad, waarmee ze nooit boven de 600ml per etmaal is gekomen.
Met ruim 6 maanden groente en later fruit geintroduceerd, paar hapjes, meer wilde ze niet. Met 7 maanden een enorme dip gehad, ze at en dronk bijna niets meer en is in het ziekenhuis compleet binnenstebuitengekeerd en getest op alle mogelijke allergieen, coeliakie, erfelijke aandoeningen, parasieten, ontlastingonderzoeken, bloedonderzoeken.... uit alles bleek dat ze perfect gezond was. Paar weken en een osteopaat later ging ze weer eten. Ze heeft wel een dip in haar groeicure van die tijd. Buiten die dip is de groeicurve prima.
Met ongeveer 9 maanden brood geintroduceerd. Dat lustte ze altijd wel.
Ze is nu 17 maanden en buiten enkele korte periodes waarin ze flink at is het nog steeds een zeer matige eter.
Ze begint de dag met een bord pap, tussen de middag een boterham, waar ze sinds een week helemaal niets meer op wil. Fruit moet ze al maanden, wat zeg ik een half jaar niet, tenzij frutapura gemengd met vanillevla in een exact kloppende verhouding (anders moet mefroi het niet) Yoghurt gaat er ook wel in.
Maar avondeten moet ze ook alweer weken niet.
Van ons moet ze een hapje proberen, en dat is al een drama, gillen, slaan, en hoe lief en geduldig we ook blijven, ze raakt uiteindelijk volkomen overstuur als we blijven aanbieden. Gooit zelfs het bord eten om onze oren. En de vork en lepel erachteraan als je niet snel bukt :P
Voor het slapen gaan krijgt ze nog een fles pap en dat was het dan wel.
Snoep, koek en dingen als yoghi krijgt ze absoluut niet.
Ze drinkt tussendoor gewoon water of sterk verdund diksap.
Hoe kan een kind hier nu op leven? Ze is al klein en dun voor haar leeftijd (8600 gram en 75 cm)
Ik weet wel dat ik als baby en kind exact hetzelfde had, ik at werkelijk voor geen meter. Mijn moeder werd er woest van en loste dat op door eerst de melk via een plastic knijpfles in mijn strot te spuiten, en later met gepureerd eten hetzelfde te doen. Ik ben echt altijd gedwongen geweest te eten, met de nodige verstoorde verhouding tot eten als gevolg.
Dat doe ik mijn kind dus absoluut niet aan, ik wil haar uiteraard niet dwingen te eten dus als ze niet wil wordt het eten weggezet. Ik blijf lief en geduldig en probeer er zo weinig mogelijk aandacht aan te besteden.
Maar ik wordt er wel eens helemaal gek van, het is al zo'n krielkip en dan krijgt ze nog amper groente en fruit binnen...
Op het CB zeggen ze gewoon aanbieden en eten wegzetten als ze niet wil. Ok, dat doe ik en dan eet ze dus niet. En dat houdt ze dus rustig altijd zo vol.
Verder is het een gezond, vrolijk en zich prima ontwikkelend kind. Een hartstikke leuk kind, vol humor.
Maar dat (niet) eten, aaaaargh
Iemand met de gouden tip?
Met ruim 6 maanden groente en later fruit geintroduceerd, paar hapjes, meer wilde ze niet. Met 7 maanden een enorme dip gehad, ze at en dronk bijna niets meer en is in het ziekenhuis compleet binnenstebuitengekeerd en getest op alle mogelijke allergieen, coeliakie, erfelijke aandoeningen, parasieten, ontlastingonderzoeken, bloedonderzoeken.... uit alles bleek dat ze perfect gezond was. Paar weken en een osteopaat later ging ze weer eten. Ze heeft wel een dip in haar groeicure van die tijd. Buiten die dip is de groeicurve prima.
Met ongeveer 9 maanden brood geintroduceerd. Dat lustte ze altijd wel.
Ze is nu 17 maanden en buiten enkele korte periodes waarin ze flink at is het nog steeds een zeer matige eter.
Ze begint de dag met een bord pap, tussen de middag een boterham, waar ze sinds een week helemaal niets meer op wil. Fruit moet ze al maanden, wat zeg ik een half jaar niet, tenzij frutapura gemengd met vanillevla in een exact kloppende verhouding (anders moet mefroi het niet) Yoghurt gaat er ook wel in.
Maar avondeten moet ze ook alweer weken niet.
Van ons moet ze een hapje proberen, en dat is al een drama, gillen, slaan, en hoe lief en geduldig we ook blijven, ze raakt uiteindelijk volkomen overstuur als we blijven aanbieden. Gooit zelfs het bord eten om onze oren. En de vork en lepel erachteraan als je niet snel bukt :P
Voor het slapen gaan krijgt ze nog een fles pap en dat was het dan wel.
Snoep, koek en dingen als yoghi krijgt ze absoluut niet.
Ze drinkt tussendoor gewoon water of sterk verdund diksap.
Hoe kan een kind hier nu op leven? Ze is al klein en dun voor haar leeftijd (8600 gram en 75 cm)
Ik weet wel dat ik als baby en kind exact hetzelfde had, ik at werkelijk voor geen meter. Mijn moeder werd er woest van en loste dat op door eerst de melk via een plastic knijpfles in mijn strot te spuiten, en later met gepureerd eten hetzelfde te doen. Ik ben echt altijd gedwongen geweest te eten, met de nodige verstoorde verhouding tot eten als gevolg.
Dat doe ik mijn kind dus absoluut niet aan, ik wil haar uiteraard niet dwingen te eten dus als ze niet wil wordt het eten weggezet. Ik blijf lief en geduldig en probeer er zo weinig mogelijk aandacht aan te besteden.
Maar ik wordt er wel eens helemaal gek van, het is al zo'n krielkip en dan krijgt ze nog amper groente en fruit binnen...
Op het CB zeggen ze gewoon aanbieden en eten wegzetten als ze niet wil. Ok, dat doe ik en dan eet ze dus niet. En dat houdt ze dus rustig altijd zo vol.
Verder is het een gezond, vrolijk en zich prima ontwikkelend kind. Een hartstikke leuk kind, vol humor.
Maar dat (niet) eten, aaaaargh
Iemand met de gouden tip?
maandag 28 mei 2007 om 18:58
Hoi,
Geen tips helaas, wel veel herkenning. Mijn dochter is ook zo'n krielkip: 8500 gram en 75 centimeter en ze is nu ruim 14 maanden. Nu zitten we gelukkig in een periode dat het eten wel gaat. Voor haar doen eet ze als een bouwvakker, maar we hebben ook periodes.... Gek word ik er van dan. Niks helpt, dus ik probeer me maar voor te houden dat er betere tijden komen dan. Eerst gaf ik haar als ze weer eens niets wilde altijd iets wat ze wel luste (en dat was toen alleen het 6 maanden olvarit potje bruine bonen;)), maar nu krijgt ze niks anders als ze niet wil eten. Dan niet. En het gekke is, ze heeft ook eigenlijk nooit honger. Dus, tja ik kan me er druk om maken, heb ik ook wel veel gedaan, maar dat schiet ook niet op.
