Lijf & Lijn
alle pijlers
Houdt mijn lijf me voor de gek?
vrijdag 20 april 2012 om 03:44
Ik ben benieuwd naar jullie mening over mijn eetpatroon (m.u.v. Zaterdag de 14e ).
Ik ben herstellende van een eetstoornis (onder begeleiding) en heb een terugval. Maar ik weet niet of het echt een terugval is. Ik ben de laatste tijd minder gaan eten (door stress, angst voor de zomer, en een vervelend voorval) en merk dat ik tussen de maaltijden door enorme trek heb. Zo erg dat mijn maag erg hard gromt en het fysiek echt onaangenaam wordt (soms al 2 a 3 uur voordat de volgende maaltijd komt).
Nou vind ik "honger" helaas een veilig, prettig (en verslavend :-\ !) gevoel.. Maar ik vind het wel onterecht. Ik heb het gevoel dat mijn lijf me onwijs voor de gek houdt en dat ik ondanks het hongergevoel niet afval. Ik vind namelijk dat ik niet "weinig genoeg" eet om zulke trek te voelen. Dit voelde ik normaal gesproken bij <750kcal per dag. Wat denken/vinden jullie van de hoeveelheid voedsel? In vergelijking met jezelf, in het algemeen, etc? Overigens is wát ik eet (troep of niet ) de laatste tijd niet veranderd. Dus daar kan het volgens mij niet aan liggen.
Even voor de duidelijkheid ; Ik weet dat mijn gedachten niet gezond zijn. Ik krijg ook therapie voor mijn eetprobleem. En mijn gewicht is 74kg bij 1.75m dus ik ben niet dun.
Ik hang hier al een tijdje rond dus ik realiseer me dat er antwoorden kunnen komen die ik niet zo leuk vind .
Dinsdag 10 april
Ochtend 11:00: 1pannekoek met farmersalade.
Lunch 14:45 : 1 tosti kaas met ketchup
Avond 18:30: 1/2e bord pasta met room en zalm
Woensdag 11 april
Ochtend 08:30: 1 tosti kaas + ketchup + ranja
Lunch 13:00 : 1 pistolet. 1/2; zalm, 1/2; tonijnsalade
Tussendoor 16:30 : 100gr frambozen en 2 paaseitjes
Avond 19:00: Stukje beenham, aardappel puree, rode kool en doperwtjes
Extra 00:00: 1 plakje brood+speculaas
Donderdag 12 april
Ochtend 10:00: 1 tosti kaas ketchup
Lunch 14:45 :1 kom cup a soup
Avond 18:30: Veel dim sum bij een vriendin
Vrijdag 13 april
Ochtend 10:30: Ongeveer 10 stukjes sushi en 500ml ranja
Lunch 13:30 : 1 pistolet roomkaas met zalm
Avond 20:30: Pastasalade met geraspte kaas, cashewnoten, sla, fusili, tomaat + honingmosterd dressing
Extra 22:30: 2 oranjekoeken
Zaterdag 14 april
Ochtend: X
Lunch : X
Tussendoor : een klein plakje taart. 5 stukjes ham kaas chips. 1/2 kaasstengel. Klein stukje brood. 4 snoepjes
Avond 19:30: 1 bord bami met 2 stukjes kip en wat komkommersalade.
Extra 01:00: Een klein bakje pastasalade van gisteren
Zondag 15 april
Ochtend 11:30: 5 hapjes stokbrood met brie en honing
Lunch 16:30 : +/- 10 dunne plakjes stokbrood met brie of filet americain.
Avond 22:30: 2 pannenkoeken met poedersuiker
Maandag 16 april
Ochtend 08:00: halfvolle Yoghurt met muesli
Lunch 13:00 : 1 witte pistolet boter + kaas
Avond 19:30: 1 schep aardappelpuree. 1 cordon blue. 2 grote scheppen rodekool en een klein bakje half volle yoghurt
Extra 01:00: Een liga fruitkick
Dinsdag 17 april
Ochtend 11:00: 1 klein bakje muesli met halfvolle yoghurt
Lunch 13:15 : 1 tosti kaas met ketchup
Tussendoor 16:30 : Een bakje muesli met halfvolle yoghurt
Avond 19:30: Een wrap met kip en sla + chilisaus en crème fraiche.
Extra 22:30: 350ml ijsthee
Woensdag 18 april
Ochtend 08:30: 1 plakje brood met 1/2 plakje kaas +ketchup
Lunch 11:00: Een klein bakje koude pasta met hamreepjes en champignons+roomkaas
15:40 tussendoor: Een mini panini (+/-13cm) met kaas pesto en kipfilet+cappuccino
19:00 Avond: Kipschnitzel met wokgroenten en 1 gepofte aardappel met zure room.
(Ik drink overigens genoeg hoor! Ik houd echter alleen kcalrijke dranken bij)
Ik ben herstellende van een eetstoornis (onder begeleiding) en heb een terugval. Maar ik weet niet of het echt een terugval is. Ik ben de laatste tijd minder gaan eten (door stress, angst voor de zomer, en een vervelend voorval) en merk dat ik tussen de maaltijden door enorme trek heb. Zo erg dat mijn maag erg hard gromt en het fysiek echt onaangenaam wordt (soms al 2 a 3 uur voordat de volgende maaltijd komt).
Nou vind ik "honger" helaas een veilig, prettig (en verslavend :-\ !) gevoel.. Maar ik vind het wel onterecht. Ik heb het gevoel dat mijn lijf me onwijs voor de gek houdt en dat ik ondanks het hongergevoel niet afval. Ik vind namelijk dat ik niet "weinig genoeg" eet om zulke trek te voelen. Dit voelde ik normaal gesproken bij <750kcal per dag. Wat denken/vinden jullie van de hoeveelheid voedsel? In vergelijking met jezelf, in het algemeen, etc? Overigens is wát ik eet (troep of niet ) de laatste tijd niet veranderd. Dus daar kan het volgens mij niet aan liggen.
Even voor de duidelijkheid ; Ik weet dat mijn gedachten niet gezond zijn. Ik krijg ook therapie voor mijn eetprobleem. En mijn gewicht is 74kg bij 1.75m dus ik ben niet dun.
Ik hang hier al een tijdje rond dus ik realiseer me dat er antwoorden kunnen komen die ik niet zo leuk vind .
Dinsdag 10 april
Ochtend 11:00: 1pannekoek met farmersalade.
