Lijf & Lijn
alle pijlers
26 kilo afgevallen; niemand ziet het
maandag 29 december 2014 om 08:12
Sorry als dit zeikerig overkomt! Ik ben recent 26 kilo afgevallen in 3 maanden tijd. Maar niemand ziet het. Mijn vriend niet, mijn ouders niet...vriendinnen niet en collega's niet. Ik zie het zelf niet eens in de spiegel! Als ik foto's bekijk van 3 maanden geleden zie ik het wel, het verschil vergeleken met mijn nieuwere foto's. Maar eigenlijk heel miniem. Kan het zijn dat ik spieren heb omgezet in vet? Ik volg om medische redenen namelijk een eiwit arm dieet.
Ik word er echt naar van dat niemand het ziet. En het neemt mijn motivatie een beetje weg.
Ik word er echt naar van dat niemand het ziet. En het neemt mijn motivatie een beetje weg.
maandag 29 december 2014 om 09:30
Als je geen vertrouwen hebt in (jouw manier van) afvallen, doe het dan onder begeleiding van een dieetist of goede sportschool. Want die kunnen jouw vetpercentage meten en dan weet je ook of het vet of spieren zijn wat je kwijtraakt. Als je sport lijkt het me trouwens stug dat je spierweefsel verliest. Vetweefsel is makkelijker te verbranden dan spieren en zolang je daar genoeg voorraad van hebt, zal dat eerder opgemaakt worden lijkt me.
Goed bezig joh, vooral niet de moed opgeven! Stel jezelf kleine doelen en vier elk gehaald doel. Elke 5 kilo is weer een mijlpaal richting je streefgewicht!
Goed bezig joh, vooral niet de moed opgeven! Stel jezelf kleine doelen en vier elk gehaald doel. Elke 5 kilo is weer een mijlpaal richting je streefgewicht!
maandag 29 december 2014 om 09:35
quote:Rubber_Ducky schreef op 29 december 2014 @ 08:42:
Ik was bang dat je jezelf herkenbaar op het forum zou zetten en dat wilde ik niet voor je.
Daar was ik ook bang voor, maar zij heeft het hoofd "eraf geknipt". Mij vallen vooral de slankere benen op.
Toen ik van 92 naar 87 ging (bij een lengte van 1,80 m), zagen ze dat wel direct. Mijn buikje is minder geworden en ik heb vooral een slankere nek. Mijn wangen zijn iets ingevallen.
Ik was bang dat je jezelf herkenbaar op het forum zou zetten en dat wilde ik niet voor je.
Daar was ik ook bang voor, maar zij heeft het hoofd "eraf geknipt". Mij vallen vooral de slankere benen op.
Toen ik van 92 naar 87 ging (bij een lengte van 1,80 m), zagen ze dat wel direct. Mijn buikje is minder geworden en ik heb vooral een slankere nek. Mijn wangen zijn iets ingevallen.
World of Warcraft: Legion
maandag 29 december 2014 om 09:51
Wat knap van je!
Bij mij ging het zien door anderen in fases. Ik viel heel gestaag af in een continu tempo; soms zei weken of maanden niemand iets en dan ineens waren in een week de positieve opmerkingen niet te tellen. Terwijl het verschil met de week ervoor dan maar klein was. Dan was er blijkbaar net wat in mijn gezicht of silhouet veranderd wat het weer deed opvallen.
Mensen gaan het echt wel zien, hou vol!
Bij mij ging het zien door anderen in fases. Ik viel heel gestaag af in een continu tempo; soms zei weken of maanden niemand iets en dan ineens waren in een week de positieve opmerkingen niet te tellen. Terwijl het verschil met de week ervoor dan maar klein was. Dan was er blijkbaar net wat in mijn gezicht of silhouet veranderd wat het weer deed opvallen.
Mensen gaan het echt wel zien, hou vol!
Wees altijd jezelf. Tenzij je een eenhoorn kan zijn. Wees dan een eenhoorn.
maandag 29 december 2014 om 09:58
maandag 29 december 2014 om 10:07
Toen ik uit eten ging met 3 vrouwelijke ex-collega's viel het er maar 1 op dat ik was afgevallen (van BMI 38,8 naar 25,8). Ik denk dat die andere 2 me nog steeds dik vonden:-)
Aan de andere kant: toen een collega van mij (100+ kilo) bijna met zwangerschapverlof ging viel bijna niemand op dat ze zwanger was.
