Lijf & Lijn
alle pijlers
Hoe om te gaan met feeders (schoonmoeder)
dinsdag 18 september 2012 om 12:08
Feeder is misschien wat overdreven, maar er zijn vast wel mensen die hetzelfde probleem hebben en wat tips voor mij hebben.
Ikzelf ben een kilo of 10 te zwaar en mijn vriend 30. Vriend was vanaf een jaar of 8 al veel te dik, 6 jaar terug fanatiek gaan sporten en afgevallen tot goed gewicht, daarna laten verslonzen en weer terug bij af.Sinds kort sport hij gelukkig weer. Ik zelf heb altijd tot een jaar of 16 op hoog niveau gesport, van de 1 op de andere dag bijna gestopt met sporten en een stuk minder gezond gaan eten (iedere avond met vrienden naar de patatzaak,shoarma,mac ) dus vanaf toen uit gaan dijen. Ik ben nooit moddervet geworden, maar goed is het natuurlijk niet. Inmiddels sport ik weer 4 dagen per week en heb een gezond eetpatroon, langzaam aan gaan de kilo`s er weer af.
Maar word zo moe van de strijd met mijn schoonfamilie. Daar is altijd een overvloed aan eten in huis en als ik gebak weiger wordt mijn schoonmoeder kwaad. Ik moet iedere keer opnieuw de discussie aan dat ik goed moet opletten (en hou uberhaupt niet echt van gebak) en dan mijn vriend helemaal moet uitkijken en af moet vallen. Ik hou voet bij stuk, maar mijn vriend bezwijkt iedere keer. Het is niet alleen gebak, maar er komen ook pinda`s en van alles op tafel. Kortom het is er altijd een vreetfestijn. Mijn schoonmoeder en schoonzusje zijn ook te dik, maar lijden aan omgekeerde anorexia waardoor ze dit zelf niet zien. Aangezien ze regelmatig commentaar hebben op mensen die iets gezet zijn, terwijl ze zelf nog een stuk dikker zijn.
Wie heeft er goede tips of opmerkingen voor mij om ze op een tactische manier de mond te snoeren?
Ikzelf ben een kilo of 10 te zwaar en mijn vriend 30. Vriend was vanaf een jaar of 8 al veel te dik, 6 jaar terug fanatiek gaan sporten en afgevallen tot goed gewicht, daarna laten verslonzen en weer terug bij af.Sinds kort sport hij gelukkig weer. Ik zelf heb altijd tot een jaar of 16 op hoog niveau gesport, van de 1 op de andere dag bijna gestopt met sporten en een stuk minder gezond gaan eten (iedere avond met vrienden naar de patatzaak,shoarma,mac ) dus vanaf toen uit gaan dijen. Ik ben nooit moddervet geworden, maar goed is het natuurlijk niet. Inmiddels sport ik weer 4 dagen per week en heb een gezond eetpatroon, langzaam aan gaan de kilo`s er weer af.
Maar word zo moe van de strijd met mijn schoonfamilie. Daar is altijd een overvloed aan eten in huis en als ik gebak weiger wordt mijn schoonmoeder kwaad. Ik moet iedere keer opnieuw de discussie aan dat ik goed moet opletten (en hou uberhaupt niet echt van gebak) en dan mijn vriend helemaal moet uitkijken en af moet vallen. Ik hou voet bij stuk, maar mijn vriend bezwijkt iedere keer. Het is niet alleen gebak, maar er komen ook pinda`s en van alles op tafel. Kortom het is er altijd een vreetfestijn. Mijn schoonmoeder en schoonzusje zijn ook te dik, maar lijden aan omgekeerde anorexia waardoor ze dit zelf niet zien. Aangezien ze regelmatig commentaar hebben op mensen die iets gezet zijn, terwijl ze zelf nog een stuk dikker zijn.
