Lijf & Lijn
alle pijlers
Ben jij blij met je uiterlijk?
zondag 27 december 2020 om 12:20
Pas had ik met een vriendin een gesprek over instagram dat veel vrouwen aan zichzelf laten sleutelen of dat vrouwen ontzettend veel selfies posten. In deze tijd draait het veel om perfectie en toen kregen we het erover hoe zie jij jezelf?
Mijn vriendin is echt een mooie meid om te zien maar vond zichzelf gewoon oke.
Hoe zie jij jezelf? Vind jij jezelf mooi of zie jij veel verbeter punten?
Mijn vriendin is echt een mooie meid om te zien maar vond zichzelf gewoon oke.
Hoe zie jij jezelf? Vind jij jezelf mooi of zie jij veel verbeter punten?
dinsdag 29 december 2020 om 21:24
Pinaco schreef: ↑29-12-2020 10:13Mijn manager zei ooit tegen mij: Het is maar goed dat jij niet bij de klantenservice zit, met die stem van jou.
Tot dat moment was ik me er nooit bewust van geweest dat er iets mis mee was.
Ik ben wel prima tevreden. Ik ben redelijk gemiddeld qua lijf en gezicht. Ben niet de knapste op een feestje, maar ook niet de lelijkste. Op sommige foto's sta ik knap en op andere foto's niet. Ik ben blij dat er iets leuks van te maken is als ik m'n haar en make-up doe. En dat mijn lijf gezond is, want dat is me de wereld waard.
lekker dan. Wat een hork zeg. Ik mag hopen dat je nog altijd van mening bent dat met jouw stem, inderdaad helemaal niets mis is! Jouw geluid is van jou en daar hoeft niemand stom over te doen.
dinsdag 29 december 2020 om 22:15
Wat ik jammer vind is dat veel vrouwen (ik zelf ook) op een bepaald moment allerlei complexen krijgen en zelf het meeste kritiek hebben op hun uiterlijk. Wanneer gebeurt dat? Ik kan me nog herinneren dat mijn kinderen als kleuter voor de spiegel stonden met een air van ‘wow, wat zie ik er goed uit’. En dan gaandeweg, in de puberteit, worden het onzekere schaapjes, terwijl ze er prachtig uit zien. ‘Ja’, zeggen ze dan ‘maar jij bent mijn moeder, dus jij moet dat vinden.’
dinsdag 29 december 2020 om 22:45
@hobbelt verder: ik ben me er alleen bewust van als ik heel enthousiast wordt of me mee laat slepen in een situatie. Dan vind ik mezelf ook niet zo mooi meer klinken 
maar verder heb ik er geen last van. Het was op dat moment ook geen relevante opmerking, dus gewoon ongepast. En van een man, om wiens mening ik niet vroeg. Daar zijn de meeste vrouwen wel aan gewend, toch? 
dus die heb ik verder gewoon naast me neer gelegd.
maar verder heb ik er geen last van. Het was op dat moment ook geen relevante opmerking, dus gewoon ongepast. En van een man, om wiens mening ik niet vroeg. Daar zijn de meeste vrouwen wel aan gewend, toch? dus die heb ik verder gewoon naast me neer gelegd.
dinsdag 29 december 2020 om 22:49
Social media, tv, hoe mensen zich gedragen. We merk gauw zat dat uiterlijk belangrijk bevonden wordt. Dat merken ze jong ook al. Mijn 7 jarige nichtje heeft het over afvallen want ze wil op haar tenger gebouwde vriendinnetje lijken.KamilleT schreef: ↑29-12-2020 22:15Wat ik jammer vind is dat veel vrouwen (ik zelf ook) op een bepaald moment allerlei complexen krijgen en zelf het meeste kritiek hebben op hun uiterlijk. Wanneer gebeurt dat? Ik kan me nog herinneren dat mijn kinderen als kleuter voor de spiegel stonden met een air van ‘wow, wat zie ik er goed uit’. En dan gaandeweg, in de puberteit, worden het onzekere schaapjes, terwijl ze er prachtig uit zien. ‘Ja’, zeggen ze dan ‘maar jij bent mijn moeder, dus jij moet dat vinden.’
