Lijf & Lijn
alle pijlers
'Stevig gebouwd' en de consequenties
maandag 3 augustus 2009 om 17:45
Hallo allemaal,
een beetje naar aanleiding van het 'obesitas, ik snap het niet'-topic, wil ik jullie het volgende voorleggen:
ik ben, wat men noemt, 'stevig gebouwd'. Brede heupen, polsen, enkels en veel mogelijkheid tot vetopslag op bijvoorbeeld mijn bovenarmen en benen. Ik kom gemakkelijk aan, altijd zo geweest. Vroeger was ik het dikste (of stevigste) meisje van de klas, op de middelbare school eveneens. Ik kreeg als eerste borsten en heupen. Ook in mijn gezin en familie ben ik altijd de dikste geweest, mijn vader, moeder en broertje zijn alledrie tenger en slank.
Ik heb nooit extreem veel gegeten of gesnoept, ik ben gewoon van nature zwaarder. Toen ik een jaar of twintig was, was ik hier helemaal klaar mee. Ik denk dat ik toen ongeveer 72 kilo woog bij een lengte van 1.67. Ben heel veel gaan sporten en extreem gezond gaan eten en woog een tijd rond de 57 kilo. Ik lette erg goed op, want zodra ik weer 'gewoon' ging eten, kwam ik aan. Ik denk zelf dat mijn 'setpoint'-gewicht (wat mijn lichaam graag wil wegen) rond de 68 is. Dat vind ik zelf echt teveel.
Inmiddels heb ik een zwangerschap achter de rug en weer ervaren dat ik, als ik 'gewoon' eet wat ieder ander zo ongeveer doet, rustig tegen de 70 kilo ga wegen. Ik ben dus weer in gevecht met mezelf, weeg momenteel 60-62 kilo en ben op zich tevreden, ware het niet dat het me allemaal zo ongelofelijk veel energie en moeite kost. Ik moet sporten, want anders kom ik aan. Ik eet zelden taart, chocolade en chips, want het blijft direct 'plakken'. Ik heb enorm veel zelfdiscipline, geloof ik.
Zijn er mensen die een dergelijke situatie herkennen? Hoe gaan jullie hiermee om? Accepteer je jezelf 'zoals je bent' (dus iets te zwaar) of ga je ook het gevecht aan? Tips misschien? Dank alvast!
Over het algemeen ben ik verder erg tevreden met mezelf, mijn gezin, baan en omstandigheden.
een beetje naar aanleiding van het 'obesitas, ik snap het niet'-topic, wil ik jullie het volgende voorleggen:
ik ben, wat men noemt, 'stevig gebouwd'. Brede heupen, polsen, enkels en veel mogelijkheid tot vetopslag op bijvoorbeeld mijn bovenarmen en benen. Ik kom gemakkelijk aan, altijd zo geweest. Vroeger was ik het dikste (of stevigste) meisje van de klas, op de middelbare school eveneens. Ik kreeg als eerste borsten en heupen. Ook in mijn gezin en familie ben ik altijd de dikste geweest, mijn vader, moeder en broertje zijn alledrie tenger en slank.
Ik heb nooit extreem veel gegeten of gesnoept, ik ben gewoon van nature zwaarder. Toen ik een jaar of twintig was, was ik hier helemaal klaar mee. Ik denk dat ik toen ongeveer 72 kilo woog bij een lengte van 1.67. Ben heel veel gaan sporten en extreem gezond gaan eten en woog een tijd rond de 57 kilo. Ik lette erg goed op, want zodra ik weer 'gewoon' ging eten, kwam ik aan. Ik denk zelf dat mijn 'setpoint'-gewicht (wat mijn lichaam graag wil wegen) rond de 68 is. Dat vind ik zelf echt teveel.
Inmiddels heb ik een zwangerschap achter de rug en weer ervaren dat ik, als ik 'gewoon' eet wat ieder ander zo ongeveer doet, rustig tegen de 70 kilo ga wegen. Ik ben dus weer in gevecht met mezelf, weeg momenteel 60-62 kilo en ben op zich tevreden, ware het niet dat het me allemaal zo ongelofelijk veel energie en moeite kost. Ik moet sporten, want anders kom ik aan. Ik eet zelden taart, chocolade en chips, want het blijft direct 'plakken'. Ik heb enorm veel zelfdiscipline, geloof ik.
