Aankomen!

Superdik superdun vind ik trouwens een hele goede tip. Mooi dat het voor jou (PD) zo goed geholpen heeft (al klinkt het niet alleen maar leuk zoals je het verteld.)

quote:_Webs_ schreef op 10 juli 2011 @ 13:25:

Hoi toeti,



Zie mijn eerdere posts, ik woog met 1.74m al lang 53/54 kg en ben (langzaam) nu 6 kg aangekomen. Ik herken heel erg wat je schrijft over zo snel weer afvallen als je bijvoorbeeld ziek bent. Dat is ook waarom ik een extra buffer wilde qua gewicht. Dat en het altijd koud hebben, constant vragen of ik niet meer moet eten, een heel mager gezicht etc.



Mag jij wel noten? Die werkten voor mij echt heel goed.



Succes, en (zie hierboven) het kost wat tijd, maar het kan wel!



Hoi,



Ik herken bij jou ook wel dingen, zoals het vrijwel altijd koud hebben enz.. De opmerkingen die ik krijg van mensen kon ik heel lang over mn kant laten gaan.

Ik ben nou eenmaal geen zoetekauw of taarteter... nou, je moest eens horen als je dat op een verjaardag afsloeg. 'bang dat je te dik wordt?' en dat soort opmerkingen.

maar het toppunt (en ommekeer) was eigenlijk vorige week ... Ik moest naar het ziekenhuis, afspraak met anesthesist... moest paar vragen beantwoorden en toen kwamen we bij mn gewicht.. zegt die vrouw: 'Eet je wel 'gewoon'?? Dus ik zeg ja, gaat prima.

'Ja, zegt ze, want we krijgen ook patienten die gewoon niet willen eten'... ja en dus... wtf heeft dat met MIJ te maken dacht ik? Maar ik antwoordde nog netjes van "heb ik geen last van, ik eet wel gewoon'.

Maar tel daar mijn eigen frustratie bij die opmerking en ineens zag ik het licht ofzoiets... NU moet er iets veranderen. Ben nu een week of wat aan de fantomalt,maar het gaat inderdaad niet zo snel (als ik zou willen).

Kennelijk moet ik dus een beroep doen op mijn geduld... .



Veel van wat hier geschreven wordt doe ik allemaal al zo'n beetje. Ik lust alleen geen boter op mijn brood, dus dat gaat hem niet worden.

Maar die noten... Ikzelf ben wel gek op cashewnoten...

Dus 'verplicht' een zakkie cashewnoten eten is niet echt een straf . Pindakaas schijnt inderdaad ook veel calorieen te bevatten...ook maar eens proberen dan.



Maar het keyword is kennelijk: geduld...

Doeii,



Ik hoop dat er voor jou inderdaad ook goeie tips tussen zitten. Want ik heb periodes net als die jij beschrijft. Niet zo zeer het geen trek hebben,maar wel dat ik 'vergeet' te eten...en dat ik er dan om 15:00 achter kom dat ik nog niks gegegeten heb!

Tenminste... dat is een periode zo geweest.

Zeker toen mijn oudste kind net op school zat en ik thuis druk was met mijn jongste, het huishouden, de hond...

Dat had mijn prioriteit op dat moment.

Dat is gelukkig wel allemaal bijgetrokken inmiddels en als ik vrij ben breng ik eerst de kinderen (zitten nu beide op school) naar school en ga dan ontbijten. Tussen 12/13:00 dan weer lunchen en ś avonds gewoon warm eten.

Maar ik heb mezelf echt aan moeten leren om tijd te maken om te eten..



De een noemt me 'slank'en benijd me omdat ik ondanks 2 kinderen nog zo'n figuur heb.En de ander vind me mager.

Ik heb alleen het grote geluk dat ik geen spillebenen heb!

Maar God, wat zal ik blij zijn als ik die magische grens van 45 kilo bereikt heb!

Doei; stap 1 is eerlijk gaan zijn tegen de diëtiste. Niet haar een gekleurd beeld geven, maar het héle beeld. Pas dan kan ze je echt helpen. Voor jou is die houding een struikelblok waar je hulp bij kunt gebruiken, maar nimmer kan krijgen als die niet bekend is.



Ook niet denken dat je alles wel weet, dat doet niemand van ons. En zelfs al zou je het weten, dan nog is steun wel eens welkom. Heel praktisch bijv. in het uitzoeken waarom je jezelf voor een stuk hierin "saboteert" en wat voor jóu werkzame wegen zouden zijn om dat te verminderen.



