Kinderen
alle pijlers
Zoon van zestien laat iedereen altijd wachten
zaterdag 29 augustus 2020 om 15:52
Titel zegt het al... Zoon van zestien is een ramp met tijdsinschatting. Komt heel vaak te laat op school, laat z’n vrienden wachten. Hij denkt altijd dat hij zeeën van tijd heeft of dat de tijd stilstaat of zo.
We maken hem inmiddels ook niet meer wakker voor school, het kost ons te veel moeite en energie om hem aan te sporen. We proberen het hem echt zelf uit te laten zoeken, want het moet zijn verantwoordelijkheid zijn en wij zijn toch ook niet echt succesvol.
Als hij z’n wekker zet om 7 uur denkt hij dat hij alle tijd van de wereld heeft. Uitgebreid ontbijten, uitgebreid douchen. Hij moet voor school om 8:05 de deur uit. Gisteren stond hij om 8:01 luid zingend met muziek zich heerlijk in te zepen. Ik vroeg: “Weet je ook hoe laat het is?” Hij dacht ongeveer 7:40...
Hij verliest zichzelf in z’n activiteiten. Vanochtend had hij om 10 uur met iemand afgesproken. Ruim op tijd opgestaan. En dan is hij gewoon een halfuur aan het kletsen en lachen met z’n broertje, en dan is er voor zijn gevoel geen tijd voorbij gegaan.
Hij denkt ook al jaren van tevoren dat douchen hij hem drie minuten duurt. Dus als hij over tien minuten met een vriend heeft afgesproken, gaat hij gerust nog even douchen. “Want dat duurt maar drie minuten”. Hij lijkt ook helemaal niet te leren ervan. Als je zegt douchen duurt bij jou 20-25 minuten, is dit gewoon niet waar. Muziek luisteren onder de douche vertraagt heel erg, maar dag ziet hij ook niet in. Kletsen met z’n broertje of even z’n telefoon pakken kost volgens hem ook geen tijd.
Het is een heel lieve jongen, maar dit is echt een rampenkantje van hem. Z’n twee beste vrienden zijn hetzelfde, hij krijgt dus regelmatig een koekje van eigen deeg. Maar ook daar leert hij niet van.
Iemand tips? Ik maak me hier zo druk om...
We laten hem er keer op keer tegenaan lopen, maar het is nooit erg genoeg om tot inzicht/inkeer te komen. Juist door z’n charmes en vriendelijke karakter verder wordt nooit iemand echt boos, ook school niet.
We maken hem inmiddels ook niet meer wakker voor school, het kost ons te veel moeite en energie om hem aan te sporen. We proberen het hem echt zelf uit te laten zoeken, want het moet zijn verantwoordelijkheid zijn en wij zijn toch ook niet echt succesvol.
Als hij z’n wekker zet om 7 uur denkt hij dat hij alle tijd van de wereld heeft. Uitgebreid ontbijten, uitgebreid douchen. Hij moet voor school om 8:05 de deur uit. Gisteren stond hij om 8:01 luid zingend met muziek zich heerlijk in te zepen. Ik vroeg: “Weet je ook hoe laat het is?” Hij dacht ongeveer 7:40...
Hij verliest zichzelf in z’n activiteiten. Vanochtend had hij om 10 uur met iemand afgesproken. Ruim op tijd opgestaan. En dan is hij gewoon een halfuur aan het kletsen en lachen met z’n broertje, en dan is er voor zijn gevoel geen tijd voorbij gegaan.
Hij denkt ook al jaren van tevoren dat douchen hij hem drie minuten duurt. Dus als hij over tien minuten met een vriend heeft afgesproken, gaat hij gerust nog even douchen. “Want dat duurt maar drie minuten”. Hij lijkt ook helemaal niet te leren ervan. Als je zegt douchen duurt bij jou 20-25 minuten, is dit gewoon niet waar. Muziek luisteren onder de douche vertraagt heel erg, maar dag ziet hij ook niet in. Kletsen met z’n broertje of even z’n telefoon pakken kost volgens hem ook geen tijd.
Het is een heel lieve jongen, maar dit is echt een rampenkantje van hem. Z’n twee beste vrienden zijn hetzelfde, hij krijgt dus regelmatig een koekje van eigen deeg. Maar ook daar leert hij niet van.
