Lijf & Lijn
alle pijlers
Ik moest iets ondernemen #3 gastric bypass!
vrijdag 13 mei 2016 om 10:14
Omdat we het vorige topic vol gekletst hebben gaan we hier verder.
Over leven met een gastric bypass.
Oorspronkelijk opende ik dit topic bijna een jaar geleden. Bijna 130 kilo en gefrustreerd omdat het me met geen mogelijkheid lukte om definitief af te vallen.
Ik overwoog de keuze te maken voor een gastric bypass, een operatie die hopelijk definitief het tij zou keren.
Omdat ik wist dat ik op deze manier, met dit gewicht, de honderd niet zou halen. En dat was ik wel van plan.
Inmiddels is het bijna vijf maanden geleden dat ik geopereerd ben. 16 december 2015 kreeg ik mijn gastric bypass.
Inmiddels ben ik bijna 30 kilo lichter en verbaas ik me nog elke dag over hoeveel meer ik kan, dan toen.
Ik ben er nog niet, nog lang niet, maar ik ben op de goede weg.
Inmiddels groeide dit topic niet alleen uit tot een soort virtueel dagboek voor mij, maar wisselden we van gedachten met nog veel meer mensen in hetzelfde schuitje.
Ik hoop dat we daar hier mee verder kunnen gaan.
En omdat ik niet wil vergeten waar ik vandaan kom, hieronder mijn oorspronkelijke OP van het vorige topic, die ik schreef op 15 augustus 2015;
Oorspronkelijk had ik mijn topic van een jaar geleden geupdate, maar omdat er telkens reacties komen op de -niet meer zo relevante- OP is het misschien handiger toch een nieuw topic te openen.
De korte samenvatting; ik ben veel te dik. Morbide obesitas.
En ja, dat brengt klachten met zich mee. Ik ben net 30 geworden en ik slik pillen voor mijn hoge bloeddruk. Ik voel me slap en lusteloos. Ik heb een belachelijk slechte conditie, ik heb last van mijn gewrichten. En ik beweer altijd dat ik geen last heb van mijn overgewicht, maar dat is wel zo.
Dus, er moet iets gebeuren. En iets drastisch, iets dat werkt.
Want 39231 dieetpogingen later ben ik nog altijd gewoon veel te dik. Ik heb het met diëtistes geprobeerd, op eigen kracht, meer bewegen, gewoon gezond eten, maffe diëten.... Ik heb zelfs een paar maanden geleden dieetpillen gekocht. Wat uiteraard voor geen meter werkt, behalve dat je er stinkende scheten van laat.
Mijn huisarts heeft me doorgestuurd naar het ziekenhuis, naar de obesitaskliniek. Mijn huisarts denkt dat een gastric bypass de enige echte blijvende oplossing gaat zijn voor mij, dus we gaan het eens bekijken.
De laatste weken heb ik heel, heel veel na gedacht. Over mijn leven nu, over de impact van zo'n operatie, over hoe mijn leven er na de operatie uit zal zien.... Ik kan het me eigenlijk niet helemaal voorstellen.
Ik weet dat het geen wondermiddel is. Ik weet dat het slechts een hulpmiddel is. Ik weet dat ik nog steeds mijn levensstijl om moet gooien maar zoals ik het begrijp van mensen die een gastric bypass gehad hebben gaat dat na de operatie zoveel makkelijker zijn...
Anyhow, 24 augustus heb ik een informatiebijeenkomst in het ziekenhuis. Als ik dan door durf te zetten volgt een screeningsochtend en daarna een eventueel akkoord voor de operatie.
Wat ik dus in mijn vorige topic ook vroeg, waren ervaringen van mensen die eventueel een gastric bypass ondergaan hebben.
Zouden jullie het me aanraden of absoluut niet? In hoeverre heeft het je geholpen? En misschien zijn er ook mensen met een negatieve ervaring? Ook die zijn uiteraard welkom.
In het vorige topic heb ik al heel veel lieve, leuke fijne reacties gehad.
De reden dat ik dit topic toch opnieuw open is omdat ik zo heerlijk van me af kan schrijven, en ik heel veel heb aan de input van mensen die het traject al doorlopen hebben.
Dus bij deze gewoon een nieuw topic dat voortborduurt op het zelfde, omdat de OP van het vorige topic totaal niet up to date meer is.
Wat ik dus vooral wil met dit topic is ervaringen uitwisselen, en misschien gewoon af en toe een schop onder mijn kont of hart onder de riem
Over leven met een gastric bypass.
Oorspronkelijk opende ik dit topic bijna een jaar geleden. Bijna 130 kilo en gefrustreerd omdat het me met geen mogelijkheid lukte om definitief af te vallen.
Ik overwoog de keuze te maken voor een gastric bypass, een operatie die hopelijk definitief het tij zou keren.
Omdat ik wist dat ik op deze manier, met dit gewicht, de honderd niet zou halen. En dat was ik wel van plan.
Inmiddels is het bijna vijf maanden geleden dat ik geopereerd ben. 16 december 2015 kreeg ik mijn gastric bypass.
Inmiddels ben ik bijna 30 kilo lichter en verbaas ik me nog elke dag over hoeveel meer ik kan, dan toen.
Ik ben er nog niet, nog lang niet, maar ik ben op de goede weg.
Inmiddels groeide dit topic niet alleen uit tot een soort virtueel dagboek voor mij, maar wisselden we van gedachten met nog veel meer mensen in hetzelfde schuitje.
Ik hoop dat we daar hier mee verder kunnen gaan.
En omdat ik niet wil vergeten waar ik vandaan kom, hieronder mijn oorspronkelijke OP van het vorige topic, die ik schreef op 15 augustus 2015;
Oorspronkelijk had ik mijn topic van een jaar geleden geupdate, maar omdat er telkens reacties komen op de -niet meer zo relevante- OP is het misschien handiger toch een nieuw topic te openen.
De korte samenvatting; ik ben veel te dik. Morbide obesitas.
En ja, dat brengt klachten met zich mee. Ik ben net 30 geworden en ik slik pillen voor mijn hoge bloeddruk. Ik voel me slap en lusteloos. Ik heb een belachelijk slechte conditie, ik heb last van mijn gewrichten. En ik beweer altijd dat ik geen last heb van mijn overgewicht, maar dat is wel zo.
Dus, er moet iets gebeuren. En iets drastisch, iets dat werkt.
Want 39231 dieetpogingen later ben ik nog altijd gewoon veel te dik. Ik heb het met diëtistes geprobeerd, op eigen kracht, meer bewegen, gewoon gezond eten, maffe diëten.... Ik heb zelfs een paar maanden geleden dieetpillen gekocht. Wat uiteraard voor geen meter werkt, behalve dat je er stinkende scheten van laat.
Mijn huisarts heeft me doorgestuurd naar het ziekenhuis, naar de obesitaskliniek. Mijn huisarts denkt dat een gastric bypass de enige echte blijvende oplossing gaat zijn voor mij, dus we gaan het eens bekijken.
De laatste weken heb ik heel, heel veel na gedacht. Over mijn leven nu, over de impact van zo'n operatie, over hoe mijn leven er na de operatie uit zal zien.... Ik kan het me eigenlijk niet helemaal voorstellen.
Ik weet dat het geen wondermiddel is. Ik weet dat het slechts een hulpmiddel is. Ik weet dat ik nog steeds mijn levensstijl om moet gooien maar zoals ik het begrijp van mensen die een gastric bypass gehad hebben gaat dat na de operatie zoveel makkelijker zijn...
Anyhow, 24 augustus heb ik een informatiebijeenkomst in het ziekenhuis. Als ik dan door durf te zetten volgt een screeningsochtend en daarna een eventueel akkoord voor de operatie.
