Lijf & Lijn
alle pijlers
Heb je overgewicht/obesitas zelf in de hand of niet?
vrijdag 21 februari 2020 om 10:10
Ik snap niet er echt niets meer van. Hopelijk kunnen de mensen met kennis van zaken mij wat informeren.
Hieronder mijn verhaal. (alvast mijn excuses voor de lange tekst
)
Eerst wat korte info over mezelf:
Vorig jaar woog ik 122.5 kg. Ik ben een man en 1.82m groot. Mijn streefgewicht is ongeveer 100 kg (vetvrije massa is 87 kg, ik heb een verleden als bodybuilder)
in februari 2019 ben ik aan een dieet begonnen onder begeleiding van een dietist. Het klassieke dieet van minder eten en meer bewegen.
16 maart 2019 was mijn gewicht 113.7 kg.
15 april 2019 was mijn gewicht 114.5 kg
7 juni 2019 was mijn gewicht 124.7 kg
Het klassieke jojo-dieet dus.
Zijn er nog mensen die met dit dieet enorme slechte ervaringen hebben?
Ik vraag mij simpelweg oprecht af of de huidige aanbevelingen (minder colorie in + meer calorie uit) wel correct zijn. (Lees, ik geloof er niets van)
Door mijn verleden als bodybuilder ken ik veel van voeding, en het voor de hand liggend probleem dat mensen meer eten dan ze denken is bij mij niet van toepassing. In het weekend kookte ik mijn eten voor de ganse week. En ik at niets anders dan wat ik voorbereid had. Met de hand op mijn hart!
Dus ik had altijd min of meer dezelfde colorien binnen. Dit werkte perfect in de eerste weken.
Maar na zo'n 5 weken zag ik een kentering, eerst stopte het afvallen. Daarna kwam ik opnieuw bij. Om het na enkele weken volledig op te geven en in 2 weken zo'n 7 kg te verzwaren.
De dietiste beschuldigde mij dat dit kwam doordat ik het dieet niet strikt volgde. Ik verzekerde haar van wel en vroeg wat het slaagpercentage was zonder operatie.
Ze legde uit dat dit bij haar uitermate klein was, zo'n 0.5% van de mensen slaagt erin na 5 jaar een gezond gewicht aan te houden.
Dus ik vroeg haar waarom ze mij een dieet laat volgen waarvan ze weet dat het in 99.5% van de gevallen mislukt? Daar had ze uiteraard geen antwoord op... Ze legde enkel uit dat het principe heel simpel was.
Minder calorieën consumeren + meer calorieën verbruiken = afvallen
Om deze reden open ik dit topic, dit klopt volgens mij niet en hoe meer ik mij erover informeer hoe overtuigder ik ben.
Ondertussen zijn we zo'n 9 maanden later en ben ik terecht gekomen bij een obesitas-chirurg die naast zijn werk in het ziekenhuis ook voedings en levensstijl advies geeft.
Ik heb met hem mijn bedenkingen besproken, en tegen mijn verwachtingen in was hij volledig akkoord.
Er zijn blijkbaar ook al studies gebeurd waarbij obesitas patienten langdurig gevolgd werden en de conclusie was dat het slaagpercentage verwaarloosbaar is.
Dus de medische definitie was dat het niet werkt omdat het lichaam zich aanpast en verzet tegen het gewichtsverlies.
Volgens de arts is dit al lang geweten, maar is de dieet-industrie heel winstgevend en machtig. Overgewicht is geen kwestie van colorieën maar een probleem van hormoonbalans.
Ik wist eventjes niet waar ik het had...
Met zijn begeleiding weeg ik op dit moment 103.2 kg. Dit door te focussen op mijn insulineniveau. En niet op mijn calorie inname.
Ik wil hier niet verder op ingaan, maar wil vooral de focus houden op de huidige adviezen van afvallen.
Dus wat ik nu (denk dat ik) weet is dat mensen die willen afvallen gewoon voor de gek gehouden worden en een dieet volgen waarbij ze op voorhand gedoemd zijn om te falen.
Dit lijkt wel te werken voor mensen die weinig overgewicht hebben.
Maar mensen die veel moeten afvallen hebben hier geen baat bij, falen in het dieet, en worden dan uiteindelijk zelf beschuldigd het dieet niet te volgen...
Zijn er nog mensen met diezelfde ervaringen?
Hieronder mijn verhaal. (alvast mijn excuses voor de lange tekst
)Eerst wat korte info over mezelf:
Vorig jaar woog ik 122.5 kg. Ik ben een man en 1.82m groot. Mijn streefgewicht is ongeveer 100 kg (vetvrije massa is 87 kg, ik heb een verleden als bodybuilder)
in februari 2019 ben ik aan een dieet begonnen onder begeleiding van een dietist. Het klassieke dieet van minder eten en meer bewegen.
16 maart 2019 was mijn gewicht 113.7 kg.
15 april 2019 was mijn gewicht 114.5 kg
7 juni 2019 was mijn gewicht 124.7 kg
Het klassieke jojo-dieet dus.
Zijn er nog mensen die met dit dieet enorme slechte ervaringen hebben?