Aan de andere kant: toen een collega van mij (100+ kilo) bijna met zwangerschapverlof ging viel bijna niemand op dat ze zwanger was.
maandag 29 december 2014 om 10:09
Ik ben jaren geleden ook veel afgevallen. Bij mij zagen mensen het ook in het begin niet, ook al omdat het geleidelijk ging (veel gezonder). Pas toen ik tegen de 20 kilo was afgevallen kreeg ik reacties van mensen. Ik woog ook over de 100 kilo en ben lang, dat scheelt denk ik. Ik heb echter wel doorgezet en ben zo blij dat ik dat gedaan heb. Laat je niet ontmoedigen, er komt een moment dat je complimenten gaat krijgen. Zeker weten!
Heb nog even je foto's opgezocht en ik zie het wel hoor... je benen en buik zijn een stuk geslonken... you go girl!!
Heb nog even je foto's opgezocht en ik zie het wel hoor... je benen en buik zijn een stuk geslonken... you go girl!!
carliena wijzigde dit bericht op 29-12-2014 10:16
Reden: aanvulling
Reden: aanvulling
% gewijzigd
Horen, zien en .... reageren
maandag 29 december 2014 om 10:31
maandag 29 december 2014 om 10:32
Met een eiwitarm dieet en weinig beweging wordt die 60 erg lastig. Eiwitten bouwen spieren op en spieren verbranden vet....je kent het verhaal vast.
Zou dus idd met een dietiste en een personal trainer aan de slag als je zo dramatisch wil afvallen.
Maar ga door! 26 kg is al supergoed! Op naar de volgende 10 (wat overzichtelijker dan de volgende 40)
Succes!!
Zou dus idd met een dietiste en een personal trainer aan de slag als je zo dramatisch wil afvallen.
Maar ga door! 26 kg is al supergoed! Op naar de volgende 10 (wat overzichtelijker dan de volgende 40)
Succes!!
maandag 29 december 2014 om 10:40
Joh het verschil is al hartstikke goed te zien! Volhouden hoor!
Als je zo twijfelt over de verhouding spieren-vet, dan zou je kunnen overwegen zo'n weegschaal te kopen die ook je vetpercentage meet?
Verder is het misschien ook een idee om bij bepaalde 'tussenstanden' van je strijd met iemand anders te gaan shoppen voor een leuk nieuw kledingstuk. Als je slanker wordt, kun ("moet") je je namelijk ook anders gaan kleden. Was je voorheen misschien vooral bezig met bepaalde lichaamsdelen 'verstoppen', dan zou je nu mogelijk wat meer andere dingen kunnen gaan benadrukken. Dat kan een wereld van verschil maken. Maar omdat je zelf 'in je hoofd' vaak nog dik blijft, is het zo moeilijk om anders naar kleding danwel naar andere kleding te kijken. Maak er een uitje van met een modebewuste vriendin oid!
Succes verder!!
Als je zo twijfelt over de verhouding spieren-vet, dan zou je kunnen overwegen zo'n weegschaal te kopen die ook je vetpercentage meet?
Verder is het misschien ook een idee om bij bepaalde 'tussenstanden' van je strijd met iemand anders te gaan shoppen voor een leuk nieuw kledingstuk. Als je slanker wordt, kun ("moet") je je namelijk ook anders gaan kleden. Was je voorheen misschien vooral bezig met bepaalde lichaamsdelen 'verstoppen', dan zou je nu mogelijk wat meer andere dingen kunnen gaan benadrukken. Dat kan een wereld van verschil maken. Maar omdat je zelf 'in je hoofd' vaak nog dik blijft, is het zo moeilijk om anders naar kleding danwel naar andere kleding te kijken. Maak er een uitje van met een modebewuste vriendin oid!
Succes verder!!
maandag 29 december 2014 om 10:45
Bedankt voor alle reacties! Ik loop bij een dietiste voor mijn allergieen, maar die richt zich niet op gewichtsverlies maar alleen op klachten na bepaalde voedingsmiddelen.
Sportschool vind ik niks, ik wandel wel 3 keer in de week 7 a 10 kilometer, en ik moet dagelijks naar mijn werk fietsen (10km heen en 10km terug). Aan mijn lichaamsbeweging kom ik dus wel, maar ditzelfde deed ik eigenlijk al met 137 kilo.
Qua voeding ben ik vegetarier, al vanaf mijn 16e (ben nu 28). Mijn eetpatroon ziet er zo uit:
Ontbijt: schaalte magere kwark, een fruitstuk en 2 zelfgebakken speltboterhammen ( van volkoren speltmeel gemaakt). Hier doe ik aardbeienjam op of biologische kaas. Wel gewoon 48 plus, want de toevoegingen in 30 plus kaas mag ik niet.