Lunch 14:45 : 1 tosti kaas met ketchup
Avond 18:30: 1/2e bord pasta met room en zalm
Woensdag 11 april
Ochtend 08:30: 1 tosti kaas + ketchup + ranja
Lunch 13:00 : 1 pistolet. 1/2; zalm, 1/2; tonijnsalade
Tussendoor 16:30 : 100gr frambozen en 2 paaseitjes
Avond 19:00: Stukje beenham, aardappel puree, rode kool en doperwtjes
Extra 00:00: 1 plakje brood+speculaas
Donderdag 12 april
Ochtend 10:00: 1 tosti kaas ketchup
Lunch 14:45 :1 kom cup a soup
Avond 18:30: Veel dim sum bij een vriendin
Vrijdag 13 april
Ochtend 10:30: Ongeveer 10 stukjes sushi en 500ml ranja
Lunch 13:30 : 1 pistolet roomkaas met zalm
Avond 20:30: Pastasalade met geraspte kaas, cashewnoten, sla, fusili, tomaat + honingmosterd dressing
Extra 22:30: 2 oranjekoeken
Zaterdag 14 april
Ochtend: X
Lunch : X
Tussendoor : een klein plakje taart. 5 stukjes ham kaas chips. 1/2 kaasstengel. Klein stukje brood. 4 snoepjes
Avond 19:30: 1 bord bami met 2 stukjes kip en wat komkommersalade.
Extra 01:00: Een klein bakje pastasalade van gisteren
Zondag 15 april
Ochtend 11:30: 5 hapjes stokbrood met brie en honing
Lunch 16:30 : +/- 10 dunne plakjes stokbrood met brie of filet americain.
Avond 22:30: 2 pannenkoeken met poedersuiker
Maandag 16 april
Ochtend 08:00: halfvolle Yoghurt met muesli
Lunch 13:00 : 1 witte pistolet boter + kaas
Avond 19:30: 1 schep aardappelpuree. 1 cordon blue. 2 grote scheppen rodekool en een klein bakje half volle yoghurt
Extra 01:00: Een liga fruitkick
Dinsdag 17 april
Ochtend 11:00: 1 klein bakje muesli met halfvolle yoghurt
Lunch 13:15 : 1 tosti kaas met ketchup
Tussendoor 16:30 : Een bakje muesli met halfvolle yoghurt
Avond 19:30: Een wrap met kip en sla + chilisaus en crème fraiche.
Extra 22:30: 350ml ijsthee
Woensdag 18 april
Ochtend 08:30: 1 plakje brood met 1/2 plakje kaas +ketchup
Lunch 11:00: Een klein bakje koude pasta met hamreepjes en champignons+roomkaas
15:40 tussendoor: Een mini panini (+/-13cm) met kaas pesto en kipfilet+cappuccino
19:00 Avond: Kipschnitzel met wokgroenten en 1 gepofte aardappel met zure room.
(Ik drink overigens genoeg hoor! Ik houd echter alleen kcalrijke dranken bij)
maandag 23 april 2012 om 17:21
Ik snap het dat honger-niet voelen is, ik ken dat fenomeen. Het lijkt erop dat je op dat moment dan minder kwetsbaar bent, ik gebruik dat met name in mijn werk.
Maar als je nu gaat streven naar hongergevoel...ben je weer waar je niet zijn wilt voor de langere termijn. Ik ken namelijk geen voedingsmiddelen waarmee je voldoende binnenkrijgt en toch honger houdt.
Zijn er situaties waarin je wel wilt voelen en geen honger hoeft te hebben? En werkt dat gevoel na of is het een paar minuten later alweer hunkeren naar honger/niet voelen?
Maar als je nu gaat streven naar hongergevoel...ben je weer waar je niet zijn wilt voor de langere termijn. Ik ken namelijk geen voedingsmiddelen waarmee je voldoende binnenkrijgt en toch honger houdt.
Zijn er situaties waarin je wel wilt voelen en geen honger hoeft te hebben? En werkt dat gevoel na of is het een paar minuten later alweer hunkeren naar honger/niet voelen?
maandag 23 april 2012 om 17:28
Nja het mes snijdt natuurlijk aan 2 kanten. Hongergevoel houdt me staande en tegelijkertijd val ik af. Dus ook als ik me goed voel is er een reden om alsnog honger te voelen, maar die is minder sterk.
Als ik goed in mijn vet zit (relatief dan...) dan lukt het vaak wel om normaal te eten. Maar er hoeft dan maar iets naars te gebeuren en het gaat fout.
Als ik een hele dag normaal eet, en ik heb geen honger op het moment dat er iets naars gebeurt, dan krijg ik dus een soort paniekaanval. Een bal spanning in mijn buik. En die kolkt rond alsof je in een achtbaan zit (Dat Gkracht gevoel.. heel irritant).
En dan; huilen huilen huilen..
Als ik goed in mijn vet zit (relatief dan...) dan lukt het vaak wel om normaal te eten. Maar er hoeft dan maar iets naars te gebeuren en het gaat fout.
Als ik een hele dag normaal eet, en ik heb geen honger op het moment dat er iets naars gebeurt, dan krijg ik dus een soort paniekaanval. Een bal spanning in mijn buik. En die kolkt rond alsof je in een achtbaan zit (Dat Gkracht gevoel.. heel irritant).
En dan; huilen huilen huilen..
maandag 23 april 2012 om 18:50
Goh eleine, wat ben je veranderd!
Ik herken dat hele honger/geen honger-verhaal enorm!
Vooral de paniek die je voelt als je geen honger hebt. Bij 'normale' mensen (als in: niet eetgestoord) gaan er alarmbellen rinkelen als ze honger krijgen. Bij mij als ik geen honger heb, net als bij jou.
Dat 'zoeken naar honger' ken ik ook heel goed. Ik heb dat vooral als ik vrij ben, en dus niet de afleiding van m'n werk heb. Als ik dan tussen de middag gegeten heb, en ik zit voor mijn gevoel héél erg vol, zou ik het liefst tegen de muren op willen vliegen. Of naar bed gaan, en pas weer wakker worden als ik hele erge honger heb.
Nu gaat het dus sinds een tijd wat beter met me, in die zin dat ik beter met mijn gevoelens rondom het eten kan omgaan. Omdat ik een stuk positiever ben over mezelf. Ik merk nu, dat ik me ook best happy kan voelen als ik geen honger heb. En dat gevoel moet jij ook krijgen. Ik denk dat dat op dit moment voor jou onmogelijk lijkt, vooral omdat je de positieve dingen van jezelf MOET gaan zien. En dat kun jij niet. En het heeft geen zin als ik hier nu positieve dingen van jou ga zitten opnoemen, want dat neem je toch niet van me aan.
Ik kan dus alleen maar puur vanuit mezelf spreken, en durf jou te beloven dat het niet zo eng is als het lijkt..... wat aardiger zijn voor jezelf. Probeer het eens uit, wat heb je te verliezen.......
Ik herken dat hele honger/geen honger-verhaal enorm!
Vooral de paniek die je voelt als je geen honger hebt. Bij 'normale' mensen (als in: niet eetgestoord) gaan er alarmbellen rinkelen als ze honger krijgen. Bij mij als ik geen honger heb, net als bij jou.
