Kinderen
alle pijlers
Zoon wil bij vader wonen
zondag 2 januari 2022 om 07:56
Wij zijn een aantal jaar geleden gescheiden. In het begin woonden de kinderen voornamelijk bij mij en had ex een om het weekend regeling. Hij wilde en kon niet vaker voor ze zorgen. Ik vond dat ook het beste want toen wij nog samen waren was ex een game en wietverslaafd en deed nagenoeg niks.
Ex heeft zijn leven redelijk opgepakt. Hoewel hij nog steeds blowt maar hij werkt en sport en heeft een vriendin.
De kinderen gaven op een gegeven moment aan vaker naar hem te willen en ex vond dat toen ook goed dus zijn we naar een 50 /50 regeling gegaan. Dat ging een tijdje redelijk alhoewel ik wel nog grotendeels alles moest regelen rondom de kinderen omdat hij het simpelweg niet deed.
Op een moment gaf dochter aan weer terug te willen naar de om het weekend regeling. Zij voelt zich bij haar vader niet geaccepteerd. Dochter is autistisch. Nu ze weer vnl bij mij woont gaat het beter.
Nu heeft zoon echter aangeven bij zijn vader te willen gaan wonen (en dan om het weekend bij mij). Hij voelt zich daar fijner zegt hij.
Ik vind zijn vader niet direct een positieve invloed eerlijk gezegd. Als hij daar vandaan komt is hij altijd een paar dagen dwars en brutaal. Of hoor ik hem (negatieve) dingen zeggen (over dochter bijvoorbeeld) die rechtstreeks uit de mond van ex lijken te komen. In de loop van de week dat hij bij mij is zie ik de zoon weer terug die ik ken.
Zoon is 14 en ex laat hem met oud en nieuw bijv alcohol drinken, iedere keer hoor ik dingen waar ik totaal niet achter sta. Er wordt minder gelet op huiswerk of dingen als beugel dragen. Dat probeer ik in de week bij mij dan allemaal weer een beetje recht te breien.
Zoon en dochter zijn totaal tegenover gesteld. Dochter is gesteld op rust en snel overprikkeld, zondert zich graag af, zoon zoekt drukte, is aanwezig en wil altijd iets doen of erop uit. Hij gaat ook vaak over haar grens. Ik snap dat het voor hem best makkelijk is om geen rekening meer te hoeven houden met haar en dat hij bij zijn vader misschien dingen vindt die bij mij niet mogen of kunnen , ik heb ook een heel ander leven dan zijn vader.
Ik probeer dus voor mijzelf te verklaren waarom zoon dit wil maar ik zie er onwijs tegenop en ben er verdrietig van zoon te moeten laten gaan en vind zijn vader dus ook niet echt een positieve invloed. Ook het uit elkaar vallen van ons als gezin (zoon dochter en ik) doet me veel verdriet
Ex heeft zijn leven redelijk opgepakt. Hoewel hij nog steeds blowt maar hij werkt en sport en heeft een vriendin.
De kinderen gaven op een gegeven moment aan vaker naar hem te willen en ex vond dat toen ook goed dus zijn we naar een 50 /50 regeling gegaan. Dat ging een tijdje redelijk alhoewel ik wel nog grotendeels alles moest regelen rondom de kinderen omdat hij het simpelweg niet deed.
Op een moment gaf dochter aan weer terug te willen naar de om het weekend regeling. Zij voelt zich bij haar vader niet geaccepteerd. Dochter is autistisch. Nu ze weer vnl bij mij woont gaat het beter.
Nu heeft zoon echter aangeven bij zijn vader te willen gaan wonen (en dan om het weekend bij mij). Hij voelt zich daar fijner zegt hij.
Ik vind zijn vader niet direct een positieve invloed eerlijk gezegd. Als hij daar vandaan komt is hij altijd een paar dagen dwars en brutaal. Of hoor ik hem (negatieve) dingen zeggen (over dochter bijvoorbeeld) die rechtstreeks uit de mond van ex lijken te komen. In de loop van de week dat hij bij mij is zie ik de zoon weer terug die ik ken.
Zoon is 14 en ex laat hem met oud en nieuw bijv alcohol drinken, iedere keer hoor ik dingen waar ik totaal niet achter sta. Er wordt minder gelet op huiswerk of dingen als beugel dragen. Dat probeer ik in de week bij mij dan allemaal weer een beetje recht te breien.