Tussendoor eet ik vaak weer een fruitstuk. Ik mag alleen mandarijnen en druiven, voor de rest ben ik namelijk allergisch.
Lunch bestaat uit weer een volkoren speltboterham met hetzelfde beleg. Soms twee, of nog een schaaltje magere kwark.
Tussendoor snoep ik meestal komkommer of ik neem een zelfgebakken speltkoekje (1 a 2, nooit meer).
Mijn avondeten bestaat uit zilvervliesrijst, speltbulgur of zoete aardappel, met wat zelfgeraspte kaas als vleesvervanging, en 400 gram groenten. Meestal groene groente als boerenkool, broccoli of spruites. Maar ik wissel af met witlof, andijvie of asperges.
Suiker heb ik vervangen door oerzoet, maar erg veel eet ik hier niet van, behalve als ik eens een pannekoek bak of koekjes bijvoorbeeld.
Daarnaast drink ik 1,5 liter water en een halve liter thee per dag (suikervrije witte thee).
Als ik s avonds erge trek krijg neem ik vaak nog wat kwark of nog een extra fruitstuk.
De pest is dat ik een hele lijst aan allergieen heb, waaronder peulvruchten, pinda's, noten, kippenei, tomaat, diverse groenten, sesamzaad, divers fruit. Dat maakt een volwaardig voedingspatroon erg moeilijk.
Sportschool vind ik niks, ik wandel wel 3 keer in de week 7 a 10 kilometer, en ik moet dagelijks naar mijn werk fietsen (10km heen en 10km terug). Aan mijn lichaamsbeweging kom ik dus wel, maar ditzelfde deed ik eigenlijk al met 137 kilo.
Qua voeding ben ik vegetarier, al vanaf mijn 16e (ben nu 28). Mijn eetpatroon ziet er zo uit:
Ontbijt: schaalte magere kwark, een fruitstuk en 2 zelfgebakken speltboterhammen ( van volkoren speltmeel gemaakt). Hier doe ik aardbeienjam op of biologische kaas. Wel gewoon 48 plus, want de toevoegingen in 30 plus kaas mag ik niet.
Tussendoor eet ik vaak weer een fruitstuk. Ik mag alleen mandarijnen en druiven, voor de rest ben ik namelijk allergisch.
Lunch bestaat uit weer een volkoren speltboterham met hetzelfde beleg. Soms twee, of nog een schaaltje magere kwark.
Tussendoor snoep ik meestal komkommer of ik neem een zelfgebakken speltkoekje (1 a 2, nooit meer).
Mijn avondeten bestaat uit zilvervliesrijst, speltbulgur of zoete aardappel, met wat zelfgeraspte kaas als vleesvervanging, en 400 gram groenten. Meestal groene groente als boerenkool, broccoli of spruites. Maar ik wissel af met witlof, andijvie of asperges.
Suiker heb ik vervangen door oerzoet, maar erg veel eet ik hier niet van, behalve als ik eens een pannekoek bak of koekjes bijvoorbeeld.
Daarnaast drink ik 1,5 liter water en een halve liter thee per dag (suikervrije witte thee).
Als ik s avonds erge trek krijg neem ik vaak nog wat kwark of nog een extra fruitstuk.
De pest is dat ik een hele lijst aan allergieen heb, waaronder peulvruchten, pinda's, noten, kippenei, tomaat, diverse groenten, sesamzaad, divers fruit. Dat maakt een volwaardig voedingspatroon erg moeilijk.
maandag 29 december 2014 om 10:55
Dat kan inderdaad ook evaq. Ik denk dat mensen die me altijd gekend hebben dat ook moeilijk vinden. Ik ben als kind altijd te mollig geweest, niet dik, maar een BMI dat voor een kind van die leeftijd net niet te hoog was, zeg maar.
In mijn puberteit kreeg ik anorexia en boulimia en had ik een heel verstoorde houding met eten. Toen ik ging studeren had kwam ik ongemerkt zo'n 15 kilo aan in de vijf studiejaren (ik woog daarna 70 kilo). In mijn laatste jaar werd ik ook nog zwanger en ernstig ziek, waardoor ik weer maar liefst 15 kilo aankwam (85 kilo op dat punt). Op de een of andere manier (ja, door teveel eten natuurlijk) ben ik na mijn bevalling ieder jaar zo'n 20 kilo blijven aankomen. Mijn verhouding met voedsel is dus altijd een heikel punt geweest, ik denk dat mensen als mijn ouders of familieleden dat dus misschien daarom niet durven te zeggen.