woensdag 30 december 2020 om 01:48
Vooral dat je op dat moment er aan toe doet in het leven van een kind. Je moet rust en zelfvertrouwen uitstralen, dus het begint bij je innerlijke en dan ga je vanzelf aan je uiterlijk werken.HobbeltVerder schreef: ↑29-12-2020 21:22Wat mooi om te lezen
Kinderen zijn (meestal) liefde
Hondenmens, ik zou ook niet weten hoe jouw moeder dat bedoelt hoor. Misschien dat je klein bent, schattig?
Het is best moeilijk om jezelf als mooi te zien.
Zouden mannen dit net zo hebben of is het juist een vrouwending?
woensdag 30 december 2020 om 02:02
Hier was de eerste die mij bekritiseerde rond mijn 13 à 14 ... mijn moeder.KamilleT schreef: ↑29-12-2020 22:15Wat ik jammer vind is dat veel vrouwen (ik zelf ook) op een bepaald moment allerlei complexen krijgen en zelf het meeste kritiek hebben op hun uiterlijk. Wanneer gebeurt dat? Ik kan me nog herinneren dat mijn kinderen als kleuter voor de spiegel stonden met een air van ‘wow, wat zie ik er goed uit’. En dan gaandeweg, in de puberteit, worden het onzekere schaapjes, terwijl ze er prachtig uit zien. ‘Ja’, zeggen ze dan ‘maar jij bent mijn moeder, dus jij moet dat vinden.’
Niet lang daarna begon mijn vader gezellig mee te doen.
(Niet verwonderlijk, hij bekritiseerde ook mijn moeder voortdurend hoewel die een maatje 36 à 38 had.)
Daarna kwamen de pubers op school, hobby's, ... pas die me vertelden dat ik dik en lelijk was.
En "of ik soms zwanger was, want dat kon niet anders met zo'n buik".
Social media bestond gelukkig niet in 1998.
Het was ook mijn moeder die mij naar mijn eerste diëten leidde.
Ze deed - onder druk van mijn vader - zelf niet anders, dus een dochter die vrouwelijke vormen kreeg* ... dat moest bestreden worden.
*Achteraf gezien.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
woensdag 30 december 2020 om 09:46
Wat naar Wissewis. Bizar dat ouders zo met hun kinderen omgaan. Ze beseffen waarschijnlijk niet eens wat hun impact is.
Mijn vader zei vroeger altijd dat ik hele grote oren had. Echt om me een beetje op te naaien/te pesten. Dat was niet leuk, maar dat zat me verder niet actief dwars. Totdat ik ooit op de middelbare school bij Frans zat en een akkefietje had met de leraar.
Ik kreeg een woord niet goed uitgesproken en de beste man was van mening dat ik beter moest luisteren. Dus hij wilde dat ik op mijn tafel zou gaan staan en mijn oren "open trok", zodat het wel zou lukken. Daar zat voor mij zo'n weerstand/drempel/toch wel pijn, dat ik het verdomde. Uiteindelijk ben ik bij de rector beland (achteraf gezien had die leraar beter op het matje geroepen kunnen worden, wat een achterlijke lul) en hebben ze mijn vader gebeld. Tja, die kon wel uitleggen waarom ik weigerde...
Dit was overigens in 2006, niet een jaar of 30 geleden...
Vorig jaar besefte ik zelf dat mijn oren vergeleken bij anderen wat groot zijn en dat ik een beetje flaporen heb. Maar dat stoort me verder niet ofzo, oren zijn toch maar rare dingen (bij niemand echt mooi, toch?)
Mijn vader zei vroeger altijd dat ik hele grote oren had. Echt om me een beetje op te naaien/te pesten. Dat was niet leuk, maar dat zat me verder niet actief dwars. Totdat ik ooit op de middelbare school bij Frans zat en een akkefietje had met de leraar.