Ik vraag mij simpelweg oprecht af of de huidige aanbevelingen (minder colorie in + meer calorie uit) wel correct zijn. (Lees, ik geloof er niets van)
Door mijn verleden als bodybuilder ken ik veel van voeding, en het voor de hand liggend probleem dat mensen meer eten dan ze denken is bij mij niet van toepassing. In het weekend kookte ik mijn eten voor de ganse week. En ik at niets anders dan wat ik voorbereid had. Met de hand op mijn hart!
Dus ik had altijd min of meer dezelfde colorien binnen. Dit werkte perfect in de eerste weken.
Maar na zo'n 5 weken zag ik een kentering, eerst stopte het afvallen. Daarna kwam ik opnieuw bij. Om het na enkele weken volledig op te geven en in 2 weken zo'n 7 kg te verzwaren.
De dietiste beschuldigde mij dat dit kwam doordat ik het dieet niet strikt volgde. Ik verzekerde haar van wel en vroeg wat het slaagpercentage was zonder operatie.
Ze legde uit dat dit bij haar uitermate klein was, zo'n 0.5% van de mensen slaagt erin na 5 jaar een gezond gewicht aan te houden.
Dus ik vroeg haar waarom ze mij een dieet laat volgen waarvan ze weet dat het in 99.5% van de gevallen mislukt? Daar had ze uiteraard geen antwoord op... Ze legde enkel uit dat het principe heel simpel was.
Minder calorieën consumeren + meer calorieën verbruiken = afvallen
Om deze reden open ik dit topic, dit klopt volgens mij niet en hoe meer ik mij erover informeer hoe overtuigder ik ben.
Ondertussen zijn we zo'n 9 maanden later en ben ik terecht gekomen bij een obesitas-chirurg die naast zijn werk in het ziekenhuis ook voedings en levensstijl advies geeft.
Ik heb met hem mijn bedenkingen besproken, en tegen mijn verwachtingen in was hij volledig akkoord.
Er zijn blijkbaar ook al studies gebeurd waarbij obesitas patienten langdurig gevolgd werden en de conclusie was dat het slaagpercentage verwaarloosbaar is.
Dus de medische definitie was dat het niet werkt omdat het lichaam zich aanpast en verzet tegen het gewichtsverlies.
Volgens de arts is dit al lang geweten, maar is de dieet-industrie heel winstgevend en machtig. Overgewicht is geen kwestie van colorieën maar een probleem van hormoonbalans.
Ik wist eventjes niet waar ik het had...
Met zijn begeleiding weeg ik op dit moment 103.2 kg. Dit door te focussen op mijn insulineniveau. En niet op mijn calorie inname.
Ik wil hier niet verder op ingaan, maar wil vooral de focus houden op de huidige adviezen van afvallen.
Dus wat ik nu (denk dat ik) weet is dat mensen die willen afvallen gewoon voor de gek gehouden worden en een dieet volgen waarbij ze op voorhand gedoemd zijn om te falen.
Dit lijkt wel te werken voor mensen die weinig overgewicht hebben.
Maar mensen die veel moeten afvallen hebben hier geen baat bij, falen in het dieet, en worden dan uiteindelijk zelf beschuldigd het dieet niet te volgen...
Zijn er nog mensen met diezelfde ervaringen?
vrijdag 21 februari 2020 om 11:46
Hier hetzelfde verhaal.pamelacourson schreef: ↑21-02-2020 11:41Ik denk dat het voor een groot deel geluk is. Bij mij is het geluk dat ik best veel calorieën kan eten/drinken zonder aan te komen en ik snel vol zit. Geluk dat ik de slanke, sportieve bouw van mijn vader heb en ik van bewegen houd. En dat ik opgegroeid ben met ouders die op een gezonde manier met voeding omgingen. Wel denk ik dat gezonde mensen geen enorm overgewicht hoeven te krijgen, dat is iets wat iedereen zou moeten kunnen voorkomen (al is het maar door tijdig hulp te zoeken), maar psychische aspecten heb je ook niet altijd in de hand.
Verder heeft de een nou eenmaal meer aanleg dan de ander. Mijn ene dochter is bijvoorbeeld vrij stevig terwijl ze heel gezond eet en ook niet veel. Ze beweegt elke dag genoeg. Klasgenoten van haar lopen met vette snacks en frisdrank en zitten vaak bij de Mac en zijn superslank. Bij haar heb ik het idee dat het met hormonen te maken heeft.
Ik heb 2 dochters.
Bij ons oudste moeten we constant opletten wat ze eet, ze eet niet veel, heel gezond. Maar toch heeft ze van haar 2 jaar tot haar 7 jaar overgewicht gehad. Nu is ze 11 jaar en staat ze perfect, maar het heeft ons heel wat moeite gekost.
Ons jongste eet alles wat ze tegenkomt en volgens de kinderarts stond ze wat aan de magere kant. Het verschil in genen is bij onze kinderen overduidelijk.