Iemand tips? Ik maak me hier zo druk om...
We laten hem er keer op keer tegenaan lopen, maar het is nooit erg genoeg om tot inzicht/inkeer te komen. Juist door z’n charmes en vriendelijke karakter verder wordt nooit iemand echt boos, ook school niet.
anoniem_395304 wijzigde dit bericht op 29-08-2020 15:58
0.15% gewijzigd
maandag 31 augustus 2020 om 09:16
Hoe erg is het nou helemaal dan? Ik verzet in de tijd die ik werk altijd meer dan een ander en van een hogere kwaliteit. Altijd. Daar zeur ik ook niet over. Waarom is op tijd komen het belangrijkste in Nederland? Ik erger me er meer aan dat iedereen zo apatisch lijkt. Altijd netjes optijd, altijd een middelmatige inzet. Altijd nee zeggen als er gevraagd wordt om een dienst extra te werken.Bergje65 schreef: ↑30-08-2020 12:42Waarom ben je altijd te laat op je werk? Je zou je klok of je horloge wat naar voren kunnen zetten. Ik had vroeger een collega die elke dag een paar minuten te laat binnen kwam rennen..... elke dag! Buiten het feit dat het me mateloos irriteerde omdat er altijd een vorm van onrust omheen hangt heb ik me altijd afgevraagd.... waarom??
Het waarom weet ik niet. Dat met die klok werkt niet, alsof ik zou vergeten dat het niet echt die tijd is. Alles heb ik al geprobeerd.
maandag 31 augustus 2020 om 09:18
Verrassingswolkje schreef: ↑31-08-2020 09:11Hij is bijzonder snel afgeleid. Hij zal best add hebben. Maar stel dat hij dat heeft, welke maatregelen zouden er dan kunnen zijn anders dan we nu doen?
Schema's, routine, dingen aanleren zoals ik al aangaf en eventueel medicatie. Al werkt dat meestal beter op de adhd'ers dan add'ers.
Zou hij überhaupt ervoor openstaan zich te laten onderzoeken?
maandag 31 augustus 2020 om 09:22
Verrassingswolkje schreef: ↑31-08-2020 08:13En nu z’n sleutels... Hij wist gisteravond al dat deze niet op de vaste plek lagen.
En jij dus ook, waarom help je hem dan niet om hem op dat moment uit te leggen en te zeggen dat hij zijn sleutels op zijn vaste plek moet leggen?
Hij leert dit niet vanzelf of door het 100x keer fout doen.
maandag 31 augustus 2020 om 09:45
Als hij dat heeft dan heeft hij hersenen die anders werken dan die van iemand die dat niet heeft. Het onvermogen om te horen van iemand die doof is of het onvermogen om te zien van iemand die blind is of het onvermogen om te rennen van iemand die geen benen heeft is makkelijk te accepteren. Als hij ADD heeft zal het waarschijnlijk altijd een strijd blijven om op tijd te komen. Dan zal het altijd heel veel inspanning en energie kosten om gefocussed te blijven en zodra hij dat heel even loslaat dan gaat het meteen mis. Zie het als trekken aan een touw, aan de andere kant trekt er ook iemand aan het touw. Je doet je best om niet los te laten maar op een gegeven moment word je moe laat je heel even het touw los en dan gaat het mis, weg touw.Verrassingswolkje schreef: ↑31-08-2020 09:11Hij is bijzonder snel afgeleid. Hij zal best add hebben. Maar stel dat hij dat heeft, welke maatregelen zouden er dan kunnen zijn anders dan we nu doen?
maandag 31 augustus 2020 om 09:49
Dat zijn dingen die je ook zonder diagnose al zou kunnen doen. Misschien dat laten onderzoeken sowieso een goed idee is hoor, maar voor het te laat komen zou je gewoon nu al aan de slag kunnen gaan met dingen die voor mensen met ADD werken. Hij moet dat dan alleen wel willen.Hetvrijewoord schreef: ↑31-08-2020 09:18Schema's, routine, dingen aanleren zoals ik al aangaf en eventueel medicatie. Al werkt dat meestal beter op de adhd'ers dan add'ers.
