Lijf & Lijn
alle pijlers
Ik moest iets ondernemen #3 gastric bypass!
vrijdag 13 mei 2016 om 10:14
Omdat we het vorige topic vol gekletst hebben gaan we hier verder.
Over leven met een gastric bypass.
Oorspronkelijk opende ik dit topic bijna een jaar geleden. Bijna 130 kilo en gefrustreerd omdat het me met geen mogelijkheid lukte om definitief af te vallen.
Ik overwoog de keuze te maken voor een gastric bypass, een operatie die hopelijk definitief het tij zou keren.
Omdat ik wist dat ik op deze manier, met dit gewicht, de honderd niet zou halen. En dat was ik wel van plan.
Inmiddels is het bijna vijf maanden geleden dat ik geopereerd ben. 16 december 2015 kreeg ik mijn gastric bypass.
Inmiddels ben ik bijna 30 kilo lichter en verbaas ik me nog elke dag over hoeveel meer ik kan, dan toen.
Ik ben er nog niet, nog lang niet, maar ik ben op de goede weg.
Inmiddels groeide dit topic niet alleen uit tot een soort virtueel dagboek voor mij, maar wisselden we van gedachten met nog veel meer mensen in hetzelfde schuitje.
Ik hoop dat we daar hier mee verder kunnen gaan.
En omdat ik niet wil vergeten waar ik vandaan kom, hieronder mijn oorspronkelijke OP van het vorige topic, die ik schreef op 15 augustus 2015;
Oorspronkelijk had ik mijn topic van een jaar geleden geupdate, maar omdat er telkens reacties komen op de -niet meer zo relevante- OP is het misschien handiger toch een nieuw topic te openen.
De korte samenvatting; ik ben veel te dik. Morbide obesitas.
En ja, dat brengt klachten met zich mee. Ik ben net 30 geworden en ik slik pillen voor mijn hoge bloeddruk. Ik voel me slap en lusteloos. Ik heb een belachelijk slechte conditie, ik heb last van mijn gewrichten. En ik beweer altijd dat ik geen last heb van mijn overgewicht, maar dat is wel zo.
Dus, er moet iets gebeuren. En iets drastisch, iets dat werkt.
Want 39231 dieetpogingen later ben ik nog altijd gewoon veel te dik. Ik heb het met diëtistes geprobeerd, op eigen kracht, meer bewegen, gewoon gezond eten, maffe diëten.... Ik heb zelfs een paar maanden geleden dieetpillen gekocht. Wat uiteraard voor geen meter werkt, behalve dat je er stinkende scheten van laat.
Mijn huisarts heeft me doorgestuurd naar het ziekenhuis, naar de obesitaskliniek. Mijn huisarts denkt dat een gastric bypass de enige echte blijvende oplossing gaat zijn voor mij, dus we gaan het eens bekijken.
De laatste weken heb ik heel, heel veel na gedacht. Over mijn leven nu, over de impact van zo'n operatie, over hoe mijn leven er na de operatie uit zal zien.... Ik kan het me eigenlijk niet helemaal voorstellen.
Ik weet dat het geen wondermiddel is. Ik weet dat het slechts een hulpmiddel is. Ik weet dat ik nog steeds mijn levensstijl om moet gooien maar zoals ik het begrijp van mensen die een gastric bypass gehad hebben gaat dat na de operatie zoveel makkelijker zijn...
Anyhow, 24 augustus heb ik een informatiebijeenkomst in het ziekenhuis. Als ik dan door durf te zetten volgt een screeningsochtend en daarna een eventueel akkoord voor de operatie.
Wat ik dus in mijn vorige topic ook vroeg, waren ervaringen van mensen die eventueel een gastric bypass ondergaan hebben.
Zouden jullie het me aanraden of absoluut niet? In hoeverre heeft het je geholpen? En misschien zijn er ook mensen met een negatieve ervaring? Ook die zijn uiteraard welkom.
In het vorige topic heb ik al heel veel lieve, leuke fijne reacties gehad.
