Lijf & Lijn
alle pijlers
'Stevig gebouwd' en de consequenties
maandag 3 augustus 2009 om 17:45
Hallo allemaal,
een beetje naar aanleiding van het 'obesitas, ik snap het niet'-topic, wil ik jullie het volgende voorleggen:
ik ben, wat men noemt, 'stevig gebouwd'. Brede heupen, polsen, enkels en veel mogelijkheid tot vetopslag op bijvoorbeeld mijn bovenarmen en benen. Ik kom gemakkelijk aan, altijd zo geweest. Vroeger was ik het dikste (of stevigste) meisje van de klas, op de middelbare school eveneens. Ik kreeg als eerste borsten en heupen. Ook in mijn gezin en familie ben ik altijd de dikste geweest, mijn vader, moeder en broertje zijn alledrie tenger en slank.
Ik heb nooit extreem veel gegeten of gesnoept, ik ben gewoon van nature zwaarder. Toen ik een jaar of twintig was, was ik hier helemaal klaar mee. Ik denk dat ik toen ongeveer 72 kilo woog bij een lengte van 1.67. Ben heel veel gaan sporten en extreem gezond gaan eten en woog een tijd rond de 57 kilo. Ik lette erg goed op, want zodra ik weer 'gewoon' ging eten, kwam ik aan. Ik denk zelf dat mijn 'setpoint'-gewicht (wat mijn lichaam graag wil wegen) rond de 68 is. Dat vind ik zelf echt teveel.
Inmiddels heb ik een zwangerschap achter de rug en weer ervaren dat ik, als ik 'gewoon' eet wat ieder ander zo ongeveer doet, rustig tegen de 70 kilo ga wegen. Ik ben dus weer in gevecht met mezelf, weeg momenteel 60-62 kilo en ben op zich tevreden, ware het niet dat het me allemaal zo ongelofelijk veel energie en moeite kost. Ik moet sporten, want anders kom ik aan. Ik eet zelden taart, chocolade en chips, want het blijft direct 'plakken'. Ik heb enorm veel zelfdiscipline, geloof ik.
Zijn er mensen die een dergelijke situatie herkennen? Hoe gaan jullie hiermee om? Accepteer je jezelf 'zoals je bent' (dus iets te zwaar) of ga je ook het gevecht aan? Tips misschien? Dank alvast!
Over het algemeen ben ik verder erg tevreden met mezelf, mijn gezin, baan en omstandigheden.
een beetje naar aanleiding van het 'obesitas, ik snap het niet'-topic, wil ik jullie het volgende voorleggen:
ik ben, wat men noemt, 'stevig gebouwd'. Brede heupen, polsen, enkels en veel mogelijkheid tot vetopslag op bijvoorbeeld mijn bovenarmen en benen. Ik kom gemakkelijk aan, altijd zo geweest. Vroeger was ik het dikste (of stevigste) meisje van de klas, op de middelbare school eveneens. Ik kreeg als eerste borsten en heupen. Ook in mijn gezin en familie ben ik altijd de dikste geweest, mijn vader, moeder en broertje zijn alledrie tenger en slank.
Ik heb nooit extreem veel gegeten of gesnoept, ik ben gewoon van nature zwaarder. Toen ik een jaar of twintig was, was ik hier helemaal klaar mee. Ik denk dat ik toen ongeveer 72 kilo woog bij een lengte van 1.67. Ben heel veel gaan sporten en extreem gezond gaan eten en woog een tijd rond de 57 kilo. Ik lette erg goed op, want zodra ik weer 'gewoon' ging eten, kwam ik aan. Ik denk zelf dat mijn 'setpoint'-gewicht (wat mijn lichaam graag wil wegen) rond de 68 is. Dat vind ik zelf echt teveel.
Inmiddels heb ik een zwangerschap achter de rug en weer ervaren dat ik, als ik 'gewoon' eet wat ieder ander zo ongeveer doet, rustig tegen de 70 kilo ga wegen. Ik ben dus weer in gevecht met mezelf, weeg momenteel 60-62 kilo en ben op zich tevreden, ware het niet dat het me allemaal zo ongelofelijk veel energie en moeite kost. Ik moet sporten, want anders kom ik aan. Ik eet zelden taart, chocolade en chips, want het blijft direct 'plakken'. Ik heb enorm veel zelfdiscipline, geloof ik.
