Lijf & Lijn
alle pijlers
Ik krijg de knop niet om... (afvallen)
maandag 19 augustus 2024 om 19:49
Ik lees al een tijdje mee op het forum, maar toch maar eens een eigen account aangemaakt.
Het afvallen lukt me niet... Waarom? Geen flauw idee.
We zijn ruim 7 jaar bezig voor een tweede kindje. Ik ben 40 kilo te zwaar maar toen we voor het eerst bij de gyneacoloog kwamen nog niet. 40 kilo eraan gegeten in 7 jaar.
Ik weet dondersgoed hoe ik moet afvallen. Een calorietekort (berekend naar wat ik nodig heb), gezonde recepten, voldoende beweging (al lukt dat momenteel even niet), ik weet welke kwark ik moet switchen voor de "gezondere" en ga zo maar door.
Toch wil het me niet lukken. Om me heen raken vrienden en kennissen zwanger van hun 1e. Ons kind is inmiddels al 8 want wij waren er "perongeluk" vroeg bij.
Je zou zeggen dat een kinderwens de grootste motivatie is om af te vallen, maar mijn brein denkt daar anders over.
Ochtend tot middag gaat het goed. Totdat we richting de avond gaan en dan begint het duiveltje in mijn hoofd te praten, die vervolgens zo'n "paniek" in mijn hoofd creeërt dat ik na werk de kop verkeerd heb en naar de winkel ren. Dat duiveltje gaat de strijd aan met het engeltje in mijn hoofd. Dus tegen de tijd dat ik thuis ben, ben ik zo overprikkeld van die ruzie in mijn hoofd dat ik al 100x bedacht heb wat ik ga snacken.
Snacken is bij mij niet een pak koekjes. Nee, dat is een zak chips, energy drink, kant-en klare lasagnette of gewoon een pizza. En savonds tijdens het avondeten, eet ik gerust nog eens mee.
Mijn man heeft de hoop al opgegeven. Hoe boos of medelijdend hij ook doet, als ik de kop verkeerd heb ren ik naar de winkel, want snacks in huis hebben we sowieso bijna nooit. Hij gaat de strijd dus niet meer aan.
Ik wil zo graag afvallen want hoe ik me nu voel is ook niet tof. De moeheid en alle lichamelijk ongemakken.
Ben bekend met meerdere problemen: endometriose, pms, pds, pcos...
Wat is er toch mis met me? Waarom lukt het me niet door te zetten ondanks dat de drang voor een 2e kindje en een gezonder lichaam zo groot is?
Het afvallen lukt me niet... Waarom? Geen flauw idee.
We zijn ruim 7 jaar bezig voor een tweede kindje. Ik ben 40 kilo te zwaar maar toen we voor het eerst bij de gyneacoloog kwamen nog niet. 40 kilo eraan gegeten in 7 jaar.
Ik weet dondersgoed hoe ik moet afvallen. Een calorietekort (berekend naar wat ik nodig heb), gezonde recepten, voldoende beweging (al lukt dat momenteel even niet), ik weet welke kwark ik moet switchen voor de "gezondere" en ga zo maar door.
Toch wil het me niet lukken. Om me heen raken vrienden en kennissen zwanger van hun 1e. Ons kind is inmiddels al 8 want wij waren er "perongeluk" vroeg bij.
Je zou zeggen dat een kinderwens de grootste motivatie is om af te vallen, maar mijn brein denkt daar anders over.
Ochtend tot middag gaat het goed. Totdat we richting de avond gaan en dan begint het duiveltje in mijn hoofd te praten, die vervolgens zo'n "paniek" in mijn hoofd creeërt dat ik na werk de kop verkeerd heb en naar de winkel ren. Dat duiveltje gaat de strijd aan met het engeltje in mijn hoofd. Dus tegen de tijd dat ik thuis ben, ben ik zo overprikkeld van die ruzie in mijn hoofd dat ik al 100x bedacht heb wat ik ga snacken.
Snacken is bij mij niet een pak koekjes. Nee, dat is een zak chips, energy drink, kant-en klare lasagnette of gewoon een pizza. En savonds tijdens het avondeten, eet ik gerust nog eens mee.
Mijn man heeft de hoop al opgegeven. Hoe boos of medelijdend hij ook doet, als ik de kop verkeerd heb ren ik naar de winkel, want snacks in huis hebben we sowieso bijna nooit. Hij gaat de strijd dus niet meer aan.