De reden dat ik dit topic toch opnieuw open is omdat ik zo heerlijk van me af kan schrijven, en ik heel veel heb aan de input van mensen die het traject al doorlopen hebben.
Dus bij deze gewoon een nieuw topic dat voortborduurt op het zelfde, omdat de OP van het vorige topic totaal niet up to date meer is.
Wat ik dus vooral wil met dit topic is ervaringen uitwisselen, en misschien gewoon af en toe een schop onder mijn kont of hart onder de riem
Over leven met een gastric bypass.
Oorspronkelijk opende ik dit topic bijna een jaar geleden. Bijna 130 kilo en gefrustreerd omdat het me met geen mogelijkheid lukte om definitief af te vallen.
Ik overwoog de keuze te maken voor een gastric bypass, een operatie die hopelijk definitief het tij zou keren.
Omdat ik wist dat ik op deze manier, met dit gewicht, de honderd niet zou halen. En dat was ik wel van plan.
Inmiddels is het bijna vijf maanden geleden dat ik geopereerd ben. 16 december 2015 kreeg ik mijn gastric bypass.
Inmiddels ben ik bijna 30 kilo lichter en verbaas ik me nog elke dag over hoeveel meer ik kan, dan toen.
Ik ben er nog niet, nog lang niet, maar ik ben op de goede weg.
Inmiddels groeide dit topic niet alleen uit tot een soort virtueel dagboek voor mij, maar wisselden we van gedachten met nog veel meer mensen in hetzelfde schuitje.
Ik hoop dat we daar hier mee verder kunnen gaan.
En omdat ik niet wil vergeten waar ik vandaan kom, hieronder mijn oorspronkelijke OP van het vorige topic, die ik schreef op 15 augustus 2015;
Oorspronkelijk had ik mijn topic van een jaar geleden geupdate, maar omdat er telkens reacties komen op de -niet meer zo relevante- OP is het misschien handiger toch een nieuw topic te openen.
De korte samenvatting; ik ben veel te dik. Morbide obesitas.
En ja, dat brengt klachten met zich mee. Ik ben net 30 geworden en ik slik pillen voor mijn hoge bloeddruk. Ik voel me slap en lusteloos. Ik heb een belachelijk slechte conditie, ik heb last van mijn gewrichten. En ik beweer altijd dat ik geen last heb van mijn overgewicht, maar dat is wel zo.
Dus, er moet iets gebeuren. En iets drastisch, iets dat werkt.
Want 39231 dieetpogingen later ben ik nog altijd gewoon veel te dik. Ik heb het met diëtistes geprobeerd, op eigen kracht, meer bewegen, gewoon gezond eten, maffe diëten.... Ik heb zelfs een paar maanden geleden dieetpillen gekocht. Wat uiteraard voor geen meter werkt, behalve dat je er stinkende scheten van laat.
Mijn huisarts heeft me doorgestuurd naar het ziekenhuis, naar de obesitaskliniek. Mijn huisarts denkt dat een gastric bypass de enige echte blijvende oplossing gaat zijn voor mij, dus we gaan het eens bekijken.
De laatste weken heb ik heel, heel veel na gedacht. Over mijn leven nu, over de impact van zo'n operatie, over hoe mijn leven er na de operatie uit zal zien.... Ik kan het me eigenlijk niet helemaal voorstellen.
Ik weet dat het geen wondermiddel is. Ik weet dat het slechts een hulpmiddel is. Ik weet dat ik nog steeds mijn levensstijl om moet gooien maar zoals ik het begrijp van mensen die een gastric bypass gehad hebben gaat dat na de operatie zoveel makkelijker zijn...
Anyhow, 24 augustus heb ik een informatiebijeenkomst in het ziekenhuis. Als ik dan door durf te zetten volgt een screeningsochtend en daarna een eventueel akkoord voor de operatie.
Wat ik dus in mijn vorige topic ook vroeg, waren ervaringen van mensen die eventueel een gastric bypass ondergaan hebben.
Zouden jullie het me aanraden of absoluut niet? In hoeverre heeft het je geholpen? En misschien zijn er ook mensen met een negatieve ervaring? Ook die zijn uiteraard welkom.