Zijn er mensen die een dergelijke situatie herkennen? Hoe gaan jullie hiermee om? Accepteer je jezelf 'zoals je bent' (dus iets te zwaar) of ga je ook het gevecht aan? Tips misschien? Dank alvast!
Over het algemeen ben ik verder erg tevreden met mezelf, mijn gezin, baan en omstandigheden.
woensdag 5 augustus 2009 om 14:22
Oh zucht...zo herkenbaar. Tot groep 3 op de basisschool was ik 'normaal'. Daarna groeide ik letterlijk dicht. De dikste van de klas. Thuis waren we 'mn moeder zusje en ik' ook gewoon te dik hoor. Wat een groot drama was was de schoolarts. Nachtmerries gewoon als dat mens er was...zat altijd buiten de lijntjes. In groep 8 ineens een groeispurt en zowaar, precies goed bij de schoolarts. Op de middelbare school sloeg ik door. 74 kg bij een lengte van 1.78m. Niet te dik, maar zeker niet slank, tenminste niet door de ogen van een puberende 16 jarige. En als mama dan niet toekijkt bij de lunch, flikker je je boterhammen weg in de pauze en eet een appel, of crackers en een glas water (wij hadden nog geen petflesjes toen). En dan val je af als een tiet! Na iets minder dan 5 maanden woog ik nog 62 kg. Mager, wel dat skinny fat natuurlijk, want al mn spiermassa was foetsie, lijkbleek, altijd koud en zelfs haaruitval. Gelukkig, nee. Wel trad toen langzaam het besef in dat je eten gewoon nodig hebt. Zeker met een belachelijk grote ontsteking van je lympheklier die gewoon niet over wil gaan.
Daarna een tijdje op 65 blijven hangen om vervolgens zo'n beetje ieder jaar een kilo aan te komen en dan weeg je op een goeie dag 78 kilo. Sporten (want trouwjurk moet absolutely gorgeous staan) hielp niets. Na een weging op de sportschool bleek die 78 maar liefst 82 kg te zijn. Ai...
Drastisch mn dieet omgegooid, minder brood, meer granen en eiwitten, geen cola, sapjes, koekjes, snoep, cake, kaas, wijn, nootjes, tapas en al die andere lekkere dingen die de wereld niet doen ronddraaien maar de rit wel de moeite waard maken. Daarbij sporten, fanatiek, elke dag 2 uur. En ik viel af. Langzaam, geen spiermassa, maar vet! Nu weeg ik 70 kg, zie er gezond sportief uit en zit goed in mn vel. Maar wat ik ervoor moet laten (geen drank, snacks, grote porties) is soms, heel soms gewoon best veel. Dat vind ik dan ook mega oneerlijk. Doe ik het niet, zit het er ook zo weer aan (in een jaar tijd raak je 12 kg kwijt, maar in een maand vreet ik het er weer bij). Daarbij ben ik (afkloppen) gezond, ik KAN sporten, ik KAN me druk maken om belachelijke dingen als 12 kilo. Zolang dit mn grootste probleem is, ben ik denk ik een gelukkig mens.
Daarna een tijdje op 65 blijven hangen om vervolgens zo'n beetje ieder jaar een kilo aan te komen en dan weeg je op een goeie dag 78 kilo. Sporten (want trouwjurk moet absolutely gorgeous staan) hielp niets. Na een weging op de sportschool bleek die 78 maar liefst 82 kg te zijn. Ai...
