Lijf & Lijn
alle pijlers
Ik moest iets ondernemen #3 gastric bypass!
vrijdag 13 mei 2016 om 10:14
Omdat we het vorige topic vol gekletst hebben gaan we hier verder.
Over leven met een gastric bypass.
Oorspronkelijk opende ik dit topic bijna een jaar geleden. Bijna 130 kilo en gefrustreerd omdat het me met geen mogelijkheid lukte om definitief af te vallen.
Ik overwoog de keuze te maken voor een gastric bypass, een operatie die hopelijk definitief het tij zou keren.
Omdat ik wist dat ik op deze manier, met dit gewicht, de honderd niet zou halen. En dat was ik wel van plan.
Inmiddels is het bijna vijf maanden geleden dat ik geopereerd ben. 16 december 2015 kreeg ik mijn gastric bypass.
Inmiddels ben ik bijna 30 kilo lichter en verbaas ik me nog elke dag over hoeveel meer ik kan, dan toen.
Ik ben er nog niet, nog lang niet, maar ik ben op de goede weg.
Inmiddels groeide dit topic niet alleen uit tot een soort virtueel dagboek voor mij, maar wisselden we van gedachten met nog veel meer mensen in hetzelfde schuitje.
Ik hoop dat we daar hier mee verder kunnen gaan.
En omdat ik niet wil vergeten waar ik vandaan kom, hieronder mijn oorspronkelijke OP van het vorige topic, die ik schreef op 15 augustus 2015;
Oorspronkelijk had ik mijn topic van een jaar geleden geupdate, maar omdat er telkens reacties komen op de -niet meer zo relevante- OP is het misschien handiger toch een nieuw topic te openen.
De korte samenvatting; ik ben veel te dik. Morbide obesitas.
En ja, dat brengt klachten met zich mee. Ik ben net 30 geworden en ik slik pillen voor mijn hoge bloeddruk. Ik voel me slap en lusteloos. Ik heb een belachelijk slechte conditie, ik heb last van mijn gewrichten. En ik beweer altijd dat ik geen last heb van mijn overgewicht, maar dat is wel zo.
Dus, er moet iets gebeuren. En iets drastisch, iets dat werkt.
Want 39231 dieetpogingen later ben ik nog altijd gewoon veel te dik. Ik heb het met diëtistes geprobeerd, op eigen kracht, meer bewegen, gewoon gezond eten, maffe diëten.... Ik heb zelfs een paar maanden geleden dieetpillen gekocht. Wat uiteraard voor geen meter werkt, behalve dat je er stinkende scheten van laat.
Mijn huisarts heeft me doorgestuurd naar het ziekenhuis, naar de obesitaskliniek. Mijn huisarts denkt dat een gastric bypass de enige echte blijvende oplossing gaat zijn voor mij, dus we gaan het eens bekijken.
De laatste weken heb ik heel, heel veel na gedacht. Over mijn leven nu, over de impact van zo'n operatie, over hoe mijn leven er na de operatie uit zal zien.... Ik kan het me eigenlijk niet helemaal voorstellen.
Ik weet dat het geen wondermiddel is. Ik weet dat het slechts een hulpmiddel is. Ik weet dat ik nog steeds mijn levensstijl om moet gooien maar zoals ik het begrijp van mensen die een gastric bypass gehad hebben gaat dat na de operatie zoveel makkelijker zijn...
Anyhow, 24 augustus heb ik een informatiebijeenkomst in het ziekenhuis. Als ik dan door durf te zetten volgt een screeningsochtend en daarna een eventueel akkoord voor de operatie.
Wat ik dus in mijn vorige topic ook vroeg, waren ervaringen van mensen die eventueel een gastric bypass ondergaan hebben.
Zouden jullie het me aanraden of absoluut niet? In hoeverre heeft het je geholpen? En misschien zijn er ook mensen met een negatieve ervaring? Ook die zijn uiteraard welkom.
In het vorige topic heb ik al heel veel lieve, leuke fijne reacties gehad.
De reden dat ik dit topic toch opnieuw open is omdat ik zo heerlijk van me af kan schrijven, en ik heel veel heb aan de input van mensen die het traject al doorlopen hebben.
Dus bij deze gewoon een nieuw topic dat voortborduurt op het zelfde, omdat de OP van het vorige topic totaal niet up to date meer is.
Wat ik dus vooral wil met dit topic is ervaringen uitwisselen, en misschien gewoon af en toe een schop onder mijn kont of hart onder de riem
Over leven met een gastric bypass.
Oorspronkelijk opende ik dit topic bijna een jaar geleden. Bijna 130 kilo en gefrustreerd omdat het me met geen mogelijkheid lukte om definitief af te vallen.
Ik overwoog de keuze te maken voor een gastric bypass, een operatie die hopelijk definitief het tij zou keren.
Omdat ik wist dat ik op deze manier, met dit gewicht, de honderd niet zou halen. En dat was ik wel van plan.
Inmiddels is het bijna vijf maanden geleden dat ik geopereerd ben. 16 december 2015 kreeg ik mijn gastric bypass.
Inmiddels ben ik bijna 30 kilo lichter en verbaas ik me nog elke dag over hoeveel meer ik kan, dan toen.
Ik ben er nog niet, nog lang niet, maar ik ben op de goede weg.
Inmiddels groeide dit topic niet alleen uit tot een soort virtueel dagboek voor mij, maar wisselden we van gedachten met nog veel meer mensen in hetzelfde schuitje.
Ik hoop dat we daar hier mee verder kunnen gaan.
En omdat ik niet wil vergeten waar ik vandaan kom, hieronder mijn oorspronkelijke OP van het vorige topic, die ik schreef op 15 augustus 2015;
Oorspronkelijk had ik mijn topic van een jaar geleden geupdate, maar omdat er telkens reacties komen op de -niet meer zo relevante- OP is het misschien handiger toch een nieuw topic te openen.
De korte samenvatting; ik ben veel te dik. Morbide obesitas.
En ja, dat brengt klachten met zich mee. Ik ben net 30 geworden en ik slik pillen voor mijn hoge bloeddruk. Ik voel me slap en lusteloos. Ik heb een belachelijk slechte conditie, ik heb last van mijn gewrichten. En ik beweer altijd dat ik geen last heb van mijn overgewicht, maar dat is wel zo.
