Kinderen
alle pijlers
Zwanger!!???? HELP!!! Wat nu!!?????
woensdag 19 september 2007 om 11:03
Goedemorgen allemaal.......
Ik zit met een verschrikkelijk situatie.......
Als vanaf mijn 15e slik ik de pil (microgynon 30) deze heb ik altijd tot volle tevredenheid geslikt. Regelmatig slik ik deze pil door zonder problemen (nooit een tussentijdse bloeding e.d. gehad).
Nu heb ik de pil vanaf mei tot augustus doorgeslikt, toen een stopweek.......................----> geen bloeding. Dus ik dacht: ach.....ik heb zo lang doorgeslikt, mijn lichaam moet zich vast omschakelen. Na de stopweek weer een nieuwe pilstrip gepakt. Deze weer helemaal geslikt (3 weken) nu ben ik vorige week weer gestopt.........................----> weer geen bloeding.
Ik begon hem natuurlijk al flink te knijpen.....dus ik een zwangerschapstest gehaald.
Ik heb er nu 2 gedaan (gisteravond de 2e...)......en beiden positief. SLIK!!!!!
Ik zou er nog wel 10 willen doen.....kan het gewoon niet geloven.
1 1/2 jaar geleden zijn mijn ex en ik uit elkaar gegaan. Hierover is een heleboel gedoe geweest. We zouden gaan trouwen, dus alles moest worden afgezegd..........extra kosten gemaakt om alles nog af te kunnen zeggen. Woning in de verkoop gedaan.......ik zou er alleen blijven wonen, aangezien de situatie met tussen mij en mijn ouders alles behalve fijn is. Maar dat akelige bordje te koop bleef maar in de tuin staan. Heleboel problemen gehad begin dit jaar met mijn ex....rekeningen werden niet betaald, of te laat (van zijn kant) op een gegeven moment kreeg ik zelfs een taxateur aan de deur.............de woning zou worden geveild.........bleek dat mijn ex al een hele lange tijd een schuld had van zo'n 30.000 euro, en we moesten ineens 10.000 euro betalen aan de hypotheekverstrekker. Ik had gewoon geen cent meer te makken. (we hadden gescheiden rekeningen....heb het nooit gemerkt)
Met veel geluk hebben beide ouders toen ingesprongen (terwijl het voor hun ook errug moeilijk was om te behappen, zo'n smak geld) Toen heb ik gelijk een financieel adviseur aangesteld om alles te regelen tussen ons, en om alles voor elkaar te krijgen.
Gelukkig hebben we begin augustus de woning verkocht (jammer genoeg wel weer met 10.000 euro verlies) Nu moeten we de hypotheek geheel aflossen bij de overdracht (ergens volgende maand) gelukkig hebben we een adviseur die dat allemaal voor ons uitzoekt, maar toch.....een hoop stress brengt dat met zich mee........
Nu ben ik rond mijn vakantie (in Juli) wel behoorlijk misselijk geweest.....maar dat kwam waarschijnlijk omdat ik toen voor het eerst sinds 1 1/2 jaar echt tot rust kwam (had nog niet eerder vakantie gehad). Ik heb nu bijna een jaar een nieuwe vriend, en tussen ons gaat het echt super!!!!! Maar ja........ nu waarschijnlijk zwanger (vermoedelijk heeft de pil dus niet gewerkt in de periode dat ik zo misselijk was)
Ik zit op dit moment echt super zwaar in de shit............heb geen cent te makken (moet zo'n 25.000 euro aflossen), moet door die financiele situatie noodgedwongen bij mijn ouders intrekken (absoluut niet wenselijk, maar op dit moment is er echt geen ander mogelijkheid)........., zit nog met een tijdelijk contract die eind dit jaar afloopt. (en weet totaal nog niet of ik het wel of niet verlengt krijg, ze moeten me nu namelijk voor vast aannemen). Mijn vriend woont nog bij zijn ouders, maar heeft ook niet de mogelijkheid om op zichzelf te gaan wonen.
Een kind zou ik dus niets kunnen bieden, plus het feit dat ik nog zo met mezelf en mijn prive situatie worstel dat het absoluut niet verstandig is om een zwangerschap door te zetten.
