Lijf & Lijn
alle pijlers
Ik moet iets ondernemen #2 gastric bypass?
zaterdag 15 augustus 2015 om 21:04
Oorspronkelijk had ik mijn topic van een jaar geleden geupdate, maar omdat er telkens reacties komen op de -niet meer zo relevante- OP is het misschien handiger toch een nieuw topic te openen.
De korte samenvatting; ik ben veel te dik. Morbide obesitas.
En ja, dat brengt klachten met zich mee. Ik ben net 30 geworden en ik slik pillen voor mijn hoge bloeddruk. Ik voel me slap en lusteloos. Ik heb een belachelijk slechte conditie, ik heb last van mijn gewrichten. En ik beweer altijd dat ik geen last heb van mijn overgewicht, maar dat is wel zo.
Dus, er moet iets gebeuren. En iets drastisch, iets dat werkt.
Want 39231 dieetpogingen later ben ik nog altijd gewoon veel te dik. Ik heb het met diëtistes geprobeerd, op eigen kracht, meer bewegen, gewoon gezond eten, maffe diëten.... Ik heb zelfs een paar maanden geleden dieetpillen gekocht. Wat uiteraard voor geen meter werkt, behalve dat je er stinkende scheten van laat.
Mijn huisarts heeft me doorgestuurd naar het ziekenhuis, naar de obesitaskliniek. Mijn huisarts denkt dat een gastric bypass de enige echte blijvende oplossing gaat zijn voor mij, dus we gaan het eens bekijken.
De laatste weken heb ik heel, heel veel na gedacht. Over mijn leven nu, over de impact van zo'n operatie, over hoe mijn leven er na de operatie uit zal zien.... Ik kan het me eigenlijk niet helemaal voorstellen.
Ik weet dat het geen wondermiddel is. Ik weet dat het slechts een hulpmiddel is. Ik weet dat ik nog steeds mijn levensstijl om moet gooien maar zoals ik het begrijp van mensen die een gastric bypass gehad hebben gaat dat na de operatie zoveel makkelijker zijn...
Anyhow, 24 augustus heb ik een informatiebijeenkomst in het ziekenhuis. Als ik dan door durf te zetten volgt een screeningsochtend en daarna een eventueel akkoord voor de operatie.
Wat ik dus in mijn vorige topic ook vroeg, waren ervaringen van mensen die eventueel een gastric bypass ondergaan hebben.
Zouden jullie het me aanraden of absoluut niet? In hoeverre heeft het je geholpen? En misschien zijn er ook mensen met een negatieve ervaring? Ook die zijn uiteraard welkom.
In het vorige topic heb ik al heel veel lieve, leuke fijne reacties gehad.
De reden dat ik dit topic toch opnieuw open is omdat ik zo heerlijk van me af kan schrijven, en ik heel veel heb aan de input van mensen die het traject al doorlopen hebben.
Dus bij deze gewoon een nieuw topic dat voortborduurt op het zelfde, omdat de OP van het vorige topic totaal niet up to date meer is.
Wat ik dus vooral wil met dit topic is ervaringen uitwisselen, en misschien gewoon af en toe een schop onder mijn kont of hart onder de riem
De korte samenvatting; ik ben veel te dik. Morbide obesitas.
En ja, dat brengt klachten met zich mee. Ik ben net 30 geworden en ik slik pillen voor mijn hoge bloeddruk. Ik voel me slap en lusteloos. Ik heb een belachelijk slechte conditie, ik heb last van mijn gewrichten. En ik beweer altijd dat ik geen last heb van mijn overgewicht, maar dat is wel zo.
Dus, er moet iets gebeuren. En iets drastisch, iets dat werkt.
Want 39231 dieetpogingen later ben ik nog altijd gewoon veel te dik. Ik heb het met diëtistes geprobeerd, op eigen kracht, meer bewegen, gewoon gezond eten, maffe diëten.... Ik heb zelfs een paar maanden geleden dieetpillen gekocht. Wat uiteraard voor geen meter werkt, behalve dat je er stinkende scheten van laat.
Mijn huisarts heeft me doorgestuurd naar het ziekenhuis, naar de obesitaskliniek. Mijn huisarts denkt dat een gastric bypass de enige echte blijvende oplossing gaat zijn voor mij, dus we gaan het eens bekijken.
De laatste weken heb ik heel, heel veel na gedacht. Over mijn leven nu, over de impact van zo'n operatie, over hoe mijn leven er na de operatie uit zal zien.... Ik kan het me eigenlijk niet helemaal voorstellen.
Ik weet dat het geen wondermiddel is. Ik weet dat het slechts een hulpmiddel is. Ik weet dat ik nog steeds mijn levensstijl om moet gooien maar zoals ik het begrijp van mensen die een gastric bypass gehad hebben gaat dat na de operatie zoveel makkelijker zijn...
Anyhow, 24 augustus heb ik een informatiebijeenkomst in het ziekenhuis. Als ik dan door durf te zetten volgt een screeningsochtend en daarna een eventueel akkoord voor de operatie.
Wat ik dus in mijn vorige topic ook vroeg, waren ervaringen van mensen die eventueel een gastric bypass ondergaan hebben.
Zouden jullie het me aanraden of absoluut niet? In hoeverre heeft het je geholpen? En misschien zijn er ook mensen met een negatieve ervaring? Ook die zijn uiteraard welkom.
In het vorige topic heb ik al heel veel lieve, leuke fijne reacties gehad.
De reden dat ik dit topic toch opnieuw open is omdat ik zo heerlijk van me af kan schrijven, en ik heel veel heb aan de input van mensen die het traject al doorlopen hebben.
Dus bij deze gewoon een nieuw topic dat voortborduurt op het zelfde, omdat de OP van het vorige topic totaal niet up to date meer is.
