Lijf & Lijn
alle pijlers
Candida dieet moet ik gaan volgen
dinsdag 25 mei 2010 om 15:28
Hoi allemaal,
Bij mij is door mijn arts een candida geconstateerd die veel te groot is dan normaal het geval is. Nu moet ik een speciaal dieet gaan volgen waarin ik de volgende dingen niet mag; suiker, zetmeel, zoet fruit, schimmelhoudende producten, geur- kleur en smaakstoffen, zuivel, gisthoudende producten, koffie, thee, alcohol en nog wat dingen. Dit is dus best een rigureus dieet en ik vroeg mij af of er hier mensen zijn met ervaringen en of tips.
Dank jullie wel
Bij mij is door mijn arts een candida geconstateerd die veel te groot is dan normaal het geval is. Nu moet ik een speciaal dieet gaan volgen waarin ik de volgende dingen niet mag; suiker, zetmeel, zoet fruit, schimmelhoudende producten, geur- kleur en smaakstoffen, zuivel, gisthoudende producten, koffie, thee, alcohol en nog wat dingen. Dit is dus best een rigureus dieet en ik vroeg mij af of er hier mensen zijn met ervaringen en of tips.
Dank jullie wel
woensdag 26 mei 2010 om 20:04
quote:meds schreef op 26 mei 2010 @ 17:36:
[...]
een lekkende darm is niet best, vaak het gevolg van een operatie of punctie of ongeluk. Gevolg zal buikvliesontsteking zijn en dan is de kans redelijk aanwezig dat je daaraan overlijdt.Ok dat klinkt wel erg heftig inderdaad. Heb je wel eens gehoord van de term leaking gut?
[...]
een lekkende darm is niet best, vaak het gevolg van een operatie of punctie of ongeluk. Gevolg zal buikvliesontsteking zijn en dan is de kans redelijk aanwezig dat je daaraan overlijdt.Ok dat klinkt wel erg heftig inderdaad. Heb je wel eens gehoord van de term leaking gut?
woensdag 26 mei 2010 om 20:05
quote:nageltje schreef op 26 mei 2010 @ 20:01:
[...]
Als je het zo zegt klinkt het wel erg vreemd ja. Hij noemde het Leaking gut. Ik denk niet dat je in gaten moet denken maar dat de darmwand dan poreus wordt of zo?
Ook als je darmwand poreus zou zijn, dan zou je daar nog steeds enorme buikpijn van krijgen. En dat zou dan weer resulteren in een buikvliesontsteking.
Ik denk niet dat jij dat hebt. Dan zou je hier namelijk niet meer forummen.
[...]
Als je het zo zegt klinkt het wel erg vreemd ja. Hij noemde het Leaking gut. Ik denk niet dat je in gaten moet denken maar dat de darmwand dan poreus wordt of zo?
Ook als je darmwand poreus zou zijn, dan zou je daar nog steeds enorme buikpijn van krijgen. En dat zou dan weer resulteren in een buikvliesontsteking.
Ik denk niet dat jij dat hebt. Dan zou je hier namelijk niet meer forummen.
woensdag 26 mei 2010 om 20:06
quote:meds schreef op 26 mei 2010 @ 17:43:
[...]
Orthomoleculair genezer waarschijnlijk. Sylvia Millecam is overleden dankzij een orthomoleculair arts. Candida is geen echte ziekte, het is een schimmel die in je lichaam huist, teveel candida kan leiden tot vaginale infecties of infecties die ernstiger zijn, maar dan moet je denken aan een auto-immuun ziekte als oorzaak, bijv. HIV.
Kortom die diagnose stelt niks voor, je slikt een hele reeds aan supplementen waarvan de werking niet bewezen is. Wel is inmiddels bekend dat je van sommige supplementen kanker kan krijgen. Helaas kan men niet streng handhaven op dit soort misstanden omdat supplementen wettelijk niet vallen onder medicijnen.
Het is weer het standaard praatje. Iemand komt bij een alternatief genezer en deze constateert hypoglycemie of candida of meer van dat soort niet bewezen/ bestaande ziekten. het dieet bestaat altijd uit veel dure supplementen (te koop bij de genezer zelf) eventuele reiki, magnestisme, klankschaaltherapie of bachbloesemshit a raison de 75 euro per uur. En natuurlijk het beroemde dieet zonder suiker, vlees en additieven. Er is er maar 1 die hier beter van wordt en dat is je zogenaamde "arts"Ja dat heb ik inderdaad ook gelezen. Toch schijnt het bij mij 4x te hoge waarde te hebben dan normale candida waardes. Ik zou je mijn bloeduitslagen wel willen mailen als je dat goed vindt. Zo te horen weet je er erg veel vanaf.
[...]
Orthomoleculair genezer waarschijnlijk. Sylvia Millecam is overleden dankzij een orthomoleculair arts. Candida is geen echte ziekte, het is een schimmel die in je lichaam huist, teveel candida kan leiden tot vaginale infecties of infecties die ernstiger zijn, maar dan moet je denken aan een auto-immuun ziekte als oorzaak, bijv. HIV.
Kortom die diagnose stelt niks voor, je slikt een hele reeds aan supplementen waarvan de werking niet bewezen is. Wel is inmiddels bekend dat je van sommige supplementen kanker kan krijgen. Helaas kan men niet streng handhaven op dit soort misstanden omdat supplementen wettelijk niet vallen onder medicijnen.
Het is weer het standaard praatje. Iemand komt bij een alternatief genezer en deze constateert hypoglycemie of candida of meer van dat soort niet bewezen/ bestaande ziekten. het dieet bestaat altijd uit veel dure supplementen (te koop bij de genezer zelf) eventuele reiki, magnestisme, klankschaaltherapie of bachbloesemshit a raison de 75 euro per uur. En natuurlijk het beroemde dieet zonder suiker, vlees en additieven. Er is er maar 1 die hier beter van wordt en dat is je zogenaamde "arts"Ja dat heb ik inderdaad ook gelezen. Toch schijnt het bij mij 4x te hoge waarde te hebben dan normale candida waardes. Ik zou je mijn bloeduitslagen wel willen mailen als je dat goed vindt. Zo te horen weet je er erg veel vanaf.
woensdag 26 mei 2010 om 20:06
woensdag 26 mei 2010 om 20:07
quote:meds schreef op 26 mei 2010 @ 18:55:
Is jouw "arts" wel geregistreerd in het BIG register, want aansluiten bij allerlei verenigingen kan ieder idioot
http://www.bigregister.nl/Ja daar is hij aangesloten.
Is jouw "arts" wel geregistreerd in het BIG register, want aansluiten bij allerlei verenigingen kan ieder idioot
http://www.bigregister.nl/Ja daar is hij aangesloten.
woensdag 26 mei 2010 om 20:08
quote:madamemicmac schreef op 26 mei 2010 @ 19:00:
[...]
Over dom gesproken...aangezien je waarschijnlijk mijn post eerder niet heb gelezen- of heb genegeerd- laat je geen ijzer injecteren, dat is niet voor niks uit de handel genomen. Ga ook geen cortisol slikken. Het is een zwaar medicijn en als je al gewichtsproblemen hebt...van dit kom je gegarandeerd aan!Van cortisol kom je aan? Daar heb ik nog niet van gehoord. Ik ben de ijzer nog niet aan het spuiten.
[...]
Over dom gesproken...aangezien je waarschijnlijk mijn post eerder niet heb gelezen- of heb genegeerd- laat je geen ijzer injecteren, dat is niet voor niks uit de handel genomen. Ga ook geen cortisol slikken. Het is een zwaar medicijn en als je al gewichtsproblemen hebt...van dit kom je gegarandeerd aan!Van cortisol kom je aan? Daar heb ik nog niet van gehoord. Ik ben de ijzer nog niet aan het spuiten.
woensdag 26 mei 2010 om 20:08
quote:meds schreef op 26 mei 2010 @ 19:08:
cortisol?? are you kidding me??? Dit mag alleen voorgeschreven worden door een arts. Maar dit soort diagnoses en medicatie zal een huisarts niet stellen/ voorschrijven. Meer iets voor een endocrinoloog. IJzer injecties????
