Lijf & Lijn
alle pijlers
eetstoornis overwonnen?
maandag 13 februari 2012 om 23:18
Hee, Ik ben nu in de fase om mijn eetstoornis te overwinnen, maar ik vind aankomen echt verschrikkelijk lastig. Ik wil heel graag van mijn eetstoornis af, maar ik vroeg me af of hier misschien mensen zijn die hun eetstoornis hebben overwonnen. Zo ja zou je dan je verhaal kwijt willen? Misschien motiveert het en ik ben wel nieuwschierig naar ervaringen en hoe je het hebt overwonnen
donderdag 16 februari 2012 om 19:56
Ik denk dat de "oplossing" zit in hoop, zelfvertrouwen kweken en je puin opruimen waar je je eetstoornis voor "nodig" hebt.
Dan is besluiten het te doen ook zinvol voor jezelf.
Ik ben dan ook echt een enorme grote voorstander van niet alleen maar sec het gedrag te gaan behandelen maar eerst naar de wortel.
Het is en/en want anders blijft het terugval na terugval.
Wat niet betekent dat je het gedrag maar voor lief moet nemen bij een start, maar hardlopers zijn doodlopers.
Kleine stappen maar je er wel aan vasthouden!! en ondertussen werken aan je ziel. Dan worden de stappen steeds groter.
Dan is besluiten het te doen ook zinvol voor jezelf.
Ik ben dan ook echt een enorme grote voorstander van niet alleen maar sec het gedrag te gaan behandelen maar eerst naar de wortel.
Het is en/en want anders blijft het terugval na terugval.
Wat niet betekent dat je het gedrag maar voor lief moet nemen bij een start, maar hardlopers zijn doodlopers.
Kleine stappen maar je er wel aan vasthouden!! en ondertussen werken aan je ziel. Dan worden de stappen steeds groter.
donderdag 16 februari 2012 om 22:24
quote:Lotte35 schreef op 16 februari 2012 @ 18:55:
[...]
Zo dan...
Ik lees dit zinnetje, en zit opeens te janken.
Ik wou bijna zeggen sorry
I know, hoe moeilijk het is: wat een onbekend diep zwart gat je inspringt, zonder enig houvast, door weer te gaan eten... maar je bent het waard. Je moet gaan knokken, helemaal en alleen voor JOU. Omdat JIJ het waard bent om weer te gaan leven.
Niemand anders die het voor jou kan doen dan jijzelf. Het is de grootste daad van eigenliefde die je jezelf op dit moment kan geven... een gezond lijf, een zorgeloos eetpatroon, en RUST in je hoofd.
Ik moet zeggen: het is héérlijk! De fysieke kracht hebben om lekker te kunnen sporten... lekker kunnen meedoen als er traktaties zijn op het werk, lekker kunnen snacken wanneer ik wil. Energie hebben om m'n baan op volle kracht te doen, m'n sociale leven te onderhouden. Te reizen. LIEF te hebben.... want ook dat raakt verstoord als je zo enkel en vooral met jezelf en je lijf en je eten bezig bent... echte oprechte liefdevolle aandacht aan een ander kunnen GEVEN... die reserves heb je gewoon niet.
Je moet gewoon echt besluiten weer te gaan leven. Maar het is niet makkelijk, ik weet het.
Iedereen sterkte hoor
[...]
Zo dan...
Ik lees dit zinnetje, en zit opeens te janken.
Ik wou bijna zeggen sorry
I know, hoe moeilijk het is: wat een onbekend diep zwart gat je inspringt, zonder enig houvast, door weer te gaan eten... maar je bent het waard. Je moet gaan knokken, helemaal en alleen voor JOU. Omdat JIJ het waard bent om weer te gaan leven.
Niemand anders die het voor jou kan doen dan jijzelf. Het is de grootste daad van eigenliefde die je jezelf op dit moment kan geven... een gezond lijf, een zorgeloos eetpatroon, en RUST in je hoofd.
Ik moet zeggen: het is héérlijk! De fysieke kracht hebben om lekker te kunnen sporten... lekker kunnen meedoen als er traktaties zijn op het werk, lekker kunnen snacken wanneer ik wil. Energie hebben om m'n baan op volle kracht te doen, m'n sociale leven te onderhouden. Te reizen. LIEF te hebben.... want ook dat raakt verstoord als je zo enkel en vooral met jezelf en je lijf en je eten bezig bent... echte oprechte liefdevolle aandacht aan een ander kunnen GEVEN... die reserves heb je gewoon niet.
Je moet gewoon echt besluiten weer te gaan leven. Maar het is niet makkelijk, ik weet het.
Iedereen sterkte hoor
donderdag 16 februari 2012 om 22:27
donderdag 16 februari 2012 om 22:34
vrijdag 17 februari 2012 om 00:04
quote:Tjoepertje schreef op 16 februari 2012 @ 22:34:
Haha. Ja zou wel kunnen, maar uiteindelijk ben JIJ degene die het moet doen dus wie er ook allemaal goeie dingen in je oor fluistert die je raken: uiteindelijk moet JIJ het diep van binnen voelen, en willen, en durven, en doen.