Als dat geen bewijs is.
vrijdag 21 februari 2020 om 11:49
Oh zeker
Bewust zijn hielp. Nooit mezelf (of eten) wegen waar ze bij zijn
Nooit over calorieën praten
Nooit voedsel in categorie plaatsen (gezond versus lekker. Goed versus fout)
Nooit zinnetjes als : ik mag maar 3 boterhammen
Of: ik eet nooit toetjes
vrijdag 21 februari 2020 om 11:49
Ik hoef niet rijk te worden, ik ben al rijk aan geluk. De rcuhtbaarheid wordt overigens al sinds 1912 aan dit principe gegeven, James Allen is er mee begonnen. Je hoeft het ook niet te doen, maar ik zou adviseren om zijn boek "As a man thinketh" te lezen en het gewoon eens een maand te proberen. Het kost niets, zelfs het boek is gratis.
The body is the servant of the mind. It obeys the operations of the mind, whether they be deliberately chosen or automatically expressed. At the bidding of unlawful thoughts the body sinks rapidly into disease and decay; at the command of glad and beautiful thoughts it becomes clothed with youthfulness and beauty.
Disease and health, like circumstances, are rooted in thought. Sickly thoughts will express themselves through a sickly body. Thoughts of fear have been known to kill a human as speedily as a bullet, and they are continually killing thousands of people just as surely though less rapidly. The people who live in fear of disease are the people who get it. Anxiety quickly demoralizes the whole body, and lays it open to the entrance of disease; while impure thoughts, even if not physically indulged, will soon shatter the nervous system.
Strong, pure, and happy thoughts build up the body in vigor and grace. The body is a delicate and plastic instrument, which responds readily to the thoughts by which it is impressed, and habits of thought will produce their own effects, good or bad, upon it.
Humans will continue to have impure and poisoned blood so long as they propagate unclean thoughts. Out of a clean heart comes a clean life and a clean body. Out of a defiled mind proceeds a defiled life and corrupt body. Thought is the fount of action, life and manifestation; make the fountain pure, and all will be pure.
Change of diet will not help a human who will not change his thoughts. When a human makes his thoughts pure, he no longer desires impure food.
vrijdag 21 februari 2020 om 11:51
Ik sta er ook van te kijken hoeveel mijn zoon kan eten zonder aan te komen. En tegelijk sta ik er ook van te kijken dat hij direct stopt zodra hij vol zit. Ook als het gaat om een bord patat of een pannenkoek. 
Ik denk dat mensen die als kind leren dat ze altijd hun bord moeten leegeten ipv dat ze mogen luisteren naar hun lichaam ook al op achterstand staan op latere leeftijd.
Ik denk dat mensen die als kind leren dat ze altijd hun bord moeten leegeten ipv dat ze mogen luisteren naar hun lichaam ook al op achterstand staan op latere leeftijd.
vrijdag 21 februari 2020 om 11:54
vrijdag 21 februari 2020 om 11:55
pamelacourson schreef: ↑21-02-2020 11:41Ik denk dat het voor een groot deel geluk is. Bij mij is het geluk dat ik best veel calorieën kan eten/drinken zonder aan te komen en ik snel vol zit. Geluk dat ik de slanke, sportieve bouw van mijn vader heb en ik van bewegen houd. En dat ik opgegroeid ben met ouders die op een gezonde manier met voeding omgingen. Wel denk ik dat gezonde mensen geen enorm overgewicht hoeven te krijgen, dat is iets wat iedereen zou moeten kunnen voorkomen (al is het maar door tijdig hulp te zoeken), maar psychische aspecten heb je ook niet altijd in de hand.
Verder heeft de een nou eenmaal meer aanleg dan de ander. Mijn ene dochter is bijvoorbeeld vrij stevig terwijl ze heel gezond eet en ook niet veel. Ze beweegt elke dag genoeg. Klasgenoten van haar lopen met vette snacks en frisdrank en zitten vaak bij de Mac en zijn superslank. Bij haar heb ik het idee dat het met hormonen te maken heeft.
Hier ben ik het wel mee eens. Ik had bijvoorbeeld veel eerder moeten ingrijpen. Dan was de schade beperkter gebleven.
vrijdag 21 februari 2020 om 12:01
Ja. En discipline, nog zo'n woord.Susan schreef: ↑21-02-2020 11:15Ik vind sowieso het woord 'excuus' altijd heel raar als het om afvallen gaat. Alsof je iemand anders iets verplicht bent. Je bent daarin alleen jezelf verantwoording schuldig. Ik vind het altijd zo arrogant als mensen op een hoge toon over anderen beweren dat ze 'excuses' gebruiken (of smoesjes, ook zo'n term).
Zondigen als je iets ongezonds eet.
vrijdag 21 februari 2020 om 12:04
Herken ik ook. Meeste mensen ‘ strukkelen’ met eten. En een paar die wel slank zijn, leven heel gedisciplineerd en sporten ontzettend veel.