* schudt hoofd van verbijstering *Mijn ijzerwaardes waren zwaar te laag. De cortisol is maar 10 mg per pil dus dat schijnt geen kwaad te kunnen. Ik moet er 2 per dag slikken.
cortisol?? are you kidding me??? Dit mag alleen voorgeschreven worden door een arts. Maar dit soort diagnoses en medicatie zal een huisarts niet stellen/ voorschrijven. Meer iets voor een endocrinoloog. IJzer injecties????
* schudt hoofd van verbijstering *Mijn ijzerwaardes waren zwaar te laag. De cortisol is maar 10 mg per pil dus dat schijnt geen kwaad te kunnen. Ik moet er 2 per dag slikken.
woensdag 26 mei 2010 om 20:10
quote:Katherina schreef op 26 mei 2010 @ 20:05:
[...]
Ook als je darmwand poreus zou zijn, dan zou je daar nog steeds enorme buikpijn van krijgen. En dat zou dan weer resulteren in een buikvliesontsteking.
Ik denk niet dat jij dat hebt. Dan zou je hier namelijk niet meer forummen.Ben benieuwd wat mijn huisarts zegt nu eerlijk gezegd. Kan me gewoon niet voorstellen dat ik in de maling genomen zou zijn.
[...]
Ook als je darmwand poreus zou zijn, dan zou je daar nog steeds enorme buikpijn van krijgen. En dat zou dan weer resulteren in een buikvliesontsteking.
Ik denk niet dat jij dat hebt. Dan zou je hier namelijk niet meer forummen.Ben benieuwd wat mijn huisarts zegt nu eerlijk gezegd. Kan me gewoon niet voorstellen dat ik in de maling genomen zou zijn.
woensdag 26 mei 2010 om 20:17
quote:Katherina schreef op 26 mei 2010 @ 20:14:
[...]
Begin er maar aan te wennen. Ik ben er al van overtuigd.Dat zal wel zo zijn maar toch wil ik het nog even van een huisarts horen en ik denk niet dat het zo zwart wit is als je het forum leest en alle mensen spreekt die er zo van opgeknapt zijn. Waar ik moeite mee heb is dat het gaat om bloedwaardes en daar kan niet om gelogen worden.
[...]
Begin er maar aan te wennen. Ik ben er al van overtuigd.Dat zal wel zo zijn maar toch wil ik het nog even van een huisarts horen en ik denk niet dat het zo zwart wit is als je het forum leest en alle mensen spreekt die er zo van opgeknapt zijn. Waar ik moeite mee heb is dat het gaat om bloedwaardes en daar kan niet om gelogen worden.
woensdag 26 mei 2010 om 20:20
woensdag 26 mei 2010 om 20:23
quote:nageltje schreef op 26 mei 2010 @ 20:17:
[...]
Waar ik moeite mee heb is dat het gaat om bloedwaardes en daar kan niet om gelogen worden.
Zelfs al zijn je bloedwaardes niet goed, dan wil het nog niet zeggen dat deze 'arts' je de juiste behandeling voorschrijft.
Er zijn nogal wat 'artsen' geweest die kanker constateerden,wat ook klopte, maar vervolgens mensen gras lieten eten en piano lieten spelen, dan zouden ze beter worden.
[...]
Waar ik moeite mee heb is dat het gaat om bloedwaardes en daar kan niet om gelogen worden.
Zelfs al zijn je bloedwaardes niet goed, dan wil het nog niet zeggen dat deze 'arts' je de juiste behandeling voorschrijft.
Er zijn nogal wat 'artsen' geweest die kanker constateerden,wat ook klopte, maar vervolgens mensen gras lieten eten en piano lieten spelen, dan zouden ze beter worden.
woensdag 26 mei 2010 om 20:23
quote:nageltje schreef op 26 mei 2010 @ 20:08:
[...]
Mijn ijzerwaardes waren zwaar te laag. De cortisol is maar 10 mg per pil dus dat schijnt geen kwaad te kunnen. Ik moet er 2 per dag slikken.Als je ijzerwaarden zo laag zijn en staaltabletten helpen niet, dan zou er nader onderzoek moeten worden gedaan door een Hematoloog om bijv. leukemie of andere ernstige ziekten uit te sluiten. Hoe laag is laag trouwens? Heb je zelf je bloedwaarden bekeken, en als dit al zo dramatisch slecht was waarom is er dan geen nader onderzoek gedaan door een specialist>?
[...]
Mijn ijzerwaardes waren zwaar te laag. De cortisol is maar 10 mg per pil dus dat schijnt geen kwaad te kunnen. Ik moet er 2 per dag slikken.Als je ijzerwaarden zo laag zijn en staaltabletten helpen niet, dan zou er nader onderzoek moeten worden gedaan door een Hematoloog om bijv. leukemie of andere ernstige ziekten uit te sluiten. Hoe laag is laag trouwens? Heb je zelf je bloedwaarden bekeken, en als dit al zo dramatisch slecht was waarom is er dan geen nader onderzoek gedaan door een specialist>?
woensdag 26 mei 2010 om 20:25
Lieve Nageltje
Er zal zeker verschil zijn tussen de uitkomsten van jouw bloedwaarden en de referentiewaarden die erachter staan. Dat is waar jouw arts het van moet hebben. Maar misschien zijn de referentiewaarden wel uit de dikke duim gezogen. Of zegt het verschil tussen jouw bloedwaarden en de referentiewaarden helemaal niks.
Ik zou het zeker met je huisarts bespreken. Dat is tenslotte de aangewezen persoon om onderzoeksresultaten te interpreteren. Of om je door te verwijzen naar een specialist, als hij er rare dingen in ontdekt.
Dingen zijn nooit zwart-wit. Maar dat jij een lekkende darm hebt en allerlei andere rare vreemde aandoeningen, dat vind ik vreemd. Misschien zijn de klachten die je hebt met gangbare medicijnen of behandelingen heel goed op te lossen.
Ik zou meer vertrouwen hebben in veelgebruikte en goedgekeurde medicijnen hebben, dan in preparaten die je voor veel geld bij een kruidendokter kunt koen.
Er zal zeker verschil zijn tussen de uitkomsten van jouw bloedwaarden en de referentiewaarden die erachter staan. Dat is waar jouw arts het van moet hebben. Maar misschien zijn de referentiewaarden wel uit de dikke duim gezogen. Of zegt het verschil tussen jouw bloedwaarden en de referentiewaarden helemaal niks.
Ik zou het zeker met je huisarts bespreken. Dat is tenslotte de aangewezen persoon om onderzoeksresultaten te interpreteren. Of om je door te verwijzen naar een specialist, als hij er rare dingen in ontdekt.
Dingen zijn nooit zwart-wit. Maar dat jij een lekkende darm hebt en allerlei andere rare vreemde aandoeningen, dat vind ik vreemd. Misschien zijn de klachten die je hebt met gangbare medicijnen of behandelingen heel goed op te lossen.
Ik zou meer vertrouwen hebben in veelgebruikte en goedgekeurde medicijnen hebben, dan in preparaten die je voor veel geld bij een kruidendokter kunt koen.
woensdag 26 mei 2010 om 20:27
quote:Katherina schreef op 26 mei 2010 @ 20:25:
Lieve Nageltje
Er zal zeker verschil zijn tussen de uitkomsten van jouw bloedwaarden en de referentiewaarden die erachter staan. Dat is waar jouw arts het van moet hebben.