Wie heeft er goede tips of opmerkingen voor mij om ze op een tactische manier de mond te snoeren?
dinsdag 18 september 2012 om 12:38
dinsdag 18 september 2012 om 12:42
quote:neves schreef op 18 september 2012 @ 12:34:
Volgens mij wil je vriend helemaal niet afvallen. Hij kan het bij zijn moeder en op zijn werk niet laten, zeg je. Maar thuis kan hij niet anders... Er is namelijk niks in huis.Eens. Dus ook al zou zijn moeder niets meer in huis halen, dan kan hij zich op zijn werk niet beheersen.
Volgens mij wil je vriend helemaal niet afvallen. Hij kan het bij zijn moeder en op zijn werk niet laten, zeg je. Maar thuis kan hij niet anders... Er is namelijk niks in huis.Eens. Dus ook al zou zijn moeder niets meer in huis halen, dan kan hij zich op zijn werk niet beheersen.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
dinsdag 18 september 2012 om 12:48
dinsdag 18 september 2012 om 12:56
Je richt je pijlen nu heel erg op je schoonmoeder als boosdoener, maar de kwestie is inderdaad dat jij je vriend niet/minder aantrekkelijk vindt met dit gewicht. Zeg hem dat dan, in plaats van de situatie proberen naar je hand te zetten, want dat gaat je toch niet lukken en is voor iedereen erg vervelend. Misschien is dat voor hem wél een motivatie om af te vallen.
Jouw schoonfamilie is natuurlijk geheel vrij om in eigen huis te serveren wat ze maar willen, en dat jij ze niet hartelijk vindt doet absoluut niet ter zake. Richt je op waar het écht om gaat en ga daarover het gesprek aan.
Als dit geen effect heeft moet je je erbij neerleggen dat jouw vriend nou eenmaal zijn eigen keuzes maakt in het leven, ook al zijn dit niet de jouwe.
Jouw schoonfamilie is natuurlijk geheel vrij om in eigen huis te serveren wat ze maar willen, en dat jij ze niet hartelijk vindt doet absoluut niet ter zake. Richt je op waar het écht om gaat en ga daarover het gesprek aan.
Als dit geen effect heeft moet je je erbij neerleggen dat jouw vriend nou eenmaal zijn eigen keuzes maakt in het leven, ook al zijn dit niet de jouwe.
dinsdag 18 september 2012 om 13:01
Je vriend heeft een probleem met eten, van huis uit al. Als je van kleins af aan wordt volgestopt door je moeder en je op je achtste al overgewicht hebt, kom je daar later echt niet zomaar vanaf door bij je moeder thuis de taart en pinda's af te slaan. Hij zal zelf de discipline moeten opbrengen om overal van het slechte eten af te blijven, maar aangezien dit (een eetverslaving misschien wel) er al van kleins af aan in zit, lijkt het mij dat hij dat niet zomaar alleen kan. Misschien moet je hem eens aaraden naar een diëtist te gaan, als hij echt wíl afvallen.
dinsdag 18 september 2012 om 13:16
quote:blondebridget schreef op 18 september 2012 @ 12:19:
Wat vervelend dat ze niet respecteert dat jij gezond wilt eten en dus steeds alles blijft aanbieden. Dat maakt het voor jou ook niet makkelijk, en voor je vriend dus ook niet, gezien het feit dat hij het niet af slaat.
Voor jezelf: blijft gewoon sterk. Denk aan je gezonde lichaam, alleen jij kan die keuze maken! En voor je vriend: hij zal die keuze voor zichzelf moeten maken. Wellicht kun je voordat je binnen stapt even kort bespreken wat je wel en niet neemt, gewoon om je vriend ervan bewust te maken. Maar de keuze is nog steeds aan hem zelf.
Ik ga dit gesprek elke verjaardag met mezelf aan, maar het werkt meestal niet Ben nu wel zover dat ik zoveel mogelijk voor de snoeptomaatjes en komkommer kies, maar gebak kan ik gewoon niet afslaan. Gelukkig heb ik niet elke week een verjaardag. Taart hoort daar mi gewoon bij, is feestelijk en lekker en moet af en toe kunnen.