Wat ik dus in mijn vorige topic ook vroeg, waren ervaringen van mensen die eventueel een gastric bypass ondergaan hebben.
Zouden jullie het me aanraden of absoluut niet? In hoeverre heeft het je geholpen? En misschien zijn er ook mensen met een negatieve ervaring? Ook die zijn uiteraard welkom.
In het vorige topic heb ik al heel veel lieve, leuke fijne reacties gehad.
De reden dat ik dit topic toch opnieuw open is omdat ik zo heerlijk van me af kan schrijven, en ik heel veel heb aan de input van mensen die het traject al doorlopen hebben.
Dus bij deze gewoon een nieuw topic dat voortborduurt op het zelfde, omdat de OP van het vorige topic totaal niet up to date meer is.
Wat ik dus vooral wil met dit topic is ervaringen uitwisselen, en misschien gewoon af en toe een schop onder mijn kont of hart onder de riem
668, the neighbour of the Beast
dinsdag 2 mei 2017 om 09:58
quote:rosepudding schreef op 01 mei 2017 @ 08:54:
Hoe gaat het nu pinacolada2.0? Nog veel pijn (gehad)?
Ik heb eigenlijk helemaal geen pijn gehad, en heb eigenlijk nog steeds een beetje het idee dat ik geen gevoel heb rondom mijn maag.
Direct na de operatie voelde ik alleen een beetje druk binnen in als ik heel diep inademde, en als ik bukte om bv sokken aan te doen voelde ik de gaatjes in mijn buik een beetje trekken. Wel had ik een paar dagen pijn achter mijn rechter sleutelbeen, maar dat kwam waarschijnlijk door het gas.
Maar nu nog, ik voel dat ik te vol zit doordat het dan lijkt alsof het eten vlak boven de maag in mijn slokdarm blijft steken, maar echt in mijn maag zelf voel ik dat niet.
Het afvallen gaat bij mij best wel op een 'gekke' manier, echt in sprongetjes.
Ik sta wel elke dag op de weegschaal, ik kan dat echt niet laten, maar voer 1 keer per week het gewicht in op de monitor je gewicht app.
En maandag t/m vrijdag schommel ik meestal rond het zelfde gewicht en dan zaterdagochtend kan ik zo opeens anderhalve kilo lichter zijn. Zondags soms nog een paar 100 gram lichter en maandagmorgen meestal 0,2 of 0,3 kilo zwaarder weer dan zondag, en dat gewicht houd ik dan weer de rest van de week.
Dit gaat nu al weken achter elkaar zo, heel apart, maar zo lang het gewicht naar beneden blijft springen ben ik er blij mee.
Nog een kilo of 4 en ik heb mijn eerste doel (onder de 100) bereikt.
Is een middenrifbreuk een dealbreaker wat betreft de sleeve??
En kan een middenrifbreuk niet (eerst) hersteld worden?
En waarom die sterke voorkeur voor de sleeve als de artsen een bypass adviseren en het resultaat van een bypass (ook op lange termijn) beter is?
Het gaat sinds vandaag een stuk beter. Vrijdag t/m zondag terugslag gehad omdat ik teveel keek naar hoeveel ik nog moest om aan de 1,5 liter vloeibaar (inclusief 'eten') te komen. Daar ben ik donderdagavond mee gestopt en luister sindsdien naar mijn lijf. Eet daardoor minder maar dat komt allemaal goed. Ik probeer in ieder geval goed te drinken.
Gisteren hele dag flink last gehad van verstopping vlak voor de uitgang zeg maar. Auw auw auw. Klysma ging daarom niet goed, stroomde er bijna onverrichterzake weer uit. Had ik het maar een dag eerder gedaan.
Ik heb Dulcolax laten halen (las hier op een oud topic over verstopping iets over) en daarna kwam het op gang. Nu is het omgekeerd, diarree maar dat vind ik een stuk beter te handelen!
De chirurg vroeg of ik veel last had van maagzuur zonder preventief 1 x per dag Omeprazol. Ja ik had veel last toen middenrif breukje nog niet bekend was. Werkte toen nog met clienten en als ik dan voorover moest bukken met ze aankleden bijvoorbeeld dan ging het al niet goed. Na operatie neem je medicatie minder goed op dus sleeve viel daarom af. Maagzuur komt relatief veel voor bij sleeve, ook bij mensen die daar voorheen geen last van hadden.
Oehhh spannend, leuk he die mijlpalen op de weegschaal! Ik ga elke vrijdag op de weegschaal. Zit nu op 105,7. Kom van 113,1 af toen ik begon met 12 dagen crashen.
De sleeve is minder ingrijpend. Kleinere maag en that's it (even kort door de bocht). Bij gbp meerdere wonden en omleggingen met nieuwe verbindingen. Dat vond ik nogal heftig zeg maar. Goed besproken met chirurg en ik mocht zelf kiezen maar ik was het met de argumenten van de chirurg eens, dus een gastric bypass.
We hebben het wel even over het repareren van het breukje gehad maar daar was iets mee in mijn geval (weet niet meer wat), in ieder geval geen optie voor mij.
Een gbp kan er voor zorgen dat je geen last meer hebt van maagzuur, dat zou fantastisch zijn.
Hoe gaat het nu pinacolada2.0? Nog veel pijn (gehad)?
Ik heb eigenlijk helemaal geen pijn gehad, en heb eigenlijk nog steeds een beetje het idee dat ik geen gevoel heb rondom mijn maag.
Direct na de operatie voelde ik alleen een beetje druk binnen in als ik heel diep inademde, en als ik bukte om bv sokken aan te doen voelde ik de gaatjes in mijn buik een beetje trekken. Wel had ik een paar dagen pijn achter mijn rechter sleutelbeen, maar dat kwam waarschijnlijk door het gas.
Maar nu nog, ik voel dat ik te vol zit doordat het dan lijkt alsof het eten vlak boven de maag in mijn slokdarm blijft steken, maar echt in mijn maag zelf voel ik dat niet.
Het afvallen gaat bij mij best wel op een 'gekke' manier, echt in sprongetjes.
Ik sta wel elke dag op de weegschaal, ik kan dat echt niet laten, maar voer 1 keer per week het gewicht in op de monitor je gewicht app.
En maandag t/m vrijdag schommel ik meestal rond het zelfde gewicht en dan zaterdagochtend kan ik zo opeens anderhalve kilo lichter zijn. Zondags soms nog een paar 100 gram lichter en maandagmorgen meestal 0,2 of 0,3 kilo zwaarder weer dan zondag, en dat gewicht houd ik dan weer de rest van de week.
Dit gaat nu al weken achter elkaar zo, heel apart, maar zo lang het gewicht naar beneden blijft springen ben ik er blij mee.
Nog een kilo of 4 en ik heb mijn eerste doel (onder de 100) bereikt.
Is een middenrifbreuk een dealbreaker wat betreft de sleeve??
En kan een middenrifbreuk niet (eerst) hersteld worden?
En waarom die sterke voorkeur voor de sleeve als de artsen een bypass adviseren en het resultaat van een bypass (ook op lange termijn) beter is?
Het gaat sinds vandaag een stuk beter. Vrijdag t/m zondag terugslag gehad omdat ik teveel keek naar hoeveel ik nog moest om aan de 1,5 liter vloeibaar (inclusief 'eten') te komen. Daar ben ik donderdagavond mee gestopt en luister sindsdien naar mijn lijf. Eet daardoor minder maar dat komt allemaal goed. Ik probeer in ieder geval goed te drinken.
Gisteren hele dag flink last gehad van verstopping vlak voor de uitgang zeg maar. Auw auw auw. Klysma ging daarom niet goed, stroomde er bijna onverrichterzake weer uit. Had ik het maar een dag eerder gedaan.