Ik zou bijna wel door het scherm willen schreeuwen, maar leg hier meer prioriteit dan je doet. Het heeft het nodig en zal het nemen. Heel klote dat er van alles speelt, maar voeding is letterlijk de basis van leven. Is dat niet in orde, dan heeft het overal invloed op. Spelen er meer medische zaken, dan zal het daar een negatieve invloed op hebben of gaan krijgen. Emoties, psyche, alles heeft voeding nodig en zal invloed gaan merken op lange termijn als je chronisch ondervoed rond gaat lopen. Wat dat betreft is het dan toch prettiger om er zelf een prioriteit van te maken dan te wachten tot het zichzelf een prioriteit maakt.



Ik besef me dat het soms makkelijker gezegd is dan gedaan, maar het behoeft echt die prioriteit. Kop in het zand kan lang lijken te werken, maar ooit moet je ook weer uit dat zand komen. En wat ga je dan zien? Laat ik praktischer blijven, wie weet heb je daar meer aan? Die aandoening van mij gooit standaard van alles en nog wat overhoop medisch en gaarne ook onaangekondigd. Je kent het wel, net zoiets als ongewenste visite. In de tijd vooraf gaande aan de sondevoeding verergerden o.a. mijn hartritmestoornissen keer op keer. Dan kun je al snel de conclusie trekken dat zoiets aandacht nodig heeft, direct. Toch eens even teruggekoppeld naar mijn cardioloog. Conclusie; heel vervelend, maar we kunnen er niets mee tot mijn voeding beter ingesteld is omdat daar een hoofdfactor ligt + verergering door regelmatig medicatie uitspugen. Immers, verandering van medicatie spuug ik er toch net zo vaak uit en de slechte staat van voeding triggert de boel. Hmm, ja, heeft hij een verdraaid goed punt! Dat was in de tijd dat ik net een eerste consult had gepland bij de 2e internist, die me uiteindelijk aan de sondevoeding zou helpen. Cardioloog blijkt gelijk te hebben gehad; ik reageer beduidend beter op een betere voedingstoestand dan op wijzigen van medicatie (ook geprobeerd i.v.m. makkelijkere toediening via sonde) of ophoging (ook uiteindelijk geprobeerd toen aansterken niet zo snel gebeurde).



Dit soort dingen kun je beter aanpakken zodra ze zich presenteren. Des te "kleiner" je ze kunt houden, des te beter. Je geeft zelf al aan niet te staan springen om bijv. een PEG; is dat geen geweldige motivator eigenlijk om dan nu alles op alles te zetten om jouw huidige voedingstaat te verbeteren?



Qua basisinfo; ik vraag me af in hoeverre dat ligt bij jouw houding en de kennis van diëtiste. Je wordt immers al in bepaalde mate behandeld voor een voedingsprobleem. Ze weet dat je in bepaalde mate moet vechten om te consumeren wat nodig is. Ook al verzwijg jij dan een stuk, dan zou dat al genoeg moeten zijn naar mijn bescheiden mening om jou te leren wat voor invloeden er zijn als je dat gevecht niet vol in gaat en hoe allerlei processen in het lijf en geest werken. Neem nu die misselijkheid. Een mens reageert daar vaak op door niet te eten bij misselijkheid. Als je dan niet weet dat te weinig eten misselijkheid kan verergeren en een vicieuze cirkel kan triggeren, hoe moet je in hemelsnaam dan echt de motivatie vinden om misselijkheid te negeren en te eten?



Die 3 uur niet eten of drinken is ook een typisch dingetje waar een goede diëtiste mee kan helpen om te kijken hoe het in een werkbaar vat te gieten. Praktisch gezien houd je dan immers 21 uur per dag over voor 3000 cal, of te wel; 1000 cal per 7 uur. Hoe is dat werkbaar te maken? Hier is het vaak ook enorm rekenen qua uren door medicatie, niet kunnen combineren van eten + sondevoeding binnen bepaalde tijd etc. maar daarin is de diëtiste de eerste om mee te helpen puzzelen als ze ook maar denkt te merken dat ik er mee loop te zoeken.



Ik ben gewoon maar eerlijk en uiteraard beperkt in mijn kennis, maar als ik merk hoe de meest simpele begintips van andere forummers voor jou handige tips blijken te zijn dan vraag ik me wel af in hoeverre de diëtiste voor jou in deze adequaat kan helpen. Niets ten nadele van alle lieve dames hier maar het zijn toch wel een van de eerste dingen die de revue passeren op weg naar aankomen.



Ondergewicht is niet enorm belangrijk. Natuurlijk, het is iets om aan te pakken als dat een groot probleem wordt maar het is niet zo dat ondervoeding alleen bij ondergewicht kan voorkomen. Helaas een hardnekkig foutief denken bij veel mensen en ook in de medische wereld, maar ondervoeding kan bij elk gewicht voorkomen. Ook bij bijv. zwaar overgewicht. Mocht het je helpen qua kennis en/of motivatie; er zijn een aantal handige tools om te bekijken of iemand ondervoed is of dreigt te worden. Hele simpele dingetjes met maar een paar gegevens die je nodig hebt. De SNAQ (wat een naam ook) en de MUST heten o.a. dergelijke tools.