In het vorige topic heb ik al heel veel lieve, leuke fijne reacties gehad.
De reden dat ik dit topic toch opnieuw open is omdat ik zo heerlijk van me af kan schrijven, en ik heel veel heb aan de input van mensen die het traject al doorlopen hebben.
Dus bij deze gewoon een nieuw topic dat voortborduurt op het zelfde, omdat de OP van het vorige topic totaal niet up to date meer is.
Wat ik dus vooral wil met dit topic is ervaringen uitwisselen, en misschien gewoon af en toe een schop onder mijn kont of hart onder de riem
668, the neighbour of the Beast
woensdag 7 juni 2017 om 20:45
Ik sta sinds 3 weken op de wachtlijst om mijn sleeve om te zetten naar een gbp. Kan nog wel 5 tot 7 weken duren tot ik aan de beurt ben. Ook kan ze dan meteen mijn middenrif repareren want daar zit een breuk.
Ben nu wel klaar met de maagzuurklachten. Andere maagbeschermer gekregen, slik nu 80mg Esomeprazol per dag in plaats van 80mg Omeprazol maar merk totaal geen verschil.
Baal er ontzettend van dat ik nu 4,5 jaar na mijn sleeve opnieuw geopereerd moet worden, het is ruim 4 jaar goed gegaan en begin dit jaar kreeg ik opeens maagzuurklachten. Wat gewichtsverlies een bovengemiddeld resultaat en al 3 jaar stabiel.
Ben nu wel klaar met de maagzuurklachten. Andere maagbeschermer gekregen, slik nu 80mg Esomeprazol per dag in plaats van 80mg Omeprazol maar merk totaal geen verschil.
Baal er ontzettend van dat ik nu 4,5 jaar na mijn sleeve opnieuw geopereerd moet worden, het is ruim 4 jaar goed gegaan en begin dit jaar kreeg ik opeens maagzuurklachten. Wat gewichtsverlies een bovengemiddeld resultaat en al 3 jaar stabiel.
woensdag 7 juni 2017 om 22:05
Hier is het ruim 2,5 jaar geleden nog steeds stabiel. 60 kg minder en letterlijk gehalveerd. Nergens last van.
Nou ja... heb nu wel galstenen en bijbehorende kolieken gekregen. Had zo een enorme kramp steeds, ik dacht dat ik te snel had gegeten oid. Het was soms ook een tijd weg, maar terugkijkend heb ik dit al maanden. Maar kwam werd steeds vaker die vreselijke kramp. En toen ik eindelijk aan de bel trok was een echo dezelfde dag geregeld, heel fijn dat ze meteen serieus dit hebben opgepakt.
Ze zagen in mijn dossier ook wel dat ik nooit ergens last van heb gehad dus dit was wel licht alarmerend. Op de echo zag de arts heel veel galstenen. De galblaas moet eruit en dat zal binnenkort gebeuren. Dit moet door een bariatrisch chirurg worden gedaan vanwege de gastric bypass. Morgen een afspraak met de chirurg en dat is dezelfde als die de GBP bij mij heeft gedaan. Kan ik haar eindelijk bedanken voor haar goede werk.
Nou ja... heb nu wel galstenen en bijbehorende kolieken gekregen. Had zo een enorme kramp steeds, ik dacht dat ik te snel had gegeten oid. Het was soms ook een tijd weg, maar terugkijkend heb ik dit al maanden. Maar kwam werd steeds vaker die vreselijke kramp. En toen ik eindelijk aan de bel trok was een echo dezelfde dag geregeld, heel fijn dat ze meteen serieus dit hebben opgepakt.
Ze zagen in mijn dossier ook wel dat ik nooit ergens last van heb gehad dus dit was wel licht alarmerend. Op de echo zag de arts heel veel galstenen. De galblaas moet eruit en dat zal binnenkort gebeuren. Dit moet door een bariatrisch chirurg worden gedaan vanwege de gastric bypass. Morgen een afspraak met de chirurg en dat is dezelfde als die de GBP bij mij heeft gedaan. Kan ik haar eindelijk bedanken voor haar goede werk.