Ik heb Dulcolax laten halen (las hier op een oud topic over verstopping iets over) en daarna kwam het op gang. Nu is het omgekeerd, diarree maar dat vind ik een stuk beter te handelen!
De chirurg vroeg of ik veel last had van maagzuur zonder preventief 1 x per dag Omeprazol. Ja ik had veel last toen middenrif breukje nog niet bekend was. Werkte toen nog met clienten en als ik dan voorover moest bukken met ze aankleden bijvoorbeeld dan ging het al niet goed. Na operatie neem je medicatie minder goed op dus sleeve viel daarom af. Maagzuur komt relatief veel voor bij sleeve, ook bij mensen die daar voorheen geen last van hadden.
Oehhh spannend, leuk he die mijlpalen op de weegschaal! Ik ga elke vrijdag op de weegschaal. Zit nu op 105,7. Kom van 113,1 af toen ik begon met 12 dagen crashen.
De sleeve is minder ingrijpend. Kleinere maag en that's it (even kort door de bocht). Bij gbp meerdere wonden en omleggingen met nieuwe verbindingen. Dat vond ik nogal heftig zeg maar. Goed besproken met chirurg en ik mocht zelf kiezen maar ik was het met de argumenten van de chirurg eens, dus een gastric bypass.
We hebben het wel even over het repareren van het breukje gehad maar daar was iets mee in mijn geval (weet niet meer wat), in ieder geval geen optie voor mij.
Een gbp kan er voor zorgen dat je geen last meer hebt van maagzuur, dat zou fantastisch zijn.
anoniem_192803 wijzigde dit bericht op 02-05-2017 10:02
Reden: Aanvulling
Reden: Aanvulling
% gewijzigd
dinsdag 2 mei 2017 om 11:18
Fijn dat het beter gaat!
Het heeft bij mij na de operatie ook wel een week geduurd voor ik weer naar de wc kon, nu is de stoelgang regelmatiger maar ik moet heel goed oppassen dat ik voldoende drink, daar heb ik nog wel eens moeite mee.
Vooral op de avonden dat ik niet sport, ik sport 3 avonden in de week en dan slobber ik in een uur makkelijk een halve liter water weg, maar thuis voor de tv vergeet ik het wel eens. Of heb ik net dorst vlak voor het laatste eetmoment en moet ik even wachten.
Heb jij trouwens een 'gewone' gastric bypass? Dus met 2 omleggingen. Bij ons in het ziekenhuis wordt de 'mini' geloof ik het meest gedaan.
En mijn keuze was daar meteen al op gevallen omdat het de 'makkelijkste' is van de twee, en het resultaat (op langer termijn) beter is.
Ik kom van de ruim 132 en zit nu rond de 104 en eindelijk een bmi onder de 35, dus van obesitas klasse 3 naar klasse 1.
Ik begin nu goed te merken dat mijn kleren niet meer goed passen maar heb mezelf voorgenomen om pas na de zomer eventueel wat nieuws te kopen. Ik ben wel handig met de naaimachine, dus de zomer zing ik wel uit met de jurkjes die ik nog heb en panty's of leggings van de zeeman. Alleen mijn jas is echt een apegezicht, maar ik hoop dat het mooie weer er aan komt zodat ik die niet meer aan hoef.
Ik had voor de operatie al eens tegen mijn vriend gegrapt dat we heel veel boodschappengeld over zouden houden als ik niet meer zo kon vreten, maar dat valt reuze mee (of tegen eigenlijk)
Wat ik nu aan boodschappen haal is wel veranderd, en de hoeveelheid ook maar het meeste is ook een stukje duurder dan wat ik voorheen haalde.
Mager vlees is duurder, veel meer groente en fruit, volkoren producten zijn vaak duurder dan 'normaal' en 30+kaas en kipspiesjes ipv chips en koekjes tikt ook aan.
'Ongezond' eten is toch echt wel goedkoper is mij opgevallen.
Maar dat geeft niet en ik ben ook wel van het makkelijke, het zal heus wel iets goedkoper kunnen.
Bijvoorbeeld, als tussendoortje vind ik die babybelkaasjes ideaal, handig om mee te nemen, goede portie en de lightvariant heeft 42 Kcal per stuk (ik wil al mijn tussendoortjes het liefst onder de 100 Kcal houden) maar een netje van 5 light kaasjes kost iets van 2,30 euro. (gewone iets van 1,80 geloof ik)
Ik zou ook naar de kaasboer kunnen gaan om een stuk 30+ kaas te halen en dat af te wegen en uitrekenen zodat ik op iets vergelijkbaars uitkom, maar ik vind het handig en ook een fijn idee dat een babybel kaasje voorafgemeten is en ik precies weet wat in één kaasje zit.
Maar goed ik moet mijn weg hier ook nog in vinden denk ik, ik probeer me nu heel strikt aan de regels vanuit het ziekenhuis te houden.
Dat zal met de tijd ook wel wat minder krampachtig worden denk ik, bij de eerst natraject bijeenkomst had een lotgenoot sultana mee als tussendoortje en van dat sourcy vitaminewater en de dietiste vond dat prima keuzes.
Daar 'schrok' ik een beetje van omdat ik dat als 'slecht' beschouwde maar ik moet leren om normaal te eten, en bij normaal eten hoort ook af en toe een pakje sultana of iets dergelijks. Of een ijsje als het heel warm is, of een patatje bij een dagje weg.
Daar maak ik de fout, maar dat komt door mijn oude eetgewoontes, toen kon ik het niet bij 1 pakje sultana laten, of 1 patatje
Maar goed, ik ga er van uit dat dit met de tijd wel beter word, de operatie is nu nog maar kort geleden en ik wil mijzelf een zo'n goed mogelijke start geven.
Het heeft bij mij na de operatie ook wel een week geduurd voor ik weer naar de wc kon, nu is de stoelgang regelmatiger maar ik moet heel goed oppassen dat ik voldoende drink, daar heb ik nog wel eens moeite mee.
Vooral op de avonden dat ik niet sport, ik sport 3 avonden in de week en dan slobber ik in een uur makkelijk een halve liter water weg, maar thuis voor de tv vergeet ik het wel eens. Of heb ik net dorst vlak voor het laatste eetmoment en moet ik even wachten.
Heb jij trouwens een 'gewone' gastric bypass? Dus met 2 omleggingen. Bij ons in het ziekenhuis wordt de 'mini' geloof ik het meest gedaan.
En mijn keuze was daar meteen al op gevallen omdat het de 'makkelijkste' is van de twee, en het resultaat (op langer termijn) beter is.
Ik kom van de ruim 132 en zit nu rond de 104 en eindelijk een bmi onder de 35, dus van obesitas klasse 3 naar klasse 1.
Ik begin nu goed te merken dat mijn kleren niet meer goed passen maar heb mezelf voorgenomen om pas na de zomer eventueel wat nieuws te kopen. Ik ben wel handig met de naaimachine, dus de zomer zing ik wel uit met de jurkjes die ik nog heb en panty's of leggings van de zeeman. Alleen mijn jas is echt een apegezicht, maar ik hoop dat het mooie weer er aan komt zodat ik die niet meer aan hoef.
Ik had voor de operatie al eens tegen mijn vriend gegrapt dat we heel veel boodschappengeld over zouden houden als ik niet meer zo kon vreten, maar dat valt reuze mee (of tegen eigenlijk)
Wat ik nu aan boodschappen haal is wel veranderd, en de hoeveelheid ook maar het meeste is ook een stukje duurder dan wat ik voorheen haalde.
Mager vlees is duurder, veel meer groente en fruit, volkoren producten zijn vaak duurder dan 'normaal' en 30+kaas en kipspiesjes ipv chips en koekjes tikt ook aan.
'Ongezond' eten is toch echt wel goedkoper is mij opgevallen.