Wat ik dus vooral wil met dit topic is ervaringen uitwisselen, en misschien gewoon af en toe een schop onder mijn kont of hart onder de riem
668, the neighbour of the Beast
zondag 16 augustus 2015 om 11:41
Een kennis van me heeft een gastric bypass gehad. Ze is meer dan 60 kilo afgevallen in 1 jaar en kreeg in mei de griep. Die griep ging maar niet over en ze bleef maar afvallen omdat ze even helemaal niets meer verdroeg. Toen raakte ze zo ondervoed dat ze in het ziekenhuis aan het infuus werd gelegd. Dat duurde twee weken. Ze is genezen van de griep maar voelt zich nog steeds zwak en lichamelijk helemaal niet fit. Geestelijk gaat het ook niet zo goed met haar. Eerst had ze zwaar overgewicht, maar ze was wel een sterke vrouw. Nu is ze lichamelijk echt een soort wrak.
Dat dieten niet helpen is bekend. Jezelf een gezonde levensstijl aanmeten met gezond en matig eten en genoeg bewegen helpt wel. Of je dat levenslang volhoudt weet je niet van te voren. Of zo'n maagverkleining of omleiding goed uitpakt weet je ook niet.
Dat dieten niet helpen is bekend. Jezelf een gezonde levensstijl aanmeten met gezond en matig eten en genoeg bewegen helpt wel. Of je dat levenslang volhoudt weet je niet van te voren. Of zo'n maagverkleining of omleiding goed uitpakt weet je ook niet.
zondag 16 augustus 2015 om 11:44
Herkenbaar Cavijn. Hier ook zo'n kilo of 30 heen en weer de afgelopen 10 jaar sowieso.
En @jeweethetniet natuurlijk zal dat bij een aantal mensen een rol spelen. Daarom bieden de meesten ziekenhuizen en klinieken ook een voor en na traject aan. Daar hebben ze zelf namelijk ook over nagedacht.
Gezien via Nederlandse obesitas kliniek de resultaten op lange termijn prima zijn zal dat dus wel werken.
En @jeweethetniet natuurlijk zal dat bij een aantal mensen een rol spelen. Daarom bieden de meesten ziekenhuizen en klinieken ook een voor en na traject aan. Daar hebben ze zelf namelijk ook over nagedacht.
Gezien via Nederlandse obesitas kliniek de resultaten op lange termijn prima zijn zal dat dus wel werken.
zondag 16 augustus 2015 om 11:50
Marels, ik wil je bedanken voor jet openen van dit topic en daarmee het openen van mijn ogen. Ik moet 30 kg afvallen wil ik een gezond gewicht hebben. Iemand in mijn omgeving heeft ook een maagverkleining gedaan en hoewel ze nu slank is, gaat het psychisch helemaal niet goed met haar. Ik ben ook een sterke vrouw. Hou me altijd goed voor alles en iedereen. Ik ga maar door maar ben zo moe. Die kilo's en de vetrollen zitten me in de weg. Als ik 85 kg weeg ben ik aardig slank, heb dan maat 42 en ben gezond. Ik zal nooit 65 kg wegen. Dan ben ik te mager. Ik begin nu gelijk met een ander eet patroon en darbij ook een ander leefpatroon. Er moet iets veranderen. En dat gebeurt nu. Dankzij dit topic. Het was net het zetje dat ik nodig had.
Succes met wat je ook kiest.
Succes met wat je ook kiest.
Twee dingen zijn oneindig: het universum, en menselijke domheid. Maar van het universum weet ik het nog niet helemaal zeker..
-Albert Einstein-
-Albert Einstein-
zondag 16 augustus 2015 om 11:50
quote:redbuIIetje schreef op 16 augustus 2015 @ 08:32:
[...]
Mijn ervaring is dat eenmaal veel te dik geweest, de kilo's er al aanvliegen als je nog maar 'n zondige gedachte hebt bij wijze van spreke. Je stofwisseling en wellicht ook hormoonbalans is gewoon naar z'n grootje Ik geloof dat niet. Ik denk dat veel mensen onderschatten hoeveel calorieen ze naar binnen werken. Mijn indruk is dat heel veel mensen gewoon niet meer weten wat een gezond eetpatroon is. Daarom eten mensen veel meer dan goed is voor een gezond BMI.
[...]
Mijn ervaring is dat eenmaal veel te dik geweest, de kilo's er al aanvliegen als je nog maar 'n zondige gedachte hebt bij wijze van spreke. Je stofwisseling en wellicht ook hormoonbalans is gewoon naar z'n grootje Ik geloof dat niet. Ik denk dat veel mensen onderschatten hoeveel calorieen ze naar binnen werken. Mijn indruk is dat heel veel mensen gewoon niet meer weten wat een gezond eetpatroon is. Daarom eten mensen veel meer dan goed is voor een gezond BMI.
zondag 16 augustus 2015 om 12:16
quote:blis123 schreef op 16 augustus 2015 @ 11:44:
En @jeweethetniet natuurlijk zal dat bij een aantal mensen een rol spelen. Daarom bieden de meesten ziekenhuizen en klinieken ook een voor en na traject aan. Daar hebben ze zelf namelijk ook over nagedacht.
Gezien via Nederlandse obesitas kliniek de resultaten op lange termijn prima zijn zal dat dus wel werken.Ik wilde het benoemen, omdat ik hier allerlei lichamelijke oorzaken, redenen, adviezen, en excuses voorbij zie komen, en niemand op het psychische aspect in lijkt te gaan. En dat is jammer, want daar is nu net het meeste resultaat te boeken.
En @jeweethetniet natuurlijk zal dat bij een aantal mensen een rol spelen. Daarom bieden de meesten ziekenhuizen en klinieken ook een voor en na traject aan. Daar hebben ze zelf namelijk ook over nagedacht.
Gezien via Nederlandse obesitas kliniek de resultaten op lange termijn prima zijn zal dat dus wel werken.Ik wilde het benoemen, omdat ik hier allerlei lichamelijke oorzaken, redenen, adviezen, en excuses voorbij zie komen, en niemand op het psychische aspect in lijkt te gaan. En dat is jammer, want daar is nu net het meeste resultaat te boeken.
zondag 16 augustus 2015 om 13:02
quote:gwen_ schreef op 16 augustus 2015 @ 11:50:
[...]
