Zwanger worden maar geen man en nu??

Hoi Dames!

Toevallig las ik jullie topic vlak nadat ik op de site van stilverlangen.nl had gekeken. Ik zag daar 2 mannen die zich aanboden als spermadonor...

Ik weet helemaal niet hoe dat dan verder in zijn werk gaat, misschien wel een tip om eens te kijken of te reageren? 

Deze mannen wilden overigens wel contact met de kinderen...

Succes in ieder geval!

Hoi,



Een vriendin van mij heeft samen met haar vrouw een dochtertje. Ze zijn getrouwd tijdens de zwangerschap, een moetje dus .  Zij zijn via een kliniek van een anonieme spermadonor zwanger geraakt. Ik heb begrepen dat erg lastig is, omdat spermadonoren nu niet meer anoniem mogen blijven, waardoor er veel minder donoren zijn.

Ook is het geloof ik ontzettend duur. Ik weet de naam van de kliniek niet, maar dat zou ik eventueel wel kunnen vragen voor je.

Met een ovulatie test kijk je dan wanneer je vruchtbaar bent en dan wordt je geinsemineerd in de kliniek. Zij hadden veel geluk, de eerste keer was het raak. Hun dochter is bijna 1 jaar en binnenkort willen zij graag een tweede.



Groetjes

Hoi Mylo,het zal even een zoeken zijn. Goed dat je naar buiten treedt met je vraag. Via via, je weet het nooit, kom je misschien wel op de juisteb plekken bij de juiste mensen uit.Ik ken alleen een stel uit mijn omgeving en ik weet dat zij een donor hebben gevonden via via. Dit was in eerste instantie een onbekende donor (zelf ook homoseksueel) en hij heeft een bescheiden inmenging in de opvoeding. De mama's zijn de echte ouders voor het jongetje.Verder weet ik er weinig van af, behalve dat ze teleurgesteld waren dat het ziekenhuis niet hielp bij de inseminatie. Dit moesten ze zelf doen. Verder houden zij de verwekking van hun kind voor zich. Dit voelt voor hen erg privee, vergelijkbaar met de slaapkamertaferelen van hetero stellen. Dan vertel je immers ook niet hoe dat gebeurt is. Kan me dat goed voorstellen, hoewel het naief is te stellen dat mensen daar toch niet over nadenken. Of ik moet de enige zijn haha.Overigens is het stel in verwachting van hun tweede kindje (bijna uitgerekend) en van dezelfde donor.Sterkte met je zoektocht en ik hoop dat jullie uiteindelijk een goede donor vinden!

Ik ben even voor je aan het zoeken maar ik kan het niet zo snel vinden. Er bestaat een site waar homoseksuele stellen met elkaar in contact kunnen komen om lichaamssappen/eitjes uit te wisselen om het maar even zo te zeggen ;). Ik zoek nog even.

http://www.meerdangewenst.nl/





Deze bedoel ik niet, maar is misschien wel interessant.

http://www.kidkids.nl/





Deze bedoelde ik wel volgens mij.

hoi To,



een vrouwelijke collega van mij is ook getrouwd met een vrouw en is na een aantal pogingen zelfinseminatie (met het zaad van de broer van haar vrouw) zwanger geworden. je kunt hier volgens mij contact voor opnemen met een fertiliteitsafdeling van een ziekenhuis (dus wsl gewoon beginnen bij je huisarts). Mijn collega heeft het geluk gehad dat er in de familie-/vriendenkring iemand was, hoe je anders een donor vindt weet ik niet. Maar goed, er zijn wel wat tips gegeven door andere schrijfsters. Heel veel succes en hopelijk kan jullie wens worden vervuld.



groetjes,



iris



p.s. ik vind het helemaal geen rare vraag.

Even kijken hoor, een tijdje geleden was er ook een topic over dit onderwerp kan ik me herinneren. Er staan een paar links op deze pagina:



http://vruchtbaarheid.startpagina.nl/

en dan kijken onder inseminatie.



succes!

Hoi Mylo

Ik heb niet echt tips voor je, maar ik wilde even zeggen dat ik het helemaal geen rare vraag vind, ik hoop dat je veel goede adviezen krijgt! Het zal niet makkelijk zijn een donor te vinden, en ik hoop dat het jullie gaat lukken!