Dat 'zoeken naar honger' ken ik ook heel goed. Ik heb dat vooral als ik vrij ben, en dus niet de afleiding van m'n werk heb. Als ik dan tussen de middag gegeten heb, en ik zit voor mijn gevoel héél erg vol, zou ik het liefst tegen de muren op willen vliegen. Of naar bed gaan, en pas weer wakker worden als ik hele erge honger heb.
Nu gaat het dus sinds een tijd wat beter met me, in die zin dat ik beter met mijn gevoelens rondom het eten kan omgaan. Omdat ik een stuk positiever ben over mezelf. Ik merk nu, dat ik me ook best happy kan voelen als ik geen honger heb. En dat gevoel moet jij ook krijgen. Ik denk dat dat op dit moment voor jou onmogelijk lijkt, vooral omdat je de positieve dingen van jezelf MOET gaan zien. En dat kun jij niet. En het heeft geen zin als ik hier nu positieve dingen van jou ga zitten opnoemen, want dat neem je toch niet van me aan.
Ik kan dus alleen maar puur vanuit mezelf spreken, en durf jou te beloven dat het niet zo eng is als het lijkt..... wat aardiger zijn voor jezelf. Probeer het eens uit, wat heb je te verliezen.......
You don't have to fit into the format
maandag 23 april 2012 om 19:07
quote:eleine schreef op 23 april 2012 @ 17:28:
Nja het mes snijdt natuurlijk aan 2 kanten. Hongergevoel houdt me staande en tegelijkertijd val ik af. Dus ook als ik me goed voel is er een reden om alsnog honger te voelen, maar die is minder sterk.
Als ik goed in mijn vet zit (relatief dan...) dan lukt het vaak wel om normaal te eten. Maar er hoeft dan maar iets naars te gebeuren en het gaat fout.
Als ik een hele dag normaal eet, en ik heb geen honger op het moment dat er iets naars gebeurt, dan krijg ik dus een soort paniekaanval. Een bal spanning in mijn buik. En die kolkt rond alsof je in een achtbaan zit (Dat Gkracht gevoel.. heel irritant).
En dan; huilen huilen huilen..
Honger is een soort copingmechanisme voor nare gevoelens. Ergens zit er in je hoofd een link tussen nare gevoelens, greep op je lichaam door honger en afvallen
Wat zou er gebeuren als je in je hoofd de link tussen honger en afvallen losser zou kunnen maken? Als je bv. koolhydraatvrij/arm eet heb je juist geen honger en toch val je af. Door dat een paar keer te ervaren doorbreek je misschien de causale relatie in je hoofd.
Zo ook met nare gevoelens. Je bent gewend om die te lijf te gaan met controle over je lichaam (honger) maar wellicht zou je bv. met EMDR nare gevoelens kunnen herbeleven en een nieuwe koppeling in je hoofd leggen met muziek of iets ander onschuldigs.
Ik ben overduidelijk geen deskundige op het gebied van therapie noch van serieuze eetproblematiek, maar in die richting zou ik denken. For what it's worth.
En verder een
Klote dat je zo aan het worstelen bent.
Nja het mes snijdt natuurlijk aan 2 kanten. Hongergevoel houdt me staande en tegelijkertijd val ik af. Dus ook als ik me goed voel is er een reden om alsnog honger te voelen, maar die is minder sterk.
Als ik goed in mijn vet zit (relatief dan...) dan lukt het vaak wel om normaal te eten. Maar er hoeft dan maar iets naars te gebeuren en het gaat fout.
Als ik een hele dag normaal eet, en ik heb geen honger op het moment dat er iets naars gebeurt, dan krijg ik dus een soort paniekaanval. Een bal spanning in mijn buik. En die kolkt rond alsof je in een achtbaan zit (Dat Gkracht gevoel.. heel irritant).
En dan; huilen huilen huilen..
Honger is een soort copingmechanisme voor nare gevoelens. Ergens zit er in je hoofd een link tussen nare gevoelens, greep op je lichaam door honger en afvallen
Wat zou er gebeuren als je in je hoofd de link tussen honger en afvallen losser zou kunnen maken? Als je bv. koolhydraatvrij/arm eet heb je juist geen honger en toch val je af. Door dat een paar keer te ervaren doorbreek je misschien de causale relatie in je hoofd.
Zo ook met nare gevoelens. Je bent gewend om die te lijf te gaan met controle over je lichaam (honger) maar wellicht zou je bv. met EMDR nare gevoelens kunnen herbeleven en een nieuwe koppeling in je hoofd leggen met muziek of iets ander onschuldigs.
Ik ben overduidelijk geen deskundige op het gebied van therapie noch van serieuze eetproblematiek, maar in die richting zou ik denken. For what it's worth.
En verder een
Klote dat je zo aan het worstelen bent.
If none of us is prepared to die for freedom, then all of us will die under tyranny.
maandag 23 april 2012 om 19:13
Ook van mijn kant veel herkenning. Ook wat betreft het niet 'beter willen worden'. Want je haalt zo veel kracht uit het honger gevoel, uit niet eten. Dat zijn de momenten dat je je goed voelt. Eten = niet goed voelen.
Ik ga je dan ook geen tips geven over eten, therapie of wat dan ook. Als er één ding is wat ik zeker weet, is dat iedereen zijn eigen weg moet bewandelen richting genezing.
Ik ging mijzelf pas aardig en de moeite vinden nadat ik al een tijd bezig was met therapie.
Voelde ik me in mijn ES-periode klote, de eerste tijd in therapie was nog ellendiger (ik moest eten, ik moest praten, ik moest eerlijk en open zijn, moest het aan mensen vertellen...). Maar daarna werd het leven echt zo veel mooier! Ik ben nu zo blij dat ik naar de huisarts ben gegaan, dat ik hulp in heb geschakeld. Je hoeft jezelf nu niet de moeite waard te vinden om in therapie te gaan, je hoeft niet perse beter willen worden, je mag verlangen naar honger en balen van eten..... maar probeer te vertrouwen dat het beter kan worden als je doorzet. Zoals hierboven al gezegd: wat heb je te verliezen.
En doorzetten kan je, want alle mensen met een ES hebben een ijzeren wil. Probeer deze in te zetten voor je herstel.
Dikke knuffel en veel sterkte!!!!
Ik ga je dan ook geen tips geven over eten, therapie of wat dan ook. Als er één ding is wat ik zeker weet, is dat iedereen zijn eigen weg moet bewandelen richting genezing.
Ik ging mijzelf pas aardig en de moeite vinden nadat ik al een tijd bezig was met therapie.
