Kinderen
alle pijlers
Zorgen om vriendschap kind
zaterdag 23 september 2023 om 17:08
Ik hoop echt om hier iets van geruststelling of tips te vinden.
Mijn zoon is 14 jaar, hij heeft een moeilijke tijd op de basisschool gehad. Hij zit nu in de tweede van de middelbare en we wonen ook nu 2 jaar in een nieuwe plaats. Hij kent hier veel mensen al via voetbal. Maar een vriendengroep heeft hij niet.
We wonen in een dorp en veel vriendschappen ontstaan op de basisschool of op voetbal. Hij zit nu sinds 2 maanden in een nieuw voetbalteam. Heeft het naar zijn zin en heeft zelf de stap gezet om 1 jongen te vragen of hij soms mee mag in de groep van die jongen. Dat is nog niet gebeurd. Maar hij heeft wel bijna elke week iets afgesproken; na school voetballen en 2 maal in de avond bleven een aantal jongens iets drinken bij zijn vader. (wij zijn gescheiden).
Elke zaterdag na de wedstrijd blijft hij ook 'hangen' op het voetbalveld met een aantal jongens van zijn team. Deze gaan vaak in de avond iets doen, hij durft niet te vragen of hij mee mag en ze vragen hem ook niet. Mijn zoon is onzeker, wantrouwend en verhult zijn onzekerheid soms door druk te doen of stoer. Dit doet hij niet bij deze jongens. Hij is er gefocust om het goed te doen. Hij zegt dat hij het niet erg vind hoe het nu gaat maar ik weet dat hij graag bij een groepje zou willen horen.
Hij is wel populair in de zin van dat ze allemaal met hem komen praten, hij is goed in voetbal, hij is sociaal, grappig. Maar door zijn basisschooltijd zijn er een aantal jongens die slecht over hem praten of niet leuk in elk geval. Hij is bang dat zijn nieuwe 'vrienden' hem daarom niet mee vragen.
Ik help hem door hem te wijzen op de positieve dingen die gebeuren; het wel afspreken, dat de jongens naar hem thuis komen, van de week is een van de jongens hier in huis geweest. Ik leg hem uit dat vriendschap moet groeien, ze hem moeten leren kennen.
Aan de andere kant die ik hem niet zeg maak ik me zorgen en vind ik het zo sneu voor hem. Hij is niet zielig hoor. Maar ik weet dat hij het leuker zou vinden als het anders zou zijn.
Aan (nog) een andere kant: toen ik 14 jaar was deed ik ook niet zoveel in het weekend in de avond.
Hoe zien jullie dit? Ik vind dat mijn zoon het goed doet. Maar hij moet het blijven vragen om mee te mogen. Ik zou het graag zien dat ze hem eens vragen voor zijn positieve ervaring vooral.
Krijgt hij nog zijn vrienden denken jullie? Ik wil hierin zelf ook rust vinden want ik maak me hier vaak te veel zorgen over.
Mijn zoon is 14 jaar, hij heeft een moeilijke tijd op de basisschool gehad. Hij zit nu in de tweede van de middelbare en we wonen ook nu 2 jaar in een nieuwe plaats. Hij kent hier veel mensen al via voetbal. Maar een vriendengroep heeft hij niet.
We wonen in een dorp en veel vriendschappen ontstaan op de basisschool of op voetbal. Hij zit nu sinds 2 maanden in een nieuw voetbalteam. Heeft het naar zijn zin en heeft zelf de stap gezet om 1 jongen te vragen of hij soms mee mag in de groep van die jongen. Dat is nog niet gebeurd. Maar hij heeft wel bijna elke week iets afgesproken; na school voetballen en 2 maal in de avond bleven een aantal jongens iets drinken bij zijn vader. (wij zijn gescheiden).
Elke zaterdag na de wedstrijd blijft hij ook 'hangen' op het voetbalveld met een aantal jongens van zijn team. Deze gaan vaak in de avond iets doen, hij durft niet te vragen of hij mee mag en ze vragen hem ook niet. Mijn zoon is onzeker, wantrouwend en verhult zijn onzekerheid soms door druk te doen of stoer. Dit doet hij niet bij deze jongens. Hij is er gefocust om het goed te doen. Hij zegt dat hij het niet erg vind hoe het nu gaat maar ik weet dat hij graag bij een groepje zou willen horen.
Hij is wel populair in de zin van dat ze allemaal met hem komen praten, hij is goed in voetbal, hij is sociaal, grappig. Maar door zijn basisschooltijd zijn er een aantal jongens die slecht over hem praten of niet leuk in elk geval. Hij is bang dat zijn nieuwe 'vrienden' hem daarom niet mee vragen.