Voor mijzelf ging het licht echt branden toen ik dat verschil geleerd kreeg door een diëtiste tussen ondergewicht en ondervoeding. Ik dacht destijds dat de laatste niet zonder de eerste kon en had een gezond gewicht. Dus geen probleem, toch? Sterker nog; zo ben ik ook behandeld door diverse diëtisten tijdens een ziekenhuisopname die ingeschakeld werden door bijv. o.a. 3 weken niet eten na een ingreep. Ik ging naar een diëtiste destijds met de vraag hoe ik iets makkelijker mijn intake kon verhogen omdat ik toen al wel wist dat ik energie- en eiwitverrijkt moest eten i.v.m. decubituspreventie en verbetering van mijn wondgenezing. De diëtiste waar ik toen kwam liet me inzien dat ik ondervoed was, ik kon immers al te lang niet eens innemen waar de behoefte lag zonder dat verhogende dieet. Oeps! Toen zag ik pas in dat dit een belangrijk iets was en niet meer ergens onder aan mijn lijstje kon gaan bungelen.



Psychisch zwaar ervaar ik het zelf niet meer. Het is loeizwaar geweest in de tijd dat ik wist dat ingrijpen nodig was maar die hulp er niet was door een kneitereigenwijze huisarts die volharde in "jij bent niet ondervoed want je weegt geen 35 kilo". Dat is ontzettend zwaar geweest en tegelijkertijd was het een tijd met een enorme sluier erover gevoelsmatig door de heftige ondervoeding. Sinds er aangepakt werd was het eigenlijk bijna alleen maar puur opluchting qua sondevoeding. Alles wat ook maar neigde naar een gevalletje "je hebt geen probleem want je weegt geen 35 kilo" was een enorme stress-factor maar het ingrijpen an sich? Het is letterlijk een kans op leven.



Maar goed, ik heb dan ook de wetenschap dat ik ooit best aangehikt heb tegen een blaasstoma en dat uiteindelijk alleen maar als enorme bevrijding gezien heb. Daardoor kon ik de sondevoeding ook zo zien; het zal een drempel zijn die ik liever nu dan morgen neem. Toen mijn interniste ingreep, leek ik even stabiel te zijn. Waardoor ik het zelf aandurfde om even de tijd te nemen om andere opties die ze had aan te grijpen. Niet dat die nu magisch zouden zijn maar ik wilde het gevoel hebben er echt alles aan te hebben gedaan. Die ruimte gunde ze me. Toen het weer achteruit ging en ik moest erkennen dat de opties geen verbetering meer te bieden hadden was het even toch dat drempeltje. Dat wist ik en heb ik uitgesproken bij de logopediste. Waarop zij me benodigde schop gaf; je weet dat het nodig is, dus wanneer ga je naar boven (lokatie internist). Ja, inderdaad. Die knoop doorhakken en zeggen; sondevoeding s.v.p. was even hikken maar sindsdien alleen maar een last van mijn schouders af.



En de PEG nu? Dat is alleen maar verbetering t.o.v. de neusmaagsonde. Die heeft me doen aansterken wat nodig was en de testperiode door geholpen maar nu gaat die me steeds meer kwaad doen. Alleen daarom al ervaar ik de plaatsing deze week als een positief iets.



Weet je, het is vaak zo die drempel. Daar tegenaan hikken, maar eenmaal erover is het ergste vaak geweest. Natuurlijk, nog genoeg emoties en bepaald geen rozengeur&manenschijn maar de ergste druk is er vaak wel af merk ik. Voor jou is dat nu kennelijk onder ogen komen dat er inderdaad wat gaande is en aandacht nodig heeft. Een moment die ieder mens volgens mij heeft. Zoiets in laten zinken ís ook niet leuk. Maar heb jij eigenlijk niet al dat hoofd uit het zand getrokken? Je weet het immers al, benoemd ook waar pijnpunten liggen en opent een topic omdat je een bepaalde behoefte aan steun merkt. Je laat het dus al inzinken, je staat al op de drempel en niet meer ervoor. Nu nog voorbij de drempel en er mee uit de voeten komen. Als ik voor mezelf terug kijk dan denk ik dat je nu op een zwaar moment zit psychisch maar dat straks achter die drempel er een stuk opluchting ligt. Het niet meer verstoppertje met jezelf hoeven spelen lucht ook enorm op.



Hopelijk vind je hierin snel een voor jou productievere weg, het is je gegund in elk geval. Voor wat betreft aanbod; mocht je er ooit behoefte aan hebben dan hoor ik het wel. Gil op het forum of voel je altijd vrij om te mailen op pixiedustopviva@gmail.com



En sorry dat het weer zo'n ellenlange posting is, merk dat ik hierin verdraaid slecht kort en bondig kan zijn.

quote:_Toetie_ schreef op 10 juli 2011 @ 20:54:

[...]