Ik geloof dat niet. Ik denk dat veel mensen onderschatten hoeveel calorieen ze naar binnen werken. Mijn indruk is dat heel veel mensen gewoon niet meer weten wat een gezond eetpatroon is. Daarom eten mensen veel meer dan goed is voor een gezond BMI.Wat als 'n gezond eetpatroon wordt gezien ervaar ik als 'n streng dieet. Een vrouw mag bijv. maar 2000 kcal per dag. Dat lukt je vast prima als je 'n groente/fruitliefhebber bent en weinig calorierijke wensen hebt, maar voor mij voelt dat aan als levenslang streng dieeten. Als ik eet wat ik wil eten (zonder mezelf vol te proppen of te overeten), zit ik makkelijk op 2500-3000. Neem daarbij dat wanneer je 30 kilo overgewicht hebt je dus meer kcal per dag kan eten zonder dat je er van aan komt, terwijl hoe minder je gaat wegen, hoe minder je nog mag eten om gelijk te kunnen blijven. Het is dus ofwel levenslang de rem er op weten te houden, ofwel jojo-en, ofwel kijken of zo'n operatie uitkomst biedt. Voor mijzelf heb ik in elk geval mijn twijfels.
[...]
Ik geloof dat niet. Ik denk dat veel mensen onderschatten hoeveel calorieen ze naar binnen werken. Mijn indruk is dat heel veel mensen gewoon niet meer weten wat een gezond eetpatroon is. Daarom eten mensen veel meer dan goed is voor een gezond BMI.Wat als 'n gezond eetpatroon wordt gezien ervaar ik als 'n streng dieet. Een vrouw mag bijv. maar 2000 kcal per dag. Dat lukt je vast prima als je 'n groente/fruitliefhebber bent en weinig calorierijke wensen hebt, maar voor mij voelt dat aan als levenslang streng dieeten. Als ik eet wat ik wil eten (zonder mezelf vol te proppen of te overeten), zit ik makkelijk op 2500-3000. Neem daarbij dat wanneer je 30 kilo overgewicht hebt je dus meer kcal per dag kan eten zonder dat je er van aan komt, terwijl hoe minder je gaat wegen, hoe minder je nog mag eten om gelijk te kunnen blijven. Het is dus ofwel levenslang de rem er op weten te houden, ofwel jojo-en, ofwel kijken of zo'n operatie uitkomst biedt. Voor mijzelf heb ik in elk geval mijn twijfels.
Shoot first, ask questions later!
zondag 16 augustus 2015 om 13:14
Er werd hier ook ergens gezegd dat het een 'makkelijke' oplossing zou zijn.
Dat vind ik persoonlijk de grootste kul die er bestaat.
In de eerste plaats is het helemaal niet makkelijk om een grote heftige operatie te ondergaan.
Daarnaast begrijp ik ook niet wat er zo negatief zou zijn aan 'makkelijk'. Het wordt ook wel gezegd over anti depressiva (die ik slik).
Het leven is wat mij betreft al vaak moeilijk en zwaar genoeg en als er een hulpmiddel bestaat waardoor je een groot probleem beter kunt beheersen, dan snap ik niet waarom je dat niet zou mogen toepassen.
Dat vind ik persoonlijk de grootste kul die er bestaat.
In de eerste plaats is het helemaal niet makkelijk om een grote heftige operatie te ondergaan.
Daarnaast begrijp ik ook niet wat er zo negatief zou zijn aan 'makkelijk'. Het wordt ook wel gezegd over anti depressiva (die ik slik).
Het leven is wat mij betreft al vaak moeilijk en zwaar genoeg en als er een hulpmiddel bestaat waardoor je een groot probleem beter kunt beheersen, dan snap ik niet waarom je dat niet zou mogen toepassen.
zondag 16 augustus 2015 om 13:14
quote:Jeweethetniet schreef op 16 augustus 2015 @ 12:16:
[...]
Ik wilde het benoemen, omdat ik hier allerlei lichamelijke oorzaken, redenen, adviezen, en excuses voorbij zie komen, en niemand op het psychische aspect in lijkt te gaan. En dat is jammer, want daar is nu net het meeste resultaat te boeken.Ik vind het altijd jammer dat sommigen er vanuit gaan dat je psychisch wel iets moet mankeren wil je overgewicht hebben. Als puber woog ik erg weinig, maar ik at als 'n bootwerker. Niet alleen de maaltijden die ik thuis at (4 boterhammen als ontbijt, 8 mee als lunch en afwisselende overwegend gezonde avondmaaltijden met avg) maar daarnaast op school en op de manege allerlei junkfood en chips. En ik bleef slank. Als je eetpatroon zo geconserveerd is dat je alles kunt eten wat je hartje maar begeert zonder aan te komen, wordt je er simpelweg op 'n gegeven moment door verrast als dat niet meer zo is. Bij mij gebeurde dat toen ik aan de prikpil ging (was ergens in de 20) Misschien was er zonder prikpil ook wel zo'n omslagpunt gekomen in mijn stofwisseling, maar wou toch dat ik dit van te voren had geweten, dan was ik daar in elk geval nooit mee begonnen. Volgens de dokter kon het helemaal niet van de prikpil komen, maar toen ik er mee stopte viel ik in de eerste maand al 7 kilo af. Tja... En met 6 keer per week een uur stevig lopen en gemiddeld rond de 1500 kcal eten en 1 dag per week zondigen, viel ik het eerste half jaar in totaal al 40 kilo af. En in het half jaar daarop de laatste 10. Hoe minder je gaat wegen, hoe moeilijker het tenslotte wordt. En bij mij ging het altijd maar op moeten letten en altijd maar moeten bewegen gewoon tegenstaan en vanaf toen ben ik gaan jojo-en. Tja, shit happens. Niet iedereen behoudt zijn jeugdige stofwisseling.
[...]