Zijn er mensen die een dergelijke situatie herkennen? Hoe gaan jullie hiermee om? Accepteer je jezelf 'zoals je bent' (dus iets te zwaar) of ga je ook het gevecht aan? Tips misschien? Dank alvast!
Over het algemeen ben ik verder erg tevreden met mezelf, mijn gezin, baan en omstandigheden.
maandag 3 augustus 2009 om 17:48
ik zal nooit geen maatje nihil krijgen, gezegend met brede heupen en varkenspootjes... heb veel gesport om mn varkenspootjes kwijt te raken, maar zinloos, mn benen blijven lomp en dik, ik heb het dus opgegeven
qua gewicht moet ik ook wel opletten dat ik niet aankom, ik weiger gewoon aan te komen... punt uit... dus dan gebeurd het ook niet
qua gewicht moet ik ook wel opletten dat ik niet aankom, ik weiger gewoon aan te komen... punt uit... dus dan gebeurd het ook niet
maandag 3 augustus 2009 om 18:01
ik vind dat je een prima gewicht hebt bij je lengte... niet super dun, maar waarom zou je dat willen zijn?
ik zou het ook wel leuk vinden om er 5 kilo af te hebben maar dat vind ik al 10 jaar leuk...
ik weeg al sinds mijn 16e hetzelfde... 1 keer 10 kilo erbij en 1 keer 8 kilo eraf maar blijkbaar past dit gewicht bij me.
ik heb nu maatje 40 en wat ik ook doe ik val niet meer af, of het is tijdelijk... en ook ik eet eigenlijk heel netjes en keurig.
ik zou het ook wel leuk vinden om er 5 kilo af te hebben maar dat vind ik al 10 jaar leuk...
ik weeg al sinds mijn 16e hetzelfde... 1 keer 10 kilo erbij en 1 keer 8 kilo eraf maar blijkbaar past dit gewicht bij me.
ik heb nu maatje 40 en wat ik ook doe ik val niet meer af, of het is tijdelijk... en ook ik eet eigenlijk heel netjes en keurig.
maandag 3 augustus 2009 om 18:12
maandag 3 augustus 2009 om 18:16
Dank voor de reacties. Ik denk ook niet dat ik te dik ben, sterker nog, ik ben tevreden met wat ik nu weeg. Wat ik merk, is dat dit niet mijn 'natuurlijke' gewicht is. Ik weeg 61 kilo, omdat ik héél erg oplet, structureel. Daar word ik wel eens moe van en dan vraag ik me af of ik mezelf niet beter kan accepteren met 68 of 70 kilo, wetende dat ik dat toch niet snel zal doen.
maandag 3 augustus 2009 om 18:24
quote:Hertje1981 schreef op 03 augustus 2009 @ 18:16:
Dank voor de reacties. Ik denk ook niet dat ik te dik ben, sterker nog, ik ben tevreden met wat ik nu weeg. Wat ik merk, is dat dit niet mijn 'natuurlijke' gewicht is. Ik weeg 61 kilo, omdat ik héél erg oplet, structureel. Daar word ik wel eens moe van en dan vraag ik me af of ik mezelf niet beter kan accepteren met 68 of 70 kilo, wetende dat ik dat toch niet snel zal doen.
als ik dus ook altijd structureel op zou letten zou er bij mij 4 kilo afgaan en eraf blijven. 3 jaar geleden kwam ik nog op dat gewicht na een paar maanden erg op letten.
maar 2 jaar geleden heb ik besloten dat ik daar zo moe van wordt dat ik nu eigenlijk eet wat ik wil eten. en daardoor zijn die 4 kilo er weer aangekomen en die blijven ook zo. en dus een maatje 40 ipv 36/38
en ik vind het heerlijk om niet meer na te hoeven denken bij elk koekje, chipje, broodje, belegje, etc...
