Lijf & Lijn
alle pijlers
25 jaar en geen borsten
zondag 9 augustus 2015 om 21:30
Hoi,
Ik vind het erg moeilijk om er over te praten, maar wil het ook graag even kwijt. Sorry voor het lange verhaal.
Ik ben 25 jaar en heb geen borsten, ik ben bijna helemaal plat. De BH die ik draag is 75AA met een push up effect. Ook al worden mijn 'borsten' daardoor niet gepusht, want ik heb niets. Wat je eigenlijk ziet is dus mijn BH.
Vanaf mijn pubertijd zit ik er al mee. In het dagelijks leven zorgt dit voor onzekerheid, ik kan veel shirtjes niet dragen omdat het niet mooi staat of als ik voorover buig je mijn shirtje in kijkt en je mijn tepel soms kan zien omdat mijn BH niet aansluit. Hierdoor draag ik ook altijd een synthetisch hemdje wat erg strak zit om dit te voorkomen. In de zomer is het erg warm met zo'n synthetisch hemdje, maar het kan niet anders. Ook loop ik niet graag in bikini. Over de rest van mijn uiterlijk ben ik tevreden.
Ik heb inmiddels 6 jaar een vriend. Hij heeft er nooit moeilijk over gedaan, en dat terwijl hij een 'borstenman' is. Nu zal je denken dan valt het vast wel mee, maar dat is niet zo. Hij laat vaak blijken dat hij er blij mee is. Ik heb hem wel eens verteld hoe ik er over denk en onlangs heb ik heel duidelijk laten weten hoe erg ik er mee zit. Hij blijft er bij dat hij ze mooi vindt en dat ik er wat hem betreft niets aan moet doen.
Op mijn 18e heb ik een verwijsbrief gekregen voor de plastisch chirurg. Ik heb daar een informatief gesprek gehad. Hier is het bij gebleven, ik twijfelde. Nog steeds komt de gedachte wel eens op om een borstvergroting te laten doen, het kan immers mijn 'probleem' oplossen. Maar elke operatie heeft risico's en ik wil liever niet in een gezond lichaam laten snijden, tenzij echt noodzakelijk. Ik vind het een heftige ingreep die je niet 'zomaar even doet'.
Ik probeer mijn 'borsten' al jaren te accepteren. Er zijn periodes waar in dit gaat, maar ook periodes waar in ik er erg mee bezig ben. Op dit moment ben ik er erg verdrietig over. Heb het idee dat dit in de zomer ook erger is, omdat iedereen in topjes loopt maar ik dit niet 'kan'. Ik probeer het wel te relativeren door te bedenken dat veel mensen het moeilijker hebben met het accepteren van hun lichaam. Ik werk namelijk met mensen met o.a. een lichamelijke beperking. Toch blijft het moeilijk, aangezien iedere vrouw borsten heeft, behalve ik. Het voelt alsof ik de enige ben. Ik ken wel mensen met kleine borsten, maar zij hebben wel íets. Ik zou zo blij zijn met een heel klein beetje meer.
Maar als ik niet geopereerd wil worden zal er niet zoveel veranderen. Heb wel gelezen over 'natuurlijke' borstvergroting, dus door middel van oefeningen en bepaalde voeding een kleine groei in de borst te creëren. Ik ben bereid om dit te proberen, maar al zou dit effect hebben dan zou ik dit altijd moeten blijven bijhouden en ik vermoed dat het effect minimaal is.
Aan de ene kant denk ik; dit is wie ik ben, iedereen heeft wat, ik wil niet in een gezond lichaam laten snijden, ik maak me nu al druk hoe ik het mijn omgeving moet vertellen als ik een borstvergroting neem, ik ben bang voor de risico's (het kan fout gaan) en de pijn.
Aan de andere kant denk ik; 1 operatie kan er voor zorgen dat ik krijg wat ik wil, zoveel mensen doen het (het kan dus ook goed gaan). Je leeft maar 1 keer.
Zoveel gedachten, ik weet gewoon niet wat ik moet doen...
Ik weet niet zo goed wat ik van dit forum verwacht, maar misschien heeft iemand ervaringen of tips?
Ik vind het erg moeilijk om er over te praten, maar wil het ook graag even kwijt. Sorry voor het lange verhaal.
Ik ben 25 jaar en heb geen borsten, ik ben bijna helemaal plat. De BH die ik draag is 75AA met een push up effect. Ook al worden mijn 'borsten' daardoor niet gepusht, want ik heb niets. Wat je eigenlijk ziet is dus mijn BH.