Ab imo pectore
woensdag 7 juni 2017 om 23:08
Mijn omzetting van sleeve naar gbp wordt helaas wel door een andere chirurg gedaan. Ben in 2012 geopereerd in het MCL door dokter Jan Apers, maar die werkt nu in het SFG in Rotterdam. Er jammer, hele aardige en kundige chirurg. Maar ik ga er vanuit dat Jutte, Van Den Bildt en Emous ook prima chirurgen zijn, heb nog geen idee wie van de 3 de operatie gaat doen, dat weet ik pas wanneer ik de operatiedatum heb.emmylou schreef: ↑07-06-2017 22:05Hier is het ruim 2,5 jaar geleden nog steeds stabiel. 60 kg minder en letterlijk gehalveerd. Nergens last van.
Nou ja... heb nu wel galstenen en bijbehorende kolieken gekregen. Had zo een enorme kramp steeds, ik dacht dat ik te snel had gegeten oid. Het was soms ook een tijd weg, maar terugkijkend heb ik dit al maanden. Maar kwam werd steeds vaker die vreselijke kramp. En toen ik eindelijk aan de bel trok was een echo dezelfde dag geregeld, heel fijn dat ze meteen serieus dit hebben opgepakt.
Ze zagen in mijn dossier ook wel dat ik nooit ergens last van heb gehad dus dit was wel licht alarmerend. Op de echo zag de arts heel veel galstenen. De galblaas moet eruit en dat zal binnenkort gebeuren. Dit moet door een bariatrisch chirurg worden gedaan vanwege de gastric bypass. Morgen een afspraak met de chirurg en dat is dezelfde als die de GBP bij mij heeft gedaan. Kan ik haar eindelijk bedanken voor haar goede werk.
donderdag 8 juni 2017 om 10:17
@emmylou Galstenen zijn een veelgehoorde klacht na gewichtsverlies. Weet je waarom de galblaas niet standaard verwijderd wordt bij een bariatrische operatie? Ze zijn dan toch al bezig in dat gebied. De galblaas zorgt voor vetafbraak. En als het goed is eet je niet heel veel vet meer. Kan je die galblaas net zo missen als een blinde darm.
dinsdag 13 juni 2017 om 21:47
dinsdag 13 juni 2017 om 21:52
Mijn galblaas is verwijderd door een andere chirurg dan die mijn gbp heeft gedaan. Ander ziekenhuis zelfs.emmylou schreef: ↑07-06-2017 22:05Hier is het ruim 2,5 jaar geleden nog steeds stabiel. 60 kg minder en letterlijk gehalveerd. Nergens last van.
Nou ja... heb nu wel galstenen en bijbehorende kolieken gekregen. Had zo een enorme kramp steeds, ik dacht dat ik te snel had gegeten oid. Het was soms ook een tijd weg, maar terugkijkend heb ik dit al maanden. Maar kwam werd steeds vaker die vreselijke kramp. En toen ik eindelijk aan de bel trok was een echo dezelfde dag geregeld, heel fijn dat ze meteen serieus dit hebben opgepakt.
Ze zagen in mijn dossier ook wel dat ik nooit ergens last van heb gehad dus dit was wel licht alarmerend. Op de echo zag de arts heel veel galstenen. De galblaas moet eruit en dat zal binnenkort gebeuren. Dit moet door een bariatrisch chirurg worden gedaan vanwege de gastric bypass. Morgen een afspraak met de chirurg en dat is dezelfde als die de GBP bij mij heeft gedaan. Kan ik haar eindelijk bedanken voor haar goede werk.
Waarom zou dat door een bariatrisch chirurg moeten?
Onsterfelijk Verheven
maandag 19 juni 2017 om 14:24
Hoe gaat het hier met alle pas geopereerden?
Ik zit nu net over de 4 maanden en afvallen gaat nog steeds als een tiet.
