Lijf & Lijn
alle pijlers
Is een dun/slank lijf voor iedereen haalbaar?
donderdag 18 augustus 2022 om 20:20
De topic-titel zegt het al: is een dun of slank lijf voor iedereen haalbaar? Ik vraag dit omdat ik zelf 2,5 jaar geleden fanatiek ben gaan sporten (high intensity) en daarmee toen 15 kilo ben afgevallen (ik ben 1m75 en van 80 naar 65 kilo gegaan). Tegelijkertijd heb ik nog steeds qua kleding vaak maat L of maat 40 aan, omdat mijn borstkas, heupen en bekken niet in een klein maatje passen (hangt wel beetje van het merk af). Ik heb op zich wel gespierde benen, billen en een plattere buik gekregen, maar echt geen sixpack. En als ik een skinny jeans aan doe, dan hangt er vaak echt nog wel wat vel over de rand, net zoals er altijd nog een hardnekkig laagje vet op m’n buik zit.
Ik heb een poosje echt minder calorieën gegeten (1.700 bij een verbruik van 2.200 tot 2.500 calorieën), maar dat leek niet echt verschil te maken. Ik werd er hooguit heel moe en lamlendig van, dus ik eet nu weer meer (en daar kom ik gelukkig niet van aan). Ook qua voortgang zie ik hooguit mijn lijf gespierder worden, maar niet dunner.
Herkent iemand dit? Want als ik Instagram moet geloven dan lijkt een dun / slank lijf voor iedereen haalbaar.
Ik heb een poosje echt minder calorieën gegeten (1.700 bij een verbruik van 2.200 tot 2.500 calorieën), maar dat leek niet echt verschil te maken. Ik werd er hooguit heel moe en lamlendig van, dus ik eet nu weer meer (en daar kom ik gelukkig niet van aan). Ook qua voortgang zie ik hooguit mijn lijf gespierder worden, maar niet dunner.
Herkent iemand dit? Want als ik Instagram moet geloven dan lijkt een dun / slank lijf voor iedereen haalbaar.
vrijdag 19 augustus 2022 om 16:46
ik vind ook, dat verpakkingen eerlijker moeten zijn over porties.KamilleT schreef: ↑19-08-2022 16:42Dat had mijn vriend ook. Hij kan heel makkelijk zijn gewicht beïnvloeden. Laatst was hij dus teveel aangekomen en bleek dat 30 gram ontbijtgranen echt maar heel weinig is. Daar jaste hij dus 200 calorieën door zijn yoghurt. Ook drie grote stuks fruit leverden veel calorieën en suikers, dus daar heeft hij er een afgehaald. Verder gewoon een portie opscheppen en niet nog mijn restjes, en hij was binnen no time 2 kilo kwijt. Scheelt ook dat hij voor ongeveer 4000 calorieën per week sport, dan mag je al veel eten.
Als de verpakking van Cruesli doet of een eetlepel de normale portie is, maar mensen mikken er eigenlijk 3 eetlepels in, Dan is drie eetlepels dus een normale portie
Dan moet het aantal calorien per portie op de verpakking, daar ook van uitgaan
en sommige dingen heb je heel snel veel van hoor. Een handje noten is gezond. Maar een kleinhandje noten is 15 gram. Dat krijg je snuivend nog naar binnen
vrijdag 19 augustus 2022 om 16:48
Waarschijnlijk omdat het maar voor een heel klein deel binnen de controle van de ouders ligt. Het ontstaan van eetstoornissen is erg complex en heeft met veel meer te maken dan alleen met eten zelf.Lila-Linda schreef: ↑19-08-2022 16:42ik vind mijn kinderen behoeden voor eetstoornissen of ze leren normaal omgaan met eten erg lastig.
Je kinderen leren 'normaal om te gaan met eten', ik zet het even tussen aanhalingstekens omdat het al een rekbaar begrip is, is geen enkele garantie op het niet ontwikkelen van eetstoornissen. Het is veel complexer dan dat.
vrijdag 19 augustus 2022 om 16:52
dat is zeker waarJufjoke schreef: ↑19-08-2022 16:48Waarschijnlijk omdat het maar voor een heel klein deel binnen de controle van de ouders ligt. Het ontstaan van eetstoornissen is erg complex en heeft met veel meer te maken dan alleen met eten zelf.