Het is een eenzame ziekte, en een eenzaam genezingsproces.Het klopt wel wat je zegt, je bent zelf diegene die er echt wat aan kan doen, iedereen kan je wel dwingen en dingen zeggen maar je bent zelf diegene die het moet uitvoeren. Ik merk wel dat wanneer mensen me complimentjes geven van, goed van je etc. dat het me motiveert om door te gaan en ik heb nu dan even een minder momentje met mezelf, maar ik hoop dat ik weer 100% vertrouwen krijg en er weer 100% tegenaan kan gaan!
Haha. Ja zou wel kunnen, maar uiteindelijk ben JIJ degene die het moet doen dus wie er ook allemaal goeie dingen in je oor fluistert die je raken: uiteindelijk moet JIJ het diep van binnen voelen, en willen, en durven, en doen.
Het is een eenzame ziekte, en een eenzaam genezingsproces.Het klopt wel wat je zegt, je bent zelf diegene die er echt wat aan kan doen, iedereen kan je wel dwingen en dingen zeggen maar je bent zelf diegene die het moet uitvoeren. Ik merk wel dat wanneer mensen me complimentjes geven van, goed van je etc. dat het me motiveert om door te gaan en ik heb nu dan even een minder momentje met mezelf, maar ik hoop dat ik weer 100% vertrouwen krijg en er weer 100% tegenaan kan gaan!
vrijdag 17 februari 2012 om 08:22
Misschien een idee om de motiverende woorden op een mooi papier te schilderen en dan op te hangen op een zichtbare plek.. Of maak een collage met motiverende woorden/spreuken en afbeeldingen die je motiveren. Zo'n collage hangt er bij mij momenteel ook.
Geraldine: Lief dat je ernaar vraagt!
Het gaat redelijk. Ik merk dat wanneer ik gespannen ben, ik het meteen gooi op 't eten, de laatste tijd op zoveel mogelijk 'heel gezond en veganistisch' eten, waardoor er dus ook vrij weinig overblijft als je met anderen bent. Nu weer de goede draad opgepakt, maar over het algemeen eet ik gewoon, blijf ik op gezond gewicht, alleen zijn er bepaalde regeltjes die ik nog steeds niet los kan laten.. Therapie is 5 jaar geleden en nog steeds sta ik iedere morgen op de weegschaal en durf ik niks anders te drinken dan cola light en thee. Ik denk dat dit gewoon iets is wat altijd zo blijft.
Geraldine: Lief dat je ernaar vraagt!
Het gaat redelijk. Ik merk dat wanneer ik gespannen ben, ik het meteen gooi op 't eten, de laatste tijd op zoveel mogelijk 'heel gezond en veganistisch' eten, waardoor er dus ook vrij weinig overblijft als je met anderen bent. Nu weer de goede draad opgepakt, maar over het algemeen eet ik gewoon, blijf ik op gezond gewicht, alleen zijn er bepaalde regeltjes die ik nog steeds niet los kan laten.. Therapie is 5 jaar geleden en nog steeds sta ik iedere morgen op de weegschaal en durf ik niks anders te drinken dan cola light en thee. Ik denk dat dit gewoon iets is wat altijd zo blijft.
vrijdag 17 februari 2012 om 16:12
quote:wannaheaven schreef op 16 februari 2012 @ 14:49:
[...]
Heb jij ook last van een eetstoornis en ben je nu ook bezig om weer beter te worden? Je situatie lijkt heel erg op de mijne namelijk! Ik denk erlke keer dat het allemaal veel beter is als ik weer beter ben, maar de echte stappen zetten is nog zo moeilijk. Hoe graag ik het ook wil, heb je toch soms van die dagen waarop alles even tegen zit. Ik vind het ook fijn om al deze verhalen te lezen en hier te schrijven, omdat ik beter het positieve erin kan blijven houden en me omringen met mensen die ook positief in het leven staan en ook beter willen worden
Ik heb inderdaad een eetstoornis. Ik had mij aangemeld voor therapie maar ben heb gisteren helaas moeten concluderen dat ik daar niet op mijn plek zit. Daar baal ik echt van want ik zit op dit moment door mijn eetstoornis in de ziektewet en wil er graag mee aan de slag zodat ik weer zo snel mogelijk kan gaan werken.
Ik ben nu dus op zoek naar iets anders. Via de mail al contact gehad en ga maandag even bellen voor een kennismakingsgesprek.
Ik hoop dat je gesprek maandag goed gaat. Het kan zoveel kapot maken en het zou zo zonde zijn om alle leuke dingen hierdoor kwijt te raken. Ga ervoor meid!
[...]