Drastisch mn dieet omgegooid, minder brood, meer granen en eiwitten, geen cola, sapjes, koekjes, snoep, cake, kaas, wijn, nootjes, tapas en al die andere lekkere dingen die de wereld niet doen ronddraaien maar de rit wel de moeite waard maken. Daarbij sporten, fanatiek, elke dag 2 uur. En ik viel af. Langzaam, geen spiermassa, maar vet! Nu weeg ik 70 kg, zie er gezond sportief uit en zit goed in mn vel. Maar wat ik ervoor moet laten (geen drank, snacks, grote porties) is soms, heel soms gewoon best veel. Dat vind ik dan ook mega oneerlijk. Doe ik het niet, zit het er ook zo weer aan (in een jaar tijd raak je 12 kg kwijt, maar in een maand vreet ik het er weer bij). Daarbij ben ik (afkloppen) gezond, ik KAN sporten, ik KAN me druk maken om belachelijke dingen als 12 kilo. Zolang dit mn grootste probleem is, ben ik denk ik een gelukkig mens.
woensdag 5 augustus 2009 om 14:31
Eet je echt weinig? Hoeveel dan?
Het kan ook dat je stofwisseling op een laag peil staat, omdat je structureel te weinig eet en/of te veel sport. Ga dan niet meer trainen, maar anders en efficiënter trainen.
En tja: bij de een gaat alles sneller dan de ander.
Ik eet zelf rond de 2000 kcal per dag. Ik eet dan alleen gezonde dingen, geen snoep en rommel, door de week geen alcohol. Ik vind dat zelf geen opoffering of probleem.
In het weekeinde eet ik meer.
Er zijn best mensen die tegen de klippen op kunnen vreten en snoepen, maar zoals Oprah Winfrey ook al eens treurig concludeerde op televisie: "It aint me, babe..."
Het kan ook dat je stofwisseling op een laag peil staat, omdat je structureel te weinig eet en/of te veel sport. Ga dan niet meer trainen, maar anders en efficiënter trainen.
En tja: bij de een gaat alles sneller dan de ander.
Ik eet zelf rond de 2000 kcal per dag. Ik eet dan alleen gezonde dingen, geen snoep en rommel, door de week geen alcohol. Ik vind dat zelf geen opoffering of probleem.
In het weekeinde eet ik meer.
Er zijn best mensen die tegen de klippen op kunnen vreten en snoepen, maar zoals Oprah Winfrey ook al eens treurig concludeerde op televisie: "It aint me, babe..."
woensdag 5 augustus 2009 om 14:39
nee, ik eet niet te weinig, echt niet. Ik bedoelde meer dat ik de afgelopen 10 jaar rustig 2 keer opschepde 's avonds, 3 of 4 keer lukte ook wel als het lekker was. Me ongegeneerd volstouwen met franse kaas en stokbrood, wegklokken met wat wijntjes...Toen ik zwaarder was, leek het er minder hard aan te komen, het 'set-point' wellicht, waar hertje over spreekt. Nu komt 1 keer uiteten (en dan normaal he, niet met 3 voorgerechten ofzo, ja dat deed ik wel eens als ik niet kon kiezen) al gezellig op mn dijen zitten.
Ik eet redelijk veel, maar gezond, zit tussen de 2000 en 2200 kcal per dag. Maar doordat ik sport en per avond zo'n 800 tot 1000 kcal verbrand val ik toch af, langzaam, maar ik val af. Sporten doe ik omdat ik het leuk en lekker vind, alternatief is bankhangen, wat ik ook doe soms hoor! Op 2 wortels red ik dat echt niet.
Ik eet redelijk veel, maar gezond, zit tussen de 2000 en 2200 kcal per dag. Maar doordat ik sport en per avond zo'n 800 tot 1000 kcal verbrand val ik toch af, langzaam, maar ik val af. Sporten doe ik omdat ik het leuk en lekker vind, alternatief is bankhangen, wat ik ook doe soms hoor! Op 2 wortels red ik dat echt niet.
woensdag 5 augustus 2009 om 21:27
Hoi allemaal,
ik weeg nu 74 kilo bij 1,66 m. Ik wil ook graag een gezond bmi. Dus 68 kilo is de bovengrens! Liefst eronder!!
Ik kan dus moeilijk accepteren dat ik nooit super slank zal worden. Flinke heupen, goeie tieten. Kijk mn vriend klaagt niet, maar ik kan soms zo gefrusteerd zijn Als ik alleen mn dijen kan zien in een spiegel! Grrrrr en dan sommige super slanke vriendinnen die wel in een hippe broek kunnen.