Dus, er moet iets gebeuren. En iets drastisch, iets dat werkt.
Want 39231 dieetpogingen later ben ik nog altijd gewoon veel te dik. Ik heb het met diëtistes geprobeerd, op eigen kracht, meer bewegen, gewoon gezond eten, maffe diëten.... Ik heb zelfs een paar maanden geleden dieetpillen gekocht. Wat uiteraard voor geen meter werkt, behalve dat je er stinkende scheten van laat.
Mijn huisarts heeft me doorgestuurd naar het ziekenhuis, naar de obesitaskliniek. Mijn huisarts denkt dat een gastric bypass de enige echte blijvende oplossing gaat zijn voor mij, dus we gaan het eens bekijken.
De laatste weken heb ik heel, heel veel na gedacht. Over mijn leven nu, over de impact van zo'n operatie, over hoe mijn leven er na de operatie uit zal zien.... Ik kan het me eigenlijk niet helemaal voorstellen.
Ik weet dat het geen wondermiddel is. Ik weet dat het slechts een hulpmiddel is. Ik weet dat ik nog steeds mijn levensstijl om moet gooien maar zoals ik het begrijp van mensen die een gastric bypass gehad hebben gaat dat na de operatie zoveel makkelijker zijn...
Anyhow, 24 augustus heb ik een informatiebijeenkomst in het ziekenhuis. Als ik dan door durf te zetten volgt een screeningsochtend en daarna een eventueel akkoord voor de operatie.
Wat ik dus in mijn vorige topic ook vroeg, waren ervaringen van mensen die eventueel een gastric bypass ondergaan hebben.
Zouden jullie het me aanraden of absoluut niet? In hoeverre heeft het je geholpen? En misschien zijn er ook mensen met een negatieve ervaring? Ook die zijn uiteraard welkom.
In het vorige topic heb ik al heel veel lieve, leuke fijne reacties gehad.
De reden dat ik dit topic toch opnieuw open is omdat ik zo heerlijk van me af kan schrijven, en ik heel veel heb aan de input van mensen die het traject al doorlopen hebben.
Dus bij deze gewoon een nieuw topic dat voortborduurt op het zelfde, omdat de OP van het vorige topic totaal niet up to date meer is.
Wat ik dus vooral wil met dit topic is ervaringen uitwisselen, en misschien gewoon af en toe een schop onder mijn kont of hart onder de riem
668, the neighbour of the Beast
maandag 26 februari 2018 om 14:24
Zo ben gistermiddag weer met ontslag gegaan. Geen longembolie gelukkig.
Nou ik heb wel al meerdere operaties gehad maar heb wel een keer zitten huilen met wat heb ik mijzelf en mijn lijf aangedaan.
Het valt me allemaal tegen.
Ik had wel rekening gehouden met wat klachten natuurlijk maar had niet verwacht dat ik en niet kan eten, en niet kan drinken, en steeds aan de dunne ben, en enorm veel pijn heb, en misselijk ben en het eten als de vijand zou gaan zien.
Niet alles tegelijk zeg maar.
Vanuit mijn ziekenhuis mogen we na 5 dagen weer vast eten. Bij mij is dat morgen maar ik ga dat echt nog niet doen.
Ik leef nu op 4 happen brinta in de ochtend en 6 happen appelmoes in de avond. En dat doe ik alleen maar omdat het moet. Zie er zo tegenop. Ik drink nu 2 glazen siroop per dag en een klein beetje optimel.
Vanavond ga ik ipv appelmoes (wel vers gemaakt) stoofperen pureren en met magere yoghurt mengen kijken hoe dat bevalt. Appelmoes valt goed maar heeft geen eiwitten dus vandaar de wijziging.
Dus ja eenhoorn jouw gedachte vind ik wel herkenbaar.
Nou ik heb wel al meerdere operaties gehad maar heb wel een keer zitten huilen met wat heb ik mijzelf en mijn lijf aangedaan.
Het valt me allemaal tegen.
Ik had wel rekening gehouden met wat klachten natuurlijk maar had niet verwacht dat ik en niet kan eten, en niet kan drinken, en steeds aan de dunne ben, en enorm veel pijn heb, en misselijk ben en het eten als de vijand zou gaan zien.
Niet alles tegelijk zeg maar.
Vanuit mijn ziekenhuis mogen we na 5 dagen weer vast eten. Bij mij is dat morgen maar ik ga dat echt nog niet doen.
Ik leef nu op 4 happen brinta in de ochtend en 6 happen appelmoes in de avond. En dat doe ik alleen maar omdat het moet. Zie er zo tegenop. Ik drink nu 2 glazen siroop per dag en een klein beetje optimel.
Vanavond ga ik ipv appelmoes (wel vers gemaakt) stoofperen pureren en met magere yoghurt mengen kijken hoe dat bevalt. Appelmoes valt goed maar heeft geen eiwitten dus vandaar de wijziging.
Dus ja eenhoorn jouw gedachte vind ik wel herkenbaar.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
maandag 26 februari 2018 om 21:33
Balen Ibi! Ik hoop dat je je snel beter voelt.IBIopviva schreef: ↑26-02-2018 14:24Zo ben gistermiddag weer met ontslag gegaan. Geen longembolie gelukkig.
Nou ik heb wel al meerdere operaties gehad maar heb wel een keer zitten huilen met wat heb ik mijzelf en mijn lijf aangedaan.
Het valt me allemaal tegen.
Ik had wel rekening gehouden met wat klachten natuurlijk maar had niet verwacht dat ik en niet kan eten, en niet kan drinken, en steeds aan de dunne ben, en enorm veel pijn heb, en misselijk ben en het eten als de vijand zou gaan zien.
Niet alles tegelijk zeg maar.
Vanuit mijn ziekenhuis mogen we na 5 dagen weer vast eten. Bij mij is dat morgen maar ik ga dat echt nog niet doen.
Ik leef nu op 4 happen brinta in de ochtend en 6 happen appelmoes in de avond. En dat doe ik alleen maar omdat het moet. Zie er zo tegenop. Ik drink nu 2 glazen siroop per dag en een klein beetje optimel.