Zoon en dochter zijn totaal tegenover gesteld. Dochter is gesteld op rust en snel overprikkeld, zondert zich graag af, zoon zoekt drukte, is aanwezig en wil altijd iets doen of erop uit. Hij gaat ook vaak over haar grens. Ik snap dat het voor hem best makkelijk is om geen rekening meer te hoeven houden met haar en dat hij bij zijn vader misschien dingen vindt die bij mij niet mogen of kunnen , ik heb ook een heel ander leven dan zijn vader.
Ik probeer dus voor mijzelf te verklaren waarom zoon dit wil maar ik zie er onwijs tegenop en ben er verdrietig van zoon te moeten laten gaan en vind zijn vader dus ook niet echt een positieve invloed. Ook het uit elkaar vallen van ons als gezin (zoon dochter en ik) doet me veel verdriet
purplepeanut wijzigde dit bericht op 05-01-2022 22:20
7.04% gewijzigd
, want dit lijkt mij een hele moeilijke situatie..
zondag 2 januari 2022 om 08:22
Hoe oud zijn je kinderen?
Boven de 12, zorg voor een goed gesprek van jou met zoon. Laat hem de voor en nadelen van beide situaties opschrijven. Ga serieus in op de vraag of papa aan alles wat nodig is kan voldoen. En laat het hem ervaren! Evalueer iedere maand. Niet veroordelend maar werk met hem samen. Zet hem aan het denken.
Is je zoon jonger dan 12, spreek af dat er pas weer wat veranderd als er aan een aantal voorwaarden kan worden voldaan.
Boven de 12, zorg voor een goed gesprek van jou met zoon. Laat hem de voor en nadelen van beide situaties opschrijven. Ga serieus in op de vraag of papa aan alles wat nodig is kan voldoen. En laat het hem ervaren! Evalueer iedere maand. Niet veroordelend maar werk met hem samen. Zet hem aan het denken.
Is je zoon jonger dan 12, spreek af dat er pas weer wat veranderd als er aan een aantal voorwaarden kan worden voldaan.
zondag 2 januari 2022 om 08:41
zondag 2 januari 2022 om 09:09
zondag 2 januari 2022 om 09:12
zondag 2 januari 2022 om 09:32
Lijkt me moeilijk, hier ook een zoontje die voornamelijk hier is maar dit is eerlijk gezegd mijn grootste ‘angst’ dat hij later zelf besluit ergens anders te willen wonen. Gelukkig is mijn ex/zijn vader wel ook een stabiel gezin, maar ik zou hem niet willen missen zoveel in mijn gezin. Heb je dat met hem besproken? Je mag toch ook best je kwetsbare kant/verdriet aan hem laten zien
zondag 2 januari 2022 om 09:36
Niks leuks voor een jongen om (even van jouw verhaal uitgaande) bij een grenzeloze vader te wonen. Maar dat is voor even leuk, dat komt hij week van terug.
Het is een lastige situatie maar je kan er niet zoveel mee. Het is je medegedeeld maar dat wil niet zeggen dat het dan maar meteen moet gebeuren.
Ga met ex en zoon in gesprek. Geef aan dat je hem begrijpt en er overna gdacht hebt enndat je best akkoord wil gaan maar....dat je daar wel voorwaarden aan stelt.
Hij zorgt dan ook zelf voor de afspraken van de dokter/tandarts en mochten er gedragsveranderingen zijn/ of schoolresultaten vreselijk achteruit gaan dat de afspraak dat jullie dan weer opnieuw om tafel gaan
Het is een lastige situatie maar je kan er niet zoveel mee. Het is je medegedeeld maar dat wil niet zeggen dat het dan maar meteen moet gebeuren.
Ga met ex en zoon in gesprek. Geef aan dat je hem begrijpt en er overna gdacht hebt enndat je best akkoord wil gaan maar....dat je daar wel voorwaarden aan stelt.
Hij zorgt dan ook zelf voor de afspraken van de dokter/tandarts en mochten er gedragsveranderingen zijn/ of schoolresultaten vreselijk achteruit gaan dat de afspraak dat jullie dan weer opnieuw om tafel gaan
nanouk wijzigde dit bericht op 02-01-2022 09:52
4.57% gewijzigd
zondag 2 januari 2022 om 09:42
Het zou me niets verbazen als zoon al na een paar weken terug naar jou wil. Die vrijheid bij vader lijkt nu natuurlijk aantrekkelijk. Maar ik merk aan mijn zoon dat hij net de structuur en de regelmaat die hij bij mij vindt, nodig heeft en ook opzoekt.
Wij hebben nog een klassieke om de 14 dagen een weekend regeling en bij papa is het alleen maar leuke dingen doen.
