Lijf & Lijn
alle pijlers
Is dik zijn je eigen schuld?
vrijdag 16 oktober 2020 om 16:27
Met het risico op een verhitte discussie (gevoelig onderwerp) vraag ik toch naar jullie mening, omdat ik er benieuwd naar ben.
Vandaag hadden ik en een familielid het over het coronavirus (het zal ook eens iets anders zijn). Hij gaf aan dat hij de overbelasting van de zorg deels te wijten is aan de ongezonde manier van leven van mensen. Obese mensen lopen immers meer risico en dat zijn er nogal wat.
Toen kwam het uiteindelijk uit op een discussie of dik zijn je eigen schuld is of niet. Hij beweert van wel. Ieder pontje gaat door het mondje (zijn woorden).
Ik vind dat het veel genuanceerder ligt. Overgewicht kan met van alles te maken hebben. Ik weet er alles van, heb obesitas gehad en nu nog overgewicht. Ik vond het ook vrij rechtlijnig.
Ik ben nu wel benieuwd naar wat het Viva forum hiervan vindt. Tot in hoeverre is overgewicht je eigen schuld?
Vandaag hadden ik en een familielid het over het coronavirus (het zal ook eens iets anders zijn). Hij gaf aan dat hij de overbelasting van de zorg deels te wijten is aan de ongezonde manier van leven van mensen. Obese mensen lopen immers meer risico en dat zijn er nogal wat.
Toen kwam het uiteindelijk uit op een discussie of dik zijn je eigen schuld is of niet. Hij beweert van wel. Ieder pontje gaat door het mondje (zijn woorden).
Ik vind dat het veel genuanceerder ligt. Overgewicht kan met van alles te maken hebben. Ik weet er alles van, heb obesitas gehad en nu nog overgewicht. Ik vond het ook vrij rechtlijnig.
Ik ben nu wel benieuwd naar wat het Viva forum hiervan vindt. Tot in hoeverre is overgewicht je eigen schuld?
dinsdag 20 oktober 2020 om 17:19
Maar hoe weet je, of je van nature slank bent?
Mij gaat veel dingen (dagelijks intensief sporten) gemakkelijk af, ben ik dan van nature slank of heb ik handige eigenschappen? Of is dat hetzelfde?
dinsdag 20 oktober 2020 om 17:28
Tijdje stoppen of minderen met sporten en kijken wat er gebeurt?
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
dinsdag 20 oktober 2020 om 17:28
Ik denk als je slank bent én daar geen bijzondere dieetmoeite voor doet, maar gewoon eet zoals je vroeger thuis hebt geleerd en wat je zelf lekker en prettig vindt.
Bewegen is zoveel makkelijker en prettiger als je slank bent... kun je haast niet meetellen.
dinsdag 20 oktober 2020 om 17:55
Dat maakt niet zoveel uit.
Waar de ergernis in zit ( En dat doe jij gelukkig niet), is dat veel mensen die het niet zoveel moeite kost om slank te blijven anderen wie dat vel moeite kost veroordelen omdat ze dan wel dom zijn of te weinig zelfdiscipline hebben.
Als kind en puber had ik trouwens altijd ondergewicht, en kreeg ik te horen dat ik meer moest eten. Ergens rond mijn 30e is dat veranderd, ook omdat ik door blessures minder kon sporten
en was ik ineens “ te dik”.
dinsdag 20 oktober 2020 om 18:42
Ik leef al mijn halve leven op woongroepen en ik heb daardoor best een ruim beeld van hoe verschillende mensen eten en wat dat voor effect heeft op hun gewicht. Iets wat me vooral opviel is dat overgewicht in een klein hoekje zit. Een jongen op mijn groep heeft overgewicht. Hij is ook bezig met diëten, maar tot nu toe nog niet veel succes. Nu ging hij twee weken lang bijhouden wat hij allemaal zoal eet op een dag. Overdag voornamelijk brood, ‘s avonds at hij met de groep mee (dus gewoon normale maaltijden). Hij at wel eens chips of iets anders lekkers. Nou als ik dat zo hoor denk ik: ik eet precies hetzelfde en ben slank. Zelf begreep hij niet waarom hij veel te dik is. Het is niet dat hij dagelijks tien frikandellen, drie pakken koekjes en twee flessen cola zit weg te werken.