Ik wilde het benoemen, omdat ik hier allerlei lichamelijke oorzaken, redenen, adviezen, en excuses voorbij zie komen, en niemand op het psychische aspect in lijkt te gaan. En dat is jammer, want daar is nu net het meeste resultaat te boeken.Ik vind het altijd jammer dat sommigen er vanuit gaan dat je psychisch wel iets moet mankeren wil je overgewicht hebben. Als puber woog ik erg weinig, maar ik at als 'n bootwerker. Niet alleen de maaltijden die ik thuis at (4 boterhammen als ontbijt, 8 mee als lunch en afwisselende overwegend gezonde avondmaaltijden met avg) maar daarnaast op school en op de manege allerlei junkfood en chips. En ik bleef slank. Als je eetpatroon zo geconserveerd is dat je alles kunt eten wat je hartje maar begeert zonder aan te komen, wordt je er simpelweg op 'n gegeven moment door verrast als dat niet meer zo is. Bij mij gebeurde dat toen ik aan de prikpil ging (was ergens in de 20) Misschien was er zonder prikpil ook wel zo'n omslagpunt gekomen in mijn stofwisseling, maar wou toch dat ik dit van te voren had geweten, dan was ik daar in elk geval nooit mee begonnen. Volgens de dokter kon het helemaal niet van de prikpil komen, maar toen ik er mee stopte viel ik in de eerste maand al 7 kilo af. Tja... En met 6 keer per week een uur stevig lopen en gemiddeld rond de 1500 kcal eten en 1 dag per week zondigen, viel ik het eerste half jaar in totaal al 40 kilo af. En in het half jaar daarop de laatste 10. Hoe minder je gaat wegen, hoe moeilijker het tenslotte wordt. En bij mij ging het altijd maar op moeten letten en altijd maar moeten bewegen gewoon tegenstaan en vanaf toen ben ik gaan jojo-en. Tja, shit happens. Niet iedereen behoudt zijn jeugdige stofwisseling.
Shoot first, ask questions later!
zondag 16 augustus 2015 om 13:15
quote:redbuIIetje schreef op 16 augustus 2015 @ 13:02:
[...]
Wat als 'n gezond eetpatroon wordt gezien ervaar ik als 'n streng dieet. Een vrouw mag bijv. maar 2000 kcal per dag.
2000 kcal is de richtlijn voor een jonge meid die elke dag voldoende beweegt. Als je ouder wordt, wordt dat minder. Als je minder beweegt (bijv bij een kantoorbaan) wordt dat ook minder. En voor je het weet zit je al tussen de 1400-1600 kcal als aanbevolen dagelijkse hoeveelheid.
Dat lukt je vast prima als je 'n groente/fruitliefhebber bent en weinig calorierijke wensen hebt, maar voor mij voelt dat aan als levenslang streng dieeten.
Voor 2000 kcal ben je echt niet aangewezen op konijnenvoer.
Als ik eet wat ik wil eten (zonder mezelf vol te proppen of te overeten), zit ik makkelijk op 2500-3000.
Dat is gewoon veel te veel. Het voelt niet als proppen omdat jij jouw lijf daar over de jaren op in hebt geregeld. Als jij blijvend af wil vallen, moet je die behoefte terugschroeven.
Neem daarbij dat wanneer je 30 kilo overgewicht hebt je dus meer kcal per dag kan eten zonder dat je er van aan komt, terwijl hoe minder je gaat wegen, hoe minder je nog mag eten om gelijk te kunnen blijven.
Dat is volgens mij echt onzin. Een kilootje meer of minder valt alleen minder op.
Het is dus ofwel levenslang de rem er op weten te houden, ofwel jojo-en, ofwel kijken of zo'n operatie uitkomst biedt. Voor mijzelf heb ik in elk geval mijn twijfels.
[...]
Wat als 'n gezond eetpatroon wordt gezien ervaar ik als 'n streng dieet. Een vrouw mag bijv. maar 2000 kcal per dag.
2000 kcal is de richtlijn voor een jonge meid die elke dag voldoende beweegt. Als je ouder wordt, wordt dat minder. Als je minder beweegt (bijv bij een kantoorbaan) wordt dat ook minder. En voor je het weet zit je al tussen de 1400-1600 kcal als aanbevolen dagelijkse hoeveelheid.
Dat lukt je vast prima als je 'n groente/fruitliefhebber bent en weinig calorierijke wensen hebt, maar voor mij voelt dat aan als levenslang streng dieeten.
Voor 2000 kcal ben je echt niet aangewezen op konijnenvoer.
Als ik eet wat ik wil eten (zonder mezelf vol te proppen of te overeten), zit ik makkelijk op 2500-3000.
Dat is gewoon veel te veel. Het voelt niet als proppen omdat jij jouw lijf daar over de jaren op in hebt geregeld. Als jij blijvend af wil vallen, moet je die behoefte terugschroeven.
Neem daarbij dat wanneer je 30 kilo overgewicht hebt je dus meer kcal per dag kan eten zonder dat je er van aan komt, terwijl hoe minder je gaat wegen, hoe minder je nog mag eten om gelijk te kunnen blijven.
Dat is volgens mij echt onzin. Een kilootje meer of minder valt alleen minder op.
Het is dus ofwel levenslang de rem er op weten te houden, ofwel jojo-en, ofwel kijken of zo'n operatie uitkomst biedt. Voor mijzelf heb ik in elk geval mijn twijfels.
zondag 16 augustus 2015 om 13:18
quote:Jeweethetniet schreef op 16 augustus 2015 @ 12:16:
[...]
Ik wilde het benoemen, omdat ik hier allerlei lichamelijke oorzaken, redenen, adviezen, en excuses voorbij zie komen, en niemand op het psychische aspect in lijkt te gaan. En dat is jammer, want daar is nu net het meeste resultaat te boeken.dat is de kern, en daarom ook niet zo makkelijk op te lossen.
[...]