Voor iedereen een groene tuin
vrijdag 21 februari 2020 om 12:06
Oh daar ken ik er heel veel van eigenlijk. Ik ben er met 1 getrouwd bijvoorbeeld. En het gros van mijn vriendinnen hebben er ook geen issues mee.
vrijdag 21 februari 2020 om 12:14
hoe weet je dat zij morbide obesitas hadden? Ik heb wel eens foto's gezien van Einstein maar dat was geen dikke man. Shakespeare is een pseudoniem waarvan niemand met zekerheid kan zeggen wie het was. Sommigen onderzoekers wijzen naar een vrouw aan het hof. Maar zeker niet naar een dikke man.
vrijdag 21 februari 2020 om 12:29
Al mijn vriendinnen en vrienden hebben een moeizame band met minstens één van hun ouders. Je kiest mensen onbewust uit zodat ze bij je passen.
vrijdag 21 februari 2020 om 12:31
De echte obesitas-epidemie zoals wed die nu kennen is ongeveer begonnen rond de jaren '80.
Voorheen waren er heus ook wel wat dikkere en sommige obees mensen, maar niet zoveel als nu en het aantal groeit alleen maar verder.
Rond de jaren '80 gingen er weer meer vrouwen (parttime) werken, het was sociaal gezien weer meer geaccepteerd dat de vrouw ging werken en niet eindeloos achter dat aanrecht stond.
Met dat fenomeen kwam ook het ''gemaksvoedsel'' en ook de magnetron in beeld.
Pakjes en zakjes maakten hun opmars en zo ook alle toegevoegde meuk die daarin zat zoals extra zout, suiker E-nummers enz.
Ook leefden we toen al met het ons opgedrongen gegeven dat vet slecht was en we vooral vet moesten mijden.
Zo ook ontstonden er steeds meer light producten met allerhande meuk erin en werden de zoetstoffen geïntroduceerd.
En mensen zijn vet gaan vervangen door meer koolhydraten.
Door al dat gemaksvoedsel met toegevoegde meuk, waaronder veel en dan ook echt veel meer suiker (de verborgen suikers) dan wat de mens daarvoor consumeerde, zijn mensen steeds dikker geworden. Plus het feit dat mensen door alle indoctrinatie dat vet slecht is meer koolhydraten zijn gaan eten.
Suiker (glucose uit koolhydraten = ook suiker) laten de insulinespiegel stijgen/pieken elke keer dat men eet. Sowieso wordt insuline getriggerd elke keer dat men eet, alleen bij suikers ontstaat er echt een hoge piek.
Insuline is een hormoon.
Als men teveel en te vaak suikers/koolhydraten eet wordt er heel veel insuline aangemaakt. Op een gegeven moment kunnen insulinereceptoren zo verstoord raken dat ze ongevoelig worden en er teveel insuline in de bloedbaan blijft rond circuleren. Zo ontstaat met name een te hoog insuline gehalte in het bloed en dus diabetes of pre- diabetes, een voorstadium van diabetes.
(Ook tast suiker de werking van je darmen aan.
We eten als mens ook te weinig vezels uit groenten, die een gunstige werking hebben op de darmen. Maar hier ga ik nu even niet verder op in, maar is wel heel belangrijk en heeft ook met hormonen te maken.)
Je moet weten dat koolhydraten zich in het lichaam omzetten in glucose voor energie, als er teveel glucose is slaat het lichaam dit op als vet, de reserves.
Echter wij komen nooit er aan toe om die reserves te verbranden want ons mensen is verteld dat wij 6 keer op een dag moeten eten haha, dus elke 2 uur dat de meeste mensen iets eten worden de calorieën uit dát voedsel verbrandt, ipv de opgeslagen vetten aan te spreken.
Ja zeggen diëtisten, dat zes keer eten is om de insulinespiegel constant te houden, het motortje te laten branden........
Je houdt je insulinespiegel constanter door niet te eten tussendoor en door dus meer goede vetten in je maaltijden te gebruiken op de momenten dat je wél eet, voor de meeste mensen dan 3 keer per dag. (géén tussendoortjes).
Nu hoor ik je denken....ja vet, ....lekker ongezond.
Helemaal niet, het mooie van dit alles is dat vet je insulinespiegel nauwelijks triggert en dus constant houdt en dat je door genoeg vet toe te voegen je langer verzadigd bent en geen tussendoortjes nodig hebt, plus dat als je lichaam in die 4/5 uur dat je niet eet wél energie nodig heeft, het....juist! de vetreserves aanspreekt!
Vet is zo gezond voor je. De vitaminen A, D, E en K lossen bijvoorbeeld alleen maar op in vet en hersenen bestaan grotendeels uit vet.
Vrouwelijke hormonen hebben bijvoorbeeld ook baadt bij goede vetten.
Nee, wat doen we met zijn allen....light producten en vet mijden....heel slecht voor je lijf en je hormoonhuishouding.
Teveel eiwitten eten is ook niet goed, want tevéél aan eiwit zet zich ook om in glucose=suiker.
Mijn antwoord op de vraag van TS en mijn mening is dat afvallen niet de rekensom is van calorien in versus calorien uit, absoluut niet!\het is zoveel meer en best een complex geheel, omdat het ook veel te maken heeft met de balans van de hormonen die er vaak niet is.
En de grote boosdoener is toch ook echt suiker en de onwetendheid van voeding voor je lichaam van de meeste mensen.
Ontbijdkoek ís niet gezond, ook niet als tussendoortje etc.
Goed ik hou nu op het is al weer een heel verhaal.....
