Lijf & Lijn
alle pijlers
Eten met je verstand III (ook nieuwe mensen blijven welkom!)
donderdag 26 augustus 2010 om 16:41
Deel drie alweer, van ons inspirerende, intussen toch werkelijk sektarische topic.
Lieve lezeres,
We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.
De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schroom niet en schrijf met ons mee!
Vorig topic: Eten met je verstand
Eten met je verstand II (kom er gerust bij!)
Recepten van het 'eten met je verstand' topic
Lieve lezeres,
We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.
De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schroom niet en schrijf met ons mee!
Vorig topic: Eten met je verstand
Eten met je verstand II (kom er gerust bij!)
Recepten van het 'eten met je verstand' topic
donderdag 23 september 2010 om 18:28
JJ, het gesprek is morgen. Ik heb dus een bevestiging dat het gesprek doorgaat maar verder deed de coach geen mededelingen.
Ik merk wel dat ik motivatie mis. En dat is een slechte raadgever. Het belachelijke is, ik sta nagenoeg bij de eindstreep, en ik kan mezelf niet meer motiveren. Als ik morgen kon stoppen, deed ik het. Ik voel me echt doodongelukkig in de opleiding. Heeft voor een deel natuurlijk met de intervisie te maken, maar op de een of andere manier vind ik het eignelijk al tijden niet meer leuk. Het is niet de dip die je altijd wel krijgt bij je opleiding. Het is meer dan dat. Of ik word depressief. Maar ik heb er zo effe geen zin meer in.
Ik merk wel dat ik motivatie mis. En dat is een slechte raadgever. Het belachelijke is, ik sta nagenoeg bij de eindstreep, en ik kan mezelf niet meer motiveren. Als ik morgen kon stoppen, deed ik het. Ik voel me echt doodongelukkig in de opleiding. Heeft voor een deel natuurlijk met de intervisie te maken, maar op de een of andere manier vind ik het eignelijk al tijden niet meer leuk. Het is niet de dip die je altijd wel krijgt bij je opleiding. Het is meer dan dat. Of ik word depressief. Maar ik heb er zo effe geen zin meer in.
vrijdag 24 september 2010 om 00:44
Ik ben misschien een beetje een zeur, maar ik zou het prettiger vinden als we het hier wat meer zouden beperken tot eten en verstand enzo.
Daar komt natuurlijk heel veel bij kijken dus ook hoe je in je vel zit en de achtergrond daarvan en wat je doet op een dag en natuurlijk kunnen er ook zijstappen worden gemaakt. En het is ook een hartverwarmend topic waarbij we elkaar allemaal steunen. Wil ook dat dat zo blijft.
Maar dit topic is al zo druk en mensen hebben al eerder gezegd dat dat belemmerend voor hen werkt en ik zou het persoonlijk zelf jammer vinden als het een algemeen kletsgroepje wordt. Er worden steeds vaker postings gedaan waarbij EMJV helemaal niet meer aan de orde is.
Het is maar een optie hoor, maar ik zou het persoonlijk prettig vinden als we de focus weer wat verleggen.
Daar komt natuurlijk heel veel bij kijken dus ook hoe je in je vel zit en de achtergrond daarvan en wat je doet op een dag en natuurlijk kunnen er ook zijstappen worden gemaakt. En het is ook een hartverwarmend topic waarbij we elkaar allemaal steunen. Wil ook dat dat zo blijft.
Maar dit topic is al zo druk en mensen hebben al eerder gezegd dat dat belemmerend voor hen werkt en ik zou het persoonlijk zelf jammer vinden als het een algemeen kletsgroepje wordt. Er worden steeds vaker postings gedaan waarbij EMJV helemaal niet meer aan de orde is.
Het is maar een optie hoor, maar ik zou het persoonlijk prettig vinden als we de focus weer wat verleggen.
vrijdag 24 september 2010 om 00:51
Ik vind je geen zeur hoor Hiltje, ik denk er net zo over. Ik heb de afgelopen dagen ook weinig gepost. Deels omdat ik het druk had met andere dingen, maar deels ook omdat discussies over bijvoorbeeld homeopathie me echt niet interesseren. Niet hier in ieder geval, in dit topic.
Juist in het begin was dit een heel inspirerend topic, waar rake dingen gezegd werden over eten, en de band die mensen met eten hebben. Het zou zonde zijn als het hier zou verzanden in een dertien in een dozijn kletsgroepje.