Ik wilde het benoemen, omdat ik hier allerlei lichamelijke oorzaken, redenen, adviezen, en excuses voorbij zie komen, en niemand op het psychische aspect in lijkt te gaan. En dat is jammer, want daar is nu net het meeste resultaat te boeken.dat is de kern, en daarom ook niet zo makkelijk op te lossen.
zondag 16 augustus 2015 om 13:25
quote:redbuIIetje schreef op 16 augustus 2015 @ 13:14:
[...]
Ik vind het altijd jammer dat sommigen er vanuit gaan dat je psychisch wel iets moet mankeren wil je overgewicht hebben.
Psychische mankeren schrijf ik niet. Ik schrijf dat er vaak een psychische oorzaak achter zit, maar dat dit ook iets simpels als denkbeelden en overtuigingen kan zijn.
Als puber woog ik erg weinig, maar ik at als 'n bootwerker. Niet alleen de maaltijden die ik thuis at (4 boterhammen als ontbijt, 8 mee als lunch en afwisselende overwegend gezonde avondmaaltijden met avg) maar daarnaast op school en op de manege allerlei junkfood en chips. En ik bleef slank. Als je eetpatroon zo geconserveerd is dat je alles kunt eten wat je hartje maar begeert zonder aan te komen, wordt je er simpelweg op 'n gegeven moment door verrast als dat niet meer zo is. Bij mij gebeurde dat toen ik aan de prikpil ging (was ergens in de 20) Misschien was er zonder prikpil ook wel zo'n omslagpunt gekomen in mijn stofwisseling, maar wou toch dat ik dit van te voren had geweten, dan was ik daar in elk geval nooit mee begonnen. Volgens de dokter kon het helemaal niet van de prikpil komen, maar toen ik er mee stopte viel ik in de eerste maand al 7 kilo af. Tja... En met 6 keer per week een uur stevig lopen en gemiddeld rond de 1500 kcal eten en 1 dag per week zondigen, viel ik het eerste half jaar in totaal al 40 kilo af. En in het half jaar daarop de laatste 10. Hoe minder je gaat wegen, hoe moeilijker het tenslotte wordt. En bij mij ging het altijd maar op moeten letten en altijd maar moeten bewegen gewoon tegenstaan en vanaf toen ben ik gaan jojo-en. Tja, shit happens. Niet iedereen behoudt zijn jeugdige stofwisseling.En ik lees in jouw posts ontzettend veel van die overtuigingen. Het ligt aan de prikpil, het ligt aan mijn stofwisseling, ik at altijd al veel, ik heb "honger" als ik geen 3500 kcal per dag eet, eten is genieten, het is een straf als je minder of anders moet eten, enz.
[...]
Ik vind het altijd jammer dat sommigen er vanuit gaan dat je psychisch wel iets moet mankeren wil je overgewicht hebben.
Psychische mankeren schrijf ik niet. Ik schrijf dat er vaak een psychische oorzaak achter zit, maar dat dit ook iets simpels als denkbeelden en overtuigingen kan zijn.
Als puber woog ik erg weinig, maar ik at als 'n bootwerker. Niet alleen de maaltijden die ik thuis at (4 boterhammen als ontbijt, 8 mee als lunch en afwisselende overwegend gezonde avondmaaltijden met avg) maar daarnaast op school en op de manege allerlei junkfood en chips. En ik bleef slank. Als je eetpatroon zo geconserveerd is dat je alles kunt eten wat je hartje maar begeert zonder aan te komen, wordt je er simpelweg op 'n gegeven moment door verrast als dat niet meer zo is. Bij mij gebeurde dat toen ik aan de prikpil ging (was ergens in de 20) Misschien was er zonder prikpil ook wel zo'n omslagpunt gekomen in mijn stofwisseling, maar wou toch dat ik dit van te voren had geweten, dan was ik daar in elk geval nooit mee begonnen. Volgens de dokter kon het helemaal niet van de prikpil komen, maar toen ik er mee stopte viel ik in de eerste maand al 7 kilo af. Tja... En met 6 keer per week een uur stevig lopen en gemiddeld rond de 1500 kcal eten en 1 dag per week zondigen, viel ik het eerste half jaar in totaal al 40 kilo af. En in het half jaar daarop de laatste 10. Hoe minder je gaat wegen, hoe moeilijker het tenslotte wordt. En bij mij ging het altijd maar op moeten letten en altijd maar moeten bewegen gewoon tegenstaan en vanaf toen ben ik gaan jojo-en. Tja, shit happens. Niet iedereen behoudt zijn jeugdige stofwisseling.En ik lees in jouw posts ontzettend veel van die overtuigingen. Het ligt aan de prikpil, het ligt aan mijn stofwisseling, ik at altijd al veel, ik heb "honger" als ik geen 3500 kcal per dag eet, eten is genieten, het is een straf als je minder of anders moet eten, enz.
zondag 16 augustus 2015 om 13:27
quote:sabbaticalmeds schreef op 16 augustus 2015 @ 13:18:
[...]
dat is de kern, en daarom ook niet zo makkelijk op te lossen.Klopt hoor. Maar het betekent mijn inziens ook dat je de psychische aspecten ook altijd mee moet nemen in je afvalplan, want zonder is het gedoemd om elke keer weer te mislukken. En dat is jammer, want het kost al zoveel moeite, en met elke mislukking wordt het moeilijker.
[...]
dat is de kern, en daarom ook niet zo makkelijk op te lossen.Klopt hoor. Maar het betekent mijn inziens ook dat je de psychische aspecten ook altijd mee moet nemen in je afvalplan, want zonder is het gedoemd om elke keer weer te mislukken. En dat is jammer, want het kost al zoveel moeite, en met elke mislukking wordt het moeilijker.
zondag 16 augustus 2015 om 13:34
quote:Jeweethetniet schreef op 16 augustus 2015 @ 13:25:
[...]