Inclusief pré dieet zit ik nu op de -38, afgelopen week de 2e natraject bijeenkomst gehad en tussen de 1e en de 2e zaten 8 weken.
Ik ben beide keren gemeten en gewogen en in die 8 weken ben ik precies 12 kilo afgevallen.
Dat is 1,5 kilo per week gemiddeld en ik heb dus niks te klagen.
Ik ben nog geen etenswaren tegengekomen die ik niet kan verdragen maar ik heb natuurlijk ook nog niet alles geprobeerd.
In het voor- en natraject wordt eigenlijk aangegeven dat je niet meer mag 'lijnen', je mag niet meer denken in restricties maar moet kijken naar wat goede brandstof is voor je lijf. De restricties kunnen er juist weer voor zorgen dat je in oude gewoontes vervalt van streng lijnen en weer helemaal los gaan.
Dat vind ik zelf nog heel lastig en ik kan het niet laten om als eerste naar de hoeveelheid kcal te kijken en altijd te kiezen voor de optie met de minste kcal, terwijl de optie met 20 kcal meer, ook meer eiwitten heeft bijvoorbeeld.
Vanuit het ziekenhuis hebben we ook een soort naslagwerk gekregen over voeding en daar staat zelfs een heel hoofdstuk in over 'uit eten gaan'
Wat je het best kunt nemen als je naar bv de italiaan, chinees of zelfs de MacDonalds of snackbar gaat.
Dus ik heb het ook aangedurfd om een paar patatjes, hapjes pizza en Mcwrap te proberen (niet allemaal tegelijk natuurlijk) en ook hier heb ik geen dumping of iets dergelijks van gehad.
Best lastig omdat ik het voor mijn gevoel dan 'verpest' maar ik moet juist minder krampachtig met eten om leren gaan.
Snoep, koek, chocola en chips, dus dingen die je makkelijk in huis haalt heb ik nog niet gehad en ben ik ook niet van plan, maar nu is dat nog makkelijk omdat het nog maar 4 maanden geleden is.
Maar ik moet een eetpatroon aanleren wat voor de rest van mijn leven haalbaar is en het zal heus niet zo zijn dat ik nooit weer een snoepje of chips eet, maar die balans, dat vind ik nog heel moeilijk.
Ik zit nu net over de 4 maanden en afvallen gaat nog steeds als een tiet.
Inclusief pré dieet zit ik nu op de -38, afgelopen week de 2e natraject bijeenkomst gehad en tussen de 1e en de 2e zaten 8 weken.
Ik ben beide keren gemeten en gewogen en in die 8 weken ben ik precies 12 kilo afgevallen.
Dat is 1,5 kilo per week gemiddeld en ik heb dus niks te klagen.
Ik ben nog geen etenswaren tegengekomen die ik niet kan verdragen maar ik heb natuurlijk ook nog niet alles geprobeerd.
In het voor- en natraject wordt eigenlijk aangegeven dat je niet meer mag 'lijnen', je mag niet meer denken in restricties maar moet kijken naar wat goede brandstof is voor je lijf. De restricties kunnen er juist weer voor zorgen dat je in oude gewoontes vervalt van streng lijnen en weer helemaal los gaan.
Dat vind ik zelf nog heel lastig en ik kan het niet laten om als eerste naar de hoeveelheid kcal te kijken en altijd te kiezen voor de optie met de minste kcal, terwijl de optie met 20 kcal meer, ook meer eiwitten heeft bijvoorbeeld.
Vanuit het ziekenhuis hebben we ook een soort naslagwerk gekregen over voeding en daar staat zelfs een heel hoofdstuk in over 'uit eten gaan'
Wat je het best kunt nemen als je naar bv de italiaan, chinees of zelfs de MacDonalds of snackbar gaat.
Dus ik heb het ook aangedurfd om een paar patatjes, hapjes pizza en Mcwrap te proberen (niet allemaal tegelijk natuurlijk) en ook hier heb ik geen dumping of iets dergelijks van gehad.
Best lastig omdat ik het voor mijn gevoel dan 'verpest' maar ik moet juist minder krampachtig met eten om leren gaan.