O ja, dat wilde ik net zeggen, ook een kwestie van interpretatie
Maar misschien zijn de referentiewaarden wel uit de dikke duim gezogen. Of zegt het verschil tussen jouw bloedwaarden en de referentiewaarden helemaal niks.
De vraag is ook waarop getest is.
Ik zou het zeker met je huisarts bespreken. Dat is tenslotte de aangewezen persoon om onderzoeksresultaten te interpreteren. Of om je door te verwijzen naar een specialist, als hij er rare dingen in ontdekt.
Precies, eigenlijk zou je huisarts op de hoogte moeten zijn van je enorme pillenload en die zogenaamde "slechte" bloedwaarden.
Dingen zijn nooit zwart-wit. Maar dat jij een lekkende darm hebt en allerlei andere rare vreemde aandoeningen, dat vind ik vreemd. Misschien zijn de klachten die je hebt met gangbare medicijnen of behandelingen heel goed op te lossen.
Ik zou meer vertrouwen hebben in veelgebruikte en goedgekeurde medicijnen hebben, dan in preparaten die je voor veel geld bij een kruidendokter kunt koen.
Lieve Nageltje
Er zal zeker verschil zijn tussen de uitkomsten van jouw bloedwaarden en de referentiewaarden die erachter staan. Dat is waar jouw arts het van moet hebben.
O ja, dat wilde ik net zeggen, ook een kwestie van interpretatie
Maar misschien zijn de referentiewaarden wel uit de dikke duim gezogen. Of zegt het verschil tussen jouw bloedwaarden en de referentiewaarden helemaal niks.
De vraag is ook waarop getest is.
Ik zou het zeker met je huisarts bespreken. Dat is tenslotte de aangewezen persoon om onderzoeksresultaten te interpreteren. Of om je door te verwijzen naar een specialist, als hij er rare dingen in ontdekt.
Precies, eigenlijk zou je huisarts op de hoogte moeten zijn van je enorme pillenload en die zogenaamde "slechte" bloedwaarden.
Dingen zijn nooit zwart-wit. Maar dat jij een lekkende darm hebt en allerlei andere rare vreemde aandoeningen, dat vind ik vreemd. Misschien zijn de klachten die je hebt met gangbare medicijnen of behandelingen heel goed op te lossen.
Ik zou meer vertrouwen hebben in veelgebruikte en goedgekeurde medicijnen hebben, dan in preparaten die je voor veel geld bij een kruidendokter kunt koen.
woensdag 26 mei 2010 om 20:31
quote:nageltje schreef op 26 mei 2010 @ 20:28:
BIG nummer: 190XXXXXXXX
Ah! Een anti-aging specialist, naast zijn orthomoleculaire praktijken....
vertrouwenswekkend,moet ik zeggen
BIG nummer: 190XXXXXXXX
Ah! Een anti-aging specialist, naast zijn orthomoleculaire praktijken....
vertrouwenswekkend,moet ik zeggen
anoniem_13087 wijzigde dit bericht op 26-05-2010 20:37
Reden: mag vast niet, dit zijn eigenlijk naw gegevens....sorry!
Reden: mag vast niet, dit zijn eigenlijk naw gegevens....sorry!
% gewijzigd
woensdag 26 mei 2010 om 20:32
quote:Katherina schreef op 26 mei 2010 @ 20:25:
Lieve Nageltje
Er zal zeker verschil zijn tussen de uitkomsten van jouw bloedwaarden en de referentiewaarden die erachter staan. Dat is waar jouw arts het van moet hebben. Maar misschien zijn de referentiewaarden wel uit de dikke duim gezogen. Of zegt het verschil tussen jouw bloedwaarden en de referentiewaarden helemaal niks.
Ik zou het zeker met je huisarts bespreken. Dat is tenslotte de aangewezen persoon om onderzoeksresultaten te interpreteren. Of om je door te verwijzen naar een specialist, als hij er rare dingen in ontdekt.
Dingen zijn nooit zwart-wit. Maar dat jij een lekkende darm hebt en allerlei andere rare vreemde aandoeningen, dat vind ik vreemd. Misschien zijn de klachten die je hebt met gangbare medicijnen of behandelingen heel goed op te lossen.
Ik zou meer vertrouwen hebben in veelgebruikte en goedgekeurde medicijnen hebben, dan in preparaten die je voor veel geld bij een kruidendokter kunt koen.Ik snap wat je bedoeld. Ik ben ook erg benieuwd vrijdag wat mijn huisarts te zeggen heeft hierover.
Lieve Nageltje
Er zal zeker verschil zijn tussen de uitkomsten van jouw bloedwaarden en de referentiewaarden die erachter staan. Dat is waar jouw arts het van moet hebben. Maar misschien zijn de referentiewaarden wel uit de dikke duim gezogen. Of zegt het verschil tussen jouw bloedwaarden en de referentiewaarden helemaal niks.
Ik zou het zeker met je huisarts bespreken. Dat is tenslotte de aangewezen persoon om onderzoeksresultaten te interpreteren. Of om je door te verwijzen naar een specialist, als hij er rare dingen in ontdekt.
Dingen zijn nooit zwart-wit. Maar dat jij een lekkende darm hebt en allerlei andere rare vreemde aandoeningen, dat vind ik vreemd. Misschien zijn de klachten die je hebt met gangbare medicijnen of behandelingen heel goed op te lossen.
Ik zou meer vertrouwen hebben in veelgebruikte en goedgekeurde medicijnen hebben, dan in preparaten die je voor veel geld bij een kruidendokter kunt koen.Ik snap wat je bedoeld. Ik ben ook erg benieuwd vrijdag wat mijn huisarts te zeggen heeft hierover.
woensdag 26 mei 2010 om 20:33
even over cortisol tabletjes,
"Waarschuwingen en voorzorgen
Vóór, tijdens en ná stress-situaties dient de dosering te worden verhoogd bij zowel substitutietherapie als corticosteroïdbehandeling. Bij gebruik als substitutietherapie gelden verder geen bijzondere waarschuwingen of voorzorgen.