Voorheen waren er heus ook wel wat dikkere en sommige obees mensen, maar niet zoveel als nu en het aantal groeit alleen maar verder.
Rond de jaren '80 gingen er weer meer vrouwen (parttime) werken, het was sociaal gezien weer meer geaccepteerd dat de vrouw ging werken en niet eindeloos achter dat aanrecht stond.
Met dat fenomeen kwam ook het ''gemaksvoedsel'' en ook de magnetron in beeld.
Pakjes en zakjes maakten hun opmars en zo ook alle toegevoegde meuk die daarin zat zoals extra zout, suiker E-nummers enz.
Ook leefden we toen al met het ons opgedrongen gegeven dat vet slecht was en we vooral vet moesten mijden.
Zo ook ontstonden er steeds meer light producten met allerhande meuk erin en werden de zoetstoffen geïntroduceerd.
En mensen zijn vet gaan vervangen door meer koolhydraten.
Door al dat gemaksvoedsel met toegevoegde meuk, waaronder veel en dan ook echt veel meer suiker (de verborgen suikers) dan wat de mens daarvoor consumeerde, zijn mensen steeds dikker geworden. Plus het feit dat mensen door alle indoctrinatie dat vet slecht is meer koolhydraten zijn gaan eten.
Suiker (glucose uit koolhydraten = ook suiker) laten de insulinespiegel stijgen/pieken elke keer dat men eet. Sowieso wordt insuline getriggerd elke keer dat men eet, alleen bij suikers ontstaat er echt een hoge piek.
Insuline is een hormoon.
Als men teveel en te vaak suikers/koolhydraten eet wordt er heel veel insuline aangemaakt. Op een gegeven moment kunnen insulinereceptoren zo verstoord raken dat ze ongevoelig worden en er teveel insuline in de bloedbaan blijft rond circuleren. Zo ontstaat met name een te hoog insuline gehalte in het bloed en dus diabetes of pre- diabetes, een voorstadium van diabetes.
(Ook tast suiker de werking van je darmen aan.
We eten als mens ook te weinig vezels uit groenten, die een gunstige werking hebben op de darmen. Maar hier ga ik nu even niet verder op in, maar is wel heel belangrijk en heeft ook met hormonen te maken.)
Je moet weten dat koolhydraten zich in het lichaam omzetten in glucose voor energie, als er teveel glucose is slaat het lichaam dit op als vet, de reserves.
Echter wij komen nooit er aan toe om die reserves te verbranden want ons mensen is verteld dat wij 6 keer op een dag moeten eten haha, dus elke 2 uur dat de meeste mensen iets eten worden de calorieën uit dát voedsel verbrandt, ipv de opgeslagen vetten aan te spreken.
Ja zeggen diëtisten, dat zes keer eten is om de insulinespiegel constant te houden, het motortje te laten branden........
Je houdt je insulinespiegel constanter door niet te eten tussendoor en door dus meer goede vetten in je maaltijden te gebruiken op de momenten dat je wél eet, voor de meeste mensen dan 3 keer per dag. (géén tussendoortjes).
Nu hoor ik je denken....ja vet, ....lekker ongezond.
Helemaal niet, het mooie van dit alles is dat vet je insulinespiegel nauwelijks triggert en dus constant houdt en dat je door genoeg vet toe te voegen je langer verzadigd bent en geen tussendoortjes nodig hebt, plus dat als je lichaam in die 4/5 uur dat je niet eet wél energie nodig heeft, het....juist! de vetreserves aanspreekt!
Vet is zo gezond voor je. De vitaminen A, D, E en K lossen bijvoorbeeld alleen maar op in vet en hersenen bestaan grotendeels uit vet.
Vrouwelijke hormonen hebben bijvoorbeeld ook baadt bij goede vetten.
Nee, wat doen we met zijn allen....light producten en vet mijden....heel slecht voor je lijf en je hormoonhuishouding.
Teveel eiwitten eten is ook niet goed, want tevéél aan eiwit zet zich ook om in glucose=suiker.
Mijn antwoord op de vraag van TS en mijn mening is dat afvallen niet de rekensom is van calorien in versus calorien uit, absoluut niet!\het is zoveel meer en best een complex geheel, omdat het ook veel te maken heeft met de balans van de hormonen die er vaak niet is.
En de grote boosdoener is toch ook echt suiker en de onwetendheid van voeding voor je lichaam van de meeste mensen.
Ontbijdkoek ís niet gezond, ook niet als tussendoortje etc.
Goed ik hou nu op het is al weer een heel verhaal.....
vrijdag 21 februari 2020 om 12:38
Dat laatste is natuurlijk niet altijd zo makkelijk. Mijn dochter zegt heel vaak dat ze vol zit, maar dan vindt ze het gewoon niet lekker. Vooral met spruitjes (uiteraard), sperziebonen en meer van dat soort groente.mindervanmij schreef: ↑21-02-2020 11:51Ik sta er ook van te kijken hoeveel mijn zoon kan eten zonder aan te komen. En tegelijk sta ik er ook van te kijken dat hij direct stopt zodra hij vol zit. Ook als het gaat om een bord patat of een pannenkoek.