Snoep, koek, chocola en chips, dus dingen die je makkelijk in huis haalt heb ik nog niet gehad en ben ik ook niet van plan, maar nu is dat nog makkelijk omdat het nog maar 4 maanden geleden is.
Maar ik moet een eetpatroon aanleren wat voor de rest van mijn leven haalbaar is en het zal heus niet zo zijn dat ik nooit weer een snoepje of chips eet, maar die balans, dat vind ik nog heel moeilijk.
maandag 3 juli 2017 om 18:00
dinsdag 4 juli 2017 om 09:22
Sterkte. In het begin zal toch wel weer eventjes wennen zijn met eten. Ik weet nog dat het echt maanden heeft geduurd voordat ik de hoeveelheid kon eten die ze adviseerde. Dus ik denk dat je zeker in het begin wel iets zal afvallenAlieda-1984 schreef: ↑03-07-2017 18:00Nog een weekje te gaan, volgende week maandag EINDELIJK mijn redo operatie van sleeve naar gbp. Hopelijk daarna van mijn maagzuurklachten af.
Hoop alleen niet dat ik ook veel zal afvallen daarna, gezien ik al 3 jaar stabiel op gewicht ben en ben tevreden met het gewicht dat ik nu heb.
dinsdag 4 juli 2017 om 10:29
Wat mij verteld is: omdat het een iets andere techniek vergt en omdat ze mijn darmen helemaal gaan nakijken tijdens de operatie omdat de pijn ook nog een darmhernia kan betekenen.
Ab imo pectore
dinsdag 4 juli 2017 om 10:30
Geen idee, zou wel beter zijn als ze dat deden denk ik.MollyHooper schreef: ↑08-06-2017 10:17@emmylou Galstenen zijn een veelgehoorde klacht na gewichtsverlies. Weet je waarom de galblaas niet standaard verwijderd wordt bij een bariatrische operatie? Ze zijn dan toch al bezig in dat gebied. De galblaas zorgt voor vetafbraak. En als het goed is eet je niet heel veel vet meer. Kan je die galblaas net zo missen als een blinde darm.
Ab imo pectore
dinsdag 4 juli 2017 om 13:38
Mij werd voor de galblaasoperatie verteld dat er een iets grotere kans was dat ze het laparoscopisch niet zouden redden vanwege de gbp en dan m.n. vanwege eventueel littekenweefsel.
Verder is er niet eens gesproken over of het beter door de bariatrisch chirurg zou kunnen worden gedaan.
Maar omdat ze bij jou ook verder naar je darmen gaan kijken kan ik me voorstellen dat het dan wel handig is als de bariatrisch chirurg het doet.
Onsterfelijk Verheven
woensdag 5 juli 2017 om 13:13
Ja, ik ben ook heel benieuwd hoe het met Marels gaat nu.
Ik heb 10 juli as m'n eerste gesprek voor een GBP. Hoop dat ik door de screening kom en weet dat het een lange weg gaat worden.
Over het algemeen hoor je toch zeer positieve verhalen. Ik weet het: het is slechts een hulpmiddel.
In deze regio (Oost) wordt wel de galblaas verwijderd. Gelukkig ben ik die al kwijt
Scheelt weer.
Marels hoe is het nu met je?
Ik heb 10 juli as m'n eerste gesprek voor een GBP. Hoop dat ik door de screening kom en weet dat het een lange weg gaat worden.
Over het algemeen hoor je toch zeer positieve verhalen. Ik weet het: het is slechts een hulpmiddel.