De laagst mogelijke corticosteroïddosis dient te worden gebruikt om de onder behandeling zijnde aandoening onder controle te krijgen en als dosisverlaging mogelijk is, dient dit geleidelijk te geschieden. Farmacogene, secundaire bijnierschorsinsufficiëntie kan het gevolg zijn van te snel staken van de corticosteroïden. Dit risico kan door geleidelijke dosisverlaging tot een minimum worden teruggebracht. Deze vorm van relatieve insufficiëntie kan enige maanden na staken van de therapie blijven bestaan; daarom dient de hormoontherapie te worden hervat in geval van een in die periode optredende stress-situatie. De groei en ontwikkeling van zuigelingen en kinderen nauwlettend volgen bij langdurig gebruik van corticosteroïden; om groeiremming te voorkomen streven naar een alternerende dosering. Overgevoeligheidsreacties zijn voorgekomen bij behandeling met parenterale, synthetische corticosteroïden. Daarom dienen vóór toediening de aangewezen voorzorgsmaatregelen te worden genomen, in het bijzonder wanneer de patiënt voor geneesmiddelen allergisch is. Sulfiet kan bij daarvoor gevoelige personen (m.n. asthmatici) bronchospasmen en/of anafylactische shock veroorzaken. Als geïnactiveerde virusvaccins of bacteriële vaccins worden toegediend aan patiënten die immunosuppressieve doses corticosteroïden krijgen, wordt de verwachte serumantistofreactie mogelijk niet verkregen. Er mag wel worden gevaccineerd bij patiënten die corticosteroïden bij wijze van substitutietherapie krijgen, bijvoorbeeld bij de ziekte van Addison. Bij hypoprotrombinemie dient acetylsalicylzuur terughoudend te worden toegepast in combinatie met corticosteroïden. Bij hersenmalaria gaat het gebruik gepaard met verlenging van de duur van het coma en hogere frequentie van longontsteking en maag-darmbloeding. Steroïden dienen terughoudend te worden gebruikt bij aspecifieke colitis ulcerosa, als de kans op een dreigende perforatie, abces of andere pyogene infectie bestaat. Terughoudendheid is ook geboden bij diverticulitis, verse darmanastomosen, ulcus in de anamnese, nierinsufficiëntie, acute glomerulonefritis, hypertensie, congestief hartfalen, tromboflebitis, trombo-embolie, osteoporose, exantheem, metastaserend carcinoom, psychiatrische anamnese en myasthenia gravis. Voorzichtigheid is geboden na een recent myocardinfarct, omdat ruptuur van de linkerventrikelwand met gebruik van corticosteroïden in verband is gebracht. Symptomen van peritoneale irritatie na perforatie van het maag-darmkanaal kunnen minimaal zijn of ontbreken bij gebruik van hoge doses corticosteroïden. Vetembolie is vermeld als complicatie van hypercortisonisme. Bij hypothyroïdie en bij cirrose hebben corticosteroïden een sterker effect. Steroïden kunnen bij bepaalde patiënten de motiliteit van de spermatozoa en hun aantal doen toe- of afnemen. Bij gebruik van corticosteroïden bestaat een verhoogde gevoeligheid voor infectie met maskering van de klinische verschijnselen van infectie en ontsteking; tevens kunnen tuberculose en parasitaire infecties worden gereactiveerd. Waterpokken en mazelen kunnen bij niet-immune patiënten die corticosteroïden gebruiken een ernstiger en zelfs fataal beloop hebben; blootgestelde patiënten dienen zich direct onder medische behandeling te stellen. Het gebruik van corticosteroïden bij actieve tuberculose moet beperkt blijven tot die gevallen van foudroyante of gedissemineerde tuberculose, waarin het corticosteroïd tezamen met specifieke tuberculostatica wordt gebruikt ter behandeling van de aandoening. Als de corticosteroïden zijn geïndiceerd bij latente tuberculose of bij patiënten die op tuberculine reageren, is nauwlettende observatie geboden, daar reactivering van de aandoening kan optreden. Tijdens langdurige corticosteroïdtherapie dienen zulke patiënten chemoprofylaxe te ontvangen. Opleving van een infectie met Strongyloides kan leiden tot ernstige enterocolitis en sepsis. De weerstand kan verminderen en het kan bij gebruik van steroïden onmogelijk zijn de infectie te lokaliseren. Bovendien kunnen steroïden van invloed zijn op de nitroblauwtetrazolium-test voor bacteriële infecties en fout-negatieve resultaten geven. Corticosteroïden kunnen latente amoebiasis manifest maken of een actieve ziekte verergeren. Daarom wordt aangeraden latente of manifeste amoebiasis uit te sluiten voordat men een patiënt, die enige tijd in de tropen is geweest of die een onverklaarbare diarree heeft, met corticosteroïden gaat behandelen. Wegens het risico van atrofie op de injectieplaats de injectie van een depotpreparaat niet subcutaan of in de m. deltoideus toedienen en intramusculaire herhalingsinjecties op dezelfde plaats vermijden. Lokale injectie van een steroïd op een geïnfecteerde plaats dient te worden vermeden. In verband met gevaar van aseptische botnecrose dient men niet meer dan 5 injecties per gewricht gedurende het gehele leven toe te dienen. De intra-articulaire injectie van een corticosteroïd kan zowel plaatselijke als systemische effecten teweegbrengen. Vanwege het risico van verslechtering van het gewricht, het gewricht niet te zwaar belasten bij symptomatische verbetering na intra-articulaire injectie. Een versnelde groei van kaposi-sarcoom is gemeld, die waarschijnlijk reversibel is. Acute, gegeneraliseerde myopathie van oculaire en respiratoire spieren, eventueel leidend tot tetraplegie, is beschreven tijdens gebruik, meestal bij bestaande afwijkingen in de neuromusculaire transmissie (bv. myasthenia gravis) of bij gelijktijdige behandeling met neuromusculaire blokkers. Na staken van de behandeling kan het herstel enkele weken tot jaren duren."
de bijwerkingen
"Vocht- en elektrolytenevenwicht: natrium- en vochtretentie, hartfalen bij daarvoor gevoelige patiënten, kaliumverlies, hypokaliëmische alkalose, hypertensie en verhoogde calciumuitscheiding.
Bewegingsapparaat: spierzwakte, steroïdmyopathie, spieratrofie, osteoporose met kans op compressiefracturen van de vertebrae, aseptische necrose vooral van de femur- en humeruskoppen, spontane fracturen van pijpbeenderen en peesruptuur.
Maag-darmstelsel: ulcus pepticum met meer kans op perforatie en bloeding, pancreatitis, opgezette buik en ulceratieve oesophagitis
Huid: vertraagde wondgenezing, dunne broze huid, petechiën en ecchymose, erytheem, verhoogde transpiratie, onderdrukking van reacties op huidproeven, branderig of tintelend gevoel vooral in het perineum, acne, andere huidreacties zoals allergische dermatitis, urticaria en angio-oedeem. Hypopigmentatie en atrofie op de plaats van injectie.
Neurologische effecten: convulsies, intracraniële drukverhoging met papiloedeem (pseudotumor cerebri), m.n. bij kinderen tijdens of kort na snelle onttrekking, vertigo en hoofdpijn.
Endocriene effecten: menstruatiestoornissen, ontstaan van het cushingsyndroom, belemmering van de groei bij kinderen, secundaire remming van hypofyse en bijnierschors, vooral nadelig ten tijde van stress (zoals trauma, operatie en ziekte), verlaagde koolhydraattolerantie, manifest worden van latente diabetes mellitus, vergrote behoefte aan insuline of orale bloedglucoseverlagende middelen bij diabetes mellitus.
Oog: subcapsulaire lenscataracten, verhoogde oogdruk, glaucoom, exophthalmus en secundaire ooginfecties door schimmels of virussen. Blindheid in samenhang met intralaesionale behandeling rond gelaat en hoofd. Retinopathie bij prematuren.
Psychische reacties: psychische stoornissen uiteenlopend van euforie, slapeloosheid, stemmingswisselingen, persoonlijkheidsveranderingen en ernstige depressies tot duidelijke verschijnselen van psychose. Voorts kunnen bestaande onevenwichtigheid en neiging tot psychose verergeren.
Stofwisseling: negatieve stikstofbalans door eiwitafbraak, centripetale vetzucht (gelaat, romp).
Overige: anafylactoïde of overgevoeligheidsreacties, trombo-embolie, gewichtstoename, toegenomen eetlust, misselijkheid, malaise, psychologische en fysiologische afhankelijkheid. Hypertrofe cardiomyopathie bij zuigelingen met een laag geboortegewicht. Erytro- en granulocytose, tevens lymfo- en eosinopenie. Na langdurige therapie kan staken van de toediening van corticosteroïden een corticosteroïdonthoudingssyndroom tot gevolg hebben, begeleid door koorts, myalgie, artralgie en malaise; dit kan zelfs zonder tekenen van bijnierschorsinsufficiëntie optreden. Bij gebruik van het depotpreparaat: incidenteel littekenvorming, induratie, ontsteking, paresthesie, late pijn of pijnlijkheid, spiertrekkingen, ataxie en nystagmus. Bij lokale therapie: roodheid op de injectieplaats, pijnloze destructie van het gewricht, vooral na herhaalde injecties, kristalsynovitis; soms overgevoeligheidsreacties."
Bij de meeste medicijnen zijn beide categorieën maar een regel of 5.......... Snap je nu dat het een ingrijpend middel is? Een middel waardoor je je eigen bijnierschors plat gaat leggen en waardoor je bij stoppen je niet lekker gaat voelen. Buiten het aankomen trouwens....