Hoi,



Ik herken bij jou ook wel dingen, zoals het vrijwel altijd koud hebben enz.. De opmerkingen die ik krijg van mensen kon ik heel lang over mn kant laten gaan.

Ik ben nou eenmaal geen zoetekauw of taarteter... nou, je moest eens horen als je dat op een verjaardag afsloeg. 'bang dat je te dik wordt?' en dat soort opmerkingen.

maar het toppunt (en ommekeer) was eigenlijk vorige week ... Ik moest naar het ziekenhuis, afspraak met anesthesist... moest paar vragen beantwoorden en toen kwamen we bij mn gewicht.. zegt die vrouw: 'Eet je wel 'gewoon'?? Dus ik zeg ja, gaat prima.

'Ja, zegt ze, want we krijgen ook patienten die gewoon niet willen eten'... ja en dus... wtf heeft dat met MIJ te maken dacht ik? Maar ik antwoordde nog netjes van "heb ik geen last van, ik eet wel gewoon'.

Maar tel daar mijn eigen frustratie bij die opmerking en ineens zag ik het licht ofzoiets... NU moet er iets veranderen. Ben nu een week of wat aan de fantomalt,maar het gaat inderdaad niet zo snel (als ik zou willen).

Kennelijk moet ik dus een beroep doen op mijn geduld... .



Veel van wat hier geschreven wordt doe ik allemaal al zo'n beetje. Ik lust alleen geen boter op mijn brood, dus dat gaat hem niet worden.

Maar die noten... Ikzelf ben wel gek op cashewnoten...

Dus 'verplicht' een zakkie cashewnoten eten is niet echt een straf . Pindakaas schijnt inderdaad ook veel calorieen te bevatten...ook maar eens proberen dan.



Maar het keyword is kennelijk: geduld...

Grappig dat het bij jou ook zo'n moment was om er echt iets aan te gaan doen. Het lastige is inderdaad dat je het gevoel hebt je te moeten verantwoorden voor een eetprobleem dat je niet eens hebt. Althans, je hebt geen eetstoornis...Bij mij was het een standaard lunch met collega's waar ze het over vrouwen hadden. Je had volgens hen dik, mollig en slank. oh ja, en mager, zoals webs. Ze moeten mijn gezicht gezien hebben, want er kwam nog achteraan. Ja sorry webs, maar jij bent echt te mager.

Tja, zit je dan met je pizzapunt en eiersalade



Vwb de rest: mooi dat je aan de noten gaat! (-> macademia!!! ). Ken je naast pindakaas trouwens ook tahin? Dat is een lekker alternatief! Oh, en kokosbrood is ook een goede hoewel het vast niet zo gezond is als pindakaas is het wel puur natuurlijk (kokos) en calorierijk.



Voor mij hielp het beste naast de vette toegevoegde happen om mijn normale eten calorierijker te maken. Dus inderdaad boter door je groente, 's avonds niet snaaien met wortel, maar met een vetter alternatief, meer beleg, ipv water bij je lunch vruchtensap of yoghurtdrink etc. En dan maakt die boter op je brood ook niet uit. Ik bedoel, ik drink nog steeds twee magere producten: magere melk in mijn koffie en als ik zo af en toe cola drink: cola light. Ik vind het alternatief gewoon niet zo lekker dus dan maak ik 's ochtends naast mijn koffie wel een fruitshake met volle melk en eet ik bij mijn cola een balisto

whaha, als het kon zou ik jullie die tiramisu persoonlijk komen brengen, merk ik nu want ik blijf maar reageren. M.n. voor Toetie: ik voel me gewoon ook echt veel beter met een paar kilo meer. Het gaat nergens over qua gewicht, maar ik merk dat ik net lekkerder in mijn vel zit en het in ieder geval een stuk leuker is om kleding te kopen (want kont )!

quote:_Webs_ schreef op 10 juli 2011 @ 20:12:

Pixie: tipje van de sluier? (ik gok dat je vorige nick met R begon, klopt dat?).



Inderdaad, in een keer goed.