Maar als je in detail gaat kijken eet hij toch echt veel te veel. Als hij zijn brood belegd doet hij er zo drie plakjes kaas op ipv één. Als het even kan ook pindakaas van 0,5 cm dikte. Bij het avondeten nam hij altijd nog een tweede portie. En zo ging het dus de hele dag door. Op zich maakte hij wel normale keuzes in wat hij ging eten, maar hij at daar gewoon te veel van. Als je dat jaren doet wordt je inderdaad veel te dik, ook al eet je redelijk normale dingen. En dat is gevoelsmatig voor hem best lullig. In zijn gedachte eet iedereen om hem heen hetzelfde als hij. Waarom wordt hij dan dik en de rest niet?
Om even de vraag in de OP te beantwoorden. Ik denk zelf dat het hebben van overgewicht als volwassene wel je eigen schuld is. (Uitzonderingen daargelaten bij bepaalde ziektes etc). Ik denk alleen niet dat er zo de nadruk gelegd moet worden op het woord “schuld”. Er zijn heel veel factoren die meespelen waardoor een gezond gewicht behouden voor de één veel moeilijker is dan voor de ander. Sommige mensen staan gewoon al met 10-0 achter. Ik vind het dan niet heel eerlijk om met een vingertje te gaan wijzen. Iedereen heeft wel ergens moeite mee. Dus fysiek gezien denk ik dat het bijna altijd wel mogelijk is om af te vallen, dus in die zin is het je eigen “schuld”. Maar dat iets theoretisch mogelijk is betekent niet gelijk dat het ook maar moet gebeuren.
Maar als je in detail gaat kijken eet hij toch echt veel te veel. Als hij zijn brood belegd doet hij er zo drie plakjes kaas op ipv één. Als het even kan ook pindakaas van 0,5 cm dikte. Bij het avondeten nam hij altijd nog een tweede portie. En zo ging het dus de hele dag door. Op zich maakte hij wel normale keuzes in wat hij ging eten, maar hij at daar gewoon te veel van. Als je dat jaren doet wordt je inderdaad veel te dik, ook al eet je redelijk normale dingen. En dat is gevoelsmatig voor hem best lullig. In zijn gedachte eet iedereen om hem heen hetzelfde als hij. Waarom wordt hij dan dik en de rest niet?
Om even de vraag in de OP te beantwoorden. Ik denk zelf dat het hebben van overgewicht als volwassene wel je eigen schuld is. (Uitzonderingen daargelaten bij bepaalde ziektes etc). Ik denk alleen niet dat er zo de nadruk gelegd moet worden op het woord “schuld”. Er zijn heel veel factoren die meespelen waardoor een gezond gewicht behouden voor de één veel moeilijker is dan voor de ander. Sommige mensen staan gewoon al met 10-0 achter. Ik vind het dan niet heel eerlijk om met een vingertje te gaan wijzen. Iedereen heeft wel ergens moeite mee. Dus fysiek gezien denk ik dat het bijna altijd wel mogelijk is om af te vallen, dus in die zin is het je eigen “schuld”. Maar dat iets theoretisch mogelijk is betekent niet gelijk dat het ook maar moet gebeuren.
dinsdag 20 oktober 2020 om 18:56
Soms heb ik ook het idee dat dikke mensen overal voor moeten opdraaien. Nu ook dat gelul over IC bedden. Het kan misschien wel zo zijn dat mensen met overgewicht veel bedden bezet houden. Maar dan hoeft er nog niet met een verheven vingertje gewezen worden. Net alsof die mensen die dat roepen heel bewust bezig zijn met hun gezondheid zodat ze het zorgstelsel niet overbelasten. Durf te wedden van niet.
Ikzelf ben slank. Maar gezond? Nee, denk het niet. En ik doe niks om mezelf gezond te houden, en al helemaal niks om zorgbedden te besparen. Kom op zeg, sinds wanneer zijn mensen opeens zo altruïstisch.
Wat ik allemaal met mijn lichaam doe is te triest voor woorden, maar gelukkig ben ik wel slank en wordt er dankzij mij een oma gered op de IC. Graag gedaan jongens
Ikzelf ben slank. Maar gezond? Nee, denk het niet. En ik doe niks om mezelf gezond te houden, en al helemaal niks om zorgbedden te besparen. Kom op zeg, sinds wanneer zijn mensen opeens zo altruïstisch.