Zo'n gesprek met je vriend aangaan, lijkt me dus helemaal niet werken. Die vriend weet hoe e.e.a. werkt, maar kiest toch voor veel en lekker. Sja.. hij doet dat zelf en heeft er kennelijk minder problemen mee dan TO. En, wat ook al gezegd werd: van af en en toe (te)veel eten op bezoek bij je moeder, word je niet 30 kg te zwaar.
Wat vervelend dat ze niet respecteert dat jij gezond wilt eten en dus steeds alles blijft aanbieden. Dat maakt het voor jou ook niet makkelijk, en voor je vriend dus ook niet, gezien het feit dat hij het niet af slaat.
Voor jezelf: blijft gewoon sterk. Denk aan je gezonde lichaam, alleen jij kan die keuze maken! En voor je vriend: hij zal die keuze voor zichzelf moeten maken. Wellicht kun je voordat je binnen stapt even kort bespreken wat je wel en niet neemt, gewoon om je vriend ervan bewust te maken. Maar de keuze is nog steeds aan hem zelf.
Ik ga dit gesprek elke verjaardag met mezelf aan, maar het werkt meestal niet Ben nu wel zover dat ik zoveel mogelijk voor de snoeptomaatjes en komkommer kies, maar gebak kan ik gewoon niet afslaan. Gelukkig heb ik niet elke week een verjaardag. Taart hoort daar mi gewoon bij, is feestelijk en lekker en moet af en toe kunnen.
Zo'n gesprek met je vriend aangaan, lijkt me dus helemaal niet werken. Die vriend weet hoe e.e.a. werkt, maar kiest toch voor veel en lekker. Sja.. hij doet dat zelf en heeft er kennelijk minder problemen mee dan TO. En, wat ook al gezegd werd: van af en en toe (te)veel eten op bezoek bij je moeder, word je niet 30 kg te zwaar.
Later is nu
dinsdag 18 september 2012 om 13:30
Je kan je schoonmoeder wel de schuld geven maar je bent zelf degene die het in de mond stopt. En je vriend zou ook wat meer ruggengraat mogen hebben.
Als je niet steeds de ruzie(?) met je schoonmoeder aan wil gaan kan om zelf te bepalen hoeveel je neemt?? Ik neem aan dat schoonmoeder de pinda's niet in je mond duwt, neem eventueel voor de vorm af en toe 1 pinda. Scheelt het conflict wat je schijnbaar liever niet hebt en je bepaalt zelf wat en hoeveel je neemt.
Je vriend is een zak hooi, hij kan zich bij zijn moeder EN op het werk niet beheersen? Wen er maar aan dat hij nog wel veel dikker zal gaan worden met eventueel bijbehorende medische klachten en leer er mee leven. Maar om zijn moeder er nu de schuld van te blijven geven is een beetje kinderachtig. Toen hij klein was en thuis woonde had lag het moeilijker maar hij is nu 30! Kom op zeg. Iets te makkelijk om schoonmoeder er de schuld van te geven.....
Als je niet steeds de ruzie(?) met je schoonmoeder aan wil gaan kan om zelf te bepalen hoeveel je neemt?? Ik neem aan dat schoonmoeder de pinda's niet in je mond duwt, neem eventueel voor de vorm af en toe 1 pinda. Scheelt het conflict wat je schijnbaar liever niet hebt en je bepaalt zelf wat en hoeveel je neemt.
Je vriend is een zak hooi, hij kan zich bij zijn moeder EN op het werk niet beheersen? Wen er maar aan dat hij nog wel veel dikker zal gaan worden met eventueel bijbehorende medische klachten en leer er mee leven. Maar om zijn moeder er nu de schuld van te blijven geven is een beetje kinderachtig. Toen hij klein was en thuis woonde had lag het moeilijker maar hij is nu 30! Kom op zeg. Iets te makkelijk om schoonmoeder er de schuld van te geven.....
dinsdag 18 september 2012 om 13:30
quote:goedemiddag schreef op 18 september 2012 @ 12:08:
Wie heeft er goede tips of opmerkingen voor mij om ze op een tactische manier de mond te snoeren?