Maar alle medische dingen, alles voor school, enz.. doet hij liever met mij (heb ik ook altijd alleen moeten doen) en ook tijdens de examens kiest hij ervoor een aantal weken bij mij te blijven. Net omwille van die structuur en de ondersteuning bij het studeren.
Dus wie weet, als je het toestaat, komt hij snel weer terug. Maar ik begrijp heel goed dat dit pijnlijk is voor jou en natuurlijk ook een risico dat hij net wel op het slechte pad komt. Verbieden heeft waarschijnlijk een averechts effect. Praten dus, voor-en nadelen voor hem afwegen.
En dan is nog maar de vraag hoe lang vader en vriendin die full-time zorg volhouden.
Wij hebben nog een klassieke om de 14 dagen een weekend regeling en bij papa is het alleen maar leuke dingen doen.
Maar alle medische dingen, alles voor school, enz.. doet hij liever met mij (heb ik ook altijd alleen moeten doen) en ook tijdens de examens kiest hij ervoor een aantal weken bij mij te blijven. Net omwille van die structuur en de ondersteuning bij het studeren.
Dus wie weet, als je het toestaat, komt hij snel weer terug. Maar ik begrijp heel goed dat dit pijnlijk is voor jou en natuurlijk ook een risico dat hij net wel op het slechte pad komt. Verbieden heeft waarschijnlijk een averechts effect. Praten dus, voor-en nadelen voor hem afwegen.
En dan is nog maar de vraag hoe lang vader en vriendin die full-time zorg volhouden.
I can keep my mouth shut, but you can read the subtitles on my face.
zondag 2 januari 2022 om 10:16
Het was niet zozeer dat ik dochter haar zin gaf maar dat haar vader haar buiten zette na meerdere ruzies maar dat is een ander verhaal.redbulletje schreef: ↑02-01-2022 09:51Zoon zal meer op z'n vader lijken en zich dus bij hem meer thuis voelen. Dochter heb je ook haar zin gegeven waar ze wil wonen, dus lijkt me eerlijk om dat bij zoon ook te doen. Bovendien heeft je dochter dan meer rust thuis, zonder druk puberbroertje. Win-win!
Ja ik denk inderdaad dat zoon meer op hem lijkt maar dat wat zoon fijn vindt en dat wat goed voor hem is is niet perse hetzelfde en hoewel misschien beide kinderen het wel lekker vinden wat tijd zonder elkaar door te brengen vind ik dat niet perse een win win situatie als dat een permanente situatie wordt.
zondag 2 januari 2022 om 10:17
Eens met Redbulletje. Dat was ook meteen mijn eerste gedachte: zoon is een kind van zijn vader, en hoe harder jij aan hem trekt, des te meer zal hij zich tegen je afzetten. Je ex is zijn vader en heeft dezelfde verantwoordelijkheden naar jullie kinderen als jij. Dat jij zijn opvoeding graag anders ziet (op jouw manier) neemt niet weg dat zoon zich prettiger voelt bij zijn vader.
zondag 2 januari 2022 om 10:17
Laten gaan. De relaties worden erg moeilijk als jij hier tegenin gaat en als vader het wel goed vindt zal zoon op een dag gewoon zijn koffers pakken zonder jouw toestemming. Die situatie wil je niet.
Zoals iemand hier boven al zei: de kans bestaat dat hij snel weer terug is. Als jij nu dwars gaat liggen en de verhoudingen raken verziekt, dan is snij je die weg voor hem af. Daarbij zal je met goede verhoudingen veel meer invloed uit kunnen oefenen op wat er met zoon gebeurt als met verziekte verhoudingen, ook als hij meer bij zijn vader is en dat zo blijft.
Het is voor jou verdrietig, maar maak het voor zoon niet verdrietiger dan het nu al is. Hij houdt van zijn vader net zoveel.
Dochter heeft ook mogen kiezen waar ze zich beter voelde, geeft zoon die ruimte ook.
Je hebt de situatie ook goed genoeg gevonden voor een 50/50 regeling dus zo slecht zal het echt niet zijn. Veel kinderen hebben moeite met de wissel, en wat jouw zoon laat zien kan ook puber gedrag zijn. Pas op met daar meteen vader de schuld van te geven. Je bent erg negatief over je ex. Na scheiding vindt vrijwel iedere ouder dat hij/ zij het beter doet dan de ander. Feit is dat dit de man is met wie jij gekozen hebt kinderen te krijgen, dit is hun vader. Hij heeft net zo veel recht het op zijn manier te doen als jij en nog belangrijker: je zoon heeft er echt op van jullie allebei te houden en het goed te hebben bij allebei. Geef hem die ruimte.