Vanavond ga ik ipv appelmoes (wel vers gemaakt) stoofperen pureren en met magere yoghurt mengen kijken hoe dat bevalt. Appelmoes valt goed maar heeft geen eiwitten dus vandaar de wijziging.
Dus ja eenhoorn jouw gedachte vind ik wel herkenbaar.
dinsdag 27 februari 2018 om 19:47
Dank je. Ik heb contact opgenomen met het ziekenhuis en ben vanmiddag gebeld.
In overleg hebben we besloten de komende dagen niet te eten (tenzij ik plotseling die behoefte voel) en me meer te richten op het drinken.
En ik kreeg medicatie tegen de misselijkheid. Man is naar apotheek gegaan en vlak voor sluitingstijd nog de pillen opgehaald.
Werkelijk na een halfuur vroeg ik mij af: jeetje hoe snel werken die pillen zeg. En na een uur een gevoel dat ik ruim een week niet gehad heb: trek! Zin in eten. Zelfs het vlees van mijn man (ben vega) riep geen misselijkheidsgevoel op zoals normaal maar rook lekker. Was haast jaloers op hem.
Dus een lekkere smoothie gemaakt van stoofperen, banaan, yoghurt en perensap. Nu staat het voor me en moet ik me beheersen er niet te veel tegelijk van te nemen.
Verder vanmorgen even naar het dorp gegaan dat was ook wel fijn. Wel erachter gekomen dat mijn pijn erger wordt bij bewegen en wegtrekt bij rust. Moet het dus wel echt rustig aan doen.
Maar jeetje wat ben ik blij, was echt een beetje bang dat ik nooit meer zin in eten zou hebben en zo misselijk zou blijven. Ik word donderdag terug gebeld voor verder overleg en hoe het gegaan is.
Ik hoop echt dat dit een nieuw begin is van mijn nieuwe begin.
Hoe gaat het met jullie?
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
woensdag 28 februari 2018 om 15:03
Wat goed Ibi, dat die pillen zo goed helpen!
Wat kun je daar blij van worden als je je zo voelt hè, eindelijk kunt je positief aan de toekomst denken.
Wat rot dat je zo misselijk geweest bent, wat moet dat naar voelen.
Nu iedere dag een stap vooruit.
Fiddly, wat enorm klote dat je je zo aan het lot overgelaten voelt.
Ik heb echt precies hetzelfde gevoel, ik doe maar een dotje.
Ik lees overal: concentreer je op je eiwitten, dus dat probeer ik.
Ik heb nu geen pijn meer bij het eten, maar voel me heel slap.
Omdat ik geen idee had of ik goed bezig was heb ik vanmiddag een bericht op een forum voor GBP geplaatst en nu krijg ik reacties dat ik echt veel te veel eet en niet vloeibaar genoeg en dat mijn maag nu over de zeik is.
Ik had echt gevoel dat ik het steeds beter deed en nu ben ik overstuur omdat ik bang ben dat ik alles aan het verpesten ben.
Dus ik heb net het ziekenhuis gebeld dat ik het echt niet meer weet en me aan mijn lot overgelaten voel en nu heb ik ipv van over ruim 2 werken, morgenvroeg een afspraak.
Wat eten/drinken jullie nu zoal op een dag?
Wat kun je daar blij van worden als je je zo voelt hè, eindelijk kunt je positief aan de toekomst denken.
Wat rot dat je zo misselijk geweest bent, wat moet dat naar voelen.
Nu iedere dag een stap vooruit.
Fiddly, wat enorm klote dat je je zo aan het lot overgelaten voelt.
Ik heb echt precies hetzelfde gevoel, ik doe maar een dotje.
Ik lees overal: concentreer je op je eiwitten, dus dat probeer ik.
Ik heb nu geen pijn meer bij het eten, maar voel me heel slap.
Omdat ik geen idee had of ik goed bezig was heb ik vanmiddag een bericht op een forum voor GBP geplaatst en nu krijg ik reacties dat ik echt veel te veel eet en niet vloeibaar genoeg en dat mijn maag nu over de zeik is.
Ik had echt gevoel dat ik het steeds beter deed en nu ben ik overstuur omdat ik bang ben dat ik alles aan het verpesten ben.
Dus ik heb net het ziekenhuis gebeld dat ik het echt niet meer weet en me aan mijn lot overgelaten voel en nu heb ik ipv van over ruim 2 werken, morgenvroeg een afspraak.
Wat eten/drinken jullie nu zoal op een dag?
woensdag 28 februari 2018 om 15:19
Het beleid is per ziekenhuis enorm anders.. Dus niet zomaar op een algemeen forum afgaan hoor
Wij mochten de eerste 3wkn alleen maar vloeibaar waarvan 1wk alleen maar helder vloeibaar. In andere ziekenhuizen krijg je de dag na de operatie gelijk een maaltijd. Je lijf vertelt je vaak wel waar je goed aan doet.
Ik kan nu alles eten wat ik wil, ook best veel, dus nu komt het aan op mn eigen discipline (4jr na dato) de chirurg vertelde laatst nog dat de 1 meer kan eten dan de ander, ook al hebben ze dezelfde maag, hoe dat komt weten ze niet exact. Bottomline, maak je niet te druk, das zonde van je energie.
Wij mochten de eerste 3wkn alleen maar vloeibaar waarvan 1wk alleen maar helder vloeibaar. In andere ziekenhuizen krijg je de dag na de operatie gelijk een maaltijd. Je lijf vertelt je vaak wel waar je goed aan doet.
Ik kan nu alles eten wat ik wil, ook best veel, dus nu komt het aan op mn eigen discipline (4jr na dato) de chirurg vertelde laatst nog dat de 1 meer kan eten dan de ander, ook al hebben ze dezelfde maag, hoe dat komt weten ze niet exact. Bottomline, maak je niet te druk, das zonde van je energie.
woensdag 28 februari 2018 om 15:20
Eenhoornn, goed dat je gebeld hebt.
Volgens mij verschilt het nogal per ziekenhuis wat je de eerste weken na de operatie mag 'eten' en op zo'n forum zullen dus wrsch veel verschillende 'adviezen' langskomen.
Beter overleggen met het ziekenhuis.
Zolang je geen pijn hebt kun je volgens mij ook niet te veel eten, maar ja, beter om het in het zkhs te vragen.