Nu is er voor mij maar een optie......--> abortus. Het is echt niet iets wat ik van de daken af zou willen schreeuwen....maar een andere mogelijkheid is er gewoonweg niet.
Maar nu is mijn vraag.....hoe gaat dat allemaal in zijn werk??? Hebben andere forummers hier al ervaring mee??????
(sorry voor het lange verhaal......maar moet het echt allemaal even kwijt.......)
Ik zit met een verschrikkelijk situatie.......
Als vanaf mijn 15e slik ik de pil (microgynon 30) deze heb ik altijd tot volle tevredenheid geslikt. Regelmatig slik ik deze pil door zonder problemen (nooit een tussentijdse bloeding e.d. gehad).
Nu heb ik de pil vanaf mei tot augustus doorgeslikt, toen een stopweek.......................----> geen bloeding. Dus ik dacht: ach.....ik heb zo lang doorgeslikt, mijn lichaam moet zich vast omschakelen. Na de stopweek weer een nieuwe pilstrip gepakt. Deze weer helemaal geslikt (3 weken) nu ben ik vorige week weer gestopt.........................----> weer geen bloeding.
Ik begon hem natuurlijk al flink te knijpen.....dus ik een zwangerschapstest gehaald.
Ik heb er nu 2 gedaan (gisteravond de 2e...)......en beiden positief. SLIK!!!!!
Ik zou er nog wel 10 willen doen.....kan het gewoon niet geloven.
1 1/2 jaar geleden zijn mijn ex en ik uit elkaar gegaan. Hierover is een heleboel gedoe geweest. We zouden gaan trouwen, dus alles moest worden afgezegd..........extra kosten gemaakt om alles nog af te kunnen zeggen. Woning in de verkoop gedaan.......ik zou er alleen blijven wonen, aangezien de situatie met tussen mij en mijn ouders alles behalve fijn is. Maar dat akelige bordje te koop bleef maar in de tuin staan. Heleboel problemen gehad begin dit jaar met mijn ex....rekeningen werden niet betaald, of te laat (van zijn kant) op een gegeven moment kreeg ik zelfs een taxateur aan de deur.............de woning zou worden geveild.........bleek dat mijn ex al een hele lange tijd een schuld had van zo'n 30.000 euro, en we moesten ineens 10.000 euro betalen aan de hypotheekverstrekker. Ik had gewoon geen cent meer te makken. (we hadden gescheiden rekeningen....heb het nooit gemerkt)
Met veel geluk hebben beide ouders toen ingesprongen (terwijl het voor hun ook errug moeilijk was om te behappen, zo'n smak geld) Toen heb ik gelijk een financieel adviseur aangesteld om alles te regelen tussen ons, en om alles voor elkaar te krijgen.
Gelukkig hebben we begin augustus de woning verkocht (jammer genoeg wel weer met 10.000 euro verlies) Nu moeten we de hypotheek geheel aflossen bij de overdracht (ergens volgende maand) gelukkig hebben we een adviseur die dat allemaal voor ons uitzoekt, maar toch.....een hoop stress brengt dat met zich mee........
Nu ben ik rond mijn vakantie (in Juli) wel behoorlijk misselijk geweest.....maar dat kwam waarschijnlijk omdat ik toen voor het eerst sinds 1 1/2 jaar echt tot rust kwam (had nog niet eerder vakantie gehad). Ik heb nu bijna een jaar een nieuwe vriend, en tussen ons gaat het echt super!!!!! Maar ja........ nu waarschijnlijk zwanger (vermoedelijk heeft de pil dus niet gewerkt in de periode dat ik zo misselijk was)
Ik zit op dit moment echt super zwaar in de shit............heb geen cent te makken (moet zo'n 25.000 euro aflossen), moet door die financiele situatie noodgedwongen bij mijn ouders intrekken (absoluut niet wenselijk, maar op dit moment is er echt geen ander mogelijkheid)........., zit nog met een tijdelijk contract die eind dit jaar afloopt. (en weet totaal nog niet of ik het wel of niet verlengt krijg, ze moeten me nu namelijk voor vast aannemen). Mijn vriend woont nog bij zijn ouders, maar heeft ook niet de mogelijkheid om op zichzelf te gaan wonen.