Ik zag het ergens voorbij komen en zo denk ik ook: afvallen wel op een gezonde manier!
ik weeg nu 74 kilo bij 1,66 m. Ik wil ook graag een gezond bmi. Dus 68 kilo is de bovengrens! Liefst eronder!!
Ik kan dus moeilijk accepteren dat ik nooit super slank zal worden. Flinke heupen, goeie tieten. Kijk mn vriend klaagt niet, maar ik kan soms zo gefrusteerd zijn Als ik alleen mn dijen kan zien in een spiegel! Grrrrr en dan sommige super slanke vriendinnen die wel in een hippe broek kunnen.
Ik zag het ergens voorbij komen en zo denk ik ook: afvallen wel op een gezonde manier!
woensdag 5 augustus 2009 om 21:34
Dank weer voor de reacties.
Melpomene; jij hebt er verstand van hè, van sporten en eten enzo? Ik denk namelijk inderdaad dat mijn stofwisseling op een laag pitje staat, vanwege te weinig eten en teveel sporten. Kun je dat weer oké krijgen en zo ja, weet jij hoe? En weet je misschien ook hoe je nou eigenlijk goed eet als je veel sport, of een goed boek hierover? Het wasborddieet voor vrouwen bijvoorbeeld, leek me goed voor mij (sport 5á6 uur per week, en train intensief met hardlopen momenteel) maar daar kom ik dus door aan, vanwege al die noten enzo. Bedankt alvast.
Ireen; frustrerend he! Succes met het bereiken van een gezond BMI.
Dokusje; die schoolarts, dat herken ik zó goed!
Melpomene; jij hebt er verstand van hè, van sporten en eten enzo? Ik denk namelijk inderdaad dat mijn stofwisseling op een laag pitje staat, vanwege te weinig eten en teveel sporten. Kun je dat weer oké krijgen en zo ja, weet jij hoe? En weet je misschien ook hoe je nou eigenlijk goed eet als je veel sport, of een goed boek hierover? Het wasborddieet voor vrouwen bijvoorbeeld, leek me goed voor mij (sport 5á6 uur per week, en train intensief met hardlopen momenteel) maar daar kom ik dus door aan, vanwege al die noten enzo. Bedankt alvast.
Ireen; frustrerend he! Succes met het bereiken van een gezond BMI.
Dokusje; die schoolarts, dat herken ik zó goed!
donderdag 6 augustus 2009 om 08:04
Oeps sorry melpomene...beetje te enthousiast erin gegaan. had niet door dat het tegen Hertje was.
Hertje, ken je de site slank-en-sterk? Daar staat precies uitgelegd hoe je van te weinig eten, ingekakte stofwisseling en niet afvallen naar meer eten, normale stofwisseling en afvallen gaat. Dat en nog veel meer info. heb er zelf veel aan gehad. Ennuh, die schoolarts was zeker horror!
Hertje, ken je de site slank-en-sterk? Daar staat precies uitgelegd hoe je van te weinig eten, ingekakte stofwisseling en niet afvallen naar meer eten, normale stofwisseling en afvallen gaat. Dat en nog veel meer info. heb er zelf veel aan gehad. Ennuh, die schoolarts was zeker horror!
donderdag 6 augustus 2009 om 10:14
quote:dokusje schreef op 06 augustus 2009 @ 08:04:
Oeps sorry melpomene...beetje te enthousiast erin gegaan. had niet door dat het tegen Hertje was.
Hertje, ken je de site slank-en-sterk? Daar staat precies uitgelegd hoe je van te weinig eten, ingekakte stofwisseling en niet afvallen naar meer eten, normale stofwisseling en afvallen gaat. Dat en nog veel meer info. heb er zelf veel aan gehad. Ennuh, die schoolarts was zeker horror!Slank-en-sterk.nl is echt een perfecte site. Daar staat het allemaal goed uitgelegd. Niets aan toe te voegen.
Oeps sorry melpomene...beetje te enthousiast erin gegaan. had niet door dat het tegen Hertje was.