Ik kreeg een woord niet goed uitgesproken en de beste man was van mening dat ik beter moest luisteren. Dus hij wilde dat ik op mijn tafel zou gaan staan en mijn oren "open trok", zodat het wel zou lukken. Daar zat voor mij zo'n weerstand/drempel/toch wel pijn, dat ik het verdomde. Uiteindelijk ben ik bij de rector beland (achteraf gezien had die leraar beter op het matje geroepen kunnen worden, wat een achterlijke lul) en hebben ze mijn vader gebeld. Tja, die kon wel uitleggen waarom ik weigerde...
Dit was overigens in 2006, niet een jaar of 30 geleden...Vorig jaar besefte ik zelf dat mijn oren vergeleken bij anderen wat groot zijn en dat ik een beetje flaporen heb. Maar dat stoort me verder niet ofzo, oren zijn toch maar rare dingen (bij niemand echt mooi, toch?)
woensdag 30 december 2020 om 11:08
Ik bekritiseer mijn kinderen niet, maar wil ze wel motiveren met afvallen. Ze zijn beide te zwaar. Op een gegeven moment zei dochter dat ik het het niet steeds hoefde te herhalen. Ze wist zelf ook wel dat ze te dik was. Oeps. Heb daarna nooit meer iets gezegd. Ik zorg ervoor dat ik gezonde maaltijden kook en geef zelf het voorbeeld door te sporten.Wissewis schreef: ↑30-12-2020 02:02Hier was de eerste die mij bekritiseerde rond mijn 13 à 14 ... mijn moeder.
Niet lang daarna begon mijn vader gezellig mee te doen.
(Niet verwonderlijk, hij bekritiseerde ook mijn moeder voortdurend hoewel die een maatje 36 à 38 had.)
Daarna kwamen de pubers op school, hobby's, ... pas die me vertelden dat ik dik en lelijk was.
En "of ik soms zwanger was, want dat kon niet anders met zo'n buik".
Social media bestond gelukkig niet in 1998.
Het was ook mijn moeder die mij naar mijn eerste diëten leidde.
Ze deed - onder druk van mijn vader - zelf niet anders, dus een dochter die vrouwelijke vormen kreeg* ... dat moest bestreden worden.
*Achteraf gezien.
Meer kan en moet ik niet doen
woensdag 30 december 2020 om 11:19
Er is zo'n ideaalbeeld en mensen om je heen proberen er aan te voldoen, het is lastig om er dan niet in mee te gaan. Het zit er zo ingebakken dat je er ook opmerkingen over krijgt. Mijn man zegt bijvoorbeeld wel eens dat ik best een atletische bouw heb en dat ik als ik wat meer zou trainen zo een lichaam als Doutzen kon hebben. En dan vraag ik me af, wil je graag dat ik zo'n lichaam heb? Maar hij bedoelt er niks mee volgens hemzelf. Ook kreeg een vriendin eens een borstvergroting. Ik wilde graag een behandeling voor mijn huid, tegen rosacea. Dan moest ik dan voor sparen. Mijn man zei op een gegeven moment, als jij ook zulke borsten wil dan krijg je die van mij. Nou, vond ik ook niet zo leuk want hij wist dat ik die behandeling voor mijn huid wilde maar hij bood niet aan om die te betalen. Dus dat vroeg ik, of hij graag wilde dat ik die borsten had. Nee hoor, hij wist dat ik vond dat ik kleine borsten had maar van hem hoefde dat niet. Toch maakt het me onzeker.KamilleT schreef: ↑29-12-2020 22:15Wat ik jammer vind is dat veel vrouwen (ik zelf ook) op een bepaald moment allerlei complexen krijgen en zelf het meeste kritiek hebben op hun uiterlijk. Wanneer gebeurt dat? Ik kan me nog herinneren dat mijn kinderen als kleuter voor de spiegel stonden met een air van ‘wow, wat zie ik er goed uit’. En dan gaandeweg, in de puberteit, worden het onzekere schaapjes, terwijl ze er prachtig uit zien. ‘Ja’, zeggen ze dan ‘maar jij bent mijn moeder, dus jij moet dat vinden.’
woensdag 30 december 2020 om 11:28
Ja, over het algemeen ben ik behoorlijk blij met mijn uiterlijk. Nu weer. Vorig jaar nog niet. Toen woog ik nog veel te veel en zat ik niet lekker in mijn vel.