Heb jij ook last van een eetstoornis en ben je nu ook bezig om weer beter te worden? Je situatie lijkt heel erg op de mijne namelijk! Ik denk erlke keer dat het allemaal veel beter is als ik weer beter ben, maar de echte stappen zetten is nog zo moeilijk. Hoe graag ik het ook wil, heb je toch soms van die dagen waarop alles even tegen zit. Ik vind het ook fijn om al deze verhalen te lezen en hier te schrijven, omdat ik beter het positieve erin kan blijven houden en me omringen met mensen die ook positief in het leven staan en ook beter willen worden
Ik heb inderdaad een eetstoornis. Ik had mij aangemeld voor therapie maar ben heb gisteren helaas moeten concluderen dat ik daar niet op mijn plek zit. Daar baal ik echt van want ik zit op dit moment door mijn eetstoornis in de ziektewet en wil er graag mee aan de slag zodat ik weer zo snel mogelijk kan gaan werken.
Ik ben nu dus op zoek naar iets anders. Via de mail al contact gehad en ga maandag even bellen voor een kennismakingsgesprek.
Ik hoop dat je gesprek maandag goed gaat. Het kan zoveel kapot maken en het zou zo zonde zijn om alle leuke dingen hierdoor kwijt te raken. Ga ervoor meid!
vrijdag 17 februari 2012 om 16:14
quote:Tjoepertje schreef op 16 februari 2012 @ 22:24:
[...]
Ik wou bijna zeggen sorry
I know, hoe moeilijk het is: wat een onbekend diep zwart gat je inspringt, zonder enig houvast, door weer te gaan eten... maar je bent het waard. Je moet gaan knokken, helemaal en alleen voor JOU. Omdat JIJ het waard bent om weer te gaan leven.
Niemand anders die het voor jou kan doen dan jijzelf. Het is de grootste daad van eigenliefde die je jezelf op dit moment kan geven... een gezond lijf, een zorgeloos eetpatroon, en RUST in je hoofd.
Ik moet zeggen: het is héérlijk! De fysieke kracht hebben om lekker te kunnen sporten... lekker kunnen meedoen als er traktaties zijn op het werk, lekker kunnen snacken wanneer ik wil. Energie hebben om m'n baan op volle kracht te doen, m'n sociale leven te onderhouden. Te reizen. LIEF te hebben.... want ook dat raakt verstoord als je zo enkel en vooral met jezelf en je lijf en je eten bezig bent... echte oprechte liefdevolle aandacht aan een ander kunnen GEVEN... die reserves heb je gewoon niet.
Je moet gewoon echt besluiten weer te gaan leven. Maar het is niet makkelijk, ik weet het.
Iedereen sterkte hoor Wow, dit is echt heel erg fijn om te lezen. Als je er zo diep in zit zie je die dingen niet meer. Het lijkt me heerlijk om weer zo te gaan leven. Respect dat je zover bent gekomen. Heel erg knap!
[...]
Ik wou bijna zeggen sorry
I know, hoe moeilijk het is: wat een onbekend diep zwart gat je inspringt, zonder enig houvast, door weer te gaan eten... maar je bent het waard. Je moet gaan knokken, helemaal en alleen voor JOU. Omdat JIJ het waard bent om weer te gaan leven.
Niemand anders die het voor jou kan doen dan jijzelf. Het is de grootste daad van eigenliefde die je jezelf op dit moment kan geven... een gezond lijf, een zorgeloos eetpatroon, en RUST in je hoofd.
Ik moet zeggen: het is héérlijk! De fysieke kracht hebben om lekker te kunnen sporten... lekker kunnen meedoen als er traktaties zijn op het werk, lekker kunnen snacken wanneer ik wil. Energie hebben om m'n baan op volle kracht te doen, m'n sociale leven te onderhouden. Te reizen. LIEF te hebben.... want ook dat raakt verstoord als je zo enkel en vooral met jezelf en je lijf en je eten bezig bent... echte oprechte liefdevolle aandacht aan een ander kunnen GEVEN... die reserves heb je gewoon niet.
Je moet gewoon echt besluiten weer te gaan leven. Maar het is niet makkelijk, ik weet het.
Iedereen sterkte hoor Wow, dit is echt heel erg fijn om te lezen. Als je er zo diep in zit zie je die dingen niet meer. Het lijkt me heerlijk om weer zo te gaan leven. Respect dat je zover bent gekomen. Heel erg knap!
vrijdag 17 februari 2012 om 21:56
quote:Tjoepertje schreef op 16 februari 2012 @ 22:34:
Haha. Ja zou wel kunnen, maar uiteindelijk ben JIJ degene die het moet doen dus wie er ook allemaal goeie dingen in je oor fluistert die je raken: uiteindelijk moet JIJ het diep van binnen voelen, en willen, en durven, en doen.
Dat is helemaal waar, maar toch merk ik dat ik erg veel baat heb bij de dingen die in dit topic worden gezegd.
Het gaat al een tijdje best lekker met mij, in die zin dat ik iets meer durf te eten zonder meteen volledig in paniek te schieten. Maar sinds dit topic loopt, voel ik me duidelijk nóg beter. De reacties van ervaringsdeskundigen zijn zo waardevol voor mij (en ik denk voor iedereen). Ik heb sommige dingen een paar keer opnieuw gelezen, en merk dat ze een plaatsje vinden in m'n hoofd. Daar fungeren ze als een soort vangnet. Elke dag heb ik wel een paar moeilijke momenten als ik keuzes moet maken met betrekking tot het eten. Maar ik merk dat als ik dan denk aan wat hier is geschreven, me dat toch helpt.
