Kinderen
alle pijlers
Zoon van zestien laat iedereen altijd wachten
zaterdag 29 augustus 2020 om 15:52
Titel zegt het al... Zoon van zestien is een ramp met tijdsinschatting. Komt heel vaak te laat op school, laat z’n vrienden wachten. Hij denkt altijd dat hij zeeën van tijd heeft of dat de tijd stilstaat of zo.
We maken hem inmiddels ook niet meer wakker voor school, het kost ons te veel moeite en energie om hem aan te sporen. We proberen het hem echt zelf uit te laten zoeken, want het moet zijn verantwoordelijkheid zijn en wij zijn toch ook niet echt succesvol.
Als hij z’n wekker zet om 7 uur denkt hij dat hij alle tijd van de wereld heeft. Uitgebreid ontbijten, uitgebreid douchen. Hij moet voor school om 8:05 de deur uit. Gisteren stond hij om 8:01 luid zingend met muziek zich heerlijk in te zepen. Ik vroeg: “Weet je ook hoe laat het is?” Hij dacht ongeveer 7:40...
Hij verliest zichzelf in z’n activiteiten. Vanochtend had hij om 10 uur met iemand afgesproken. Ruim op tijd opgestaan. En dan is hij gewoon een halfuur aan het kletsen en lachen met z’n broertje, en dan is er voor zijn gevoel geen tijd voorbij gegaan.
Hij denkt ook al jaren van tevoren dat douchen hij hem drie minuten duurt. Dus als hij over tien minuten met een vriend heeft afgesproken, gaat hij gerust nog even douchen. “Want dat duurt maar drie minuten”. Hij lijkt ook helemaal niet te leren ervan. Als je zegt douchen duurt bij jou 20-25 minuten, is dit gewoon niet waar. Muziek luisteren onder de douche vertraagt heel erg, maar dag ziet hij ook niet in. Kletsen met z’n broertje of even z’n telefoon pakken kost volgens hem ook geen tijd.
Het is een heel lieve jongen, maar dit is echt een rampenkantje van hem. Z’n twee beste vrienden zijn hetzelfde, hij krijgt dus regelmatig een koekje van eigen deeg. Maar ook daar leert hij niet van.
Iemand tips? Ik maak me hier zo druk om...
We laten hem er keer op keer tegenaan lopen, maar het is nooit erg genoeg om tot inzicht/inkeer te komen. Juist door z’n charmes en vriendelijke karakter verder wordt nooit iemand echt boos, ook school niet.
We maken hem inmiddels ook niet meer wakker voor school, het kost ons te veel moeite en energie om hem aan te sporen. We proberen het hem echt zelf uit te laten zoeken, want het moet zijn verantwoordelijkheid zijn en wij zijn toch ook niet echt succesvol.
Als hij z’n wekker zet om 7 uur denkt hij dat hij alle tijd van de wereld heeft. Uitgebreid ontbijten, uitgebreid douchen. Hij moet voor school om 8:05 de deur uit. Gisteren stond hij om 8:01 luid zingend met muziek zich heerlijk in te zepen. Ik vroeg: “Weet je ook hoe laat het is?” Hij dacht ongeveer 7:40...
Hij verliest zichzelf in z’n activiteiten. Vanochtend had hij om 10 uur met iemand afgesproken. Ruim op tijd opgestaan. En dan is hij gewoon een halfuur aan het kletsen en lachen met z’n broertje, en dan is er voor zijn gevoel geen tijd voorbij gegaan.
Hij denkt ook al jaren van tevoren dat douchen hij hem drie minuten duurt. Dus als hij over tien minuten met een vriend heeft afgesproken, gaat hij gerust nog even douchen. “Want dat duurt maar drie minuten”. Hij lijkt ook helemaal niet te leren ervan. Als je zegt douchen duurt bij jou 20-25 minuten, is dit gewoon niet waar. Muziek luisteren onder de douche vertraagt heel erg, maar dag ziet hij ook niet in. Kletsen met z’n broertje of even z’n telefoon pakken kost volgens hem ook geen tijd.
Het is een heel lieve jongen, maar dit is echt een rampenkantje van hem. Z’n twee beste vrienden zijn hetzelfde, hij krijgt dus regelmatig een koekje van eigen deeg. Maar ook daar leert hij niet van.
Iemand tips? Ik maak me hier zo druk om...