Hai,



Iemand van een topic waar ik op meeschrijf is enkele maanden bevallen van haar zoon. Hij is van een bekende donor. Inseminatie hebben ze zelf gedaan. Ik wil haar wel eens tippen over je topic. Dan kan ze je zelf over het hoe of wat vertellen.



groetjes Anouk

Dag Mylo,

Een reacie van een ervaringsdeskundige! Ik ben inmiddels 6 maanden zwanger van een bekende donor. Mijn vrouw en ik hebben bewust gekozen voor een bekende donor om beter te weten wat we 'in huis halen', bovendien willen we ons kind tzt kunnen vertellen wie ons heeft willen helpen met onze wens. Met de donor hebben we wel afgesproken dat hij geen rol speelt in de opvoeding etc, hij wil dat zelf ook niet. De eerste stap voor jullie is de keuze bekende of onbekende donor, en beide opties hebben voor- en nadelen.



Het is niet makkelijk om iemand te benaderen als donor, daar hebben wij even de tijd voor nodig gehad. Hij heeft vervolgens ook enige bedenktijd gevraagd. Al met al een weloverwogen besluit van beide partijen.



Toen hij zijn 'jawoord' gaf zijn wij aan de slag gegaan met ovulatietesten om het juiste moment van insemineren te bepalen. Hij heeft toen bij ons thuis zijn aandeel in een jampotje gedaan en is vervolgens weggegaan zodat wij in alle rust met een spuitje het zaad konden insemineren. Tot onze grote verrassing was het de eerste keer meteen al raak! Daar waren we niet van uitgegaan, maar we zijn er uiteraard ongelofelijk blij mee!



Vragen? Kom maar op!



groetjes, tweemama

hoi Mylo,

Bij ons is er inderdaad geen dokter of ziekenhuis aan te pas gekomen, we wilden het eerst zelf proberen net zoals hetero-stellen en hadden ook geen zin in ziekenhuisgedoe. En je kunt het zelf, zo bewijst mijn buik!

Wij wilden graag een kindje dat zoveel mogelijk van ons beide weg heeft. Daarmee was de broer van mijn vrouw onze eerste keuze als donor. Gelukkig wilde hij meewerken! Grappig om te lezen hoe verschillend die familieband kan worden ervaren, want net zo min als dat ik mijn zwager als vader zie, zie ik mijn vrouw als tante. Mijn vrouw is de moeder van ons kind en hij is oom (niet meer en niet minder dan dat!)

Hoi,



Ik heb een vraag. Als je een bekende donor hebt en je zelf de inseminatie doet, laat je dan de donor controleren op bijv. HIV?

Het lijkt me dan namelijk best risicovol als je eigenlijk verder niets weet van iemands sexuele verleden.

Een van de redenen dat insemineren bij een kliniek zo duur is, is omdat de medische testen van de donors betaald worden door de stellen die geinsemineerd worden.



Groetjes

Hier nog een ervaringsverhaal. Ik ben alleenstaand moeder en zwanger geworden via een spermabank. Grote voordeel vind ik dat ik niet te maken heb met iemand die in de praktijk misschien toch een rol zou willen spelen in de opvoeding.

Omdat spermadonoren tegenwoordig niet meer anoniem mogen blijven heb je dan te maken met een zgn. B-donor, die zich evt bekend wil maken als het kind 16 is en daar behoefte aan heeft.



Mijn jongste is inmiddels 6 en in de afgelopen jaren is er wel het een en ander veranderd. Doordat donoren niet meer anoniem mogen zijn is het aantal donoren drastisch teruggelopen, waardoor er lange(re) wachtlijsten zijn bij spermabanken. En de prijzen zijn ook nogal omhoog gegaan.



Ik hoop dat het jullie lukt om een goede donor te vinden.



Succes.

Een vriendin van mij en haar vrouw hebben voor een bekende donor gekozen (een vriend van haar vrouw), maar wel eentje die zich niet met de opvoeding wil bemoeien en zelf al 2 kinderen heeft. Hij en z'n vrouw zijn de enigen die (naast m'n vriendin en haar vrouw natuurlijk) weten wie het is. Tzt willen ze het wel bekend maken, maar dan eerst aan het kind. 

Ik heb ook pas een slechte ervaring gehoord van iemand die een bekende homoseksuele man zonder kinderen als donor hadden: hij houdt zich aan de afspraken en bemoeit zich niet met de opvoeding, maar de biologisch oma voelt zich heel erg oma...

Hallo Mylo,



Hier nog een "ervaringsdeskundige"! Ik ben in oktober vorig jaar bevallen van een mooie knul, Hidde. Ik ben ook getrouwd met een vrouw. (dat hebben we in augustus vorig jaar gedaan, ook een moetje dus :P)

Ik ben overigens de persoon waar Anouk het over had.....