Je kinderen leren 'normaal om te gaan met eten', ik zet het even tussen aanhalingstekens omdat het al een rekbaar begrip is, is geen enkele garantie op het niet ontwikkelen van eetstoornissen. Het is veel complexer dan dat.
maar ik zie veel ouders al vanaf het begin rare sprongen maken. De basis begint al thuis, met borden die leeg moeten. Alles moeten eten.
Hartig is belangrijker dan zoet. Toetjes als beloning. En dan de manier waarop ma in de spiegel haar eigen vetrollen bekijkt.
het is als met veel andere dingen. Die basis leg je als ze klein zijn, en dan hoop je dat ze er gezond op doorbouwen
vrijdag 19 augustus 2022 om 16:52
Erg actueel onderwerp voor mij. Sinds mijn bevalling walg ik echt van het vetbuikje wat maar niet gaat. Ik heb zelfs een plastisch chirurg bezocht om te kijken of liposuctie een optie is. Er is 1 zone onder mijn navel die gewoon niet gaat. Ik durf geen bikini meer aan niks. Het slaat eigenlijk nergens op, maar ik vind mijn lichaam zo lelijk geworden. En dat insta allemaal nep is is waar, maar er lopen zoveel slanke vrouwen die wel een platte buik hebben. Die zie je overal, dus sja, ik snap het wel.
Ik ben nu aan het afvallen en sporten en heb met mijzelf afgesproken de lipo van die zone te gaan doen als alles afslankt behalve die buik.
Niet echt de zelfacceptatie die hier besproken wordt, maar ik kan het niet meer aanzien
Ik ben nu aan het afvallen en sporten en heb met mijzelf afgesproken de lipo van die zone te gaan doen als alles afslankt behalve die buik.
Niet echt de zelfacceptatie die hier besproken wordt, maar ik kan het niet meer aanzien
vrijdag 19 augustus 2022 om 16:54
On topic: alles is haalbaar, maar je kan je afvragen hoe ingrijpend het gaat zijn. Je kan een nieuwe kont en borsten krijgen en een dunne taille enz enz. Je kan alles laten doen bij een chirurg. Ik volg een Facebook groep over plastische chirurgie voor buik en benen en zie daar echt bizarre dingen voorbij komen waar mensen voor naar Turkije vliegen.
Maar ik denk niet dat je dat moet willen... wat een ingrijpende operaties zijn dat.
Maar ik denk niet dat je dat moet willen... wat een ingrijpende operaties zijn dat.
vrijdag 19 augustus 2022 om 17:08
Wat erg dat je walgt van je eigen lichaam, in plaats van er trots op te zijn. Walgen is zo'n sterk woord, zo'n sterk gevoel. Ik kan me haast niet voorstellen dat dat een fijne plek is vanwaar je goed voor jezelf wil zorgen. Ik hoop echt voor jou dat je een andere mindset zal bereiken.
De mensen die ik zie in mijn omgeving met platte buiken, zijn over het algemeen de tieners en jongeren. Volwassen vrouwen, bijvoorbeeld van dertigplus, veertigplus of die zwanger zijn geweest, hebben echt niet en masse een platte buik. Tenminste niet in mijn omgeving. Ik denk dat je hier met een gekleurde bril naar kijkt.
vrijdag 19 augustus 2022 om 17:11
Ik heb jaren gedacht dat het mij niet zou overkomen en ik gewoon levenslang onder de 50 kilo zou blijven, met een kuil in plaats van een buik. Na mijn tweede bevalling heb ik nog uitgezocht of er iets aan mijn buik kon worden gedaan (verslapt bindweefsel of zo). Voor een correctie vond ik het niet erg genoeg, en inmiddels (18 jaar verder) is het gewoon een echte buik geworden. De overgang is niet heel lief voor me.Jufjoke schreef: ↑19-08-2022 17:08Wat erg dat je walgt van je eigen lichaam, in plaats van er trots op te zijn. Walgen is zo'n sterk woord, zo'n sterk gevoel. Ik kan me haast niet voorstellen dat dat een fijne plek is vanwaar je goed voor jezelf wil zorgen. Ik hoop echt voor jou dat je een andere mindset zal bereiken.