[quote[Helaas is het geen liefdesverdriet of heel tenger figuur, maar ben ik gewoon altijd aan de lichte kant en kom ik moeilijk aan. Het is altijd op het randje van een te laag gewicht geweest waardoor ik gewoon te weinig buffer had voor wanneer ik bijv. ziek wordt. Ben er dan ook heel blij mee en gek genoeg best trots op (het voelt zo af en toe namelijk echt als tegen de klippen opeten met dit soort hoeveelheden ) en hoop dat mijn gewicht in ieder geval een tijd zo blijft. [/quote]



Logisch dat je trots bent op het werk dat je verzet hebt! Dat is niet niets immers.



quote:_Webs_ schreef op 10 juli 2011 @ 20:13:

Superdik superdun vind ik trouwens een hele goede tip. Mooi dat het voor jou (PD) zo goed geholpen heeft (al klinkt het niet alleen maar leuk zoals je het verteld.)Leuk is het niet altijd geweest in dit traject, maar SD-SD was voor mij echt een positief iets. Nou ja, na de eerste shock. Het was echt even shockerend om lijven te zien vergelijkend met de mijne en dat licht te zien. Sindsdien is het een bouwsteen in die motivatie naar beter en een realistische visie hebben en houden in dit onderwerp. Het zien van al die valkuilen, smoesjes, denkwijzen, en enorme verschil tussen inname van beide mensen. Het is me echt een enorme eye-opener geweest en nog.

Webs; dingdingding! In gewicht in cijfer kan het enorm subtiel zijn maar de uitwerking ervan kan zoveel groter zijn.



Als de tiramisu op is of je de neus uit mocht komen (kan dat?), dan kun je altijd hier zelfgebakken koekjes etc. komen halen. Best handige hobby soms! De geur van bakken schijnt te triggeren en bovendien heb ik nu altijd een verse voorraad van gingerbread koekjes. Die kan ik vaak wel velen als andere dingen niet goed vallen en niet te laag in de cal.

quote:_Webs_ schreef op 10 juli 2011 @ 21:34:

[...]



Grappig dat het bij jou ook zo'n moment was om er echt iets aan te gaan doen. Het lastige is inderdaad dat je het gevoel hebt je te moeten verantwoorden voor een eetprobleem dat je niet eens hebt. Althans, je hebt geen eetstoornis...Bij mij was het een standaard lunch met collega's waar ze het over vrouwen hadden. Je had volgens hen dik, mollig en slank. oh ja, en mager, zoals webs. Ze moeten mijn gezicht gezien hebben, want er kwam nog achteraan. Ja sorry webs, maar jij bent echt te mager.

Tja, zit je dan met je pizzapunt en eiersalade



Vwb de rest: mooi dat je aan de noten gaat! (-> macademia!!! ). Ken je naast pindakaas trouwens ook tahin? Dat is een lekker alternatief! Oh, en kokosbrood is ook een goede hoewel het vast niet zo gezond is als pindakaas is het wel puur natuurlijk (kokos) en calorierijk.



Voor mij hielp het beste naast de vette toegevoegde happen om mijn normale eten calorierijker te maken. Dus inderdaad boter door je groente, 's avonds niet snaaien met wortel, maar met een vetter alternatief, meer beleg, ipv water bij je lunch vruchtensap of yoghurtdrink etc. En dan maakt die boter op je brood ook niet uit. Ik bedoel, ik drink nog steeds twee magere producten: magere melk in mijn koffie en als ik zo af en toe cola drink: cola light. Ik vind het alternatief gewoon niet zo lekker dus dan maak ik 's ochtends naast mijn koffie wel een fruitshake met volle melk en eet ik bij mijn cola een balisto



Ben geen fan van kokos.. dus kokosbrood gaat em niet worden... tahin ken ik niet.

Maar pindakaas vind ik op een beschuit of witbrood wel lekker. Zal een kijken naar die macademia's .. ken ik niet.

Ik had mezelf al voorgenomen om anders ook maar elke dag een Twix te eten... DAT vind ik dan wel erg lekker en een zak met van die mini nutsen is ook zo leeg als ik niet oplet

En misschien is het een goed idee om de dag te beginnen (of als tussendoor) een Breaker van Friesche Vlag te nemen. Vind ik ook erg lekker namelijk.



Ik kreeg ook te horen dat jongens/mannen niet op mij zouden kunnen vallen want ik was in hun ogen veel te mager.. zij hielden van wat meer vlees zeg maar.

Tja, en DAT heb ik nou eenmaal niet. heb wel een kont gelukkig! Tenminste, voor mijn figuur dan.

Mijn man vind dat er niks mis is met mijn figuur... gelukkig maar. Maar hij begrijpt het wel dat ik er een paar kilo bij zou willen omdat IK dat ZELF wil.

Er is ooit door een arts tegen mij gezegd: jij bent een volwassen vrouw in een kinderlijf(je). En bedankt!

Nu kan ik lekker zeggen dat dit 'kinderlijfje' 2 zwangerschappen heeft voldragen en de kinderen ook zelf heeft gevoed! Al was het 'maar 2 maanden, maar het gaat ff om het idee...

Had ook de stille hoop dat ik wat 'heup'zou ontwikkelen in die tijd,maar nee... helaas...

quote:Pixiedust schreef op 10 juli 2011 @ 21:40:

Webs; dingdingding! In gewicht in cijfer kan het enorm subtiel zijn maar de uitwerking ervan kan zoveel groter zijn.