Dank voor de reacties. Ik denk ook niet dat ik te dik ben, sterker nog, ik ben tevreden met wat ik nu weeg. Wat ik merk, is dat dit niet mijn 'natuurlijke' gewicht is. Ik weeg 61 kilo, omdat ik héél erg oplet, structureel. Daar word ik wel eens moe van en dan vraag ik me af of ik mezelf niet beter kan accepteren met 68 of 70 kilo, wetende dat ik dat toch niet snel zal doen.
als ik dus ook altijd structureel op zou letten zou er bij mij 4 kilo afgaan en eraf blijven. 3 jaar geleden kwam ik nog op dat gewicht na een paar maanden erg op letten.
maar 2 jaar geleden heb ik besloten dat ik daar zo moe van wordt dat ik nu eigenlijk eet wat ik wil eten. en daardoor zijn die 4 kilo er weer aangekomen en die blijven ook zo. en dus een maatje 40 ipv 36/38
en ik vind het heerlijk om niet meer na te hoeven denken bij elk koekje, chipje, broodje, belegje, etc...
maandag 3 augustus 2009 om 18:59
Ik heb dat ook hoor. Breed gebouwd, en een efficiente stofwisseling. Maar ik heb ook bijna altijd iets teveel gegeten, dus ben lang wel echt te zwaar geweest (BMI van 28, zoiets). Nu leef ik al weer een tijd gezond, ben wat fysieker werk gaan doen, loop en fiets meer, maar drink absoluut nog wel een biertje op z'n tijd en ga zo lekker gebakken aardappeltjes en kippenvleugeltjes eten. En sla, dat dan weer wel En dan komt ik rond de 78 uit, BMI van 25 dus ook. Tja, zo is m'n lijf. Ik ben ook ooit tot de 72 gekomen, maar dat zat er zo weer aan. 78 is blijkbaar mijn gewicht, en het mooie is wel dat nu ik van de 90 ( jaartje niet opletten en stoppen met roken en ineens ben je er weer) kom, ik weer heel blij ben met het feit dat ik ineens weer een taille heb, en benen die geschikt zijn voor rokjes. En verder ben ik vooral erg trots op m'n lijf, ik ben behoorlijk sterk (ook nodig voor m'n werk), het laat me nooit in de steek, ik ben nooit ziek... Tuurlijk ben ik wel jaloers op mooie slanke meiskes, maar ik mag er zelf toch ook echt wel wezen, vind ik.
maandag 3 augustus 2009 om 19:19
Ik heb fors overgewicht. Maar ik weet van eerder in mijn leven, toen ik dat overgewicht nog niet had, dat ik nooit een slanke den was. Brede heupen en schouder, grof gebouwd. Dus nu probeer ik het overgewicht kwijt te raken, maar weet dat ik hoe ik ook probeer nooit in een maatje 38 ga passen. Er zijn ergere dingen in het leven denk ik dan.
maandag 3 augustus 2009 om 19:22
Yep, zo'n bouw heb ik ook. Maar dan zonder de discipline die jij hebt. Heb nu een bmi van bijna 28. Met heel veel moeite zou ik daar wel 25 van kunnen maken...
Maar ik heb de ruggegraat van een kwal. Ik hou zo van appeltaart en nootjes en glaasjes wijn en speklapjes van de bbq en.... en .... en ... kortom: kansloos!
Maar ik heb de ruggegraat van een kwal. Ik hou zo van appeltaart en nootjes en glaasjes wijn en speklapjes van de bbq en.... en .... en ... kortom: kansloos!
Ik geloof niet meer in sprookjes.
maandag 3 augustus 2009 om 19:23
Ik herken het helemaal.
Ben ook vaak de stevigste van de klas geweest. Altijd wel gesport, maar slank werd ik er niet van.
Gelukkig heb ik nog redelijk wat lengte, althans ik ben tevreden met mijn lengte van 1.74m.
Heb me altijd ontzettend druk gemaakt om mijn kont en bovenbenen. Nu heb ik dan toch eindelijk geaccepteerd dat ik die niet kwijt zal raken.
Twee jaar geleden heb ik een dieet gevolgd en ben toen van 80 kilo naar 68 gegaan. BMI was toen dus precies 22,5. Heb dit alleen niet lang vol gehouden. Mijn lichaam vond die 68kg toch echt niet prettig.