Volgens mij verschilt het nogal per ziekenhuis wat je de eerste weken na de operatie mag 'eten' en op zo'n forum zullen dus wrsch veel verschillende 'adviezen' langskomen.
Beter overleggen met het ziekenhuis.
Zolang je geen pijn hebt kun je volgens mij ook niet te veel eten, maar ja, beter om het in het zkhs te vragen.
Onsterfelijk Verheven
woensdag 28 februari 2018 om 15:37
Eenhoornn, laat je niet van de wijs brengen door dat andere forum, ik kom daar ook wel en daar zitten een paar zelf benoemde experts die het fijn lijken te vinden om anderen de les te lezen.
Ook al zal het heus goed bedoeld zijn, het kan je erg onzeker maken.
Dus luister naar je eigen gevoel en wat het ziekenhuis zegt en heb vertrouwen dat je het heus niet verpest.
Ook al zal het heus goed bedoeld zijn, het kan je erg onzeker maken.
Dus luister naar je eigen gevoel en wat het ziekenhuis zegt en heb vertrouwen dat je het heus niet verpest.
donderdag 1 maart 2018 om 09:40
Wat vervelend dat niet iedereen de juiste begeleiding krijgt. Ikzelf doe het traject via de nok velp en daar hebben we van tevoren al 6 halve dagen gehad met voorlichting en voorbereiding. Bovendien ken ik mailen en bellen.
Van de week belde de diëtiste mij op nav een mail die ze zorgelijk vond. Heel netjes!
Eenhoorr, wel fijn dat je wat eerder terecht kan, goed dat je aan de bel getrokken hebt.
In Rijnstate Arnhem de operatie gehad. Daar is het voorschrift met gbp 5 dagen vloeibaar en daarna voorzichtig weer vast voedsel.
Met een sleeve is dat 2 weken vloeibaar.
Ik denk niet dat je veel aan mij hebt wat ik in mijn vloeibare periode gegeten heb. Dat wil zeggen ik ontbijt nu nog vloeibaar, in de middag 1 kleine dunne cracker, gisteren in ieder geval. Avondeten is gewoon nog soep dus toch nog veel vloeibaar ik wil geen risico nemen.
Als ontbijt maak ik sinds 3 dagen een smoothie. Vloeibaar en eiwitten dus helemaal prima.
Het advies is inderdaad bij vrijwel iedere maaltijd eiwitten te eten. Veel mineralen en vitamines krijg je binnen via je vitamine pil die je dagelijks (gaat) slikken. Ik slik fit for me.
Maar eiwitten haal je niet uit een pilletje en zijn van enorm belang. Als ik straks weer vast avond ga eten dan moet ik mij vooral concentreren op mijn vleesvervanger of ei of noten, daarna pas de groenten. En daarna pas weer de koolhydraten.
Inderdaad op fb lees je zoveel verschillende adviezen maar dat van de eiwitten heeft iedereen wel gemeen met elkaar geleerd. Die gaan voor alles.
Van de week belde de diëtiste mij op nav een mail die ze zorgelijk vond. Heel netjes!
Eenhoorr, wel fijn dat je wat eerder terecht kan, goed dat je aan de bel getrokken hebt.
In Rijnstate Arnhem de operatie gehad. Daar is het voorschrift met gbp 5 dagen vloeibaar en daarna voorzichtig weer vast voedsel.
Met een sleeve is dat 2 weken vloeibaar.
Ik denk niet dat je veel aan mij hebt wat ik in mijn vloeibare periode gegeten heb. Dat wil zeggen ik ontbijt nu nog vloeibaar, in de middag 1 kleine dunne cracker, gisteren in ieder geval. Avondeten is gewoon nog soep dus toch nog veel vloeibaar ik wil geen risico nemen.
Als ontbijt maak ik sinds 3 dagen een smoothie. Vloeibaar en eiwitten dus helemaal prima.
Het advies is inderdaad bij vrijwel iedere maaltijd eiwitten te eten. Veel mineralen en vitamines krijg je binnen via je vitamine pil die je dagelijks (gaat) slikken. Ik slik fit for me.
Maar eiwitten haal je niet uit een pilletje en zijn van enorm belang. Als ik straks weer vast avond ga eten dan moet ik mij vooral concentreren op mijn vleesvervanger of ei of noten, daarna pas de groenten. En daarna pas weer de koolhydraten.
Inderdaad op fb lees je zoveel verschillende adviezen maar dat van de eiwitten heeft iedereen wel gemeen met elkaar geleerd. Die gaan voor alles.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
maandag 5 maart 2018 om 14:51
Bedankt voor al jullie geruststellende berichten.
Ik ben inmiddels ook wel rustiger eronder.
De afspraak bij de diëtiste was erg fijn en ze vertelde me dat ik goed bezig ben, dus dat is erg fijn om te horen.
Nu ben ik toch nog 1x op dat forum gaan kijken en daar staat letterlijk: ik ben bang dat ze te horen heeft gekregen dat ze het goed doet.
Daarna was ik er wel zo klaar mee.
Ik snak nu echt naar vast voedsel, maar vindt het ook wel heel spannend.
Qua gewicht sta ik nu stil sinds donderdag, maar ik moet ook minder op die weegschaal gaan staan.
Hoe gaat het met jullie, Ibi en Fiddly?
Ik ben inmiddels ook wel rustiger eronder.
De afspraak bij de diëtiste was erg fijn en ze vertelde me dat ik goed bezig ben, dus dat is erg fijn om te horen.
Nu ben ik toch nog 1x op dat forum gaan kijken en daar staat letterlijk: ik ben bang dat ze te horen heeft gekregen dat ze het goed doet.
Daarna was ik er wel zo klaar mee.
Ik snak nu echt naar vast voedsel, maar vindt het ook wel heel spannend.
Qua gewicht sta ik nu stil sinds donderdag, maar ik moet ook minder op die weegschaal gaan staan.
Hoe gaat het met jullie, Ibi en Fiddly?
maandag 5 maart 2018 om 17:13
Zo, ik ben ook weer van de partij. Sorry dat ik de afgelopen twee weken niet zo actief was, ik had even geen energie om hier te reageren ondanks dat ik wel meegelezen heb.