Ik denk dat mensen die als kind leren dat ze altijd hun bord moeten leegeten ipv dat ze mogen luisteren naar hun lichaam ook al op achterstand staan op latere leeftijd.
vrijdag 21 februari 2020 om 12:58
Daarom moet je al gaan opletten en meer sporten als je 5 kilo te zwaar bent. En niet pas wat gaan doen bij 70 kilo teveel.Th∅rdis schreef: ↑21-02-2020 11:12Als afvallen en obesitas zo simpel was waren er geen dikke mensen en werden er geen complete studies naar gedaan. Het wordt langzaam duidelijk dat blijven afvallen voor veel mensen met obesitas bijna onmogelijk is, en dat dat niet een kwestie is van ‘gewoon minder eten’.
vrijdag 21 februari 2020 om 13:06
Ik denk ook dat het niet alleen om de calorieën gaat. Al is het maar omdat sommige voedingsmiddelen er in mijn ervaring voor zorgen dat je er meer van wilt eten en anderen veel langer verzadigen, met dezelfde calorieën.
Maar er zijn ook gewoon verschillen tussen lichamen. Zet verschillende mensen op precies hetzelfde eetpatroon en ze zullen echt niet precies evenveel afvallen/ bijkomen.
Fijn dat jij nu en methode hebt gevonden die werkt!
Maar er zijn ook gewoon verschillen tussen lichamen. Zet verschillende mensen op precies hetzelfde eetpatroon en ze zullen echt niet precies evenveel afvallen/ bijkomen.
Fijn dat jij nu en methode hebt gevonden die werkt!
vrijdag 21 februari 2020 om 13:13
Sadie007 schreef: ↑21-02-2020 12:31De echte obesitas-epidemie zoals wed die nu kennen is ongeveer begonnen rond de jaren '80.
Voorheen waren er heus ook wel wat dikkere en sommige obees mensen, maar niet zoveel als nu en het aantal groeit alleen maar verder.
Rond de jaren '80 gingen er weer meer vrouwen (parttime) werken, het was sociaal gezien weer meer geaccepteerd dat de vrouw ging werken en niet eindeloos achter dat aanrecht stond.
Met dat fenomeen kwam ook het ''gemaksvoedsel'' en ook de magnetron in beeld.
Pakjes en zakjes maakten hun opmars en zo ook alle toegevoegde meuk die daarin zat zoals extra zout, suiker E-nummers enz.
Ook leefden we toen al met het ons opgedrongen gegeven dat vet slecht was en we vooral vet moesten mijden.
Zo ook ontstonden er steeds meer light producten met allerhande meuk erin en werden de zoetstoffen geïntroduceerd.
En mensen zijn vet gaan vervangen door meer koolhydraten.
Door al dat gemaksvoedsel met toegevoegde meuk, waaronder veel en dan ook echt veel meer suiker (de verborgen suikers) dan wat de mens daarvoor consumeerde, zijn mensen steeds dikker geworden. Plus het feit dat mensen door alle indoctrinatie dat vet slecht is meer koolhydraten zijn gaan eten.
Suiker (glucose uit koolhydraten = ook suiker) laten de insulinespiegel stijgen/pieken elke keer dat men eet. Sowieso wordt insuline getriggerd elke keer dat men eet, alleen bij suikers ontstaat er echt een hoge piek.
Insuline is een hormoon.
Als men teveel en te vaak suikers/koolhydraten eet wordt er heel veel insuline aangemaakt. Op een gegeven moment kunnen insulinereceptoren zo verstoord raken dat ze ongevoelig worden en er teveel insuline in de bloedbaan blijft rond circuleren. Zo ontstaat met name een te hoog insuline gehalte in het bloed en dus diabetes of pre- diabetes, een voorstadium van diabetes.
(Ook tast suiker de werking van je darmen aan.
We eten als mens ook te weinig vezels uit groenten, die een gunstige werking hebben op de darmen. Maar hier ga ik nu even niet verder op in, maar is wel heel belangrijk en heeft ook met hormonen te maken.)
Je moet weten dat koolhydraten zich in het lichaam omzetten in glucose voor energie, als er teveel glucose is slaat het lichaam dit op als vet, de reserves.
Echter wij komen nooit er aan toe om die reserves te verbranden want ons mensen is verteld dat wij 6 keer op een dag moeten eten haha, dus elke 2 uur dat de meeste mensen iets eten worden de calorieën uit dát voedsel verbrandt, ipv de opgeslagen vetten aan te spreken.
Ja zeggen diëtisten, dat zes keer eten is om de insulinespiegel constant te houden, het motortje te laten branden........
Je houdt je insulinespiegel constanter door niet te eten tussendoor en door dus meer goede vetten in je maaltijden te gebruiken op de momenten dat je wél eet, voor de meeste mensen dan 3 keer per dag. (géén tussendoortjes).
Nu hoor ik je denken....ja vet, ....lekker ongezond.
