Lijf & Lijn
alle pijlers
hoe kan je nou meer dan dertig kg aangkomen bij een zw?
vrijdag 15 mei 2009 om 16:42
Ik vind het wel pijnlijk dat ik er dus op deze manier achter moet komen dat ik die slagroomspuit pas aan m'n mond mag zetten als ik ooit zwanger ben. Heb ik járen verkeerd gedaan dus, begrijp ik nu.
En Leo, alle begrip hoor, maar je hebt toch wel witte kaarsen hoop ik? Anders uitkijken voor foute E-stoffen, kijk voor de zekerheid toch maar even op de verpakking
En Leo, alle begrip hoor, maar je hebt toch wel witte kaarsen hoop ik? Anders uitkijken voor foute E-stoffen, kijk voor de zekerheid toch maar even op de verpakking
vrijdag 15 mei 2009 om 16:43
Ik ben van de 65 kilo naar de 100 gegaan in de zwangerschap. Was echt niet omdat ik het zo graag wilde. Al voordat ik wist dat ik zwanger was, was ik al op mysterieuze wijze 4 kilo aangekomen. (was natuurlijk al een hint op zich). Het overgeefgedeelte heb ik gelukkig geskipt dus ook daar viel geen gram te verliezen. Tel daar een helse stressende zwangerschap bij op (en van stress kom ik immens aan), het feit dat als ik niet at als mijn lichaam het aangaf ik letterlijk flauw viel en je dus wel gewoon moest eten en het feit dat ik de laatste twee maanden het huis niet eens uit kon door alle fysieke problemen en dan kom je er wel.
En helaas, behalve die 4 kilo van het kind is er nooit wat afgegaan.
Wel moet bekennen dat ik gewoon teveel ijs en big macs heb gegeten in de zwangerschap, dat niet eten zou zeker 5 kilo gescheeld hebben maar 35 of 30 is allebei immens veel en echt niet alleen hier aan te wijten.
Ik vind de veroordeling die uit dit topic spreekt echt te triest voor woorden en ik hoop echt dat het kind van huisbij nog iets aan respect voor anderen meekrijgt in de opvoeding, in tegenstelling tot de moeder.
En helaas, behalve die 4 kilo van het kind is er nooit wat afgegaan.
Wel moet bekennen dat ik gewoon teveel ijs en big macs heb gegeten in de zwangerschap, dat niet eten zou zeker 5 kilo gescheeld hebben maar 35 of 30 is allebei immens veel en echt niet alleen hier aan te wijten.
Ik vind de veroordeling die uit dit topic spreekt echt te triest voor woorden en ik hoop echt dat het kind van huisbij nog iets aan respect voor anderen meekrijgt in de opvoeding, in tegenstelling tot de moeder.
vrijdag 15 mei 2009 om 17:18
quote:eleonora schreef op 15 mei 2009 @ 16:28:
Ik ben niet zo veel aangekomen tijdens mijn zwangerschap, daar was ik te ziek voor maar ik was al 100+ dus dat was mooi meegenomen.
Ik ben nog steeds 100+ trouwens. Een monsterlijk wijf, lelijk, dom ook, met 24/7 vreetbuien. Nu ben ik aan de kaarsen op tafel begonnen, gewoon omdat ik heel lui ben en geen zin heb om naar de koelkast te lopen voor de slagroom *burp*
Ik lig werkelijk waar naast de bank van het lachen!! Dat beeld dat ik nu heb...
Ik ben niet zo veel aangekomen tijdens mijn zwangerschap, daar was ik te ziek voor maar ik was al 100+ dus dat was mooi meegenomen.
Ik ben nog steeds 100+ trouwens. Een monsterlijk wijf, lelijk, dom ook, met 24/7 vreetbuien. Nu ben ik aan de kaarsen op tafel begonnen, gewoon omdat ik heel lui ben en geen zin heb om naar de koelkast te lopen voor de slagroom *burp*
Ik lig werkelijk waar naast de bank van het lachen!! Dat beeld dat ik nu heb...
Ja, dat vind ik echt.
vrijdag 15 mei 2009 om 21:24
Ben bij mijn eerste zwangerschap ruim 20-22 kilo aangekomen. Bewust heel gezond gegeten, want ik zag de bui al hangen dat ik het er niet weer af zou krijgen.
Na de bevalling had ik het er zo weer af, geen extra moeite voor hoeven doen.Voor m'n gevoel heb ik kilo's vocht vastgehouden; zo veel heb ik gepiest en gezweet na die tijd.
Waar die 20 kilo nu allemaal in zat en hoe ze er bij gekomen zijn? Geen idee....
Na de bevalling had ik het er zo weer af, geen extra moeite voor hoeven doen.Voor m'n gevoel heb ik kilo's vocht vastgehouden; zo veel heb ik gepiest en gezweet na die tijd.
Waar die 20 kilo nu allemaal in zat en hoe ze er bij gekomen zijn? Geen idee....
zaterdag 16 mei 2009 om 08:58
Oei. Ik ben dus monsterlijk van mezelf (want maat 44-46).