Achteraf gezien is de operatie me erg meegevallen, maar toen ik wakker was had ik echt zoiets van 'fuck, waar ben ik aan begonnen?!'. Ik had zóveel pijn en had enorme moeite met slikken daardoor. Er kwam af en toe een verpleegkundige die paracetamol op mijn nachtkastje smeet en that's it. Ik kreeg dat niet eens weg, ik had zoveel pijn met slikken. Die paracetamol kwam aan als een baksteen, ook opgelost in water. Ik heb moeten smeken om extra pijnstilling in de vorm van een smelttablet, en toen ik die eenmaal kreeg ging het snel beter. Inmiddels voel ik me qua fitheid weer helemaal de oude.
Geestelijk vind ik het echter een hele grote uitdaging. Ik heb het idee dat ik nog steeds veel kan eten, veel te veel, maar als ik ga nadenken over welke porties ik voor de operatie nam is het echt niet veel. Zo at ik vanmiddag een half broodje smeerkaas (slankie) terwijl ik voor de operatie wel 3 broodjes weg kon werken en nog geen bodem voelde, en dan dus op gegeven moment aan de zoetigheid begon in de vorm van snoepen en snaaien.
Woensdag heb ik de eerste bijeenkomst van het natraject. Daar heb ik wel zin in, beetje kletsen met mensen die in hetzelfde schuitje zitten.
Eenhoorn, dat forum moet je je echt niks van aantrekken. Je hebt een gesprek gehad met een dietiste, welke opleiding genoten heeft, ruimschoots werkervaring heeft en gespecialiseerd is op het gebied van bariatrische chirurgie. Als zij aangeeft dat je het goed doet, dan is dat zo. Wat voor de één werkt, hoeft voor de ander niet te werken, alleen dat vergeten ze daar nog wel eens. Ik snap zó goed dat je je daar ontzettend onzeker door gaat voelen.
Ibi, wat goed om te lezen dat het zo goed ging na het innemen van die medicatie. Misselijkheid is ook echt ruk, wat dat betreft zeg ik lang leve de farmaceutische industrie! Dat van die smoothie is trouwens wel een goed idee, stom dat ik daar zelf niet op ben gekomen...
Achteraf gezien is de operatie me erg meegevallen, maar toen ik wakker was had ik echt zoiets van 'fuck, waar ben ik aan begonnen?!'. Ik had zóveel pijn en had enorme moeite met slikken daardoor. Er kwam af en toe een verpleegkundige die paracetamol op mijn nachtkastje smeet en that's it. Ik kreeg dat niet eens weg, ik had zoveel pijn met slikken. Die paracetamol kwam aan als een baksteen, ook opgelost in water. Ik heb moeten smeken om extra pijnstilling in de vorm van een smelttablet, en toen ik die eenmaal kreeg ging het snel beter. Inmiddels voel ik me qua fitheid weer helemaal de oude.
Geestelijk vind ik het echter een hele grote uitdaging. Ik heb het idee dat ik nog steeds veel kan eten, veel te veel, maar als ik ga nadenken over welke porties ik voor de operatie nam is het echt niet veel. Zo at ik vanmiddag een half broodje smeerkaas (slankie) terwijl ik voor de operatie wel 3 broodjes weg kon werken en nog geen bodem voelde, en dan dus op gegeven moment aan de zoetigheid begon in de vorm van snoepen en snaaien.
Woensdag heb ik de eerste bijeenkomst van het natraject. Daar heb ik wel zin in, beetje kletsen met mensen die in hetzelfde schuitje zitten.
Eenhoorn, dat forum moet je je echt niks van aantrekken. Je hebt een gesprek gehad met een dietiste, welke opleiding genoten heeft, ruimschoots werkervaring heeft en gespecialiseerd is op het gebied van bariatrische chirurgie. Als zij aangeeft dat je het goed doet, dan is dat zo. Wat voor de één werkt, hoeft voor de ander niet te werken, alleen dat vergeten ze daar nog wel eens. Ik snap zó goed dat je je daar ontzettend onzeker door gaat voelen.
Ibi, wat goed om te lezen dat het zo goed ging na het innemen van die medicatie. Misselijkheid is ook echt ruk, wat dat betreft zeg ik lang leve de farmaceutische industrie! Dat van die smoothie is trouwens wel een goed idee, stom dat ik daar zelf niet op ben gekomen...
Don't waste your time or time will waste you.
maandag 5 maart 2018 om 18:39
Lekker laten gaan daar, ik heb er ook ooit rondgehangen maar ben er al lang klaar mee. Is een vast groep (HET groepje van daar hehe) en die komen er echt al zeker 5 jaar of zo en ze weten aaaaaaaalles.eenhoornn schreef: ↑05-03-2018 14:51Bedankt voor al jullie geruststellende berichten.
Ik ben inmiddels ook wel rustiger eronder.
De afspraak bij de diëtiste was erg fijn en ze vertelde me dat ik goed bezig ben, dus dat is erg fijn om te horen.
Nu ben ik toch nog 1x op dat forum gaan kijken en daar staat letterlijk: ik ben bang dat ze te horen heeft gekregen dat ze het goed doet.
Daarna was ik er wel zo klaar mee.
Ik snak nu echt naar vast voedsel, maar vindt het ook wel heel spannend.
Qua gewicht sta ik nu stil sinds donderdag, maar ik moet ook minder op die weegschaal gaan staan.
Hoe gaat het met jullie, Ibi en Fiddly?
Ik heb gekeken en je doet het prima. In het begin is het gewoon opnieuw leren eten lijkt het wel. Wat kan ik op? Hoe valt het? Heb ik nog honger? Ben ik gezond bezig? Etc...
Komt allemaal goed, neem de tijd en bekijk het gewoon per dag.
woensdag 14 maart 2018 om 14:37
Hoi!
Hoe is het met iedereen?
Ik voel me mega onzeker! Lichamelijk gaat het heel goed, geen pijn meer, ben weer aan het werk, kan tot nu toe alles verdragen, niet misselijk of braken.
Maar ik blijf maar op hetzelfde gewicht hangen en ik merk dat ik ook best wel wat op kan.
Ondanks goede keuzes, in totaal kom ik nu gemiddeld aan 450 kcal en 40 gr eiwitten per dag.