Maar dat geeft niet en ik ben ook wel van het makkelijke, het zal heus wel iets goedkoper kunnen.
Bijvoorbeeld, als tussendoortje vind ik die babybelkaasjes ideaal, handig om mee te nemen, goede portie en de lightvariant heeft 42 Kcal per stuk (ik wil al mijn tussendoortjes het liefst onder de 100 Kcal houden) maar een netje van 5 light kaasjes kost iets van 2,30 euro. (gewone iets van 1,80 geloof ik)
Ik zou ook naar de kaasboer kunnen gaan om een stuk 30+ kaas te halen en dat af te wegen en uitrekenen zodat ik op iets vergelijkbaars uitkom, maar ik vind het handig en ook een fijn idee dat een babybel kaasje voorafgemeten is en ik precies weet wat in één kaasje zit.
Maar goed ik moet mijn weg hier ook nog in vinden denk ik, ik probeer me nu heel strikt aan de regels vanuit het ziekenhuis te houden.
Dat zal met de tijd ook wel wat minder krampachtig worden denk ik, bij de eerst natraject bijeenkomst had een lotgenoot sultana mee als tussendoortje en van dat sourcy vitaminewater en de dietiste vond dat prima keuzes.
Daar 'schrok' ik een beetje van omdat ik dat als 'slecht' beschouwde maar ik moet leren om normaal te eten, en bij normaal eten hoort ook af en toe een pakje sultana of iets dergelijks. Of een ijsje als het heel warm is, of een patatje bij een dagje weg.
Daar maak ik de fout, maar dat komt door mijn oude eetgewoontes, toen kon ik het niet bij 1 pakje sultana laten, of 1 patatje
Maar goed, ik ga er van uit dat dit met de tijd wel beter word, de operatie is nu nog maar kort geleden en ik wil mijzelf een zo'n goed mogelijke start geven.
dinsdag 2 mei 2017 om 16:51
quote:rosepudding schreef op 02 mei 2017 @ 11:18:
Fijn dat het beter gaat!
Het heeft bij mij na de operatie ook wel een week geduurd voor ik weer naar de wc kon, nu is de stoelgang regelmatiger maar ik moet heel goed oppassen dat ik voldoende drink, daar heb ik nog wel eens moeite mee.
Vooral op de avonden dat ik niet sport, ik sport 3 avonden in de week en dan slobber ik in een uur makkelijk een halve liter water weg, maar thuis voor de tv vergeet ik het wel eens. Of heb ik net dorst vlak voor het laatste eetmoment en moet ik even wachten.
Heb jij trouwens een 'gewone' gastric bypass? Dus met 2 omleggingen. Bij ons in het ziekenhuis wordt de 'mini' geloof ik het meest gedaan.
En mijn keuze was daar meteen al op gevallen omdat het de 'makkelijkste' is van de twee, en het resultaat (op langer termijn) beter is.
Ik kom van de ruim 132 en zit nu rond de 104 en eindelijk een bmi onder de 35, dus van obesitas klasse 3 naar klasse 1.
Ik begin nu goed te merken dat mijn kleren niet meer goed passen maar heb mezelf voorgenomen om pas na de zomer eventueel wat nieuws te kopen. Ik ben wel handig met de naaimachine, dus de zomer zing ik wel uit met de jurkjes die ik nog heb en panty's of leggings van de zeeman. Alleen mijn jas is echt een apegezicht, maar ik hoop dat het mooie weer er aan komt zodat ik die niet meer aan hoef.
Ik had voor de operatie al eens tegen mijn vriend gegrapt dat we heel veel boodschappengeld over zouden houden als ik niet meer zo kon vreten, maar dat valt reuze mee (of tegen eigenlijk)
Wat ik nu aan boodschappen haal is wel veranderd, en de hoeveelheid ook maar het meeste is ook een stukje duurder dan wat ik voorheen haalde.
Mager vlees is duurder, veel meer groente en fruit, volkoren producten zijn vaak duurder dan 'normaal' en 30+kaas en kipspiesjes ipv chips en koekjes tikt ook aan.
'Ongezond' eten is toch echt wel goedkoper is mij opgevallen.
Maar dat geeft niet en ik ben ook wel van het makkelijke, het zal heus wel iets goedkoper kunnen.
Bijvoorbeeld, als tussendoortje vind ik die babybelkaasjes ideaal, handig om mee te nemen, goede portie en de lightvariant heeft 42 Kcal per stuk (ik wil al mijn tussendoortjes het liefst onder de 100 Kcal houden) maar een netje van 5 light kaasjes kost iets van 2,30 euro. (gewone iets van 1,80 geloof ik)
Ik zou ook naar de kaasboer kunnen gaan om een stuk 30+ kaas te halen en dat af te wegen en uitrekenen zodat ik op iets vergelijkbaars uitkom, maar ik vind het handig en ook een fijn idee dat een babybel kaasje voorafgemeten is en ik precies weet wat in één kaasje zit.
Maar goed ik moet mijn weg hier ook nog in vinden denk ik, ik probeer me nu heel strikt aan de regels vanuit het ziekenhuis te houden.
Dat zal met de tijd ook wel wat minder krampachtig worden denk ik, bij de eerst natraject bijeenkomst had een lotgenoot sultana mee als tussendoortje en van dat sourcy vitaminewater en de dietiste vond dat prima keuzes.
Daar 'schrok' ik een beetje van omdat ik dat als 'slecht' beschouwde maar ik moet leren om normaal te eten, en bij normaal eten hoort ook af en toe een pakje sultana of iets dergelijks. Of een ijsje als het heel warm is, of een patatje bij een dagje weg.
Daar maak ik de fout, maar dat komt door mijn oude eetgewoontes, toen kon ik het niet bij 1 pakje sultana laten, of 1 patatje
Maar goed, ik ga er van uit dat dit met de tijd wel beter word, de operatie is nu nog maar kort geleden en ik wil mijzelf een zo'n goed mogelijke start geven.
Ja ik heb een gewone. Over de mini is niet gesproken. Misschien is die weer niet handig met maagzuur?
Ja ik snap wat je bedoelt met schrikken. De clou is natuurlijk dat we af en toe iets minder gezonds eten maar dan een veel en veel kleinere portie. Lijnen is na de operatie uit den boze.
Wij eten plantaardig en altijd al volkoren en veel groente en fruit etcetera. Dus wij zullen wel besparen want ik eet straks veel minder en hoef geen nieuwe duurdere dingen te kopen. Ons boodschappenlijstje veranderd dus niet qua producten maar wel qua hoeveelheid. Daarom hoefde ik ook niet naar de dietist in het voortraject.
Ik at te veel ook al was het gezond. Samen met bewegingsbeperking door enkel en de apneu ben ik in 2 jaar dik geworden. Met als hoogte of dieptepunt 131 kilo. Toen ik overschakelde op plantaardig in 2013 ben ik zonder moeite afgevallen tot 116 ofzo. Toen brak ik mijn enkel in 2014 en stopte het afvallen door de bewegingsbeperking en stak de apneu de kop op.
Ik koop vaak kleding bij de kringloopwinkel. Spotgoedkoop, mileuvriendelijk en ze hebben bij onze kringloop alles op maat en kleur hangen. Zodra ik het niet meer pas en het is nog goed gaat het weer terug naar de kringloopwinkel.
Ik zal ook echt moeten denken aan het genoeg drinken straks. Heb al beetje schemaatje gemaakt met 6 eetmomenten en 1,5 liter vocht en de calcium en multivitamine.
Fijn dat het beter gaat!
Het heeft bij mij na de operatie ook wel een week geduurd voor ik weer naar de wc kon, nu is de stoelgang regelmatiger maar ik moet heel goed oppassen dat ik voldoende drink, daar heb ik nog wel eens moeite mee.