Ik vermeed spiegels al jarenlang en deed net alsof ik een normale maat had terwijl ik maatje 48 had en 94 kilo woog. Nu ben ik 23 kilo kwijt en pas ik weer in maat 40 en voel ik me super fijn.
Verder heb ik een leuk koppie met hele mooie blauwe ogen, een rechte neus, kleine oren, een rimpelloos gezicht ( oke wel een vette huid en soms wat acne ) en mooi dik haar dus ik ben zeker tevreden.
Het enige mindere is mijn slechte gebit maar daar zie je gelukkig niet heel veel van.
Ook heb ik grote voeten en ben ik nogal grof gebouwd. Maar goed, ik zou mezelf zeker een 7,5 geven. Ik heb weinig te klagen. Ik zou wel iets langer willen zijn, ben nu 1,67 maar zou wel 1,75 willen zijn. Al mijn tantes zijn lang en mijn vader was groot, ik heb helaas de lengte van mijn moeder. Maar goed, dat is een bijzaak en daar doe je toch niets aan.
Ik vermeed spiegels al jarenlang en deed net alsof ik een normale maat had terwijl ik maatje 48 had en 94 kilo woog. Nu ben ik 23 kilo kwijt en pas ik weer in maat 40 en voel ik me super fijn.
Verder heb ik een leuk koppie met hele mooie blauwe ogen, een rechte neus, kleine oren, een rimpelloos gezicht ( oke wel een vette huid en soms wat acne ) en mooi dik haar dus ik ben zeker tevreden.
Het enige mindere is mijn slechte gebit maar daar zie je gelukkig niet heel veel van.
Ook heb ik grote voeten en ben ik nogal grof gebouwd. Maar goed, ik zou mezelf zeker een 7,5 geven. Ik heb weinig te klagen. Ik zou wel iets langer willen zijn, ben nu 1,67 maar zou wel 1,75 willen zijn. Al mijn tantes zijn lang en mijn vader was groot, ik heb helaas de lengte van mijn moeder. Maar goed, dat is een bijzaak en daar doe je toch niets aan.
anoniem_304633 wijzigde dit bericht op 30-12-2020 11:29
3.58% gewijzigd
woensdag 30 december 2020 om 11:29
Dat is dus impliciet wel kritiek, continue adviezen om af te vallen. Ik heb me daar altijd verre van gehouden, dacht ik, maar onbewust heb ik toch dingen gezegd/gedaan die ze hebben opgevat als kritiek of fatshaming. Door mijn ene dochter te becomplimenteren omdat ze zo’n mooi figuur heeft, heb ik gezegd dat slank = mooi, en mijn andere (wat steviger) kind dus niet. Dat ik zelf bij alle kleding vraag ‘lijk ik hierin dik?’, heeft ook niet echt meegewerkt. Ondertussen doe ik dus altijd uitspraken over dat iedereen mooi is, je aan hun postuur geen karaktereigenschappen moet hangen, etc., maar zeggen en doen zijn verschillende dingen.gaultier schreef: ↑30-12-2020 11:08Ik bekritiseer mijn kinderen niet, maar wil ze wel motiveren met afvallen. Ze zijn beide te zwaar. Op een gegeven moment zei dochter dat ik het het niet steeds hoefde te herhalen. Ze wist zelf ook wel dat ze te dik was. Oeps. Heb daarna nooit meer iets gezegd. Ik zorg ervoor dat ik gezonde maaltijden kook en geef zelf het voorbeeld door te sporten.