*pakt klapstoel en gaat zitten wachten op DE tip*
Geen tips helaas, wel veel herkenning. Mijn dochter is ook zo'n krielkip: 8500 gram en 75 centimeter en ze is nu ruim 14 maanden. Nu zitten we gelukkig in een periode dat het eten wel gaat. Voor haar doen eet ze als een bouwvakker, maar we hebben ook periodes.... Gek word ik er van dan. Niks helpt, dus ik probeer me maar voor te houden dat er betere tijden komen dan. Eerst gaf ik haar als ze weer eens niets wilde altijd iets wat ze wel luste (en dat was toen alleen het 6 maanden olvarit potje bruine bonen;)), maar nu krijgt ze niks anders als ze niet wil eten. Dan niet. En het gekke is, ze heeft ook eigenlijk nooit honger. Dus, tja ik kan me er druk om maken, heb ik ook wel veel gedaan, maar dat schiet ook niet op.
*pakt klapstoel en gaat zitten wachten op DE tip*
maandag 28 mei 2007 om 19:01
MIjn zoon wilde op een gegeven moment ook niet eten. Ik werd er gek van, en dan was hij nog mollig dus hij kon t hebben. Ik kan me voostellen dat als je kind al wat dunnetjes is, dat je gek wordt.
Het enige bij ons wanneer hij at was voor de televisie. Uiteindelijk heeft ie dus gedurende die fase voor de televisie gegeten in zn kinderstoel. Dan ging t hele bord ongemerkt naar binnen. Na ongeveer twee maanden was de lol eraf en wilde ie weer gewoon bij ons aan tafel eten.
HIj heeft ook een oeriode gehad dat ie smiddags ineens kuren kreeg, tijdens de lunch. Dan wilde meneer ineens geen brood. Dan at ie dus een halve meloen, en een half blikje knakworstjes, of wat gehaktballetjes bij zn aardbeien...echt combinaties waarvan ik misselijk werd, maar meneer vond t heerlijk.
Misschien is t bij jouw meisje anders, of wil je je kind neit voor de tv laten eten, maar bij ons werkte t als een tierelier. (buiten de dwarse periodes die hij nog steeds heeft hoor, maar niet meer stelselmatig)
Het enige bij ons wanneer hij at was voor de televisie. Uiteindelijk heeft ie dus gedurende die fase voor de televisie gegeten in zn kinderstoel. Dan ging t hele bord ongemerkt naar binnen. Na ongeveer twee maanden was de lol eraf en wilde ie weer gewoon bij ons aan tafel eten.
HIj heeft ook een oeriode gehad dat ie smiddags ineens kuren kreeg, tijdens de lunch. Dan wilde meneer ineens geen brood. Dan at ie dus een halve meloen, en een half blikje knakworstjes, of wat gehaktballetjes bij zn aardbeien...echt combinaties waarvan ik misselijk werd, maar meneer vond t heerlijk.
Misschien is t bij jouw meisje anders, of wil je je kind neit voor de tv laten eten, maar bij ons werkte t als een tierelier. (buiten de dwarse periodes die hij nog steeds heeft hoor, maar niet meer stelselmatig)
maandag 28 mei 2007 om 19:08
Frans kom erbij :D Frustrerend he zo'n krielkipje die niet eet....
Sunlight: Dank voor de tip. Eten voor de TV heeft inderdaad een tijdje goed geholpen (Baby Einstein DVD's vind ze geweldig, heb meteen de gehele collectie aangeschaft toen ;))
Maar het werkt nu niet meer.
Of het nu voor de TV is, in de kinderstoel met ons aan tafel, op schoot, tussen het spelen door wat naar binnen schuiven... het maakt niet uit op het moment.
Op de creche en bij oma eet ze ook niet zo best, maar wel beter dan thuis. Grrr
Sunlight: Dank voor de tip. Eten voor de TV heeft inderdaad een tijdje goed geholpen (Baby Einstein DVD's vind ze geweldig, heb meteen de gehele collectie aangeschaft toen ;))
Maar het werkt nu niet meer.
Of het nu voor de TV is, in de kinderstoel met ons aan tafel, op schoot, tussen het spelen door wat naar binnen schuiven... het maakt niet uit op het moment.
Op de creche en bij oma eet ze ook niet zo best, maar wel beter dan thuis. Grrr
maandag 28 mei 2007 om 19:17
Tsja, dan heb ik geen tip voor je, behalve de deooddoener dat t wel overgaat :D
T is vreselijk frustrerend zo'n draakje dat niet wil eten. Is er ook niet iets dat ze wel graag eet? Mijn zoon heeft nu soms nog dat ie een week ineens niet wil eten, in het kader van de peuterpuberteit. Aangezien pizza in welke vorm er altijd ingaat eten we tijdens die dwarse week om de dag pizza, steeds een andere, met veel extra groente erop, dat heeft ie dus niet in de gaten.
Ik hoop dat DE tip nog voor je komt! succes!
T is vreselijk frustrerend zo'n draakje dat niet wil eten. Is er ook niet iets dat ze wel graag eet? Mijn zoon heeft nu soms nog dat ie een week ineens niet wil eten, in het kader van de peuterpuberteit. Aangezien pizza in welke vorm er altijd ingaat eten we tijdens die dwarse week om de dag pizza, steeds een andere, met veel extra groente erop, dat heeft ie dus niet in de gaten.
Ik hoop dat DE tip nog voor je komt! succes!
maandag 28 mei 2007 om 21:34
Frans, doe mij ook een klapstoel....
Oudste is acht jaar en eet al jaren matig. Dan weer wat beter, maar meestal ronduit slecht. Tweede zoon is inmiddels zeven jaar en eet bij buien slecht tot niet en dan ineens weer wel goed. Ik vraag me al tijden hoe ze toch ins hemelsnaam kunnen groeien, maar toch doen ze het. Als baby kregen ze niet geoeg naar binnen leek het wel. Meer, meer, meer. Maar dat sloeg zo rond een jaar, anderhalf jaar om. Alles geprobeerd. Vooral met de oudste. Die hongerde zich namelijk echt uit. Degene die roept dat een kind zich niet uit zal hongeren en echt zal gaan eten als ze maar honger rkijgen, zit er behoorlijk naast. Het leek wel een kindje uit een hongersnood. Kreeg van die astronautenmeuk om aan te komen. Ik hoorde zijn maag rammelen en eten ho maar. Tweede zoon had wel meer een kijken wie de baas is fase toen de eetellende begon. Maar ook die periode is ruim voorbij en nog eet hij niet veel. Snaaien doen ze ook niet extreem. Kan de snoeptrommel op de tafel zetten, weggaan en nog eten ze er niet uit. Als ik zeg dat ze zoveel mogen pakken als ze willen, hebben ze ieder drie snoepjes waarvan ze er twee bewaren voor later. De derde eet nu nog de oren van mijn hoofd, maar is pas vier maanden. Ben benieuwd wat dat gaat worden.
maandag 28 mei 2007 om 21:36
Mars,
Hier nog een moeder van een magere kip,
Ze is 2 en half en weegt 11,5 kilo.