En bovenbenen en kont verdwenen toch echt niet!
Onderhand weeg ik weer 77kg en dit is net iets te zwaar. Zou graag terug willen naar 74, maar het wil nog niet zo best lukken... Doe nu wel aan hardlopen en wil binnenkort ook naar de sportschool. Zolang ik maar geen buik heb denk ik dat ik wel met mezelf kan leven op deze manier. Dan maar een spijkerbroekmaat groter, als deze maar mooi aansluit bij mijn figuur.
Ben ook vaak de stevigste van de klas geweest. Altijd wel gesport, maar slank werd ik er niet van.
Gelukkig heb ik nog redelijk wat lengte, althans ik ben tevreden met mijn lengte van 1.74m.
Heb me altijd ontzettend druk gemaakt om mijn kont en bovenbenen. Nu heb ik dan toch eindelijk geaccepteerd dat ik die niet kwijt zal raken.
Twee jaar geleden heb ik een dieet gevolgd en ben toen van 80 kilo naar 68 gegaan. BMI was toen dus precies 22,5. Heb dit alleen niet lang vol gehouden. Mijn lichaam vond die 68kg toch echt niet prettig.
En bovenbenen en kont verdwenen toch echt niet!
Onderhand weeg ik weer 77kg en dit is net iets te zwaar. Zou graag terug willen naar 74, maar het wil nog niet zo best lukken... Doe nu wel aan hardlopen en wil binnenkort ook naar de sportschool. Zolang ik maar geen buik heb denk ik dat ik wel met mezelf kan leven op deze manier. Dan maar een spijkerbroekmaat groter, als deze maar mooi aansluit bij mijn figuur.
maandag 3 augustus 2009 om 20:00
maandag 3 augustus 2009 om 20:13
ieder beleeft de dingen natuurlijk op z'n eigen manier, maar ik vind 70 kilo wegen bij 1.67 echt niet overdreven. Wat voor magere meisjes had jij dan in de klas dat je de dikste was?
Is je dagelijks leven nog wel leuk als je altijd zo bezig moet zijn met je gewicht? Tuurlijk moet je erop letten, en moet je zorgen dat je niet in een overgewichtcategorie komt, maar het lijkt me echt niet leuk zoals jij het moet doen. Dan maar die 8 kilo meer, en een gewicht hebben wat bij je past.
Is je dagelijks leven nog wel leuk als je altijd zo bezig moet zijn met je gewicht? Tuurlijk moet je erop letten, en moet je zorgen dat je niet in een overgewichtcategorie komt, maar het lijkt me echt niet leuk zoals jij het moet doen. Dan maar die 8 kilo meer, en een gewicht hebben wat bij je past.
maandag 3 augustus 2009 om 20:16
Heb ooit met mijn 172 lengte 65 kilo gewogen en ik kreeg opmerkingen van mensen uit mijn omgeving of ik wel oppaste dat ik niet teveel af zou vallen. Ik ben best bottig, ondanks mijn stevige/brede bouw. Dus mijn ribben en sleutelbeenderen beginnen uit te steken, mijn wangen vallen in, mijn borsten verdwijnen, mijn heupbotten gaan uitsteken, etc.
Het officiele overgewicht of daar tegenaan, is voor mij eigenlijk een normaal gewicht wat ik redelijk makkelijk kan behouden. Ondanks dat de sportschool dan zal zeggen dat ik met mijn lengte max. 65 zou mogen wegen.
Nu ben ik overigens te zwaar hoor. Ik heb rampzalig bewogen afgelopen jaar (zeg maar rustig nauwelijks) en weeg nu 80 kilo. Ik zou snel weer meer en efficienter moeten gaan bewegen, vooral in de avond (waar ik voor mijn gevoel dan niks anders meer kan dan dood neervallen haha).
Maar inderdaad, een zwaarder dan normaal gewicht is juist voor mij een stabiel en gezond gewicht.
Het officiele overgewicht of daar tegenaan, is voor mij eigenlijk een normaal gewicht wat ik redelijk makkelijk kan behouden. Ondanks dat de sportschool dan zal zeggen dat ik met mijn lengte max. 65 zou mogen wegen.