Nee, dankjewel. Nee. Nee. Nee. Ik hoef het niet.
Het kan alleen een strijd worden als jij die zelf aangaat.
En verder is het de zaak van je vriend. Mijn schoonmoeder 'voert' mijn man altijd bier, veel bier. Dan blijft hij langer zitten, en dat vindt ze gezellig. Hij zet toch echt zelf het glas aan de mond...
Wie heeft er goede tips of opmerkingen voor mij om ze op een tactische manier de mond te snoeren?
Nee, dankjewel. Nee. Nee. Nee. Ik hoef het niet.
Het kan alleen een strijd worden als jij die zelf aangaat.
En verder is het de zaak van je vriend. Mijn schoonmoeder 'voert' mijn man altijd bier, veel bier. Dan blijft hij langer zitten, en dat vindt ze gezellig. Hij zet toch echt zelf het glas aan de mond...
dinsdag 18 september 2012 om 14:39
Bedankt voor alle reacties!
Ik baal inderdaad dat mijn vriend zo aan is gekomen en vind het niet aantrekkelijk.Ik heb al zo vaak met hem geprobeerd te praten, misschien is het inderdaad een soort verslaving bij hem.
1x per maand naar mijn schoonouders accepteren ze niet. Heb alk zo vaak gedoe met die mensen gehad, dus probeer nu maar voor de lieve vrede 1x per week langs te gaan.
Ik baal inderdaad dat mijn vriend zo aan is gekomen en vind het niet aantrekkelijk.Ik heb al zo vaak met hem geprobeerd te praten, misschien is het inderdaad een soort verslaving bij hem.
1x per maand naar mijn schoonouders accepteren ze niet. Heb alk zo vaak gedoe met die mensen gehad, dus probeer nu maar voor de lieve vrede 1x per week langs te gaan.
dinsdag 18 september 2012 om 14:50
Je haalt wel heel veel verantwoordelijkheid bij je vriend weg. Eerst is het de schuld van zijn moeder dat hij zoveel is aangekomen, nu weer een verslaving.
Misschien wíl je vriend wel helemaal niet afvallen. Of misschien is je vriend wel gewoon een slappe zak zonder discipline.
Als jij er problemen mee hebt, en hij doet er niets aan, dan heb je dus de keuze. Accepteren of weggaan.
Misschien wíl je vriend wel helemaal niet afvallen. Of misschien is je vriend wel gewoon een slappe zak zonder discipline.
Als jij er problemen mee hebt, en hij doet er niets aan, dan heb je dus de keuze. Accepteren of weggaan.
dinsdag 18 september 2012 om 14:50
dinsdag 18 september 2012 om 15:05
dinsdag 18 september 2012 om 15:06
Begin eens met minder dan 1 keer per week langs te gaan bij die mensen. Al waren ze nog zo lief, ik zou daar niet eens aan beginnen. Waarom zou je?
Verder kan je gezeur gewoon afkappen. Zeg nee en blijf dat herhalen. Leg niets uit. Laat je niet overhalen. Zeg gewoon nee, dank u, ik hoef niets. Al zetten ze het voor je neus, gewoon niet opeten. Ze zullen het niet bij je naar binnen gaan duwen (tenminste, dat hoop ik dan maar ).
Wat je vriend doet, dat moet hij zelf weten. Je kunt zelf gezond voor hem koken, je kunt je zorgen uitspreken, maar hij is verantwoordelijk voor zijn eigen eetpatroon. Weigert hij daar iets aan te veranderen, dan heb je daar mee te leven. Je kunt hem moeilijk een pleister over zijn mond plakken als jullie bij je schoonouders langsgaan. Laat het los. Op sommige dingen heb je geen invloed.