Zoals iemand hier boven al zei: de kans bestaat dat hij snel weer terug is. Als jij nu dwars gaat liggen en de verhoudingen raken verziekt, dan is snij je die weg voor hem af. Daarbij zal je met goede verhoudingen veel meer invloed uit kunnen oefenen op wat er met zoon gebeurt als met verziekte verhoudingen, ook als hij meer bij zijn vader is en dat zo blijft.
Het is voor jou verdrietig, maar maak het voor zoon niet verdrietiger dan het nu al is. Hij houdt van zijn vader net zoveel.
Dochter heeft ook mogen kiezen waar ze zich beter voelde, geeft zoon die ruimte ook.
Je hebt de situatie ook goed genoeg gevonden voor een 50/50 regeling dus zo slecht zal het echt niet zijn. Veel kinderen hebben moeite met de wissel, en wat jouw zoon laat zien kan ook puber gedrag zijn. Pas op met daar meteen vader de schuld van te geven. Je bent erg negatief over je ex. Na scheiding vindt vrijwel iedere ouder dat hij/ zij het beter doet dan de ander. Feit is dat dit de man is met wie jij gekozen hebt kinderen te krijgen, dit is hun vader. Hij heeft net zo veel recht het op zijn manier te doen als jij en nog belangrijker: je zoon heeft er echt op van jullie allebei te houden en het goed te hebben bij allebei. Geef hem die ruimte.
zondag 2 januari 2022 om 10:37
Hier zou ik persoonlijk erg mee oppassen. Hoewel ongetwijfeld niet zo bedoeld, komt het toch een beetje over als emotionele chantage. Dat zou ik dus niet doen.SofieJ1986 schreef: ↑02-01-2022 09:32Lijkt me moeilijk, hier ook een zoontje die voornamelijk hier is maar dit is eerlijk gezegd mijn grootste ‘angst’ dat hij later zelf besluit ergens anders te willen wonen. Gelukkig is mijn ex/zijn vader wel ook een stabiel gezin, maar ik zou hem niet willen missen zoveel in mijn gezin. Heb je dat met hem besproken? Je mag toch ook best je kwetsbare kant/verdriet aan hem laten zien
Ik zou het aanpakken zoals Patchouli zegt.
Blijf vooral achter hem staan en laat de deur ver open voor hem.
zondag 2 januari 2022 om 10:41
Niet tegenhouden, maar wel een open gesprek over voeren. En geen voorwaarden stellen, kijk dan eerder om tot basisafspraken te komen (school, verzorging) als je dat echt wil. Maar noem het voorwaarden of leg het te bindend op en je maakt het heel moeilijk om erop terug te komen voor je zoon, het “zie je nou wel”-idee. Wel zou ik evalueren hoe het gaat, brengt het zoon wat hij ervan verwacht had.
Bestaat er eigenlijk zoiets als een coach voor dit soort dingen? Een soort mediator? Niet alle ouders kunnen hierover goed met elkaar (en hun kinderen) in gesprek, er zit van alles in de weg en tegelijk moet je proberen het belang van je kind objectief te bezien en voorop te zetten. Niet gemakkelijk. Een soort coach of mediator ook voor de zaken die later, vaak jaren na scheiding pas komen, zou ook niet gek zijn misschien.
Bestaat er eigenlijk zoiets als een coach voor dit soort dingen? Een soort mediator? Niet alle ouders kunnen hierover goed met elkaar (en hun kinderen) in gesprek, er zit van alles in de weg en tegelijk moet je proberen het belang van je kind objectief te bezien en voorop te zetten. Niet gemakkelijk. Een soort coach of mediator ook voor de zaken die later, vaak jaren na scheiding pas komen, zou ook niet gek zijn misschien.
zondag 2 januari 2022 om 11:01
Hij zal nu alleen niet inien dat de bsis bij jou wellicht stabieler is, dat zal hij zelf moeten ondervinden. En jouw mening is subjectief, wellicht past hij beter in het keven bij zijn vader en is hij just daar gelukkiger omdat het bij jou juistbte gestructureerd is. Dat kan ook nog he? Het is een kind van zijn vader, misschien past hij daar gewoon veel beter. Daarnaast was hij wel goed genoeg voor 50/50.Purplepeanut schreef: ↑02-01-2022 10:43Even voorop stellen dat mijn insteek niet is om hem tegen te houden of te voorkomen dat. Ik laat hem sowieso gaan als dat is wat hij wil.