In deze regio (Oost) wordt wel de galblaas verwijderd. Gelukkig ben ik die al kwijt
Scheelt weer.Marels hoe is het nu met je?
donderdag 6 juli 2017 om 10:09
Goedemorgen allemaal,
Gisteren heb ik dan ook de stap genomen om naar de huisarts te gaan om een doorverwijzing te vragen. Ik ben al vanaf mijn 15e bezig met afvallen om vervolgens weer aan te komen. Ik heb aangegeven dat ik nu voor eens en altijd af wil vallen en een gezond gewicht wil bereiken. Nou is mijn huisarts heel sceptisch tegenover bariatrische operaties en dat was nogal te merken. Hij vond mijn bmi (46) en mijn leeftijd (28) en dat ik zelfverzekerd een twijfelfactor om mij door te verwijzen.Terwijl ik juist heb aangegeven dat het mij in mijn dagelijkse leven zo belemmerd.Mijn dochter moet het mij alleen doen , dus ook de sportieve dingen en activiteiten. Ik ben het wel zat om met mijn heupen vast te zitten in de glijbaan. waardoor ik weer ga afvallen om vervolgens weer aan te komen. Het kwam er bij mij op neer dat als ik een hoopje ellende was geweest het een ander verhaal was. Maar na wat discusieren en aangeven dat ik er gewoon met iemand over wil spreken zou hij mij een doorverwijzing mailen. Maar je raad het al: geen doorverwijzing ontvangen. Ik heb de assistente gebelt maar zij weten van niks. Ik zie er zo tegenop om nu weer een afspraak te maken ..
Gisteren heb ik dan ook de stap genomen om naar de huisarts te gaan om een doorverwijzing te vragen. Ik ben al vanaf mijn 15e bezig met afvallen om vervolgens weer aan te komen. Ik heb aangegeven dat ik nu voor eens en altijd af wil vallen en een gezond gewicht wil bereiken. Nou is mijn huisarts heel sceptisch tegenover bariatrische operaties en dat was nogal te merken. Hij vond mijn bmi (46) en mijn leeftijd (28) en dat ik zelfverzekerd een twijfelfactor om mij door te verwijzen.Terwijl ik juist heb aangegeven dat het mij in mijn dagelijkse leven zo belemmerd.Mijn dochter moet het mij alleen doen , dus ook de sportieve dingen en activiteiten. Ik ben het wel zat om met mijn heupen vast te zitten in de glijbaan. waardoor ik weer ga afvallen om vervolgens weer aan te komen. Het kwam er bij mij op neer dat als ik een hoopje ellende was geweest het een ander verhaal was. Maar na wat discusieren en aangeven dat ik er gewoon met iemand over wil spreken zou hij mij een doorverwijzing mailen. Maar je raad het al: geen doorverwijzing ontvangen. Ik heb de assistente gebelt maar zij weten van niks. Ik zie er zo tegenop om nu weer een afspraak te maken ..
donderdag 6 juli 2017 om 11:27
Ik vond het zo'n naar gesprek, ik ben 163 / 123 kilo. Hij vroeg mij ook of ik wel zeker wist of dat mijn bmi was 
. Juist daarvoor wil ik verandering Monrob. Ik ben dan nu nog wel "gezond" kwa bloedwaarden enzo , op lange termijn is een heel ander verhaal. Ik heb net nogmaals maar gebelt voor een nieuwe afspraak.
. Juist daarvoor wil ik verandering Monrob. Ik ben dan nu nog wel "gezond" kwa bloedwaarden enzo , op lange termijn is een heel ander verhaal. Ik heb net nogmaals maar gebelt voor een nieuwe afspraak.
maandag 24 juli 2017 om 10:35
Alieda-1984 is de operatie goed gegaan?
En _Druifje_ heb je al een datum voor de intake?
En hoe gaat het met de rest? Vliegen de kilo's er af?
Ik verbaas me nog elke week over hoe snel het afvallen blijft gaan en ben in 15 jaar niet zo licht geweest.
Van de ruim 130 sta ik nu op 88 en is mijn bmi 29 dus val nu in de categorie 'overgewicht' ipv 'obesitas'
Volgende maand is de operatie een half jaar geleden en mijn streven was om na een half jaar in ieder geval onder de 100 kilo te wegen, dus dat is ruim behaald.
Mijn tante liep me in de supermarkt straal voorbij omdat ze mij van de achterkant niet herkende (die tante zie ik niet wekelijks) en de 17-jarige weekend kassière zei zaterdag tijdens het afrekenen 'jeetje, jij wordt echt skinny man'
Toch voel ik mij nog niet heel veel anders, misschien gaat het daar gewoon te snel voor.