Vooral op de avonden dat ik niet sport, ik sport 3 avonden in de week en dan slobber ik in een uur makkelijk een halve liter water weg, maar thuis voor de tv vergeet ik het wel eens. Of heb ik net dorst vlak voor het laatste eetmoment en moet ik even wachten.
Heb jij trouwens een 'gewone' gastric bypass? Dus met 2 omleggingen. Bij ons in het ziekenhuis wordt de 'mini' geloof ik het meest gedaan.
En mijn keuze was daar meteen al op gevallen omdat het de 'makkelijkste' is van de twee, en het resultaat (op langer termijn) beter is.
Ik kom van de ruim 132 en zit nu rond de 104 en eindelijk een bmi onder de 35, dus van obesitas klasse 3 naar klasse 1.
Ik begin nu goed te merken dat mijn kleren niet meer goed passen maar heb mezelf voorgenomen om pas na de zomer eventueel wat nieuws te kopen. Ik ben wel handig met de naaimachine, dus de zomer zing ik wel uit met de jurkjes die ik nog heb en panty's of leggings van de zeeman. Alleen mijn jas is echt een apegezicht, maar ik hoop dat het mooie weer er aan komt zodat ik die niet meer aan hoef.
Ik had voor de operatie al eens tegen mijn vriend gegrapt dat we heel veel boodschappengeld over zouden houden als ik niet meer zo kon vreten, maar dat valt reuze mee (of tegen eigenlijk)
Wat ik nu aan boodschappen haal is wel veranderd, en de hoeveelheid ook maar het meeste is ook een stukje duurder dan wat ik voorheen haalde.
Mager vlees is duurder, veel meer groente en fruit, volkoren producten zijn vaak duurder dan 'normaal' en 30+kaas en kipspiesjes ipv chips en koekjes tikt ook aan.
'Ongezond' eten is toch echt wel goedkoper is mij opgevallen.
Maar dat geeft niet en ik ben ook wel van het makkelijke, het zal heus wel iets goedkoper kunnen.
Bijvoorbeeld, als tussendoortje vind ik die babybelkaasjes ideaal, handig om mee te nemen, goede portie en de lightvariant heeft 42 Kcal per stuk (ik wil al mijn tussendoortjes het liefst onder de 100 Kcal houden) maar een netje van 5 light kaasjes kost iets van 2,30 euro. (gewone iets van 1,80 geloof ik)
Ik zou ook naar de kaasboer kunnen gaan om een stuk 30+ kaas te halen en dat af te wegen en uitrekenen zodat ik op iets vergelijkbaars uitkom, maar ik vind het handig en ook een fijn idee dat een babybel kaasje voorafgemeten is en ik precies weet wat in één kaasje zit.
Maar goed ik moet mijn weg hier ook nog in vinden denk ik, ik probeer me nu heel strikt aan de regels vanuit het ziekenhuis te houden.
Dat zal met de tijd ook wel wat minder krampachtig worden denk ik, bij de eerst natraject bijeenkomst had een lotgenoot sultana mee als tussendoortje en van dat sourcy vitaminewater en de dietiste vond dat prima keuzes.
Daar 'schrok' ik een beetje van omdat ik dat als 'slecht' beschouwde maar ik moet leren om normaal te eten, en bij normaal eten hoort ook af en toe een pakje sultana of iets dergelijks. Of een ijsje als het heel warm is, of een patatje bij een dagje weg.
Daar maak ik de fout, maar dat komt door mijn oude eetgewoontes, toen kon ik het niet bij 1 pakje sultana laten, of 1 patatje
Maar goed, ik ga er van uit dat dit met de tijd wel beter word, de operatie is nu nog maar kort geleden en ik wil mijzelf een zo'n goed mogelijke start geven.
Ja ik heb een gewone. Over de mini is niet gesproken. Misschien is die weer niet handig met maagzuur?
Ja ik snap wat je bedoelt met schrikken. De clou is natuurlijk dat we af en toe iets minder gezonds eten maar dan een veel en veel kleinere portie. Lijnen is na de operatie uit den boze.
Wij eten plantaardig en altijd al volkoren en veel groente en fruit etcetera. Dus wij zullen wel besparen want ik eet straks veel minder en hoef geen nieuwe duurdere dingen te kopen. Ons boodschappenlijstje veranderd dus niet qua producten maar wel qua hoeveelheid. Daarom hoefde ik ook niet naar de dietist in het voortraject.
Ik at te veel ook al was het gezond. Samen met bewegingsbeperking door enkel en de apneu ben ik in 2 jaar dik geworden. Met als hoogte of dieptepunt 131 kilo. Toen ik overschakelde op plantaardig in 2013 ben ik zonder moeite afgevallen tot 116 ofzo. Toen brak ik mijn enkel in 2014 en stopte het afvallen door de bewegingsbeperking en stak de apneu de kop op.
Ik koop vaak kleding bij de kringloopwinkel. Spotgoedkoop, mileuvriendelijk en ze hebben bij onze kringloop alles op maat en kleur hangen. Zodra ik het niet meer pas en het is nog goed gaat het weer terug naar de kringloopwinkel.
Ik zal ook echt moeten denken aan het genoeg drinken straks. Heb al beetje schemaatje gemaakt met 6 eetmomenten en 1,5 liter vocht en de calcium en multivitamine.
woensdag 10 mei 2017 om 14:25
Heee Rosepudding. Hoe gaat het met jou?
Vanaf afgelopen maandag vast voedsel. Het gaat goed. Vanaf opstaan zet ik steeds mijn telefoonwekker of timer met 30 min tussen eten en drinken, en 2-3 uur tussen eten. Kan net 1 boterham op, of een klein schaaltje Alpro met wat bessen, frambozen of een halve banaan, of een volkoren cracker. Met avondeten kom ik nog niet verder dan een halve plantaardige vleesvervanger
.
Vocht = kruidenthee, dat valt het beste. Grote thermoskan met heet water en die vul ik 2 keer per dag.
Wel wat problemen met ontlasting. Pijn rondom navel, waarschijnlijk verstopping in dunne darm maar wel overloopdiarree. Zh al gebeld gisteren. Even in de gaten houden. Heb laxeermiddeltjes in huis en genomen en kan gewoon eten en drinken en voel me verder goed dus maak me nog geen zorgen dat het iets anders (ergers) is. Mocht het onhoudbare pijn gaan doen dan moet ik wel meteen bellen met het spoednummer.
Vandaag met vriend mee naar zh geweest op de fiets en daarna boodschappen gedaan. Dan ben ik daarna wel kapot rest van de dag.
Enkel doet nog steeds pijn. 22e mei foto en controle. Ben benieuwd.
Snurken schijnt al zachter te gaan volgens vriend (als ik weleens op de bank in slaap val) dus dat is hoopgevend voor de apneu!
Vanaf afgelopen maandag vast voedsel. Het gaat goed. Vanaf opstaan zet ik steeds mijn telefoonwekker of timer met 30 min tussen eten en drinken, en 2-3 uur tussen eten. Kan net 1 boterham op, of een klein schaaltje Alpro met wat bessen, frambozen of een halve banaan, of een volkoren cracker. Met avondeten kom ik nog niet verder dan een halve plantaardige vleesvervanger
.Vocht = kruidenthee, dat valt het beste. Grote thermoskan met heet water en die vul ik 2 keer per dag.
Wel wat problemen met ontlasting. Pijn rondom navel, waarschijnlijk verstopping in dunne darm maar wel overloopdiarree. Zh al gebeld gisteren. Even in de gaten houden. Heb laxeermiddeltjes in huis en genomen en kan gewoon eten en drinken en voel me verder goed dus maak me nog geen zorgen dat het iets anders (ergers) is. Mocht het onhoudbare pijn gaan doen dan moet ik wel meteen bellen met het spoednummer.