De mensen die ik zie in mijn omgeving met platte buiken, zijn over het algemeen de tieners en jongeren. Volwassen vrouwen, bijvoorbeeld van dertigplus, veertigplus of die zwanger zijn geweest, hebben echt niet an masse een platte buik. Tenminste niet in mijn omgeving. Ik denk dat je hier met een gekleurde bril naar kijkt.
vrijdag 19 augustus 2022 om 17:29
Wellicht hoor, maar ik ben ook midden twintig en niet 30 of 40+. En moet zeggen dat dit altijd wel een ding voor me is geweest, terwijl, als ik nu foto's terug kijk van voor de zwangerschap, zag ik er fantastisch uit. Maar dat vond ik toen ook niet.Jufjoke schreef: ↑19-08-2022 17:08Wat erg dat je walgt van je eigen lichaam, in plaats van er trots op te zijn. Walgen is zo'n sterk woord, zo'n sterk gevoel. Ik kan me haast niet voorstellen dat dat een fijne plek is vanwaar je goed voor jezelf wil zorgen. Ik hoop echt voor jou dat je een andere mindset zal bereiken.
De mensen die ik zie in mijn omgeving met platte buiken, zijn over het algemeen de tieners en jongeren. Volwassen vrouwen, bijvoorbeeld van dertigplus, veertigplus of die zwanger zijn geweest, hebben echt niet en masse een platte buik. Tenminste niet in mijn omgeving. Ik denk dat je hier met een gekleurde bril naar kijkt.
vrijdag 19 augustus 2022 om 18:23
Dat klinkt alsof je chronisch ontevreden bent met je lijf. Dat los je niet op met een dieet of liposuctie, maar met introspectie. Waarom moet jij er perfect uitzien, en waarom is goed nooit goed genoeg?
vrijdag 19 augustus 2022 om 18:27
Extra valkuil, en dat denk ik in de vorige post te lezen, is dat mensen die hiermee kampen veel minder kritisch naar anderen kijken dan naar zichzelf. En dan krijg je dus: waarom heb ik geen platte buik na mijn bevalling, zoals alle andere vrouwen om mij heen? Ook die andere vrouwen zijn geen van alle perfect. Dat hoeft ook helemaal niet. Maar het begint inderdaad met introspectie, met het kijken door een realistische bril.
vrijdag 19 augustus 2022 om 18:33
vrijdag 19 augustus 2022 om 19:49
Ik denk dat iemand bekritiseren op zijn en haar lichaam nooit goed is. Het is ook heel lastig want je wil wel ingrijpen als het fout dreigt te gaan. Als ze klein zijn is het nog makkelijk, jij bepaalt wat ze eten en kan een gezond eetpatroon meegeven waarin er gezond gegeten wordt en er ook echt wel ruimte is om te zondigen. Je hoopt dat als ze ouder worden dat ze het dan overnemen. Het lastige is dat als afvallen nodig is om gezond te blijven dat ze het dan wel zelf moeten willen en die motivatie moeten hebben, anders heeft het geen enkele zin. Kritiek helpt daarbij nooit en al helemaal niet in de puberteit. Het is gewoon moeilijk.carrie-bradshaw schreef: ↑19-08-2022 15:15Vinden mensen die (nu nog altijd) worstelen met overgewicht het fijn dat hun ouders vroeger daar totaal geen issue van maakten of had je juist liever wel gehad dat je gewoon op een normale manier wat meer gemotiveerd werd en bijv uitleg kreeg van wat betere keuzes waren geweest tov voeding?