Helemaal niet, het mooie van dit alles is dat vet je insulinespiegel nauwelijks triggert en dus constant houdt en dat je door genoeg vet toe te voegen je langer verzadigd bent en geen tussendoortjes nodig hebt, plus dat als je lichaam in die 4/5 uur dat je niet eet wél energie nodig heeft, het....juist! de vetreserves aanspreekt!
Vet is zo gezond voor je. De vitaminen A, D, E en K lossen bijvoorbeeld alleen maar op in vet en hersenen bestaan grotendeels uit vet.
Vrouwelijke hormonen hebben bijvoorbeeld ook baadt bij goede vetten.
Nee, wat doen we met zijn allen....light producten en vet mijden....heel slecht voor je lijf en je hormoonhuishouding.
Teveel eiwitten eten is ook niet goed, want tevéél aan eiwit zet zich ook om in glucose=suiker.
Mijn antwoord op de vraag van TS en mijn mening is dat afvallen niet de rekensom is van calorien in versus calorien uit, absoluut niet!\het is zoveel meer en best een complex geheel, omdat het ook veel te maken heeft met de balans van de hormonen die er vaak niet is.
En de grote boosdoener is toch ook echt suiker en de onwetendheid van voeding voor je lichaam van de meeste mensen.
Ontbijdkoek ís niet gezond, ook niet als tussendoortje etc.
Goed ik hou nu op het is al weer een heel verhaal.....
My god, het is alsof ik tegen die arts aan het praten ben waarover ik het in mijn OP had.
Je slaat echt de nagel op de kop!
Advies van de dietist vorig jaar ==> 6 à 8 keer per dag eten en caloriën tellen
Advies van de obesitaschirurg ==> 16 uur niets eten en maar 8 uur per dag iets eten in maximaal 3 maaltijden. En tussendoor niets. + 1 keer per week 24 uur vasten. Dit tot ik op mijn gewicht ben. Na een jaar mag ik opnieuw eten als ik honger heb en moet ik om niets kijken. Normaliter zou ik dan vanzelf op gewicht moeten blijven. Colorieën maken niets uit, zolang mijn insuline niet te hoog komt.
Het ganse probleem is idd mijn insulineniveau. Die was volgens hem te hoog, waardoor ik een constant gevoel van honger had ==> koolhydraat arme voeding tot ik minstens een jaar op mijn gewicht ben.
En ja hoor, het constante hongervoel was na 1 week al compleet verdwenen en nu na 3 maanden ben ik zo goed als op mijn gewenst gewicht.
Waar haal je deze informatie? Ik dacht dat ik als enige dit wist?
Leuke anekdote:
Ik had al van koolhydraat arme dieten gelezen en stelde het voor aan mijn dietist.
Haar antwoord was dat dit heel ongezond was omdat mijn hersenen glucose nodig hadden om te functioneren...
Mijn huidige arts moest daar eens goed mee lachen. Ik ook nu ik wat meer kennis heb.
anoniem_6643169e3631f wijzigde dit bericht op 21-02-2020 13:30
4.11% gewijzigd
vrijdag 21 februari 2020 om 13:21
Ik geloof dat je obesitas zelf in de hand hebt, ja.
Na ziekte, medicatie, zwangerschap en blessure waardoor ik een tijdje immobiel ben geweest zou je denken dat ik genoeg excuses heb om me achter te verschuilen, maar ik ben er van overtuigd dat als ik in alle bovenstaande gevallen eerder op de rem was gaan staan, beter voor mezelf had gezorgd en hulp had ingeschakeld ik niet was wat ik nu ben; obees.
Nu ik het eenmaal ben merk ik wel hoe ongelooflijk moeilijk het is om af te vallen. Ik fiets iedere dag een uur, sport een aantal keer per week en kook bijna altijd vers, maar ik mag blij zijn als ik na een week constant ben gebleven. Afvallen lijkt een utopie.
Dus nee, als je eenmaal op dat punt bent heb je er vrees ik weinig controle over, tenzij je een ijzeren discipline hebt, maar ja, als ik -en velen met mij- dat hadden waren we überhaupt niet te dik geweest denk ik.
Na ziekte, medicatie, zwangerschap en blessure waardoor ik een tijdje immobiel ben geweest zou je denken dat ik genoeg excuses heb om me achter te verschuilen, maar ik ben er van overtuigd dat als ik in alle bovenstaande gevallen eerder op de rem was gaan staan, beter voor mezelf had gezorgd en hulp had ingeschakeld ik niet was wat ik nu ben; obees.
Nu ik het eenmaal ben merk ik wel hoe ongelooflijk moeilijk het is om af te vallen. Ik fiets iedere dag een uur, sport een aantal keer per week en kook bijna altijd vers, maar ik mag blij zijn als ik na een week constant ben gebleven. Afvallen lijkt een utopie.
Dus nee, als je eenmaal op dat punt bent heb je er vrees ik weinig controle over, tenzij je een ijzeren discipline hebt, maar ja, als ik -en velen met mij- dat hadden waren we überhaupt niet te dik geweest denk ik.
vrijdag 21 februari 2020 om 13:24
Ah ja, de pakjes en zakjes en suikers. Ik vroeg me al af waar ze bleven.
Intermittent Fasten, het lijkt idd bij sommige mensen zo'n beetje het enige succesvolle 'dieet' te zijn.