We laten hem er keer op keer tegenaan lopen, maar het is nooit erg genoeg om tot inzicht/inkeer te komen. Juist door z’n charmes en vriendelijke karakter verder wordt nooit iemand echt boos, ook school niet.
anoniem_395304 wijzigde dit bericht op 29-08-2020 15:58
0.15% gewijzigd
maandag 31 augustus 2020 om 14:28
Rachmaninoff schreef: ↑31-08-2020 14:21Je denkt dus dat ADD niet bestaat begrijp ik? Niemand kan vermoeider zijn als jij dat bent? Iedereen kost zich concentreren op de tijd even veel moeite en inspanning? En hoe kijk je aan tegen mensen met overgewicht? Eten die allemaal teveel? Of kun je je daar wel in verplaatsen?
Misschien kun je proberen je wat minder aangevallen te voelen.
Ik schreef dat ik de redenering gek vind. Plannen is niet gratis, voor niemand. Energie en ontspanning vind ik daarom geen argument. Mensen laten wachten, betekent dat anderen de prijs betalen voor jouw kwaliteit van leven. Omdat het mensen die plannen dan dubbel kwaliteit van leven kost: tijdens het plannen en daarna tijdens het wachten. De oplossing is dan niet om te vinden dat anderen maar moeten accepteren dat jij door je ADD wèl een afspraak kunt maken, maar je er niet aan kunt houden. De oplossing is, denk ik, om die afspraak uberhaupt niet te maken als je weet dat je je er niet aan kunt houden.
maandag 31 augustus 2020 om 14:49
Okay, ik zal proberen te omschrijven hoe het hier soms gaat als het, omdat ik afgeleid raakte door iets, weer in de soep loopt en ik dus al zie dat ik het alweeeeeeeer niet kan redden om op tijd te komen. Ten eerste voel ik me dan enorm bezwaard en ben ik kwaad op mezelf omdat het al zo vaak gebeurt. Ik hoef maar één seconde mijn aandacht te verslappen en dan vergeet ik tijdelijk het hele concept tijd. De tijd loopt dan gewoon niet, het bestaat niet. Ineens vanuit het niets is het een half uur later in plaats van vijf minuten en ik moet alles nog doen. Ik ren als een kip zonder kop met halve make-up en mijn haar nog nat in paniek door het huis. Sleutels, sleutels, neeee please... echt please god help me nu één keer dan. In de auto, neeeeee.. neeee... vergeten te tanken gisteren.. De tranen voel ik opkomen maar dat mag niet want mijn make-up mag niet uitlopen, ik moet er normaal uitzien. Niet als iemand met een mental breakdown. God, wat zullen ze weer denken. Weer te laat... Smoesjes verzin ik al lang niet meer. Dat heeft geen nut namelijk als je zo vaak te laat komt.
Adem in, adem uit.. Doe normaal. Wordt rustig. Ik stap uit de auto, zet mijn fake smile op en als de relaxedheid zelve stap ik het kantoor binnen. Daar werk ik de hele dag op een lege maag want ik had geen tijd meer om te eten en om eten mee te nemen.
En dat alles gebeurt meerdere keren per week. Ik heb alles geprobeerd om het te veranderen want het is echt alles behalve leuk. Dat mensen vaak boos op me worden doet me ook verdriet. Ze zien niet hoe zo'n strijd het soms is en hoewel het aan de buitenkant lijkt dat ik totaal geen moeite doe en onverschillig ben is dat niet het geval.
Ik moet mezelf wel eeuwig verdedigen en krijg waaromvragen waar ik zelf het antwoord niet op heb.
Het is gewoon rot als het zo gebagateliseerd wordt. Altijd worden vragen gesteld en dan komt er na je uitleg oooooh, dat heb ik ook wel eens. Ja. Wat moet ik daar nou mee.
Adem in, adem uit.. Doe normaal. Wordt rustig. Ik stap uit de auto, zet mijn fake smile op en als de relaxedheid zelve stap ik het kantoor binnen. Daar werk ik de hele dag op een lege maag want ik had geen tijd meer om te eten en om eten mee te nemen.
En dat alles gebeurt meerdere keren per week. Ik heb alles geprobeerd om het te veranderen want het is echt alles behalve leuk. Dat mensen vaak boos op me worden doet me ook verdriet. Ze zien niet hoe zo'n strijd het soms is en hoewel het aan de buitenkant lijkt dat ik totaal geen moeite doe en onverschillig ben is dat niet het geval.