Ik wil zo graag afvallen want hoe ik me nu voel is ook niet tof. De moeheid en alle lichamelijk ongemakken.
Ben bekend met meerdere problemen: endometriose, pms, pds, pcos...
Wat is er toch mis met me? Waarom lukt het me niet door te zetten ondanks dat de drang voor een 2e kindje en een gezonder lichaam zo groot is?
maandag 26 augustus 2024 om 14:24
bijtie schreef: ↑26-08-2024 12:25Je zegt hetzelfde als de mensen tegen wie je ageert.
TO moet de handschoen oppakken en de moeilijke weg bewandelen als ze verandering wil in haar leven.
Of niet en dan blijft ze te zwaar.
Aangezien wij mensen niet over een knop of ander mechanisch bedieningspaneel beschikken ligt daar niet de oplossing.
En toch kun je soms door een voorval, een ervaring, iets wat je ergens leest, of wat dan ook, ineens heel anders ergens tegenaan kijken, waardoor je worsteling ineens wat makkelijker wordt. Ik snap wel dat TO naar zo’n figuurlijke knop op zoek is.
Want besluiten om het anders te doen en dat dan ook uitvoeren is bij een verslaving veel ingewikkelder dan het klinkt. De keren dat ik besloot nu echt, echt, echt te stoppen met die eetbuien zijn ontelbaar. En de keren dat dat niet lukte zijn even ontelbaar.
De “oplossing” zal wel ergens in het midden liggen. Zolang die figuurlijke knop niet gevonden is toch maar ergens beginnen, met kleine stapjes. Daarvoor zijn in dit topic al goede tips gegeven.
maandag 26 augustus 2024 om 14:38
Klopt... Het gaat in dit geval ook niet om een echte knop. Het gaat om de spreekwoordelijke. Ik weet ook echt wel dat er geen knop voor is.Neuloosi schreef: ↑26-08-2024 14:24En toch kun je soms door een voorval, een ervaring, iets wat je ergens leest, of wat dan ook, ineens heel anders ergens tegenaan kijken, waardoor je worsteling ineens wat makkelijker wordt. Ik snap wel dat TO naar zo’n figuurlijke knop op zoek is.
Want besluiten om het anders te doen en dat dan ook uitvoeren is bij een verslaving veel ingewikkelder dan het klinkt. De keren dat ik besloot nu echt, echt, echt te stoppen met die eetbuien zijn ontelbaar. En de keren dat dat niet lukte zijn even ontelbaar.
De “oplossing” zal wel ergens in het midden liggen. Zolang die figuurlijke knop niet gevonden is toch maar ergens beginnen, met kleine stapjes. Daarvoor zijn in dit topic al goede tips gegeven.
De harde woorden van Lize dat ik een dikke moeke ben zijn wel binnengekomen hoor. Ik heb sinds woensdag al niet meer gesnackt/vreetbui gehad/meltdown gehad. Het heeft me ergens wél gemotiveerd - hoe hard de woorden ook waren
maandag 26 augustus 2024 om 15:43
Klopt, een (zoveelste) acute stoppoging is juist onderdeel van verslavingsgedrag.
Hoewel er is altijd dat ene verhaal van Pietje Puk die na 30 jaar een pakje per dag terstond nooit meer een sigaret heeft aangeraakt. Maar of dat met eten ook zo werkt?
maandag 26 augustus 2024 om 18:43
Dat is een mooi begin!kuonam schreef: ↑26-08-2024 14:38Klopt... Het gaat in dit geval ook niet om een echte knop. Het gaat om de spreekwoordelijke. Ik weet ook echt wel dat er geen knop voor is.
De harde woorden van Lize dat ik een dikke moeke ben zijn wel binnengekomen hoor. Ik heb sinds woensdag al niet meer gesnackt/vreetbui gehad/meltdown gehad. Het heeft me ergens wél gemotiveerd - hoe hard de woorden ook waren
maandag 26 augustus 2024 om 19:00
Hoi TO,
Heel herkenbaar wat je schrijft over dat het vooral misgaat als je man er niet is en ik zag ook ergens iets staan over nooit een vol of verzadigingsgevoel hebben.
Ik had en heb nog steeds ook overgewicht, maar ik heb een tijdje geleden iets heel onverwachts gevonden wat me veel meer blijkt te helpen dan ik had durven hopen; acupunctuur.