In mijn puberteit kreeg ik anorexia en boulimia en had ik een heel verstoorde houding met eten. Toen ik ging studeren had kwam ik ongemerkt zo'n 15 kilo aan in de vijf studiejaren (ik woog daarna 70 kilo). In mijn laatste jaar werd ik ook nog zwanger en ernstig ziek, waardoor ik weer maar liefst 15 kilo aankwam (85 kilo op dat punt). Op de een of andere manier (ja, door teveel eten natuurlijk) ben ik na mijn bevalling ieder jaar zo'n 20 kilo blijven aankomen. Mijn verhouding met voedsel is dus altijd een heikel punt geweest, ik denk dat mensen als mijn ouders of familieleden dat dus misschien daarom niet durven te zeggen.
maandag 29 december 2014 om 11:12
Is je relatie met eten ondertussen gezond? Je dieet klinkt goed, misschien wat weinig om de spieren op te bouwen die de vetmassa moeten gaan verbranden. Fietsen en wandelen zijn goed voor je hart maar spieren (en daarmee een hogere verbranding) kweek je er nauwelijks mee.
Een PT kan ook zonder sportschool. Thuis met gewichten aan de slag kan ook bijv.
Een PT kan ook zonder sportschool. Thuis met gewichten aan de slag kan ook bijv.
maandag 29 december 2014 om 11:27
Laat je niet leiden door wat anderen wel of niet zeggen.
Ik
Begin niet zomaar over iemands gewicht, omdat ik niet kan weten of het gevoelig ligt.
En soms is het niet goed te zien. Een vriendin van me was met een vernieuwde eetwijze bezig waarmee ze een streefgewicht wilde halen. Aan het einde vroeg ze een aantal vrienden hoeveel ze dachten dat ze was afgevallen. We noemden getallen tussen de 5 en 10 kilo. Het bleken 22 kilo's te zijn. We vielen van onze stoel, de inschatting was dus zo slecht te maken als buitenstaander.
Kortom, wees ontzettend trots op jezelf!!! Doe het voor jezelf, voor je gezondheid. Geef de moed niet op! Wat anderen vinden maakt niet uit, wat je zelf vindt des te meer. Ben je tevreden met hoe het afvallen tot nu toe verloopt?
Ik
Begin niet zomaar over iemands gewicht, omdat ik niet kan weten of het gevoelig ligt.
En soms is het niet goed te zien. Een vriendin van me was met een vernieuwde eetwijze bezig waarmee ze een streefgewicht wilde halen. Aan het einde vroeg ze een aantal vrienden hoeveel ze dachten dat ze was afgevallen. We noemden getallen tussen de 5 en 10 kilo. Het bleken 22 kilo's te zijn. We vielen van onze stoel, de inschatting was dus zo slecht te maken als buitenstaander.
Kortom, wees ontzettend trots op jezelf!!! Doe het voor jezelf, voor je gezondheid. Geef de moed niet op! Wat anderen vinden maakt niet uit, wat je zelf vindt des te meer. Ben je tevreden met hoe het afvallen tot nu toe verloopt?
maandag 29 december 2014 om 11:33
Lollipop, ik snap je echt heel erg goed! Ik ben ook druk aan t afvallen en ben daar nu zo'n jaar mee bezig. Het gaat langzaam maar goed, en ik weet inderdaad dat ik het ook heel lastig vond dat niemand het zag.
Maar de laatste tijd zien steeds meer mensen het. Net als eerder al gezegd is, denk ik dat het ook ligt aan ke startgewicht en dat het dan minder snel te zien is. Maar je bent hartstikke goed bezig en zometeen kan niemand d'r meer omheen dat je het gaat zien!! Komt helemaal goed.
En qua dieet kan je misschien inderdaad met je diëtist het nog hebben over gewicht verliezen, dan kan zij met jou kijken wat voor een eetschema goed voor je is en wat de mogelijkheden zijn met jou allergieën. Spieren opbouwen is natuurlijk ook heel erg belangrijk
Maar de laatste tijd zien steeds meer mensen het. Net als eerder al gezegd is, denk ik dat het ook ligt aan ke startgewicht en dat het dan minder snel te zien is. Maar je bent hartstikke goed bezig en zometeen kan niemand d'r meer omheen dat je het gaat zien!! Komt helemaal goed.