Ik moet mezelf wel eeuwig verdedigen en krijg waaromvragen waar ik zelf het antwoord niet op heb.
Het is gewoon rot als het zo gebagateliseerd wordt. Altijd worden vragen gesteld en dan komt er na je uitleg oooooh, dat heb ik ook wel eens. Ja. Wat moet ik daar nou mee.
anoniem_394973 wijzigde dit bericht op 31-08-2020 14:55
0.71% gewijzigd
maandag 31 augustus 2020 om 14:52
Verrassingswolkje schreef: ↑31-08-2020 11:50Dat zijn in principe allemaal best goeie tips. Het probleem is alleen dat alles opgelegd moet worden, omdat hij niet gemotiveerd is en het probleem niet ziet. Ik voorzie een strijd...
Tja TO, ik denk echt dat je veel te lief voor hem bent en hem daarom laat begaan.
Je herhaalt constant hetzelfde: ‘hij is niet gemotiveerd’......
pffffffff.... ik ben ook weleens niet gemotiveerd als ik naar mijn werk moet of als ik het huis moet schoonmaken etc etc etc.
Hij moet maar leren dat het leven niet ‘alleen maar leuk’ is, net zoals ieder mens dat moet leren.
Ik word ook niet goed van die mensen die zich dan verschuilen achter een ‘etiketje’ waardoor het ze niet lukt om op tijd te zijn.
Dan is dat dus iets waar je harder aan moet werken, meer energie in moet stoppen dan een ander.
Ik heb ook dingen die mij niet makkelijk afgaan en voor een ander een makkie zijn of lijken, en daar moet ik dan harder mijn best voor doen.
So what? Oefening baart kunst.
Ik mis trouwens de vader in dit verhaal? Wat doet hij eraan? Zitten jullie op één lijn wat betreft de aanpak van je zoon?
maandag 31 augustus 2020 om 14:59
Dat is precies de uitleg die ik kreeg. Waardoor ik soms de halve dag zat te wachten. En even appen dat het later werd was onmogelijk want hij had zelf niet door dat ie te laat dreigde te komen. Vond het giga onbeleefd.Rachmaninoff schreef: ↑31-08-2020 13:28Misschien kost dat al zoveel energie of veroorzaakt het zoveel stress dat hij voor de rest van de dag geen energie meer over heeft en gewoon zichzelf wil kunnen zijn.
maandag 31 augustus 2020 om 15:03
Dit klinkt heftig en je hebt er zelf blijkbaar ook veel last van. Heb je jezelf, buiten de ADD, wel eens laten testen?Rachmaninoff schreef: ↑31-08-2020 14:49Okay, ik zal proberen te omschrijven hoe het hier soms gaat als het, omdat ik afgeleid raakte door iets, weer in de soep loopt en ik dus al zie dat ik het alweeeeeeeer niet kan redden om op tijd te komen. Ten eerste voel ik me dan enorm bezwaard en ben ik kwaad op mezelf omdat het al zo vaak gebeurt. Ik hoef maar één seconde mijn aandacht te verslappen en dan vergeet ik tijdelijk het hele concept tijd. De tijd loopt dan gewoon niet, het bestaat niet. Ineens vanuit het niets is het een half uur later in plaats van vijf minuten en ik moet alles nog doen. Ik ren als een kip zonder kop met halve make-up en mijn haar nog nat in paniek door het huis. Sleutels, sleutels, neeee please... echt please god help me nu één keer dan. In de auto, neeeeee.. neeee... vergeten te tanken gisteren.. De tranen voel ik opkomen maar dat mag niet want mijn make-up mag niet uitlopen, ik moet er normaal uitzien. Niet als iemand met een mental breakdown. God, wat zullen ze weer denken. Weer te laat... Smoesjes verzin ik al lang niet meer. Dat heeft geen nut namelijk als je zo vaak te laat komt.
Adem in, adem uit.. Doe normaal. Wordt rustig. Ik stap uit de auto, zet mijn fake smile op en als de relaxedheid zelve stap ik het kantoor binnen. Daar werk ik de hele dag op een lege maag want ik had geen tijd meer om te eten en om eten mee te nemen.
En dat alles gebeurt meerdere keren per week. Ik heb alles geprobeerd om het te veranderen want het is echt alles behalve leuk. Dat mensen vaak boos op me worden doet me ook verdriet. Ze zien niet hoe zo'n strijd het soms is en hoewel het aan de buitenkant lijkt dat ik totaal geen moeite doe en onverschillig ben is dat niet het geval.