Hertje, ken je de site slank-en-sterk? Daar staat precies uitgelegd hoe je van te weinig eten, ingekakte stofwisseling en niet afvallen naar meer eten, normale stofwisseling en afvallen gaat. Dat en nog veel meer info. heb er zelf veel aan gehad. Ennuh, die schoolarts was zeker horror!Slank-en-sterk.nl is echt een perfecte site. Daar staat het allemaal goed uitgelegd. Niets aan toe te voegen.
donderdag 6 augustus 2009 om 12:24
Een ingekakte stofwisseling ontstaat, omdat je te weinig consumeert.
Dat kan komen door 'gewoon' teveel eten, maar ook door teveel sporten. Wie elke dag een uurtje op de crosstrainer gaat staan, is niet productief bezig. Je lichaam went daar aan. Als je het vaak doet, gaat het langzamer verbranden, want je krijgt dan structureel weer te weinig binnen.
Om op gewicht te blijven, is het beter om allerlei beweging te combineren: snelle cardio, langzame cardio, intervalcardio. Wie daarbij zijn spiermassa op peil houdt, zal op gewicht blijven.
Bij veel diëten gaat ook spiermassa verloren. Bij heel veel hardlopen/cardio ook. Je basisbehoefte aan kcal wordt steeds lager: spiermassa verbruikt in rust ook calorieën. Als je ouder wordt, gebeurt dat ook. Vandaar dat aankomen ook vaak wordt gezien als 'horend bij de leeftijd'. Dat is gedeeltelijk onzin. Je blijft natuurlijk geen 18-jarige, maar aankomen is niet echt onvermijdelijk.
Dat kan komen door 'gewoon' teveel eten, maar ook door teveel sporten. Wie elke dag een uurtje op de crosstrainer gaat staan, is niet productief bezig. Je lichaam went daar aan. Als je het vaak doet, gaat het langzamer verbranden, want je krijgt dan structureel weer te weinig binnen.
Om op gewicht te blijven, is het beter om allerlei beweging te combineren: snelle cardio, langzame cardio, intervalcardio. Wie daarbij zijn spiermassa op peil houdt, zal op gewicht blijven.
Bij veel diëten gaat ook spiermassa verloren. Bij heel veel hardlopen/cardio ook. Je basisbehoefte aan kcal wordt steeds lager: spiermassa verbruikt in rust ook calorieën. Als je ouder wordt, gebeurt dat ook. Vandaar dat aankomen ook vaak wordt gezien als 'horend bij de leeftijd'. Dat is gedeeltelijk onzin. Je blijft natuurlijk geen 18-jarige, maar aankomen is niet echt onvermijdelijk.
vrijdag 7 augustus 2009 om 16:15
Normaliter reageer ik zelden op topics van deze pijler maar ik vond de posting van TO zo herkenbaar dat ik een poging wilde wagen.
Het is voor mij allemaal herkenbaar in die zin: ik was op mijn tiende al ongesteld, had krap op mijn elfde jaar al een redelijke B-cup en heb rond mijn 13e een tijdje rond de 80 kilo gewogen bij een lengte van toen al 1.70.
En ja ook ik was de grootste van de klas, in lengte, in borsten in alles en damned wat was ik ongelukkig tussen al die sprietjes met hun elfachtige lijfjes, schonkige kontjes en spillebeentjes.
Toen ik naar het voortgezet onderwijs ging trof ik gelukkig een aantal andere meiden die voor hun leeftijd ook fors waren, borsten hadden en mijn lengte hadden..toch ben ik heel lang onzeker geweest, heel lang...en eigenlijk ben ik dat nog weleens.
Ik heb toen tussen mijn 14e en 20e tussen de 70-75 kg gewogen en omdat alles bij mij redelijk goed verdeeld zat (slanke taille, brede heupen, lange benen) oogde ik best slank.
Ben daarna gaan uitdijen totdat ik op mijn 25e rond de 90 kg woog. En nog steeds was ik niet moddervet maar grof, dikke kop, borsten een cupmaat meer, heupen nog breder en zadeltassen.
Ben toen weer afgevallen tot rond de 80 kg en heb 2 jaar geleden zelfs heel lang 77 kg gewogen wat voor mijn leeftijd en bouw een heel mooi gewicht is.