Wat ik allemaal met mijn lichaam doe is te triest voor woorden, maar gelukkig ben ik wel slank en wordt er dankzij mij een oma gered op de IC. Graag gedaan jongens
dinsdag 20 oktober 2020 om 20:14
Dit dus. Ik ben dik maar ik doe mijn uiterste best om zo gezond mogelijk te leven. Ik sport, eet groenten en fruit, matig mijn snoepen, ga elke dag op de fiets naar werk, school en wandel voor boodschappen en voor de conditie, en zo nog meer. Maar als ik alsnog op de IC terecht zou komen, zou mij dat verweten mogen worden omdat ik te dik ben? Ga toch weg. Niemand kiest voor te dik zijn, en (flink) overgewicht aanpakken is bewezen extreem moeilijk.Doggo schreef: ↑20-10-2020 18:56Soms heb ik ook het idee dat dikke mensen overal voor moeten opdraaien. Nu ook dat gelul over IC bedden. Het kan misschien wel zo zijn dat mensen met overgewicht veel bedden bezet houden. Maar dan hoeft er nog niet met een verheven vingertje gewezen worden. Net alsof die mensen die dat roepen heel bewust bezig zijn met hun gezondheid zodat ze het zorgstelsel niet overbelasten. Durf te wedden van niet.
Ikzelf ben slank. Maar gezond? Nee, denk het niet. En ik doe niks om mezelf gezond te houden, en al helemaal niks om zorgbedden te besparen. Kom op zeg, sinds wanneer zijn mensen opeens zo altruïstisch.
Wat ik allemaal met mijn lichaam doe is te triest voor woorden, maar gelukkig ben ik wel slank en wordt er dankzij mij een oma gered op de IC. Graag gedaan jongens
dinsdag 20 oktober 2020 om 20:28
Ik ook, geen auto hier. Maar met Corona hoef ik nergens naar toe en als het dan matig weer is, moet ik maar weer op de hometrainer en dat is toch wel een uitdaging om me weer zo ver te krijgen.
Vervelend is vooral dat ik me volkomen in het zweet werk met een training, je kan m'n shirt echt uitknijpen na een half uur doorfietsen en dan zit ik nèt aan de 100 kCal verbrand. Zet geen zoden aan de dijk. Eén volkoren boterham met pindakaas.
En dat terwijl ik normaal heel wat affiets. Stomme Corona.
dinsdag 20 oktober 2020 om 20:29
Ik fiets ook elke dag een uurtje op de hometrainer.aviv_13 schreef: ↑20-10-2020 20:28Ik ook, geen auto hier. Maar met Corona hoef ik nergens naar toe en als het dan matig weer is, moet ik maar weer op de hometrainer en dat is toch wel een uitdaging om me weer zo ver te krijgen.
Vervelend is vooral dat ik me volkomen in het zweet werk met een training, je kan m'n shirt echt uitknijpen na een half uur doorfietsen en dan zit ik nèt aan de 100 kCal verbrand. Zet geen zoden aan de dijk. Eén volkoren boterham met pindakaas.
En dat terwijl ik normaal heel wat affiets. Stomme Corona.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
dinsdag 20 oktober 2020 om 21:29
Nou ik woon in een klein gehucht en dat dichtstbijzijnde zwembad is ruim een half uur met de auto verderop. Dat eigenlijk.
Overigens ga ik wel elke week naar yoga en probeer ik veel te wandelen en fietsen, maar dat valt niet onder sporten in mijn beleving.
woensdag 21 oktober 2020 om 08:06
ik vind de dynamiek van Ashtanga wel sporten hoor, al dat geplank tussendoorMissPiglet schreef: ↑20-10-2020 21:29Nou ik woon in een klein gehucht en dat dichtstbijzijnde zwembad is ruim een half uur met de auto verderop. Dat eigenlijk.
Overigens ga ik wel elke week naar yoga en probeer ik veel te wandelen en fietsen, maar dat valt niet onder sporten in mijn beleving.
als ik moet douchen na de yoga, heb ik gesport
woensdag 21 oktober 2020 om 08:08
waar ik op doel, is hoe het kan, dat de 1 iets niet ervaart als moeite en de ander wel.