Een kind zou ik dus niets kunnen bieden, plus het feit dat ik nog zo met mezelf en mijn prive situatie worstel dat het absoluut niet verstandig is om een zwangerschap door te zetten.
Nu is er voor mij maar een optie......--> abortus. Het is echt niet iets wat ik van de daken af zou willen schreeuwen....maar een andere mogelijkheid is er gewoonweg niet.
Maar nu is mijn vraag.....hoe gaat dat allemaal in zijn werk??? Hebben andere forummers hier al ervaring mee??????
(sorry voor het lange verhaal......maar moet het echt allemaal even kwijt.......)
anoniem_15072 wijzigde dit bericht op 26-09-2007 11:00
Reden: Woord genuanceerd
Reden: Woord genuanceerd
% gewijzigd
dinsdag 25 september 2007 om 12:12
Val even binnen, maar Bikkelientje kan je je nu niet beter even op de update richten ipv op iedereen te reageren. Als mensen weten hoe de vork in de steel zit zijn de reacties misschien ook wel anders....
Hoop dat je een beslissing neemt waar je zelf achter staat. Ik ben zelf blij dat we in Nederland de keuze hebben, maar zou een abortus voor mezelf niet kunen verkopen. Ik ben van mening dat een kindje echt niet veel meer nodig heeft dan liefde en een bedje. Borstvoeding is gratis en luiers in de aanbieding kosten ook echt niet veel.
Maar weet je, het maakt niet uit wat wij vinden, jij moet de keuze maken en jij moet er voor 100% achter staan. Ik wil je wel meegeven dat als je maar 1% twijfel hebt over een abortus (en bekijk het dan niet rationeel, maar echt gevoelsmatig) dat je er dan nog eens heel goed over na moet denken of je er mee doorgaat.
En weet je wat ook zo is, een kind geeft je zoveel. Ik zit zelf op dit moment in vrij zware familieomstandigheden (ziekte (ongeneeselijk) bij iemand die me heel erg na staat), maar mijn zoontje geeft me zoveel troost en maakt me altijd aan het lachen als ik naar hem kijk. Dat maakt een moeilijke situatie voor mij juist makkelijker. Zou dit voor jou niet zo kunnen werken?
Hoop dat je een beslissing neemt waar je zelf achter staat. Ik ben zelf blij dat we in Nederland de keuze hebben, maar zou een abortus voor mezelf niet kunen verkopen. Ik ben van mening dat een kindje echt niet veel meer nodig heeft dan liefde en een bedje. Borstvoeding is gratis en luiers in de aanbieding kosten ook echt niet veel.
Maar weet je, het maakt niet uit wat wij vinden, jij moet de keuze maken en jij moet er voor 100% achter staan. Ik wil je wel meegeven dat als je maar 1% twijfel hebt over een abortus (en bekijk het dan niet rationeel, maar echt gevoelsmatig) dat je er dan nog eens heel goed over na moet denken of je er mee doorgaat.
En weet je wat ook zo is, een kind geeft je zoveel. Ik zit zelf op dit moment in vrij zware familieomstandigheden (ziekte (ongeneeselijk) bij iemand die me heel erg na staat), maar mijn zoontje geeft me zoveel troost en maakt me altijd aan het lachen als ik naar hem kijk. Dat maakt een moeilijke situatie voor mij juist makkelijker. Zou dit voor jou niet zo kunnen werken?
dinsdag 25 september 2007 om 12:14
Ja Bikkelientje,
Dat zeg ik dus inderdaad eigenlijk. De overtuiging dat je een leven niet mag beëindigen weegt voor mij zwaarder dan andere dingen. Kijk, jou ken ik niet, maar ik heb ook vriendinnen die dan wel een abortus hebben overwogen, dan wel een abortus hebben ondergaan. En ik kan er niets aan doen, ook al hou ik van hen, het feit dat ze een leven beëindigd hebben neem ik hen wel degelijk kwalijk. Zo heeft iedereen wel overtuigingen, neem ik aan?