En ik lees in jouw posts ontzettend veel van die overtuigingen. Het ligt aan de prikpil, het ligt aan mijn stofwisseling, ik at altijd al veel, ik heb "honger" als ik geen 3500 kcal per dag eet, eten is genieten, het is een straf als je minder of anders moet eten, enz.En dat is niet waar waarom? Ik weet dat ik vanaf mijn pakweg 13e tot 23e probleemloos alles kon eten wat ik wilde en dat dus ook overduidelijk deed, dus er is ook iets veranderd in mijn stofwisseling, of dat nu door de prikpil komt of door mijn eigen hormoonbalans dat laat ik in het midden, maar het is natuurlijk een enorme domper als je altijd gewend was te kunnen eten wat je wilde en opeens kan dat niet meer. Overigens mijn beste vriendin kan nog steeds alles weg schranzen wat haar hartje begeert zonder aan te komen. En als we samen 'n borrelmiddag hebben eet ze meer dan ik uberhaupt op kan. Dus er is op zeker wel verschil in stofwisseling en genen op dat punt. Sommigen hebben geluk en anderen pech. En sommige mensen vallen af door stress, anderen houden het dan juist vast. Zoveel lichamen, zoveel mogelijkheden.
[...]
En ik lees in jouw posts ontzettend veel van die overtuigingen. Het ligt aan de prikpil, het ligt aan mijn stofwisseling, ik at altijd al veel, ik heb "honger" als ik geen 3500 kcal per dag eet, eten is genieten, het is een straf als je minder of anders moet eten, enz.En dat is niet waar waarom? Ik weet dat ik vanaf mijn pakweg 13e tot 23e probleemloos alles kon eten wat ik wilde en dat dus ook overduidelijk deed, dus er is ook iets veranderd in mijn stofwisseling, of dat nu door de prikpil komt of door mijn eigen hormoonbalans dat laat ik in het midden, maar het is natuurlijk een enorme domper als je altijd gewend was te kunnen eten wat je wilde en opeens kan dat niet meer. Overigens mijn beste vriendin kan nog steeds alles weg schranzen wat haar hartje begeert zonder aan te komen. En als we samen 'n borrelmiddag hebben eet ze meer dan ik uberhaupt op kan. Dus er is op zeker wel verschil in stofwisseling en genen op dat punt. Sommigen hebben geluk en anderen pech. En sommige mensen vallen af door stress, anderen houden het dan juist vast. Zoveel lichamen, zoveel mogelijkheden.
Shoot first, ask questions later!
zondag 16 augustus 2015 om 13:35
quote:blis123 schreef op 16 augustus 2015 @ 09:35:
Ja aan de operatie zitten nadelen. Aan obesitas meer. Als je de cijfers kijkt zijn de risico's op dood en ziekte vele malen groter met obesitas.
. Ken jij iemand die al 50 jaar met zo'n gastric leeft? Nee? nou ik ook niet.
Je onthoud je lichaam van essentiële voedingsstoffen door een stuk vertering over te slaan. Hoe gaat dat op de langere termijn? ....er is nog niemand die dat zeker weet. Maar het lijkt mij écht niet de bedoeling. Het is gewoon ongezond. Net zo ongezond als die producten gewoon niet eten, en daar hebben alle medici een mening over. Het is uiteindelijk hetzelfde effect dat niet eten of de gastric. En dat alleen maar omdat je de juiste eetwijze nog niet gevonden hebt.
Ja aan de operatie zitten nadelen. Aan obesitas meer. Als je de cijfers kijkt zijn de risico's op dood en ziekte vele malen groter met obesitas.
. Ken jij iemand die al 50 jaar met zo'n gastric leeft? Nee? nou ik ook niet.
Je onthoud je lichaam van essentiële voedingsstoffen door een stuk vertering over te slaan. Hoe gaat dat op de langere termijn? ....er is nog niemand die dat zeker weet. Maar het lijkt mij écht niet de bedoeling. Het is gewoon ongezond. Net zo ongezond als die producten gewoon niet eten, en daar hebben alle medici een mening over. Het is uiteindelijk hetzelfde effect dat niet eten of de gastric. En dat alleen maar omdat je de juiste eetwijze nog niet gevonden hebt.
zondag 16 augustus 2015 om 13:39
quote:redbuIIetje schreef op 16 augustus 2015 @ 13:34:
[...]
En dat is niet waar waarom? Ik weet dat ik vanaf mijn pakweg 13e tot 23e probleemloos alles kon eten wat ik wilde en dat dus ook overduidelijk deed, dus er is ook iets veranderd in mijn stofwisseling, of dat nu door de prikpil komt of door mijn eigen hormoonbalans dat laat ik in het midden, maar het is natuurlijk een enorme domper als je altijd gewend was te kunnen eten wat je wilde en opeens kan dat niet meer. Overigens mijn beste vriendin kan nog steeds alles weg schranzen wat haar hartje begeert zonder aan te komen. En als we samen 'n borrelmiddag hebben eet ze meer dan ik uberhaupt op kan. Dus er is op zeker wel verschil in stofwisseling en genen op dat punt. Sommigen hebben geluk en anderen pech. En sommige mensen vallen af door stress, anderen houden het dan juist vast. Zoveel lichamen, zoveel mogelijkheden.
Maar een lichaam met een snelle stofwisseling kan nooit 4000 calorieën kwijt raken als iemand er niet heel veel bij beweegt...dus er zijn best wel verschillen maar die zijn minimaal tov de al oude waarheid 'meer eten dan je vebruikt = toename gewicht'. Van mij zeggen mensen overigens ook dat ik altijd van alles eet, maar dat is echt perceptie. Ze zien de restricties niet die ik mij zelf op leg op andere dagen/tijdstippen.
Overigens zou ik ook wel elke dag 3000 kcal weg kunnen eten hoor, wat kaasbroodjes, choco pinda's, borrelnootjes en een flesje wijn, maar ik doe het niet. Maar zou het vaak wel willen
[...]
