Lijf & Lijn
alle pijlers
Hoe om te gaan met feeders (schoonmoeder)
dinsdag 18 september 2012 om 12:08
Feeder is misschien wat overdreven, maar er zijn vast wel mensen die hetzelfde probleem hebben en wat tips voor mij hebben.
Ikzelf ben een kilo of 10 te zwaar en mijn vriend 30. Vriend was vanaf een jaar of 8 al veel te dik, 6 jaar terug fanatiek gaan sporten en afgevallen tot goed gewicht, daarna laten verslonzen en weer terug bij af.Sinds kort sport hij gelukkig weer. Ik zelf heb altijd tot een jaar of 16 op hoog niveau gesport, van de 1 op de andere dag bijna gestopt met sporten en een stuk minder gezond gaan eten (iedere avond met vrienden naar de patatzaak,shoarma,mac ) dus vanaf toen uit gaan dijen. Ik ben nooit moddervet geworden, maar goed is het natuurlijk niet. Inmiddels sport ik weer 4 dagen per week en heb een gezond eetpatroon, langzaam aan gaan de kilo`s er weer af.
Maar word zo moe van de strijd met mijn schoonfamilie. Daar is altijd een overvloed aan eten in huis en als ik gebak weiger wordt mijn schoonmoeder kwaad. Ik moet iedere keer opnieuw de discussie aan dat ik goed moet opletten (en hou uberhaupt niet echt van gebak) en dan mijn vriend helemaal moet uitkijken en af moet vallen. Ik hou voet bij stuk, maar mijn vriend bezwijkt iedere keer. Het is niet alleen gebak, maar er komen ook pinda`s en van alles op tafel. Kortom het is er altijd een vreetfestijn. Mijn schoonmoeder en schoonzusje zijn ook te dik, maar lijden aan omgekeerde anorexia waardoor ze dit zelf niet zien. Aangezien ze regelmatig commentaar hebben op mensen die iets gezet zijn, terwijl ze zelf nog een stuk dikker zijn.
Wie heeft er goede tips of opmerkingen voor mij om ze op een tactische manier de mond te snoeren?
Ikzelf ben een kilo of 10 te zwaar en mijn vriend 30. Vriend was vanaf een jaar of 8 al veel te dik, 6 jaar terug fanatiek gaan sporten en afgevallen tot goed gewicht, daarna laten verslonzen en weer terug bij af.Sinds kort sport hij gelukkig weer. Ik zelf heb altijd tot een jaar of 16 op hoog niveau gesport, van de 1 op de andere dag bijna gestopt met sporten en een stuk minder gezond gaan eten (iedere avond met vrienden naar de patatzaak,shoarma,mac ) dus vanaf toen uit gaan dijen. Ik ben nooit moddervet geworden, maar goed is het natuurlijk niet. Inmiddels sport ik weer 4 dagen per week en heb een gezond eetpatroon, langzaam aan gaan de kilo`s er weer af.
Maar word zo moe van de strijd met mijn schoonfamilie. Daar is altijd een overvloed aan eten in huis en als ik gebak weiger wordt mijn schoonmoeder kwaad. Ik moet iedere keer opnieuw de discussie aan dat ik goed moet opletten (en hou uberhaupt niet echt van gebak) en dan mijn vriend helemaal moet uitkijken en af moet vallen. Ik hou voet bij stuk, maar mijn vriend bezwijkt iedere keer. Het is niet alleen gebak, maar er komen ook pinda`s en van alles op tafel. Kortom het is er altijd een vreetfestijn. Mijn schoonmoeder en schoonzusje zijn ook te dik, maar lijden aan omgekeerde anorexia waardoor ze dit zelf niet zien. Aangezien ze regelmatig commentaar hebben op mensen die iets gezet zijn, terwijl ze zelf nog een stuk dikker zijn.
Wie heeft er goede tips of opmerkingen voor mij om ze op een tactische manier de mond te snoeren?
woensdag 19 september 2012 om 12:29
quote:Tama schreef op 19 september 2012 @ 11:26:
Dus als er gebak is en ik krijg een bordje in mijn handen gedrukt, neem ik het gewoon aan, prik ik twee keer met het vorkje in zodat het eruit ziet alsof ik gegeten heb, en laat ik het vervolgens op een discreet plekje staan. Mijn ervaring is dat in de drukte van zo'n bezoek/ verjaardag/ oid niemand door heeft of je nou wel of niet zit te eten.