Er zijn eigenlijk maar 2 situaties waarin ik een abortus gerechtvaardigd vind, en dat is na een verkrachting ( hoewel ik zelf ook dan niet voor een abortus zou kiezen) en in het geval van medische redenen. In die 2 gevallen vind ik een abortus trouwens ook niet iets waar ik heel makkelijk over denk, vind ik het eigenlijk vooral heel erg vreselijk dat die vrouwen zoveel verdriet te verstouwen krijgen. Maar goed, in dergelijke gevallen gaan vrouwen ook heel anders met abortus om dan wanneer het "niet uitkomt". Abortus als anticonceptie is aan mij gewoon niet besteed. Ik ben blij dat het legaal is, omdat ik tegelijkertijd vind dat het belangrijk is voor de emancipatie van vrouwen, maar ik vind het wel een van de allerslechtste dingen die die emancipatie heeft voortgebracht, sorry.
Dat zeg ik dus inderdaad eigenlijk. De overtuiging dat je een leven niet mag beëindigen weegt voor mij zwaarder dan andere dingen. Kijk, jou ken ik niet, maar ik heb ook vriendinnen die dan wel een abortus hebben overwogen, dan wel een abortus hebben ondergaan. En ik kan er niets aan doen, ook al hou ik van hen, het feit dat ze een leven beëindigd hebben neem ik hen wel degelijk kwalijk. Zo heeft iedereen wel overtuigingen, neem ik aan?
Er zijn eigenlijk maar 2 situaties waarin ik een abortus gerechtvaardigd vind, en dat is na een verkrachting ( hoewel ik zelf ook dan niet voor een abortus zou kiezen) en in het geval van medische redenen. In die 2 gevallen vind ik een abortus trouwens ook niet iets waar ik heel makkelijk over denk, vind ik het eigenlijk vooral heel erg vreselijk dat die vrouwen zoveel verdriet te verstouwen krijgen. Maar goed, in dergelijke gevallen gaan vrouwen ook heel anders met abortus om dan wanneer het "niet uitkomt". Abortus als anticonceptie is aan mij gewoon niet besteed. Ik ben blij dat het legaal is, omdat ik tegelijkertijd vind dat het belangrijk is voor de emancipatie van vrouwen, maar ik vind het wel een van de allerslechtste dingen die die emancipatie heeft voortgebracht, sorry.
Am Yisrael Chai!
dinsdag 25 september 2007 om 12:14
Inad, dit is ook precies mijn gevoel. Ben heel erg voor vrije keuze, maar zou een abortus zelf niet over mijn hart kunnen verkrijgen. Ik zie het toch echt als een mensje. Heb tijdens mijn zwangerschap met een week of 7/8 mijn 1e echo gehad en ook daar zag ik een mini-mensje. Ik weet nog dat ik later tegen mijn vriend zei: hoe heb ik ook kunnen denken dat ik een abortus zou kunnen laten uitvoeren. (was hypothetisch, want kindje was heel erg gewenst)
dinsdag 25 september 2007 om 12:15
Ik vind de posting van Wyfke een hele goede. Ben het er dan ook helemaal mee eens.
Bikkelientje, komt er nog een update?
Ik heb tot nu toe weinig gevoelens gehad bij deze discussie, ik probeer het meer te vatten en en vanuit mijn eigen visie het te benaderen. Maar eerlijk gezegd draaide mijn maag een beetje om bij het lezen van "gooi het anders maar op mijn zwangerschapshormonen". Het spijt me, maar deze vorm van spot misstaat volledig.
Bikkelientje, komt er nog een update?
Ik heb tot nu toe weinig gevoelens gehad bij deze discussie, ik probeer het meer te vatten en en vanuit mijn eigen visie het te benaderen. Maar eerlijk gezegd draaide mijn maag een beetje om bij het lezen van "gooi het anders maar op mijn zwangerschapshormonen". Het spijt me, maar deze vorm van spot misstaat volledig.
dinsdag 25 september 2007 om 12:16
dinsdag 25 september 2007 om 12:19
bikkelientje,
ik heb eigenlijk maar een vraag, wat ging er door je heen toen je de echo zag en daar een klein kindje op zag? Deed het je helemaal niets, of zat je met een grote glimlach te kijken en vond je het wel heel mooi om te zien? Ik bedoel te zeggen dat als je maar enigsinds bij jezelf merkte dat het je wat deed, denk dan goed na over je keuze, zodat je er later geen spijt van krijgt. Nu lijkt het misschien de beste oplossing en als je daar blij blijft, is dat jouw keuze die gerespecteert moet worden, maar denk niet te rationeel maar ook emotioneel.