En dat is niet waar waarom? Ik weet dat ik vanaf mijn pakweg 13e tot 23e probleemloos alles kon eten wat ik wilde en dat dus ook overduidelijk deed, dus er is ook iets veranderd in mijn stofwisseling, of dat nu door de prikpil komt of door mijn eigen hormoonbalans dat laat ik in het midden, maar het is natuurlijk een enorme domper als je altijd gewend was te kunnen eten wat je wilde en opeens kan dat niet meer. Overigens mijn beste vriendin kan nog steeds alles weg schranzen wat haar hartje begeert zonder aan te komen. En als we samen 'n borrelmiddag hebben eet ze meer dan ik uberhaupt op kan. Dus er is op zeker wel verschil in stofwisseling en genen op dat punt. Sommigen hebben geluk en anderen pech. En sommige mensen vallen af door stress, anderen houden het dan juist vast. Zoveel lichamen, zoveel mogelijkheden.
Maar een lichaam met een snelle stofwisseling kan nooit 4000 calorieën kwijt raken als iemand er niet heel veel bij beweegt...dus er zijn best wel verschillen maar die zijn minimaal tov de al oude waarheid 'meer eten dan je vebruikt = toename gewicht'. Van mij zeggen mensen overigens ook dat ik altijd van alles eet, maar dat is echt perceptie. Ze zien de restricties niet die ik mij zelf op leg op andere dagen/tijdstippen.
Overigens zou ik ook wel elke dag 3000 kcal weg kunnen eten hoor, wat kaasbroodjes, choco pinda's, borrelnootjes en een flesje wijn, maar ik doe het niet. Maar zou het vaak wel willen
zondag 16 augustus 2015 om 13:40
quote:Jeweethetniet schreef op 16 augustus 2015 @ 10:02:
Teveel eten of een verkeerd eetpatroon met ernstige obesitas tot gevolg, heeft 9 van de 10 keer geen lichamelijke maar een "psychische" oorzaak. Soms speelt er echt zware problematiek, maar het kan ook gaan om eenvoudigere dingen zoals denkpatronen en/of overtuigingen (bijvoorbeeld: "lekker eten is gezellig"; dus je bent ongezellig als je niet eet). Je kunt lichamelijk ontzettend veel doen om af te vallen, zoals een GBP, maar als je het psychologisch aspect niet aanpakt, dan komt het er vroeg of laat weer aan.
En al die mensen die één keer per jaar eens een gebakje eten en de snacks ook maar eens in de 3 maanden doen? Je kent ze wel "ik kom aan van een blaadje sla" Die bestaan namelijk echt. En volgens mij en velen met mij ligt dat niet aan het eetpatroon maar aan de voedingsmiddelen. De pakjes, zakjes en de bergen suiker die overal maar ingeflikkerd worden zonder dat je daar erg in hebt en het niet verwacht.
Als die mensen een puur gingen eten, op de koolhydraten gingen letten én op de glycemische index zouden er veel minder dikkerds zijn.
En er is al veel ten goede veranderd de laatste 10 jaar maar nog niet genoeg.
De drang om die hele reep chocolade te eten zit niet altijd tussen de oren maar komt van het lichaam zelf.
Insuline resistent bv, ga daar maar eens op googelen.
Teveel eten of een verkeerd eetpatroon met ernstige obesitas tot gevolg, heeft 9 van de 10 keer geen lichamelijke maar een "psychische" oorzaak. Soms speelt er echt zware problematiek, maar het kan ook gaan om eenvoudigere dingen zoals denkpatronen en/of overtuigingen (bijvoorbeeld: "lekker eten is gezellig"; dus je bent ongezellig als je niet eet). Je kunt lichamelijk ontzettend veel doen om af te vallen, zoals een GBP, maar als je het psychologisch aspect niet aanpakt, dan komt het er vroeg of laat weer aan.
En al die mensen die één keer per jaar eens een gebakje eten en de snacks ook maar eens in de 3 maanden doen? Je kent ze wel "ik kom aan van een blaadje sla" Die bestaan namelijk echt. En volgens mij en velen met mij ligt dat niet aan het eetpatroon maar aan de voedingsmiddelen. De pakjes, zakjes en de bergen suiker die overal maar ingeflikkerd worden zonder dat je daar erg in hebt en het niet verwacht.
Als die mensen een puur gingen eten, op de koolhydraten gingen letten én op de glycemische index zouden er veel minder dikkerds zijn.
En er is al veel ten goede veranderd de laatste 10 jaar maar nog niet genoeg.
De drang om die hele reep chocolade te eten zit niet altijd tussen de oren maar komt van het lichaam zelf.
Insuline resistent bv, ga daar maar eens op googelen.
zondag 16 augustus 2015 om 13:47
quote:Jeweethetniet schreef op 16 augustus 2015 @ 12:16:
[...]
Ik wilde het benoemen, omdat ik hier allerlei lichamelijke oorzaken, redenen, adviezen, en excuses voorbij zie komen, en niemand op het psychische aspect in lijkt te gaan. En dat is jammer, want daar is nu net het meeste resultaat te boeken.Amen.
[...]
Ik wilde het benoemen, omdat ik hier allerlei lichamelijke oorzaken, redenen, adviezen, en excuses voorbij zie komen, en niemand op het psychische aspect in lijkt te gaan. En dat is jammer, want daar is nu net het meeste resultaat te boeken.Amen.
AFSCHEID NEMEN BESTAAT PIET
zondag 16 augustus 2015 om 13:51
zondag 16 augustus 2015 om 13:59
quote:hiltje schreef op 16 augustus 2015 @ 13:14:
Er werd hier ook ergens gezegd dat het een 'makkelijke' oplossing zou zijn.
Dat vind ik persoonlijk de grootste kul die er bestaat.
In de eerste plaats is het helemaal niet makkelijk om een grote heftige operatie te ondergaan.
Daarnaast begrijp ik ook niet wat er zo negatief zou zijn aan 'makkelijk'. Het wordt ook wel gezegd over anti depressiva (die ik slik).
Het leven is wat mij betreft al vaak moeilijk en zwaar genoeg en als er een hulpmiddel bestaat waardoor je een groot probleem beter kunt beheersen, dan snap ik niet waarom je dat niet zou mogen toepassen.+1
Er werd hier ook ergens gezegd dat het een 'makkelijke' oplossing zou zijn.