Zou hij überhaupt ervoor openstaan zich te laten onderzoeken?
maandag 31 augustus 2020 om 09:50
Als jij in je eentje werkt: niet. Maar als je afspraken hebt waardoor een ander op je zit te wachten is het wel irritant voor die ander.Rachmaninoff schreef: ↑31-08-2020 09:16Hoe erg is het nou helemaal dan? Ik verzet in de tijd die ik werk altijd meer dan een ander en van een hogere kwaliteit. Altijd. Daar zeur ik ook niet over. Waarom is op tijd komen het belangrijkste in Nederland? Ik erger me er meer aan dat iedereen zo apatisch lijkt. Altijd netjes optijd, altijd een middelmatige inzet. Altijd nee zeggen als er gevraagd wordt om een dienst extra te werken.
Het waarom weet ik niet. Dat met die klok werkt niet, alsof ik zou vergeten dat het niet echt die tijd is. Alles heb ik al geprobeerd.
maandag 31 augustus 2020 om 09:52
Eze schreef: ↑31-08-2020 09:49Dat zijn dingen die je ook zonder diagnose al zou kunnen doen. Misschien dat laten onderzoeken sowieso een goed idee is hoor, maar voor het te laat komen zou je gewoon nu al aan de slag kunnen gaan met dingen die voor mensen met ADD werken. Hij moet dat dan alleen wel willen.
Ja, zoals ik al aangaf.
Mocht hij inderdaad een diagnose krijgen is het wellicht juist een opluchting: hij is niet dom, lui of asociaal, zijn brein werkt gewoon anders.
Wellicht gaat hij dan ook meer openstaan voor hulp en tips.
maandag 31 augustus 2020 om 10:01
Ik werk inderdaad in mijn eentje. Daar heb ik ook bewust voor gekozen. Niemand heeft er last van. Toch zeuren collega's erover.
Wat ik dan zo frappant vind is dat die collega's gerust hun pauze met een half uur overschrijden. Of gerust een half uur staan te kleppen bij het koffieautomaat. Alles bij elkaar opgeteld verkleppen ze de helft van de werkdag. Daar heb ik last van want ik pak het werk op dat daardoor blijft liggen. Ze zeuren namelijk dat er zoveel tijdsdruk is.
Maar dat zien ze allemaal niet. Ze zien alleen die tien minuten die ik te laat ben. Ondanks dat ze er geen last van hebben vinden ze toch dat ik gestraft moet worden hiervoor dus er wordt dan geklaagd bij managers zodat ik op het matje moet komen. Die willen mij vervolgens niet straffen omdat ze wel zien dat ik zoveel werk verzet en dat leidt weer tot scheve gezichten. Ik heb ADD, ik doe mijn best maar ik kom wel vaak te laat. En nee, ik weet niet waar het mis gaat. Wist ik dat maar want het levert mij ook stress op.
maandag 31 augustus 2020 om 10:08
herkenbaar inderdaad, niet mijn man maar mijn vader. Ik vind het een vreselijke eigenschap.
maandag 31 augustus 2020 om 10:12
Irritant is dan nog mild uitgedrukt. Ik had ook zo'n collega die bijna altijd 'maar' 10 minuten te laat kwam. Waardoor ik niet op tijd kon stoppen want ik moest blijven tot ze er was. En ik daarna dus mijn bus miste en een uur aan de halte kon staan wachten op de volgende bus, er ging namelijk maar één bus per uur. Dat die collega daarna wel hard werkte had ik bijzonder weinig aan terwijl ik mijn tijd stond te verliezen aan de bushalte.
maandag 31 augustus 2020 om 10:17
Ik zou dus niet in een functie gaan werken waarbij ik iemand moet aflossen. Ik weet wat mijn tekortkomingen zijn en dit zou ik niet op mijn geweten willen hebben, dan zou ik me erg schamen.Duchesnea schreef: ↑31-08-2020 10:12Irritant is dan nog mild uitgedrukt. Ik had ook zo'n collega die bijna altijd 'maar' 10 minuten te laat kwam. Waardoor ik niet op tijd kon stoppen want ik moest blijven tot ze er was. En ik daarna dus mijn bus miste en een uur aan de halte kon staan wachten op de volgende bus, er ging namelijk maar één bus per uur. Dat die collega daarna wel hard werkte had ik bijzonder weinig aan terwijl ik mijn tijd stond te verliezen aan de bushalte.