Ik heb zelf een vriendin die ook voor deze keus stond, ze heeft een abortus gedaan en het toen met niemand gedeeld. En dat komt er toch een keer uit, en ze heeft er spijt van, heel veel spijt. Zeker nu het niet zo makkelijk gaat om kinderen te krijgen.
Maar ik ben het met de anderen eens, hoe moeilijk je situatie ook is, als je echt het kindje wil, dan zijn er genoeg mogelijkheden.
Wie zegt dat als je situatie wel beter is en je besluit dat je dan wel graag een kindje wil, je situatie perfect blijft? dat weet niemand die voor kinderen kiest. Ik zie genoeg ellende om me heen, beide baan kwijt, overlijden partner, ziektes etc. Je weet het nooit.
En qua familie omstandigheden. Ook bij mij kwamen tijdens de zwangerschap van de eerste onverwerkte emoties naar boven, vlak de zwangerschaphormonen niet uit! Maar dat is iets waar je door heen moet, nu of later, het komt er een keer uit.
Sterkte met je keuze.
ik heb eigenlijk maar een vraag, wat ging er door je heen toen je de echo zag en daar een klein kindje op zag? Deed het je helemaal niets, of zat je met een grote glimlach te kijken en vond je het wel heel mooi om te zien? Ik bedoel te zeggen dat als je maar enigsinds bij jezelf merkte dat het je wat deed, denk dan goed na over je keuze, zodat je er later geen spijt van krijgt. Nu lijkt het misschien de beste oplossing en als je daar blij blijft, is dat jouw keuze die gerespecteert moet worden, maar denk niet te rationeel maar ook emotioneel.
Ik heb zelf een vriendin die ook voor deze keus stond, ze heeft een abortus gedaan en het toen met niemand gedeeld. En dat komt er toch een keer uit, en ze heeft er spijt van, heel veel spijt. Zeker nu het niet zo makkelijk gaat om kinderen te krijgen.
Maar ik ben het met de anderen eens, hoe moeilijk je situatie ook is, als je echt het kindje wil, dan zijn er genoeg mogelijkheden.
Wie zegt dat als je situatie wel beter is en je besluit dat je dan wel graag een kindje wil, je situatie perfect blijft? dat weet niemand die voor kinderen kiest. Ik zie genoeg ellende om me heen, beide baan kwijt, overlijden partner, ziektes etc. Je weet het nooit.
En qua familie omstandigheden. Ook bij mij kwamen tijdens de zwangerschap van de eerste onverwerkte emoties naar boven, vlak de zwangerschaphormonen niet uit! Maar dat is iets waar je door heen moet, nu of later, het komt er een keer uit.
Sterkte met je keuze.
dinsdag 25 september 2007 om 12:23
Ik moet toch even reageren...Ik snap Bikkelientje wel en niet, Ook ik heb hetzelfde meegemaakt...Geen geld, Psychisch helemaal niet in orde, bij mij was het zo nog eens dat ik geen relatie met de vader had...Ik heb ook een keuze moeten maken en ik heb een abortus gehad...En mijn keuze had niks met geld te maken, want je kind heeft niet meer nodig dan liefde en een plek om te slapen en te eten...Maar psycisch kon ik het niet aan...Liep bij een psycholoog, soms zat ik op de bodem van de put en kon ik het leven gewoon niet meer aan....Ik kan niet steeds mijn kind bij iemand anders brengen omdat ik overspannen ben....Ik stond en sta nog steeds achter mijn besluit....Maar wat ik niet snap is, waarom zo lang wachten, Toen ik mijn test heb gedaan, zat ik dezelfde dag nog bij de dokter en 5 dagen later in de kliniek...Je doet er ook zo luchtig over, echt zo van nou ik zie wel, maar zo'n kindje groeit...Oh ik wil er niet eens verder overna denken...Ik wil je veel sterkte wensen en sta voor 100% achter je besluit en twijfel je ook maar een halve % denk er dan nog eens overna, maar wacht niet te lang....Je hebt een huis, een baan, een vriend...Dat redt je echt wel...denk daar eens over....