Ik denk soms echt dat ik net degene ben bij wie de ok mislukt is en geen resultaat geeft.
Ik ga vanavond voor de eerste keer weer zwemmen, hopelijk zet dat wat zoden aan de dijk!
Hoe is het met iedereen?
Ik voel me mega onzeker! Lichamelijk gaat het heel goed, geen pijn meer, ben weer aan het werk, kan tot nu toe alles verdragen, niet misselijk of braken.
Maar ik blijf maar op hetzelfde gewicht hangen en ik merk dat ik ook best wel wat op kan.
Ondanks goede keuzes, in totaal kom ik nu gemiddeld aan 450 kcal en 40 gr eiwitten per dag.
Ik denk soms echt dat ik net degene ben bij wie de ok mislukt is en geen resultaat geeft.
Ik ga vanavond voor de eerste keer weer zwemmen, hopelijk zet dat wat zoden aan de dijk!
woensdag 14 maart 2018 om 17:07
Frustrerend eenhoorn, als je gewicht niet zakt.
Ik was ook heel bang dat ik net die ene zou zijn, maar ik viel gestaag af direct vanaf de operatie, dus dat was geruststellend.
Ik hoor wel over plateaus en dat het soms tijd nodig heeft, maar met 450 cal per dag zou je toch verwachten dat ke dat moet zien op de weegschaal.
Overigens heb ik nooit calorieën geteld, wel 1 x eiwitten, op advies van de diëtiste. Toen bleek dat ik genoeg eiwitten binnen kreeg heb ik me er verder niet meer mee beziggehouden.
Ik was ook heel bang dat ik net die ene zou zijn, maar ik viel gestaag af direct vanaf de operatie, dus dat was geruststellend.
Ik hoor wel over plateaus en dat het soms tijd nodig heeft, maar met 450 cal per dag zou je toch verwachten dat ke dat moet zien op de weegschaal.
Overigens heb ik nooit calorieën geteld, wel 1 x eiwitten, op advies van de diëtiste. Toen bleek dat ik genoeg eiwitten binnen kreeg heb ik me er verder niet meer mee beziggehouden.
Onsterfelijk Verheven
woensdag 14 maart 2018 om 18:20
Ik had het zelf ook niet maar hoor en lees wel heel veel die last hadden van een plateau vlak na de operatie. Vooral net na de overgang van vloeibaar/gepureerd naar vast voedsel.
Wel had ik, net als jij, vanaf het allereerste begin het gevoel dat ik best veel kon eten.
Daar werd ik heel onzeker van maar de chirurg kon mij geruststellen.
Het verschilt per persoon en wij hebben gewoon de mazzel dat we meteen goed kunnen eten.
Des te makkelijker krijgen we de goede voedingsstoffen binnen.
Calorieën tellen 'mochten' wij ook niet want je moet kijken naar voeding (goede brandstof voor je lijf) ipv vulling (dus geen rijstwafels enzo ook al zijn die laag in calorieën)
Wees blij dat je je goed voelt en de weegschaal zakt echt wel.
Wel had ik, net als jij, vanaf het allereerste begin het gevoel dat ik best veel kon eten.
Daar werd ik heel onzeker van maar de chirurg kon mij geruststellen.
Het verschilt per persoon en wij hebben gewoon de mazzel dat we meteen goed kunnen eten.
Des te makkelijker krijgen we de goede voedingsstoffen binnen.
Calorieën tellen 'mochten' wij ook niet want je moet kijken naar voeding (goede brandstof voor je lijf) ipv vulling (dus geen rijstwafels enzo ook al zijn die laag in calorieën)
Wees blij dat je je goed voelt en de weegschaal zakt echt wel.
woensdag 14 maart 2018 om 19:06
Hé eenhoornn, ik herken je gevoel enorm. Want ik sta ook al bijna twee weken stil in gewicht. Volgens mijn diëtiste is het normaal, hebben veel mensen dat. Daar houd ik me dan dus maar aan vast. Verder schrijf je dat je heel wat op kan, maar uit je kcal en eiwitten zie ik dat niet terug. Volgens mij valt het dus nog wel mee!! Leg anders je eetdagboek eens voor aan de diëtiste, misschien kan ze opnieuw eens met je meedenken.
Don't waste your time or time will waste you.
donderdag 15 maart 2018 om 07:35
Yavanna, rosepudding en Solomio bedankt voor jullie gerustellende berichten.
Ik lees het ook wel meer inderdaad, maar ik zou graag zekerheid willen dat het ook echt goed komt.
Fiddly, wat rot dat jij je ook zo voelt. Ik ga vandaag inderdaad de diëtiste maar eens bellen.
Want...Ik las jullie berichten gister en dacht: ok Eenhoornn, voorlopig gewoon even niet meer op die weegschaal.
Totdat ik vanochtend in de badkamer stond, net goed naar het toilet was geweest, me echt lichter voelde...
+0,5 kg sinds gister
Ik snap het echt niet!
Ik zal even opschrijven wat ik gister heb gegeten:
Ontbijt: 125 gram magere kwark met 30 gr granola
Tussendoor: plakje 30+ kaas met toscaanse kruiden
Lunch: 3 volkoren cracottes met smeerkaas
Tussendoor: 2 plakjes kipfilet
Avondeten: omelet van 1 ei met tomaat en gerookte zalm en daarvan heb ik de helft op
Tussendoor: beker Optimel yoghurt drink
Zwemmen en hierna nog een beker Optimel yoghurt drink
Tussen alle eetmomenten door een mok groene thee.
Ik lees het ook wel meer inderdaad, maar ik zou graag zekerheid willen dat het ook echt goed komt.
Fiddly, wat rot dat jij je ook zo voelt. Ik ga vandaag inderdaad de diëtiste maar eens bellen.
Want...Ik las jullie berichten gister en dacht: ok Eenhoornn, voorlopig gewoon even niet meer op die weegschaal.
Totdat ik vanochtend in de badkamer stond, net goed naar het toilet was geweest, me echt lichter voelde...
+0,5 kg sinds gister
Ik snap het echt niet!