Ik snap wel je verdriet van het "verliezen" van je kind en het bijstellen van je toekomstbeeld hoor.
Zelf een paar jaar geleden gescheiden. Zoon vond vader geweldig want waren meer vrienden dan vader/zoon. Al bleef hij wel 50/50 gaan omdat dat zo "was afgesproken". Hier vond hij het maar vervelend dat er regels waren. Nu hij een stuk ouder is gaat hij nog steeds 50% naar zijn vader, omdat hij ons geen van beiden wil afvallen. Maar als hij bij zijn vader is, is hij veel weg of op zijn kamer en als hij hier is veel thuis en beneden. Hij geeft nu juist aan dat het natuurlijk jn die tijd echt "grappig" vond zo'n vader. Maar dat hij er achter is gekomen dat die structuur van hier juist zo fijn vindt.
zondag 2 januari 2022 om 11:13
Of niet.Nanouk schreef: ↑02-01-2022 09:36Niks leuks voor een jongen om (even van jouw verhaal uitgaande) bij een grenzeloze vader te wonen. Maar dat is voor even leuk, dat komt hij week van terug.
Het is een lastige situatie maar je kan er niet zoveel mee. Het is je medegedeeld maar dat wil niet zeggen dat het dan maar meteen moet gebeuren.
Ga met ex en zoon in gesprek. Geef aan dat je hem begrijpt en er overna gdacht hebt enndat je best akkoord wil gaan maar....dat je daar wel voorwaarden aan stelt.
Hij zorgt dan ook zelf voor de afspraken van de dokter/tandarts en mochten er gedragsveranderingen zijn/ of schoolresultaten vreselijk achteruit gaan dat de afspraak dat jullie dan weer opnieuw om tafel gaan
Honey, you should see me in a crown
zondag 2 januari 2022 om 11:14
Dat is gewoon chantage. Jouw kind is er niet om joining je geluk te voorzien.SofieJ1986 schreef: ↑02-01-2022 09:32Lijkt me moeilijk, hier ook een zoontje die voornamelijk hier is maar dit is eerlijk gezegd mijn grootste ‘angst’ dat hij later zelf besluit ergens anders te willen wonen. Gelukkig is mijn ex/zijn vader wel ook een stabiel gezin, maar ik zou hem niet willen missen zoveel in mijn gezin. Heb je dat met hem besproken? Je mag toch ook best je kwetsbare kant/verdriet aan hem laten zien
zondag 2 januari 2022 om 11:19
Houd de zaken wel uit elkaar: Natuurlijk ga jij hem missen, maar dat is voor de beslissing eigenlijk niet relevant. Op zich is het juist goed dat hij zich wat los gaat maken en eigen keuzes maakt.
Is het slecht/schadelijk voor zoon om daar te wonen? Of kan het wel, al was het alleen maar om een paar weken uit te zoeken hoe het echt is om van daaruit, met minder steun, school en huiswerk te moeten doen? Misschien is het ook wel eens goed voor vader om erachter te komen wat (bijna) fulltime vaderschap echt inhoudt. Maar dan moeten ze het dus ook echt samen uitzoeken allemaal, zonder regelen en herinneringen van jouw kant.
Is het slecht/schadelijk voor zoon om daar te wonen? Of kan het wel, al was het alleen maar om een paar weken uit te zoeken hoe het echt is om van daaruit, met minder steun, school en huiswerk te moeten doen? Misschien is het ook wel eens goed voor vader om erachter te komen wat (bijna) fulltime vaderschap echt inhoudt. Maar dan moeten ze het dus ook echt samen uitzoeken allemaal, zonder regelen en herinneringen van jouw kant.
zondag 2 januari 2022 om 12:04
Je legt dan nogal wat bij het kind neer zeg. En wat als de andere ouder ook de kwetsbare kant/verdriet laat zien? Wie moet het kind dan kiezen?SofieJ1986 schreef: ↑02-01-2022 09:32Lijkt me moeilijk, hier ook een zoontje die voornamelijk hier is maar dit is eerlijk gezegd mijn grootste ‘angst’ dat hij later zelf besluit ergens anders te willen wonen. Gelukkig is mijn ex/zijn vader wel ook een stabiel gezin, maar ik zou hem niet willen missen zoveel in mijn gezin. Heb je dat met hem besproken? Je mag toch ook best je kwetsbare kant/verdriet aan hem laten zien
zondag 2 januari 2022 om 12:07