"Waarschuwingen en voorzorgen
Vóór, tijdens en ná stress-situaties dient de dosering te worden verhoogd bij zowel substitutietherapie als corticosteroïdbehandeling. Bij gebruik als substitutietherapie gelden verder geen bijzondere waarschuwingen of voorzorgen.
De laagst mogelijke corticosteroïddosis dient te worden gebruikt om de onder behandeling zijnde aandoening onder controle te krijgen en als dosisverlaging mogelijk is, dient dit geleidelijk te geschieden. Farmacogene, secundaire bijnierschorsinsufficiëntie kan het gevolg zijn van te snel staken van de corticosteroïden. Dit risico kan door geleidelijke dosisverlaging tot een minimum worden teruggebracht. Deze vorm van relatieve insufficiëntie kan enige maanden na staken van de therapie blijven bestaan; daarom dient de hormoontherapie te worden hervat in geval van een in die periode optredende stress-situatie. De groei en ontwikkeling van zuigelingen en kinderen nauwlettend volgen bij langdurig gebruik van corticosteroïden; om groeiremming te voorkomen streven naar een alternerende dosering. Overgevoeligheidsreacties zijn voorgekomen bij behandeling met parenterale, synthetische corticosteroïden. Daarom dienen vóór toediening de aangewezen voorzorgsmaatregelen te worden genomen, in het bijzonder wanneer de patiënt voor geneesmiddelen allergisch is. Sulfiet kan bij daarvoor gevoelige personen (m.n. asthmatici) bronchospasmen en/of anafylactische shock veroorzaken. Als geïnactiveerde virusvaccins of bacteriële vaccins worden toegediend aan patiënten die immunosuppressieve doses corticosteroïden krijgen, wordt de verwachte serumantistofreactie mogelijk niet verkregen. Er mag wel worden gevaccineerd bij patiënten die corticosteroïden bij wijze van substitutietherapie krijgen, bijvoorbeeld bij de ziekte van Addison. Bij hypoprotrombinemie dient acetylsalicylzuur terughoudend te worden toegepast in combinatie met corticosteroïden. Bij hersenmalaria gaat het gebruik gepaard met verlenging van de duur van het coma en hogere frequentie van longontsteking en maag-darmbloeding. Steroïden dienen terughoudend te worden gebruikt bij aspecifieke colitis ulcerosa, als de kans op een dreigende perforatie, abces of andere pyogene infectie bestaat. Terughoudendheid is ook geboden bij diverticulitis, verse darmanastomosen, ulcus in de anamnese, nierinsufficiëntie, acute glomerulonefritis, hypertensie, congestief hartfalen, tromboflebitis, trombo-embolie, osteoporose, exantheem, metastaserend carcinoom, psychiatrische anamnese en myasthenia gravis. Voorzichtigheid is geboden na een recent myocardinfarct, omdat ruptuur van de linkerventrikelwand met gebruik van corticosteroïden in verband is gebracht. Symptomen van peritoneale irritatie na perforatie van het maag-darmkanaal kunnen minimaal zijn of ontbreken bij gebruik van hoge doses corticosteroïden. Vetembolie is vermeld als complicatie van hypercortisonisme. Bij hypothyroïdie en bij cirrose hebben corticosteroïden een sterker effect. Steroïden kunnen bij bepaalde patiënten de motiliteit van de spermatozoa en hun aantal doen toe- of afnemen. Bij gebruik van corticosteroïden bestaat een verhoogde gevoeligheid voor infectie met maskering van de klinische verschijnselen van infectie en ontsteking; tevens kunnen tuberculose en parasitaire infecties worden gereactiveerd. Waterpokken en mazelen kunnen bij niet-immune patiënten die corticosteroïden gebruiken een ernstiger en zelfs fataal beloop hebben; blootgestelde patiënten dienen zich direct onder medische behandeling te stellen. Het gebruik van corticosteroïden bij actieve tuberculose moet beperkt blijven tot die gevallen van foudroyante of gedissemineerde tuberculose, waarin het corticosteroïd tezamen met specifieke tuberculostatica wordt gebruikt ter behandeling van de aandoening. Als de corticosteroïden zijn geïndiceerd bij latente tuberculose of bij patiënten die op tuberculine reageren, is nauwlettende observatie geboden, daar reactivering van de aandoening kan optreden. Tijdens langdurige corticosteroïdtherapie dienen zulke patiënten chemoprofylaxe te ontvangen. Opleving van een infectie met Strongyloides kan leiden tot ernstige enterocolitis en sepsis. De weerstand kan verminderen en het kan bij gebruik van steroïden onmogelijk zijn de infectie te lokaliseren. Bovendien kunnen steroïden van invloed zijn op de nitroblauwtetrazolium-test voor bacteriële infecties en fout-negatieve resultaten geven. Corticosteroïden kunnen latente amoebiasis manifest maken of een actieve ziekte verergeren. Daarom wordt aangeraden latente of manifeste amoebiasis uit te sluiten voordat men een patiënt, die enige tijd in de tropen is geweest of die een onverklaarbare diarree heeft, met corticosteroïden gaat behandelen. Wegens het risico van atrofie op de injectieplaats de injectie van een depotpreparaat niet subcutaan of in de m. deltoideus toedienen en intramusculaire herhalingsinjecties op dezelfde plaats vermijden. Lokale injectie van een steroïd op een geïnfecteerde plaats dient te worden vermeden. In verband met gevaar van aseptische botnecrose dient men niet meer dan 5 injecties per gewricht gedurende het gehele leven toe te dienen. De intra-articulaire injectie van een corticosteroïd kan zowel plaatselijke als systemische effecten teweegbrengen. Vanwege het risico van verslechtering van het gewricht, het gewricht niet te zwaar belasten bij symptomatische verbetering na intra-articulaire injectie. Een versnelde groei van kaposi-sarcoom is gemeld, die waarschijnlijk reversibel is. Acute, gegeneraliseerde myopathie van oculaire en respiratoire spieren, eventueel leidend tot tetraplegie, is beschreven tijdens gebruik, meestal bij bestaande afwijkingen in de neuromusculaire transmissie (bv. myasthenia gravis) of bij gelijktijdige behandeling met neuromusculaire blokkers. Na staken van de behandeling kan het herstel enkele weken tot jaren duren."
de bijwerkingen
"Vocht- en elektrolytenevenwicht: natrium- en vochtretentie, hartfalen bij daarvoor gevoelige patiënten, kaliumverlies, hypokaliëmische alkalose, hypertensie en verhoogde calciumuitscheiding.
Bewegingsapparaat: spierzwakte, steroïdmyopathie, spieratrofie, osteoporose met kans op compressiefracturen van de vertebrae, aseptische necrose vooral van de femur- en humeruskoppen, spontane fracturen van pijpbeenderen en peesruptuur.
Maag-darmstelsel: ulcus pepticum met meer kans op perforatie en bloeding, pancreatitis, opgezette buik en ulceratieve oesophagitis
Huid: vertraagde wondgenezing, dunne broze huid, petechiën en ecchymose, erytheem, verhoogde transpiratie, onderdrukking van reacties op huidproeven, branderig of tintelend gevoel vooral in het perineum, acne, andere huidreacties zoals allergische dermatitis, urticaria en angio-oedeem. Hypopigmentatie en atrofie op de plaats van injectie.
Neurologische effecten: convulsies, intracraniële drukverhoging met papiloedeem (pseudotumor cerebri), m.n. bij kinderen tijdens of kort na snelle onttrekking, vertigo en hoofdpijn.
Endocriene effecten: menstruatiestoornissen, ontstaan van het cushingsyndroom, belemmering van de groei bij kinderen, secundaire remming van hypofyse en bijnierschors, vooral nadelig ten tijde van stress (zoals trauma, operatie en ziekte), verlaagde koolhydraattolerantie, manifest worden van latente diabetes mellitus, vergrote behoefte aan insuline of orale bloedglucoseverlagende middelen bij diabetes mellitus.