Juist in het begin was dit een heel inspirerend topic, waar rake dingen gezegd werden over eten, en de band die mensen met eten hebben. Het zou zonde zijn als het hier zou verzanden in een dertien in een dozijn kletsgroepje.
vrijdag 24 september 2010 om 08:31
Mijn eetverstand moet eerst weer even terugkomen voor ik het er werkelijk weer over kan hebben geloof ik.
Gisteren tempura gegeten. Zelfgemaakt. Met garnalen en paddestoelen. Citroen er bij, sojasaus en zeezout. Het was heerlijk!
En het is spuugmakkelijk te maken, echt, geen klap aan.
Wat ik raar vind is dat ik ineens weer hang naar zoete frisdrank. Daar was ik vanaf en het verbaast me gewoon dat ik er toch naar terugverlang en er af en toe ook aan toegeef. Niet vaker dan een keer pr dag overigens.
Ik heb gisteren brood gekocht met wortel, basilicum, peterselie, citroen en zeezout. Ik moest het met de hand snijden dus het werden een beetje hompen maar mén wat was het lekker!
Wel duur hoor, poeh, klein broodje, waar zes sneetjes uit gehaald kunnen worden, 2,95 euro. Vind ik veel geld.
We zien het maar als een traktatie.
Regelmaat, regelmaat, regelmaat, daar gaat het bij mij nu om.
Zo meteen brood eten, tussen de middag brood eten en dan vanavond zalm en een berg salade er bij.
Ik denk een soort niçoise te maken met sperziebonen en zo.
Ik heb mijn verstand er bij maar laat de fuck-itten te veel toe op het moment. En dan geniet ik er ook nog eens niet van, kan het suffer!?
Right, het is figuurlijk tijd om de geplunderde lendenen bijeen te gorden, mijn jurk tot onder de oksels op te trekken en er tegenaan te gaan.
Vandaag is er een prima dag voor!
Gisteren tempura gegeten. Zelfgemaakt. Met garnalen en paddestoelen. Citroen er bij, sojasaus en zeezout. Het was heerlijk!
En het is spuugmakkelijk te maken, echt, geen klap aan.
Wat ik raar vind is dat ik ineens weer hang naar zoete frisdrank. Daar was ik vanaf en het verbaast me gewoon dat ik er toch naar terugverlang en er af en toe ook aan toegeef. Niet vaker dan een keer pr dag overigens.
Ik heb gisteren brood gekocht met wortel, basilicum, peterselie, citroen en zeezout. Ik moest het met de hand snijden dus het werden een beetje hompen maar mén wat was het lekker!
Wel duur hoor, poeh, klein broodje, waar zes sneetjes uit gehaald kunnen worden, 2,95 euro. Vind ik veel geld.
We zien het maar als een traktatie.
Regelmaat, regelmaat, regelmaat, daar gaat het bij mij nu om.
Zo meteen brood eten, tussen de middag brood eten en dan vanavond zalm en een berg salade er bij.
Ik denk een soort niçoise te maken met sperziebonen en zo.
Ik heb mijn verstand er bij maar laat de fuck-itten te veel toe op het moment. En dan geniet ik er ook nog eens niet van, kan het suffer!?
Right, het is figuurlijk tijd om de geplunderde lendenen bijeen te gorden, mijn jurk tot onder de oksels op te trekken en er tegenaan te gaan.
Vandaag is er een prima dag voor!
vrijdag 24 september 2010 om 08:42
(Het lijkt nu net alsof ik voorbij ga aan de posts van Hiltje en Capi, maar dat is niet helemaal zo hoor. Ik weet gewoon niet zo goed wat ik daarop moet zeggen.)