Ik moet mezelf wel eeuwig verdedigen en krijg waaromvragen waar ik zelf het antwoord niet op heb.
Het is gewoon rot als het zo gebagateliseerd wordt. Altijd worden vragen gesteld en dan komt er na je uitleg oooooh, dat heb ik ook wel eens. Ja. Wat moet ik daar nou mee.
Misschien speelt er onderliggend iets anders mee dat opgelost kan worden met medicatie of een bepaalde therapie.
maandag 31 augustus 2020 om 15:17
@rachmaninoff
Kan je dan geen wekkers in je telefoon zetten ? Nu aankleden nu ontbijten nu de deur uit ? Klinkt misschien kinderachtig maar ikzelf heb een blinde vlek voor het huishouden en klusjes dus ik zet reminders in mijn agenda wanneer dingen echt moeten. Maar ook voor het ophalen van mijn kind etc. Als het maar werkt.
Kan je dan geen wekkers in je telefoon zetten ? Nu aankleden nu ontbijten nu de deur uit ? Klinkt misschien kinderachtig maar ikzelf heb een blinde vlek voor het huishouden en klusjes dus ik zet reminders in mijn agenda wanneer dingen echt moeten. Maar ook voor het ophalen van mijn kind etc. Als het maar werkt.
maandag 31 augustus 2020 om 15:18
Het is niet mijn bedoeling om dit topic te kapen dus dit is mijn laatste reactie hierover maar ja, alles is wel getest. ADD en sociale angststoornis plus faalangst en uiteindelijk na te lang doorlopen met een burnout door dat eeuwige compenseren een depressie.
Dat is dus ook de reden dat ik tegen TO zeg, maak er niet een te groot punt van en zorg dat hij zelfverzekerd blijft. Dat is namelijk wel een belangrijk punt als je wel ADD hebt want je faalt wel wat vaker. Bij mij is dat als kind altijd opgelost met straf. Op de basisschool iedere vrijdag nablijven omdat ik mijn opdrachten niet af had. Thuis altijd straf. Ik ben zo lang kwaad geweest op mezelf, dat gun ik echt niemand. Maar zo te horen doet TO het prima en heeft ze een vrolijke zelfverzekerde zoon. Hij klinkt echt als een leuke jongen, komt echt wel goed. Volgens mij doe je het prima zo.
maandag 31 augustus 2020 om 15:19
Ha, ik word als ‘streng’ ervarenMetallover schreef: ↑31-08-2020 14:52Tja TO, ik denk echt dat je veel te lief voor hem bent en hem daarom laat begaan.
Je herhaalt constant hetzelfde: ‘hij is niet gemotiveerd’......
pffffffff.... ik ben ook weleens niet gemotiveerd als ik naar mijn werk moet of als ik het huis moet schoonmaken etc etc etc.
Hij moet maar leren dat het leven niet ‘alleen maar leuk’ is, net zoals ieder mens dat moet leren.
Ik word ook niet goed van die mensen die zich dan verschuilen achter een ‘etiketje’ waardoor het ze niet lukt om op tijd te zijn.
Dan is dat dus iets waar je harder aan moet werken, meer energie in moet stoppen dan een ander.
Ik heb ook dingen die mij niet makkelijk afgaan en voor een ander een makkie zijn of lijken, en daar moet ik dan harder mijn best voor doen.
So what? Oefening baart kunst.
Ik mis trouwens de vader in dit verhaal? Wat doet hij eraan? Zitten jullie op één lijn wat betreft de aanpak van je zoon?
Heb jaren in het onderwijs gewerkt en laat zeker niet over me heen lopen. Dus ik denk dat je dat verkeerd ziet. Ik kan hem gewoon niet dwingen. Dat lukt echt niet bij een zestienjarige.
Vader en ik zitten redelijk op één lijn, maar is wel minder streng en rigide dan ik
En hij ergert zich er ook minder aan.Jij zegt dat ‘niet gemotiveerd’ geen excuus is. Dat is het natuurlijk ook niet. Maar hoe krijg ík een ánder gemotiveerd voor iets waar hij helemaal niet achter staat? Hoe krijg jij doorgaans een ander gemotiveerd?
maandag 31 augustus 2020 om 15:23
Maar voor de één kost dat plannen meer energie dan voor de ander. Ik ben zelf van nature ontzettend georganiseerd. Het kost mij totaal geen energie om mijn dag te plannen, ergens op tijd te zijn of in te schatten hoe veel tijd iets kost. Daarnaast ben ik ook nog eens heel snel. Maar dat komt omdat ik heel gefocused met iets bezig kan zijn. Ik laat me zelden afleiden. Kan me in een bomvolle kantoortuin met veel lawaai ook prima concentreren en afsluiten voor alle geluiden om me heen.Lafae schreef: ↑31-08-2020 14:28Misschien kun je proberen je wat minder aangevallen te voelen.