maandag 31 augustus 2020 om 10:21
Dat kleppen bij de koffiehoek is ook irritant, dan staat vast. Maar het ene is niet meer of minder erg dan het ander. Beide partijen zou ik op het matje roepen, echt. En als jij een top-omzet draait, of een andere kwaliteit levert, valt dat helaas Voor een deel weg als jij daarnaast steevast te laat bij een klant binnen rent. Te laat komen worden nou eenmaal niet gewaardeerd en geaccepteerd in West-Europesche landen.Rachmaninoff schreef: ↑31-08-2020 10:01Ik werk inderdaad in mijn eentje. Daar heb ik ook bewust voor gekozen. Niemand heeft er last van. Toch zeuren collega's erover.
Wat ik dan zo frappant vind is dat die collega's gerust hun pauze met een half uur overschrijden. Of gerust een half uur staan te kleppen bij het koffieautomaat. Alles bij elkaar opgeteld verkleppen ze de helft van de werkdag. Daar heb ik last van want ik pak het werk op dat daardoor blijft liggen. Ze zeuren namelijk dat er zoveel tijdsdruk is.
Maar dat zien ze allemaal niet. Ze zien alleen die tien minuten die ik te laat ben. Ondanks dat ze er geen last van hebben vinden ze toch dat ik gestraft moet worden hiervoor dus er wordt dan geklaagd bij managers zodat ik op het matje moet komen. Die willen mij vervolgens niet straffen omdat ze wel zien dat ik zoveel werk verzet en dat leidt weer tot scheve gezichten. Ik heb ADD, ik doe mijn best maar ik kom wel vaak te laat. En nee, ik weet niet waar het mis gaat. Wist ik dat maar want het levert mij ook stress op.
Hoe doe jij het trouwens als jij een bus, trein of vliegtuig moet halen? Die mis je dus ook regelmatig?
En tot slot, als je altijd 10 minuten te laat komt kunt je ook altijd op tijd komen, of spreek met jezelf af om 10 minuten te vroeg te zijn. Draag een horloge en zet die 15 minuten naar voren, probleem opgelost.
maandag 31 augustus 2020 om 10:32
Dat werkt echt niet met dat horloge want ik weet dat het niet echt kwart over tien is maar tien uur dus dan gaat het alsnog fout.
Ik ga nooit met de bus, vliegtuig of trein want dat levert mij teveel stress op van te voren.
Die ene zeldzame keer dat ik voor een dagje uit wel met de trein ga lukt het wel met een heleboel stress, een manier van plannen die lijkt op een dwangneurose zoals alles op rijtjes leggen en vierhonderd keer checken de dag van te voren en ik voel me de hele dag alsof ik in de startblokken sta voor een olympische wedstrijd. Opgefokt, opgejut, vol adrenaline. En dan lukt het een keer. Maar zo wil ik niet leven. Niet iedere dag.
Ik vind dat geklep en het dagelijks ruim overschrijden van pauzes wel erger. Ik verspil namelijk tien minuten en zij een uur of drie.
Ik ga nooit met de bus, vliegtuig of trein want dat levert mij teveel stress op van te voren.
Die ene zeldzame keer dat ik voor een dagje uit wel met de trein ga lukt het wel met een heleboel stress, een manier van plannen die lijkt op een dwangneurose zoals alles op rijtjes leggen en vierhonderd keer checken de dag van te voren en ik voel me de hele dag alsof ik in de startblokken sta voor een olympische wedstrijd. Opgefokt, opgejut, vol adrenaline. En dan lukt het een keer. Maar zo wil ik niet leven. Niet iedere dag.
Ik vind dat geklep en het dagelijks ruim overschrijden van pauzes wel erger. Ik verspil namelijk tien minuten en zij een uur of drie.
maandag 31 augustus 2020 om 10:39
Dit soort dingen houd je altijd. Hoe vaak ik in mijn vorige functie niet gehoord heb dat het irritant was dat ik altijd klokslag om 17 uur mijn PC afsloot om mijn kinderen op tijd te kunnen ophalen. Die zeurders zagen niet dat ik meestal om 7 uur al aan het werk was.Rachmaninoff schreef: ↑31-08-2020 10:01Ik werk inderdaad in mijn eentje. Daar heb ik ook bewust voor gekozen. Niemand heeft er last van. Toch zeuren collega's erover.