Ik lees hier ook forummers waarvan de ouders hun totaal afbrandde op gewicht. Wat ontzettend naar en verdrietig, veel sterkte voor wie daar nu steeds mee worstelt dat is niet de “veilige haven” die je als kind verdient en nodig hebt.
vrijdag 19 augustus 2022 om 20:44
Ik hoef geen schuldgevoel aangepraat te krijgen, hoor. Ik zal nooit zulke dingen naar mijn kinderen benoemen of dit laten merken...Avage schreef: ↑19-08-2022 18:33Ik denk dat je daarmee in ieder geval een krachtig signaal afgeeft naar je kinderen, door te walgen van het lichaam dat hen voortgebracht heeft.
Mijn moeder haatte zichzelf nadat ik geboren was en daar heb ik nog steeds therapie voor. Het voelde alsof het mijn schuld was.
vrijdag 19 augustus 2022 om 21:37
Ik zou iedereen dat aanraden, aan de slag met je onzekerheid.
Maar niet onder dreiging van “mijn moeder was ook zo en ik zit er nog voor in therapie!”
Wat een nare manier. Terwijl ze hier eerlijk was over hoe moeilijk het voor haar zelf is.
Maar het is goed om na te denken over hoe je kinderen je om zien gaan met je lichaam en spiegelbeeld. En voorzichtig te zijn met wat je zegt over je lijf waar ze bij zijn.
Helaas gaan kinderen sowieso geconfronteerd worden met het belang van uiterlijk. Ook wanneer je ouders hier niet mee bezig zijn.
TV, social media en het gewoon meemaken in het dagelijks leven.
Als je mooi bent, dan ben je belangrijker. Die boodschap krijgen kinderen mee.
vrijdag 19 augustus 2022 om 21:52
Ik kan het heel rationeel benaderen hoor. Dat het oppervlakkig is en dat het niet belangrijk is enz enz. Dat ik trots zou moeten zijn enz enz.
Maar toch elke keer als ik mezelf dan zie, mijn lijf, dan neemt het weer de overhand dat ik er gewoon echt niet blij mee ben. Dag dag rationeel zijn...
Ik vind het knap hoor, die zelf acceptatie.
Mijn kind is nog te jong om überhaupt iets daarover mee te krijgen. Maar wel goed om over na te denken iig. Ik hoop toch echt dat ik die buik eraf kan sporten of verminderen en eten met een goed en gezond patroon. En dat ik mijn imperfectie daarnaast gewoon lekker kan loslaten. (want die blijven sowieso, ook toen ik op mijn lichtst 55kg was bij 1.72 vond ik wel weer wat wat ik niet mooi vind. Nu inmiddels 64kg, lichter dan voor mijn zwangerschap).
Sja, iedereen zegt dat het niet belangrijk is hoe je eruit ziet na je bevalling enz. Toch denk ik dat veel mensen hier wel last van hebben gehad in meer of mindere mate na het krijgen van een kind.
Maar toch elke keer als ik mezelf dan zie, mijn lijf, dan neemt het weer de overhand dat ik er gewoon echt niet blij mee ben. Dag dag rationeel zijn...
Ik vind het knap hoor, die zelf acceptatie.
Mijn kind is nog te jong om überhaupt iets daarover mee te krijgen. Maar wel goed om over na te denken iig. Ik hoop toch echt dat ik die buik eraf kan sporten of verminderen en eten met een goed en gezond patroon. En dat ik mijn imperfectie daarnaast gewoon lekker kan loslaten. (want die blijven sowieso, ook toen ik op mijn lichtst 55kg was bij 1.72 vond ik wel weer wat wat ik niet mooi vind. Nu inmiddels 64kg, lichter dan voor mijn zwangerschap).
Sja, iedereen zegt dat het niet belangrijk is hoe je eruit ziet na je bevalling enz. Toch denk ik dat veel mensen hier wel last van hebben gehad in meer of mindere mate na het krijgen van een kind.
vrijdag 19 augustus 2022 om 22:09
Onzekerheid na de zwangerschap, dat is iets wat heel veel voorkomt. Ik zie het in alle vriendinnen en kennissen na een zwangerschap. Slappe baby buik, hang borsten, striae. Het verdriet daarover.
En ik lees het overigens ook vaak op websites en dergelijke. Hoe accepteer je je nieuwe lichaam na de zwangerschap?
Dat soort teksten.