Ik help hem door hem te wijzen op de positieve dingen die gebeuren; het wel afspreken, dat de jongens naar hem thuis komen, van de week is een van de jongens hier in huis geweest. Ik leg hem uit dat vriendschap moet groeien, ze hem moeten leren kennen.
Aan de andere kant die ik hem niet zeg maak ik me zorgen en vind ik het zo sneu voor hem. Hij is niet zielig hoor. Maar ik weet dat hij het leuker zou vinden als het anders zou zijn.
Aan (nog) een andere kant: toen ik 14 jaar was deed ik ook niet zoveel in het weekend in de avond.
Hoe zien jullie dit? Ik vind dat mijn zoon het goed doet. Maar hij moet het blijven vragen om mee te mogen. Ik zou het graag zien dat ze hem eens vragen voor zijn positieve ervaring vooral.
Krijgt hij nog zijn vrienden denken jullie? Ik wil hierin zelf ook rust vinden want ik maak me hier vaak te veel zorgen over.
maandag 25 september 2023 om 12:50
Ik krijg het al benauwd als ik je berichten lees; dat gepush, die (on)uitgesproken verwachtingen, dat 'zielig' vinden.
Echt: laat het los en probeer niet alles voor hem op te lossen op JOUW manier.
Waarom blijf jij thuis als hij thuis is? Hij hoeft geen actie te ondernemen, want mama is er toch wel. Misschien vindt hij het wel heerlijk om een avondje alleen te zijn, of is een avondje alleen juist een stimulans voor hem om actief iets anders te zoeken.
En geef het vooral ook tijd, je geforceerd in een groep die al langer bestaat, proberen te duwen, werkt gewoonweg niet.
Mijn dochter was op die leeftijd ook vrijwel altijd thuis, voelde zich bij geen enkel groepje echt fijn. Zal ook nooit iemand van groepen worden (ben ik overigens ook niet), maar heeft wel een aantal leuke contacten.
Echt: laat het los en probeer niet alles voor hem op te lossen op JOUW manier.
Waarom blijf jij thuis als hij thuis is? Hij hoeft geen actie te ondernemen, want mama is er toch wel. Misschien vindt hij het wel heerlijk om een avondje alleen te zijn, of is een avondje alleen juist een stimulans voor hem om actief iets anders te zoeken.
En geef het vooral ook tijd, je geforceerd in een groep die al langer bestaat, proberen te duwen, werkt gewoonweg niet.
Mijn dochter was op die leeftijd ook vrijwel altijd thuis, voelde zich bij geen enkel groepje echt fijn. Zal ook nooit iemand van groepen worden (ben ik overigens ook niet), maar heeft wel een aantal leuke contacten.
maandag 25 september 2023 om 13:11
Heel herkenbaar.meisje85 schreef: ↑25-09-2023 09:34Overigens zie ik hier in huis dat de puberjongen (eigenlijk de sociaalste van iedereen), veel minder met vrienden doet dan de pubermeisjes. Hij heeft wel vrienden, maar die zijn allemaal extreem "aan huizig", deels nog door corona ook, denk ik. Puberjongen wil naar buiten, de rest vindt alles gedoe. Ik hoor weleens gesprekken die hij dan heeft met een vriend die bij hem langskomt, als hij bijvoorbeeld voorstelt de stad in te gaan, en de energie zakt me werkelijk in de schoenen, als ik die vriend dan hoor praten.
maandag 25 september 2023 om 13:15
Dus je kind zit er net paar weken bij deze club.
En ze willen hem (nog) niet mee. Maar kan zijn omdat hij nog niet in hun systeem zit om mee te vragen als ze gaan. Of omdat ze hem niet zo leuk/gezellig vinden.
Kan ook zijn omdat ze hem nog niet kennen.
Tijd zal uitwijzen welke het is, nu is daar en niets over te zeggen en je kan sowieso niet afdwingen. Niet bij hen en ook niet bij je zoon.
Laat hem.
En ze willen hem (nog) niet mee. Maar kan zijn omdat hij nog niet in hun systeem zit om mee te vragen als ze gaan. Of omdat ze hem niet zo leuk/gezellig vinden.
Kan ook zijn omdat ze hem nog niet kennen.
Tijd zal uitwijzen welke het is, nu is daar en niets over te zeggen en je kan sowieso niet afdwingen. Niet bij hen en ook niet bij je zoon.
Laat hem.