Dubio, Hap slik weg ligt bij moeders, kreeg 'm gisteravond niet mee. Dus ik moet de theoriën nog even afwachten. Mijn moeder was er super enthousiast over, maar ben benieuwd wat er van komt. Zij vond "haar zakjes" geen onverstandige keuze omdat je met minder kcal toch aan voldoende bouwstoffen kwam. Ten eerste betwijfel ik dat en ten tweede heeft ze blijkbaar nog niet begrepen dat weinig kcal helemaal niet werkt. Ze vond de dsicussie ook niet prettig omdat mijn vader erbij zat. Met zijn snelle stofwisseling en zoals zoveel mannen gezonde onbewust bekwame houding ten opzichte van eten is mijn moeder altijd snel chagrijnig als we het over eetstijlen hebben. Ík vond het wel een heel fijn gesprek. We hebben het gehad over motieven, over de gesprekken die je moet voeren met jezelf, over de hulp die je kunt vragen aan je omgeving (en aan dankbaar zijn als iemand zegt "zou je dat wel doen?". Dat vond ik trouwens een heel lastig punt. Want van wat anderen vinden word ik een beetje opstandig. Vooral omdat het altijd mensen zijn als mijn vader (mijn broertjes, mijn zusje, vriendinnen) die er (ogenschijnlijk) geen moeite voor hoeven doen.
Komend weekend met vriendinnen op stap (nouja, we gaan niet stappen want in het hoge noorden van Friesland) dus ben benieuwd hoe het met de gemiddelde alcoholconsumptie gesteld gaat zijn strakjes!
Dubio, Hap slik weg ligt bij moeders, kreeg 'm gisteravond niet mee. Dus ik moet de theoriën nog even afwachten. Mijn moeder was er super enthousiast over, maar ben benieuwd wat er van komt. Zij vond "haar zakjes" geen onverstandige keuze omdat je met minder kcal toch aan voldoende bouwstoffen kwam. Ten eerste betwijfel ik dat en ten tweede heeft ze blijkbaar nog niet begrepen dat weinig kcal helemaal niet werkt. Ze vond de dsicussie ook niet prettig omdat mijn vader erbij zat. Met zijn snelle stofwisseling en zoals zoveel mannen gezonde onbewust bekwame houding ten opzichte van eten is mijn moeder altijd snel chagrijnig als we het over eetstijlen hebben. Ík vond het wel een heel fijn gesprek. We hebben het gehad over motieven, over de gesprekken die je moet voeren met jezelf, over de hulp die je kunt vragen aan je omgeving (en aan dankbaar zijn als iemand zegt "zou je dat wel doen?". Dat vond ik trouwens een heel lastig punt. Want van wat anderen vinden word ik een beetje opstandig. Vooral omdat het altijd mensen zijn als mijn vader (mijn broertjes, mijn zusje, vriendinnen) die er (ogenschijnlijk) geen moeite voor hoeven doen.
Komend weekend met vriendinnen op stap (nouja, we gaan niet stappen want in het hoge noorden van Friesland) dus ben benieuwd hoe het met de gemiddelde alcoholconsumptie gesteld gaat zijn strakjes!
vrijdag 24 september 2010 om 09:23
Ha meiden,
Hiltje en Capi, ik begrijp jullie wel, de postings gaan inderdaad niet altijd over eten. Dat is overigens vanaf het begin volgens mij al zo geweest, juist omdat EMJV over veel meer dan eten gaat, maar over een manier van leven. Daar kunnen veel zaken invloed op hebben.
De discussie over homeopathie was volslagen off-topic en ik vind het vooral vervelend dat SeptemberGirl gekwetst "wegliep". Ik hoop dan ook dat ze weer terugkomt. Ik vind het zelf niet erg als er off-topic berichten worden geschreven. Als ik het onderwerp niet interessant vind, er niks over te zeggen heb of geen tijd heb om ze te lezen, dan sla ik ze gewoon over. Is dat voor jullie misschien ook een idee?
Ik blijf in elk geval schrijven wat er in me opkomt en ga me niet afvragen of het direct een link heeft met EMJV of niet. We hebben elkaar hier toch leren kennen en het interesseert me te weten hoe het met de anderen gaat, en dan niet alleen met eten. Dus ik vind het fijn om te lezen hoe Leo haar nieuwe baan vindt en Muis met haar studie worstelt en JJ met haar baan en vriend.
Zoals iedereen vrij is om te schrijven wat ze wil, staat het iedereen ook vrij om over te slaan wat ze niet wil lezen. Dat lijkt mij een mooie insteek. Wat vinden jullie ervan?
Hiltje en Capi, ik begrijp jullie wel, de postings gaan inderdaad niet altijd over eten. Dat is overigens vanaf het begin volgens mij al zo geweest, juist omdat EMJV over veel meer dan eten gaat, maar over een manier van leven. Daar kunnen veel zaken invloed op hebben.