Vandaag met vriend mee naar zh geweest op de fiets en daarna boodschappen gedaan. Dan ben ik daarna wel kapot rest van de dag.
Enkel doet nog steeds pijn. 22e mei foto en controle. Ben benieuwd.
Snurken schijnt al zachter te gaan volgens vriend (als ik weleens op de bank in slaap val) dus dat is hoopgevend voor de apneu!
woensdag 10 mei 2017 om 16:35
Mooi dat het goed gaat met eten. En het gaat vanzelf steeds ietsje beter en je komt vanzelf in een ritme wat bij je past.
Verder gaat het met mij nog altijd goed, ga nog netjes naar beneden, maar ik houd er rekening mee dat het niet zo snel blijft gaan en dan is het de kunst om niet gefrustreerd te raken.
Ik begin nu ook opmerkingen te krijgen van mensen die ik een tijdje niet gezien heb, op zich wel leuk maar soms ook een beetje ongemakkelijk.
Mensen vragen opeens ook schaamteloos hoeveel je woog, hoeveel er af is en hoeveel je nog af wil vallen.
Toen ik nog niet geopereerd was haalde niemand het in zijn hoofd om te vragen wat mijn gewicht was, maar goed dat zal er ook wel bij horen.
Is ook niet erg en ik vertel ook gewoon aan iedereen die het nog niet wist dat ik een operatie heb gehad.
Verder gaat het met mij nog altijd goed, ga nog netjes naar beneden, maar ik houd er rekening mee dat het niet zo snel blijft gaan en dan is het de kunst om niet gefrustreerd te raken.
Ik begin nu ook opmerkingen te krijgen van mensen die ik een tijdje niet gezien heb, op zich wel leuk maar soms ook een beetje ongemakkelijk.
Mensen vragen opeens ook schaamteloos hoeveel je woog, hoeveel er af is en hoeveel je nog af wil vallen.
Toen ik nog niet geopereerd was haalde niemand het in zijn hoofd om te vragen wat mijn gewicht was, maar goed dat zal er ook wel bij horen.
Is ook niet erg en ik vertel ook gewoon aan iedereen die het nog niet wist dat ik een operatie heb gehad.
vrijdag 12 mei 2017 om 11:38
Wel leuk dat mensen het zien toch? Ja ik snap het wel eerlijk gezegd, nummertjes zijn niet belangrijk maar eigenlijk toch weer wel.rosepudding schreef: ↑10-05-2017 16:35Mooi dat het goed gaat met eten. En het gaat vanzelf steeds ietsje beter en je komt vanzelf in een ritme wat bij je past.
Verder gaat het met mij nog altijd goed, ga nog netjes naar beneden, maar ik houd er rekening mee dat het niet zo snel blijft gaan en dan is het de kunst om niet gefrustreerd te raken.
Ik begin nu ook opmerkingen te krijgen van mensen die ik een tijdje niet gezien heb, op zich wel leuk maar soms ook een beetje ongemakkelijk.
Mensen vragen opeens ook schaamteloos hoeveel je woog, hoeveel er af is en hoeveel je nog af wil vallen.
Toen ik nog niet geopereerd was haalde niemand het in zijn hoofd om te vragen wat mijn gewicht was, maar goed dat zal er ook wel bij horen.
Is ook niet erg en ik vertel ook gewoon aan iedereen die het nog niet wist dat ik een operatie heb gehad.
Ik zal er ook gewoon eerlijk over zijn. Maar mensen mochten sowieso al weten hoeveel ik woog. Ze waren altijd verbaasd want blijkbaar zie ik er minder zwaar uit dan ik ben/was.
Sinds dat ik vast ben gaan eten (afgelopen zondag) sta ik stil. Maar dat schijnt niet vreemd te zijn? Ik begreep op een ander forum dat mensen soms wel weken stilstaan als ze na 2 weken vloeibaar post operatie weer vast gaan eten? Ik ga gewoon stug door. Zal wel goed komen.
Probeer mezelf ook niet te vergelijken met anderen. Ieder lichaam is anders en het hangt er natuurlijk ook vanaf van welk startgewicht je af komt.
Ik kan in ieder geval niet meer vreten. Paar happies en het is klaar dus dat is prima!
vrijdag 12 mei 2017 om 14:58
Wat goed Carlijn! Wat is dat jaar snel gegaan zeg.
De 15e is het voor mij 3 jaar geleden. Ben 65 kilo afgevallen en letterlijk gehalveerd.
zaterdag 20 mei 2017 om 20:32
Heee Hoe is het met iedereen hier?
Pinacolada, ben je inmiddels aardig hersteld van de operatie?
Ik ben heel benieuwd hoe lang het duurde voordat jullie weer aan het werk konden gaan. Nu zal dat ook aardig te maken hebben met het werk wat je doet, dus misschien handig om dat er bij te vermelden
Ik ben eruit! Ik ga voor de operatie. Ik merk dat ik wel weer wat stress krijg nu ik dit opschrijf, maar de kogel is echt wel door de kerk
Pinacolada, ben je inmiddels aardig hersteld van de operatie?
Ik ben heel benieuwd hoe lang het duurde voordat jullie weer aan het werk konden gaan. Nu zal dat ook aardig te maken hebben met het werk wat je doet, dus misschien handig om dat er bij te vermelden
Ik ben eruit! Ik ga voor de operatie. Ik merk dat ik wel weer wat stress krijg nu ik dit opschrijf, maar de kogel is echt wel door de kerk
zondag 21 mei 2017 om 14:55
Hee Zanahoria,
Oh wat fijn dat je eruit bent! En natuurlijk is het spannend!
Hier gaat het heel goed. 6 eetmomenten en drinken gaan goed. Wel nog kleine beetjes. Vooral bij het avondeten kom ik nog niet verder dan een vleesvervanger.
Ik zit in de ziektewet vanwege mijn enkel en apneu maar zou nu sowieso nog niet kunnen werken, ook niet zonder de gbp.
Heb ook geen werkgever momenteel. Ben bezig met omscholing.
Oh wat fijn dat je eruit bent! En natuurlijk is het spannend!
Hier gaat het heel goed. 6 eetmomenten en drinken gaan goed. Wel nog kleine beetjes. Vooral bij het avondeten kom ik nog niet verder dan een vleesvervanger.
Ik zit in de ziektewet vanwege mijn enkel en apneu maar zou nu sowieso nog niet kunnen werken, ook niet zonder de gbp.
Heb ook geen werkgever momenteel. Ben bezig met omscholing.
maandag 22 mei 2017 om 08:01
Voor de operatie hadden ze in het ziekenhuis aangegeven dat herstel 4 tot 6 weken zou duren, dus ik had op het werk aangegeven dat ze in ieder geval rekening moesten houden met 4 weken.
Maar ik ben na krap 3 weken weer aan het werk gegaan, ik heb wel vooral kantoorwerkzaamheden dus dat kon prima.
En een week later weer voor het eerst naar de sportschool en gezwommen (dit mag alweer zodra de wondjes 'droog' zijn)
Maar dit verschilt natuurlijk erg per persoon, vooral naar je eigen lichaam luisteren en aanvoelen wat je aankan.
Succes met de rest van het traject Zanahoria
Maar ik ben na krap 3 weken weer aan het werk gegaan, ik heb wel vooral kantoorwerkzaamheden dus dat kon prima.
En een week later weer voor het eerst naar de sportschool en gezwommen (dit mag alweer zodra de wondjes 'droog' zijn)
Maar dit verschilt natuurlijk erg per persoon, vooral naar je eigen lichaam luisteren en aanvoelen wat je aankan.