Oog: subcapsulaire lenscataracten, verhoogde oogdruk, glaucoom, exophthalmus en secundaire ooginfecties door schimmels of virussen. Blindheid in samenhang met intralaesionale behandeling rond gelaat en hoofd. Retinopathie bij prematuren.
Psychische reacties: psychische stoornissen uiteenlopend van euforie, slapeloosheid, stemmingswisselingen, persoonlijkheidsveranderingen en ernstige depressies tot duidelijke verschijnselen van psychose. Voorts kunnen bestaande onevenwichtigheid en neiging tot psychose verergeren.
Stofwisseling: negatieve stikstofbalans door eiwitafbraak, centripetale vetzucht (gelaat, romp).
Overige: anafylactoïde of overgevoeligheidsreacties, trombo-embolie, gewichtstoename, toegenomen eetlust, misselijkheid, malaise, psychologische en fysiologische afhankelijkheid. Hypertrofe cardiomyopathie bij zuigelingen met een laag geboortegewicht. Erytro- en granulocytose, tevens lymfo- en eosinopenie. Na langdurige therapie kan staken van de toediening van corticosteroïden een corticosteroïdonthoudingssyndroom tot gevolg hebben, begeleid door koorts, myalgie, artralgie en malaise; dit kan zelfs zonder tekenen van bijnierschorsinsufficiëntie optreden. Bij gebruik van het depotpreparaat: incidenteel littekenvorming, induratie, ontsteking, paresthesie, late pijn of pijnlijkheid, spiertrekkingen, ataxie en nystagmus. Bij lokale therapie: roodheid op de injectieplaats, pijnloze destructie van het gewricht, vooral na herhaalde injecties, kristalsynovitis; soms overgevoeligheidsreacties."
Bij de meeste medicijnen zijn beide categorieën maar een regel of 5.......... Snap je nu dat het een ingrijpend middel is? Een middel waardoor je je eigen bijnierschors plat gaat leggen en waardoor je bij stoppen je niet lekker gaat voelen. Buiten het aankomen trouwens....
woensdag 26 mei 2010 om 20:34
quote:tilalia2 schreef op 26 mei 2010 @ 20:31:
[...]
Ah! Een anti-aging specialist, naast zijn orthomoleculaire praktijken....
vertrouwenswekkend,moet ik zeggen Dat was zijn praktijd van origine. Hij is ernaast orthomoleculair gaan studeren. Hij staat in de reguliere wereld ook erg goed bekend dus ik geloof niet dat het echt een kwakzalver zal zijn. Hij is ook aangesloten bij MBOG en ANBG en AGB.
[...]
Ah! Een anti-aging specialist, naast zijn orthomoleculaire praktijken....
vertrouwenswekkend,moet ik zeggen Dat was zijn praktijd van origine. Hij is ernaast orthomoleculair gaan studeren. Hij staat in de reguliere wereld ook erg goed bekend dus ik geloof niet dat het echt een kwakzalver zal zijn. Hij is ook aangesloten bij MBOG en ANBG en AGB.
woensdag 26 mei 2010 om 20:36
quote:Wintermuts schreef op 26 mei 2010 @ 20:33:
even over cortisol tabletjes,
"Waarschuwingen en voorzorgen
Vóór, tijdens en ná stress-situaties dient de dosering te worden verhoogd bij zowel substitutietherapie als corticosteroïdbehandeling. Bij gebruik als substitutietherapie gelden verder geen bijzondere waarschuwingen of voorzorgen.
De laagst mogelijke corticosteroïddosis dient te worden gebruikt om de onder behandeling zijnde aandoening onder controle te krijgen en als dosisverlaging mogelijk is, dient dit geleidelijk te geschieden. Farmacogene, secundaire bijnierschorsinsufficiëntie kan het gevolg zijn van te snel staken van de corticosteroïden. Dit risico kan door geleidelijke dosisverlaging tot een minimum worden teruggebracht. Deze vorm van relatieve insufficiëntie kan enige maanden na staken van de therapie blijven bestaan; daarom dient de hormoontherapie te worden hervat in geval van een in die periode optredende stress-situatie. De groei en ontwikkeling van zuigelingen en kinderen nauwlettend volgen bij langdurig gebruik van corticosteroïden; om groeiremming te voorkomen streven naar een alternerende dosering. Overgevoeligheidsreacties zijn voorgekomen bij behandeling met parenterale, synthetische corticosteroïden. Daarom dienen vóór toediening de aangewezen voorzorgsmaatregelen te worden genomen, in het bijzonder wanneer de patiënt voor geneesmiddelen allergisch is. Sulfiet kan bij daarvoor gevoelige personen (m.n. asthmatici) bronchospasmen en/of anafylactische shock veroorzaken. Als geïnactiveerde virusvaccins of bacteriële vaccins worden toegediend aan patiënten die immunosuppressieve doses corticosteroïden krijgen, wordt de verwachte serumantistofreactie mogelijk niet verkregen. Er mag wel worden gevaccineerd bij patiënten die corticosteroïden bij wijze van substitutietherapie krijgen, bijvoorbeeld bij de ziekte van Addison. Bij hypoprotrombinemie dient acetylsalicylzuur terughoudend te worden toegepast in combinatie met corticosteroïden. Bij hersenmalaria gaat het gebruik gepaard met verlenging van de duur van het coma en hogere frequentie van longontsteking en maag-darmbloeding. Steroïden dienen terughoudend te worden gebruikt bij aspecifieke colitis ulcerosa, als de kans op een dreigende perforatie, abces of andere pyogene infectie bestaat. Terughoudendheid is ook geboden bij diverticulitis, verse darmanastomosen, ulcus in de anamnese, nierinsufficiëntie, acute glomerulonefritis, hypertensie, congestief hartfalen, tromboflebitis, trombo-embolie, osteoporose, exantheem, metastaserend carcinoom, psychiatrische anamnese en myasthenia gravis. Voorzichtigheid is geboden na een recent myocardinfarct, omdat ruptuur van de linkerventrikelwand met gebruik van corticosteroïden in verband is gebracht. Symptomen van peritoneale irritatie na perforatie van het maag-darmkanaal kunnen minimaal zijn of ontbreken bij gebruik van hoge doses corticosteroïden. Vetembolie is vermeld als complicatie van hypercortisonisme. Bij hypothyroïdie en bij cirrose hebben corticosteroïden een sterker effect. Steroïden kunnen bij bepaalde patiënten de motiliteit van de spermatozoa en hun aantal doen toe- of afnemen. Bij gebruik van corticosteroïden bestaat een verhoogde gevoeligheid voor infectie met maskering van de klinische verschijnselen van infectie en ontsteking; tevens kunnen tuberculose en parasitaire infecties worden gereactiveerd. Waterpokken en mazelen kunnen bij niet-immune patiënten die corticosteroïden gebruiken een ernstiger en zelfs fataal beloop hebben; blootgestelde patiënten dienen zich direct onder medische behandeling te stellen. Het gebruik van corticosteroïden bij actieve tuberculose moet beperkt blijven tot die gevallen van foudroyante of gedissemineerde tuberculose, waarin het corticosteroïd tezamen met specifieke tuberculostatica wordt gebruikt ter behandeling van de aandoening. Als de corticosteroïden zijn geïndiceerd bij latente tuberculose of bij patiënten die op tuberculine reageren, is nauwlettende observatie geboden, daar reactivering van de aandoening kan optreden. Tijdens langdurige corticosteroïdtherapie dienen zulke patiënten chemoprofylaxe te ontvangen. Opleving van een infectie met Strongyloides kan leiden tot ernstige enterocolitis en sepsis. De weerstand kan verminderen en het kan bij gebruik van steroïden onmogelijk zijn de infectie te lokaliseren. Bovendien kunnen steroïden van invloed zijn op de nitroblauwtetrazolium-test voor bacteriële infecties en fout-negatieve resultaten geven. Corticosteroïden kunnen latente amoebiasis manifest maken of een actieve ziekte verergeren. Daarom wordt aangeraden latente of manifeste amoebiasis uit te sluiten voordat men een patiënt, die enige tijd in de tropen is geweest of die een onverklaarbare diarree heeft, met corticosteroïden gaat behandelen. Wegens het risico van atrofie op de injectieplaats de injectie van een depotpreparaat niet subcutaan of in de m. deltoideus toedienen en intramusculaire herhalingsinjecties op dezelfde plaats vermijden. Lokale injectie van een steroïd op een geïnfecteerde plaats dient te worden vermeden. In verband met gevaar van aseptische botnecrose dient men niet meer dan 5 injecties per gewricht gedurende het gehele leven toe te dienen. De intra-articulaire injectie van een corticosteroïd kan zowel plaatselijke als systemische effecten teweegbrengen. Vanwege het risico van verslechtering van het gewricht, het gewricht niet te zwaar belasten bij symptomatische verbetering na intra-articulaire injectie. Een versnelde groei van kaposi-sarcoom is gemeld, die waarschijnlijk reversibel is. Acute, gegeneraliseerde myopathie van oculaire en respiratoire spieren, eventueel leidend tot tetraplegie, is beschreven tijdens gebruik, meestal bij bestaande afwijkingen in de neuromusculaire transmissie (bv. myasthenia gravis) of bij gelijktijdige behandeling met neuromusculaire blokkers. Na staken van de behandeling kan het herstel enkele weken tot jaren duren."