Je kan er professionele hulp voor inschakelen, of zelf bezig gaan met je gevoel en je inlezen.
Na de jaren wordt het ook makkelijker hoor.
En ik lees het overigens ook vaak op websites en dergelijke. Hoe accepteer je je nieuwe lichaam na de zwangerschap?
Dat soort teksten.
Je kan er professionele hulp voor inschakelen, of zelf bezig gaan met je gevoel en je inlezen.
Na de jaren wordt het ook makkelijker hoor.
vrijdag 19 augustus 2022 om 22:16
Sommige zwangerschap symptomen veren ook weer (grotendeels) terug?
En ja helaas zie ik er met 44 niet meer hetzelfde uit als 23, maar dat zou ook gek zijn. Het mafste is vaak nog dat je foto's van toen ziet en denkt: god waar maakte ik me toen zo druk om? ik was perfect. Je waardeert het niet als je het hebt.
En ja helaas zie ik er met 44 niet meer hetzelfde uit als 23, maar dat zou ook gek zijn. Het mafste is vaak nog dat je foto's van toen ziet en denkt: god waar maakte ik me toen zo druk om? ik was perfect. Je waardeert het niet als je het hebt.
zaterdag 20 augustus 2022 om 05:36
@carriebradshaw: een van de redenen dat ik nu zo met de zelfacceptatie worstel, is omdat mijn moeder dus echt geobsedeerd is door andermans lijf. En zich continu bemoeide met wat ik at (“zou je dat nou wel doen?”), of me gewoon op rantsoen zette wanneer ze vond dat ik genoeg had gehad (terwijl ik een hongerige puber was en gewoon snakte naar nog een boterham). Ik zou haar dus echt doorsturen naar een professional, mits ze het zelf wil. En me er zelf buiten houden en vooral geen commentaar geven op wat ze eet of zou moeten eten. Daardoor heb ik echt lange tijd stiekem gegeten, eten verstopt, etc., met alle gevolgen van dien. Ik probeer ook naar mijn kinderen toe steeds te benadrukken dat ik sport omdat ik er blij van word. Niet om andere redenen.
Verder lees ik hier een hoop herkenbare verhalen (heb alle reacties gelezen). Ik wéét wel dat ik een prima maat heb en gezond ben, maar het idee dat ik nooit dun ga zijn vind ik echt heel moeilijk. Geldt overigens ook voor dat stukje los vel bij m’n buik waar ooit twee kinderen in hebben gezeten. Ja, mijn lijf heeft iets heel krachtigs gedaan: twee kinderen op de wereld gezet. Maar wat is het lastig dat dat nooit een sixpack lijkt te zullen worden. Tegelijkertijd is mijn relatie met eten gezonder dan deze ooit geweest is, dus dat is echt winst.
Verder lees ik hier een hoop herkenbare verhalen (heb alle reacties gelezen). Ik wéét wel dat ik een prima maat heb en gezond ben, maar het idee dat ik nooit dun ga zijn vind ik echt heel moeilijk. Geldt overigens ook voor dat stukje los vel bij m’n buik waar ooit twee kinderen in hebben gezeten. Ja, mijn lijf heeft iets heel krachtigs gedaan: twee kinderen op de wereld gezet. Maar wat is het lastig dat dat nooit een sixpack lijkt te zullen worden. Tegelijkertijd is mijn relatie met eten gezonder dan deze ooit geweest is, dus dat is echt winst.
zaterdag 20 augustus 2022 om 05:54
Het heeft lang geduurd voor ik voeding begreep. Vroeger, voordat ik alles google’de, las ik dan in een tijdschrift dat avocado’s een superfood waren. En dan at ik gewoon elke dag een extra avocado, want ze waren toch zo gezond? Wist ik veel dat daar zoveel calorieën in zaten dat die dingen niet zo geschikt zijn als extraatje of tussendoortje Hetzelfde geldt voor yoghurt met muesli, wist ik veel dat daar grote verschillen in zaten qua toegevoegde suikers en dat je voor een goed ontbijt beter havermout kan pakken.Lila-Linda schreef: ↑19-08-2022 16:46ik vind ook, dat verpakkingen eerlijker moeten zijn over porties.