Voelde ik me in mijn ES-periode klote, de eerste tijd in therapie was nog ellendiger (ik moest eten, ik moest praten, ik moest eerlijk en open zijn, moest het aan mensen vertellen...). Maar daarna werd het leven echt zo veel mooier! Ik ben nu zo blij dat ik naar de huisarts ben gegaan, dat ik hulp in heb geschakeld. Je hoeft jezelf nu niet de moeite waard te vinden om in therapie te gaan, je hoeft niet perse beter willen worden, je mag verlangen naar honger en balen van eten..... maar probeer te vertrouwen dat het beter kan worden als je doorzet. Zoals hierboven al gezegd: wat heb je te verliezen.
En doorzetten kan je, want alle mensen met een ES hebben een ijzeren wil. Probeer deze in te zetten voor je herstel.
Dikke knuffel en veel sterkte!!!!
maandag 23 april 2012 om 19:14
quote:Lotte35 schreef op 23 april 2012 @ 18:50:
Goh eleine, wat ben je veranderd!
Haha ja het was weer tijd voor een nieuwe ava
Ik herken dat hele honger/geen honger-verhaal enorm!
Vooral de paniek die je voelt als je geen honger hebt. Bij 'normale' mensen (als in: niet eetgestoord) gaan er alarmbellen rinkelen als ze honger krijgen. Bij mij als ik geen honger heb, net als bij jou.
Dat 'zoeken naar honger' ken ik ook heel goed. Ik heb dat vooral als ik vrij ben, en dus niet de afleiding van m'n werk heb. Als ik dan tussen de middag gegeten heb, en ik zit voor mijn gevoel héél erg vol, zou ik het liefst tegen de muren op willen vliegen. Of naar bed gaan, en pas weer wakker worden als ik hele erge honger heb.
Dat inderdaad. Echt tegen de múren omhoog willen vliegen. Niet weten waar je het zoeken moet. Pure paniek.
Nu gaat het dus sinds een tijd wat beter met me, in die zin dat ik beter met mijn gevoelens rondom het eten kan omgaan. Omdat ik een stuk positiever ben over mezelf. Ik merk nu, dat ik me ook best happy kan voelen als ik geen honger heb. En dat gevoel moet jij ook krijgen. Ik denk dat dat op dit moment voor jou onmogelijk lijkt, vooral omdat je de positieve dingen van jezelf MOET gaan zien. En dat kun jij niet. En het heeft geen zin als ik hier nu positieve dingen van jou ga zitten opnoemen, want dat neem je toch niet van me aan.
Hmm, nee die neem ik inderdaad niet aan. Als mensen lieve dingen over me zeggen heb ik het idee dat ze liegen . Stom he. Ik vind het wel heel lief dat je zo blijft posten.
Ik kan dus alleen maar puur vanuit mezelf spreken, en durf jou te beloven dat het niet zo eng is als het lijkt..... wat aardiger zijn voor jezelf. Probeer het eens uit, wat heb je te verliezen.......
Ik heb helemaal niets te verliezen behalve controle. En laat ik daar nou net zo'n waarde aan hechten :-/ ..
Goh eleine, wat ben je veranderd!
Haha ja het was weer tijd voor een nieuwe ava
Ik herken dat hele honger/geen honger-verhaal enorm!
Vooral de paniek die je voelt als je geen honger hebt. Bij 'normale' mensen (als in: niet eetgestoord) gaan er alarmbellen rinkelen als ze honger krijgen. Bij mij als ik geen honger heb, net als bij jou.
Dat 'zoeken naar honger' ken ik ook heel goed. Ik heb dat vooral als ik vrij ben, en dus niet de afleiding van m'n werk heb. Als ik dan tussen de middag gegeten heb, en ik zit voor mijn gevoel héél erg vol, zou ik het liefst tegen de muren op willen vliegen. Of naar bed gaan, en pas weer wakker worden als ik hele erge honger heb.
Dat inderdaad. Echt tegen de múren omhoog willen vliegen. Niet weten waar je het zoeken moet. Pure paniek.
Nu gaat het dus sinds een tijd wat beter met me, in die zin dat ik beter met mijn gevoelens rondom het eten kan omgaan. Omdat ik een stuk positiever ben over mezelf. Ik merk nu, dat ik me ook best happy kan voelen als ik geen honger heb. En dat gevoel moet jij ook krijgen. Ik denk dat dat op dit moment voor jou onmogelijk lijkt, vooral omdat je de positieve dingen van jezelf MOET gaan zien. En dat kun jij niet. En het heeft geen zin als ik hier nu positieve dingen van jou ga zitten opnoemen, want dat neem je toch niet van me aan.
Hmm, nee die neem ik inderdaad niet aan. Als mensen lieve dingen over me zeggen heb ik het idee dat ze liegen . Stom he. Ik vind het wel heel lief dat je zo blijft posten.
Ik kan dus alleen maar puur vanuit mezelf spreken, en durf jou te beloven dat het niet zo eng is als het lijkt..... wat aardiger zijn voor jezelf. Probeer het eens uit, wat heb je te verliezen.......
Ik heb helemaal niets te verliezen behalve controle. En laat ik daar nou net zo'n waarde aan hechten :-/ ..
maandag 23 april 2012 om 19:17
quote:merano schreef op 23 april 2012 @ 19:07:
[...]
Honger is een soort copingmechanisme voor nare gevoelens. Ergens zit er in je hoofd een link tussen nare gevoelens, greep op je lichaam door honger en afvallen
Klopt. Het is een vorm van controle over mijn gevoelens. Honger bant al het andere uit.
Wat zou er gebeuren als je in je hoofd de link tussen honger en afvallen losser zou kunnen maken? Als je bv. koolhydraatvrij/arm eet heb je juist geen honger en toch val je af. Door dat een paar keer te ervaren doorbreek je misschien de causale relatie in je hoofd.
Ja maar dat is niet goed genoeg. Ik wil honger én afvallen. Wie mooi wil zijn moet pijn lijden. En daarnaast, als ik geen honger heb moet ik alsnog dealen met mijn gevoel . Dat durf ik niet.
Zo ook met nare gevoelens. Je bent gewend om die te lijf te gaan met controle over je lichaam (honger) maar wellicht zou je bv. met EMDR nare gevoelens kunnen herbeleven en een nieuwe koppeling in je hoofd leggen met muziek of iets ander onschuldigs.
Ik had begrepen dat EMDR helpt bij trauma's. Ik heb geen specifiek trauma. Ik kan het altijd eens bespreken met mijn psych..
Ik ben overduidelijk geen deskundige op het gebied van therapie noch van serieuze eetproblematiek, maar in die richting zou ik denken. For what it's worth.
En verder een
Klote dat je zo aan het worstelen bent.Bedankt voor je post Merano. Lief .
[...]
Honger is een soort copingmechanisme voor nare gevoelens. Ergens zit er in je hoofd een link tussen nare gevoelens, greep op je lichaam door honger en afvallen
Klopt. Het is een vorm van controle over mijn gevoelens. Honger bant al het andere uit.