De discussie over homeopathie was volslagen off-topic en ik vind het vooral vervelend dat SeptemberGirl gekwetst "wegliep". Ik hoop dan ook dat ze weer terugkomt. Ik vind het zelf niet erg als er off-topic berichten worden geschreven. Als ik het onderwerp niet interessant vind, er niks over te zeggen heb of geen tijd heb om ze te lezen, dan sla ik ze gewoon over. Is dat voor jullie misschien ook een idee?
Ik blijf in elk geval schrijven wat er in me opkomt en ga me niet afvragen of het direct een link heeft met EMJV of niet. We hebben elkaar hier toch leren kennen en het interesseert me te weten hoe het met de anderen gaat, en dan niet alleen met eten. Dus ik vind het fijn om te lezen hoe Leo haar nieuwe baan vindt en Muis met haar studie worstelt en JJ met haar baan en vriend.
Zoals iedereen vrij is om te schrijven wat ze wil, staat het iedereen ook vrij om over te slaan wat ze niet wil lezen. Dat lijkt mij een mooie insteek. Wat vinden jullie ervan?
Ga in therapie!
vrijdag 24 september 2010 om 10:01
vrijdag 24 september 2010 om 10:02
Ik ben het eens Duub. Juist omdat eten een soort gewoonte is geworden, of zelfs een vlucht of een ontkenning van gevoelens, denk ik dat het belangrijk is die gevoelens hier kwijt te kunnen. En als dat betekent dat er dingen worden gezegd die niks met eten te maken hebben, dan is dat naar mijn idee niet erg. Maar ik reageer ook niet op ieder "off-topic" stuk dat ik tegen kom. Ook niet op elk on-topic overigens...
Ik heb een brood gebakken voor van het weekend. Gisteren deeg gemaakt, nadat ik bij mijn ouders was geweest brood terug geslagen, gekneed, gevuld met olijven, pesto, zondgedroogde tomaat en in de koelkast laten narijzen, vanmorgen om kwart voor zes oven laten voorverwarmen, 6 uur brood in de oven, ik onder de douche en tegen de tijd dat ik beneden kwam gekapt en gedaan, was het brood klaar. Nu zit ik op mijn werk, heb het brood mee (want ga meteen vanuit werk met de trein naar een vriendin) en het rúíkt toch lekker. Man, man man, ik ga het echt niet volhouden er af te blijven hoor!
Ik heb een brood gebakken voor van het weekend. Gisteren deeg gemaakt, nadat ik bij mijn ouders was geweest brood terug geslagen, gekneed, gevuld met olijven, pesto, zondgedroogde tomaat en in de koelkast laten narijzen, vanmorgen om kwart voor zes oven laten voorverwarmen, 6 uur brood in de oven, ik onder de douche en tegen de tijd dat ik beneden kwam gekapt en gedaan, was het brood klaar. Nu zit ik op mijn werk, heb het brood mee (want ga meteen vanuit werk met de trein naar een vriendin) en het rúíkt toch lekker. Man, man man, ik ga het echt niet volhouden er af te blijven hoor!
vrijdag 24 september 2010 om 10:05
O, en Capi, ik vind het wel jammer dat je impliceert dat er maar wat "gekletst" werd de afgelopen dagen. Wat mij betreft zijn er juist heel rake dingen gezegd en was er juist sprake van veel diepgang. Niet echt dertien-in-een-dozijn geklets dus, maar intelligente conversatie
Ingmagh, je moeder staat open voor nieuwe ideeën over eten, dat is heel positief! Leuk dat ze enthousiast is over het boek! Geef haar even tijd om zich een nieuwe manier van over eten denken aan te wennen. Tenslotte is ze al haar hele leven gewend om in termen van calorieën en diëten te denken. En praat niet meer als je vader erbij zit, of vorm dan een gezellig front samen met je moeder tegen je vader "die er toch niks van snapt"
Overigens is er nog veel niet bekend over hoe voeding in je lichaam werkt en is dus helemaal niet zeker of je met 'voedselvervangers' wel aan je voedingsstoffen komt. Bepaalde stoffen in voedingsmiddelen werken op elkaar in (waardoor de voedingsstoffen bv. beter worden opgenomen door het lichaam) en die werking is vaak nog niet bekend. Vers, onbewerkt eten is om die reden heel belangrijk. Shakes en zakjes zijn vaak maar in een paar smaken verkrijgbaar en de kans dat je niet genoeg variatie binnenkrijgt, is dus vrij groot.