Minder bang....
Echt heel fijn.
Haha. Ja zou wel kunnen, maar uiteindelijk ben JIJ degene die het moet doen dus wie er ook allemaal goeie dingen in je oor fluistert die je raken: uiteindelijk moet JIJ het diep van binnen voelen, en willen, en durven, en doen.
Dat is helemaal waar, maar toch merk ik dat ik erg veel baat heb bij de dingen die in dit topic worden gezegd.
Het gaat al een tijdje best lekker met mij, in die zin dat ik iets meer durf te eten zonder meteen volledig in paniek te schieten. Maar sinds dit topic loopt, voel ik me duidelijk nóg beter. De reacties van ervaringsdeskundigen zijn zo waardevol voor mij (en ik denk voor iedereen). Ik heb sommige dingen een paar keer opnieuw gelezen, en merk dat ze een plaatsje vinden in m'n hoofd. Daar fungeren ze als een soort vangnet. Elke dag heb ik wel een paar moeilijke momenten als ik keuzes moet maken met betrekking tot het eten. Maar ik merk dat als ik dan denk aan wat hier is geschreven, me dat toch helpt.
Minder bang....
Echt heel fijn.
You don't have to fit into the format
zondag 19 februari 2012 om 15:49
quote:Tjoepertje schreef op 16 februari 2012 @ 16:36:
Ik ben er allang overheen, maar vind het zo terugkijkend ook zó zielig voor het meisje wat ik toen was! Die geheel NIET van zichzelf hield, en zich uithongerde en uitputte en pijn leed en er niet mocht zijn van zichzelf.
De sleutel is jezelf het waard vinden om weer te gaan leven. Pas als je jezelf genoeg waard vindt, genoeg van jezelf houdt, vind je die motivatie om voor JEZELF beter te worden, voor jezelf te zorgen, voor je eigen geluk en een gezonde toekomst te kiezen...
Ik vind het erg voor jullie, meiden, dat je er nog zo middenin zit. Want ik weet als geen ander hoe diep jullie zitten, en dat jullie gewoon lijden, en er is zóveel meer geluk mogelijk dan hoe jullie leven er nu uitziet!
Meiden, kom op! Jullie zijn het waard!
Wat een mooi stuk! Helemaal mee eens!
Hoi Lotte
Ik ben er allang overheen, maar vind het zo terugkijkend ook zó zielig voor het meisje wat ik toen was! Die geheel NIET van zichzelf hield, en zich uithongerde en uitputte en pijn leed en er niet mocht zijn van zichzelf.
De sleutel is jezelf het waard vinden om weer te gaan leven. Pas als je jezelf genoeg waard vindt, genoeg van jezelf houdt, vind je die motivatie om voor JEZELF beter te worden, voor jezelf te zorgen, voor je eigen geluk en een gezonde toekomst te kiezen...
Ik vind het erg voor jullie, meiden, dat je er nog zo middenin zit. Want ik weet als geen ander hoe diep jullie zitten, en dat jullie gewoon lijden, en er is zóveel meer geluk mogelijk dan hoe jullie leven er nu uitziet!
Meiden, kom op! Jullie zijn het waard!
Wat een mooi stuk! Helemaal mee eens!
Hoi Lotte
maandag 20 februari 2012 om 19:17
Mijn gesprek ging goed:) De dietiste/psychologe schrok veschrikkelijk van mijn eetlijst en ze zei dat ze me eigenlijk niet mag behandelen en dat ze stap verder zou moeten nemen en naar kliniek zou moeten gaan, maar ze wou me leven niet op zijn kop zetten, dus geeft ze me een kans om het zelf ook te proberen. Ze vertelde me dat ik me lichaam kapot maak en erg tekort aan doet, ik had haar mijn eetlijsten laten zien wat ik op een dag at... Ze heeft me advies gegeven om gezonder te eten en ook botherhammen en ik heb vandaag als avondeten 2 botherhammen op en daarnaast als toetje chocolade! Haha sorry maar ik ben er erg blij mee, want normaal nam ik alleen chocolade als avondeten dus het is al een stap die ik heb durven nemen, nu nog afwachten of ik me de andere dagen ook zo goed voel
Stay strong <3
Stay strong <3
dinsdag 21 februari 2012 om 06:56
dinsdag 21 februari 2012 om 14:42
quote:Tjoepertje schreef op 21 februari 2012 @ 06:56:
Wat goed WannaHeaven!
Blijf vooral hier schrijven Als er weer een kronkeltje in je gedachten komt kunnen wij je er hopelijk op wijzen en je steun bieden.
En als het goed gaat, is dat een steun voor de anderen hier.