Ik heb een paar keer erg met haar geworsteld en daarna nooit meer.
Soms eet ze heel goed en andere dagen helemaal niks ( of bijna niks).
Toch geloof ik erin dat je vooral geen drama´s moet maken. Dat geeft de kinderen macht en dan krijg je vervelende situatie´s.
Ik geef haar nog steeds een fles pap bij het ontbijt en twee vitatmine beertjes.
En voor de rest zie ik het wel.
Succes ermee
Hier nog een moeder van een magere kip,
Ze is 2 en half en weegt 11,5 kilo.
Ik heb een paar keer erg met haar geworsteld en daarna nooit meer.
Soms eet ze heel goed en andere dagen helemaal niks ( of bijna niks).
Toch geloof ik erin dat je vooral geen drama´s moet maken. Dat geeft de kinderen macht en dan krijg je vervelende situatie´s.
Ik geef haar nog steeds een fles pap bij het ontbijt en twee vitatmine beertjes.
En voor de rest zie ik het wel.
Succes ermee
donderdag 21 juni 2007 om 22:18
Hallo allemaal,
Ben toch wel heel benieuwd hoe het inmiddels gaat met deze kinderen, Is er al verbetering? Zijn er meer mensen die dit herkennen? Zijn er mensen die dit hebben meegemaakt maar waarbij het kind er inmiddels overheen is?
Mijn kleine aapje is 18 maanden. Heeft nooit problemen gehad met eten tot hij zo'n 3 maanden geleden heel ziek werd van zijn BMR prik. Hij kreeg de bof en mazelen in een. (zag er heel raar uit) Toen hij daarvan af was kreeg hij meteen daarna de waterpokken en sindsdien weigert hij nog te eten.
Hij eet wel brood, drinkt melk maar weigert al het warme eten en fruit. Enige wat hij wil eten zijn pannenkoeken, patatjes en kip nuggies. Natuurlijk hebben we hem dit niet als alternatief aangeboden maar ik bied gewoon op dagbasis aan wat wij eten met de andere kinderen.
Het kind leeft dus nu verder op brood en tosties. BIj het avondeten maak ik wat kipnuggets klaar met bijv. aardappels en groente. De nuggets worden gegeten, de rest verdwijnt op tafel of de vloer.
Inmiddels zijn we dus overgestapt naar de vitaminetabletten, de fruit/groentedrankjes (die wil hij wel nemen als hij erge dorst heeft) Hij krijgt zo nu en dan een tostie met ham en kaas en we geven hem als tussendoortje van die cornflakeachtige dingetjes om maar genoeg voedingstoffen binnen te krijgen. *creabea*
Maar goed, het is een fase *schijnt* maar ben daarom toch wel benieuwd hoe anderen dit doen of hebben ervaren.
Groetjes,
Tjeemp
Ben toch wel heel benieuwd hoe het inmiddels gaat met deze kinderen, Is er al verbetering? Zijn er meer mensen die dit herkennen? Zijn er mensen die dit hebben meegemaakt maar waarbij het kind er inmiddels overheen is?
Mijn kleine aapje is 18 maanden. Heeft nooit problemen gehad met eten tot hij zo'n 3 maanden geleden heel ziek werd van zijn BMR prik. Hij kreeg de bof en mazelen in een. (zag er heel raar uit) Toen hij daarvan af was kreeg hij meteen daarna de waterpokken en sindsdien weigert hij nog te eten.
Hij eet wel brood, drinkt melk maar weigert al het warme eten en fruit. Enige wat hij wil eten zijn pannenkoeken, patatjes en kip nuggies. Natuurlijk hebben we hem dit niet als alternatief aangeboden maar ik bied gewoon op dagbasis aan wat wij eten met de andere kinderen.
Het kind leeft dus nu verder op brood en tosties. BIj het avondeten maak ik wat kipnuggets klaar met bijv. aardappels en groente. De nuggets worden gegeten, de rest verdwijnt op tafel of de vloer.
Inmiddels zijn we dus overgestapt naar de vitaminetabletten, de fruit/groentedrankjes (die wil hij wel nemen als hij erge dorst heeft) Hij krijgt zo nu en dan een tostie met ham en kaas en we geven hem als tussendoortje van die cornflakeachtige dingetjes om maar genoeg voedingstoffen binnen te krijgen. *creabea*
Maar goed, het is een fase *schijnt* maar ben daarom toch wel benieuwd hoe anderen dit doen of hebben ervaren.
Groetjes,
Tjeemp
donderdag 21 juni 2007 om 22:43
Mijn dochter was er ook zo een. Die at bijvoorbeeld op het kinderdagverblijf het absolute minimale (150 ml. op een hele dag!) omdat ze geen fles wilde. Maar later met vast voedsel was ze ook zo matig. Ik heb ook vanalles geprobeerd maar zodra er een hapje teveel in ging spuugde ze alles weer uit. We zijn met haar naar de kinderarts geweest omdat ze ook zo matig groeide en haar curve op een gegeven moment afboog naar beneden maar die kon niets vinden. Toen hebben we het maar geaccepteerd, ze weet heel duidelijk wat haar grens is. Wil ze niet meer eten dan haalden we het gewoon weg. We dwongen haar niet, ze kreeg altijd een toetje en we hielden het gewoon gezellig aan tafel. Inmiddels is ze bijna 4 en is er niets aan de hand. Ze eet alles en sommige dagen eet ze wat meer en sommige wat minder. Ze is nog steeds klein en tenger (96 cm. en 12,5 kilo) maar volkomen gezond, ontwikkeld zich prima, heeft energie te over.
Ik heb het net even nagekeken maar ze was met anderhalf 8550 en 75 cm.
Ik heb het net even nagekeken maar ze was met anderhalf 8550 en 75 cm.
donderdag 21 juni 2007 om 22:48
Ik "vrees" er ook al weer voor, het eten na de borstvoedingsperiode. Zoon was dan wel een vrij dikke baby, maar hij eet slecht (hij is nu negen) sinds hij van de borst af is. En dochter (vijf maanden) is een licht babytje en zal als ze doorgroeit zoals nu, amper acht kilo wegen met een jaar. En dan begint dus misschien het gedoe met haar ook. Maar goed, misschien eet zij wel gewoon als een bootwerker, het zal blijken.