En _Druifje_ heb je al een datum voor de intake?
En hoe gaat het met de rest? Vliegen de kilo's er af?
Ik verbaas me nog elke week over hoe snel het afvallen blijft gaan en ben in 15 jaar niet zo licht geweest.
Van de ruim 130 sta ik nu op 88 en is mijn bmi 29 dus val nu in de categorie 'overgewicht' ipv 'obesitas'
Volgende maand is de operatie een half jaar geleden en mijn streven was om na een half jaar in ieder geval onder de 100 kilo te wegen, dus dat is ruim behaald.
Mijn tante liep me in de supermarkt straal voorbij omdat ze mij van de achterkant niet herkende (die tante zie ik niet wekelijks) en de 17-jarige weekend kassière zei zaterdag tijdens het afrekenen 'jeetje, jij wordt echt skinny man'
Toch voel ik mij nog niet heel veel anders, misschien gaat het daar gewoon te snel voor.
maandag 24 juli 2017 om 20:27
Rosepudding wat goed ruim 40 kg binnen het half jaar. Lekker he een bmi onder de 30!rosepudding schreef: ↑24-07-2017 10:35Alieda-1984 is de operatie goed gegaan?
En _Druifje_ heb je al een datum voor de intake?
En hoe gaat het met de rest? Vliegen de kilo's er af?
Ik verbaas me nog elke week over hoe snel het afvallen blijft gaan en ben in 15 jaar niet zo licht geweest.
Van de ruim 130 sta ik nu op 88 en is mijn bmi 29 dus val nu in de categorie 'overgewicht' ipv 'obesitas'
Volgende maand is de operatie een half jaar geleden en mijn streven was om na een half jaar in ieder geval onder de 100 kilo te wegen, dus dat is ruim behaald.
Mijn tante liep me in de supermarkt straal voorbij omdat ze mij van de achterkant niet herkende (die tante zie ik niet wekelijks) en de 17-jarige weekend kassière zei zaterdag tijdens het afrekenen 'jeetje, jij wordt echt skinny man'
Toch voel ik mij nog niet heel veel anders, misschien gaat het daar gewoon te snel voor.
vrijdag 28 juli 2017 om 00:57
Nou ik heb helaas 3 jaar na mijn operatie een complicatie gekregen. Ik heb een darmhernia gekregen en ben gisteren met spoed geopereerd. Ik kon niet meer eten, dat deed zoveel pijn! Maar het is allemaal super gegaan en voel me nu weer goed gelukkig.
Ik was er eigenlijk meteen alert op omdat je er zo voor gewaarschuwd wordt. Ik heb dus gewoon pech gehad.
Mijn dunne darm had zich eigenlijk helemaal naar links verplaatst en er zat dus een knik in. Nu zit het weer helemaal goed. De chirurg maakte nog de grap dat ik een GBP apk heb gehad
Ben niet in het ziekenhuis geopereerd waar mijn GBP was, daar hebben ze me aan de telefoon eigenlijk gewoon weggestuurd... gelukkig nam mijn huisarts mij serieus en ben ik nu in een ziekenhuis geopereerd bij mij in de buurt.
Nu maar weer bijkomen en beter worden. Was effe schrikken maar goed kan gebeuren!
Ik was er eigenlijk meteen alert op omdat je er zo voor gewaarschuwd wordt. Ik heb dus gewoon pech gehad.
Mijn dunne darm had zich eigenlijk helemaal naar links verplaatst en er zat dus een knik in. Nu zit het weer helemaal goed. De chirurg maakte nog de grap dat ik een GBP apk heb gehad
Ben niet in het ziekenhuis geopereerd waar mijn GBP was, daar hebben ze me aan de telefoon eigenlijk gewoon weggestuurd... gelukkig nam mijn huisarts mij serieus en ben ik nu in een ziekenhuis geopereerd bij mij in de buurt.
Nu maar weer bijkomen en beter worden. Was effe schrikken maar goed kan gebeuren!