En nu heb ik er toch weer wat kilo's bijgegeten en weeg ik weer rond de 85. Maandag ga ik weer aan de Sonja want ik weet dat het gierend uit de klauwen loopt als ik dat niet doe.
Het is voor mij allemaal herkenbaar in die zin: ik was op mijn tiende al ongesteld, had krap op mijn elfde jaar al een redelijke B-cup en heb rond mijn 13e een tijdje rond de 80 kilo gewogen bij een lengte van toen al 1.70.
En ja ook ik was de grootste van de klas, in lengte, in borsten in alles en damned wat was ik ongelukkig tussen al die sprietjes met hun elfachtige lijfjes, schonkige kontjes en spillebeentjes.
Toen ik naar het voortgezet onderwijs ging trof ik gelukkig een aantal andere meiden die voor hun leeftijd ook fors waren, borsten hadden en mijn lengte hadden..toch ben ik heel lang onzeker geweest, heel lang...en eigenlijk ben ik dat nog weleens.
Ik heb toen tussen mijn 14e en 20e tussen de 70-75 kg gewogen en omdat alles bij mij redelijk goed verdeeld zat (slanke taille, brede heupen, lange benen) oogde ik best slank.
Ben daarna gaan uitdijen totdat ik op mijn 25e rond de 90 kg woog. En nog steeds was ik niet moddervet maar grof, dikke kop, borsten een cupmaat meer, heupen nog breder en zadeltassen.
Ben toen weer afgevallen tot rond de 80 kg en heb 2 jaar geleden zelfs heel lang 77 kg gewogen wat voor mijn leeftijd en bouw een heel mooi gewicht is.
En nu heb ik er toch weer wat kilo's bijgegeten en weeg ik weer rond de 85. Maandag ga ik weer aan de Sonja want ik weet dat het gierend uit de klauwen loopt als ik dat niet doe.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
vrijdag 7 augustus 2009 om 17:04
Sonja is niet echt een goede optie als je gezond en blijvend gewicht wilt verliezen. Ik zou écht ook een kijkje nemen op www.slank-en-sterk.nl
zaterdag 8 augustus 2009 om 18:25
Ik herken het verhaal van Hertje een beetje en snap wat zij bedoelt.Soms doet het me wat en soms kan het me niets schelen en haal ik mijn schouders op.Maar als ik een baaldag heb dan trek ik me opmerkingen meer aan ongeacht hoe ze bedoeld zijn.
Ik ben zelf ook niet fijn gebouwd met mijn maat 40/42 bij 1.75.Minder dan maat 38/40 is voor mij niet haalbaar.Ik weeg 72 kilo,sport verder 10 uur in de week met veel plezier,eet gezond,zoals magere en halfvolle producten,veel fruit,veel groente en in het weekend mag ik ook niets lekkers want genieten hoort er bij.Zie er wel sportief eruit,heb een taille van 75 cm,maar toch geen slanke benen.Moet daarom mijn broeken dan ook vaak in maat 42 kopen,soms wil een maat 40 ook wel lukken.Eigenlijk wel normaal maar een paar weken geleden in een winkel dacht ik er ff anders over:
Een paar weken geleden ging ik dus broeken passen en geen een paste.Naardat ik er een stuk of 8 had gepasst was ik het zat en ging ik erover twijfelen of ik niet toch een beetje stevig oogte met die benen van me,ook omdat een vrouw in een zwembad had opgemerkt dat mijn dijen toch best vleesig waren (excolega's vonden me dan weer te gespierd,zucht...het is ook nooit goed).Ik doe verder echt mijn best met alles en wil beslisst geen dikke meid worden of een heel breed michelinpoppetje zoals je ze soms in ''Men's health'' ziet.Echt,meer kan ik niet doen en ik heb geen zin om het iedereen na de zin te maken maar soms lijkt het wel dat je niet tevreden met jezelf mag zijn.
In principe ben ik dat wel al ben ik niet perfect maar soms heb je zo van die momenten (zoals na het broekenpassen b.v.) dat je ff twijfelt en je afvraagt want anderen dan denken.Ja dan vraag ik me inderdaag wel eens af of ik niet stevig ben.
Achteraf gezien vielen de broeken gewoon te klein want normaal slag ik gewoon.Ik had gewoon een baaldag en was enorm gestresst.Ben ook maar een mens.