Leo, wanneer ga je me die tempura nou eens leren maken? Kun je het recept eens op het receptentopic zetten? Ik heb gisteren, zoals gezegd, pasta met verse geroerbakte spinazie en champignons op (lekker met verse tijm en citroen!). De kinderen vonden het lekker, oudste wilde alleen "niet te veel". Ook prima, als ze maar eten en smaken leren kennen.
Grappig trouwens dat ze bij het koken allebei riepen: "Ziet spinazie er zo uit???" Blijkbaar toch een lacune in hun culinaire opvoeding
Dat je weer frisdrank wil, is misschien ook weer zo'n ingebakken reactie van vroeger. Toen je nog niet EMJV'de, weet je nog. Je neemt er af en toe één, dat kan. Dat doen normale mensen. Dat broodje klinkt heerlijk, wel duur maar vermoedelijk telt één snee voor drie gewone boterhammen. En je geniet ervan!
Ingmagh, je moeder staat open voor nieuwe ideeën over eten, dat is heel positief! Leuk dat ze enthousiast is over het boek! Geef haar even tijd om zich een nieuwe manier van over eten denken aan te wennen. Tenslotte is ze al haar hele leven gewend om in termen van calorieën en diëten te denken. En praat niet meer als je vader erbij zit, of vorm dan een gezellig front samen met je moeder tegen je vader "die er toch niks van snapt"
Overigens is er nog veel niet bekend over hoe voeding in je lichaam werkt en is dus helemaal niet zeker of je met 'voedselvervangers' wel aan je voedingsstoffen komt. Bepaalde stoffen in voedingsmiddelen werken op elkaar in (waardoor de voedingsstoffen bv. beter worden opgenomen door het lichaam) en die werking is vaak nog niet bekend. Vers, onbewerkt eten is om die reden heel belangrijk. Shakes en zakjes zijn vaak maar in een paar smaken verkrijgbaar en de kans dat je niet genoeg variatie binnenkrijgt, is dus vrij groot.
Leo, wanneer ga je me die tempura nou eens leren maken? Kun je het recept eens op het receptentopic zetten? Ik heb gisteren, zoals gezegd, pasta met verse geroerbakte spinazie en champignons op (lekker met verse tijm en citroen!). De kinderen vonden het lekker, oudste wilde alleen "niet te veel". Ook prima, als ze maar eten en smaken leren kennen.
Grappig trouwens dat ze bij het koken allebei riepen: "Ziet spinazie er zo uit???" Blijkbaar toch een lacune in hun culinaire opvoeding
Dat je weer frisdrank wil, is misschien ook weer zo'n ingebakken reactie van vroeger. Toen je nog niet EMJV'de, weet je nog. Je neemt er af en toe één, dat kan. Dat doen normale mensen. Dat broodje klinkt heerlijk, wel duur maar vermoedelijk telt één snee voor drie gewone boterhammen. En je geniet ervan!
Ga in therapie!
vrijdag 24 september 2010 om 10:11
vrijdag 24 september 2010 om 10:30
Ingmagh, mooi dat je moeder het écht leest!
Ben momenteel één van de niet-over-eten-schrijvers denk ik. Aangezien het mijn eten beinvloedt, maar nog belangrijker, aangezien ik de mensen hier een beetje "kén" is het voor mij toch de prettigste plek op dit forum om een paar van mijn "issues" te delen. Ik wil geen topic openen en allerhande commentaar horen. Ik hoor graag van een paar mij wat bekendere dames wat relativerende woorden . Kan me voorstellen dat dat ook voor anderen zo geldt. Dus ik zou dat graag voortzetten en hoop dat ook anderen die ruimte nemen/geven. Hoewel ik op andere momenten jullie gevoel ook wel eens heb gedeeld, Hiltje en Capi. Vooral op momenten dat ik heel erg verstandig at en alleen maar elkaar Kumbayaa! wilde toeroepen. Maar nu even niet .
quote:Bertrade schreef op 23 september 2010 @ 19:33:
JanneJip, hoe gaat het voor de rest? Je klonk een paar dagen geleden niet erg vrolijk maar nu weer wel. Gaat het echt weer wat beter?