Dat vind ik persoonlijk de grootste kul die er bestaat.
In de eerste plaats is het helemaal niet makkelijk om een grote heftige operatie te ondergaan.
Daarnaast begrijp ik ook niet wat er zo negatief zou zijn aan 'makkelijk'. Het wordt ook wel gezegd over anti depressiva (die ik slik).
Het leven is wat mij betreft al vaak moeilijk en zwaar genoeg en als er een hulpmiddel bestaat waardoor je een groot probleem beter kunt beheersen, dan snap ik niet waarom je dat niet zou mogen toepassen.+1
zondag 16 augustus 2015 om 14:03
Officieel is een GB een hulpmiddel, voor mij is het een wondermiddel geweest. In juni 2013 ben ik geopereerd. Daarvoor heb ik een voortraject gehad bij de psycholoog en dietiste. Was ik in eerste instantie niet blij mee maar uiteindelijk heeft het ervoor gezorgd dat ik veel beter voorbereid was op de operatie.
In het voortraject ben ik 10 kilo afgevallen, na de operatie 44 kilo. In totaal nu dus 54 kilo. Van 118 naar 64 kilo. Van maat 54/56 naar maat 40. En oohhh was is mijn leven anders. Ik kan zoveel meer doen en langer, kan tegen de hitte, kan normaal ons bootje in en uitstappen, ben verslaafd geraakt aan kleding en schoenen kopen en draag zelfs een bikini.
En ik voel me lichamelijk en geestelijk zo goed. Ik kan alles eten maar zit lekker snel vol. Tijdens de vakantie toch wel wat meer gesnoept en geen gram aangekomen. Twee keer een dumping gehad dat valt ontzettend mee.
Aanraden? Ja, als het 100 % zeker zou zijn dat het net zo goed gaat als bij mij, dan zou ik het absoluut aanrader. Maar dat is niet zeker. Ik hoor ook over mensen die weinig dingen kunnen eten, die zich vaak ellendig voelen. Ieder lichaam reageert anders. Maar ik zou het zeker zo weer doen.
In het voortraject ben ik 10 kilo afgevallen, na de operatie 44 kilo. In totaal nu dus 54 kilo. Van 118 naar 64 kilo. Van maat 54/56 naar maat 40. En oohhh was is mijn leven anders. Ik kan zoveel meer doen en langer, kan tegen de hitte, kan normaal ons bootje in en uitstappen, ben verslaafd geraakt aan kleding en schoenen kopen en draag zelfs een bikini.
En ik voel me lichamelijk en geestelijk zo goed. Ik kan alles eten maar zit lekker snel vol. Tijdens de vakantie toch wel wat meer gesnoept en geen gram aangekomen. Twee keer een dumping gehad dat valt ontzettend mee.
Aanraden? Ja, als het 100 % zeker zou zijn dat het net zo goed gaat als bij mij, dan zou ik het absoluut aanrader. Maar dat is niet zeker. Ik hoor ook over mensen die weinig dingen kunnen eten, die zich vaak ellendig voelen. Ieder lichaam reageert anders. Maar ik zou het zeker zo weer doen.
zondag 16 augustus 2015 om 14:06
quote:hatsetats schreef op 16 augustus 2015 @ 13:51:
Ik vind een gewicht tot pak m beet 120, 125 kg nog niet echt reden voor een operatie eerlijk gezegd. Dan hoeft er maar relatief weinig af natuurlijk. Dertig kilo lijkt veel, maar wanneer je zo zwaar bent vliegen de eerste 10 er zo vanaf.
Bij mij moet er zo'n 60 kg af, wil ik op een gezond gewicht zijn en blijven.
Dat vind ik wel veel.
Die eerste 10/15 kg vliegt er ook af. Tuurlijk, maar dan? Dan ineens niet meer. Of veel langzamer.
Mijn eetpatroon (ik at wel veel te weinig) was weinig mis mee. Beweging idem. Toch viel ik niet af, ik kwam alleen maar bij. Ook nadat ik meer ging eten
Voor de ha een teken dat het echt niet langer meer ging.
Ieder moet zelf weten hoe die kg's er af gaan, voor mij was dit de oplossing. En nee, het is niet makkelijk. Altijd rekening houden met, keuzes maken in wat ik eet etc.
Maar ik voel me er goed bij!
Ik vind een gewicht tot pak m beet 120, 125 kg nog niet echt reden voor een operatie eerlijk gezegd. Dan hoeft er maar relatief weinig af natuurlijk. Dertig kilo lijkt veel, maar wanneer je zo zwaar bent vliegen de eerste 10 er zo vanaf.
Bij mij moet er zo'n 60 kg af, wil ik op een gezond gewicht zijn en blijven.
Dat vind ik wel veel.
Die eerste 10/15 kg vliegt er ook af. Tuurlijk, maar dan? Dan ineens niet meer. Of veel langzamer.
Mijn eetpatroon (ik at wel veel te weinig) was weinig mis mee. Beweging idem. Toch viel ik niet af, ik kwam alleen maar bij. Ook nadat ik meer ging eten
Voor de ha een teken dat het echt niet langer meer ging.
Ieder moet zelf weten hoe die kg's er af gaan, voor mij was dit de oplossing. En nee, het is niet makkelijk. Altijd rekening houden met, keuzes maken in wat ik eet etc.
Maar ik voel me er goed bij!
zondag 16 augustus 2015 om 14:11
Oh ja..veloverschot heb ik bijna niet. Heb wel zadeltassen die wil ik volgend jaar weg laten halen. Uit eten is nog net zo gezellig. Ik eet een stukje vlees, verder niet. Soms vraag ik of ik een kleinere portie kan krijgen dat scheelt weer weggooien. En als ik pizza of gyros eet neem ik wat over is altijd mee naar huis, lekker voor de volgende dag. Een verjaardag? Ik neem een klein stukje taart en een paar toastjes. En die smaken dan zo lekker.