Wat ik dan zo frappant vind is dat die collega's gerust hun pauze met een half uur overschrijden. Of gerust een half uur staan te kleppen bij het koffieautomaat. Alles bij elkaar opgeteld verkleppen ze de helft van de werkdag. Daar heb ik last van want ik pak het werk op dat daardoor blijft liggen. Ze zeuren namelijk dat er zoveel tijdsdruk is.
Maar dat zien ze allemaal niet. Ze zien alleen die tien minuten die ik te laat ben. Ondanks dat ze er geen last van hebben vinden ze toch dat ik gestraft moet worden hiervoor dus er wordt dan geklaagd bij managers zodat ik op het matje moet komen. Die willen mij vervolgens niet straffen omdat ze wel zien dat ik zoveel werk verzet en dat leidt weer tot scheve gezichten. Ik heb ADD, ik doe mijn best maar ik kom wel vaak te laat. En nee, ik weet niet waar het mis gaat. Wist ik dat maar want het levert mij ook stress op.
Zolang je geen mensen benadeelt zou ik totaal geen moeite hebben met iemand die later binnenkomt. Sterker nog, het valt mij niet eens op.
maandag 31 augustus 2020 om 10:44
.Bergje65 schreef: ↑31-08-2020 10:21Dat kleppen bij de koffiehoek is ook irritant, dan staat vast. Maar het ene is niet meer of minder erg dan het ander. Beide partijen zou ik op het matje roepen, echt. En als jij een top-omzet draait, of een andere kwaliteit levert, valt dat helaas Voor een deel weg als jij daarnaast steevast te laat bij een klant binnen rent. Te laat komen worden nou eenmaal niet gewaardeerd en geaccepteerd in West-Europesche landen.
Hoe doe jij het trouwens als jij een bus, trein of vliegtuig moet halen? Die mis je dus ook regelmatig?
En tot slot, als je altijd 10 minuten te laat komt kunt je ook altijd op tijd komen, of spreek met jezelf af om 10 minuten te vroeg te zijn. Draag een horloge en zet die 15 minuten naar voren, probleem opgelost.
Jij hebt duidelijk geen idee wat ADD is. Was het allemaal maar zo simpel, wat zou dat fijn zijn.
Je hoort de vogels weer, je ruikt de regen nog
maandag 31 augustus 2020 om 10:44
Helaas is het niet zo dat laatkomers ook standaard beter, meer of harder werken..
Daarnaast bepaald de werkgever de werktijden en daar heb jij je als werknemer aan te houden. Dat je harder zou werken maakt dat niet anders. Bij ons heeft een structurele laatkomer ooit vakantiedagen ingeleverd ter compensatie.
Daarnaast bepaald de werkgever de werktijden en daar heb jij je als werknemer aan te houden. Dat je harder zou werken maakt dat niet anders. Bij ons heeft een structurele laatkomer ooit vakantiedagen ingeleverd ter compensatie.
maandag 31 augustus 2020 om 10:46
Misschien moet je een ander soort gesprek voeren.Verrassingswolkje schreef: ↑31-08-2020 08:11Hij had voor de rit 45 minuten uit moeten trekken. Hij ZEGT dat hij een halfuur van tevoren vertrokken was, en dat dat moest lukken want ‘de vorige keer deed hij over de gehele reis maar een kwartier’ (onmogelijk). De bus gaat hier om de zes minuten.
Nu in onze wanhoop afgesproken dat hij elke keer als hij te laat de deur uitgaat (na 8:05) twee dagen geen laptop heeft. Hij is nu z’n sokken aan het zoeken...
Je komt nu in een welles-nietes over hoe lang iets duurt. Dat is totaal onproductief, hij gaat in de weerstand en verandert niet.
Voorbeeld.
Mijn dochter is een schat en handig en behulpzaam. Maar een glas water op tafel kan geen 3 minuten staan of ze stoot het om.
Dan kan ik zeggen dat ze moet opletten. Of de hele tijd op dat glas wijzen (1 minuut later: plons).
Oplossing: Ze mag niet drinken aan tafel.
Ik zeg niet: 'je let niet op', ' je moet beter uitkijken' of 'je doet dit fout'. Ik accepteer dat zij dat glas na 1 seconde vergeten is en ik bepaal een regel zodat de tafel droog blijft.