de bijwerkingen
"Vocht- en elektrolytenevenwicht: natrium- en vochtretentie, hartfalen bij daarvoor gevoelige patiënten, kaliumverlies, hypokaliëmische alkalose, hypertensie en verhoogde calciumuitscheiding.
Bewegingsapparaat: spierzwakte, steroïdmyopathie, spieratrofie, osteoporose met kans op compressiefracturen van de vertebrae, aseptische necrose vooral van de femur- en humeruskoppen, spontane fracturen van pijpbeenderen en peesruptuur.
Maag-darmstelsel: ulcus pepticum met meer kans op perforatie en bloeding, pancreatitis, opgezette buik en ulceratieve oesophagitis
Huid: vertraagde wondgenezing, dunne broze huid, petechiën en ecchymose, erytheem, verhoogde transpiratie, onderdrukking van reacties op huidproeven, branderig of tintelend gevoel vooral in het perineum, acne, andere huidreacties zoals allergische dermatitis, urticaria en angio-oedeem. Hypopigmentatie en atrofie op de plaats van injectie.
Neurologische effecten: convulsies, intracraniële drukverhoging met papiloedeem (pseudotumor cerebri), m.n. bij kinderen tijdens of kort na snelle onttrekking, vertigo en hoofdpijn.
Endocriene effecten: menstruatiestoornissen, ontstaan van het cushingsyndroom, belemmering van de groei bij kinderen, secundaire remming van hypofyse en bijnierschors, vooral nadelig ten tijde van stress (zoals trauma, operatie en ziekte), verlaagde koolhydraattolerantie, manifest worden van latente diabetes mellitus, vergrote behoefte aan insuline of orale bloedglucoseverlagende middelen bij diabetes mellitus.
Oog: subcapsulaire lenscataracten, verhoogde oogdruk, glaucoom, exophthalmus en secundaire ooginfecties door schimmels of virussen. Blindheid in samenhang met intralaesionale behandeling rond gelaat en hoofd. Retinopathie bij prematuren.
Psychische reacties: psychische stoornissen uiteenlopend van euforie, slapeloosheid, stemmingswisselingen, persoonlijkheidsveranderingen en ernstige depressies tot duidelijke verschijnselen van psychose. Voorts kunnen bestaande onevenwichtigheid en neiging tot psychose verergeren.
Stofwisseling: negatieve stikstofbalans door eiwitafbraak, centripetale vetzucht (gelaat, romp).
Overige: anafylactoïde of overgevoeligheidsreacties, trombo-embolie, gewichtstoename, toegenomen eetlust, misselijkheid, malaise, psychologische en fysiologische afhankelijkheid. Hypertrofe cardiomyopathie bij zuigelingen met een laag geboortegewicht. Erytro- en granulocytose, tevens lymfo- en eosinopenie. Na langdurige therapie kan staken van de toediening van corticosteroïden een corticosteroïdonthoudingssyndroom tot gevolg hebben, begeleid door koorts, myalgie, artralgie en malaise; dit kan zelfs zonder tekenen van bijnierschorsinsufficiëntie optreden. Bij gebruik van het depotpreparaat: incidenteel littekenvorming, induratie, ontsteking, paresthesie, late pijn of pijnlijkheid, spiertrekkingen, ataxie en nystagmus. Bij lokale therapie: roodheid op de injectieplaats, pijnloze destructie van het gewricht, vooral na herhaalde injecties, kristalsynovitis; soms overgevoeligheidsreacties."
Bij de meeste medicijnen zijn beide categorieën maar een regel of 5.......... Snap je nu dat het een ingrijpend middel is? Een middel waardoor je je eigen bijnierschors plat gaat leggen en waardoor je bij stoppen je niet lekker gaat voelen. Buiten het aankomen trouwens....Dit klinkt heftig. Maar dit is bij hogere doseringen ben ik van overtuigd. 10 mg is heel weinig maar goed ik ga het zeker nachecken.
even over cortisol tabletjes,
"Waarschuwingen en voorzorgen
Vóór, tijdens en ná stress-situaties dient de dosering te worden verhoogd bij zowel substitutietherapie als corticosteroïdbehandeling. Bij gebruik als substitutietherapie gelden verder geen bijzondere waarschuwingen of voorzorgen.