Ben trots op je! Héél trots! Zomaar 2 boterhammen gegeten: echt knap!Dankjewel haha en zo super! ik weet niet wat ik heb maar ik heb vandaag tot nu toe al 580 ml gedronken en 2 botherhammen en een kaasstrip op! Ik voel me super en ik hoop zo erg dat ik dit gevoel blijf houden maar ik weet neit waar het vandaag komt haha ik had nooit verwacht dat ik het opeens zo snel zou durven:O
Wat goed WannaHeaven!
Blijf vooral hier schrijven Als er weer een kronkeltje in je gedachten komt kunnen wij je er hopelijk op wijzen en je steun bieden.
En als het goed gaat, is dat een steun voor de anderen hier.
Ben trots op je! Héél trots! Zomaar 2 boterhammen gegeten: echt knap!Dankjewel haha en zo super! ik weet niet wat ik heb maar ik heb vandaag tot nu toe al 580 ml gedronken en 2 botherhammen en een kaasstrip op! Ik voel me super en ik hoop zo erg dat ik dit gevoel blijf houden maar ik weet neit waar het vandaag komt haha ik had nooit verwacht dat ik het opeens zo snel zou durven:O
dinsdag 21 februari 2012 om 15:58
Hey,
Fijn om te lezen dat het goed gaat. Een hele verandering voor je. Hoe vaak kan je bij de dietist terecht? Wel elke week?
Knap dat je de adviezen hebt opgevolgd, dat zal een grote stap voor je zijn! Ik denk dat het heel verstandig is om bij de dietist te blijven de komende tijd omdat je een vertekend beeld hebt van jezelf en van wat goed is voor je lichaam!
Vocht is echt goed voor je! Ik drink zelf echt mega mokken thee de hele dag. Heerlijk!
Ga vooral zo door en schrijf gerust als je iets kwijt wil!
Fijn om te lezen dat het goed gaat. Een hele verandering voor je. Hoe vaak kan je bij de dietist terecht? Wel elke week?
Knap dat je de adviezen hebt opgevolgd, dat zal een grote stap voor je zijn! Ik denk dat het heel verstandig is om bij de dietist te blijven de komende tijd omdat je een vertekend beeld hebt van jezelf en van wat goed is voor je lichaam!
Vocht is echt goed voor je! Ik drink zelf echt mega mokken thee de hele dag. Heerlijk!
Ga vooral zo door en schrijf gerust als je iets kwijt wil!
dinsdag 21 februari 2012 om 19:51
@ vicodin ik heb over 3 weken weer een gesprek met haar, want ze heeft me nu een lijst gegeven waaraan ze hoopt dat ik me aan houd.
o: glas optimel
eerste pauze: 1 boterham
tweede pauze: 2 boterhammen of 2 graanrepen + kaasstrip
tussendoor: 2 stuks fruit
avond: warme maaltijd
1-1.5 liter vocht over de dag
Voor vele is dit misschien nog erg weinig, maar we nemen kleine stappen denk ik, want voor mij is het al een mega stap om boterhammen te eten.
Ik ben voor vandaag super trots en tevreden! want ik heb vandaag dit op:
10:00 - kaasstrip + boterham pindakaas + 330 ml vocht
12:30 - 250 ml vocht
14:00 - 1 boterham met pindakaas
17:00 - kaasstrip + 2 boterhammen met kaas en 1 boterham met kaas + 500 ml vocht
18:00 50 gram chocolade + zak napoleons snoepjes
Ik heb echt nog nooit zoveel gegeten en gedronken op een dag en ik voel me er nu super bij, maar ik hoop dat ik het zo kan volhouden! en thnx voor jullie steun <3
o: glas optimel
eerste pauze: 1 boterham
tweede pauze: 2 boterhammen of 2 graanrepen + kaasstrip
tussendoor: 2 stuks fruit
avond: warme maaltijd
1-1.5 liter vocht over de dag
Voor vele is dit misschien nog erg weinig, maar we nemen kleine stappen denk ik, want voor mij is het al een mega stap om boterhammen te eten.
Ik ben voor vandaag super trots en tevreden! want ik heb vandaag dit op:
10:00 - kaasstrip + boterham pindakaas + 330 ml vocht
12:30 - 250 ml vocht
14:00 - 1 boterham met pindakaas
17:00 - kaasstrip + 2 boterhammen met kaas en 1 boterham met kaas + 500 ml vocht
18:00 50 gram chocolade + zak napoleons snoepjes
Ik heb echt nog nooit zoveel gegeten en gedronken op een dag en ik voel me er nu super bij, maar ik hoop dat ik het zo kan volhouden! en thnx voor jullie steun <3
dinsdag 21 februari 2012 om 20:52
Hoi,
Ik wil wel een korte reactie geven om je een hart onder de riem te steken en vooral om je hoop te geven.
Want je kunt een eetstoornis overwinnen,hoe diep je ook zit. Ik ben daar zelf het levende bewijs van.
Van mijn 18e tot 27e heb ik anorexia gehad en daarvan ben ik bijna 7 jaar nonstop opgenomen geweest in klinieken en ziekenhuizen. Ik ben echt door de allerdiepste dalen gegaan en heb meerdere keren op het randje van de dood gezweefd.