Vanaf mijn pubertijd zit ik er al mee. In het dagelijks leven zorgt dit voor onzekerheid, ik kan veel shirtjes niet dragen omdat het niet mooi staat of als ik voorover buig je mijn shirtje in kijkt en je mijn tepel soms kan zien omdat mijn BH niet aansluit. Hierdoor draag ik ook altijd een synthetisch hemdje wat erg strak zit om dit te voorkomen. In de zomer is het erg warm met zo'n synthetisch hemdje, maar het kan niet anders. Ook loop ik niet graag in bikini. Over de rest van mijn uiterlijk ben ik tevreden.
Ik heb inmiddels 6 jaar een vriend. Hij heeft er nooit moeilijk over gedaan, en dat terwijl hij een 'borstenman' is. Nu zal je denken dan valt het vast wel mee, maar dat is niet zo. Hij laat vaak blijken dat hij er blij mee is. Ik heb hem wel eens verteld hoe ik er over denk en onlangs heb ik heel duidelijk laten weten hoe erg ik er mee zit. Hij blijft er bij dat hij ze mooi vindt en dat ik er wat hem betreft niets aan moet doen.
Op mijn 18e heb ik een verwijsbrief gekregen voor de plastisch chirurg. Ik heb daar een informatief gesprek gehad. Hier is het bij gebleven, ik twijfelde. Nog steeds komt de gedachte wel eens op om een borstvergroting te laten doen, het kan immers mijn 'probleem' oplossen. Maar elke operatie heeft risico's en ik wil liever niet in een gezond lichaam laten snijden, tenzij echt noodzakelijk. Ik vind het een heftige ingreep die je niet 'zomaar even doet'.
Ik probeer mijn 'borsten' al jaren te accepteren. Er zijn periodes waar in dit gaat, maar ook periodes waar in ik er erg mee bezig ben. Op dit moment ben ik er erg verdrietig over. Heb het idee dat dit in de zomer ook erger is, omdat iedereen in topjes loopt maar ik dit niet 'kan'. Ik probeer het wel te relativeren door te bedenken dat veel mensen het moeilijker hebben met het accepteren van hun lichaam. Ik werk namelijk met mensen met o.a. een lichamelijke beperking. Toch blijft het moeilijk, aangezien iedere vrouw borsten heeft, behalve ik. Het voelt alsof ik de enige ben. Ik ken wel mensen met kleine borsten, maar zij hebben wel íets. Ik zou zo blij zijn met een heel klein beetje meer.
Maar als ik niet geopereerd wil worden zal er niet zoveel veranderen. Heb wel gelezen over 'natuurlijke' borstvergroting, dus door middel van oefeningen en bepaalde voeding een kleine groei in de borst te creëren. Ik ben bereid om dit te proberen, maar al zou dit effect hebben dan zou ik dit altijd moeten blijven bijhouden en ik vermoed dat het effect minimaal is.
Aan de ene kant denk ik; dit is wie ik ben, iedereen heeft wat, ik wil niet in een gezond lichaam laten snijden, ik maak me nu al druk hoe ik het mijn omgeving moet vertellen als ik een borstvergroting neem, ik ben bang voor de risico's (het kan fout gaan) en de pijn.
Aan de andere kant denk ik; 1 operatie kan er voor zorgen dat ik krijg wat ik wil, zoveel mensen doen het (het kan dus ook goed gaan). Je leeft maar 1 keer.
Zoveel gedachten, ik weet gewoon niet wat ik moet doen...
Ik weet niet zo goed wat ik van dit forum verwacht, maar misschien heeft iemand ervaringen of tips?
maandag 10 augustus 2015 om 21:32
Lipofilling is echt onwijs duur en resultaat kan wisselen. Voor een zichtbare vergroting moet er best veel vet gehaald kunnen worden en twee pc hebben mij dit afgeraden omdat er niet genoeg vet was (58 bij 168). Niet overal kan vet gepakt worden. Overigens moet je dan ook heel stabiel qua gewicht zijn en dat ben ik dan weer niet. Niet gedaan dus.
I see said the blind man as he picked up his hammer en saw.
maandag 10 augustus 2015 om 21:35
Ik snap TO an sich wel, heb ook jaren lang AA/A gedragen. En eigenlijk hoor je toch overal dat mannen op vrouwen met minimaal DD vallen. Ik zag om me heen ook steeds meer meiden die een stuk jonger waren dan ik, maar wel beter bedeeld.
Tegenwoordig (bijna 30) boeit het me niets meer en mijn partner vind me prima zoals ik ben. Toen we elkaar leerden kennen had ik een zeer bescheiden A cup (meeste was push-up)
Ik heb met de tijd ook veel meer mannen leren kennen met andere voorkeuren mbt partners. Na de pubertijd gaat het bij de meeste toch echt om karakter op de eerste plaats, en daarna proporties.