Ik zal even opschrijven wat ik gister heb gegeten:
Ontbijt: 125 gram magere kwark met 30 gr granola
Tussendoor: plakje 30+ kaas met toscaanse kruiden
Lunch: 3 volkoren cracottes met smeerkaas
Tussendoor: 2 plakjes kipfilet
Avondeten: omelet van 1 ei met tomaat en gerookte zalm en daarvan heb ik de helft op
Tussendoor: beker Optimel yoghurt drink
Zwemmen en hierna nog een beker Optimel yoghurt drink
Tussen alle eetmomenten door een mok groene thee.
donderdag 15 maart 2018 om 07:59
Ik kon het ook niet laten hoor, vooral het eerste half jaar stond ik dagelijks minimaal 2 keer op de weegschaal.
Toen ben ik naar 2 weegmomenten per week gegaan, zaterdag en woensdag.
Nu ik zwanger ben sta ik er weer elke dag op omdat ik nu natuurlijk weer aan ga komen maar nog steeds fluctueert het per dag.
Vanmorgen was ik weer 0,3 kilo lichter dan gister maar dan kan het overmorgen opeens weer 0,6 kilo zwaarder zijn.
Ik denk dat als je het per week bekijkt, dus hoeveel je nu echt bent afgevallen sinds de operatie en dat delen door het aantal weken dat het nu geleden is, je zult zien dat er gemiddeld per week toch echt wel veel af gaat.
Qua eten zie ik geen gekke dingen, beetje veel granola misschien (ik zit zelf nu na een jaar nog op 20 gram muesli) en zou de de cracottes vervangen door volkoren cracker/beschuit/boterham (dan kun je er waarschijnlijk maar één op, en van brood niet eens) maar dat is persoonlijk. Wij 'mochten' geen cracottes en rijstwafels ed, dus dat zit er nog een beetje ingebakken bij mij.
Doen waar jij je goed bij voelt en bij twijfel bellen met het ziekenhuis, zij zullen je vast ook geruststellen.
Toen ben ik naar 2 weegmomenten per week gegaan, zaterdag en woensdag.
Nu ik zwanger ben sta ik er weer elke dag op omdat ik nu natuurlijk weer aan ga komen maar nog steeds fluctueert het per dag.
Vanmorgen was ik weer 0,3 kilo lichter dan gister maar dan kan het overmorgen opeens weer 0,6 kilo zwaarder zijn.
Ik denk dat als je het per week bekijkt, dus hoeveel je nu echt bent afgevallen sinds de operatie en dat delen door het aantal weken dat het nu geleden is, je zult zien dat er gemiddeld per week toch echt wel veel af gaat.
Qua eten zie ik geen gekke dingen, beetje veel granola misschien (ik zit zelf nu na een jaar nog op 20 gram muesli) en zou de de cracottes vervangen door volkoren cracker/beschuit/boterham (dan kun je er waarschijnlijk maar één op, en van brood niet eens) maar dat is persoonlijk. Wij 'mochten' geen cracottes en rijstwafels ed, dus dat zit er nog een beetje ingebakken bij mij.
Doen waar jij je goed bij voelt en bij twijfel bellen met het ziekenhuis, zij zullen je vast ook geruststellen.
donderdag 15 maart 2018 om 08:11
Ik moet zeggen dat ik nooit cracottes eet, maar mijn volkoren crackers liggen nog op mijn werk en een boterham durf ik nog niet zo goed op de een of andere manier.
Hoe ver ben je nu zwanger?
Ik woog mezelf in mijn zwangerschap 1x per week, maar bij een bepaald gewicht ben ik gestopt haha.
Daarna ook opgenomen in het ziekenhuis voor weken en daar gelukkig niet meer gewogen.
Hoe ver ben je nu zwanger?
Ik woog mezelf in mijn zwangerschap 1x per week, maar bij een bepaald gewicht ben ik gestopt haha.
Daarna ook opgenomen in het ziekenhuis voor weken en daar gelukkig niet meer gewogen.
donderdag 15 maart 2018 om 08:42
Ben nu ruim 18 weken.
Toen ik positief testte zat ik nog rond de 77, toen gezakt naar de 71 en lange tijd tussen de 71 en 72 gehangen.
En nu schommel ik tussen de 73 en 74, voor de operatie was 75 kilo mijn streefgewicht dus vind het stiekem wel een beetje eng om daar overheen te gaan en zou heel graag onder de 80 blijven. Die 8 wil ik nooit meer zien.
Maar die getallen is iets wat ik los moet laten en ik heb er ook niet heel veel controle over.
Zelf ben ik bang dat de operatie is 'uitgewerkt' tegen de tijd dat ik ga bevallen (je lichaam hersteld zich na anderhalf jaar voor een groot gedeelte) en dat ik extra kilo's er heel moeilijk weer af krijg.
Maar zolang ik netjes, regelmatig en gezond blijf eten moet het goedkomen.
Wel heb ik duidelijk meer hongergevoel en mag van de diëtiste ook iets meer nemen, neem nu gemiddeld een extra boterham en extra mandarijn per dag.
En ik heb erg zin in zoetigheid terwijl ik altijd meer van hartig hield, heb nu zin in chocopasta of jam (nam ik nooit, had het niet eens in huis) op brood of koekjes en snoep.
Dit 'mag' ik één keer per week, in het weekend, dan ben ik iets losser terwijl ik door de week nog steeds erg strikt ben.
Maar dit werkt goed voor mij op dit moment, als ik bijvoorbeeld op dinsdag zin heb in speculaas, dan houd ik mezelf voor dat ik in het weekend speculaas mag (als ik dat dan nog steeds zou willen) en kan het op dat moment dan ook loslaten.
En vaak hoef ik tegen de tijd dat het weekend is al geen speculaas meer, maar de mogelijkheid is er en dat is blijkbaar (voor nu) genoeg.
Toen ik positief testte zat ik nog rond de 77, toen gezakt naar de 71 en lange tijd tussen de 71 en 72 gehangen.
En nu schommel ik tussen de 73 en 74, voor de operatie was 75 kilo mijn streefgewicht dus vind het stiekem wel een beetje eng om daar overheen te gaan en zou heel graag onder de 80 blijven. Die 8 wil ik nooit meer zien.
Maar die getallen is iets wat ik los moet laten en ik heb er ook niet heel veel controle over.
Zelf ben ik bang dat de operatie is 'uitgewerkt' tegen de tijd dat ik ga bevallen (je lichaam hersteld zich na anderhalf jaar voor een groot gedeelte) en dat ik extra kilo's er heel moeilijk weer af krijg.