Jaja.
maandag 25 september 2023 om 13:29
Misschien komt het niet in de jongens op om hem mee te vragen en moet hij daar toch wat assertiever in worden. Ik vind het wel lief dat je voor hem meedenkt overigens, kan me je zorg wel voorstellen.
Vanaf eind juli worden er weer egeltjes geboren, zorg voor een schuilplekje in je tuin, en een klein en laag bakje water. Nooit melk. Dank je wel.
maandag 25 september 2023 om 13:35
Ik juist niet. Zo leert hij alleen maar dat mama al zijn sociale problemen gaat oplossen. Als hij straks een relatie krijgt kan hij ook niet naar mama toe rennen om om hulp te vragen. Hij is 14 geen 8.SweetFirefly schreef: ↑25-09-2023 13:29Misschien komt het niet in de jongens op om hem mee te vragen en moet hij daar toch wat assertiever in worden. Ik vind het wel lief dat je voor hem meedenkt overigens, kan me je zorg wel voorstellen.
maandag 25 september 2023 om 13:45
Maar waarom doet hij dit niet? Prima moment toch om iedereen uit te nodigen?
maandag 25 september 2023 om 13:47
Zou je ieder weekend 's avonds alleen zijn trouwens ook een probleem vinden als je niet wist dat de rest wel iets onderneemt? Ik vind het niet heel atypisch namelijk, dat een 14-jarige ieder weekend 's avonds thuis zit. 14 is best nog jong. Bovendien is het dus ook niet zo dat hij verder niet onder de mensen komt of geen contacten heeft.
maandag 25 september 2023 om 14:47
Ja dat doet hij ook
Hij is alleen bang dat ze niet komen, niet willen, hem niet leuk vinden. Hij is heel onzeker door alles wat er gebeurd is. Ik vind het erg dat hij zich zo voelt. Dat doet vooral pijn.
maandag 25 september 2023 om 14:50
Mijn zoon zegt dit zelf. Ik praat hem dit niet aan!
Hij vindt het zelf niet leuk, hij heeft zelf 1 jongen al een bericht gestuurd of hij soms mee mag omdat hij het lastig vind om bij een groepje te komen.
Dit doet hij zelf en hij voelt zichzelf zo.
Hij kan wel beter praten over gevoel dan de meeste leeftijdgenoten, vanwege zijn rottijd en de therapie die hij gehad heeft daarvoor (of therapie is een groot woord, gesprekken met een coach).
Hij is verder heel aanwezig en druk, dus geen muurbloempje.
Hij vindt het zelf niet leuk, hij heeft zelf 1 jongen al een bericht gestuurd of hij soms mee mag omdat hij het lastig vind om bij een groepje te komen.
Dit doet hij zelf en hij voelt zichzelf zo.
Hij kan wel beter praten over gevoel dan de meeste leeftijdgenoten, vanwege zijn rottijd en de therapie die hij gehad heeft daarvoor (of therapie is een groot woord, gesprekken met een coach).
Hij is verder heel aanwezig en druk, dus geen muurbloempje.
maandag 25 september 2023 om 14:56
Maar je zegt in de OP ook: Hij zegt dat hij het niet erg vind hoe het nu gaat.
En het is niet dat hij er helemaal niet bij hoort of mag, want na de wedstrijd blijft hij met wat anderen ook hangen, zeg je.
Nogmaals, ik herken ea van mijn eigen kind. Maar je kunt vriendschappen simpelweg niet afdwingen.
En op school? Want de vriendschappen hoeven niet persé van de sportclub te komen natuurlijk.
En het is niet dat hij er helemaal niet bij hoort of mag, want na de wedstrijd blijft hij met wat anderen ook hangen, zeg je.
Nogmaals, ik herken ea van mijn eigen kind. Maar je kunt vriendschappen simpelweg niet afdwingen.
En op school? Want de vriendschappen hoeven niet persé van de sportclub te komen natuurlijk.
maandag 25 september 2023 om 15:22
Maar wat is dan nu precies het probleem? Want eerlijk gezegd vind ik je OP en al je reacties niet heel helder en wordt mij alleen maar onduidelijker wat precies het punt is waar jij (of hij?) mee zit.
Hij is populair en heeft gedurende de week best wat contactmomenten, maar wordt niet bij alles meegevraagd. Hij vindt het niet erg. Dat is dan toch prima en heeft toch potentie om uit te groeien tot meer?