Zo kan het ook met je zoon. Alleen al dat hij denkt dat een hele reis een kwartier kost is genoeg als aangrijpingspunt.
Ik kan zelf wel vaststellen of ik een hypochonder ben.
maandag 31 augustus 2020 om 10:46
En dan komen we weer bij motivatie... Schema’s en routines heeft hij lak aan. Een agenda gebruikt hij niet, want “ik heb er niks aan want ik kijk er toch nooit in”Hetvrijewoord schreef: ↑31-08-2020 09:18Schema's, routine, dingen aanleren zoals ik al aangaf en eventueel medicatie. Al werkt dat meestal beter op de adhd'ers dan add'ers.
Zou hij überhaupt ervoor openstaan zich te laten onderzoeken?
Ik probeer zelf heel gestructureerd te zijn (aangeleerd, ook vermoeden van add). En hij loopt gewoon niet tegen problemen aan. Die problemen zijn er wel, maar hij ervaart ze niet zo. Onderzoek is hij ook niet in geïnteresseerd, omdat hij zoals gezegd het probleem niet ziet.
maandag 31 augustus 2020 om 10:50
Dan doet hij het dus echt bewust.. Daar zou ik als ouder echt klaar mee zijn. Het is jullie huis en jullie betalen de waterrekening. Zoals iemand aangaf kan je prima de hoofdkraan dichtdraaien na 10 minuten (ook ivm verspilling). Je hebt hem voor de tijd gewaarschuwd dus hij weet ervan. Desnoods hang je een timer of klok in de douche.Verrassingswolkje schreef: ↑31-08-2020 09:09Dank voor je reactie, maar dit werkt dus allemaal niet. Samen kijken gaat niet want daar staat hij helemaal niet voor open omdat hij het probleem niet ziet en ontkent. Alarmen drukt hij weg zonder te kijken. En ik weet niet hoe ik hem bij de douche weghoud ‘s ochtends. De douche is heilig. Dat zou met geweld moeten.
Hete kraan aan beneden doen wij wel. Maar hij blijft gewoon wachten tot die weer aangezet wordt. En dan is het volgens hem onze schuld dat hij te laat is...
Met structureel te laat komen bezorg je anderen en uiteindelijk jezelf (denk aan conflicten of ontslag) een probleem.
Uitstapjes dan maar zonder hem.
maandag 31 augustus 2020 om 10:54
Sja, dat zou mij gewoon niet overkomen, daar zou ik ook niet mee akkoord gaan. Graag of niet. Of ze ontslaan me of ze nemen me zoals ik ben. Dat zeg ik ook gewoon. Het is niet verboden om het bij te houden en me vervolgens te ontslaan he? Dat mag gewoon. Toch zijn het altijd anderen die de deur uitvliegen tot nu toe. Het is me nog nooit gebeurd dat mijn contract niet werd verlengd naar een contract voor onbepaalde tijd.evelien2010 schreef: ↑31-08-2020 10:44Helaas is het niet zo dat laatkomers ook standaard beter, meer of harder werken..
Daarnaast bepaald de werkgever de werktijden en daar heb jij je als werknemer aan te houden. Dat je harder zou werken maakt dat niet anders. Bij ons heeft een structurele laatkomer ooit vakantiedagen ingeleverd ter compensatie.
maandag 31 augustus 2020 om 10:54
.Verrassingswolkje schreef: ↑31-08-2020 10:46En dan komen we weer bij motivatie... Schema’s en routines heeft hij lak aan. Een agenda gebruikt hij niet, want “ik heb er niks aan want ik kijk er toch nooit in”
Hmmmm... dan moet ie misschien inderdaad eerst maar een aantal keer z'n kop gaan stoten misschien? Hoe vervelend dat ook is. Hij moet het wel in gaan zien.
Uiteindelijk gaat hij er natuurlijk heel veel baat bij hebben in zijn verdere leven als hij in de komende jaren ontdekt dat hij een probleem heeft een dat hij daarmee om moet leren gaan.