Meer kan en moet ik niet doen
woensdag 30 december 2020 om 11:36
Ik denk dat veel mensen gericht zijn op perfectie, of perfectioneren op zijn minst. Als iets okay is kan het altijd nog beter. Tanden kunnen rechter en witter, huid kan egaler, lippen kunnen voller. Net als een carrière altijd nog beter kan kan dat ook met je uiterlijk. Ik zou mezelf nu een zes geven en met flink trainen en een aantal afspraken voor wat laseren en een paar prikjes in mijn gezicht zou ik een acht kunnen zijn. Ik heb er alleen geen zin in. Maar dat 'als je dit en dat doet, dan' krijg je wel te horen.
In de media zie je vooral degenen die dat wel doen. Voor hun uiterlijk of voor hun carrière of beide.
In de media zie je vooral degenen die dat wel doen. Voor hun uiterlijk of voor hun carrière of beide.
woensdag 30 december 2020 om 11:50
woensdag 30 december 2020 om 12:05
Ik denk dat het zeker helpt als je vriend dat zegt.Yraatje schreef: ↑30-12-2020 11:50Ik ben over het algemeen wel blij met mijn uiterlijk.
Dat heeft wel heel wat jaar geduurd. Pas sinds een aantal jaar (jaar of 6 nu en ik ben nu 43) vind ik mezelf aantrekkelijk.
Het helpt nu ook dat ik een vriend heb die mij erg leuk vindt en dat ook regelmatig zegt.
woensdag 30 december 2020 om 12:09
Dat doet het zeker!
In mijn vorige relatie kéék mijn ex-vriend niet eens als ik in lingerie voor hem stond... laat staan dat ie me aanraakte.
En dat was nadat ik flink was afgevallen.
woensdag 30 december 2020 om 20:05
Ik maak me serieus zorgen over hun gewicht (gezondheid). Maar zolang ze nog niet voldoende gemotiveerd zijn om af te vallen probeer ik er positief mee om te gaan. Als ouders ben je ook wel soort van verantwoordelijk hiervoor.KamilleT schreef: ↑30-12-2020 11:29Dat is dus impliciet wel kritiek, continue adviezen om af te vallen. Ik heb me daar altijd verre van gehouden, dacht ik, maar onbewust heb ik toch dingen gezegd/gedaan die ze hebben opgevat als kritiek of fatshaming. Door mijn ene dochter te becomplimenteren omdat ze zo’n mooi figuur heeft, heb ik gezegd dat slank = mooi, en mijn andere (wat steviger) kind dus niet. Dat ik zelf bij alle kleding vraag ‘lijk ik hierin dik?’, heeft ook niet echt meegewerkt. Ondertussen doe ik dus altijd uitspraken over dat iedereen mooi is, je aan hun postuur geen karaktereigenschappen moet hangen, etc., maar zeggen en doen zijn verschillende dingen.
woensdag 30 december 2020 om 20:16
Hangt er ook vanaf hoe extreem hun overgewicht is.
Dat je je zorgen maakt als ze op hun 15de een BMI van 40 hebben ... oké.
Maar laat ze het bij een BMI van 26 à 28 maar lekker zelf uitzoeken en beslissen.
Kan je nog altijd hulp aanbieden op 't moment dat ze zelf beslissen dat er iets moet gebeuren.
Hier was ik trouwens tot mijn 13de de kleinste en de magerste van de klas.
En toen ... kwamen de hormonen en kwam er op een paar maanden tijd 10 kilo bij.
En kreeg ik vrouwelijke vormen.
Klein ben ik altijd gebleven
.Met mijn gewicht is het niet meer goedgekomen.
En toch ... als ik nu zie hoe ik er nu uitzie had ik toen en zelfs tot mijn 23ste perfect gelukkig moeten zijn.
Ja, tegen mijn 16de was ik écht wel zwaar (of zwaarder dan leeftijdsgenoten).
En tegen mijn 23 had ik al helemaal een BMI dat "niet perfect" was.
Maar als ik mijn figuur van toen nu zag had ik redelijk gelukkig moeten zijn.
(Want toen werd ik ziek en kwamen er nog 25 à 30 kilo en 3 à 4 kledingmaten bovenop.)