Vóór mijn zwangerschap woog ik 80 kilo, ik kwam keurig ongeveer een halve kilo per week aan, zo als dat hoort. (Te beginnen na een maand of 2 en dan kom je uiteindelijk inderdaad tussen de 12 en 15 kilo aan).
Vlak voor de eindspurt (7 mnd) ineens in 1 week 6 kilo. De week erna nog eens 10 en nog een week later nog eens 4.
Het hellp-syndroom doet rare dingen met je lijf. Ik kocht schoenen in maat 43, deed die 's ochtends aan en niet meer uit. Mijn trouwring hing aan een ketting om mijn nek, mijn polsen waren zo dik als normaal mijn enkels, en mijn enkels waren zo dik als normaal mijn bovenbenen. En dan van die hompen he, zoals je dat ook wel ziet bij oudere vrouwen.
Uiteindelijk woog ik 116 kilo, dat waren dus 36 zwangerschapskilo's, waarvan royaal 20 dus in de laatste 4 weken. En dan hebben ze dochterlelie er uit laten komen met 37 weken, anders had ik vast de 130 kilo gehaald. Of meer.
Oh, en ja, ik voelde me inderdaad monsterlijk. Of beter, een gestrande zappelin met pootjes. Gewoon dik zijn is echt wel iets anders, dan gaan je voeten en gezicht mee. Maar ik had overdag dus wel schoenen aan, met als resultaat, 's avonds redelijk dunne voeten en dan daarboven die enorme hompen vocht. Met de wetenschap dat hellp levensbedreigend kan zijn, was ik niet blij met de hele situatie.
Vóór mijn zwangerschap woog ik 80 kilo, ik kwam keurig ongeveer een halve kilo per week aan, zo als dat hoort. (Te beginnen na een maand of 2 en dan kom je uiteindelijk inderdaad tussen de 12 en 15 kilo aan).
Vlak voor de eindspurt (7 mnd) ineens in 1 week 6 kilo. De week erna nog eens 10 en nog een week later nog eens 4.
Het hellp-syndroom doet rare dingen met je lijf. Ik kocht schoenen in maat 43, deed die 's ochtends aan en niet meer uit. Mijn trouwring hing aan een ketting om mijn nek, mijn polsen waren zo dik als normaal mijn enkels, en mijn enkels waren zo dik als normaal mijn bovenbenen. En dan van die hompen he, zoals je dat ook wel ziet bij oudere vrouwen.
Uiteindelijk woog ik 116 kilo, dat waren dus 36 zwangerschapskilo's, waarvan royaal 20 dus in de laatste 4 weken. En dan hebben ze dochterlelie er uit laten komen met 37 weken, anders had ik vast de 130 kilo gehaald. Of meer.
Oh, en ja, ik voelde me inderdaad monsterlijk. Of beter, een gestrande zappelin met pootjes. Gewoon dik zijn is echt wel iets anders, dan gaan je voeten en gezicht mee. Maar ik had overdag dus wel schoenen aan, met als resultaat, 's avonds redelijk dunne voeten en dan daarboven die enorme hompen vocht. Met de wetenschap dat hellp levensbedreigend kan zijn, was ik niet blij met de hele situatie.
zaterdag 16 mei 2009 om 09:12
Ik zoek zocht ook altijd ruzie als ik ongesteld ben was.
Om niks.
Kan je aanraden iets aan je buien te doen, het maakt een leuker mens van je als je je niet meer druk maakt om dingen die er niets toe doen.
Want zeg nu eerlijk; wat kan jou het nou schelen hoeveel iemand aankomt tijdens een zwangerschap?
Om niks.
Kan je aanraden iets aan je buien te doen, het maakt een leuker mens van je als je je niet meer druk maakt om dingen die er niets toe doen.
Want zeg nu eerlijk; wat kan jou het nou schelen hoeveel iemand aankomt tijdens een zwangerschap?
zaterdag 16 mei 2009 om 09:21
Ik kwam bij mijn eerste zwangerchap 25 kilo aan. Jezus zeg dat was echt niet normaal. Ik woog 54 voordat ik zwanger werd en aan het einde bijna 80. Mijn oudste was een beebie van net geen 10 pond. En die lag een dag in de couveuse tussen al die kleintjes. Geen gezicht. Maar ik was die kilo's ook wel heel snel kwijt. Jammer genoeg is er na de andere drie wel een en ander blijven hangen. Ook de overgang helpt een handje mee. Weeg nu dik 80. MWhaaaa. Niks aan. Maar dat komt door al dat gejojo.Ben gestopt met lijnen en blijf nu op hetzelfde gewicht. Wil er graag zo'n 15 kilo af maar dat lukt niet. 't Zit trouwens maar op een plek. BUIK. Verder ben ik best tevreden. En ik kan me er gelukkig op kleden, zodat het minder opvalt. Maar als iemand nog tips heeft om een buikje kwijt te raken houdt ik me aanbevolen. Lijnen helpt ook niet trouwens want ik val overal af. Krijg dan van die hangvellen overal maar mijn buik blijft.