In ieder geval: je doet er niet veel aan. In de processen eten, drinken, slapen en poepen/plassen is je kind echt autonoom en kun je hoog of laag springen, echt invloed heb je amper.
In ieder geval: je doet er niet veel aan. In de processen eten, drinken, slapen en poepen/plassen is je kind echt autonoom en kun je hoog of laag springen, echt invloed heb je amper.
donderdag 21 juni 2007 om 22:55
donderdag 21 juni 2007 om 23:35
Op het moment is het weer dramatisch.... ze eet vrijwel niets.
Ook op de creche krijgen ze het niet meer voor elkaar. Ze is nu ook heel erg aan het uitproberen. Ze houdt zich slapend in haar kinderstoel, of kijkt je recht en heel brutaal aan met toegeknepen mond. Of ze hapt wel maar laat het eten weer uit haar mond lopen en kijkt intussen hoe je reageert.
Dus buiten dat het een kleintje is die altijd al weinig eet, is ze nu ook in een enorm dwarse fase.
Maandag heeft ze niets gegeten, dinsdag 1 blokje brood, woensdag weer totaal niets, en vandaag op de creche een beetje yoghurt met fruit.
Gisteren had ik het even helemaal gehad en ben in huilen uitgebarsten. Ze was erg verbaasd en wilde om mijn nek hangen en ging het huilen imiteren, compleet met ophalen van de neus :D
Ik ben dinsdag met haar naar het Cb geweest, ze was 76 cm en 9070 gram, en de arts zei dat ik me echt niet druk moet maken, dat ze prima groeit en niets te lijden heeft. Ook is ze enorm actief, speelt, zingt en doet de hele dag.
Vanavond heb ik een boterham voor haar gesmeerd (warm eten probeer ik al niet eens meer even) Wilde ze niet, huilen, wegduwen, drama.
Ze wilde TV kijken en riep wijzend naar de TV: Die die ohoh! (teletubbies :D) Ik zei: nee, eerst happen! Als je hebt gegeten mag je teletubbies kijken.
Ik heb haar uit de stoel gezet en het bord op de salontafel. 10 minuten later haalde ze haar pop, en ging de pop stukjes brood voeren. Ze zei steeds: baby hap, baby hap, lekkeh! En maakte smak en eetgeluiden.
TE schattig gewoon, we hadden helaas net te laat de videocamera te pakken.
Daarna heeft ze zelf de boterham opgegeten en liet zich ook nog een danoontje naar binnen scheppen. Ik was helemaal blij. We hebben haar met elke hap uitbundig geprijsd en ze ging zich helemaal uitsloven.
Ze wist het wel meteen want toen alles op was zei ze wijzend op de TV: die, die, Juja (Julia), Ohoh... ;) Slimme tante.
Op het Cb zeiden ze overigens wel dat we echt heel erg duidelijk en heel erg consequent moeten zijn met haar, sowieso moet dat, maar bij haar extra belangrijk omdat ze een enorm temperament heeft.
We zien wel weer, een grote eter zal het niet worden...
Ik kreeg overigens de tip het boekje "kleine eters" van E. Hofman te lezen. Ik ga het bestellen. en ben benieuwd.
Ook op de creche krijgen ze het niet meer voor elkaar. Ze is nu ook heel erg aan het uitproberen. Ze houdt zich slapend in haar kinderstoel, of kijkt je recht en heel brutaal aan met toegeknepen mond. Of ze hapt wel maar laat het eten weer uit haar mond lopen en kijkt intussen hoe je reageert.
Dus buiten dat het een kleintje is die altijd al weinig eet, is ze nu ook in een enorm dwarse fase.
Maandag heeft ze niets gegeten, dinsdag 1 blokje brood, woensdag weer totaal niets, en vandaag op de creche een beetje yoghurt met fruit.
Gisteren had ik het even helemaal gehad en ben in huilen uitgebarsten. Ze was erg verbaasd en wilde om mijn nek hangen en ging het huilen imiteren, compleet met ophalen van de neus :D
Ik ben dinsdag met haar naar het Cb geweest, ze was 76 cm en 9070 gram, en de arts zei dat ik me echt niet druk moet maken, dat ze prima groeit en niets te lijden heeft. Ook is ze enorm actief, speelt, zingt en doet de hele dag.
Vanavond heb ik een boterham voor haar gesmeerd (warm eten probeer ik al niet eens meer even) Wilde ze niet, huilen, wegduwen, drama.
Ze wilde TV kijken en riep wijzend naar de TV: Die die ohoh! (teletubbies :D) Ik zei: nee, eerst happen! Als je hebt gegeten mag je teletubbies kijken.
Ik heb haar uit de stoel gezet en het bord op de salontafel. 10 minuten later haalde ze haar pop, en ging de pop stukjes brood voeren. Ze zei steeds: baby hap, baby hap, lekkeh! En maakte smak en eetgeluiden.
TE schattig gewoon, we hadden helaas net te laat de videocamera te pakken.
Daarna heeft ze zelf de boterham opgegeten en liet zich ook nog een danoontje naar binnen scheppen. Ik was helemaal blij. We hebben haar met elke hap uitbundig geprijsd en ze ging zich helemaal uitsloven.
Ze wist het wel meteen want toen alles op was zei ze wijzend op de TV: die, die, Juja (Julia), Ohoh... ;) Slimme tante.
Op het Cb zeiden ze overigens wel dat we echt heel erg duidelijk en heel erg consequent moeten zijn met haar, sowieso moet dat, maar bij haar extra belangrijk omdat ze een enorm temperament heeft.
We zien wel weer, een grote eter zal het niet worden...
Ik kreeg overigens de tip het boekje "kleine eters" van E. Hofman te lezen. Ik ga het bestellen. en ben benieuwd.
vrijdag 22 juni 2007 om 08:43
Mijn dochter at ook zo slecht. Ik was blij als zij eens een keertje groente at. Bv bloemkool ging er die dag goed in, dan at ik twee dagen later nog een keer bloemkool. Soms lukte dat, soms niet. Spaghetti vond ze heerlijk, ik deed dan gepureerd groente door de saus zodat zij de groente niet zag. Fruit heeft ze nooit een probleem mee gehad.
Brood at ze alleen maar met appelstroop, worstje kreeg ze dan los van mij, werkte heel goed.
Savonds at zij dus ook niet goed, kwam ze om 10 uur uit bed om te zeggen dat ze zo'n honger had. Ik vond dat heel erg en heb haar dus gewoon een broodje gegeven.