Mijn eigen borsten zijn nu wel een C, maar daar is de rest van mijn lichaam ook mee "gegroeid" door ziekte en medicatie. Man vind het nog steeds geweldig merk ik.
Hoe dan ook, als je er echt zo veel last van blijf houden kun je je natuurlijk altijd door een arts/chirurg laten adviseren.
Tegenwoordig (bijna 30) boeit het me niets meer en mijn partner vind me prima zoals ik ben. Toen we elkaar leerden kennen had ik een zeer bescheiden A cup (meeste was push-up)
Ik heb met de tijd ook veel meer mannen leren kennen met andere voorkeuren mbt partners. Na de pubertijd gaat het bij de meeste toch echt om karakter op de eerste plaats, en daarna proporties.
Mijn eigen borsten zijn nu wel een C, maar daar is de rest van mijn lichaam ook mee "gegroeid" door ziekte en medicatie. Man vind het nog steeds geweldig merk ik.
Hoe dan ook, als je er echt zo veel last van blijf houden kun je je natuurlijk altijd door een arts/chirurg laten adviseren.
maandag 10 augustus 2015 om 21:36
Ik ben halverwege de dertig, met cup AA of AAA.
Deze cup past niet bij mn lichaam. Mijn tietjes komen niet voorbij mn buik
Met bh (zonder push up trouwens) zit er nog een beetje vorm aan... ik zal dan ook niet zonder bh naar buiten gaan. Maar ach, als dit inderdaad het ergste is?
Ik heb niet voor borstvergroting gekozen omdat ik bang was dat ik daarna wel weer iets anders aan mijn lichaam zou vinden wat ik niet mooi vond. Dit is nu eenmaal waar ik het mee moet doen.
Iets meer acceptatie kwam toen bleek dat ik na mijn zwangerschap gewoon borstvoeding kon geven met deze erwtjes. Echt veel groter waren ze niet geworden in mijn zwangerschap. Maar kennelijk functioneerden ze wel!
Deze cup past niet bij mn lichaam. Mijn tietjes komen niet voorbij mn buik
Met bh (zonder push up trouwens) zit er nog een beetje vorm aan... ik zal dan ook niet zonder bh naar buiten gaan. Maar ach, als dit inderdaad het ergste is?
Ik heb niet voor borstvergroting gekozen omdat ik bang was dat ik daarna wel weer iets anders aan mijn lichaam zou vinden wat ik niet mooi vond. Dit is nu eenmaal waar ik het mee moet doen.
Iets meer acceptatie kwam toen bleek dat ik na mijn zwangerschap gewoon borstvoeding kon geven met deze erwtjes. Echt veel groter waren ze niet geworden in mijn zwangerschap. Maar kennelijk functioneerden ze wel!
maandag 10 augustus 2015 om 22:07
Nogmaals fijn om al jullie reacties te lezen, het voelt alsof ik er minder alleen in ben. Bedankt daarvoor!
Jammer genoeg blijf ik altijd op hetzelfde slanke gewicht, ik kan moeilijk aankomen. Vind het daarom moeilijk te geloven dat mijn lichaam nog gaat veranderen in de loop der jaren. Mocht dit ooit nog lukken of mocht ik ooit zwanger raken, dan hoop ik zó erg dat ik ietsjepietsje meer krijg. Toch lijkt het me ook behoorlijk vervelend en niet zo mooi om enorme grote borsten te hebben, dus wat is erger?
Ik denk dat ik het in acceptatie zal zoeken. Ook al kan een borstvergroting mijn 'probleem' zo oplossen (als het goed gaat), het past niet bij me om zoiets drastisch te doen.
Jammer genoeg blijf ik altijd op hetzelfde slanke gewicht, ik kan moeilijk aankomen. Vind het daarom moeilijk te geloven dat mijn lichaam nog gaat veranderen in de loop der jaren. Mocht dit ooit nog lukken of mocht ik ooit zwanger raken, dan hoop ik zó erg dat ik ietsjepietsje meer krijg. Toch lijkt het me ook behoorlijk vervelend en niet zo mooi om enorme grote borsten te hebben, dus wat is erger?
Ik denk dat ik het in acceptatie zal zoeken. Ook al kan een borstvergroting mijn 'probleem' zo oplossen (als het goed gaat), het past niet bij me om zoiets drastisch te doen.
maandag 10 augustus 2015 om 22:09
quote:bloemetjesbloem schreef op 10 augustus 2015 @ 22:07:
Nogmaals fijn om al jullie reacties te lezen, het voelt alsof ik er minder alleen in ben. Bedankt daarvoor!