Mijn dieptepunt was 29 kilo bij een lengte van 1.74,dat zegt wel genoeg denk ik.
Ik heb veel in het ziekenhuis gelegen met sondevoeding en ben meerdere keren opgenomen geweest in verschillende klinieken gespecialiseerd in eetstoornissen,zelfs twee keer een jaar lang.
Eigenlijk was ik opgegeven en chronisch verklaard en zelf kon ik me ook echt niet voorstellen dat ik ooit nog uit die hel kon komen.
Ik wilde het zó graag, maar kon het niet. Ik durfde de controle niet los te laten en mijn angst voor het aankomen won het van mijn wens om beter te worden.
Mijn zoveelste opname in een kliniek in 2003 zag ik als mijn allerlaatste kans.
Ik had al zoveel geprobeerd en was zo vreselijk moe van het vechten, dat ik toen alles uit handen heb gegeven en mijn vertrouwen bij de verpleging heb neergelegd.
Dat klinkt makkelijk,maar dat was het absoluut niet!
Het heeft heel wat tranen en paniek gekost en mijn weg ging met vallen en opstaan.
Maar ik ging eten en kwam aan en naarmate mijn gewicht toenam ging ik me psychisch ook steeds sterker voelen.
Beter worden en gewichtstoename gaan niet zonder elkaar. Dat heb ik jarenlang geprobeerd en ik dacht dat ik wel beter kon worden zonder aan te hoeven komen.
Maar met ondergewicht,ook niet met een beetje, kun je niet normaal denken.
Je kunt gewoon niet realistisch naar jezelf kijken en hoe lager je gewicht hoe groter de angst.
Na ruim een jaar opname was ik redelijk op gewicht, maar nog steeds te mager.
Ik ging met ontslag en ben direct doorgestroomd naar de 5-daagse deeltijd behandeling.
Beetje bij beetje probeerde ik mijn anorecten wereldje wat te verbreden en zo ontdekte ik dat er meer was San alleen maar eten
Ik wil wel een korte reactie geven om je een hart onder de riem te steken en vooral om je hoop te geven.
Want je kunt een eetstoornis overwinnen,hoe diep je ook zit. Ik ben daar zelf het levende bewijs van.
Van mijn 18e tot 27e heb ik anorexia gehad en daarvan ben ik bijna 7 jaar nonstop opgenomen geweest in klinieken en ziekenhuizen. Ik ben echt door de allerdiepste dalen gegaan en heb meerdere keren op het randje van de dood gezweefd.
Mijn dieptepunt was 29 kilo bij een lengte van 1.74,dat zegt wel genoeg denk ik.
Ik heb veel in het ziekenhuis gelegen met sondevoeding en ben meerdere keren opgenomen geweest in verschillende klinieken gespecialiseerd in eetstoornissen,zelfs twee keer een jaar lang.
Eigenlijk was ik opgegeven en chronisch verklaard en zelf kon ik me ook echt niet voorstellen dat ik ooit nog uit die hel kon komen.
Ik wilde het zó graag, maar kon het niet. Ik durfde de controle niet los te laten en mijn angst voor het aankomen won het van mijn wens om beter te worden.
Mijn zoveelste opname in een kliniek in 2003 zag ik als mijn allerlaatste kans.
Ik had al zoveel geprobeerd en was zo vreselijk moe van het vechten, dat ik toen alles uit handen heb gegeven en mijn vertrouwen bij de verpleging heb neergelegd.
Dat klinkt makkelijk,maar dat was het absoluut niet!
Het heeft heel wat tranen en paniek gekost en mijn weg ging met vallen en opstaan.
Maar ik ging eten en kwam aan en naarmate mijn gewicht toenam ging ik me psychisch ook steeds sterker voelen.
Beter worden en gewichtstoename gaan niet zonder elkaar. Dat heb ik jarenlang geprobeerd en ik dacht dat ik wel beter kon worden zonder aan te hoeven komen.
Maar met ondergewicht,ook niet met een beetje, kun je niet normaal denken.
Je kunt gewoon niet realistisch naar jezelf kijken en hoe lager je gewicht hoe groter de angst.
Na ruim een jaar opname was ik redelijk op gewicht, maar nog steeds te mager.
Ik ging met ontslag en ben direct doorgestroomd naar de 5-daagse deeltijd behandeling.
Beetje bij beetje probeerde ik mijn anorecten wereldje wat te verbreden en zo ontdekte ik dat er meer was San alleen maar eten
dinsdag 21 februari 2012 om 21:03
Het lukt me niet om het kort te houden 
Ik ontdekte dus dat er meer bestond dan alleen eten en gewicht.
In die tijd leerde ik mijn toemalige man kennen en ging het stapje voor stapje steeds beter.
Het heeft nog heel lang geduurd voordat ik was waar ik nu ben en het waren twee stappen vooruit en weer één terug, maar uiteindelijk durf ik sinds een aantal jaren nu echt te zeggen dat ik beter ben.