Met drie jaar bij de dietiste geweest. Van haar heb ik toen een lijstje gehad wat ze minimaal nodig hebben en dat is niet veel hoor.
Als we bij de supermarkt waren kreeg ze van mij vaak een soepstengel, plakje worst van de slager, thuis at ze een appeltje en dan nog een bordje pap smorgens. Het schijnt dat ze hier prima van groeien.
Naarmate ze ouder werd is ze steeds meer gaan eten en ook andere dingen. Heb haar wel een paar keer zonder eten naar bed gestuuurd (toen was ze al vier) en de volgende dag het eten als ontbijt gegeven. Wilde ze het niet? Kreeg ze het als lunch, wilde ze het nog niet?(kwam heel zelden voor) kreeg ze het na school. Is een paar keer gebeurd, ik denk 4 keer. het werkte bij haar, gelukkig. Ik hoef dus nu alleen maar te vragen of ze het liever als ontbijt eet en dan gaat ze al eten. En ik ben echt geen boe-vrouw, als ze echt iets niet lust hoeft ze het van mij niet te eten. Zuurkool bv vind ze verschrikkelijk, ik haal dan de helft weg van haar bord en dan is ze al blij en eet ze nog steeds met lange tanden wel haar bord leeg.
Nu nog steeds heeft ze soms kuren, maar zo weinig. Af en toe zegt ze ook dat ze iets niet lust, dan moet ze de helft opeten wat op haar bord ligt, dat doet ze dan ook.
Mijn dochter eet nu:
Ontbijt: 1 snee brood met beker melk (heeft ze het liefste warm)
Tussendoor: plak ontbijtkoek met drinken mee naar school
Lunch: 1 snee brood met beker melk
Tussendoor: 1 snoepje/koekje met limonade
avondeten: 1 aardappel, schep groente, 1 stukje vlees
schaaltje yoghurt
(fruit eet ze 1 keer per dag, soms mee naar school, anders als toetje of vlak voor het eten of een uur na het eten)
Mijn dochter is nu ongeveer 1.22 m lang en weeg 22.5 kilo, ze is 7.5 jaar oud.
vrijdag 22 juni 2007 om 10:18
Ik heb het even nagezocht, mijn dochter was op die leeftijd 77cm en 8310gr. Vrijwel vergelijkbaar dus met die van jou, Pammie en nog een paar mensen die gepost hebben. Het komt dus vaker voor:P
Ik kan Pammie's stukje eigenlijk letterlijk kopieren, inclusief het beroerd uit de fles drinken op werkdagen. We mochten blij zijn als er dan 2x 80cc inging (en zoonlief van 5 maanden hijst nu makkelijk 3x 200cc weg, ik weet niet wat me overkomt en kolf me een versuffing;)).
En inclusief de gouden tip: het lijkt heel makkelijk, maar probeer er inderdaad mee te leren leven en je er niet druk om te maken. Zeker in je laatste bericht lees ik dat je dochter er een machtsstrijd van probeert te maken en dat werkt alleen maar averechts.
Ik stel geen eisen aan hoeveel ze eet (ze is nu 2 1/2) maar wel aan hoe lang ze bij ons aan tafel moet zitten. En aangezien daar weinig te spelen is en je toch niks beters te doen hebt wil ze dan nog wel eens eten tegenwoordig. Maar het interesseert haar gewoon niks. Als ik de hele ochtend niks te eten aanbied vraagt ze er ook niet om..
Ik kan Pammie's stukje eigenlijk letterlijk kopieren, inclusief het beroerd uit de fles drinken op werkdagen. We mochten blij zijn als er dan 2x 80cc inging (en zoonlief van 5 maanden hijst nu makkelijk 3x 200cc weg, ik weet niet wat me overkomt en kolf me een versuffing;)).
En inclusief de gouden tip: het lijkt heel makkelijk, maar probeer er inderdaad mee te leren leven en je er niet druk om te maken. Zeker in je laatste bericht lees ik dat je dochter er een machtsstrijd van probeert te maken en dat werkt alleen maar averechts.
Ik stel geen eisen aan hoeveel ze eet (ze is nu 2 1/2) maar wel aan hoe lang ze bij ons aan tafel moet zitten. En aangezien daar weinig te spelen is en je toch niks beters te doen hebt wil ze dan nog wel eens eten tegenwoordig. Maar het interesseert haar gewoon niks. Als ik de hele ochtend niks te eten aanbied vraagt ze er ook niet om..
vrijdag 22 juni 2007 om 10:30
Ze moet een hapje proeven maar als ze het echt niet lekker vindt dan krijgt ze een boterham. Verder maak ik veel dingen die ze gewoon lusten, dus iedere week wel een keertje broccoli of spinazie, spaghetti, nasi. Dat eten ze goed en daar zit veel groenten doorheen. En wat Mille ook al zegt; geen strijd! Dan is de lol er snel af. Dochter wil weleens niet eten omdat ze het zgn. niet lust maar als we er 10 minuten geen aandacht aan besteden dan gaat ze toch eten.
Eten moet leuk zijn en als ze dat voorbeeld van jullie heeft en het is ontspannen aan tafel gaat het na een tijdje veel beter. Echt waar
Eten moet leuk zijn en als ze dat voorbeeld van jullie heeft en het is ontspannen aan tafel gaat het na een tijdje veel beter. Echt waar
vrijdag 22 juni 2007 om 16:41
Manlief is vandaag met dochterlief naar de kinderarts in het ziekenhuis geweest.
Voor haar reguliere check-up inzake darmproblemen in het verleden.
Volgens de kinderarts zit dochterlief met haar 9070 gram en 76 cm perfect op haar groeicurve. Ook zij heeft mijn man verteld dat het heel normala is op deze leeftijd, het niet eten, het uitproberen en het mega-dwarsdoen.
We waren absoluut niet de enige ouders die er mee kampen en het is een fase, gaat echt ooit over.
Volgens haar was het een positieve ontwikkeling hoe negatief het ook lijkt dat ze zo uitprobeert en dwars is.
Een teken dat het heel goed gaat met haar ontwikkeling.
Ze raadde aan eten te blijven aanbieden en er verder geen negatieve aandacht aan te besteden. Consequent zijn.
Het standaardverhaal dus. Heel frustrerend voor de ouders, maar zolang een kind goed op de groeicurve zit, actief en vrolijk is is er niets aan de hand.
Mocht het wel invloed gaan hebben op haar groei of mocht ze suf worden dan zou ze ons aanraden een kinderdietiste te raadplegen.
Dochter hoefde niet meer terug te komen, ook niet voor haar darmen! Dus ze is eindelijk genezen verklaard! We gaan nog wel even door met de laxeermiddelen om er zeker van te zijn dat ze niet eten weigert wegens obstipatie.