Als de tiramisu op is of je de neus uit mocht komen (kan dat?), dan kun je altijd hier zelfgebakken koekjes etc. komen halen. Best handige hobby soms! De geur van bakken schijnt te triggeren en bovendien heb ik nu altijd een verse voorraad van gingerbread koekjes. Die kan ik vaak wel velen als andere dingen niet goed vallen en niet te laag in de cal.



Ooooh over Tiramisu gesproken... ik heb nog in de koelkast staan....

Oke, straks niet meer dus. het is maar een klein bakje, dat is dan wel weer jammer. Ik kan me echt klem eten aan dat spul.

quote:Pixiedust schreef op 10 juli 2011 @ 21:40:

Webs; dingdingding! In gewicht in cijfer kan het enorm subtiel zijn maar de uitwerking ervan kan zoveel groter zijn.



Als de tiramisu op is of je de neus uit mocht komen (kan dat?), dan kun je altijd hier zelfgebakken koekjes etc. komen halen. Best handige hobby soms! De geur van bakken schijnt te triggeren en bovendien heb ik nu altijd een verse voorraad van gingerbread koekjes. Die kan ik vaak wel velen als andere dingen niet goed vallen en niet te laag in de cal. Tiramisu kan je gelukkig nooit de neus uitkomen en ik heb denk ik dezelfde hobby. Zullen we een keer je gingerbread tegen mijn cinnamon buns ruilen

quote:_Toetie_ schreef op 10 juli 2011 @ 21:53:

[...]





Ben geen fan van kokos.. dus kokosbrood gaat em niet worden... tahin ken ik niet.

Maar pindakaas vind ik op een beschuit of witbrood wel lekker. Zal een kijken naar die macademia's .. even voor je opgezocht: per 100gr 741 kcal! (en heerlijk). Lidl heefft handige meeneemzakjes ken ik niet.

Ik had mezelf al voorgenomen om anders ook maar elke dag een Twix te eten... DAT vind ik dan wel erg lekker en een zak met van die mini nutsen is ook zo leeg als ik niet oplet

En misschien is het een goed idee om de dag te beginnen (of als tussendoor) een Breaker van Friesche Vlag te nemen. Vind ik ook erg lekker namelijk.



Ik kreeg ook te horen dat jongens/mannen niet op mij zouden kunnen vallen want ik was in hun ogen veel te mager.. zij hielden van wat meer vlees zeg maar.

Tja, en DAT heb ik nou eenmaal niet. heb wel een kont gelukkig! Tenminste, voor mijn figuur dan.

Mijn man vind dat er niks mis is met mijn figuur... gelukkig maar. Maar hij begrijpt het wel dat ik er een paar kilo bij zou willen omdat IK dat ZELF wil.

Er is ooit door een arts tegen mij gezegd: jij bent een volwassen vrouw in een kinderlijf(je). En bedankt!

Nu kan ik lekker zeggen dat dit 'kinderlijfje' 2 zwangerschappen heeft voldragen en de kinderen ook zelf heeft gevoed! Al was het 'maar 2 maanden, maar het gaat ff om het idee...

Had ook de stille hoop dat ik wat 'heup'zou ontwikkelen in die tijd,maar nee... helaas...Zo, dat zijn inderdaad ook lekkere opmerkingen. Goed dat je je daar niets van hebt aangetrokken! Gelukkig vond mijn ex mijn lichaam ook gewoon prima, al geeft hij nu wel toe dat het het met een paar kilo extra (nog) mooier vindt omdat ik er zelf gewoon blijer mee ben.

Webs, dank je wel voor het opzoeken!!! Laat ik nou net een Lidl om de hoek hebben. Dat zijn behoorlijk wat kc's, beter!

Dus ik ga morgen gelijk ff kijken.

Enne...cinnamon buns! Die zijn ook zooooooo lekker.

Heb ze ooit in Canada gegeten bij mn oma, daarna nooit meer jammer genoeg. Maar die waren me toch lekker.

Misschien een idiote vraag, maar groeien je borsten ook een beetje mee als je wat aankomt? Niet dat ik een soort van Pamela Anderson oid wil worden,maar ietsje voller zou leuk zijn.

In mijn zwangerschappen ontwikkelde ik beide keren een B cup(je)... en ik was daar best trots op.

Bekend verhaal... Ik ben na ziekte ooit 12 kilo afgevallen. Van 61 naar 49. Ik heb er twee jaar over gedaan om op de 57 te komen. Aankomen is ontzettend moelijk. Sla je 1 keer een maaltijd over ga je al weer terug richting af... Zeg maar.

Ik heb verschillende diëtiste etc gehad. Wat uiteindelijk bij mij heel goed werkte was kwark!!