Inmiddels ben ik moeder van 2 prachtige kinderen (na 8 jaar niet gemenstrueerd te hebben!).
Ik heb een normaal leven met werk en alles wat erbij hoort en eten speelt geen rol meer.
Ik heb het niet meer nodig om controle te hebben.
Mijn gewicht is normaal en het is nog steeds raar om te bedenken dat ik nu meer dan het dubbele van tien weeg
Maar ik ben zoveel gelukkiger en er is zoveel meer rust en ruimte in mijn hoofd.
Dat gun ik iedereen en ik hoop dat mijn verhaal helpt om te blijven vechten en hopen.
Genezen van een eetstoornis kan! Geef het nooit op en leer de controle lis te laten, daar begint het mee.
Heel veel kracht en sterke en sorry voor mijn lange verhaal
Ik ontdekte dus dat er meer bestond dan alleen eten en gewicht.
In die tijd leerde ik mijn toemalige man kennen en ging het stapje voor stapje steeds beter.
Het heeft nog heel lang geduurd voordat ik was waar ik nu ben en het waren twee stappen vooruit en weer één terug, maar uiteindelijk durf ik sinds een aantal jaren nu echt te zeggen dat ik beter ben.
Inmiddels ben ik moeder van 2 prachtige kinderen (na 8 jaar niet gemenstrueerd te hebben!).
Ik heb een normaal leven met werk en alles wat erbij hoort en eten speelt geen rol meer.
Ik heb het niet meer nodig om controle te hebben.
Mijn gewicht is normaal en het is nog steeds raar om te bedenken dat ik nu meer dan het dubbele van tien weeg
Maar ik ben zoveel gelukkiger en er is zoveel meer rust en ruimte in mijn hoofd.
Dat gun ik iedereen en ik hoop dat mijn verhaal helpt om te blijven vechten en hopen.
Genezen van een eetstoornis kan! Geef het nooit op en leer de controle lis te laten, daar begint het mee.
Heel veel kracht en sterke en sorry voor mijn lange verhaal
dinsdag 21 februari 2012 om 21:47
quote:tazzmania schreef op 21 februari 2012 @ 20:52:
Beter worden en gewichtstoename gaan niet zonder elkaar. Dat heb ik jarenlang geprobeerd en ik dacht dat ik wel beter kon worden zonder aan te hoeven komen.
Wat herkenbaar!!!
En diep respect voor jou, dat je eruit bent gekomen.
Bedankt voor je motiverende verhaal.
Beter worden en gewichtstoename gaan niet zonder elkaar. Dat heb ik jarenlang geprobeerd en ik dacht dat ik wel beter kon worden zonder aan te hoeven komen.
Wat herkenbaar!!!
En diep respect voor jou, dat je eruit bent gekomen.
Bedankt voor je motiverende verhaal.
You don't have to fit into the format
zaterdag 25 februari 2012 om 18:13
@ tazzmanina, dankjewel voor je verhaal!
Even een update van deze week. Het gaat super goed!
Deze hele week tot nu toe elke middag 2 boterhammen op en s'avonds ook stuk of 2,3. Ik merk dat mijn behoefte naar chocolade ook echt afneemt en ik heb tot nu toe ook elke dag meer dan een liter gedronken! Het gekke is dat ik nu ook zo snel weer was verlies. Eerst moest ik 2 uur sporten en was er soms daarna niet eens 100 gram af op een gegeven moment! En als ik nu een bad neem en zweet dan is er daarna meteen 200 gram af haha! Ik voel me al zoveel beter door alleen het meer drinken en niet meer zo onrustig en opgejaagd Ik kom alleen nog niet zo erg aan? Wel erg raar, want ik had toch zeker verwacht dat ik snel zou aankomen en zeker omdat ik nu boterhammen eet en veel meer drink
Even een update van deze week. Het gaat super goed!
Deze hele week tot nu toe elke middag 2 boterhammen op en s'avonds ook stuk of 2,3. Ik merk dat mijn behoefte naar chocolade ook echt afneemt en ik heb tot nu toe ook elke dag meer dan een liter gedronken! Het gekke is dat ik nu ook zo snel weer was verlies. Eerst moest ik 2 uur sporten en was er soms daarna niet eens 100 gram af op een gegeven moment! En als ik nu een bad neem en zweet dan is er daarna meteen 200 gram af haha! Ik voel me al zoveel beter door alleen het meer drinken en niet meer zo onrustig en opgejaagd Ik kom alleen nog niet zo erg aan? Wel erg raar, want ik had toch zeker verwacht dat ik snel zou aankomen en zeker omdat ik nu boterhammen eet en veel meer drink
maandag 27 februari 2012 om 09:15
Goedemorgen,
Ik vraag me ook af of je tips hebt gekregen over het wegen. Is het niet beter om je minder vaak te wegen? Misschien alleen bij de diëtist op de weegschaal gaan staan zodat je wat minder op het getal gaat letten en gewoon wat meer kijkt naar wat je lichaam nodig heeft? Dan leer je misschien beter om daar naar te kijken want het komt nog erg over alsof je je stemming laat afhangen van je gewicht. Het is niet bevorderlijk om je na elke activiteit te gaan wegen he meid. Je gewicht schommelt namelijk sowieso elke dag wel. Ik snap dat het simpeler klinkt dan dit het is maar misschien kan je het bespreken bij je diëtist?