Nu ben ik overigens te zwaar hoor. Ik heb rampzalig bewogen afgelopen jaar (zeg maar rustig nauwelijks) en weeg nu 80 kilo. Ik zou snel weer meer en efficienter moeten gaan bewegen, vooral in de avond (waar ik voor mijn gevoel dan niks anders meer kan dan dood neervallen haha).
Maar inderdaad, een zwaarder dan normaal gewicht is juist voor mij een stabiel en gezond gewicht.
maandag 3 augustus 2009 om 20:19
quote:Hertje1981 schreef op 03 augustus 2009 @ 17:45:
Ik heb enorm veel zelfdiscipline, geloof ik.
Zéker. Ik denk dat jij in mijn omgeving diegene bent met de meeste discipline. Bewonderenswaardig, echt.
Daarnaast heb jij met 72 kilo prachttieten, mooie jukbeenderen, geen zadeltassen () en een taille om jaloers op te zijn. Niet dat het uitmaakt hoe ik je zie, het gaat erom of jij tevreden bent met je lijf. Maar toch.
Ik heb enorm veel zelfdiscipline, geloof ik.
Zéker. Ik denk dat jij in mijn omgeving diegene bent met de meeste discipline. Bewonderenswaardig, echt.
Daarnaast heb jij met 72 kilo prachttieten, mooie jukbeenderen, geen zadeltassen () en een taille om jaloers op te zijn. Niet dat het uitmaakt hoe ik je zie, het gaat erom of jij tevreden bent met je lijf. Maar toch.
maandag 3 augustus 2009 om 20:25
Ik ben 1.90 m en voordat ik kinderen kreeg woog ik 78 kilo. Helemaal keurig dus. Maar ik had nog wel maat 44. Armbandjes passen bij mij ook nooit, heb te dikke polsen, ringen idem. Ik heb zeker een stevige bouw.
Nadeel is dat ik bij een paar kilo zwaarder meteen naar de grote-maten-winkels moet, omdat de meeste winkels tot maat 44 gaan.
Nu heb ik ernstig overgewicht (BMI = 31, das ernstig toch?), dus nu heb ik echt een grote maat.
Maar daar ging dit topic niet over geloof ik.
Toen ik nog 78 kilo woog lette ik altijd erg op wat ik at, want ik kom ook heel makkelijk aan. Alles kocht ik afgepast en met koken woog ik de aardappels en de boter, zodat ik niet per ongeluk teveel zou eten.
Nu ben ik aan het lijnen (kom van een BMI van 34,6, dus ben al lekker wat kwijt) en ik let dus weer heel erg op de hoeveelheden.
En ja, daar baal ik wel es van, dat ik niet gewoon 'vanzelf' genoeg eet, maar ja, tis niet anders. Ik wil toch wel heel graag terug naar een gezond gewicht.
Nadeel is dat ik bij een paar kilo zwaarder meteen naar de grote-maten-winkels moet, omdat de meeste winkels tot maat 44 gaan.
Nu heb ik ernstig overgewicht (BMI = 31, das ernstig toch?), dus nu heb ik echt een grote maat.
Maar daar ging dit topic niet over geloof ik.
Toen ik nog 78 kilo woog lette ik altijd erg op wat ik at, want ik kom ook heel makkelijk aan. Alles kocht ik afgepast en met koken woog ik de aardappels en de boter, zodat ik niet per ongeluk teveel zou eten.
Nu ben ik aan het lijnen (kom van een BMI van 34,6, dus ben al lekker wat kwijt) en ik let dus weer heel erg op de hoeveelheden.
En ja, daar baal ik wel es van, dat ik niet gewoon 'vanzelf' genoeg eet, maar ja, tis niet anders. Ik wil toch wel heel graag terug naar een gezond gewicht.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
maandag 3 augustus 2009 om 20:33
Ik denk ook dat 70 kilo voor jou een goed gewicht is.
Je schrijft dat je op je 20e 72 kilo woog. Dan wil je dus 10 tot 12 kilo onder het gewicht van je 20e zitten. Zit hard te denken, maar ik ken denk ik bijna niemand in mijn omgeving die dat heeft. De meeste zitten rond het gewicht van hun 20e of (ruim) erboven.