Wat zou er gebeuren als je in je hoofd de link tussen honger en afvallen losser zou kunnen maken? Als je bv. koolhydraatvrij/arm eet heb je juist geen honger en toch val je af. Door dat een paar keer te ervaren doorbreek je misschien de causale relatie in je hoofd.
Ja maar dat is niet goed genoeg. Ik wil honger én afvallen. Wie mooi wil zijn moet pijn lijden. En daarnaast, als ik geen honger heb moet ik alsnog dealen met mijn gevoel . Dat durf ik niet.
Zo ook met nare gevoelens. Je bent gewend om die te lijf te gaan met controle over je lichaam (honger) maar wellicht zou je bv. met EMDR nare gevoelens kunnen herbeleven en een nieuwe koppeling in je hoofd leggen met muziek of iets ander onschuldigs.
Ik had begrepen dat EMDR helpt bij trauma's. Ik heb geen specifiek trauma. Ik kan het altijd eens bespreken met mijn psych..
Ik ben overduidelijk geen deskundige op het gebied van therapie noch van serieuze eetproblematiek, maar in die richting zou ik denken. For what it's worth.
En verder een
Klote dat je zo aan het worstelen bent.Bedankt voor je post Merano. Lief .
maandag 23 april 2012 om 19:23
quote:anneke76 schreef op 23 april 2012 @ 19:13:
Ook van mijn kant veel herkenning. Ook wat betreft het niet 'beter willen worden'. Want je haalt zo veel kracht uit het honger gevoel, uit niet eten. Dat zijn de momenten dat je je goed voelt. Eten = niet goed voelen.
Exact. Honger en afvallen is beter voelen. Eten, zelfs als ik me okay voel, is risicovol. Want als er dan iets gebeurt dan flip ik em alsnog..
Ik ga je dan ook geen tips geven over eten, therapie of wat dan ook. Als er één ding is wat ik zeker weet, is dat iedereen zijn eigen weg moet bewandelen richting genezing.
Ik ging mijzelf pas aardig en de moeite vinden nadat ik al een tijd bezig was met therapie.
Voelde ik me in mijn ES-periode klote, de eerste tijd in therapie was nog ellendiger (ik moest eten, ik moest praten, ik moest eerlijk en open zijn, moest het aan mensen vertellen...).
Inderdaad!! Toen ik net begon met therapie kwamen er 4 therapieloze weken tussendoor vanwege vakantie en ziekte. Ik dacht dat ik gek werd na al die losgewoelde gevoelens.
Maar daarna werd het leven echt zo veel mooier! Ik ben nu zo blij dat ik naar de huisarts ben gegaan, dat ik hulp in heb geschakeld. Je hoeft jezelf nu niet de moeite waard te vinden om in therapie te gaan, je hoeft niet perse beter willen worden, je mag verlangen naar honger en balen van eten..... maar probeer te vertrouwen dat het beter kan worden als je doorzet. Zoals hierboven al gezegd: wat heb je te verliezen.
Hoe lang heb jij over je herstel gedaan? Ik wil idd echt neit beter worden nu. Ik wil gewoon niet meer. Het voelt zo stom. Juist omdat ik wél gemotiveerd geweest ben. Maar nu val ik af en alle motivatie is weg. Tenminste, motivatie om niet af te vallen.. Ik heb zo veel controle te verliezen en daar wordt ik angstig van. Ik ga morgen ook gewoon heel eerlijk zijn tegen de huisarts. Eerlijk vertellen dat ik niet anders wil. Ik vraag me af wat ze ervan gaat zeggen.
En doorzetten kan je, want alle mensen met een ES hebben een ijzeren wil. Probeer deze in te zetten voor je herstel.
Dikke knuffel en veel sterkte!!!!Ha, ja dat is inderdaad waar. Een ijzeren wil hebben we wel. Die had ik ook afgelopen half jaar. Hij is alleen wispelturig .
Ook van mijn kant veel herkenning. Ook wat betreft het niet 'beter willen worden'. Want je haalt zo veel kracht uit het honger gevoel, uit niet eten. Dat zijn de momenten dat je je goed voelt. Eten = niet goed voelen.
Exact. Honger en afvallen is beter voelen. Eten, zelfs als ik me okay voel, is risicovol. Want als er dan iets gebeurt dan flip ik em alsnog..
Ik ga je dan ook geen tips geven over eten, therapie of wat dan ook. Als er één ding is wat ik zeker weet, is dat iedereen zijn eigen weg moet bewandelen richting genezing.
Ik ging mijzelf pas aardig en de moeite vinden nadat ik al een tijd bezig was met therapie.
Voelde ik me in mijn ES-periode klote, de eerste tijd in therapie was nog ellendiger (ik moest eten, ik moest praten, ik moest eerlijk en open zijn, moest het aan mensen vertellen...).
Inderdaad!! Toen ik net begon met therapie kwamen er 4 therapieloze weken tussendoor vanwege vakantie en ziekte. Ik dacht dat ik gek werd na al die losgewoelde gevoelens.
Maar daarna werd het leven echt zo veel mooier! Ik ben nu zo blij dat ik naar de huisarts ben gegaan, dat ik hulp in heb geschakeld. Je hoeft jezelf nu niet de moeite waard te vinden om in therapie te gaan, je hoeft niet perse beter willen worden, je mag verlangen naar honger en balen van eten..... maar probeer te vertrouwen dat het beter kan worden als je doorzet. Zoals hierboven al gezegd: wat heb je te verliezen.
Hoe lang heb jij over je herstel gedaan? Ik wil idd echt neit beter worden nu. Ik wil gewoon niet meer. Het voelt zo stom. Juist omdat ik wél gemotiveerd geweest ben. Maar nu val ik af en alle motivatie is weg. Tenminste, motivatie om niet af te vallen.. Ik heb zo veel controle te verliezen en daar wordt ik angstig van. Ik ga morgen ook gewoon heel eerlijk zijn tegen de huisarts. Eerlijk vertellen dat ik niet anders wil. Ik vraag me af wat ze ervan gaat zeggen.
En doorzetten kan je, want alle mensen met een ES hebben een ijzeren wil. Probeer deze in te zetten voor je herstel.
Dikke knuffel en veel sterkte!!!!Ha, ja dat is inderdaad waar. Een ijzeren wil hebben we wel. Die had ik ook afgelopen half jaar. Hij is alleen wispelturig .
maandag 23 april 2012 om 19:53
quote:eleine schreef op 23 april 2012 @ 19:14:
Ik heb helemaal niets te verliezen behalve controle. En laat ik daar nou net zo'n waarde aan hechten
I know...
Die controle is zó fijn. Verslavend. Niet voor niets dat je je leven verkloot, puur en alleen om die controle vast te houden.
quote:Eerlijk vertellen dat ik niet anders wil. Ik vraag me af wat ze ervan gaat zeggen.Maar als je echt, echt, ECHT niet anders zou willen, zou je dan naar de huisarts gaan.....?