Doe je dat echt? Ik zou nog liever 10x per dag de confrontatie aangaan dan dat ik zo om zou gaan met voedsel. Als je het teruggeeft/niet neemt kan er tenminste nog iemand van eten, nu kan het linea recta de vuilnisbak in als jij er in prikt tot het lijkt of je er van gegeten hebt.
En bovendien, als die laatste zin waar is, is dat dus ook helemaal niet nodig.
Dus als er gebak is en ik krijg een bordje in mijn handen gedrukt, neem ik het gewoon aan, prik ik twee keer met het vorkje in zodat het eruit ziet alsof ik gegeten heb, en laat ik het vervolgens op een discreet plekje staan. Mijn ervaring is dat in de drukte van zo'n bezoek/ verjaardag/ oid niemand door heeft of je nou wel of niet zit te eten.
Doe je dat echt? Ik zou nog liever 10x per dag de confrontatie aangaan dan dat ik zo om zou gaan met voedsel. Als je het teruggeeft/niet neemt kan er tenminste nog iemand van eten, nu kan het linea recta de vuilnisbak in als jij er in prikt tot het lijkt of je er van gegeten hebt.
En bovendien, als die laatste zin waar is, is dat dus ook helemaal niet nodig.
woensdag 19 september 2012 om 14:03
quote:rionyriony schreef op 18 september 2012 @ 12:28:
Als ze zegt van: ach, eentje maar, dat kan toch geen kwaad?, dan beroep je je op een hogere macht (dokter), zodat er geen wilsconflict meer is.
Haha ! Zo zou ik het ook aanpakken.
"Oh dat ziet er heeeerlijk uit !" "Helaas heeft de dokter gezegd dat ik onder geen beding gebak mag eten." "Maar je maakt het me zo moeilijk... misschien moet ik maar een uitzondering maken voor dit verleidelijke stukje gebak" *reik naar gebak en trek dan hand terug alsof je iets gloeiends aanraakt* "Maar nee, de dokter was heel stellig. Onder geen enkele omstandigheid. Ik zal maar verder lijden dan. Genieten jullie maar !"
Als ze zegt van: ach, eentje maar, dat kan toch geen kwaad?, dan beroep je je op een hogere macht (dokter), zodat er geen wilsconflict meer is.
Haha ! Zo zou ik het ook aanpakken.
"Oh dat ziet er heeeerlijk uit !" "Helaas heeft de dokter gezegd dat ik onder geen beding gebak mag eten." "Maar je maakt het me zo moeilijk... misschien moet ik maar een uitzondering maken voor dit verleidelijke stukje gebak" *reik naar gebak en trek dan hand terug alsof je iets gloeiends aanraakt* "Maar nee, de dokter was heel stellig. Onder geen enkele omstandigheid. Ik zal maar verder lijden dan. Genieten jullie maar !"
woensdag 19 september 2012 om 14:06
Je hoeft geen verklaring te geven waarom je iets weigert, vind ik. Gewoon "Nee, dankjewel." moet voldoende zijn. Het is jouw lijf, dus jij bepaalt wat erin gaat. Daar heeft iemand anders niets over te zeggen. Dat ze dan blijven aandringen zegt meer iets over die ander dan over jou.
Ik weiger geregeld gebak/snoep e.d. zowel bij mijn schoonouders als op mijn stage. Ik geef er echt geen reden bij. Ik bedank ze wel als ze het aanbieden. Ik krijg nooit een rare reactie erop.
Ik weiger geregeld gebak/snoep e.d. zowel bij mijn schoonouders als op mijn stage. Ik geef er echt geen reden bij. Ik bedank ze wel als ze het aanbieden. Ik krijg nooit een rare reactie erop.
woensdag 19 september 2012 om 14:12
Ik heb ook zo'n schoonmoeder gehad: weigerde ik gebak, zette ze een boterham voor mijn neus. Of soep of iets anders. Met andere woorden: weigeren hielp gewoonweg niet. Verder geen overgewicht, ex had dat ook niet, maar het is gewoon lastig en vervelend. Ik at het op een bepaald moment maar gewoon op en calculeerde het in als ik daar op bezoek ging. Ze bedoelde het goed en voor haar was het een teken van gastvrijheid. Ach, er zijn ergere dingen in de wereld.