Ik ga echt dagelijks sporten, dat is een gewoonte en dat doe ik echt wel eens balend, maar ik weet, dat als ik er vandaan kom, ik me zoveel lekkerder voel.
Is mijn moeite minder dan de moeite die een dikke buurvrouw heeft met dingen?
woensdag 21 oktober 2020 om 08:11
Op zich is het ook een fysiek iets. Ik ben na maandenlang crashdieet wel eens rond mijn minimumgewicht geweest en ik kan me herinneren dat ik toen eens naar de bus rende. Het voelde alsof ik zweefde! Ben toen maar naar huis gerend, heerlijk.lilalinda schreef: ↑21-10-2020 08:08waar ik op doel, is hoe het kan, dat de 1 iets niet ervaart als moeite en de ander wel.
Ik ga echt dagelijks sporten, dat is een gewoonte en dat doe ik echt wel eens balend, maar ik weet, dat als ik er vandaan kom, ik me zoveel lekkerder voel.
Is mijn moeite minder dan de moeite die een dikke buurvrouw heeft met dingen?
Maar ik moet zeggen, toen was ik nog tiener. Toen ik rond mijn 28e heel veel afviel en drie uur per dag sportte, bleef ik sporten een opgave vinden.
woensdag 21 oktober 2020 om 08:14
oh fysiek zeker, ik ben geen 30 meer (of 40) en ook dat merk je al. Als ik zie wat de de jongeren doen tijdens een workout en wat ik... Dan is dat verschil al groot-jolijn- schreef: ↑21-10-2020 08:11Op zich is het ook een fysiek iets. Ik ben na maandenlang crashdieet wel eens rond mijn minimumgewicht geweest en ik kan me herinneren dat ik toen eens naar de bus rende. Het voelde alsof ik zweefde! Ben toen maar naar huis gerend, heerlijk.
Maar ik moet zeggen, toen was ik nog tiener. Toen ik rond mijn 28e heel veel afviel en drie uur per dag sportte, bleef ik sporten een opgave vinden.
woensdag 21 oktober 2020 om 08:33
Ik zie hier veel mensen die een hekel hebben aan sporten en het tegen wil en dank doen.
Maar om slank te blijven hoef je niet te sporten toch? En om af te vallen ook niet. Als je maar meer energie verbruikt dan je inneemt.
Ik loop en fiets alles, auto of OV is alleen voor ver weg. En kleine dingen: altijd trappen IPV de lift. Tijdens lunchpauze half uur lopen IPV zitten. Etc.
Ongemerkt beweeg je dan heel erg veel zonder dat 'ik moet sporten' gevoel.
Verder wél eten waar je trek in hebt maar dan maar een portie (1 koekje is dezelfde smaak als 3).
En compenseren. Lekker stukje taart op een verjaardag, of kaasje/nootjes bij een borrel.. Maar dan heel licht avondeten.
Lekker uitgebreid uit eten, heerlijk en leuk, maar dan de dag erop even echt weinig eten.
Daar heb je echt nul 'last' van, je leeft gewoon lekker- en het werkt uitstekend bij ik schat 90% van de mensen.
Maar om slank te blijven hoef je niet te sporten toch? En om af te vallen ook niet. Als je maar meer energie verbruikt dan je inneemt.
Ik loop en fiets alles, auto of OV is alleen voor ver weg. En kleine dingen: altijd trappen IPV de lift. Tijdens lunchpauze half uur lopen IPV zitten. Etc.
Ongemerkt beweeg je dan heel erg veel zonder dat 'ik moet sporten' gevoel.
Verder wél eten waar je trek in hebt maar dan maar een portie (1 koekje is dezelfde smaak als 3).
En compenseren. Lekker stukje taart op een verjaardag, of kaasje/nootjes bij een borrel.. Maar dan heel licht avondeten.
Lekker uitgebreid uit eten, heerlijk en leuk, maar dan de dag erop even echt weinig eten.
Daar heb je echt nul 'last' van, je leeft gewoon lekker- en het werkt uitstekend bij ik schat 90% van de mensen.
woensdag 21 oktober 2020 om 08:38
Volgens mij zijn sommige mensen van nature ook beweeglijker dan anderen. Ik heb bijvoorbeeld een collega die continu met zijn benen aan het wiebelen is. Een andere collega staat voor elk wissewasje op en gaat dus tig keer op en neer voor losse dingetjes.