Hier dus ook een vermoeden, nog geen diagnose, maar ik ga nu wel personele hulp zoeken. Ben nu 32 jaar, school en studie was bij mij altijd een rommeltje. Ik laat momenteel op mijn werk teveel steken vallen, hoe hard ik het ook probeer. Voor de buitenstaander lijkt dat laksheid, maar dat is het absoluut niet. Het is een bepaald onvermogen, en als ik leer waar de zwakke punten zitten en hoe ik die het beste onder controle kan krijgen, dan denk ik dat ik een leukere collega word en zelf ook weer veel meer plezier in mijn werk terug krijg.
Je hoort de vogels weer, je ruikt de regen nog
maandag 31 augustus 2020 om 10:56
Ik zou inderdaad consequenties verbinden aan sommige dingen, maar alleen aan de zaken waar je zelf last van hebt. Als hij te laat op school komt, is dat zijn eigen probleem, maar als je niet op tijd kunt vertrekken omdat hij nog eieren gaat bakken, heb jíj daar last van. Net als van de douche en misschien ook van andere dingen. Alle zaken waar jij hinder van ondervindt, zou ik met hem bespreken, inclusief de consequenties. Dus als jullie om 14u vertrekken, vertrekken jullie om 14u. Als hij dan niet klaar is, is dat prima, maar dan moet hij zelf maar zien hoe hij op de locatie komt, of hij blijft thuis: zijn keus. Idem voor andere zaken. Ik zou een duidelijke termijn stellen waarbinnen hij kan meedoen en als hij die overschrijdt is dat prima, even goede vrienden, maar dan doet hij niet mee. Dat zorgt er in ieder geval voor dat jij de verantwoordelijkheid voor zijn laatkomen kan loslaten.
maandag 31 augustus 2020 om 10:58
Uitstapjes gaat hij toch al vrijwel niet meer mee mee (hij is zestien). Het gaat echt vooral over school en het laten wachten van vrienden (waarvan er twee net zo rampzalig zijn als hij, maar daar leert hij dus ook niet vanaf).
Ik ga eens op zoek naar de hoofdkraan. Maar ik ben er dus helaas wel druk mee, met hem in de ochtend. Terwijl ik meer te doen heb
Ik ga eens op zoek naar de hoofdkraan. Maar ik ben er dus helaas wel druk mee, met hem in de ochtend. Terwijl ik meer te doen heb
maandag 31 augustus 2020 om 11:06
Wat werkt er voor jou dan TO aangezien je voor jezelf zelf ook het vermoeden van ADD hebt? Of lukken dingen jou wel door angst voor de consequenties? Een angst die hij misschien niet heeft (ter motivatie). Wat zou hem dan wel kunnen motiveren?
anoniem_394973 wijzigde dit bericht op 31-08-2020 11:07
0.83% gewijzigd
maandag 31 augustus 2020 om 11:07
Ja herkenbaar. Heb bijna zeven jaar over een universitaire studie (van vier jaar) gedaan. En toen ik kinderen kreeg werd ik nog rampzaliger. Hier is het eigenlijk pas beter gegaan na m’n 35e. Toen leerde ik mezelf en patronen pas beter kennen, en heb ik technieken gevonden om e.e.a. beter te laten verlopen. Maar alles blijft me veel energie kosten.flipje2 schreef: ↑31-08-2020 10:54.
Hmmmm... dan moet ie misschien inderdaad eerst maar een aantal keer z'n kop gaan stoten misschien? Hoe vervelend dat ook is. Hij moet het wel in gaan zien.
Uiteindelijk gaat hij er natuurlijk heel veel baat bij hebben in zijn verdere leven als hij in de komende jaren ontdekt dat hij een probleem heeft een dat hij daarmee om moet leren gaan.
Hier dus ook een vermoeden, nog geen diagnose, maar ik ga nu wel personele hulp zoeken. Ben nu 32 jaar, school en studie was bij mij altijd een rommeltje. Ik laat momenteel op mijn werk teveel steken vallen, hoe hard ik het ook probeer. Voor de buitenstaander lijkt dat laksheid, maar dat is het absoluut niet. Het is een bepaald onvermogen, en als ik leer waar de zwakke punten zitten en hoe ik die het beste onder controle kan krijgen, dan denk ik dat ik een leukere collega word en zelf ook weer veel meer plezier in mijn werk terug krijg.
Ik hoop dus dat ik zoon kan helpen zijn patronen en valkuilen eerder te leren kennen. Maar misschien is het ijdele hoop. En juist mijn eigen ‘tekortkomingen’ ergeren me bij hem zo.