Intussen droom ik van 't gewicht én de kledingmaat die ik op mijn 23ste had.
Het continue gezeur van mijn ouders en leeftijdsgenoten hielp toen écht niet mee en leverde alleen maar stiekem eten op.
Waarna mijn moeder weer verder kon zeuren over extra kilo's, een grotere kledingmaat, ...
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
woensdag 30 december 2020 om 20:25
Waar ik me mijn leven lang al aan erger is mijn haar. Dun, droog fluthaar heb ik. Ik ben bijna 50, en het wordt alleen maar erger. Ik ben na jaren van allerlei middeltjes en volumeproducten gebruiken wel klaar met het geouwehoer. En er mogen wel een kilootje of 5 af. Helaas gaat dat meestal het eerste van mijn tieten af. 
Maar ach..als je verder maar gezond bent denk ik dan.
Maar ach..als je verder maar gezond bent denk ik dan.
woensdag 30 december 2020 om 20:34
Naar aanleiding van jouw post heb ik castor olie gekocht.Henk-en-Roelie schreef: ↑27-12-2020 12:43Bij mij werkt castor oil voor de donkere kringen, ik breng het licht masserend op voor het slapen gaan. Hoe het werkt is me een raadsel maar het is bij mij beduidend minder geworden.
Hoe lang duurde het voor je resultaat zag, en gebruik je het iedere avond?
woensdag 30 december 2020 om 20:56
Best snel, ik had het gekocht voor langere wimpers maar smeerde het dan ook onder mijn ogen. Nu smeer ik het 1x in de week 's avonds over mijn hele gezicht en laat het dan een half uurtje inwerken en voor het slapen gaan dep ik het meest vette eraf. Mijn huid voelt echt stevig de volgende dag. Apart spul.QueenArachnia schreef: ↑30-12-2020 20:34Naar aanleiding van jouw post heb ik castor olie gekocht.
Hoe lang duurde het voor je resultaat zag, en gebruik je het iedere avond?
Wel fijn want ik ben huiverig voor verdere cosmeticaproducten omdat er toch vaak alcohol in zit, ik gebruik dus ook never foundation.
Antwoord kort: ja, iedere avond voor het slapen gaan zachtjes in masseren onder de ogen
woensdag 30 december 2020 om 21:31
Dankjewel! Ik gebruik zelf ook geen foundation ofzoiets, mijn huid is ook best glad/egaal van zichzelf. Geen rimpels of vlekken.Henk-en-Roelie schreef: ↑30-12-2020 20:56Best snel, ik had het gekocht voor langere wimpers maar smeerde het dan ook onder mijn ogen. Nu smeer ik het 1x in de week 's avonds over mijn hele gezicht en laat het dan een half uurtje inwerken en voor het slapen gaan dep ik het meest vette eraf. Mijn huid voelt echt stevig de volgende dag. Apart spul.
Wel fijn want ik ben huiverig voor verdere cosmeticaproducten omdat er toch vaak alcohol in zit, ik gebruik dus ook never foundation.
Antwoord kort: ja, iedere avond voor het slapen gaan zachtjes in masseren onder de ogen
Alleen die eeuwige donkere kringen onder mijn ogen geven me zo'n vermoeid uiterlijk, ik hoop dat het bij mij ook gaat helpen!
vrijdag 1 januari 2021 om 19:30
Ik ben blij met mijn lijf en looks. Ik heb een realistisch zelfbeeld, en voldoe zeker niet aan de zgn Instanorm. Maar iedereen is uniek, en wat maakt iemand mooi? Ik hou van vrolijke verschijningen, en geef dan ook vaak gemeende complimenten. Ik merk dat vooral vrouwen dan meteen het compliment gaan afzwakken. Wees blij met je lijf, zorg goed voor jezelf en lach! Dat maakt iedereen mooi!
vrijdag 1 januari 2021 om 20:15
Dit. Behalve dat van die tieten dan.RockOla schreef: ↑30-12-2020 20:25Waar ik me mijn leven lang al aan erger is mijn haar. Dun, droog fluthaar heb ik. Ik ben bijna 50, en het wordt alleen maar erger. Ik ben na jaren van allerlei middeltjes en volumeproducten gebruiken wel klaar met het geouwehoer. En er mogen wel een kilootje of 5 af. Helaas gaat dat meestal het eerste van mijn tieten af.