Sam
Sam
dinsdag 25 september 2007 om 12:24
Fashionvictim, ik persoonlijk heb daar nog een derde reden bij. Ik zou geen moment aarzelen om een abortus uit te laten voeren aangezien ik absoluut geen kinderen wil. Daar doen we ook alles voor om dat te voorkomen. Zou ik dan alsnog ( het zou wel zo'n beetje een onbevlekte ontvangenis moeten zijn of een ander wereldwonder) zwanger raken, is abortus voor mij de enige optie.
Ik heb overigens ook vriendinnen die een abortus hebben ondergaan. Maar zij hadden dan ook geen kinderwens ( meer). Daarnaast zijn er nog een hoop situaties waarin ik abortus zeker niet afkeur.
Ik heb overigens ook vriendinnen die een abortus hebben ondergaan. Maar zij hadden dan ook geen kinderwens ( meer). Daarnaast zijn er nog een hoop situaties waarin ik abortus zeker niet afkeur.
dinsdag 25 september 2007 om 12:26
Ik vind Kiki's punt heel goed en voor Bikkelientje misschien overwegen waard: er bestaan geen ideale omstandigheden en omstandigheden zijn aan verandering onderheving. Je kunt de liefste partner van de wereld hebben, maar die kan vlak na de geboorte onverwachts overlijden of je verlaten. Als iets een relatietest is is het een kind. Banen zijn ook niet ultiem gegarandeerd, ontslag, faillisement, alles is mogelijk. Natuurlijk zijn sommige situaties gunstiger dan anderen, maar garanties zijn er nooit.
En over spijt hoor je heel vaak. Ik ken geen percentages, maar een groot deel van de vrouwen krijgt spijt en krijgt hier emotionele of zelfs psychische problemen door.
En over spijt hoor je heel vaak. Ik ken geen percentages, maar een groot deel van de vrouwen krijgt spijt en krijgt hier emotionele of zelfs psychische problemen door.
Wat Supersmollie zegt vind ik ook 
dinsdag 25 september 2007 om 12:27
dinsdag 25 september 2007 om 12:29
En het energie slurpen gaat maar door...vast flink genieten voor Bikkelientje! Want negatieve aandacht is tenslotte ook aandacht! Als er binnen nu en een half uur geen zinnige nieuwe informatie van Bikkelientje op dit topic staat ga ik het boycotten. En dat zouden meer mensen moeten doen! Ik wil niet eens iemand helpen die sarcastische grapjes maakt over zwangerschapshormonen, bah.
dinsdag 25 september 2007 om 12:37
Klopt, dat bedacht ik nadat ik mijn posting had geschreven zelf ook al. Als iemand echt geen kinderen wil, in geen enkele omstandigheid, en dus ook alles eraan doet om geen zwangerschap te laten ontstaan, dan begrijp ik de optie abortus ook. Dan vind ik het nog steeds niet léuk, maar mijn ervaring met vrouwen die heel erg zeker weten nooit kinderen te willen is dat het over het algemeen vrouwen zijn die dat zelf ook niet leuk zouden vinden en er alles aan doen om dat te voorkomen. Die lijken wel meer respect voor leven te hebben dat de "nu even niet" vrouwen, denk ik af en toe.
Am Yisrael Chai!
dinsdag 25 september 2007 om 12:39
~[quote]:
@ Bluefish --> diep in mijn hart?? diep in mijn hart wil ik een kind, maar dan als ik die kan bieden wat ik graag zou willen bieden. En dat is niet alleen liefde, maar ook een moeder zijn die lekker in haar vel zit en niet al een hele baggage heeft die nog verwerkt moet worden.
Bikkelientje, ik heb deze discussie een beetje gevolgd en deze opmerking van jou blijft me toch bezig houden. Als je het niet willen meegeven van negatieve baggage als een van de redenen ziet voor een abortus, heb je er dan al wel aan gedacht dat een abortus weer een hoop onverwerkte baggage veroorzaakt voor als je wel kinderen wilt. Ik kan me zo voorstellen dat dat niet makkelijk is, telkens denken o, zou mijn 1e ook zo geweest zijn. Ik heb dat bij een klasgenoot gezien bij mijn studie.