Ik herhaal steeds maar weer het mantra in mijn hoofd: het is een fase, het is een fase, het is een fase ;)
Voor haar reguliere check-up inzake darmproblemen in het verleden.
Volgens de kinderarts zit dochterlief met haar 9070 gram en 76 cm perfect op haar groeicurve. Ook zij heeft mijn man verteld dat het heel normala is op deze leeftijd, het niet eten, het uitproberen en het mega-dwarsdoen.
We waren absoluut niet de enige ouders die er mee kampen en het is een fase, gaat echt ooit over.
Volgens haar was het een positieve ontwikkeling hoe negatief het ook lijkt dat ze zo uitprobeert en dwars is.
Een teken dat het heel goed gaat met haar ontwikkeling.
Ze raadde aan eten te blijven aanbieden en er verder geen negatieve aandacht aan te besteden. Consequent zijn.
Het standaardverhaal dus. Heel frustrerend voor de ouders, maar zolang een kind goed op de groeicurve zit, actief en vrolijk is is er niets aan de hand.
Mocht het wel invloed gaan hebben op haar groei of mocht ze suf worden dan zou ze ons aanraden een kinderdietiste te raadplegen.
Dochter hoefde niet meer terug te komen, ook niet voor haar darmen! Dus ze is eindelijk genezen verklaard! We gaan nog wel even door met de laxeermiddelen om er zeker van te zijn dat ze niet eten weigert wegens obstipatie.
Ik herhaal steeds maar weer het mantra in mijn hoofd: het is een fase, het is een fase, het is een fase ;)
vrijdag 22 juni 2007 om 18:04
Mijn zoontjes zijn ook mager! Mijn jongste is 2 en hij weegt 10 kg, 90 cm lang. Moet er wel bij zeggen dat het in de bouw van onze familie zit, dat slank zijn. :) Hij heeft ook van die dagen dat hij niks eet, en dagen dat hij bunkert om het weer in te halen. Wij geven hem volle melk, en 2 vitaminepilletjes en vitamine D druppels. Verder bieden we hem alles aan en dan zien we wel wat hij wel en niet blieft.
Mijn oudste was precies zo en met hem (nu 5) is het ook goed gekomen: hij eet nu bijna alles en ook nog eens enorm veel.
Mijn oudste was precies zo en met hem (nu 5) is het ook goed gekomen: hij eet nu bijna alles en ook nog eens enorm veel.
vrijdag 22 juni 2007 om 20:49
Ik heb niet het hele topic gelezen, maar ik zet toch een tip voor je neer: samen met je dochter uit één bord eten.
Ze is 1 jaar geweest dus zuigeling-af en mag met de pot mee eten. Dus het maakt toch niet uit dat hetgene wat jij eet, dat zij dat ook eet?
Destijds (kinders zijn nu 3 jaar oud) ging ik wel eens met een potje Olvarit o.i.d. tegenover ze zitten, ikzelf een bord salade. Resultaat: kinderen hoefden die vieze olvarit niet meer (en zeg nou zelf: da's toch niet lekker???) maar stukjes tomaat en olijf en feta gingen er grif in !!! Donkerbruin brood met oude kaas, Italiaanse ovenschotel, bami, ossenworst en filet american... in restaurants bestelden we nooit een kindermenu voor ze, want bijv. een pannenkoek ging er écht niet in, stokbroodje kruidenboter dan weer wèl. Er was dus enkel en alleen maar interesse in het voedsel dat papa en mama aten en de rest aten ze net zo lief niet, liever met honger naar bed dan nog een hapje te moeten nemen van melk met brinta (brrr!)
Ze is 1 jaar geweest dus zuigeling-af en mag met de pot mee eten. Dus het maakt toch niet uit dat hetgene wat jij eet, dat zij dat ook eet?
Destijds (kinders zijn nu 3 jaar oud) ging ik wel eens met een potje Olvarit o.i.d. tegenover ze zitten, ikzelf een bord salade. Resultaat: kinderen hoefden die vieze olvarit niet meer (en zeg nou zelf: da's toch niet lekker???) maar stukjes tomaat en olijf en feta gingen er grif in !!! Donkerbruin brood met oude kaas, Italiaanse ovenschotel, bami, ossenworst en filet american... in restaurants bestelden we nooit een kindermenu voor ze, want bijv. een pannenkoek ging er écht niet in, stokbroodje kruidenboter dan weer wèl. Er was dus enkel en alleen maar interesse in het voedsel dat papa en mama aten en de rest aten ze net zo lief niet, liever met honger naar bed dan nog een hapje te moeten nemen van melk met brinta (brrr!)
zaterdag 23 juni 2007 om 15:07
Bedankt voor de tip.
Soms vind ze het wel interessant wat wij eten en gooit ze haar boterhammetje smeerkaas weg om onze boterham met ham te pikken :D
Maar meestal interesseert het hele bestaan van voedsel haar geen ene donder.
Ze krijgt nu op een dag 2 papflessen binnen en als we heel veel mazzel hebben eet ze er nog iets bij, paar stukjes brood, halve cracotte of wat yoghurt.
Maar heel vaak blijft het bij die 2 papflessen, gek op pap is ze wel.
Maar verder lust ze niets. Interesseert het haar geen bal en als we haar van ons bord laten eten gaat ze met haar allerserieuste gezichtje ons zitten voeren. Duwt ze een stuk brood in je mond en zegt: hap! :D
zondag 24 juni 2007 om 20:43
Hoi mars,
Ik volg jouw verhaal over je meisje altijd al een beetje, en het valt me op, dat je zo blijft worselen met die eetgewoontes van je kleine meid, terwijl mijns inziens, daar helemaal geen reden toe is.
De ene keer ben je er erg laconiek onder, zeker als een ander een topic over soortgelijk onderwerp opent ( ik lees je ook op een andere site nml)
En een andere keer spreek je jezelf dan weer zo tegen.
Dat is zo jammer. Kijk naar je meisje. Je weet het allemaal in feite zelf prima. Waarom dan toch zo onzeker?
Niet alle kindjes zijn hetzelfde. Er bestaat geen gemiddelde. Mijn middelste dochtertje is ook een ukkepuk.
En mijn oudste is weer enorm lang.
Klein zijn, betekent niet meteen dat ze ondervoed is.
En dat ze een kleine eter is ook niet. Je zegt het zelf. Je was zelf ook zo.
En ook onder grote mensen heb je grote en kleine eters. Geeft toch niets?
Wij eten ook elke dag anders. En jij eet waarschijnlijk ook weer heel anders dan jou man eet, of je buurvrouw.
Ik snap je onzekerheid deels wel. Want heb met Roos ook zo vreselijk getobt. Met dat verschil, dat die ook een echt medisch onderlegt eetprobleem had ( aangeboren vernauwde slokdarm, daardoor ernstige reflux, verbrande en chronisch ontstoken slokdarm en maagslijmvlies.