Maar zolang ik netjes, regelmatig en gezond blijf eten moet het goedkomen.
Wel heb ik duidelijk meer hongergevoel en mag van de diëtiste ook iets meer nemen, neem nu gemiddeld een extra boterham en extra mandarijn per dag.
En ik heb erg zin in zoetigheid terwijl ik altijd meer van hartig hield, heb nu zin in chocopasta of jam (nam ik nooit, had het niet eens in huis) op brood of koekjes en snoep.
Dit 'mag' ik één keer per week, in het weekend, dan ben ik iets losser terwijl ik door de week nog steeds erg strikt ben.
Maar dit werkt goed voor mij op dit moment, als ik bijvoorbeeld op dinsdag zin heb in speculaas, dan houd ik mezelf voor dat ik in het weekend speculaas mag (als ik dat dan nog steeds zou willen) en kan het op dat moment dan ook loslaten.
En vaak hoef ik tegen de tijd dat het weekend is al geen speculaas meer, maar de mogelijkheid is er en dat is blijkbaar (voor nu) genoeg.
donderdag 15 maart 2018 om 15:59
Eenhoornn, ja dat lijkt me frustrerend.
De eerste week na de operatie was er 5 kilo af, de tweede week maar 1,2 en daar had ik al goed de balen van.
Maar gisteren was de derde week en toen was er weer ruim 3 kilo af.
Ik weeg me nu maar 1 keer per week op de woensdag. Omdat ik mijzelf ook niet kan beheersen om vaker te wegen verstopt mijn man de weegschaal. Op woensdagochtend staat die keurig klaar en woensdagavond is die weer verdwenen.
Klinkt misschien kinderachtig maar mij geeft het voor nu rust.
De eerste week na de operatie was er 5 kilo af, de tweede week maar 1,2 en daar had ik al goed de balen van.
Maar gisteren was de derde week en toen was er weer ruim 3 kilo af.
Ik weeg me nu maar 1 keer per week op de woensdag. Omdat ik mijzelf ook niet kan beheersen om vaker te wegen verstopt mijn man de weegschaal. Op woensdagochtend staat die keurig klaar en woensdagavond is die weer verdwenen.
Klinkt misschien kinderachtig maar mij geeft het voor nu rust.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
dinsdag 3 april 2018 om 15:08
Deel 1 en 2 doorgelezen en dit deel pas op blz. 4.
Ik ben pas na mijn zwangerschap 34 jaar dik geworden.
Ik ben een vreselijk erge zoetekauw.
Dat was ik altijd al, al zo jong als ik me kan herinneren.
Ik had er tot de zwangerschap nooit last van.
En ik heb mezelf dus ook zelf dik gegeten.
Na tig diëten die ik er telkens met rente bij kreeg heb ik nu een afspraak staan bij het ziekenhuis in België.
Want ik heb 'maar" een BMI van 33.
Ik weeg bijna 90 kilo.
En dan krijg je in Nederland geen GBP, ook niet als zelfbetaler.
Of ik 'm daar krijg ook nog maar de vraag.
Maar ik heb geen verhalen gehoord dat mensen 'm niet kregen, enkel niet vergoed kregen.
Elke keer in deel 1 en 2 als ik ik las wat ik wilde onthouden heb ik die geknipt en geplakt en in een mail naar mezelf gestuurd.
Ik wil zodra ik een afspraak voor de operatie heb, hier in mijn stad waar een obesitas kliniek zit, vragen of ik bij hun in de dietiste begeleiding mag, want de begeleiding al daar zal toch vanwege de afstand beperkt zijn.
Mijn man is een fanatiek sporter en zeer gezonder eter die achter mijn keuze staat. hij zag mij met de jaren groeien, diëten en weer groeien.
Ik ben pas na mijn zwangerschap 34 jaar dik geworden.
Ik ben een vreselijk erge zoetekauw.
Dat was ik altijd al, al zo jong als ik me kan herinneren.
Ik had er tot de zwangerschap nooit last van.
En ik heb mezelf dus ook zelf dik gegeten.
Na tig diëten die ik er telkens met rente bij kreeg heb ik nu een afspraak staan bij het ziekenhuis in België.
Want ik heb 'maar" een BMI van 33.
Ik weeg bijna 90 kilo.
En dan krijg je in Nederland geen GBP, ook niet als zelfbetaler.
Of ik 'm daar krijg ook nog maar de vraag.
Maar ik heb geen verhalen gehoord dat mensen 'm niet kregen, enkel niet vergoed kregen.
Elke keer in deel 1 en 2 als ik ik las wat ik wilde onthouden heb ik die geknipt en geplakt en in een mail naar mezelf gestuurd.
Ik wil zodra ik een afspraak voor de operatie heb, hier in mijn stad waar een obesitas kliniek zit, vragen of ik bij hun in de dietiste begeleiding mag, want de begeleiding al daar zal toch vanwege de afstand beperkt zijn.
Mijn man is een fanatiek sporter en zeer gezonder eter die achter mijn keuze staat. hij zag mij met de jaren groeien, diëten en weer groeien.
anoniem_238197 wijzigde dit bericht op 03-04-2018 17:17
Reden: Plaats en datum weggehaald
Reden: Plaats en datum weggehaald
1.08% gewijzigd
dinsdag 3 april 2018 om 15:57
Ben bang dat je echt niet zomaar geopereerd gaat worden hoor, je hebt wel overgewicht maar je zit nog lang niet aan het gevaarlijke stuk.
Je zegt dat je een zoetekauw bent, wat doe je daar aan? Heb je bijvoorbeeld al eens gekeken naar waarom je snoept? Durf eens eerlijk te zijn naar jezelf, want een operatie is geen wondermiddel. Ook na een operatie moet je je best doen om af te vallen.
Je zegt dat je een zoetekauw bent, wat doe je daar aan? Heb je bijvoorbeeld al eens gekeken naar waarom je snoept? Durf eens eerlijk te zijn naar jezelf, want een operatie is geen wondermiddel. Ook na een operatie moet je je best doen om af te vallen.
Ik leg de lat lekker hoog. Dan kan ik er makkelijker onderdoor.