Succes met de rest van het traject Zanahoria
dinsdag 30 mei 2017 om 13:14
Dank je voor de tip. Ik vond de uitzending de moeite waard.knijster1973 schreef: ↑30-05-2017 11:05Gisteravond ging de aflevering van 'Anita wprdt opgenomen' over GBP. Erg interessant.
Was het maar zo dat het verzadigingsgevoel en de hongerzucht beïnvloed kunnen worden zonder operatie. Zou ook de drempel lager maken tot het nemen van actie.
Wat me wel opviel was dat er geen aandacht was voor de lijfelijke gevolgen van 60-70 kilo afvallen in 1 jaar: los vel.
dinsdag 30 mei 2017 om 14:01
Toen ik nog in het voortraject zat moet ik naar een paar informatiebijeenkomsten waar oa een chirurg uitleg gaf over de operatie en waarom ze die nu op deze manier doen. Als ik het goed heb begrepen zijn ze er sinds een aantal jaar achter dat het overeten, met obesitas als gevolg in veel gevallen word veroorzaakt door de hormoonhuishouding in de maag. Daar zit een bepaald hormoon waar ik de naam even niet meer van weet (eerder in dit topic word dit ook al eens genoemd) dit hormoon is ook gelinkt aan diabetes type 2 geloof ik.MollyHooper schreef: ↑30-05-2017 13:14Was het maar zo dat het verzadigingsgevoel en de hongerzucht beïnvloed kunnen worden zonder operatie. Zou ook de drempel lager maken tot het nemen van actie.
Dit hormoon zou moeten doorgeven aan de hersenen wanneer de maag gevuld is en dat je dus 'vol' zit en kan stoppen met eten. Dit blijkt verstoord en ipv verzadiging door te geven wil je alleen maar meer eten als dit hormoon 'geactiveerd' word.
Door de gastric sleeve of bypass word dit hormoon buiten spel gezet en krijgt je stofwisseling een herstart.
(je 'hoofdhonger' en aangeleerd gedrag/slechte gewoontes even los hiervan, daar moet je zelf aan werken)
Daarom werkt een maagband dus ook niet, weten ze nu.
Maar waarom ik even op jou reageer, tijdens de uitleg van de chirurg vertelde hij dan ook, dat omdat ze dit nu weten, het niet ondenkbaar is dat er in de toekomst een medicijn of iets dergelijks ontwikkeld word die dit hormoon ook uitschakelt.
Je hebt dan wel niet de restrictie van een kleinere maag maar het zou wel kunnen helpen tegen de eetdrang.
Deze uitleg was heel verhelderend, ook voor mijn vriend die nog een beetje het idee had van: je kan toch ook gewoon minder eten?
dinsdag 30 mei 2017 om 14:05
Dank voor je uitgebreide antwoord!rosepudding schreef: ↑30-05-2017 14:01Toen ik nog in het voortraject zat moet ik naar een paar informatiebijeenkomsten waar oa een chirurg uitleg gaf over de operatie en waarom ze die nu op deze manier doen. Als ik het goed heb begrepen zijn ze er sinds een aantal jaar achter dat het overeten, met obesitas als gevolg in veel gevallen word veroorzaakt door de hormoonhuishouding in de maag. Daar zit een bepaald hormoon waar ik de naam even niet meer van weet (eerder in dit topic word dit ook al eens genoemd) dit hormoon is ook gelinkt aan diabetes type 2 geloof ik.
Dit hormoon zou moeten doorgeven aan de hersenen wanneer de maag gevuld is en dat je dus 'vol' zit en kan stoppen met eten. Dit blijkt verstoord en ipv verzadiging door te geven wil je alleen maar meer eten als dit hormoon 'geactiveerd' word.
Door de gastric sleeve of bypass word dit hormoon buiten spel gezet en krijgt je stofwisseling een herstart.
(je 'hoofdhonger' en aangeleerd gedrag/slechte gewoontes even los hiervan, daar moet je zelf aan werken)
Daarom werkt een maagband dus ook niet, weten ze nu.
Maar waarom ik even op jou reageer, tijdens de uitleg van de chirurg vertelde hij dan ook, dat omdat ze dit nu weten, het niet ondenkbaar is dat er in de toekomst een medicijn of iets dergelijks ontwikkeld word die dit hormoon ook uitschakelt.
Je hebt dan wel niet de restrictie van een kleinere maag maar het zou wel kunnen helpen tegen de eetdrang.
Deze uitleg was heel verhelderend, ook voor mijn vriend die nog een beetje het idee had van: je kan toch ook gewoon minder eten?
Ik ken het stimulerende hormoon wel: ghreline. En de wetenschap is druk op zoek naar een remmer, die beter werkt dan het lichaamseigen hormoon leptine.
dinsdag 30 mei 2017 om 22:22
Je noemt nu wel alleen de negatieve lijfelijke gevolgen. Ja ook ik zit niet meer strak in mijn vel na de operatie en 130% van mijn overgewicht te zijn kwijt geraakt in 9 maanden tijd. Toch zit ik veel beter in mijn vel als daarvoor. Wat die ene vrouw in de documentaire ook al zei ik voel me veel gelukkiger. Er zijn ook positieve lijfelijke veranderingen: wat dacht je van hoeveel makkelijker je kan bewegen. Het vaak verdwijnen van diabetes, hoge bloeddruk, hoog cholesterol, slaap apneu. Ook dat zijn lijfelijke gevolgen. Daar zijn er overigens wel een aantal van genoemd.MollyHooper schreef: ↑30-05-2017 13:14Dank je voor de tip. Ik vond de uitzending de moeite waard.
Was het maar zo dat het verzadigingsgevoel en de hongerzucht beïnvloed kunnen worden zonder operatie. Zou ook de drempel lager maken tot het nemen van actie.
Wat me wel opviel was dat er geen aandacht was voor de lijfelijke gevolgen van 60-70 kilo afvallen in 1 jaar: los vel.
De hele kwaliteit van leven is zoveel beter dan voor de operatie dat ik dat losse vel er graag voor over heb.
woensdag 31 mei 2017 om 07:23
Wat goed Knijster, 130%! Ik ben ooit 100% overgewicht afgevallen (40 kilo en had daarna een gezond BMI). Maar ik bleef last houden van smetplekken. Eigenlijk meer dan voor het afvallen.
Ik snap de voordelen en vond ze ook goed belicht in de uitzending, maar ik bedoelde te zeggen: misschien volgt voor sommigen nóg een operatie. Niet iedereen is lijfelijk 'klaar' na het afvallen. En daar had Anita het niet over. Werd niet benoemd.
Ik snap de voordelen en vond ze ook goed belicht in de uitzending, maar ik bedoelde te zeggen: misschien volgt voor sommigen nóg een operatie. Niet iedereen is lijfelijk 'klaar' na het afvallen. En daar had Anita het niet over. Werd niet benoemd.
anoniem_323373 wijzigde dit bericht op 31-05-2017 16:11
12.61% gewijzigd
woensdag 31 mei 2017 om 14:19
Eens hoor MollyHooper, en niet alleen wat betreft het overtollige vel. De aflevering was goed opgezet, informatief en positief, maar wat mij betreft eigenlijk te positief. Je hoorde niets over complicaties, pijn, dumpings, los vel, psychische consequenties etcetera. Ik vond het beeld wat geschetst werd dan ook niet compleet.
donderdag 1 juni 2017 om 14:18
Ik heb de aflevering ook even teruggekeken en het is natuurlijk ook de bariatrische afdeling waar zij meeloopt, dus vooral het voortraject en de daadwerkelijke operatie zelf. Dus ik miste het niet want daar ging het ook niet over, het ging puur over een operatie ter bestrijding van obesitas, en de afdeling die deze uitvoert.
Wat mij opviel is dat ze aangaven dat de maag na de gastric bypass maar 20 ml was, dus zo'n half cupje wat ze lieten zien, nou ik weet zeker dat die van mij veel groter is. Ik heb begrepen de grootte van een kleine sinaasappel ongeveer.