Maar om de vraag te beantwoorden,soms kan ik het accepteren en soms niet en dan zou ik wel een lipo aan mijn benen willen ha ha...maar nogmals,ik heb geen zin om het iedereen na de zin te maken.Vroeger wel gedaan,maar nu niet meer.Ik ben ik of niet soms.
Ik ben zelf ook niet fijn gebouwd met mijn maat 40/42 bij 1.75.Minder dan maat 38/40 is voor mij niet haalbaar.Ik weeg 72 kilo,sport verder 10 uur in de week met veel plezier,eet gezond,zoals magere en halfvolle producten,veel fruit,veel groente en in het weekend mag ik ook niets lekkers want genieten hoort er bij.Zie er wel sportief eruit,heb een taille van 75 cm,maar toch geen slanke benen.Moet daarom mijn broeken dan ook vaak in maat 42 kopen,soms wil een maat 40 ook wel lukken.Eigenlijk wel normaal maar een paar weken geleden in een winkel dacht ik er ff anders over:
Een paar weken geleden ging ik dus broeken passen en geen een paste.Naardat ik er een stuk of 8 had gepasst was ik het zat en ging ik erover twijfelen of ik niet toch een beetje stevig oogte met die benen van me,ook omdat een vrouw in een zwembad had opgemerkt dat mijn dijen toch best vleesig waren (excolega's vonden me dan weer te gespierd,zucht...het is ook nooit goed).Ik doe verder echt mijn best met alles en wil beslisst geen dikke meid worden of een heel breed michelinpoppetje zoals je ze soms in ''Men's health'' ziet.Echt,meer kan ik niet doen en ik heb geen zin om het iedereen na de zin te maken maar soms lijkt het wel dat je niet tevreden met jezelf mag zijn.
In principe ben ik dat wel al ben ik niet perfect maar soms heb je zo van die momenten (zoals na het broekenpassen b.v.) dat je ff twijfelt en je afvraagt want anderen dan denken.Ja dan vraag ik me inderdaag wel eens af of ik niet stevig ben.
Achteraf gezien vielen de broeken gewoon te klein want normaal slag ik gewoon.Ik had gewoon een baaldag en was enorm gestresst.Ben ook maar een mens.
Maar om de vraag te beantwoorden,soms kan ik het accepteren en soms niet en dan zou ik wel een lipo aan mijn benen willen ha ha...maar nogmals,ik heb geen zin om het iedereen na de zin te maken.Vroeger wel gedaan,maar nu niet meer.Ik ben ik of niet soms.
zaterdag 8 augustus 2009 om 20:16
Tja, in mijn geval dus optie b.
Mijn bovenbenen en kont zijn wat steviger dan wat ik gemiddeld noem.
Hierdoor val ik ook in kledingmaat 40 en soms 42, waardoor optie c ook voor mij op gaat en wat betreft mijn BMI, deze zit rond de 26, dus dan ben ik ook zoals optie a, een paar kilo te zwaar...
Zo duidelijk?
Mijn bovenbenen en kont zijn wat steviger dan wat ik gemiddeld noem.
Hierdoor val ik ook in kledingmaat 40 en soms 42, waardoor optie c ook voor mij op gaat en wat betreft mijn BMI, deze zit rond de 26, dus dan ben ik ook zoals optie a, een paar kilo te zwaar...
Zo duidelijk?
zaterdag 8 augustus 2009 om 21:37
Nadat ik 12 kilo was afgevallen was mijn bmi ook 22,5. Dit wilde ik al zolang! Maar mijn kont en benen werden er niet minder om, paste nog steeds niet in maatje 38 en voelde me zelfs een tijdje trillerig en als het ware 'te licht'.
Bmi zegt wat dat betreft niet eens wat over het uitelijk. Althans, na mijn ervaring ga ik er vanuit dat dat lang niet in alle gevallen zo is.
Bmi zegt wat dat betreft niet eens wat over het uitelijk. Althans, na mijn ervaring ga ik er vanuit dat dat lang niet in alle gevallen zo is.
zaterdag 8 augustus 2009 om 21:38