En daar bovenop een ernstige voedsel allergie, voor nagenoeg alles. Van melk tot soja, tot citrusvruchten tot vis en ei.
Rosa heeft lang sonde voeding gehad, en vaak aan het infuus gelegen ivm uitdroging. Ze heeft op een medisch kinderdagverblijf opnieuw moeten leren eten.
Die angste van eten en niet eten zit er bij ons goed ingeramd. En zeker omdat ik nu weer een allergisch zoontje heb, ben je erg op je hoede.
En daar komt nu dan weer bij, dat mijn oudste dochter kanker heeft, en eten voor haar ook een behoorlijk discussie punt aan het worden is. En zij aan de dieetdrank zit, en wellicht in de nabije toekomst een voedingssonde moet.
Maar het leert je tevens relativeren. Kijk nu zelf eens opnieuw naar je lijstje uit de openingspost.
Je meisje eet op een gemiddelde dag het volgende:
Pap
fruit met vla
brood
yoghurt
water en vruchtensap
fles pap
Je vraagt je af hoe een kind hiervan kan leven?
Nou je ziet het zelf elke dag. Heel prima blijkbaar.
Mss is je meisje geen reus. Maar waarom zou dat een gezonde graadmeter voor je zijn, of ze wel voldoende eet?
Zou een dikke peuter je meer geruststellen?
Ze ontwikkeld zich goed zeg je? Dat is dan toch het belangrijkste meetpunt wat je hebben kan?
Niet om je probleem te baggetaliseren. Maar onze Myrdin van 17 maand eet ongeveer net als jouw meisje. Die is wel een stuk forser en langer, maar is altijd een gemiddelde ( voor zover dat bestaat) eter geweest.
Hij is alleen heel laat met vast voedsel ( net zoals al mijn andere kids overigens)
Brood is ie geen fan van.
En grove stukken voedsel en fruit moet ie ook niet.
Dus ik maal nog veel, en soms geef ik uit gemak ook nog wel potjes.
Mijn middelste luste ook niets. Nog niet eigenlijk hahaha.
Onze middelste is na haar behandeling in een speciaal eetteam en een mkd een tijdelijke kliko geworden. En nu zit ze weer in een klier fase met eten.
Lekker laten gaan. Niet eten? dan niet. Dan ook geen snoepje en ook broodje ipv je groentes. Daar is de deur, je vindt zelf de weg naar je bed wel.
Soms werkt het en eet ze alsnog ( met mega lange tanden) en soms belandt ze idd met een lege maag in haar bed.
Eigen schuld dikke bult. Morgen is een nieuwe dag.
Myrdin begint de dag met een fles pap, net als jouw meisje. Pure gemakzucht. Hij drinkt hem zelf op in zijn stoel of op de bank. En wij zijn ondertussen druk met eigen ontbijt en haren en kleren aan doen etc etc.
Als ie hem op heeft, gooit ie hem in een hoek en scharrelt wat rond. Soms drinkt ie hem helemaal leeg, soms maar half. Ik vind het prima.
Loop van de morgen bied ik fruit aan. Dan weer ben ik fanatiek zelf aan het freubelen, dan weer draai ik een potje olvarit open voor het gemak.
De ene keer gaat het er beter in dan de andere keer. Maar wat ik wél vaak doe als hij dwars is. Is de tv aan en bumba of een ander baby vriendelijk programma, en whoppa, hij vreet zo zijn bak eten leeg. Schuif het er zo in.
Nee is niet pedagisch verantwoord, maar dat boeit me echt geen drol. Eten is eten. Linksom of rechtsom. Soms heb ik de wereld aan speeltjes om hem heen geparkeerd. Als het werkt werkt het. En me reed met als die opvoed boekjes. Ik vind het allemaal wel prima.
Iedereen doet wat ie kan en denkt wat goed is. Leven en laten leven. Hij zal er vast geen trauma aan overhouden, toch? :-)
Tussendoor geef ik eigenlijk nooit iets. Alleen als het erg heet is, wat lauwe thee in een tuitbeker of wat water. Maar een echte drinker is ie niet.
Als lunch krijgt ie een bak pap of een broodje. Afhankelijk van hoe moe hij is, hoe druk ik ben, en wáár ik ben. En daarna gaat ie naar bed.
Op de creche eet ie standaard geen fruit. Weten we onderhand. Moet ie zelf weten :-)
Maar daarintegen eet ie daar wel altijd een hele boterham weg tussen de middag, en soms zelfs wel anderhalf. Haha, zal dan wel honger hebben, denk je niet? :-)
Na zijn slaapje krijgt ie een liga, of biskwietje met thee of water. Maar hij drinkt maar paar slokjes, en koekje belandt ook vaker dan eens half opgegeten onder de bank.
En als avondeten krijgt ie wat wij eten. En merendeel van de tijd gooit ie zijn vork, zijn beker water en daarna zijn bord erachteraan van tafel, omvervolgens luidkeels te gaan krijsen en ons bord erbij te willen trekken. Mooi pech.
Zitten nagenoeg elke avond met krijsend kind aan tafel. Ik zet zijn kinderstoel dan van de tafel weg, en eet zelf stoicijns door.
Er zijn echter ook momenten dat ie heel redelijk eet. Dan doe ik net of ik niets zie. Want als ik er wat van zeg, ik het over en uit met de pret.
Afhankelijk van hoe hij gegeten heeft die avond, geef ik hem nog een fles voor het slapen gaan.
Toetjes is ie geen fan van. Soms hebben we soja vla. Maar echt blij maak je hem er niet mee. Hij vind warme pepti met een schepje vanille pap veel fijner. Dus dat geef ik hem dan.
150 ml. Heeft ie samen met zijn ochtendfles, meteen zijn 300 ml melk weer binnen.
Zo zie je maar. Zoveel anders of meer eet Myrdin helemaal niet. En ik maak me daar echt helemaal zero zorgen over.
Relax and chill. Utkomtgoedutkomtgoed!!
*;
Ik volg jouw verhaal over je meisje altijd al een beetje, en het valt me op, dat je zo blijft worselen met die eetgewoontes van je kleine meid, terwijl mijns inziens, daar helemaal geen reden toe is.
De ene keer ben je er erg laconiek onder, zeker als een ander een topic over soortgelijk onderwerp opent ( ik lees je ook op een andere site nml)
En een andere keer spreek je jezelf dan weer zo tegen.
Dat is zo jammer. Kijk naar je meisje. Je weet het allemaal in feite zelf prima. Waarom dan toch zo onzeker?
Niet alle kindjes zijn hetzelfde. Er bestaat geen gemiddelde. Mijn middelste dochtertje is ook een ukkepuk.