Ook omdat de meeste mensen (waaronder ikzelf) een paar weken na de operatie al een hele beschuit/cracker op kunnen, dat past volgens mij nooit in 20 ml.
Als ik ruim de tijd neem kan ik nu, bijna 4 maanden na operatie zelfs al een hele boterham op.
Maar hoe gaat het verder met de pas geopereerden?
Ik heb een week of 2 geleden eindelijk de eerste grote mijlpaal gehaald, namelijk onder de 100!
Wat mij opviel is dat ze aangaven dat de maag na de gastric bypass maar 20 ml was, dus zo'n half cupje wat ze lieten zien, nou ik weet zeker dat die van mij veel groter is. Ik heb begrepen de grootte van een kleine sinaasappel ongeveer.
Ook omdat de meeste mensen (waaronder ikzelf) een paar weken na de operatie al een hele beschuit/cracker op kunnen, dat past volgens mij nooit in 20 ml.
Als ik ruim de tijd neem kan ik nu, bijna 4 maanden na operatie zelfs al een hele boterham op.
Maar hoe gaat het verder met de pas geopereerden?
Ik heb een week of 2 geleden eindelijk de eerste grote mijlpaal gehaald, namelijk onder de 100!
donderdag 1 juni 2017 om 18:43
Ohh onder de 100 wat goed Rosepudding!
Ja dat van die 20 ml vond ik ook raar. Ik heb begrepen ter grootte van een kiwi (gbp) of een banaan (sleeve). Ik heb zelf een gbp gehad 5 weken geleden en ik kan 1 boterham, wel Allinson, dat zijn kleine sneetjes, op. Mits natuurlijk rustig gekauwd en de tijd genomen.
Waar ik meer moeite mee heb is de vleesvervanger in de avond. Maar gisteren op eerste controle geweest en goede tip gehad:
100 gram vleesvervanger bakken. De helft in de pan laten. 15 minuten over helft doen. Dan 5 minuten wachten en dan andere helft proberen op te krijgen.
Dat is gisteren voor het eerst uitgeprobeerd en gelukt! Pas daarna mag ik groente en daarna pas aardappel, rijst, pasta. Dat vind ik jammer want ik ben gek op groente etc. Maar goed dat wist ik van te voren. Waarschijnlijk kan ik op termijn gewoon mijn vleesvervanger op en daarna een schep groente en een schep aardappel/rijst/pasta.
Ik ben ook bijna onder de 100, zit nu op 101,5 kilo.
Verder gaat het goed hier. Alleen na het laatste Fragmin spuitje flinke allergische reactie rondom de prikgaatjes. Hadden ze nog nooit zo erg gezien en het is vreemd dat het na 4 weken spuiten pas begon. Na het laatste spuitje. Verder is het gelukkig niet ernstig maar ik mag nooit meer Fragmin gebruiken.
Ja dat van die 20 ml vond ik ook raar. Ik heb begrepen ter grootte van een kiwi (gbp) of een banaan (sleeve). Ik heb zelf een gbp gehad 5 weken geleden en ik kan 1 boterham, wel Allinson, dat zijn kleine sneetjes, op. Mits natuurlijk rustig gekauwd en de tijd genomen.
Waar ik meer moeite mee heb is de vleesvervanger in de avond. Maar gisteren op eerste controle geweest en goede tip gehad:
100 gram vleesvervanger bakken. De helft in de pan laten. 15 minuten over helft doen. Dan 5 minuten wachten en dan andere helft proberen op te krijgen.
Dat is gisteren voor het eerst uitgeprobeerd en gelukt! Pas daarna mag ik groente en daarna pas aardappel, rijst, pasta. Dat vind ik jammer want ik ben gek op groente etc. Maar goed dat wist ik van te voren. Waarschijnlijk kan ik op termijn gewoon mijn vleesvervanger op en daarna een schep groente en een schep aardappel/rijst/pasta.
Ik ben ook bijna onder de 100, zit nu op 101,5 kilo.
Verder gaat het goed hier. Alleen na het laatste Fragmin spuitje flinke allergische reactie rondom de prikgaatjes. Hadden ze nog nooit zo erg gezien en het is vreemd dat het na 4 weken spuiten pas begon. Na het laatste spuitje. Verder is het gelukkig niet ernstig maar ik mag nooit meer Fragmin gebruiken.
vrijdag 2 juni 2017 om 12:11
Ik heb even gegoogeld wat Fragmin is en zie dat dit tegen trombose is.
Ik heb alleen in het ziekenhuis een trombose spuit gehad en ik had kousen die ik eigenlijk 2 weken aan moest houden. Maar als je goed mobiel was konden die ook uit.
Ik eet ook meestal allison brood, want dit is wat droger dan gewoon brood.
Maar ik vind het best een hele hap, want ook al zijn de sneetjes wat kleiner, het is wel zwaar brood.
Als ik het in vieren snijd en wat tijd tussen elk stukje laat kan ik nu wel een heel sneetje op.
Maar paar weken terug kon ik maar 2/3 op, dan sneed ik de onderste rand met korst eraf.
Maar jou mijlpaal van onder de 100 is ook in zicht!
Succes!
Ik heb alleen in het ziekenhuis een trombose spuit gehad en ik had kousen die ik eigenlijk 2 weken aan moest houden. Maar als je goed mobiel was konden die ook uit.
Ik eet ook meestal allison brood, want dit is wat droger dan gewoon brood.
Maar ik vind het best een hele hap, want ook al zijn de sneetjes wat kleiner, het is wel zwaar brood.
Als ik het in vieren snijd en wat tijd tussen elk stukje laat kan ik nu wel een heel sneetje op.
Maar paar weken terug kon ik maar 2/3 op, dan sneed ik de onderste rand met korst eraf.
Maar jou mijlpaal van onder de 100 is ook in zicht!
Succes!
vrijdag 2 juni 2017 om 13:31
Toevallig zapte ik op tv langs een programma Peter Beense. Ik wist dat hij geopereerd was en zocht op internet naar zijn verhaal.
Uit 2012:
De maagverkleining die Peter Beense in januari onderging lijkt tevergeefs te zijn geweest. De 48-jarige Amsterdamse volkszanger is sindsdien namelijk geen gram afgevallen.
"Ik had verwacht nu al te zijn verlost van circa dertig kilo. Het tegendeel is waar. Mijn gewicht schommelt nog steeds rond de vierhonderd pond schoon aan de haak", zegt hij woensdag in het AD.
Het was de derde keer in drie jaar tijd dat hij een maagverkleining onderging. "Ik had meer effect verwacht", zegt hij. "Als ik dit had geweten, had ik me misschien niet nog eens laten helpen."
Beense wil binnenkort intensief gaan sporten om alsnog het nodige gewicht kwijt te raken. Een vierde maagverkleining sluit hij echter ook niet uit.
Wat een verhaal
Uit 2012:
De maagverkleining die Peter Beense in januari onderging lijkt tevergeefs te zijn geweest. De 48-jarige Amsterdamse volkszanger is sindsdien namelijk geen gram afgevallen.
"Ik had verwacht nu al te zijn verlost van circa dertig kilo. Het tegendeel is waar. Mijn gewicht schommelt nog steeds rond de vierhonderd pond schoon aan de haak", zegt hij woensdag in het AD.
Het was de derde keer in drie jaar tijd dat hij een maagverkleining onderging. "Ik had meer effect verwacht", zegt hij. "Als ik dit had geweten, had ik me misschien niet nog eens laten helpen."
Beense wil binnenkort intensief gaan sporten om alsnog het nodige gewicht kwijt te raken. Een vierde maagverkleining sluit hij echter ook niet uit.
Wat een verhaal