Jammer genoeg blijf ik altijd op hetzelfde slanke gewicht, ik kan moeilijk aankomen. Vind het daarom moeilijk te geloven dat mijn lichaam nog gaat veranderen in de loop der jaren. Mocht dit ooit nog lukken of mocht ik ooit zwanger raken, dan hoop ik zó erg dat ik ietsjepietsje meer krijg. Toch lijkt het me ook behoorlijk vervelend en niet zo mooi om enorme grote borsten te hebben, dus wat is erger?
Ik denk dat ik het in acceptatie zal zoeken. Ook al kan een borstvergroting mijn 'probleem' zo oplossen (als het goed gaat), het past niet bij me om zoiets drastisch te doen.gaat echt gebeuren dat aankomen. trust me
Nogmaals fijn om al jullie reacties te lezen, het voelt alsof ik er minder alleen in ben. Bedankt daarvoor!
Jammer genoeg blijf ik altijd op hetzelfde slanke gewicht, ik kan moeilijk aankomen. Vind het daarom moeilijk te geloven dat mijn lichaam nog gaat veranderen in de loop der jaren. Mocht dit ooit nog lukken of mocht ik ooit zwanger raken, dan hoop ik zó erg dat ik ietsjepietsje meer krijg. Toch lijkt het me ook behoorlijk vervelend en niet zo mooi om enorme grote borsten te hebben, dus wat is erger?
Ik denk dat ik het in acceptatie zal zoeken. Ook al kan een borstvergroting mijn 'probleem' zo oplossen (als het goed gaat), het past niet bij me om zoiets drastisch te doen.gaat echt gebeuren dat aankomen. trust me
maandag 10 augustus 2015 om 22:47
maandag 10 augustus 2015 om 22:49
dinsdag 11 augustus 2015 om 09:14
quote:bloemetjesbloem schreef op 10 augustus 2015 @ 22:07:
Nogmaals fijn om al jullie reacties te lezen, het voelt alsof ik er minder alleen in ben. Bedankt daarvoor!
Jammer genoeg blijf ik altijd op hetzelfde slanke gewicht, ik kan moeilijk aankomen. Vind het daarom moeilijk te geloven dat mijn lichaam nog gaat veranderen in de loop der jaren. Mocht dit ooit nog lukken of mocht ik ooit zwanger raken, dan hoop ik zó erg dat ik ietsjepietsje meer krijg. Toch lijkt het me ook behoorlijk vervelend en niet zo mooi om enorme grote borsten te hebben, dus wat is erger?
Ik denk dat ik het in acceptatie zal zoeken. Ook al kan een borstvergroting mijn 'probleem' zo oplossen (als het goed gaat), het past niet bij me om zoiets drastisch te doen.
De meeste lichamen veranderen wel. Als kind en puber was ik een mager scharminkel, na mijn 30e begon ik pas in de breedte te groeien. Als ik trouwens van tevoren had geweten van alle risico's (dus niet alleen waar de plastisch chirurg over vertelde, zoals inkapseling, maar ook van alle vage klachten die je door siliconen kan krijgen), dan had ik echt niet voor een borstvergroting gekozen.
Acceptatie is lastig, de ene dag gaat beter dan de andere. Wat mij o.a. hielp is een topic hier waar ook iemand moeite had met haar kleine borsten en mensen plaatjes gingen posten van sterren met een kleine boezem: http://forum.viva.nl/forum/seks/onzeker ... /233246/1/ Ook ben ik met een goede vriendin kleding gaan shoppen die bij mijn lijf past en de accenten op de juiste plek legt. Ze liet ook zien waarom kleding die ik eerst koos, juist de plekken benadrukt waar ik onzeker over was. Heel leerzaam! Er zijn ook personal shoppers of kledingcoaches die je met zoiets kunnen helpen. Die kosten wel geld, maar zijn goedkoper en beter voor je lichaam dan implantaten.
Nogmaals fijn om al jullie reacties te lezen, het voelt alsof ik er minder alleen in ben. Bedankt daarvoor!
Jammer genoeg blijf ik altijd op hetzelfde slanke gewicht, ik kan moeilijk aankomen. Vind het daarom moeilijk te geloven dat mijn lichaam nog gaat veranderen in de loop der jaren. Mocht dit ooit nog lukken of mocht ik ooit zwanger raken, dan hoop ik zó erg dat ik ietsjepietsje meer krijg. Toch lijkt het me ook behoorlijk vervelend en niet zo mooi om enorme grote borsten te hebben, dus wat is erger?