Ik heb helemaal niets te verliezen behalve controle. En laat ik daar nou net zo'n waarde aan hechten
I know...
Die controle is zó fijn. Verslavend. Niet voor niets dat je je leven verkloot, puur en alleen om die controle vast te houden.
quote:Eerlijk vertellen dat ik niet anders wil. Ik vraag me af wat ze ervan gaat zeggen.Maar als je echt, echt, ECHT niet anders zou willen, zou je dan naar de huisarts gaan.....?
You don't have to fit into the format
maandag 23 april 2012 om 19:54
Van de EMDR site:
EMDR staat voor Eye Movement Desensitization and Reprocessing, en is een effectief bewezen behandelmethode om nare ervaringen te verwerken. Nadat EMDR in 1989 door Francine Shapiro werd ontdekt, werd het voornamelijk gebruikt om grote, eenmalige traumatische gebeurtenissen te verwerken. Tegenwoordig is er steeds meer bewijs dat het ook bij andere klachten effectief kan zijn, zoals bijvoorbeeld bij meervoudige trauma’s, angstklachten en bij chronische pijn. Ook wanneer iemand last heeft van een negatief zelfbeeld kan EMDR als deel van een totaalbehandeling worden toegepast.
EMDR staat voor Eye Movement Desensitization and Reprocessing, en is een effectief bewezen behandelmethode om nare ervaringen te verwerken. Nadat EMDR in 1989 door Francine Shapiro werd ontdekt, werd het voornamelijk gebruikt om grote, eenmalige traumatische gebeurtenissen te verwerken. Tegenwoordig is er steeds meer bewijs dat het ook bij andere klachten effectief kan zijn, zoals bijvoorbeeld bij meervoudige trauma’s, angstklachten en bij chronische pijn. Ook wanneer iemand last heeft van een negatief zelfbeeld kan EMDR als deel van een totaalbehandeling worden toegepast.
If none of us is prepared to die for freedom, then all of us will die under tyranny.
maandag 23 april 2012 om 20:13
quote:merano schreef op 23 april 2012 @ 19:54:
Van de EMDR site:
EMDR staat voor Eye Movement Desensitization and Reprocessing, en is een effectief bewezen behandelmethode om nare ervaringen te verwerken. Nadat EMDR in 1989 door Francine Shapiro werd ontdekt, werd het voornamelijk gebruikt om grote, eenmalige traumatische gebeurtenissen te verwerken. Tegenwoordig is er steeds meer bewijs dat het ook bij andere klachten effectief kan zijn, zoals bijvoorbeeld bij meervoudige trauma’s, angstklachten en bij chronische pijn. Ook wanneer iemand last heeft van een negatief zelfbeeld kan EMDR als deel van een totaalbehandeling worden toegepast.Bedankt voor de info!
Van de EMDR site:
EMDR staat voor Eye Movement Desensitization and Reprocessing, en is een effectief bewezen behandelmethode om nare ervaringen te verwerken. Nadat EMDR in 1989 door Francine Shapiro werd ontdekt, werd het voornamelijk gebruikt om grote, eenmalige traumatische gebeurtenissen te verwerken. Tegenwoordig is er steeds meer bewijs dat het ook bij andere klachten effectief kan zijn, zoals bijvoorbeeld bij meervoudige trauma’s, angstklachten en bij chronische pijn. Ook wanneer iemand last heeft van een negatief zelfbeeld kan EMDR als deel van een totaalbehandeling worden toegepast.Bedankt voor de info!
maandag 23 april 2012 om 20:15
quote:Lotte35 schreef op 23 april 2012 @ 19:53:
[...]
I know...
Die controle is zó fijn. Verslavend. Niet voor niets dat je je leven verkloot, puur en alleen om die controle vast te houden.
[...]
Maar als je echt, echt, ECHT niet anders zou willen, zou je dan naar de huisarts gaan.....?
Ja, de afspraak stond toevallig al (zij hadden geen idee dat ik nog steeds onder behandeling ben en hoe dat gaat. Dus het was een update gesprek.).
Weetje wat het is.. Ik wil heus wel, maar wel onder mijn voorwaarden. maximaal 65kg wegen en daar dus niet boven komen. Andere mensen kunnen dat ook, dus voor mij moet dat ook kunnen met een normaal eetpatroon. Dus ik wil nu eerst afvallen en daarna pas weer beginnen. En dat zal ik mijn huisarts vertellen .
[...]
I know...
Die controle is zó fijn. Verslavend. Niet voor niets dat je je leven verkloot, puur en alleen om die controle vast te houden.
[...]
Maar als je echt, echt, ECHT niet anders zou willen, zou je dan naar de huisarts gaan.....?
Ja, de afspraak stond toevallig al (zij hadden geen idee dat ik nog steeds onder behandeling ben en hoe dat gaat. Dus het was een update gesprek.).
Weetje wat het is.. Ik wil heus wel, maar wel onder mijn voorwaarden. maximaal 65kg wegen en daar dus niet boven komen. Andere mensen kunnen dat ook, dus voor mij moet dat ook kunnen met een normaal eetpatroon. Dus ik wil nu eerst afvallen en daarna pas weer beginnen. En dat zal ik mijn huisarts vertellen .
maandag 23 april 2012 om 21:25
quote:eleine schreef op 23 april 2012 @ 20:15:
Weetje wat het is.. Ik wil heus wel, maar wel onder mijn voorwaarden. maximaal 65kg wegen en daar dus niet boven komen. Andere mensen kunnen dat ook, dus voor mij moet dat ook kunnen met een normaal eetpatroon. Dus ik wil nu eerst afvallen en daarna pas weer beginnen. En dat zal ik mijn huisarts vertellen .
Ik weet niet of ik nu hele foute dingen ga zeggen, maar op zich is er niets mis met 'voorwaarden hebben'. Denk ik. Stel dat jij afvalt tot 65 kilo, gelukkig bent met dat gewicht en het ook stabiel kan houden door normaal te eten. Wat is daar mis mee?
Maarrrrrrrrrr.......... KUN je stoppen bij 65 kilo? En BEN je dan gelukkig? Dat is de vraag, want bij iemand met een eetstoornis is het nooit goed. Als je verlangt naar afvallen, ben je naar je idee nooit dun genoeg.
Ik ben bang dat als je nu gaat afvallen, je doorslaat. Net als dat bij mij is gebeurd (want ik heb ook jouw gewicht van nu gehad, en nog veel hoger ook). En als dát gebeurt, is de weg terug ontzettend lang. Want herstellen van ondergewicht is echt een hel, omdat je dan helemáál veel moet eten.
Maar ik zal verder niet op je inpraten. Je gaat naar de huisarts, en dat is goed. Ik hoop voor je dat er iets zinnigs uitkomt.