Maar lang niet voor iedereen.
Sommigen moeten juist de hele dag door kleinere beetjes eten.
Intermittent Fasten, het lijkt idd bij sommige mensen zo'n beetje het enige succesvolle 'dieet' te zijn.
Maar lang niet voor iedereen.
Sommigen moeten juist de hele dag door kleinere beetjes eten.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
vrijdag 21 februari 2020 om 13:27
heb ik al gedaan op aanraden van mijn arts. Ik snap er ondertussen alles van.
Maar het advies van mijn arts was om hier niet over in discussie te gaan met anderen/mijn dietist. Mensen zitten blijkbaar vast in hun stramien van calorieën en het is heel moeilijk om daar afstand van te doen.
Dus bij deze ook bewust uit mijn OP gelaten.
Het is gewoon echt gek hoe fout de informatie van de hedendaagse dieten zijn.
vrijdag 21 februari 2020 om 13:35
Ik vind voeding en beweging en de mate waarin het bijdraagt aan over- en ondergewicht heel interessant. Zelf krijg ik op een dag gemiddeld 3500 calorieën binnen. Volgens het Voedingscentrum is dat voor iemand met mijn lengte, leeftijd en levensstijl 1100 calorieën te veel.
Toch heb ik geen obesitas, maar ondergewicht zelfs. En ik denk dat dat komt door mijn lichaamsbouw, maar ook door wat ik qua voedingsstoffen eet en hoe vaak/verspreid over de dag ik die eet.
Ik geniet heel erg van krachttraining en ben dus 5 keer per week in de sportschool. Daardoor heb ik een hoog spierpercentage en een hoge spiermassa versnelt je metabolisme. De meeste gerechten die ik lekker vind staan stijf van de eiwitten, dus die houden die spiermassa en daarmee het snelle metabolisme in stand. Ik heb een hekel aan snoepen/snaaien tussen, veel liever heb ik om de twee/drie uur een maaltijd van rond de 600 calorieën. In die maaltijd zitten dan ook weer heel veel eiwitten, en voor zover ik begrepen heb worden eiwitten het best in je lichaam opgenomen als je de eetmomenten ervan over de dag verspreidt.
Ik ben er vrij zeker van dat ik in ieder geval geen ondergewicht zou hebben als ik mijn calorie-inname anders zou verdelen. Door bijvoorbeeld het ontbijt over te slaan, dagelijks een eiwitloze lunch en diner van beide 1200 calorieën te nemen en de rest er tussendoor te snaaien aan een schaal paaseitjes en een zak gevulde koeken die leeg moeten.
Los van het bovenstaande, iets heel anders: ik denk ook dat veel mensen over- en onderschatten hoeveel of hoe weinig calorieën bepaalde producten bevatten. Dat veel mensen niet weten dat een ontbijt met een appel en een banaan veel meer calorieën bevat dan een ontbijt met een bruine boterham met chocoladepasta bijvoorbeeld. Of de gedachte dat het weglaten van de melk in 5 koppen koffie per dag de calorie-inname met meer dan 50 gaat beperken, en dat vruchtensap wel prima kan omdat nauwelijks calorieën bevat want ‘vruchten’...
Toch heb ik geen obesitas, maar ondergewicht zelfs. En ik denk dat dat komt door mijn lichaamsbouw, maar ook door wat ik qua voedingsstoffen eet en hoe vaak/verspreid over de dag ik die eet.
Ik geniet heel erg van krachttraining en ben dus 5 keer per week in de sportschool. Daardoor heb ik een hoog spierpercentage en een hoge spiermassa versnelt je metabolisme. De meeste gerechten die ik lekker vind staan stijf van de eiwitten, dus die houden die spiermassa en daarmee het snelle metabolisme in stand. Ik heb een hekel aan snoepen/snaaien tussen, veel liever heb ik om de twee/drie uur een maaltijd van rond de 600 calorieën. In die maaltijd zitten dan ook weer heel veel eiwitten, en voor zover ik begrepen heb worden eiwitten het best in je lichaam opgenomen als je de eetmomenten ervan over de dag verspreidt.
Ik ben er vrij zeker van dat ik in ieder geval geen ondergewicht zou hebben als ik mijn calorie-inname anders zou verdelen. Door bijvoorbeeld het ontbijt over te slaan, dagelijks een eiwitloze lunch en diner van beide 1200 calorieën te nemen en de rest er tussendoor te snaaien aan een schaal paaseitjes en een zak gevulde koeken die leeg moeten.
Los van het bovenstaande, iets heel anders: ik denk ook dat veel mensen over- en onderschatten hoeveel of hoe weinig calorieën bepaalde producten bevatten. Dat veel mensen niet weten dat een ontbijt met een appel en een banaan veel meer calorieën bevat dan een ontbijt met een bruine boterham met chocoladepasta bijvoorbeeld. Of de gedachte dat het weglaten van de melk in 5 koppen koffie per dag de calorie-inname met meer dan 50 gaat beperken, en dat vruchtensap wel prima kan omdat nauwelijks calorieën bevat want ‘vruchten’...
Ya no puede caminar