Als de verpakking van Cruesli doet of een eetlepel de normale portie is, maar mensen mikken er eigenlijk 3 eetlepels in, Dan is drie eetlepels dus een normale portie
Dan moet het aantal calorien per portie op de verpakking, daar ook van uitgaan
en sommige dingen heb je heel snel veel van hoor. Een handje noten is gezond. Maar een kleinhandje noten is 15 gram. Dat krijg je snuivend nog naar binnen
Voor wat betreft voeding was het voor mij lange tijd gevalletje klok-klepel. Dat ik iets weg zat te werken wat heel gezond zou zijn, maar wat ik zelf dan echt niet zo lekker vond (zoals quinoa). Zou ik nu nooit meer doen, dat is bij voorbaat gedoemd te mislukken en ik eet bijvoorbeeld liever voor de lunch brood met hummus en tomaatjes met wat balsamico-azijn. Of een salade met zoete aardappel, kikkererwten zachte geitenkaas en granaatappel. Maar géén quinoa, want dat zit ik echt met lange tanden te eten en er komt vaak qua portie ook maar geen eind aan…
Inmiddels durf ik wel te zeggen dat intuïtief eten hier ook goed lukt. Juist door alles los te laten en de afgelopen jaren weer te gaan voelen wat voeding met me doet en mezelf geen beperkingen meer op te leggen, geef ik echt geen moer meer om taart, chocola, toetjes of kaasbroodjes.
Nu nog de zelfacceptatie.
zaterdag 20 augustus 2022 om 07:32
Mijn buik is na 2 zwangerschappen ook nooit meer plat geworden, een skinny broek kan ik ook niet aan door het rolletje wat dan zeker erover valt. Dit vind ik helemaal niet erg hoor, mijn buik is namelijk echt meer dan prima.
Veel jurkjes kan ik ook helemaal niet aan het model, mijn heupen zijn in verhouding breden dan buik, benen, taille dus dat zie je in een jurk. Gaat nu wel beter dan toen ik voor de zwangerschappen nog slanker was.
Voedsel is ook lastig, want iets wat heel gezond lijkt kan veel meer calorieën bevatten dan iets wat ongezonder is op het oog. Pas zag ik daar een paar vergelijkingen van (patat versus ‘gezond’ en daar de calorieën naast) en dat was wel een eyeopener. Dat een broodje gezond juist veel calorieën kan bevatten. Meer dan een patatje met.
Tegenwoordig heb je ook veel bewerkt voedsel, overal zit inderdaad bijna suikers en allerlei toevoegingen in wat al paar keer genoemd is ook.
Veel jurkjes kan ik ook helemaal niet aan het model, mijn heupen zijn in verhouding breden dan buik, benen, taille dus dat zie je in een jurk. Gaat nu wel beter dan toen ik voor de zwangerschappen nog slanker was.
Voedsel is ook lastig, want iets wat heel gezond lijkt kan veel meer calorieën bevatten dan iets wat ongezonder is op het oog. Pas zag ik daar een paar vergelijkingen van (patat versus ‘gezond’ en daar de calorieën naast) en dat was wel een eyeopener. Dat een broodje gezond juist veel calorieën kan bevatten. Meer dan een patatje met.
Tegenwoordig heb je ook veel bewerkt voedsel, overal zit inderdaad bijna suikers en allerlei toevoegingen in wat al paar keer genoemd is ook.
zaterdag 20 augustus 2022 om 07:45
Mijn moeder ook. Altijd op dieet en ze ging nooit mee zwemmen. Ik weiger me daaraan te spiegelen en ga wel met mijn dikke kont in een bikini zwemmen met mijn kind. En als andere mensen dat een walgelijk gezicht vinden is dat jammer. Ik weet heus wel dat het me beter staat als ik 10 kilo lichter ben maar ik kan het niet belangrijk genoeg vinden om mezelf van alles te ontzeggen zoals mijn moeder altijd heeft gedaan.
Ik weet wel dat ik makkelijk praten heb en dit voor velen niet zo makkelijk is
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in