Tot slot nog even deze:
Weetje wat het is.. Ik wil heus wel, maar wel onder mijn voorwaarden. maximaal 65kg wegen en daar dus niet boven komen. Andere mensen kunnen dat ook, dus voor mij moet dat ook kunnen met een normaal eetpatroon. Dus ik wil nu eerst afvallen en daarna pas weer beginnen. En dat zal ik mijn huisarts vertellen .
Ik weet niet of ik nu hele foute dingen ga zeggen, maar op zich is er niets mis met 'voorwaarden hebben'. Denk ik. Stel dat jij afvalt tot 65 kilo, gelukkig bent met dat gewicht en het ook stabiel kan houden door normaal te eten. Wat is daar mis mee?
Maarrrrrrrrrr.......... KUN je stoppen bij 65 kilo? En BEN je dan gelukkig? Dat is de vraag, want bij iemand met een eetstoornis is het nooit goed. Als je verlangt naar afvallen, ben je naar je idee nooit dun genoeg.
Ik ben bang dat als je nu gaat afvallen, je doorslaat. Net als dat bij mij is gebeurd (want ik heb ook jouw gewicht van nu gehad, en nog veel hoger ook). En als dát gebeurt, is de weg terug ontzettend lang. Want herstellen van ondergewicht is echt een hel, omdat je dan helemáál veel moet eten.
Maar ik zal verder niet op je inpraten. Je gaat naar de huisarts, en dat is goed. Ik hoop voor je dat er iets zinnigs uitkomt.
Tot slot nog even deze:
You don't have to fit into the format
dinsdag 24 april 2012 om 01:53
quote:Lotte35 schreef op 23 april 2012 @ 21:25:
[...]
Ik weet niet of ik nu hele foute dingen ga zeggen, maar op zich is er niets mis met 'voorwaarden hebben'. Denk ik. Stel dat jij afvalt tot 65 kilo, gelukkig bent met dat gewicht en het ook stabiel kan houden door normaal te eten. Wat is daar mis mee?
In principe niets natuurlijk
Maarrrrrrrrrr.......... KUN je stoppen bij 65 kilo? En BEN je dan gelukkig? Dat is de vraag, want bij iemand met een eetstoornis is het nooit goed. Als je verlangt naar afvallen, ben je naar je idee nooit dun genoeg.
Het liefst zou ik een kgtje of 60 wegen. 63 is het laagste wat ik ooit gewogen heb, dus dat is vast niet haalbaar. Dan maar gaan voor 65kg..
Ik ben bang dat als je nu gaat afvallen, je doorslaat. Net als dat bij mij is gebeurd (want ik heb ook jouw gewicht van nu gehad, en nog veel hoger ook). En als dát gebeurt, is de weg terug ontzettend lang. Want herstellen van ondergewicht is echt een hel, omdat je dan helemáál veel moet eten.
Ondergewicht is voor mij echt onmogelijk. Dat is me in die 4.5 jaar nog nooit "gelukt".
Maar ik zal verder niet op je inpraten. Je gaat naar de huisarts, en dat is goed. Ik hoop voor je dat er iets zinnigs uitkomt.
Tot slot nog even deze:[afbeelding]Mooi plaatje, heel lief van je !
[...]
Ik weet niet of ik nu hele foute dingen ga zeggen, maar op zich is er niets mis met 'voorwaarden hebben'. Denk ik. Stel dat jij afvalt tot 65 kilo, gelukkig bent met dat gewicht en het ook stabiel kan houden door normaal te eten. Wat is daar mis mee?
In principe niets natuurlijk
Maarrrrrrrrrr.......... KUN je stoppen bij 65 kilo? En BEN je dan gelukkig? Dat is de vraag, want bij iemand met een eetstoornis is het nooit goed. Als je verlangt naar afvallen, ben je naar je idee nooit dun genoeg.
Het liefst zou ik een kgtje of 60 wegen. 63 is het laagste wat ik ooit gewogen heb, dus dat is vast niet haalbaar. Dan maar gaan voor 65kg..
Ik ben bang dat als je nu gaat afvallen, je doorslaat. Net als dat bij mij is gebeurd (want ik heb ook jouw gewicht van nu gehad, en nog veel hoger ook). En als dát gebeurt, is de weg terug ontzettend lang. Want herstellen van ondergewicht is echt een hel, omdat je dan helemáál veel moet eten.
Ondergewicht is voor mij echt onmogelijk. Dat is me in die 4.5 jaar nog nooit "gelukt".
Maar ik zal verder niet op je inpraten. Je gaat naar de huisarts, en dat is goed. Ik hoop voor je dat er iets zinnigs uitkomt.
Tot slot nog even deze:[afbeelding]Mooi plaatje, heel lief van je !
dinsdag 24 april 2012 om 02:03
quote:Bluebirds schreef op 23 april 2012 @ 22:04:
Eleine, ik wilde je even succes wensen voor morgen. ik hoop echt dat je eerlijk kan zijn tegen je huisarts en het niet gaat afzwakken. Ook al verzet je je ertegen, er moet echt iets voor jou gaan gebeuren.Dankjewel bluebirds . Ik zal morgenavond even laten weten hoe het gesprek ging.
Eleine, ik wilde je even succes wensen voor morgen. ik hoop echt dat je eerlijk kan zijn tegen je huisarts en het niet gaat afzwakken. Ook al verzet je je ertegen, er moet echt iets voor jou gaan gebeuren.Dankjewel bluebirds . Ik zal morgenavond even laten weten hoe het gesprek ging.
dinsdag 24 april 2012 om 10:07
Hmmm ik werd vandaag echt onwijs gespannen wakker. Ik zie de afspraak niet meer zitten. Vandaag weer een stukje afgevallen, 72.8-->72.3kg. Ik merk dat ik minder vaak negatieve gedachten heb. Ze blijven gewoon weg. Door de honger en de gewichtsvermindering denk ik.
Gisteren zei de vriendin vanwaar ik mijn weegschaal terug gehaald heb, dat ze zich eigenlijk met hand en tand had moeten verzetten maar dat ze net wakker was en ietwat overrompeld. Lief van d'r maar de enige manier om dat te fixen was verstoppen.
Ik merk dat het nu al weer slechter gaat. Dat gaat zó snel.. At ik vorige week nog wel 3x per dag een maaltijd... At ik gisteren 2 mandarijnen, 2 pakjes liga (4koekjes) en 1 kopje yoghurt en stond ik al weer te trillen op mijn benen.
Ik ga het vanmiddag allemaal maar vertellen en dan zien we wel verder.
Gisteren zei de vriendin vanwaar ik mijn weegschaal terug gehaald heb, dat ze zich eigenlijk met hand en tand had moeten verzetten maar dat ze net wakker was en ietwat overrompeld. Lief van d'r maar de enige manier om dat te fixen was verstoppen.