Verder kan je gezeur gewoon afkappen. Zeg nee en blijf dat herhalen. Leg niets uit. Laat je niet overhalen. Zeg gewoon nee, dank u, ik hoef niets. Al zetten ze het voor je neus, gewoon niet opeten. Ze zullen het niet bij je naar binnen gaan duwen (tenminste, dat hoop ik dan maar ).
Wat je vriend doet, dat moet hij zelf weten. Je kunt zelf gezond voor hem koken, je kunt je zorgen uitspreken, maar hij is verantwoordelijk voor zijn eigen eetpatroon. Weigert hij daar iets aan te veranderen, dan heb je daar mee te leven. Je kunt hem moeilijk een pleister over zijn mond plakken als jullie bij je schoonouders langsgaan. Laat het los. Op sommige dingen heb je geen invloed.
dinsdag 18 september 2012 om 15:28
quote:goedemiddag schreef op 18 september 2012 @ 15:05:
Als ze het aan andere opdringen en geen nee accepteren is het wel een probleem. Net zoals als ze niet begrijpen dat ik minimaal 3x per week sport en op de fiets naar mijn werk ga terwijl ik een auto heb. Ik probeer hun ook de sportschool niet op te dringen
Maar hoe doen ze dat dan? Dan begrijpen ze toch lekker níet dat jij drie keer sport; wat is daarin het probleem? Zoals iemand zei, gaan ze de politie opbellen als je niet elke week komt? Zetten ze een trechter aan je mond om de pinda's naar binnen te gooien? Chanteren ze je met het één of ander?
TO, je bent een volwassen vrouw (neem ik aan). Niemand kan jou dwingen tot wat dan ook als je dat niet zelf laat gebeuren. Ik denk dat je het probleem al deels oplost door dit te gaan inzien. Je geeft hen zelf veel te veel macht en controle over jou.
Als ze het aan andere opdringen en geen nee accepteren is het wel een probleem. Net zoals als ze niet begrijpen dat ik minimaal 3x per week sport en op de fiets naar mijn werk ga terwijl ik een auto heb. Ik probeer hun ook de sportschool niet op te dringen
Maar hoe doen ze dat dan? Dan begrijpen ze toch lekker níet dat jij drie keer sport; wat is daarin het probleem? Zoals iemand zei, gaan ze de politie opbellen als je niet elke week komt? Zetten ze een trechter aan je mond om de pinda's naar binnen te gooien? Chanteren ze je met het één of ander?
TO, je bent een volwassen vrouw (neem ik aan). Niemand kan jou dwingen tot wat dan ook als je dat niet zelf laat gebeuren. Ik denk dat je het probleem al deels oplost door dit te gaan inzien. Je geeft hen zelf veel te veel macht en controle over jou.
dinsdag 18 september 2012 om 16:30
Ik heb al eerder een half jaar geen contact gehad, nadat ik op een nette manier de confrentatie aan ben gegaan. Dat ging overigens over ander zaken dan het eten. Maar ik kreeg toen iedere keer ruzie met mijn vriend om de dingen die zijn moeder achter mijn rug om om me zegt.
Ik hoop dat als ik 1x per week even mijn gezicht, van het gezeur af te zijn. Maar echt klikken gaat het nooit meer ben ik bang. Misschien moet ik inderdaad maar die moeite niet meer doen, want het kost me een hoop energie en voel me behoorlijk ongemakkelijk bij hun.
Ik hoop dat als ik 1x per week even mijn gezicht, van het gezeur af te zijn. Maar echt klikken gaat het nooit meer ben ik bang. Misschien moet ik inderdaad maar die moeite niet meer doen, want het kost me een hoop energie en voel me behoorlijk ongemakkelijk bij hun.
dinsdag 18 september 2012 om 16:34
Schoonmoeder is iemand die zich snel achtergesteld voelt. Ze houdt bij wanneer we naar mijn familie gaan (ja,echt). Haar mening is de waarheid. Diep zinnige gesprekken doen ze niet aan. En als je een keer de waarheid zegt (doe ik altijd op een nette manier) Gaat ze keihard janken. Ze gaat nog net niet op de grond liggen trappelen om haar zin te krijgen.