Ik ben nu zo'n 20 jaar bezig met op en af allerlei soorten diëten en het liep met de wilskracht uiteindelijk steeds af omdat ik geen verzadigingsgevoel kende. Ik overdrijf niet als ik zeg dat ik in een restaurant 2 driegangenmenu's op kon. Na 1 driegangenmenu zat ik totaal niet vol, laat staan een gewoon bord avondeten. En het was niet zo dat ik overdag te weinig at. Het was mede daardoor een enorme strijd om niet te veel te eten en ik had daarnaast een grote hang naar suiker/chocolade. Ongeveer een jaar geleden las ik over iemand die was afgevallen met acupunctuur en daar had ik nog nooit aan gedacht in dit verband.
Ik ben helemaal niet argwanend t.o.v. alternatieve geneeswijzen, maar dit leek me in eerste instantie toch wel een 'te mooi om waar te zijn.' Uiteindelijk toch geprobeerd en nu na maanden ben ik nog steeds verrast hoe goed het voor me werkt. Ik krijg trouwens behalve de naalden ook kruiden mee en ademhalingsoefeningen voor elke dag.
Het zal ongetwijfeld niet bij iedereen passen, maar ik wilde het je toch meegeven. Het voelt trouwens niet per se als een quick fix, want ik oefen elke dag met minder willen eten, maar de strijd is lang zo zwaar niet als alle eerdere jaren en pogingen. Ik snap je worsteling heel erg goed. En heel erg goed dat je al bijna een week zonder snack/vreetbui hebt gehad
Heel herkenbaar wat je schrijft over dat het vooral misgaat als je man er niet is en ik zag ook ergens iets staan over nooit een vol of verzadigingsgevoel hebben.
Ik had en heb nog steeds ook overgewicht, maar ik heb een tijdje geleden iets heel onverwachts gevonden wat me veel meer blijkt te helpen dan ik had durven hopen; acupunctuur.
Ik ben nu zo'n 20 jaar bezig met op en af allerlei soorten diëten en het liep met de wilskracht uiteindelijk steeds af omdat ik geen verzadigingsgevoel kende. Ik overdrijf niet als ik zeg dat ik in een restaurant 2 driegangenmenu's op kon. Na 1 driegangenmenu zat ik totaal niet vol, laat staan een gewoon bord avondeten. En het was niet zo dat ik overdag te weinig at. Het was mede daardoor een enorme strijd om niet te veel te eten en ik had daarnaast een grote hang naar suiker/chocolade. Ongeveer een jaar geleden las ik over iemand die was afgevallen met acupunctuur en daar had ik nog nooit aan gedacht in dit verband.
Ik ben helemaal niet argwanend t.o.v. alternatieve geneeswijzen, maar dit leek me in eerste instantie toch wel een 'te mooi om waar te zijn.' Uiteindelijk toch geprobeerd en nu na maanden ben ik nog steeds verrast hoe goed het voor me werkt. Ik krijg trouwens behalve de naalden ook kruiden mee en ademhalingsoefeningen voor elke dag.
Het zal ongetwijfeld niet bij iedereen passen, maar ik wilde het je toch meegeven. Het voelt trouwens niet per se als een quick fix, want ik oefen elke dag met minder willen eten, maar de strijd is lang zo zwaar niet als alle eerdere jaren en pogingen. Ik snap je worsteling heel erg goed. En heel erg goed dat je al bijna een week zonder snack/vreetbui hebt gehad
dinsdag 27 augustus 2024 om 08:44
De eerste stap heb je al gezet. Je hebt een afspraak bij je huisarts gemaakt. Wanneer heb je die afspraak? En wat goed dat je al een week niet meer gesnaaid hebt! Maar ik vinden woorden zoals "vette moeke" nog steeds onbeschoft en dat moet echt anders.kuonam schreef: ↑26-08-2024 14:38Klopt... Het gaat in dit geval ook niet om een echte knop. Het gaat om de spreekwoordelijke. Ik weet ook echt wel dat er geen knop voor is.
De harde woorden van Lize dat ik een dikke moeke ben zijn wel binnengekomen hoor. Ik heb sinds woensdag al niet meer gesnackt/vreetbui gehad/meltdown gehad. Het heeft me ergens wél gemotiveerd - hoe hard de woorden ook waren
Je pense donc je suis
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