Maar ach..als je verder maar gezond bent denk ik dan.
Ik heb best een leuk koppie, goede huid, ik heb erg donkere ogen en een erg lichte huid, waar ik vroeger een hekel aan had, maar nu vind ik dat contrast wel mooi. Ik heb een prettige lengte, 1.73, ik heb goede verhoudingen, of ik nou een paar kilo meer of minder weeg.
Dus best wel veel om blij mee te zijn, en dat ben ik ook. Ook hier mag er wel een kilo of vijf af, maar daar moet ik nog even moed voor bij elkaar rapen?
Maar waar ik echt al mijn hele leven van baal, is van mijn haar. Ik heb geen mooi haar. Ik ben nog niet grijs al ben ik halverwege de veertig, maar de kleur is niet erg mooi, dus ik verf ze toch. Kappers merk, dat wel. Maar het is dun, droog en futloos en moet altijd uitgebreid geföhnd of gestyled worden. Lang haar is geen optie, zelfs met extensions niet. Halflang heb ik nu (met extensions) maar zelfs dat is eigenlijk teveel gevraagd voor mijn haar. Ik denk dat ik het binnenkort maar weer kort laat knippen. Ik ben gelukkig wel handig met stylen en kort haar staat me prima.
Maar als ik één ding mocht veranderen zou ik een weelderige bos haar willen.
vrijdag 1 januari 2021 om 20:49
Mesotherapie hair ? Schijnt best eenJufjoke schreef: ↑01-01-2021 20:15Dit. Behalve dat van die tieten dan.
Ik heb best een leuk koppie, goede huid, ik heb erg donkere ogen en een erg lichte huid, waar ik vroeger een hekel aan had, maar nu vind ik dat contrast wel mooi. Ik heb een prettige lengte, 1.73, ik heb goede verhoudingen, of ik nou een paar kilo meer of minder weeg.
Dus best wel veel om blij mee te zijn, en dat ben ik ook. Ook hier mag er wel een kilo of vijf af, maar daar moet ik nog even moed voor bij elkaar rapen?
Maar waar ik echt al mijn hele leven van baal, is van mijn haar. Ik heb geen mooi haar. Ik ben nog niet grijs al ben ik halverwege de veertig, maar de kleur is niet erg mooi, dus ik verf ze toch. Kappers merk, dat wel. Maar het is dun, droog en futloos en moet altijd uitgebreid geföhnd of gestyled worden. Lang haar is geen optie, zelfs met extensions niet. Halflang heb ik nu (met extensions) maar zelfs dat is eigenlijk teveel gevraagd voor mijn haar. Ik denk dat ik het binnenkort maar weer kort laat knippen. Ik ben gelukkig wel handig met stylen en kort haar staat me prima.
Maar als ik één ding mocht veranderen zou ik een weelderige bos haar willen.
oppepper voor je haar te zijn. Er is op haar gebied best veel mogelijk tegenwoordig
dinsdag 5 januari 2021 om 02:44
hondenmens schreef: ↑28-12-2020 11:22Fijn dat het bij jou over is gegaan. Ik kan mezelf gewoon niet mooi voelen omdat ik nooit anders geweten heb dat ik niet mooi gevonden werd. Behalve door mijn ouders dan.
Mooi zijn heeft niets met kleur en lengte te maken hoor.en smaken verschillen.toch een leuke vriend zoeken die jouw wel mooi vind.
Ik krijg zowel negatieve en positieve opmerkingen.dat ik zelf niet eens weet of ik mooi ben of niet.ik weet ook niet hoe ik eruit zie door bdd,dus zou niet weten of ik tevreden zou moeten zijn.wel tevreden mee dat ik een stuk jonger word geschat is wel fijn voor later.