Hij is populair en heeft gedurende de week best wat contactmomenten, maar wordt niet bij alles meegevraagd. Hij vindt het niet erg. Dat is dan toch prima en heeft toch potentie om uit te groeien tot meer?
maandag 25 september 2023 om 15:28
Volgens mij zien jouw zoon en jij problemen die er niet zijn. Het gaat toch goed. Wat is het probleem dan? Het is logisch dat hij als nieuweling niet gelijk het centrum van de groep is. Daarnaast word je nooit vrienden met de groep. Je wordt vrienden met één of twee personen die je introduceren bij een groep. Waarom moet je eigenlijk zo nodig een vriendengroep hebben? Genoeg mensen zijn blij met een handjevol losse vrienden.
maandag 25 september 2023 om 15:45
dweedledee schreef: ↑25-09-2023 15:42Ik krijg het idee, dat jij je eigen onzekerheden (onbewust) behoorlijk op je zoon zit te projecteren.
Laat het los. Zie het gewoon even aan. Hij kent ze net.
Dit.
Je moet echt een beetje meer relaxen hierin TO. Mijn 13 jarige spreekt ook nauwelijks af, maar hoe erg is dat nu helemaal op die leeftijd?
Ik krijg het gevoel dat jij hier ongelukkiger mee bent dan hij.
maandag 25 september 2023 om 16:17
Maar hij zit een week of 6 in het team. Weet je zeker dat er veel feestjes en verjaardagen zijn geweest? Verjaardagen worden op die leeftijd sowieso minder gevierd.
Nogmaals, geef het tijd.
maandag 25 september 2023 om 16:21
Maar dat heeft helemaal niks met 'nu' te maken, dat is oud zeer. Nu zit hij net een paar weken op voetbal en nieuwe school, dat moet je echt scheiden.
Laat het los voor nu, laat hem genieten van de tijd dat hij op sport is en de keren dat hij met een paar jongens iets anders onderneemt. Van daaruit groeit misschien meer, of niet, maar daar kun je nu echt nog helemaal niets mee.
maandag 25 september 2023 om 16:42
Hij kan toch best op de overige dagen naar het zwembad om baantjes te trekken of naar de sportschool ofzo. Gewoon zelf fietsend erheen bijvoorbeeld. Misschien is er zelfs incidenteel tijd voor vrijwilligers werk. Zat te doen waarbij je niet zo vastzit als aan een voetbalteam. Heeft hij al een baantje? Vakkenvullen kan wonderen doen voor je kennissen/vriendenkring. Beter dan krantenlopen in ieder geval....
Lorem Ipsum
maandag 25 september 2023 om 20:12
Wat doen jullie 14-jarige dan in de avond in het weekend?
Ik voel me soort van verplicht om vrijdag tot en met zondag het leuk te maken. Hij gaat nu op zaterdag voetballen en daarna blijft hij daar hangen.
Werken is er bijna niet. Meeste in het dorp is vanaf 15 jaar. Hij gaat nu bij een boer werken maar daar werkt niet veel jeugd.
maandag 25 september 2023 om 20:13
Sportschool of vrijwilligerswerk voor een 14-jarige? Ik mag blij zijn als hij voor mij de vaatwasser leegruimt. Zo’n actieve pubers heb ik nietturquasi schreef: ↑25-09-2023 16:42Hij kan toch best op de overige dagen naar het zwembad om baantjes te trekken of naar de sportschool ofzo. Gewoon zelf fietsend erheen bijvoorbeeld. Misschien is er zelfs incidenteel tijd voor vrijwilligers werk. Zat te doen waarbij je niet zo vastzit als aan een voetbalteam. Heeft hij al een baantje? Vakkenvullen kan wonderen doen voor je kennissen/vriendenkring. Beter dan krantenlopen in ieder geval....
maandag 25 september 2023 om 20:20
Ik ook niet. Soms is er een Nix18 feest, kermis of carnaval maar structureel is dat niet. Mijn dochter is op vrijdagavond tot 10 uur en op zaterdagavond tot 8 uur naar de repetitie van de orkesten waar ze in speelt. Ze is wel weg maar niet in de zin van uitgaan.
maandag 25 september 2023 om 20:21
Maar als je geen idee hebt wat andere 14-jarigen in het weekend doen, waar komt dan het idee vandaan dat hij vanalles moet doen?
Mijn vorig jaar 14-jarige stiefpuber had sporadisch een afspraak op zaterdag- of vrijdagavond. Een feestje of eens naar de film ofzo, of gewoon bij een vriendin chillen. Maar echt niet ieder weekend. Wat ze dan deed: in haar eentje op haar kamer klooien, met ons een film kijken, de hond uitlaten, huiswerk maken. Nu ze wat ouder is, is ze wel vaker weg dan toen.
Dat jij je verplicht voelt hem te vermaken, kan natuurlijk niet de reden zijn dat hem een probleem wordt aangepraat.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