Betrade, keilief van je . Ik beheers de kop-in-het-zand-techniek vrij goed. Leuke dingen doen, daarvan genieten, en verdringen dat andere dingen niet goed gaan. Zodra ik ga zitten en nadenk, denk ik "mijn god hoe hou ik het hier nog een jaar uit", "wil ik een relatie waarin de sfeer zo snel kan omslaan, maar heej, meestal hebben we het écht fijn samen, hoort het niet bij relaties dat het af en toe minder geweldig is, niet na 3 dagen ongezelligheid de handdoek in de ring gooien, maar kan je "ja" zeggen tegen een man die soms in zo'n depressieve toestand schiet, tegen wie je niet altijd alles a la moment kunt zeggen omdat hij op dat moment.." wahtever. Vragen vragen. De tijd zal het leren. Dus ik ren gewoon door, denk niet te veel na, ben vanaf zondag een week van huis, en hoe het daarna is zien we dan wel weer. Ik weet het niet, ik vind je vraag moeilijk te beantwoorden (denk dat dat het nog niet zo geweldig gaat ). Hoe is het eigenlijk met jou, dan?
Dub, ik vind dat je zinnig op iedereen reageert. Nu mag je ook weer eens komen vertellen hoe het met jóu gaat .
Ben momenteel één van de niet-over-eten-schrijvers denk ik. Aangezien het mijn eten beinvloedt, maar nog belangrijker, aangezien ik de mensen hier een beetje "kén" is het voor mij toch de prettigste plek op dit forum om een paar van mijn "issues" te delen. Ik wil geen topic openen en allerhande commentaar horen. Ik hoor graag van een paar mij wat bekendere dames wat relativerende woorden . Kan me voorstellen dat dat ook voor anderen zo geldt. Dus ik zou dat graag voortzetten en hoop dat ook anderen die ruimte nemen/geven. Hoewel ik op andere momenten jullie gevoel ook wel eens heb gedeeld, Hiltje en Capi. Vooral op momenten dat ik heel erg verstandig at en alleen maar elkaar Kumbayaa! wilde toeroepen. Maar nu even niet .
quote:Bertrade schreef op 23 september 2010 @ 19:33:
JanneJip, hoe gaat het voor de rest? Je klonk een paar dagen geleden niet erg vrolijk maar nu weer wel. Gaat het echt weer wat beter?
Betrade, keilief van je . Ik beheers de kop-in-het-zand-techniek vrij goed. Leuke dingen doen, daarvan genieten, en verdringen dat andere dingen niet goed gaan. Zodra ik ga zitten en nadenk, denk ik "mijn god hoe hou ik het hier nog een jaar uit", "wil ik een relatie waarin de sfeer zo snel kan omslaan, maar heej, meestal hebben we het écht fijn samen, hoort het niet bij relaties dat het af en toe minder geweldig is, niet na 3 dagen ongezelligheid de handdoek in de ring gooien, maar kan je "ja" zeggen tegen een man die soms in zo'n depressieve toestand schiet, tegen wie je niet altijd alles a la moment kunt zeggen omdat hij op dat moment.." wahtever. Vragen vragen. De tijd zal het leren. Dus ik ren gewoon door, denk niet te veel na, ben vanaf zondag een week van huis, en hoe het daarna is zien we dan wel weer. Ik weet het niet, ik vind je vraag moeilijk te beantwoorden (denk dat dat het nog niet zo geweldig gaat ). Hoe is het eigenlijk met jou, dan?
Dub, ik vind dat je zinnig op iedereen reageert. Nu mag je ook weer eens komen vertellen hoe het met jóu gaat .
vrijdag 24 september 2010 om 11:51
Het is ook absoluut niet mijn bedoeling dat hier strikt en alleen maar over eten gesproken kan worden.
Tuurlijk niet. Off topics en ook gezellig kletsen hoort erbij. En bovendien is een heleboel in ons dagelijks leven heel nauw verbonden aan eten. Juist! EMJV is juist niet alleen gericht op afvallen en calo's en dat soort zaken.
Bovendien doe ik het zelf ook en ik heb ook een off topic bericht over mijn nichtje gepost. En ik heb ook gereageerd op Muis haar twijfels over dat intervisie-project.