Ik schreef dat ik de redenering gek vind. Plannen is niet gratis, voor niemand. Energie en ontspanning vind ik daarom geen argument. Mensen laten wachten, betekent dat anderen de prijs betalen voor jouw kwaliteit van leven. Omdat het mensen die plannen dan dubbel kwaliteit van leven kost: tijdens het plannen en daarna tijdens het wachten. De oplossing is dan niet om te vinden dat anderen maar moeten accepteren dat jij door je ADD wèl een afspraak kunt maken, maar je er niet aan kunt houden. De oplossing is, denk ik, om die afspraak uberhaupt niet te maken als je weet dat je je er niet aan kunt houden.
Maar ik snap echt wel dat het niet voor iedereen zo werkt. En dat voor alles een tegenstelling bestaat, want iets bestaat alleen als er ook een totale tegenovergestelde van is. Dus tegenover mijn van nature zeer gestructureerd zijn en altijd op tijd, staat natuurlijk iemand die dat juist heel veel moeite kost. Die zich makkelijk laat afleiden. Die heel langzaam is, met nagenoeg alles, omdat hij/zij steeds andere 'kleine' dingen tussendoor doet. Mijn man is er zo eentje. Nu is hij niet zo erg als de zoon van TO, maar ik denk in zijn jeugd wel. Mijn man is altijd te laat. Doet 100 dingen tegelijk en is daardoor heel inefficient en langzaam. Maar het is bij hem max een half uur te laat. Of heel veel stress en dan wel op tijd. en onderwijl doe ik alles zonder stress en ben ik op tijd.
Is dat mijn verdienste? Wel nee, zo ben ik gewoon gebakken. Niks knaps aan. Maar niet zo zijn en dan wel op tijd zijn, dat is wel heel knap.
TO: ik heb geen tips voor je. Behalve eens echt het gesprek voeren over dat het misschien nu nog geen problemen oplevert, maar later wellicht wel. En of hij zich daar wat bij kan voorstellen. Vertel over je eigen jeugd en vertel hem dat je hem graag wil behoeden voor jouw fouten.
En daarna geef je het op. Want als een puber niet wil, wil hij niet.
maandag 31 augustus 2020 om 15:27
Je hebt je ochtend mooi omschreven. Herkenbaar ook. Ik heb nog steeds zulke momenten, maar het is de laatste jaren wel verbeterd. Het is net of ik pas sinds kort besef dat ik meer tijd nodig heb dan een ander, en ik kan daar steeds beter mee omgaan: meer voorbereiden, weinig dingen op een dag plannen, ruim de tijd nemen om een bus te halen.Rachmaninoff schreef: ↑31-08-2020 15:18Het is niet mijn bedoeling om dit topic te kapen dus dit is mijn laatste reactie hierover maar ja, alles is wel getest. ADD en sociale angststoornis plus faalangst en uiteindelijk na te lang doorlopen met een burnout door dat eeuwige compenseren een depressie.
Dat is dus ook de reden dat ik tegen TO zeg, maak er niet een te groot punt van en zorg dat hij zelfverzekerd blijft. Dat is namelijk wel een belangrijk punt als je wel ADD hebt want je faalt wel wat vaker. Bij mij is dat als kind altijd opgelost met straf. Op de basisschool iedere vrijdag nablijven omdat ik mijn opdrachten niet af had. Thuis altijd straf. Ik ben zo lang kwaad geweest op mezelf, dat gun ik echt niemand. Maar zo te horen doet TO het prima en heeft ze een vrolijke zelfverzekerde zoon. Hij klinkt echt als een leuke jongen, komt echt wel goed. Volgens mij doe je het prima zo.
En op school is voor zoon herkenbaar. Hele stapels lagen er op z’n tafel. Van werk dat hij niet af had (maar wel heel makkelijk kon trouwens). Hij smeet het weleens in de vuilnisbak...
maandag 31 augustus 2020 om 15:31
maandag 31 augustus 2020 om 15:36
Ohhh Rachmaninoff wat ellendig klinkt dat! Ik droom dat wel eens, dat ik ergens naartoe moet en dat alles dan tegenzit, en dan word ik helemaal gestresst wakker.