Ik heb altijd geweten dat ik graag kinderen wilde, en toen ik voor mijn geaardheid uitkwam, vond ik dat wel een van de moeilijke dingen, want tja, ik weet heus wel dat het zonder man écht niet zou gaan lukken!

Toen ik lief tegenkwam was het al snel duidelijk dat we heel graag samen een kindje zouden willen. Op zoek dus naar een donor.... Dat is dan weer makkelijker gezegd dan gedaan, het heeft ons wel bijna anderhalf jaar gekost voordat we iemand hadden gevonden, de eerste die we vroegen (broer van lief) zag het niet zitten, en ook een goede vriend van lief wilde zijn relatie niet op het spel zetten (hij wilde maar wat graag, maar zijn vriend zag het niet zitten...) Uiteindelijk kwam onze huidige donor op ons pad, hij heeft zich zelf aangeboden ;) Hij wist dat we er mee bezig waren, en hij vond het zo bijzonder dat hij zelf twee kinderen had gekregen, dat hij het ons ook graag wilde geven!! Geweldig dus!! We hebben met hem eerst flink wat gesprekken gehad over hoe we het allemaal zien, en zijn in oktober 2005 begonnen met zelfinseminatie.

Na negen maanden zijn we in het ziekenhuis terecht gekomen, omdat mijn cyclus helemaal op hol sloeg en er niets gebeurde..... Na een aantal onderzoeken bleek dat ik PCOS had, en ben ik aan de clomid gegaan in september '06. (wel gewoon zelf door blijven insemineren, dat hebben we niet in het ziekenhuis laten doen, volgens de gyn konden we dat prima zelf!) Die cyclus was het gelijk raak, maar helaas is dat in november misgegaan. Daarna gelijk weer aan de clomid, en in februari vorig jaar hadden we weer een positieve test in handen, en 7 oktober is onze Hidde geboren!

Met de papa (zoals we hem wel gewoon noemen) hebben we intensief contact, we laten hem regelmatig weten hoe het gaat, en we zien elkaar ook geregeld, omdat we het erg belangrijk vinden dat Hidde straks weet wie zijn papa is, en we het fijn vinden dat het dan niet ineens een man is die zomaar uit de lucht komt vallen als zijn papa. Mensen om ons heen weten (nog) niet wie onze donor is, we vinden het belangrijk dat Hidde dat straks van ons hoort, en niet van iemand om ons heen. We hebben verder met Hidde's papa geen omgangsregeling of wat dan ook, hij bemoeit zich ook helemaal niet met de opvoeding of wat dan ook, en dat gaat tot nu toe heel goed. We vinden het heel bijzonder zoals hij met Hidde omgaat, petje af!! Het voelt ook nog steeds heel goed, en ook zijn vrouw kan er goed mee omgaan! Kortom, we hebben enorm geboft, en daar zijn we erg blij mee!

Ook voor een evt. broertje of zusje van Hidde kunnen we weer bij hem terecht, dat hebben we eigenlijk gelijk ook "geregeld", we wilden niet verschillende papa's, dat zou het allemaal nóg complexer maken! Onze donor heeft al gevraagd wanneer hij weer mag ;) dus dat zit wel goed.....



Hoop dat het een beetje een duidelijk verhaal is, als je nog vragen hebt hoor ik het graag, en je mag me ook altijd mailen!! ( ayla_1973@hotmail.com )



Groetjes Ayla

Hallo Mylo,



Vroeg me af of je nog wat hebt gehad aan mijn verhaal? Zag dat je topic naar pagina 4 was afgezakt..... Ben wel benieuwd wat voor stappen jullie gaan ondernemen!



Groetjes Ayla

Hallo Mylo,



Mijn vriendin en ik hebben vorig jaar een dochtertje gekregen van een bekende donor. Als je wat wilt weten: vraag maar!



Ken je de yahoo-group van kidkids al?

Is erg handig bij al je vragen.

En de bijeenkomsten van Meer dan Gewenst zijn ook prettig. Vooral om anderen te ontmoeten met dezelfde vragen of vrouwen die al een kind (of meer) hebben.



Het belangrijkste: maak je eigen keuzes. Blijf kiezen voor wat voor jullie het beste voelt. Niemand anders kan dat voor jullie beslissen!

Oh, en wij hebben t ook gewoon thuis met een spuitje gedaan.

Eerste keer raak :) .



Donorovereenkomst afgesloten, testen gedaan: regel alles goed. Is belangrijk . Hij is niet betrokken bij de opvoeding en we noemen hem dan ook gewoon donor (of bij zijn voornaam ).