Maar ik vond het jammer dat er mensen boos raakten over iets wat eigenlijk off topic was en als er op een gegeven echt meerdere posts over een heel specifiek onderwerp gaan dat echt buiten EMJV valt, is het misschien toch een idee om dat te verplaatsen. Ik wil niemand afremmen en zal er ook overheen lezen als ik dat wil, maar ik wil ook nog even ook de andere kant opmerken. Waarom we hier zijn.
Tuurlijk niet. Off topics en ook gezellig kletsen hoort erbij. En bovendien is een heleboel in ons dagelijks leven heel nauw verbonden aan eten. Juist! EMJV is juist niet alleen gericht op afvallen en calo's en dat soort zaken.
Bovendien doe ik het zelf ook en ik heb ook een off topic bericht over mijn nichtje gepost. En ik heb ook gereageerd op Muis haar twijfels over dat intervisie-project.
Maar ik vond het jammer dat er mensen boos raakten over iets wat eigenlijk off topic was en als er op een gegeven echt meerdere posts over een heel specifiek onderwerp gaan dat echt buiten EMJV valt, is het misschien toch een idee om dat te verplaatsen. Ik wil niemand afremmen en zal er ook overheen lezen als ik dat wil, maar ik wil ook nog even ook de andere kant opmerken. Waarom we hier zijn.
vrijdag 24 september 2010 om 12:06
En waarom ik hier ben:
Omdat ik er echt veel aan heb. Aan dit topic en aan jullie inzichten. Aan de herkenning met zowel de mensen die in een kumbaya fase zitten als de mensen die weer even hardnekkige fuck-its beleven. Omdat ik dat zelf ook heb.
Momenteel ga ik lekker. Het gaat best vanzelf deze week en ik merk dat de negatieve gedachten (zo van: balen dat ik op moet letten, ik heb levenslang, ik vind het stom om me bezig te houden met 3 of 5 bitterballen en ik ben toch echt te dik en dat vind ik ook stom) mij nu minder plagen.
Ik zat net Sonja op uitzending gemist te kijken. Dom programma, natuurlijk. Maar wat me wel opviel en wat ik ook herkende dit keer, was dat mensen in het dagelijks leven echt belemmerd werden door hun gewicht. Dat ze echt dingen die ze wilden/graag zouden doen, niet deden vanwege hun gewicht. En daar ging ik zelf over nadenken. Dat is pijnlijk, om je te realiseren dat je zelf ook dingen laat, die je zou willen doen.
Ik heb het met paardrijden. Dat is echt mijn passie, paardrijden. Je kunt natuurlijk niet met elk gewicht maar op een paard gaan zitten. Ze kunnen veel hebben maar het houdt een keer op. En ik kom een beetje aan die grens... Ik rij nu wel weer met enige regelmaat op de manege. Dat zijn grote paarden, ik kan goed rijden dus zit een paard niet tegen in zijn bewegingen en het is maar voor een uurtje.
Maar er bestaan de mooiste ruitervakanties. Trektochten door de bergen, trektochten langs kastelen, safari te paard, woestijntochten op Arabieren, en galloperen over de stranden van Ierland. En daar zitten gewichtsgrenzen aan van meestal 85 -90 kg. En daar zit ik al heel lang boven, zeker als je je rij-outfit met laarzen en cap en jassen mee moet rekenen.
Toen ik nog wat lichter was dan nu ben ik in Argentinie wezen rijden en dat was geweldig. En vorig jaar ben ik naar de VS gegaan omdat ze daar wat minder moeilijk doen met gewicht.
Maar ik belemmer mezelf eigenlijk met wat ik heel graag zou willen.
En hetzelfde geldt ook voor strand en strandvakanties. Voel ik me ook niet helemaal lekker. Weerhoudt me ook om dingen te doen die ik graag zou willen.
Waarin worden jullie tegengehouden, wat zou je graag willen gaan doen met een gezond gewicht?
Omdat ik er echt veel aan heb. Aan dit topic en aan jullie inzichten. Aan de herkenning met zowel de mensen die in een kumbaya fase zitten als de mensen die weer even hardnekkige fuck-its beleven. Omdat ik dat zelf ook heb.
Momenteel ga ik lekker. Het gaat best vanzelf deze week en ik merk dat de negatieve gedachten (zo van: balen dat ik op moet letten, ik heb levenslang, ik vind het stom om me bezig te houden met 3 of 5 bitterballen en ik ben toch echt te dik en dat vind ik ook stom) mij nu minder plagen.