Een vriendin van mij is nogal groot (lees lang en zwaar). Ik schat dat zij rond de 1,83 is en 90 tot 95 kilo weegt. Een dietiste heeft tegen haar gezegd: je kunt proberen wat je wilt, maar je BMI zal nooit onder de 23 komen. Voor haar is dat kennelijk het laagst haalbare.
BMI is een richtlijn. Als je stevig gebouwd bent zit je iets hoger dan wanneer je tenger bent.
Je schrijft dat je op je 20e 72 kilo woog. Dan wil je dus 10 tot 12 kilo onder het gewicht van je 20e zitten. Zit hard te denken, maar ik ken denk ik bijna niemand in mijn omgeving die dat heeft. De meeste zitten rond het gewicht van hun 20e of (ruim) erboven.
Een vriendin van mij is nogal groot (lees lang en zwaar). Ik schat dat zij rond de 1,83 is en 90 tot 95 kilo weegt. Een dietiste heeft tegen haar gezegd: je kunt proberen wat je wilt, maar je BMI zal nooit onder de 23 komen. Voor haar is dat kennelijk het laagst haalbare.
BMI is een richtlijn. Als je stevig gebouwd bent zit je iets hoger dan wanneer je tenger bent.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
maandag 3 augustus 2009 om 20:45
Ik herken het hertje. Ook ik moet sinds ik ooit veel ben afgevallen, veel doen om slank te blijven. Ik sport heel veel en let altijd goed op mijn eten. Ik vind het heerlijk om in een sterk, slank lijf te zitten, maar soms kan ik er ook vreselijk van balen dat ik daarvoor veel moet laten staan wat betreft eten. Ik kom erg snel aan, altijd al gedaan helaas....
maandag 3 augustus 2009 om 20:50
Ook hier herkenning. Een kleine 20 kilo zwaarder geweest en nu ongeveer 57 - 58 kilo bij 1.65 m. En om dat te houden, moet ik moeite doen. Maar goed, liever moeite doen dan kilo's erbij. En dus sport ik regelmatig en let ik op wat ik eet. Soms niet en dat merk ik gelijk. Daarna dus weer in het gareel.
Wat mij helpt is meeschrijven in een lijntopic met 'gelijkgestemden'. Ook nog eens heel gezellig .
Wat mij helpt is meeschrijven in een lijntopic met 'gelijkgestemden'. Ook nog eens heel gezellig .
maandag 3 augustus 2009 om 20:58
Dank voor alle herkenning! (en ook de niet-herkenning overigens, ook zinnig)
Ik wil echt nooit meer 70 kilo wegen om de doodsimpele reden dat ik dan niet lekker in mijn vel zit. Iching's posting verwoord precies mijn gevoel. Een slank, sterk lijf hoort bij mij, maar dat kost erg veel moeite.
Ik denk zelf dat het heel veel uitmaakt uit wat voor gezin je komt. Ik was dus altijd de 'dikste' thuis. Ik weet dat mijn moeder, even groot ongeveer, altijd 57 kilo heeft gewogen. Dat zit dus nog steeds in mijn hoofd als 'oké gewicht', terwijl mijn moeder veel tengerder is gebouwd dan ik.
Ik ga nu ff hardlopen voor het donker wordt, ik moet immers mijn gewicht onderhouden.
Ik wil echt nooit meer 70 kilo wegen om de doodsimpele reden dat ik dan niet lekker in mijn vel zit. Iching's posting verwoord precies mijn gevoel. Een slank, sterk lijf hoort bij mij, maar dat kost erg veel moeite.
Ik denk zelf dat het heel veel uitmaakt uit wat voor gezin je komt. Ik was dus altijd de 'dikste' thuis. Ik weet dat mijn moeder, even groot ongeveer, altijd 57 kilo heeft gewogen. Dat zit dus nog steeds in mijn hoofd als 'oké gewicht', terwijl mijn moeder veel tengerder is gebouwd dan ik.
Ik ga nu ff hardlopen voor het donker wordt, ik moet immers mijn gewicht onderhouden.
dinsdag 4 augustus 2009 om 20:55