Die van zaanse hoeve bosvruchten 3x per dag. Is schrik niet 1,5 kilo kwark op een dag....is 1500 cal.

Daar naast 6 boterhammen. Dus na elke bak kwark 2 boterhammen... Met gezond beleg. 's avonds gevarieerd avond eten... Veel koolhydraten en eiwitten. En dan tussen door hier en daar een banaan etc. En het belangrijkste dwing jezelf om te eten, dan maar te laat op het werk te laat na je pauze etc. Eten is even nummer 1... En dan komt het vanzelf goed heel veel succes!!

Hahahaha ja borsten groeien ook ik ging van d naar à en sinds deze week c fijn!!!

quote:schaapje88 schreef op 10 juli 2011 @ 22:49:

Hahahaha ja borsten groeien ook ik ging van d naar à en sinds deze week c fijn!!!



Kijk, da's nou een heule fijne bijkomstigheid inderdaad!



Ben trouwens ook wel van de kwark, dus da's goed om te weten.

Dan moet het met al die goeie adviezen wel goedkomen dacht ik zo...

quote:doeiiiii schreef op 10 juli 2011 @ 19:08:

Ik weet het inderdaad zelf, en elke keer weer wuif ik het een soort van weg, sluit mijn ogen ervoor want dan is het er niet. Er is namelijk nog zoveel meer waar ik allemaal mee moet dealen dat dit maar een kleine fractie lijkt die op alles nog eens extra druk legt.

Door dit topic te openen hoop ik ook juist alert te blijven en alles er aan te doen, continu! (dat gezegd te hebben moet ik nu even wat innemen) Want dat wil ik, maar soms wordt alles me zo erg teveel heb ik een slechte dag en kom ik in die spiraal terecht en laat ik direct meer schieten. Dat moet gewoon voorbij zijn. Juist door dit hier te uiten maak ik het meer waar voor mezelf.

En, vertel Doei. Heb je deze week ook wat aan het topic gehad en stappen in de goede richting kunnen zetten?

quote:schaapje88 schreef op 10 juli 2011 @ 22:48:

Die van zaanse hoeve bosvruchten 3x per dag. Is schrik niet 1,5 kilo kwark op een dag....is 1500 cal.

Niet vervelend bedoeld, maar dit is nu niet bepaald de meest........makkelijk vol te houden op lange termijn manier voor iemand die al in bepaalde mate medische problemen rondom eten heeft en een energieverrrijkt dieet moet volgen. Anderhalve kilo kwark opgeteld bij een lijf dat in bepaalde problemen heeft met voedselinname/-verwerking voor maar 1 cal/gram? Een enorme hoeveelheid wegwerken voor weinig inhoud. Daar zijn een hele hoop andere makkelijkere verantwoorde wegen in te bedenken die meer cal/gram bieden en daarmee de taak op zijn minst makkelijker maken.

quote:doeiiiii schreef op 09 juli 2011 @ 23:36:

Ik kan geen medicatie tegen me misselijkheid gebruiken helaas ivm medicijnen combinaties. Ik heb de kwark-tip gekregen van mijn dietiste, verder heeft ze eigenlijk helemaal niet zoveel tips gegeven.



Gezien ik hetzelfde probleem heb/had door medicatie kwam ik op dit onderwerp. Jammer genoeg heeft het heel weinig nut als je niet schrijft wat er echt ad hand is. Tegen misselijkheid zijn er namelijk altijd! medicijnen te krijgen welke medicijnen je ook slikt. Of ze werken is de vraag.



Verder in het topic schrijf je dat je maag-darmklachten hebt. (waarom schrijf je dat niet meteen?) Welke? Dat je deze hebt dat is duidelijk, die bijwerking heb je om die reden. Met zuivel moet je bij sommige klachten heel erg oppassen en aangezien je slecht tegen kaas kan, zal je hoogstwaarschijnlijk in die categorie vallen.

Zuivel kan trouwens misselijkheid wegnemen, maar ook veroorzaken.



De enige tip die ik je kan geven is een tip tegen die misselijkheid.

Bel je huisarts eens op en vraag of je dagelijks diarreeremmers in mag nemen.(dat zijn er ong 3 per dag) Aangezien ik niet weet wat je aandoening ed is ga ik niet zeggen dat dat mag. Maar ik heb dat in ieder geval gedaan op advies van de internist. (je spijsvertering wordt afgeremd en je maag krijgt meer ruimte)

Hierdoor is m'n misselijkheid verdwenen en ga ik nu dmv een dieet wat kilo's eraan kweken.



Succes!

Hallo dames,



Ik ben zo blij! Ik ben dus begonnen met fantomalt, een poosje terug en ben ruim 2 weken geleden aan mijn teen geopereerd zodat ik dus nog zeer weinig beweeg en kennelijk heeft dat zijn vruchten afgeworpen...