Hoewel ik wel erg van wandelen en fietsen hou, heb ik dat beweeglijke (helaas) niet zo. Ik kan prima urenlang rustig zitten werken zonder dat je me hoort, of thuis urenlang met een boek op de bank zitten.
Hoewel ik wel erg van wandelen en fietsen hou, heb ik dat beweeglijke (helaas) niet zo. Ik kan prima urenlang rustig zitten werken zonder dat je me hoort, of thuis urenlang met een boek op de bank zitten.
woensdag 21 oktober 2020 om 08:49
als 51% van de volwassenen overgewicht heeft, werkt het dus never nooit niet bij 90% van de mensenpermis schreef: ↑21-10-2020 08:33
Verder wél eten waar je trek in hebt maar dan maar een portie (1 koekje is dezelfde smaak als 3).
En compenseren. Lekker stukje taart op een verjaardag, of kaasje/nootjes bij een borrel.. Maar dan heel licht avondeten.
Lekker uitgebreid uit eten, heerlijk en leuk, maar dan de dag erop even echt weinig eten.
Daar heb je echt nul 'last' van, je leeft gewoon lekker- en het werkt uitstekend bij ik schat 90% van de mensen.
woensdag 21 oktober 2020 om 09:03
Maar wie bepaalt dat slanke mensen dat " makkelijk " volhouden dan?
De dikke mensen in mijn omgeving eten structureel heel erg veel. En willen niet bewegen. Hoezo is het dan niet hun schuld?
En ik.geloof echt dat er mensen zijn die hun best doen en waarbij het niet lukt. Maar ik.geloof nooit dat dat de meerderheid is.
Ik zag een gezin, alle vier echt veel te dik. Ze aten per persoon een zak dropsleutels, en dat zal niet de eerste keer zijn,.maar dan doe je toch gewoon iets niet goed.
Bij het programma " help mijn kind is te dik" zie je ook.wat ze aten. Bizar veel.
En nogmaals ik weet dat het niet voor iedereen geldt.
woensdag 21 oktober 2020 om 09:08
als je graag slank wil zijn, maar het lukt niet. Dan is dat raarpipootje schreef: ↑21-10-2020 09:03Maar wie bepaalt dat slanke mensen dat " makkelijk " volhouden dan?
De dikke mensen in mijn omgeving eten structureel heel erg veel. En willen niet bewegen. Hoezo is het dan niet hun schuld?
En ik.geloof echt dat er mensen zijn die hun best doen en waarbij het niet lukt. Maar ik.geloof nooit dat dat de meerderheid is.
Ik zag een gezin, alle vier echt veel te dik. Ze aten per persoon een zak dropsleutels, en dat zal niet de eerste keer zijn,.maar dan doe je toch gewoon iets niet goed.
Bij het programma " help mijn kind is te dik" zie je ook.wat ze aten. Bizar veel.
En nogmaals ik weet dat het niet voor iedereen geldt.
Daar is dus iets aan de hand, en we weten met zijn allee niet wat.
Hebben mensen niet door, wat ze eten? Of eten ze in principe prima, maar reageert hun lichaam anders (zoals die mevrouw die ineens dik werd, door een transplantatie van darmen)
En waarom komen ze niet tot bewegen?
Waarom is dat voor de een wellicht eenvoudiger dan voor de ander??
Blijven roepen dat ze het "gewoon" moeten doen, helpt blijkbaar niet.
Pas als we weten, hoe het werkt, kunnen we mensen echt gaan helpen.
woensdag 21 oktober 2020 om 09:15
Als ik puur uit mijn eigen ervaring spreek is dit juist waar het bij mij (van kinds af aan te dik tot morbide obesitas als volwassene) juist fout ging.permis schreef: ↑21-10-2020 08:33
Verder wél eten waar je trek in hebt maar dan maar een portie (1 koekje is dezelfde smaak als 3).
En compenseren. Lekker stukje taart op een verjaardag, of kaasje/nootjes bij een borrel.. Maar dan heel licht avondeten.
Lekker uitgebreid uit eten, heerlijk en leuk, maar dan de dag erop even echt weinig eten.