De laagst mogelijke corticosteroïddosis dient te worden gebruikt om de onder behandeling zijnde aandoening onder controle te krijgen en als dosisverlaging mogelijk is, dient dit geleidelijk te geschieden. Farmacogene, secundaire bijnierschorsinsufficiëntie kan het gevolg zijn van te snel staken van de corticosteroïden. Dit risico kan door geleidelijke dosisverlaging tot een minimum worden teruggebracht. Deze vorm van relatieve insufficiëntie kan enige maanden na staken van de therapie blijven bestaan; daarom dient de hormoontherapie te worden hervat in geval van een in die periode optredende stress-situatie. De groei en ontwikkeling van zuigelingen en kinderen nauwlettend volgen bij langdurig gebruik van corticosteroïden; om groeiremming te voorkomen streven naar een alternerende dosering. Overgevoeligheidsreacties zijn voorgekomen bij behandeling met parenterale, synthetische corticosteroïden. Daarom dienen vóór toediening de aangewezen voorzorgsmaatregelen te worden genomen, in het bijzonder wanneer de patiënt voor geneesmiddelen allergisch is. Sulfiet kan bij daarvoor gevoelige personen (m.n. asthmatici) bronchospasmen en/of anafylactische shock veroorzaken. Als geïnactiveerde virusvaccins of bacteriële vaccins worden toegediend aan patiënten die immunosuppressieve doses corticosteroïden krijgen, wordt de verwachte serumantistofreactie mogelijk niet verkregen. Er mag wel worden gevaccineerd bij patiënten die corticosteroïden bij wijze van substitutietherapie krijgen, bijvoorbeeld bij de ziekte van Addison. Bij hypoprotrombinemie dient acetylsalicylzuur terughoudend te worden toegepast in combinatie met corticosteroïden. Bij hersenmalaria gaat het gebruik gepaard met verlenging van de duur van het coma en hogere frequentie van longontsteking en maag-darmbloeding. Steroïden dienen terughoudend te worden gebruikt bij aspecifieke colitis ulcerosa, als de kans op een dreigende perforatie, abces of andere pyogene infectie bestaat. Terughoudendheid is ook geboden bij diverticulitis, verse darmanastomosen, ulcus in de anamnese, nierinsufficiëntie, acute glomerulonefritis, hypertensie, congestief hartfalen, tromboflebitis, trombo-embolie, osteoporose, exantheem, metastaserend carcinoom, psychiatrische anamnese en myasthenia gravis. Voorzichtigheid is geboden na een recent myocardinfarct, omdat ruptuur van de linkerventrikelwand met gebruik van corticosteroïden in verband is gebracht. Symptomen van peritoneale irritatie na perforatie van het maag-darmkanaal kunnen minimaal zijn of ontbreken bij gebruik van hoge doses corticosteroïden. Vetembolie is vermeld als complicatie van hypercortisonisme. Bij hypothyroïdie en bij cirrose hebben corticosteroïden een sterker effect. Steroïden kunnen bij bepaalde patiënten de motiliteit van de spermatozoa en hun aantal doen toe- of afnemen. Bij gebruik van corticosteroïden bestaat een verhoogde gevoeligheid voor infectie met maskering van de klinische verschijnselen van infectie en ontsteking; tevens kunnen tuberculose en parasitaire infecties worden gereactiveerd. Waterpokken en mazelen kunnen bij niet-immune patiënten die corticosteroïden gebruiken een ernstiger en zelfs fataal beloop hebben; blootgestelde patiënten dienen zich direct onder medische behandeling te stellen. Het gebruik van corticosteroïden bij actieve tuberculose moet beperkt blijven tot die gevallen van foudroyante of gedissemineerde tuberculose, waarin het corticosteroïd tezamen met specifieke tuberculostatica wordt gebruikt ter behandeling van de aandoening. Als de corticosteroïden zijn geïndiceerd bij latente tuberculose of bij patiënten die op tuberculine reageren, is nauwlettende observatie geboden, daar reactivering van de aandoening kan optreden. Tijdens langdurige corticosteroïdtherapie dienen zulke patiënten chemoprofylaxe te ontvangen. Opleving van een infectie met Strongyloides kan leiden tot ernstige enterocolitis en sepsis. De weerstand kan verminderen en het kan bij gebruik van steroïden onmogelijk zijn de infectie te lokaliseren. Bovendien kunnen steroïden van invloed zijn op de nitroblauwtetrazolium-test voor bacteriële infecties en fout-negatieve resultaten geven. Corticosteroïden kunnen latente amoebiasis manifest maken of een actieve ziekte verergeren. Daarom wordt aangeraden latente of manifeste amoebiasis uit te sluiten voordat men een patiënt, die enige tijd in de tropen is geweest of die een onverklaarbare diarree heeft, met corticosteroïden gaat behandelen. Wegens het risico van atrofie op de injectieplaats de injectie van een depotpreparaat niet subcutaan of in de m. deltoideus toedienen en intramusculaire herhalingsinjecties op dezelfde plaats vermijden. Lokale injectie van een steroïd op een geïnfecteerde plaats dient te worden vermeden. In verband met gevaar van aseptische botnecrose dient men niet meer dan 5 injecties per gewricht gedurende het gehele leven toe te dienen. De intra-articulaire injectie van een corticosteroïd kan zowel plaatselijke als systemische effecten teweegbrengen. Vanwege het risico van verslechtering van het gewricht, het gewricht niet te zwaar belasten bij symptomatische verbetering na intra-articulaire injectie. Een versnelde groei van kaposi-sarcoom is gemeld, die waarschijnlijk reversibel is. Acute, gegeneraliseerde myopathie van oculaire en respiratoire spieren, eventueel leidend tot tetraplegie, is beschreven tijdens gebruik, meestal bij bestaande afwijkingen in de neuromusculaire transmissie (bv. myasthenia gravis) of bij gelijktijdige behandeling met neuromusculaire blokkers. Na staken van de behandeling kan het herstel enkele weken tot jaren duren."
de bijwerkingen
"Vocht- en elektrolytenevenwicht: natrium- en vochtretentie, hartfalen bij daarvoor gevoelige patiënten, kaliumverlies, hypokaliëmische alkalose, hypertensie en verhoogde calciumuitscheiding.
Bewegingsapparaat: spierzwakte, steroïdmyopathie, spieratrofie, osteoporose met kans op compressiefracturen van de vertebrae, aseptische necrose vooral van de femur- en humeruskoppen, spontane fracturen van pijpbeenderen en peesruptuur.
Maag-darmstelsel: ulcus pepticum met meer kans op perforatie en bloeding, pancreatitis, opgezette buik en ulceratieve oesophagitis
Huid: vertraagde wondgenezing, dunne broze huid, petechiën en ecchymose, erytheem, verhoogde transpiratie, onderdrukking van reacties op huidproeven, branderig of tintelend gevoel vooral in het perineum, acne, andere huidreacties zoals allergische dermatitis, urticaria en angio-oedeem. Hypopigmentatie en atrofie op de plaats van injectie.
Neurologische effecten: convulsies, intracraniële drukverhoging met papiloedeem (pseudotumor cerebri), m.n. bij kinderen tijdens of kort na snelle onttrekking, vertigo en hoofdpijn.
Endocriene effecten: menstruatiestoornissen, ontstaan van het cushingsyndroom, belemmering van de groei bij kinderen, secundaire remming van hypofyse en bijnierschors, vooral nadelig ten tijde van stress (zoals trauma, operatie en ziekte), verlaagde koolhydraattolerantie, manifest worden van latente diabetes mellitus, vergrote behoefte aan insuline of orale bloedglucoseverlagende middelen bij diabetes mellitus.
Oog: subcapsulaire lenscataracten, verhoogde oogdruk, glaucoom, exophthalmus en secundaire ooginfecties door schimmels of virussen. Blindheid in samenhang met intralaesionale behandeling rond gelaat en hoofd. Retinopathie bij prematuren.
Psychische reacties: psychische stoornissen uiteenlopend van euforie, slapeloosheid, stemmingswisselingen, persoonlijkheidsveranderingen en ernstige depressies tot duidelijke verschijnselen van psychose. Voorts kunnen bestaande onevenwichtigheid en neiging tot psychose verergeren.
Stofwisseling: negatieve stikstofbalans door eiwitafbraak, centripetale vetzucht (gelaat, romp).
Overige: anafylactoïde of overgevoeligheidsreacties, trombo-embolie, gewichtstoename, toegenomen eetlust, misselijkheid, malaise, psychologische en fysiologische afhankelijkheid. Hypertrofe cardiomyopathie bij zuigelingen met een laag geboortegewicht. Erytro- en granulocytose, tevens lymfo- en eosinopenie. Na langdurige therapie kan staken van de toediening van corticosteroïden een corticosteroïdonthoudingssyndroom tot gevolg hebben, begeleid door koorts, myalgie, artralgie en malaise; dit kan zelfs zonder tekenen van bijnierschorsinsufficiëntie optreden. Bij gebruik van het depotpreparaat: incidenteel littekenvorming, induratie, ontsteking, paresthesie, late pijn of pijnlijkheid, spiertrekkingen, ataxie en nystagmus. Bij lokale therapie: roodheid op de injectieplaats, pijnloze destructie van het gewricht, vooral na herhaalde injecties, kristalsynovitis; soms overgevoeligheidsreacties."
Bij de meeste medicijnen zijn beide categorieën maar een regel of 5.......... Snap je nu dat het een ingrijpend middel is? Een middel waardoor je je eigen bijnierschors plat gaat leggen en waardoor je bij stoppen je niet lekker gaat voelen. Buiten het aankomen trouwens....Dit klinkt heftig. Maar dit is bij hogere doseringen ben ik van overtuigd. 10 mg is heel weinig maar goed ik ga het zeker nachecken.