Ik ben dus over het algemeen ook van het planmatige type, zoals Dannas. Dus auto tanken, sleutels op een vaste plek, alvast bedenken wat ik de volgende dag aan wil als ik naar een belangrijke afspraak ga, werk vooruit plannen, dat soort dingen. Bijna tweede natuur.
Ik ben dus over het algemeen ook van het planmatige type, zoals Dannas. Dus auto tanken, sleutels op een vaste plek, alvast bedenken wat ik de volgende dag aan wil als ik naar een belangrijke afspraak ga, werk vooruit plannen, dat soort dingen. Bijna tweede natuur.
Wat eten we vanavond?
maandag 31 augustus 2020 om 15:43
Rachmaninoff: Ja, zoals jij het omschrijft herken ik wel van mijn man.
Die leeft ook zo'n beetje als dit liedje (4.12 ongeveer):
https://www.youtube.com/watch?v=mTfyOHKKinI
Die leeft ook zo'n beetje als dit liedje (4.12 ongeveer):
https://www.youtube.com/watch?v=mTfyOHKKinI
Those who can make you believe absurdities can make you commit atrocities.
maandag 31 augustus 2020 om 15:47
Jeetje, hier schrik ik van.... big hugRachmaninoff schreef: ↑31-08-2020 15:18Het is niet mijn bedoeling om dit topic te kapen dus dit is mijn laatste reactie hierover maar ja, alles is wel getest. ADD en sociale angststoornis plus faalangst en uiteindelijk na te lang doorlopen met een burnout door dat eeuwige compenseren een depressie.
Dat is dus ook de reden dat ik tegen TO zeg, maak er niet een te groot punt van en zorg dat hij zelfverzekerd blijft. Dat is namelijk wel een belangrijk punt als je wel ADD hebt want je faalt wel wat vaker. Bij mij is dat als kind altijd opgelost met straf. Op de basisschool iedere vrijdag nablijven omdat ik mijn opdrachten niet af had. Thuis altijd straf. Ik ben zo lang kwaad geweest op mezelf, dat gun ik echt niemand. Maar zo te horen doet TO het prima en heeft ze een vrolijke zelfverzekerde zoon. Hij klinkt echt als een leuke jongen, komt echt wel goed. Volgens mij doe je het prima zo.
maandag 31 augustus 2020 om 16:00
AeonOfWinter schreef: ↑31-08-2020 15:43Rachmaninoff: Ja, zoals jij het omschrijft herken ik wel van mijn man.
Die leeft ook zo'n beetje als dit liedje (4.12 ongeveer):
https://www.youtube.com/watch?v=mTfyOHKKinI
Herkenbaar ja haha!
maandag 31 augustus 2020 om 17:26
Mijn ochtenden waren ook vaak zo. Vooral de laatste jaren gaat het beter. Ik had vaak het gevoel dat de tijd versprong. Wat jij zegt helpt bij mij ook goed: meer tijd nemen, mentaal gefocust blijven en minder plannen op een dag. Ik ben namelijk optimistisch hoeveel er in een dag pastVerrassingswolkje schreef: ↑31-08-2020 15:27Je hebt je ochtend mooi omschreven. Herkenbaar ook. Ik heb nog steeds zulke momenten, maar het is de laatste jaren wel verbeterd. Het is net of ik pas sinds kort besef dat ik meer tijd nodig heb dan een ander, en ik kan daar steeds beter mee omgaan: meer voorbereiden, weinig dingen op een dag plannen, ruim de tijd nemen om een bus te halen.
En op school is voor zoon herkenbaar. Hele stapels lagen er op z’n tafel. Van werk dat hij niet af had (maar wel heel makkelijk kon trouwens). Hij smeet het weleens in de vuilnisbak...
Dit is wel iets van de laatste jaren, dat ik mezelf beter begrijp en geleerd heb hoe ik het kan veranderen. Daarvoor voelde het soms machteloos, want “gewoon eerder weggaan” is het bij mij niet.Zou het kunnen dat je zoon probeert te behoeden en alvast te leren omdat je er zelf ook last van gehad hebt?