Daar heb je echt nul 'last' van, je leeft gewoon lekker- en het werkt uitstekend bij ik schat 90% van de mensen.
Ik kon niet maar één koekje eten, het was of alles, of niets. Heel zwart wit.
(Slecht) eten was letterlijk een trigger tot overeten.
Een onbedwingbare drang naar eten, als een soort dwanggedachte en verslaving.
Later, toen ik door het ziekenhuis begeleid werd in het traject tot een maagverkleining werd uitgelegd dat dit in de meeste gevallen komt door een verstoorde reactie van het lichaam door een bepaald hormoon.
Je maag geeft geen niet goed het signaal van verzadiging af naar de hersenen.
Door de maagverkleining is dat hormoon (tijdelijk) buitspel gezet en was daarmee de onbedwingbare drang tot eten ook weg.
En nu ben ik niet meer dik, heb een normaal gewicht.
Terwijl ik nog precies dezelfde persoon ben, met dezelfde hoeveelheid discipline en doorzettingsvermogen, zelfde liefde voor eten.
Maar omdat lijf en brein nu niet meer constant schreeuwen om eten en die eetdrang weg is, heb ik lang zoveel discipline niet meer nodig om 'normaal' te eten.
Terwijl het eerder meer discipline kostte dan ik had.
Toch ben ik van mening dat mijn overgewicht/obesitas wel mijn eigen schuld was, ik was niet sterk genoeg.
Het was geen onkunde of opvoeding, wist dondersgoed wat gezond/normaal eten was, ik kon het alleen niet op lange termijn toepassen op mezelf.
Maar moet je nagaan, ik haatte het (en mezelf) om zo dik te zijn, wilde niets liever dan slank zijn.
Blijkbaar won de drang naar eten.
En nu ben ik 'normaal' en werd (vooral in het begin) links en rechts geprezen dat ik eindelijk normaal was.
Opeens durfden mensen hun (voor)oordelen over dik zijn in je gezicht uit te spreken en grove grappen te maken over het gewicht van anderen.
woensdag 21 oktober 2020 om 09:22
maar is het je 'schuld' als je minder discipline hebt, dan een ander??rosepudding schreef: ↑21-10-2020 09:15
Door de maagverkleining is dat hormoon (tijdelijk) buitspel gezet en was daarmee de onbedwingbare drang tot eten ook weg.
En nu ben ik niet meer dik, heb een normaal gewicht.
Terwijl ik nog precies dezelfde persoon ben, met dezelfde hoeveelheid discipline en doorzettingsvermogen, zelfde liefde voor eten.
Maar omdat lijf en brein nu niet meer constant schreeuwen om eten en die eetdrang weg is, heb ik lang zoveel discipline niet meer nodig om 'normaal' te eten.
Terwijl het eerder meer discipline kostte dan ik had.
Toch ben ik van mening dat mijn overgewicht/obesitas wel mijn eigen schuld was, ik was niet sterk genoeg.
Het was geen onkunde of opvoeding, wist dondersgoed wat gezond/normaal eten was, ik kon het alleen niet op lange termijn toepassen op mezelf.
Maar moet je nagaan, ik haatte het (en mezelf) om zo dik te zijn, wilde niets liever dan slank zijn.
Blijkbaar won de drang naar eten.
En nu ben ik 'normaal' en werd (vooral in het begin) links en rechts geprezen dat ik eindelijk normaal was.
Opeens durfden mensen hun (voor)oordelen over dik zijn in je gezicht uit te spreken en grove grappen te maken over het gewicht van anderen.
oh, en rotgrappen maken mensen altijd. Dat vertelde Patty Brard eens, dat ze altijd dacht, dat het geinen over was, zodra ze afgevallen was.
Maar dat de opmerkingen net zo hard bleven, alleen het onderwerp verandert
woensdag 21 oktober 2020 om 09:37
Het gaat er niet eens omdat ik minder discipline heb dan een ander, op andere vlakken heb ik juist enorm veel discipline en doorzettingsvermogen.
Ik sportte toen ik 130 woog ook al 3 keer in de week ook al was het niet mijn favoriete bezigheid.
Het (op lange termijn) weerstand geven tegen de drang tot eten kostte alleen meer discipline dan ik op kon brengen.
woensdag 21 oktober 2020 om 09:46