Ik denk dat ik het in acceptatie zal zoeken. Ook al kan een borstvergroting mijn 'probleem' zo oplossen (als het goed gaat), het past niet bij me om zoiets drastisch te doen.
De meeste lichamen veranderen wel. Als kind en puber was ik een mager scharminkel, na mijn 30e begon ik pas in de breedte te groeien. Als ik trouwens van tevoren had geweten van alle risico's (dus niet alleen waar de plastisch chirurg over vertelde, zoals inkapseling, maar ook van alle vage klachten die je door siliconen kan krijgen), dan had ik echt niet voor een borstvergroting gekozen.
Acceptatie is lastig, de ene dag gaat beter dan de andere. Wat mij o.a. hielp is een topic hier waar ook iemand moeite had met haar kleine borsten en mensen plaatjes gingen posten van sterren met een kleine boezem: http://forum.viva.nl/forum/seks/onzeker ... /233246/1/ Ook ben ik met een goede vriendin kleding gaan shoppen die bij mijn lijf past en de accenten op de juiste plek legt. Ze liet ook zien waarom kleding die ik eerst koos, juist de plekken benadrukt waar ik onzeker over was. Heel leerzaam! Er zijn ook personal shoppers of kledingcoaches die je met zoiets kunnen helpen. Die kosten wel geld, maar zijn goedkoper en beter voor je lichaam dan implantaten.
dinsdag 11 augustus 2015 om 10:53
quote:ikeaverslaafde schreef op 11 augustus 2015 @ 09:14:
[...]De meeste lichamen veranderen wel. Als kind en puber was ik een mager scharminkel, na mijn 30e begon ik pas in de breedte te groeien. Als ik trouwens van tevoren had geweten van alle risico's (dus niet alleen waar de plastisch chirurg over vertelde, zoals inkapseling, maar ook van alle vage klachten die je door siliconen kan krijgen), dan had ik echt niet voor een borstvergroting gekozen.
Acceptatie is lastig, de ene dag gaat beter dan de andere. Wat mij o.a. hielp is een topic hier waar ook iemand moeite had met haar kleine borsten en mensen plaatjes gingen posten van sterren met een kleine boezem: http://forum.viva.nl/forum/seks/onzeker ... /233246/1/ Ook ben ik met een goede vriendin kleding gaan shoppen die bij mijn lijf past en de accenten op de juiste plek legt. Ze liet ook zien waarom kleding die ik eerst koos, juist de plekken benadrukt waar ik onzeker over was. Heel leerzaam! Er zijn ook personal shoppers of kledingcoaches die je met zoiets kunnen helpen. Die kosten wel geld, maar zijn goedkoper en beter voor je lichaam dan implantaten. Mooie post!
[...]De meeste lichamen veranderen wel. Als kind en puber was ik een mager scharminkel, na mijn 30e begon ik pas in de breedte te groeien. Als ik trouwens van tevoren had geweten van alle risico's (dus niet alleen waar de plastisch chirurg over vertelde, zoals inkapseling, maar ook van alle vage klachten die je door siliconen kan krijgen), dan had ik echt niet voor een borstvergroting gekozen.
Acceptatie is lastig, de ene dag gaat beter dan de andere. Wat mij o.a. hielp is een topic hier waar ook iemand moeite had met haar kleine borsten en mensen plaatjes gingen posten van sterren met een kleine boezem: http://forum.viva.nl/forum/seks/onzeker ... /233246/1/ Ook ben ik met een goede vriendin kleding gaan shoppen die bij mijn lijf past en de accenten op de juiste plek legt. Ze liet ook zien waarom kleding die ik eerst koos, juist de plekken benadrukt waar ik onzeker over was. Heel leerzaam! Er zijn ook personal shoppers of kledingcoaches die je met zoiets kunnen helpen. Die kosten wel geld, maar zijn goedkoper en beter voor je lichaam dan implantaten. Mooie post!
dinsdag 11 augustus 2015 om 11:03
quote:sabbaticalmeds schreef op 09 augustus 2015 @ 21:58:
van oefeningen krijg je geen borsten van een zwangerschap wel. Dus even afwachten tot je daar klaar voor bentHet is wat radicaal om daarvoor zwanger te worden, maar in mijn geval ben ik gegroeid van AA naar een kleine C
van oefeningen krijg je geen borsten van een zwangerschap wel. Dus even afwachten tot je daar klaar voor bentHet is wat radicaal om daarvoor zwanger te worden, maar in mijn geval ben ik gegroeid van AA naar een kleine C
"Boring conversation anyway"