Ik merk dat het nu al weer slechter gaat. Dat gaat zó snel.. At ik vorige week nog wel 3x per dag een maaltijd... At ik gisteren 2 mandarijnen, 2 pakjes liga (4koekjes) en 1 kopje yoghurt en stond ik al weer te trillen op mijn benen.
Ik ga het vanmiddag allemaal maar vertellen en dan zien we wel verder.
dinsdag 24 april 2012 om 13:19
dinsdag 24 april 2012 om 13:20
quote:eleine schreef op 24 april 2012 @ 10:07:
Hmmm ik werd vandaag echt onwijs gespannen wakker. Ik zie de afspraak niet meer zitten. Vandaag weer een stukje afgevallen, 72.8-->72.3kg. Ik merk dat ik minder vaak negatieve gedachten heb. Ze blijven gewoon weg. Door de honger en de gewichtsvermindering denk ik.
Gisteren zei de vriendin vanwaar ik mijn weegschaal terug gehaald heb, dat ze zich eigenlijk met hand en tand had moeten verzetten maar dat ze net wakker was en ietwat overrompeld. Lief van d'r maar de enige manier om dat te fixen was verstoppen.
Ik merk dat het nu al weer slechter gaat. Dat gaat zó snel.. At ik vorige week nog wel 3x per dag een maaltijd... At ik gisteren 2 mandarijnen, 2 pakjes liga (4koekjes) en 1 kopje yoghurt en stond ik al weer te trillen op mijn benen.
Ik ga het vanmiddag allemaal maar vertellen en dan zien we wel verder.Die afspraak zie je niet meer zitten, waarom niet?
Hmmm ik werd vandaag echt onwijs gespannen wakker. Ik zie de afspraak niet meer zitten. Vandaag weer een stukje afgevallen, 72.8-->72.3kg. Ik merk dat ik minder vaak negatieve gedachten heb. Ze blijven gewoon weg. Door de honger en de gewichtsvermindering denk ik.
Gisteren zei de vriendin vanwaar ik mijn weegschaal terug gehaald heb, dat ze zich eigenlijk met hand en tand had moeten verzetten maar dat ze net wakker was en ietwat overrompeld. Lief van d'r maar de enige manier om dat te fixen was verstoppen.
Ik merk dat het nu al weer slechter gaat. Dat gaat zó snel.. At ik vorige week nog wel 3x per dag een maaltijd... At ik gisteren 2 mandarijnen, 2 pakjes liga (4koekjes) en 1 kopje yoghurt en stond ik al weer te trillen op mijn benen.
Ik ga het vanmiddag allemaal maar vertellen en dan zien we wel verder.Die afspraak zie je niet meer zitten, waarom niet?
dinsdag 24 april 2012 om 13:24
quote:Lotte35 schreef op 23 april 2012 @ 21:25:
[...]
Ik weet niet of ik nu hele foute dingen ga zeggen, maar op zich is er niets mis met 'voorwaarden hebben'. Denk ik. Stel dat jij afvalt tot 65 kilo, gelukkig bent met dat gewicht en het ook stabiel kan houden door normaal te eten. Wat is daar mis mee?
Maarrrrrrrrrr.......... KUN je stoppen bij 65 kilo? En BEN je dan gelukkig? Dat is de vraag, want bij iemand met een eetstoornis is het nooit goed. Als je verlangt naar afvallen, ben je naar je idee nooit dun genoeg.
Ik ben bang dat als je nu gaat afvallen, je doorslaat. Net als dat bij mij is gebeurd (want ik heb ook jouw gewicht van nu gehad, en nog veel hoger ook). En als dát gebeurt, is de weg terug ontzettend lang. Want herstellen van ondergewicht is echt een hel, omdat je dan helemáál veel moet eten.
Maar ik zal verder niet op je inpraten. Je gaat naar de huisarts, en dat is goed. Ik hoop voor je dat er iets zinnigs uitkomt.
het is bij haar niet alleen het doorslaan in afvallen. Dit is echt een typisch beeld van een eetstoornis. Niet alleen haar gevoel van eigenwaarde hangt af van haar gewicht, en de focus op afvallen en meer willen afvallen. Haar gemoedstoestand, haar gevoel, haar gedachten zijn verweven met wat ze eet en hoe ze zich daarover voelt. Te veel eten is een slecht gevoel over zichzelf, hongergevoel brengt rust. Niet alleen die kilo's op de weegschaal zijn belangrijk, maar het gevoel hangt echt van uur tot uur samen met eten/niet-eten en daarover nadenken, de hele dag door.
[...]
Ik weet niet of ik nu hele foute dingen ga zeggen, maar op zich is er niets mis met 'voorwaarden hebben'. Denk ik. Stel dat jij afvalt tot 65 kilo, gelukkig bent met dat gewicht en het ook stabiel kan houden door normaal te eten. Wat is daar mis mee?
Maarrrrrrrrrr.......... KUN je stoppen bij 65 kilo? En BEN je dan gelukkig? Dat is de vraag, want bij iemand met een eetstoornis is het nooit goed. Als je verlangt naar afvallen, ben je naar je idee nooit dun genoeg.
Ik ben bang dat als je nu gaat afvallen, je doorslaat. Net als dat bij mij is gebeurd (want ik heb ook jouw gewicht van nu gehad, en nog veel hoger ook). En als dát gebeurt, is de weg terug ontzettend lang. Want herstellen van ondergewicht is echt een hel, omdat je dan helemáál veel moet eten.
Maar ik zal verder niet op je inpraten. Je gaat naar de huisarts, en dat is goed. Ik hoop voor je dat er iets zinnigs uitkomt.
het is bij haar niet alleen het doorslaan in afvallen. Dit is echt een typisch beeld van een eetstoornis. Niet alleen haar gevoel van eigenwaarde hangt af van haar gewicht, en de focus op afvallen en meer willen afvallen. Haar gemoedstoestand, haar gevoel, haar gedachten zijn verweven met wat ze eet en hoe ze zich daarover voelt. Te veel eten is een slecht gevoel over zichzelf, hongergevoel brengt rust. Niet alleen die kilo's op de weegschaal zijn belangrijk, maar het gevoel hangt echt van uur tot uur samen met eten/niet-eten en daarover nadenken, de hele dag door.
dinsdag 24 april 2012 om 14:13
Meid, wat vervelend. En wat doe je jezelf aan. Ik schrik wel van je lijstjes, want die zijn zeer ongezond. Is het niet een idee om samen met je begeleider een weekmenu vast te stellen en dat je precies eet wat er op dat menu staat? Inclusief gezonde voedingsstoffen dus. Dan heb je nog steeds die 'controle', maar op een positieve manier. Dan eet je beter, verantwoorder en misschien is een mooie bijkomstigheid dat je je lijf mooier gaat vinden, omdat je het dan letterlijk meer verwent. Dus: maak dat schema, ga lekker sporten en je wordt gespierder. Dat is mooier dan dunner zonder spieren!