En qua dieet kan je misschien inderdaad met je diëtist het nog hebben over gewicht verliezen, dan kan zij met jou kijken wat voor een eetschema goed voor je is en wat de mogelijkheden zijn met jou allergieën. Spieren opbouwen is natuurlijk ook heel erg belangrijk
maandag 29 december 2014 om 11:42
quote:lalalollipop schreef op 29 december 2014 @ 10:55:
Dat kan inderdaad ook evaq. Ik denk dat mensen die me altijd gekend hebben dat ook moeilijk vinden. Ik ben als kind altijd te mollig geweest, niet dik, maar een BMI dat voor een kind van die leeftijd net niet te hoog was, zeg maar.
In mijn puberteit kreeg ik anorexia en boulimia en had ik een heel verstoorde houding met eten. Toen ik ging studeren had kwam ik ongemerkt zo'n 15 kilo aan in de vijf studiejaren (ik woog daarna 70 kilo). In mijn laatste jaar werd ik ook nog zwanger en ernstig ziek, waardoor ik weer maar liefst 15 kilo aankwam (85 kilo op dat punt). Op de een of andere manier (ja, door teveel eten natuurlijk) ben ik na mijn bevalling ieder jaar zo'n 20 kilo blijven aankomen. Mijn verhouding met voedsel is dus altijd een heikel punt geweest, ik denk dat mensen als mijn ouders of familieleden dat dus misschien daarom niet durven te zeggen.
Als ik je zou kennen en dit achtergrond verhaal wist dan zou ik me echt wel twee keer bedenken voor ik een opmerking zou maken over je gewicht. Ik zou veel te bang zijn om iets te triggeren!
Dat mensen niets zeggen wil niet zeggen dat ze niets zien.
Dat kan inderdaad ook evaq. Ik denk dat mensen die me altijd gekend hebben dat ook moeilijk vinden. Ik ben als kind altijd te mollig geweest, niet dik, maar een BMI dat voor een kind van die leeftijd net niet te hoog was, zeg maar.
In mijn puberteit kreeg ik anorexia en boulimia en had ik een heel verstoorde houding met eten. Toen ik ging studeren had kwam ik ongemerkt zo'n 15 kilo aan in de vijf studiejaren (ik woog daarna 70 kilo). In mijn laatste jaar werd ik ook nog zwanger en ernstig ziek, waardoor ik weer maar liefst 15 kilo aankwam (85 kilo op dat punt). Op de een of andere manier (ja, door teveel eten natuurlijk) ben ik na mijn bevalling ieder jaar zo'n 20 kilo blijven aankomen. Mijn verhouding met voedsel is dus altijd een heikel punt geweest, ik denk dat mensen als mijn ouders of familieleden dat dus misschien daarom niet durven te zeggen.
Als ik je zou kennen en dit achtergrond verhaal wist dan zou ik me echt wel twee keer bedenken voor ik een opmerking zou maken over je gewicht. Ik zou veel te bang zijn om iets te triggeren!
Dat mensen niets zeggen wil niet zeggen dat ze niets zien.
Zeg maar Spijker.
maandag 29 december 2014 om 11:44
Ik denk -zoals al meer mensen hier noemden- dat het nog niet zo opvalt omdat je nog steeds wel te zwaar bent. Dt bedoel ik echt niet vervelend overigens! Mijn leidinggevende was ook bezig met afvallen, zij woog bij start 120kg. Pas toen ze richting de 90kg ging, ging het mensen (mij ook) pas opvallen. Omdat je zag dat ze toen richting een gezond gewicht ging.
Overigens kan ik me van haar herinneren dat het ons pas echt ging opvallen toen ze andere kleding ging dragen. In eerste instantie was ze wel kleinere maten gaan dragen, maar met hetzelfde silhouet als dat ze altijd gewend was. Pas toen ze advies ging vragen in een goede kledingwinkels en met kleding aan kwam zetten die paste bij haar nieuwe figuur zag je pas echt goed hoe veel ze veranderd was. Misschien een tip voor jou?
Overigens kan ik me van haar herinneren dat het ons pas echt ging opvallen toen ze andere kleding ging dragen. In eerste instantie was ze wel kleinere maten gaan dragen, maar met hetzelfde silhouet als dat ze altijd gewend was. Pas toen ze advies ging vragen in een goede kledingwinkels en met kleding aan kwam zetten die paste bij haar nieuwe figuur zag je pas echt goed hoe veel ze veranderd was. Misschien een tip voor jou?
Ik spreek toch geen Chinees?!