Ik weet niet hoe je zoon is, maar misschien kan je met hem in gesprek gaan. Over hoe hij tijd ervaart en of het in z’n hoofd soms chaotisch is. Bij mij hielp straf niet. Ik accepteerde het gewoon omdat het mij echt niet lukte. Erover praten en kijken hoe het kwam werkte een stuk beter.
maandag 31 augustus 2020 om 19:16
Ik vraag me af of de mensen die steeds maar 'respectloos' en 'asociaal' roepen na de laatste posts van Rachmaninoff.
En dan dat het realiteit is en elke dag weer. En zodra er iets anders is dan het normale ritme er nog een flinke schep chaos erbovenop. Continu stress, continu achter de feiten aanlopen. En de rest van de wereld die je respectloos, asociaal, dom, lui vindt en vindt dat je maar 'gewoon' gestructureerder moet doen. Wat meer je best moet doen.
En dan dat het realiteit is en elke dag weer. En zodra er iets anders is dan het normale ritme er nog een flinke schep chaos erbovenop. Continu stress, continu achter de feiten aanlopen. En de rest van de wereld die je respectloos, asociaal, dom, lui vindt en vindt dat je maar 'gewoon' gestructureerder moet doen. Wat meer je best moet doen.
maandag 31 augustus 2020 om 19:23
evelien2010 schreef: ↑31-08-2020 10:50Dan doet hij het dus echt bewust.. Daar zou ik als ouder echt klaar mee zijn. Het is jullie huis en jullie betalen de waterrekening. Zoals iemand aangaf kan je prima de hoofdkraan dichtdraaien na 10 minuten (ook ivm verspilling). Je hebt hem voor de tijd gewaarschuwd dus hij weet ervan. Desnoods hang je een timer of klok in de douche.
Met structureel te laat komen bezorg je anderen en uiteindelijk jezelf (denk aan conflicten of ontslag) een probleem.
Uitstapjes dan maar zonder hem.
En wat denk je daar nou mee te bereiken? Dat hij het gaat 'leren'? Nee hoor, jij kunt dan echt elke dag weer hem continu in de gaten gaan houden: hoor ik hem? Gaat hij onder de douche? Oh, nú de timer voor 10 minuten zetten. Timer afgegaan? Naar meterkast, hoofdkraan uit. Handen wassen? Shit, kan niet. Water voor thee? Shit, kan niet. Hoe lang zou ik moeten wachten met de hoofdkraan weer aanzetten?
Ondertussen staat zoon ingezeept onder de droge douche. Ofwel hij wacht tot je die kraan weer aanzet want liever te laat (krijgt hij toch weinig last mee) dan de hele dag plakkerig door opgedroogde zeep. Ofwel hij gaat toch en is door een andere reden alsnog te laat. En vervolgens kun jij de komende jaren dag in dag uit in de gaten gaan houden wanneer hij onder de douche gaat en vervolgens last hebben van geen water kunnen pakken. Terwijl hij gewoon nog steeds te laat komt. Nuttig.
maandag 31 augustus 2020 om 19:45
Je kunt ook gewoon mensen zoeken die niet zo spastisch doen over op tijd komen.Lafae schreef: ↑31-08-2020 14:28Misschien kun je proberen je wat minder aangevallen te voelen.
Ik schreef dat ik de redenering gek vind. Plannen is niet gratis, voor niemand. Energie en ontspanning vind ik daarom geen argument. Mensen laten wachten, betekent dat anderen de prijs betalen voor jouw kwaliteit van leven. Omdat het mensen die plannen dan dubbel kwaliteit van leven kost: tijdens het plannen en daarna tijdens het wachten. De oplossing is dan niet om te vinden dat anderen maar moeten accepteren dat jij door je ADD wèl een afspraak kunt maken, maar je er niet aan kunt houden. De oplossing is, denk ik, om die afspraak uberhaupt niet te maken als je weet dat je je er niet aan kunt houden.
Het maakt mij echt geen bal uit als ik op een leuke plek zit, of thuis, en ik moet een kwartiertje of half uurtje wachten in mijn vrije tijd.
Of iemand komt te vroeg, boeit me ook niet, dan zie je me stofzuigen of ik moet me nog even verder opmaken ofzo.
Ik snap dat mensen dat niet willen, daar kan ik dus niet mee omgaan.
Maar dat ligt bij mij, net zoals met je tijd omgaan alsof het muntjes zijn die je onder de armen verdeelt ook bij jou ligt, of je geen seconde zelf kunnen vermaken tijdens het wachten.
Vind ik niet perse gezonder of normaler dan rustig aan doen.