Waarschijnlijk heb je hier allang over nagedacht maar ik wilden het toch even meegeven in je overwegingen. Sterkte met de beslissing.
@ Bluefish --> diep in mijn hart?? diep in mijn hart wil ik een kind, maar dan als ik die kan bieden wat ik graag zou willen bieden. En dat is niet alleen liefde, maar ook een moeder zijn die lekker in haar vel zit en niet al een hele baggage heeft die nog verwerkt moet worden.
Bikkelientje, ik heb deze discussie een beetje gevolgd en deze opmerking van jou blijft me toch bezig houden. Als je het niet willen meegeven van negatieve baggage als een van de redenen ziet voor een abortus, heb je er dan al wel aan gedacht dat een abortus weer een hoop onverwerkte baggage veroorzaakt voor als je wel kinderen wilt. Ik kan me zo voorstellen dat dat niet makkelijk is, telkens denken o, zou mijn 1e ook zo geweest zijn. Ik heb dat bij een klasgenoot gezien bij mijn studie.
Waarschijnlijk heb je hier allang over nagedacht maar ik wilden het toch even meegeven in je overwegingen. Sterkte met de beslissing.
dinsdag 25 september 2007 om 12:41
Wat mij opvalt is dat er nergens in 10 pagina's discussie de optie 'adoptie' ter sprake komt. Ook geen makkelijke keuze (zeker niet als er een kinder wens in de toekomst is) maar dan hoef je geen abortus te doen en ook niet 'op te draaien' voor de gevolgen (voor de volledige gevolgen dan, er is natuurlijk wel de zwangerschap)
Daar zitten natuurlijk ook nadelen aan das waar, dan weet het hele dorp er wel van... Zo jammer dat de keuzes en argumenten die ik tot nu toe lees allemaal externe factoren zijn.
Daar zitten natuurlijk ook nadelen aan das waar, dan weet het hele dorp er wel van... Zo jammer dat de keuzes en argumenten die ik tot nu toe lees allemaal externe factoren zijn.
dinsdag 25 september 2007 om 13:20
Ergens bekruipt me het gevoel dat dit verhaal iedere minuut een ander script krijgt..... Wel /niet doorgeslikt, wel/ geen menstruatie, blijven reageren in alle rust, zonder enige emotie, hard en koud beslissingen neerzetten, dan weer misplaatst sarcasme, dan weer een slachtofferrol, dan weer een menstruatie in juli als de gemoederen erg hoog oplopen, 5 uur bezig zijn met een update van 1 a4tje.....mwah...ik denk dat het einde van het script is: net 3 weken zwanger en een abortus als slot. Of een open einde.
dinsdag 25 september 2007 om 13:30
Bikkelien d'r topicopeningsvraag was: "Hoe gaat dat [abortus] allemaal in zijn werk?" en "Hebben andere forumsters hier [met abortus] al ervaring mee?".
Ik kan het niet anders lezen dan dat zij niet twijfelt over abortus, maar wil weten hoe een abortus in zijn werk gaat. Daarom - en door hoe zij verder heeft geschreven - verwacht ik van haar ook geen herziening van haar standpunt omtrent abortus in haar huidige zwangerschap.
Ik kan het niet anders lezen dan dat zij niet twijfelt over abortus, maar wil weten hoe een abortus in zijn werk gaat. Daarom - en door hoe zij verder heeft geschreven - verwacht ik van haar ook geen herziening van haar standpunt omtrent abortus in haar huidige zwangerschap.
dinsdag 25 september 2007 om 13:30
dinsdag 25 september 2007 om 13:34
Waarom weten hoe een abortus in zn werk gaat?? Om als het erg pijn doet het maar niet te doen, of als je er niks van voelt het makkelijk gaat??? Een abortus is en blijft moeilijk, ook al sta je erachter....En qua pijn verschilt dat per persoon...En wat ik gewoon totaal niet snap is waarom ze zolang wacht...