Ik heb vanmiddag mijn intake bij de therapie waar ik me voor heb aangemeld. Ik hoop dat het klikt en dat ik daar eindelijk met mezelf aan de slag kan gaan.
Veel succes met het volgen van je lijstje. Goed om te lezen dat het wat beter gaat en dat je je er goed bij voelt.
Ik vraag me ook af of je tips hebt gekregen over het wegen. Is het niet beter om je minder vaak te wegen? Misschien alleen bij de diëtist op de weegschaal gaan staan zodat je wat minder op het getal gaat letten en gewoon wat meer kijkt naar wat je lichaam nodig heeft? Dan leer je misschien beter om daar naar te kijken want het komt nog erg over alsof je je stemming laat afhangen van je gewicht. Het is niet bevorderlijk om je na elke activiteit te gaan wegen he meid. Je gewicht schommelt namelijk sowieso elke dag wel. Ik snap dat het simpeler klinkt dan dit het is maar misschien kan je het bespreken bij je diëtist?
Ik heb vanmiddag mijn intake bij de therapie waar ik me voor heb aangemeld. Ik hoop dat het klikt en dat ik daar eindelijk met mezelf aan de slag kan gaan.
Veel succes met het volgen van je lijstje. Goed om te lezen dat het wat beter gaat en dat je je er goed bij voelt.
maandag 27 februari 2012 om 11:47
Dag, wat herkenbaar allemaal! Fijn om jullie verhalen te lezen. Mag ik hier ook 'binnenvallen'?
Ik ben er ook eentje aan het overwinnen. Het gaat heel goed qua gewicht en ik zit nu op een bmi van 19 (ben van aardig 'diep' gekomen, hoe diep is nu niet relevant denk ik), maar ik betrap mezelf er altijd weer op dat ik weer af wil vallen.
Wel heb ik gemerkt dat mijn eetstoornis twee kanten heeft. Ik weet niet hoe dat met jullie zit? De ene kant is bij mij dat ik controle wil over wat ik binnen krijg. Ik zag het altijd als het ultieme perfectionisme om met zo min mogelijk eten, veel sporten en een gedisciplineerd patroon door het leven te gaan. Ook merkte ik dat ik met weinig eten een patroon in mijn leven had, een houvast. In dat opzicht is/was uiterlijk secundair.
Maar daarnáást wilde ik gewoon dun zijn. Ik was nooit echt dun geweest, en nu ik dat wel was merkte ik dat anderen bewonderend naar me keken en ik vond het leuk om niet eens in maat 32 te passen.
Had / heeft het voor jullie ook die twee kanten, of alleen één? Of iets totaal anders? Ik ben heel benieuwd.
Ik merk nu dat het leven makkelijker is als je eet, menstrueert en niet steeds duizelig wordt. Maar ik ben nog niet helemaal beter, helaas. Er is altijd dat stemmetje, wat weer terug wil...
Nou ja, ik weet niet of jullie op mijn gebrabbel zitten te wachten. Wil iedereen die nog met de problemen worstelt in ieder geval veel sterkte wensen en degenen die ze overwonnen hebben, zoals tazzmania; ik bewonder je!
Ik ben er ook eentje aan het overwinnen. Het gaat heel goed qua gewicht en ik zit nu op een bmi van 19 (ben van aardig 'diep' gekomen, hoe diep is nu niet relevant denk ik), maar ik betrap mezelf er altijd weer op dat ik weer af wil vallen.
Wel heb ik gemerkt dat mijn eetstoornis twee kanten heeft. Ik weet niet hoe dat met jullie zit? De ene kant is bij mij dat ik controle wil over wat ik binnen krijg. Ik zag het altijd als het ultieme perfectionisme om met zo min mogelijk eten, veel sporten en een gedisciplineerd patroon door het leven te gaan. Ook merkte ik dat ik met weinig eten een patroon in mijn leven had, een houvast. In dat opzicht is/was uiterlijk secundair.
Maar daarnáást wilde ik gewoon dun zijn. Ik was nooit echt dun geweest, en nu ik dat wel was merkte ik dat anderen bewonderend naar me keken en ik vond het leuk om niet eens in maat 32 te passen.
Had / heeft het voor jullie ook die twee kanten, of alleen één? Of iets totaal anders? Ik ben heel benieuwd.
Ik merk nu dat het leven makkelijker is als je eet, menstrueert en niet steeds duizelig wordt. Maar ik ben nog niet helemaal beter, helaas. Er is altijd dat stemmetje, wat weer terug wil...
Nou ja, ik weet niet of jullie op mijn gebrabbel zitten te wachten. Wil iedereen die nog met de problemen worstelt in ieder geval veel sterkte wensen en degenen die ze overwonnen hebben, zoals tazzmania; ik bewonder je!