Ik kan ook niet omgaan met mensen die altijd 6 afspraken op 1 dag hebben en die je per tijdslot kan reserveren.
Sommige mensen vinden dat heerlijk. Ieder zijn ding, maar niks voor mij, geen reden om lelijk over te doen.
maandag 31 augustus 2020 om 19:47
Rachmaninoff schreef: ↑31-08-2020 15:18Het is niet mijn bedoeling om dit topic te kapen dus dit is mijn laatste reactie hierover maar ja, alles is wel getest. ADD en sociale angststoornis plus faalangst en uiteindelijk na te lang doorlopen met een burnout door dat eeuwige compenseren een depressie.
Dat is dus ook de reden dat ik tegen TO zeg, maak er niet een te groot punt van en zorg dat hij zelfverzekerd blijft. Dat is namelijk wel een belangrijk punt als je wel ADD hebt want je faalt wel wat vaker. Bij mij is dat als kind altijd opgelost met straf. Op de basisschool iedere vrijdag nablijven omdat ik mijn opdrachten niet af had. Thuis altijd straf. Ik ben zo lang kwaad geweest op mezelf, dat gun ik echt niemand. Maar zo te horen doet TO het prima en heeft ze een vrolijke zelfverzekerde zoon. Hij klinkt echt als een leuke jongen, komt echt wel goed. Volgens mij doe je het prima zo.
maandag 31 augustus 2020 om 19:57
Ja ik vind het respectloos als je jouw probleem het mijne maakt. Want als ik met iemand wat afspreek terwijl ik zelf ook een leven heb en ik kom dit persoon al tegemoet door heen tijd meer af te spreken maar een dagdeel en diegene presteert het alsnog om te laat te komen waardoor ikzelf helemaal in de stress schiet en voor niks met een gedekte tafel zit en voor niks thuisblijf en tig andere dingen had kunnen doen met mijn tijd.... Dan maak je me verdrietig en geef je me het gevoel dat ik geen respect krijg of verdien. Dat alles maar om de ADD persoon draait . Ik wilde ook mezelf zijn en wilde een middenweg zoeken maar dat was niet mogelijk dus einde vriendschap. Sorry ik heb betere dingen te doen. Het mooie was als ik mijn eigen plan trok omdat ik geen zin had in wachten dan had ik het gedaan. Ja doei .S-Groot schreef: ↑31-08-2020 19:16Ik vraag me af of de mensen die steeds maar 'respectloos' en 'asociaal' roepen na de laatste posts van Rachmaninoff.
En dan dat het realiteit is en elke dag weer. En zodra er iets anders is dan het normale ritme er nog een flinke schep chaos erbovenop. Continu stress, continu achter de feiten aanlopen. En de rest van de wereld die je respectloos, asociaal, dom, lui vindt en vindt dat je maar 'gewoon' gestructureerder moet doen. Wat meer je best moet doen.
En dan heb ik het niet over een half uurtje hè. Maar over iemand die aangeeft na de ochtend spits te gaan rijden en die om 15:00 nog steeds thuis loopt te rommelen terwijl ik al sinds lunch tijd zit te wachten voor piet snot.
maandag 31 augustus 2020 om 20:19
.
Dan heb je het toch niet over ADD?
Als iemand om 10 uur zou komen en er om 15 uur nog steeds niet is, dan vermoed ik dat diegene gewoon geen zin had om naar jou toe te komen ofzo.
Wat je beschrijft is in ieder geval van een heel andere aard dan waar dit topic over gaat.
Je hoort de vogels weer, je ruikt de regen nog
maandag 31 augustus 2020 om 20:24
Nou goed, ik ga in elk geval deze week met de huisarts praten over mijn 'problemen', kijken of we een plan kunnen maken voor training/coaching of iets dergelijks door iemand die hier echt verstand van heeft.
Ik hoop zo dat ik daar wat uit kan halen!
@TO: jij hebt nu met twee problemen te dealen... het gebrek aan focus van je zoon, plús de puberteit. Dubbele irritatie... ik hoop dat het snel tot hem door dringt en dat er betere tijden gaan komen.
Ik hoop zo dat ik daar wat uit kan halen!
@TO: jij hebt nu met twee problemen te dealen... het gebrek aan focus van je zoon, plús de puberteit. Dubbele irritatie... ik hoop dat het snel tot hem door dringt en dat er betere tijden gaan komen.
Je hoort de vogels weer, je ruikt de regen nog