En mijn oudste is weer enorm lang.
Klein zijn, betekent niet meteen dat ze ondervoed is.
En dat ze een kleine eter is ook niet. Je zegt het zelf. Je was zelf ook zo.
En ook onder grote mensen heb je grote en kleine eters. Geeft toch niets?
Wij eten ook elke dag anders. En jij eet waarschijnlijk ook weer heel anders dan jou man eet, of je buurvrouw.
Ik snap je onzekerheid deels wel. Want heb met Roos ook zo vreselijk getobt. Met dat verschil, dat die ook een echt medisch onderlegt eetprobleem had ( aangeboren vernauwde slokdarm, daardoor ernstige reflux, verbrande en chronisch ontstoken slokdarm en maagslijmvlies.
En daar bovenop een ernstige voedsel allergie, voor nagenoeg alles. Van melk tot soja, tot citrusvruchten tot vis en ei.
Rosa heeft lang sonde voeding gehad, en vaak aan het infuus gelegen ivm uitdroging. Ze heeft op een medisch kinderdagverblijf opnieuw moeten leren eten.
Die angste van eten en niet eten zit er bij ons goed ingeramd. En zeker omdat ik nu weer een allergisch zoontje heb, ben je erg op je hoede.
En daar komt nu dan weer bij, dat mijn oudste dochter kanker heeft, en eten voor haar ook een behoorlijk discussie punt aan het worden is. En zij aan de dieetdrank zit, en wellicht in de nabije toekomst een voedingssonde moet.
Maar het leert je tevens relativeren. Kijk nu zelf eens opnieuw naar je lijstje uit de openingspost.
Je meisje eet op een gemiddelde dag het volgende:
Pap
fruit met vla
brood
yoghurt
water en vruchtensap
fles pap
Je vraagt je af hoe een kind hiervan kan leven?
Nou je ziet het zelf elke dag. Heel prima blijkbaar.
Mss is je meisje geen reus. Maar waarom zou dat een gezonde graadmeter voor je zijn, of ze wel voldoende eet?
Zou een dikke peuter je meer geruststellen?
Ze ontwikkeld zich goed zeg je? Dat is dan toch het belangrijkste meetpunt wat je hebben kan?
Niet om je probleem te baggetaliseren. Maar onze Myrdin van 17 maand eet ongeveer net als jouw meisje. Die is wel een stuk forser en langer, maar is altijd een gemiddelde ( voor zover dat bestaat) eter geweest.
Hij is alleen heel laat met vast voedsel ( net zoals al mijn andere kids overigens)
Brood is ie geen fan van.
En grove stukken voedsel en fruit moet ie ook niet.
Dus ik maal nog veel, en soms geef ik uit gemak ook nog wel potjes.
Mijn middelste luste ook niets. Nog niet eigenlijk hahaha.
Onze middelste is na haar behandeling in een speciaal eetteam en een mkd een tijdelijke kliko geworden. En nu zit ze weer in een klier fase met eten.
Lekker laten gaan. Niet eten? dan niet. Dan ook geen snoepje en ook broodje ipv je groentes. Daar is de deur, je vindt zelf de weg naar je bed wel.
Soms werkt het en eet ze alsnog ( met mega lange tanden) en soms belandt ze idd met een lege maag in haar bed.
Eigen schuld dikke bult. Morgen is een nieuwe dag.
Myrdin begint de dag met een fles pap, net als jouw meisje. Pure gemakzucht. Hij drinkt hem zelf op in zijn stoel of op de bank. En wij zijn ondertussen druk met eigen ontbijt en haren en kleren aan doen etc etc.
Als ie hem op heeft, gooit ie hem in een hoek en scharrelt wat rond. Soms drinkt ie hem helemaal leeg, soms maar half. Ik vind het prima.
Loop van de morgen bied ik fruit aan. Dan weer ben ik fanatiek zelf aan het freubelen, dan weer draai ik een potje olvarit open voor het gemak.
De ene keer gaat het er beter in dan de andere keer. Maar wat ik wél vaak doe als hij dwars is. Is de tv aan en bumba of een ander baby vriendelijk programma, en whoppa, hij vreet zo zijn bak eten leeg. Schuif het er zo in.
Nee is niet pedagisch verantwoord, maar dat boeit me echt geen drol. Eten is eten. Linksom of rechtsom. Soms heb ik de wereld aan speeltjes om hem heen geparkeerd. Als het werkt werkt het. En me reed met als die opvoed boekjes. Ik vind het allemaal wel prima.
Iedereen doet wat ie kan en denkt wat goed is. Leven en laten leven. Hij zal er vast geen trauma aan overhouden, toch? :-)
Tussendoor geef ik eigenlijk nooit iets. Alleen als het erg heet is, wat lauwe thee in een tuitbeker of wat water. Maar een echte drinker is ie niet.
Als lunch krijgt ie een bak pap of een broodje. Afhankelijk van hoe moe hij is, hoe druk ik ben, en wáár ik ben. En daarna gaat ie naar bed.
Op de creche eet ie standaard geen fruit. Weten we onderhand. Moet ie zelf weten :-)
Maar daarintegen eet ie daar wel altijd een hele boterham weg tussen de middag, en soms zelfs wel anderhalf. Haha, zal dan wel honger hebben, denk je niet? :-)
Na zijn slaapje krijgt ie een liga, of biskwietje met thee of water. Maar hij drinkt maar paar slokjes, en koekje belandt ook vaker dan eens half opgegeten onder de bank.
En als avondeten krijgt ie wat wij eten. En merendeel van de tijd gooit ie zijn vork, zijn beker water en daarna zijn bord erachteraan van tafel, omvervolgens luidkeels te gaan krijsen en ons bord erbij te willen trekken. Mooi pech.
Zitten nagenoeg elke avond met krijsend kind aan tafel. Ik zet zijn kinderstoel dan van de tafel weg, en eet zelf stoicijns door.
Er zijn echter ook momenten dat ie heel redelijk eet. Dan doe ik net of ik niets zie. Want als ik er wat van zeg, ik het over en uit met de pret.
Afhankelijk van hoe hij gegeten heeft die avond, geef ik hem nog een fles voor het slapen gaan.
Toetjes is ie geen fan van. Soms hebben we soja vla. Maar echt blij maak je hem er niet mee. Hij vind warme pepti met een schepje vanille pap veel fijner. Dus dat geef ik hem dan.
150 ml. Heeft ie samen met zijn ochtendfles, meteen zijn 300 ml melk weer binnen.
Zo zie je maar. Zoveel anders of meer eet Myrdin helemaal niet. En ik maak me daar echt helemaal zero zorgen over.
Relax and chill. Utkomtgoedutkomtgoed!!
*;