Allemaal bedankt voor jullie adviezen, helpt wel om het 1 en ander in een ander daglicht te zien. Bezoekfrequentie ga ik per direct aanpassen )
Allemaal bedankt voor jullie adviezen, helpt wel om het 1 en ander in een ander daglicht te zien. Bezoekfrequentie ga ik per direct aanpassen )
dinsdag 18 september 2012 om 16:45
quote:dreamer schreef op 18 september 2012 @ 13:16:
[...]
Ik ga dit gesprek elke verjaardag met mezelf aan, maar het werkt meestal niet Ben nu wel zover dat ik zoveel mogelijk voor de snoeptomaatjes en komkommer kies, maar gebak kan ik gewoon niet afslaan. Gelukkig heb ik niet elke week een verjaardag. Taart hoort daar mi gewoon bij, is feestelijk en lekker en moet af en toe kunnen.
Zo'n gesprek met je vriend aangaan, lijkt me dus helemaal niet werken. Die vriend weet hoe e.e.a. werkt, maar kiest toch voor veel en lekker. Sja.. hij doet dat zelf en heeft er kennelijk minder problemen mee dan TO. En, wat ook al gezegd werd: van af en en toe (te)veel eten op bezoek bij je moeder, word je niet 30 kg te zwaar.
Als je gebak niet kan laten staan omdat je het bij een feestje vindt horen, dan is dat toch de keuze die je maakt? Als je het verder aanvult met snoeptomaatjes ed is er niks aan de hand, lijkt mij!
Volgens mij is stap 1 van afvallen uberhaupt dat je bewust moet zijn van je overgewicht. Ik vraag me inmiddels ook af of vriend van TO zich hier wel bewust van is.
[...]
Ik ga dit gesprek elke verjaardag met mezelf aan, maar het werkt meestal niet Ben nu wel zover dat ik zoveel mogelijk voor de snoeptomaatjes en komkommer kies, maar gebak kan ik gewoon niet afslaan. Gelukkig heb ik niet elke week een verjaardag. Taart hoort daar mi gewoon bij, is feestelijk en lekker en moet af en toe kunnen.
Zo'n gesprek met je vriend aangaan, lijkt me dus helemaal niet werken. Die vriend weet hoe e.e.a. werkt, maar kiest toch voor veel en lekker. Sja.. hij doet dat zelf en heeft er kennelijk minder problemen mee dan TO. En, wat ook al gezegd werd: van af en en toe (te)veel eten op bezoek bij je moeder, word je niet 30 kg te zwaar.
Als je gebak niet kan laten staan omdat je het bij een feestje vindt horen, dan is dat toch de keuze die je maakt? Als je het verder aanvult met snoeptomaatjes ed is er niks aan de hand, lijkt mij!
Volgens mij is stap 1 van afvallen uberhaupt dat je bewust moet zijn van je overgewicht. Ik vraag me inmiddels ook af of vriend van TO zich hier wel bewust van is.
woensdag 19 september 2012 om 11:26
ik zou uberhaupt niet meer zeggen dat je geen gebak wilt. Ik eet zelf geen suiker, maar ik word er zo moe van om het iedere keer aan mensen uit te leggen. Dus als er gebak is en ik krijg een bordje in mijn handen gedrukt, neem ik het gewoon aan, prik ik twee keer met het vorkje in zodat het eruit ziet alsof ik gegeten heb, en laat ik het vervolgens op een discreet plekje staan. Mijn ervaring is dat in de drukte van zo'n bezoek/ verjaardag/ oid niemand door heeft of je nou wel of niet zit te eten.