Toen ik maandag terugkwam van vakantie (3 dagen na operatie op vakantie gegaan) ging ik op de weegschaal staan...en jawel.. 44 kilo (en een beetje)! dat is dus ruim een kilo erbij!!

Ben nu dus wel erg gebrand op het feit niet te zakken onder die 44 kilo..

Ik zit voorlopig nog ingetaped en kan dus niet veel lopen nog. Wie weet wat er nog aan gaat komen.



Hoe gaat het met de rest?

Gefeliciteerd, Toetie hartstikke goed! Zo zie je maar weer dat bij jou de balans tussen verbranding en inname "gewoon" anders ligt dan "gemiddeld". Wat je nu geleerd hebt is heel veel waard. Het zal zeker niet altijd makkelijk zijn, maar als je straks weer terug gaat naar het gewone dagelijkse bewegen dan zal jouw intake dus omhoog moeten en/of je met een kritische blik moeten kijken naar het bewegen. Als je bijv. de hele dag aan het rennen en vliegen bent op het werk dan is daar ook net wat lastiger tegen aan te eten als je al wat vlotter verbrand immers.



Waar ben je geweest op vakantie? Kijk daar ook nog even naar trouwens, kan best zijn dat je onbewust net iets meer calo's gegeten hebt. Of gedronken natuurlijk! Als dat wel ook geholpen heeft is het handig om die informatie ten goede te gebruiken.



Los daarvan; echt harstikke goed joh dat je al zo snel resultaat ziet met de fantomalt. Natuurlijk, je hebt er zelf ook veel voor gedaan wat enorm belangrijk is! Maar dan nog is het best vaak erg lastig om met fantomalt toch al zo "snel" zo'n resultaat te zien, goed hoor!! En beterschap natuurlijk met de teen. (of dat misschien ergens nog maar even niet? )





Zelf ben ik terug bij "af". Er zijn nogal wat blunders en fouten gemaakt rondom mijn PEG-plaatsing met als gevolg 23 dagen ziekenhuis en terugval in gewicht. Kan nog niet op de eigen weegschaal, dus precies is het nog even afwachten. Volgens ziekenhuisweegstoel zou ik laag in de 53 zitten maar weet van vorige keren dat die een stuk...... positiever ingesteld is dan mijn eigen weegschaal. Hoop zelf op laag 52. Dieptepunt was 51,8 dus zelfs al zou die laag 53 kloppen dan is eigenlijk nog 8 maanden hard werken teniet gedaan. Nu wel lekker thuis en weer op de intake die nodig is. Met een streefdoel van een pond tot max. 1 kilo per maand erbij zal het wel weer even duren voor ik terug ben waar ik was en daarna het doel bereik maar dat komt nu vast wel. En stiekem hoop ik een kleine jumpstart te maken van 1 kilo in een maand dankzij eenzelfde strategie als jij; van een nood een deugd maken. Verminderde belastbaarheid, minder bewegen en dus verbranden en ook even mezelf in acht nemen. Alles wat niet echt noodzakelijk is voor nu even niet doen en die energie in aankomen steken. In elk geval kan ik nu weer aan de weg naar boven beginnen en kan daarin weer de juiste begeleiding me helpen. Kom maar op, aangenamer gewicht!

Hmm, het andere topic linkt hierheen en ik zie nu pas je post PD. Dat is mooi.....jammer. Gaat het inmiddels wel weer de goede kant op?



Hier tot nu toe prima. Ipv weer afvallen is er zowaar nog een kilo bij (vakantie ). Ik eet nu inmiddels weer wat minder, maar probeer te zorgen dat ik niet te weinig of te veel groente, water etc. binnen krijg en het lijkt goed te gaan!

Las het inderdaad daar ook al Webs, 7 erbij hartstikke goed! Het magische woord toch weer; vakantie. Als die kilo eraan blijft, ook al merk je dat je nu weer wat minder eet, dan is er al heel wat gewonnen. Dan zou je bijna denken dat het een herhaalbare methode voor jou zou kunnen zijn (wat je ook precies tijdens de vakantie hebt gedaan/gelaten). Blijf zo doorgaan!





Hier nog geen "spectaculaire" resultaten, maar dat wist ik al wel. Bleek terug gevallen tot 52.4. Ben al voorzichtig opgelucht om te merken dat ik daarin stabiel ben ondanks noodgedwongen de laatste tijd teveel doen. Dat heeft al vaak genoeg voor een min gezorgd, dus vat stabiliteit maar positief op. Dat gezegd hebbende, kan niet wachten tot het echt weer oploopt! Zou heerlijk zijn om mijn kleding wat minder te zien flodderen en wat lichamelijke onhandigheden die door het afvallen zijn ontstaan weer te zien verdwijnen. En dan in december wat vakantiegewicht extra erbij, zou helemaal welkom zijn.