Ik zat net Sonja op uitzending gemist te kijken. Dom programma, natuurlijk. Maar wat me wel opviel en wat ik ook herkende dit keer, was dat mensen in het dagelijks leven echt belemmerd werden door hun gewicht. Dat ze echt dingen die ze wilden/graag zouden doen, niet deden vanwege hun gewicht. En daar ging ik zelf over nadenken. Dat is pijnlijk, om je te realiseren dat je zelf ook dingen laat, die je zou willen doen.
Ik heb het met paardrijden. Dat is echt mijn passie, paardrijden. Je kunt natuurlijk niet met elk gewicht maar op een paard gaan zitten. Ze kunnen veel hebben maar het houdt een keer op. En ik kom een beetje aan die grens... Ik rij nu wel weer met enige regelmaat op de manege. Dat zijn grote paarden, ik kan goed rijden dus zit een paard niet tegen in zijn bewegingen en het is maar voor een uurtje.
Maar er bestaan de mooiste ruitervakanties. Trektochten door de bergen, trektochten langs kastelen, safari te paard, woestijntochten op Arabieren, en galloperen over de stranden van Ierland. En daar zitten gewichtsgrenzen aan van meestal 85 -90 kg. En daar zit ik al heel lang boven, zeker als je je rij-outfit met laarzen en cap en jassen mee moet rekenen.
Toen ik nog wat lichter was dan nu ben ik in Argentinie wezen rijden en dat was geweldig. En vorig jaar ben ik naar de VS gegaan omdat ze daar wat minder moeilijk doen met gewicht.
Maar ik belemmer mezelf eigenlijk met wat ik heel graag zou willen.
En hetzelfde geldt ook voor strand en strandvakanties. Voel ik me ook niet helemaal lekker. Weerhoudt me ook om dingen te doen die ik graag zou willen.
Waarin worden jullie tegengehouden, wat zou je graag willen gaan doen met een gezond gewicht?
vrijdag 24 september 2010 om 13:30
Ik heb me fysiek nog niet laten belemmeren door mijn gewicht, alleen mentaal wel. Ik ga niet in een badpak, en ook loop ik momenteel niet hard. Hoewel ik ooit begonnen ben met lopen op het moment dat ik maar een kilo of 7 lichter was dan nu. En wat ik zou willen doen? Ik weet het niet. Ik heb even mijn BMI gechecked (hebben ze de richtlijnen veranderd? Er komen hele andere getallen uit!) ik moet om in donkeroranje te komen zo'n 14kg kwijt, om in lichtoranje te vallen zo'n 24, en een groene 30kg (op het tempo van hap slik weg (max 250g per week = 120 weken = 2,5 jaar. Overigens is het er ook in 3 jaar aangekomen, dus verhoudingsgewijs klopt het redelijk, zie ik nu) duurt dat dus nog we even. Als ik dat laatste bereik, kan ik mijn (buikgriep)jurkje weer aan. Dat lijkt me geweldig. Voor daar tussenin heb ik mezelf geen doelen gesteld. Ik zou niet weten wat voor mij ineens wel of niet kan. Misschien dat badpak, al zal ik wel een nieuwe moeten hebben als ik afval. Had een hele leuke bij de hema gekocht...
vrijdag 24 september 2010 om 16:17
Lieve vrouwen, ik heb het momenteel erg druk. Lees tussen de bedrijven door steeds gretig bij, maar laat het posten nu even voor wat het is.
Maar de verjaardag van Hanke kan ik natuurlijk niet ongemerkt voorbij laten gaan:
Lieve-lieve Hanke,
Van harte gefeliciteerd met je verjaardag en ik wens je dat je komend jaar veel vruchten mag plukken van dat wat je de afgelopen jaren in jezelf hebt geïnvesteerd.
Dikke verjaardagskus
Maar de verjaardag van Hanke kan ik natuurlijk niet ongemerkt voorbij laten gaan:
Lieve-lieve Hanke,
Van harte gefeliciteerd met je verjaardag en ik wens je dat je komend jaar veel vruchten mag plukken van dat wat je de afgelopen jaren in jezelf hebt geïnvesteerd.
Dikke verjaardagskus
vrijdag 24 september 2010 om 16:31
