Ik moest iets ondernemen #3 gastric bypass!

Omdat we het vorige topic vol gekletst hebben gaan we hier verder.



Over leven met een gastric bypass.

Oorspronkelijk opende ik dit topic bijna een jaar geleden. Bijna 130 kilo en gefrustreerd omdat het me met geen mogelijkheid lukte om definitief af te vallen.

Ik overwoog de keuze te maken voor een gastric bypass, een operatie die hopelijk definitief het tij zou keren.

Omdat ik wist dat ik op deze manier, met dit gewicht, de honderd niet zou halen. En dat was ik wel van plan.



Inmiddels is het bijna vijf maanden geleden dat ik geopereerd ben. 16 december 2015 kreeg ik mijn gastric bypass.

Inmiddels ben ik bijna 30 kilo lichter en verbaas ik me nog elke dag over hoeveel meer ik kan, dan toen.

Ik ben er nog niet, nog lang niet, maar ik ben op de goede weg.



Inmiddels groeide dit topic niet alleen uit tot een soort virtueel dagboek voor mij, maar wisselden we van gedachten met nog veel meer mensen in hetzelfde schuitje.

Ik hoop dat we daar hier mee verder kunnen gaan.



En omdat ik niet wil vergeten waar ik vandaan kom, hieronder mijn oorspronkelijke OP van het vorige topic, die ik schreef op 15 augustus 2015;



Oorspronkelijk had ik mijn topic van een jaar geleden geupdate, maar omdat er telkens reacties komen op de -niet meer zo relevante- OP is het misschien handiger toch een nieuw topic te openen.



De korte samenvatting; ik ben veel te dik. Morbide obesitas.

En ja, dat brengt klachten met zich mee. Ik ben net 30 geworden en ik slik pillen voor mijn hoge bloeddruk. Ik voel me slap en lusteloos. Ik heb een belachelijk slechte conditie, ik heb last van mijn gewrichten. En ik beweer altijd dat ik geen last heb van mijn overgewicht, maar dat is wel zo.



Dus, er moet iets gebeuren. En iets drastisch, iets dat werkt.

Want 39231 dieetpogingen later ben ik nog altijd gewoon veel te dik. Ik heb het met diëtistes geprobeerd, op eigen kracht, meer bewegen, gewoon gezond eten, maffe diëten.... Ik heb zelfs een paar maanden geleden dieetpillen gekocht. Wat uiteraard voor geen meter werkt, behalve dat je er stinkende scheten van laat.

Mijn huisarts heeft me doorgestuurd naar het ziekenhuis, naar de obesitaskliniek. Mijn huisarts denkt dat een gastric bypass de enige echte blijvende oplossing gaat zijn voor mij, dus we gaan het eens bekijken.



De laatste weken heb ik heel, heel veel na gedacht. Over mijn leven nu, over de impact van zo'n operatie, over hoe mijn leven er na de operatie uit zal zien.... Ik kan het me eigenlijk niet helemaal voorstellen.

Ik weet dat het geen wondermiddel is. Ik weet dat het slechts een hulpmiddel is. Ik weet dat ik nog steeds mijn levensstijl om moet gooien maar zoals ik het begrijp van mensen die een gastric bypass gehad hebben gaat dat na de operatie zoveel makkelijker zijn...



Anyhow, 24 augustus heb ik een informatiebijeenkomst in het ziekenhuis. Als ik dan door durf te zetten volgt een screeningsochtend en daarna een eventueel akkoord voor de operatie.



Wat ik dus in mijn vorige topic ook vroeg, waren ervaringen van mensen die eventueel een gastric bypass ondergaan hebben.

Zouden jullie het me aanraden of absoluut niet? In hoeverre heeft het je geholpen? En misschien zijn er ook mensen met een negatieve ervaring? Ook die zijn uiteraard welkom.



In het vorige topic heb ik al heel veel lieve, leuke fijne reacties gehad.

De reden dat ik dit topic toch opnieuw open is omdat ik zo heerlijk van me af kan schrijven, en ik heel veel heb aan de input van mensen die het traject al doorlopen hebben.

Dus bij deze gewoon een nieuw topic dat voortborduurt op het zelfde, omdat de OP van het vorige topic totaal niet up to date meer is.

Wat ik dus vooral wil met dit topic is ervaringen uitwisselen, en misschien gewoon af en toe een schop onder mijn kont of hart onder de riem

Willen diegenen die Hats graag willen bashen daar misschien een apart topic voor openen en dat niet hier doen? Danku.



Misschien is het ook een idee om te accepteren dat mensen soms van mening kunnen verschillen, ofzo. Ik geef maar een suggestie.

quote:hatsetats schreef op 16 augustus 2016 @ 19:50:

[...]



Hier moet ik echt om lachen



Ik vond het wel een plan, het grote Hats-bash-topic ofzo.

Het wordt zo'n topicvervuiling dit. En al staat iemand anders in het afvalproces dan jij of ik, ik geloof dat wij het ook niet op alle fronten eens zijn, kun je elkaar nog wel in de waarde laten.

Als jij je methode gevonden hebt op de manier zoals jij het doet, prima. Heb ik een andere methode? Ook prima. Als het voor ons maar werkt.

Daar doelde ik op Calvijn, ik vind dat altijd zo'n bizarre uitdrukking, dat iemand het heeft over zijn buik als zijnde "maag".

Je maag is een orgaan. Die zie je per definitie niet zitten aan de buitenkant. Zelfs als je maag inderdaad opgerekt is zoals bij sommige obese mensen, dan nog zie je daar geen zak van aan de buitenkant.

Alles wat je ziet wat al dan niet voorbij je borsten komt, is gewoon buikvet. Je buik dus.



Misschien ben ik een letterneuker wat dat betreft, maar dat soort uitdrukkingen krijg ik jeuk van

Moet ik m dan maar openen?

Dan vind ik jou ook raar

Ik gebruik vast weer uitdrukkingen die jullie heel stom vinden. Dat zal ik dan ook maar accepteren.



Op de schaal van letterneuken; tis te hopen dat na een GBP je tieten groter zijn dan je restmaag

Dat valt bij mij nog relatief mee. Ik had cup F en vaak zelfs G dus ik had nooit pronte borstjes, maar ze hangen nog niet veel dieper dan voordien

Ze zijn wel bijna twee cupmaten gekrompen. Zit nu tussen E en F in.

Ik hoop dat ik nog niet klaar ben, mijn lijf lijkt er nog steeds anders over te denken.

Volgens mij ben ik in twee weken tijd geen zak afgevallen.



Maar goed, in centimeters zou het iets moeten schelen want die ene broek kreeg ik wel dicht nu, en vroegah niet. Morgen maar eens alles nameten.

Vandaag thuis. Sinds vanmiddag ofzo. Nu vooral veel was gedraaid