Je lichaam leren accepteren

CharlotteCcc woensdag 15 maart 2023 om 15:00

Hoi dames,

Zijn er hier forummers die na een bepaalde tijd geleerd hebben om hun lichaam te accepteren?
Ik heb vanaf mijn kindertijd al allerlei diëten gedaan, net zoals mijn moeder.
Zwart gedragen, me kleiner gemaakt, gekke regels gevolgd, die me uiteindelijk eigenlijk alleen maar dikker maakten en mijn relatie met voeding ingewikkeld maakten. Noem een dieet en ik heb het gedaan. Nu ben ik voor de BMI te zwaar. 1.70 en 82 kilo. Maat 42, soms 44. Maar eigenlijk ben ik er klaar mee. De obsessie met dat te dikke lijf. Mezelf verstoppen in kleding. Ik wil er ook gewoon zijn, me durven kleden naar mijn smaak zonder na te denken over of die desbetreffende kleding me wel afslankt. Ik volg veel kanalen op social media die bodypositivity promoten. Ik voel het alleen nog niet als het op mezelf aankomt. Dat stemmetje in mijn hoofd heb ik nog steeds. Hoe hebben jullie geleerd om hiermee om te gaan? Want eerlijk, het is iets waar ik dagelijks mee bezig ben. En eigenlijk vind ik het leven daar veel te kort voor.

Bedankt!

Nog een sidenote: gezond eten en leven vind ik erg belangrijk. Dat doe ik ook en dat wil ik niet loslaten oid. Het gaat me hier echt meer om het accepteren van hoe het is.

Doreia* woensdag 15 maart 2023 om 15:03

Je hebt vanuit je moeder geleerd hoe jij over je lijf moet denken.
Volgens mij is het zaak om het stemmetje van je moeder uit je hoofd te kieperen. Want volgens mij verteld ze je bij alles wat je doet en laat nog steeds wat ze ervan vind, in je hoofd en misschien zelfs ook wel als je misschien bij haar bent, als dat nog kan.

En nu ben je op zoek om het stemmetje van je moeder te vervangen door een youtube stem. Maar waarom vervang je het niet door je eigen stem? En ga je luisteren naar je eigen stem?

I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe

Anoniem_6475a3ea475f9 woensdag 15 maart 2023 om 15:09

Ik heb geen hele diepgaande adviezen, maar wat mij enorm heeft geholpen is kijken naar (veel) dikkere influencers die ook direct 10x mooier zijn dan ikzelf. Zodat ik zie dat dik ook mooi kan zijn. Enkele voorbeelden:

Courtney Mina
https://www.instagram.com/a_romantic_tale/

Loey Lane
https://www.instagram.com/loeybug/

LunaBex
https://www.instagram.com/luna_beex/

Ashley Graham (niet dikker dan ik, wel veel mooier natuurlijk)
https://www.instagram.com/ashleygraham/

Glitter and Lazers (zij is echt héél dik, maar ook heel actief. Best inspirerend)
https://www.instagram.com/glitterandlazers/

Anoniem_655bb33b3d61a woensdag 15 maart 2023 om 15:10

Ik zou stoppen met die social media kanalen. Ook al is het 'positief', je besteed er alsnog veel aandacht aan waardoor je er onbewust belang aan hecht. Stop met uiterlijk waarde toekennen. Corrigeer je gedachten ook in hoe je over anderen denkt.

Ik heb best wel wat problemen gehad met mijn lijf maar ben hierin echt ver gekomen door er simpelweg geen waarde meer aan toe te kennen en er niet meer mee bezig zijn. Mijn kleding is schoon en comfortabel, ik draag vrijwel nooit makeup. Ik laat mijn lichaamsbeharing net zolang staan als ik zelf wil. Ik consumeer geen media waarin uiterlijk van zoveel belang is. En er is helemaal niks gebeurd, behalve dat ik zelf veel meee tevreden ben

Niet dat je nooit meer aandacht aan je uiterlijk kan besteden, soms doe ik het wel hoor, maar dan doe ik het niet om de verkeerde redenen. Het is het verschil tussen maskeren en het leuk inpakken van een cadeautje met een extra lintje. Ook zonder lintje is dat cadeautje super.

Cottonclean woensdag 15 maart 2023 om 15:15

Ga dansen!

Liefst met alleen vrouwen bij een danscoach die je uit je comfortzone weet te trekken.

Iets stoers, zoals chairdance, striptease is heel goed voor je zelfbeeld.

Netflix heeft een mooie documentaire hierover.
"Strip down, rise up".

https://youtu.be/0MMXqjMe1WQ

Every woman deserves a man that destroys her lipstick, not her mascara.

Anoniem_6475a3ea475f9 woensdag 15 maart 2023 om 15:17

GreenLadyFern schreef: ↑
15-03-2023 15:10
Ik zou stoppen met die social media kanalen. Ook al is het 'positief', je besteed er alsnog veel aandacht aan waardoor je er onbewust belang aan hecht. Stop met uiterlijk waarde toekennen. Corrigeer je gedachten ook in hoe je over anderen denkt.

Ik heb best wel wat problemen gehad met mijn lijf maar ben hierin echt ver gekomen door er simpelweg geen waarde meer aan toe te kennen en er niet meer mee bezig zijn. Mijn kleding is schoon en comfortabel, ik draag vrijwel nooit makeup. Ik laat mijn lichaamsbeharing net zolang staan als ik zelf wil. Ik consumeer geen media waarin uiterlijk van zoveel belang is. En er is helemaal niks gebeurd, behalve dat ik zelf veel meee tevreden ben

Niet dat je nooit meer aandacht aan je uiterlijk kan besteden, soms doe ik het wel hoor, maar dan doe ik het niet om de verkeerde redenen. Het is het verschil tussen maskeren en het leuk inpakken van een cadeautje met een extra lintje. Ook zonder lintje is dat cadeautje super.

Ik vind dit echt heel bewonderenswaardig. Mij lukt het niet, terwijl ik het wel echt geprobeerd heb. Maar de hele maatschappij is ingericht op uiterlijke zaken en je kunt gewoon niet achterblijven. Uiterlijk bepaalt voor een groot deel hoe succesvol je bent, of andere mensen je aardig vinden, of je betrouwbaar overkomt, of anderen behulpzaam zijn of juist niet.

Bij mij op de theatergroep zit een vrouw als jij. Ze doet niets aan haar uiterlijk terwijl ze nog midden dertig is, de leeftijd dat het nog hard telt. En ze heeft een succesvolle carrière, iedereen vindt haar geweldig en ze barst van de vrienden. Ze heeft een supermooi karakter en is heel innemend. Ik ben dat niet en moet het dus, hoe hard dat ook is, van de opgesmukte buitenkant hebben.

Doreia* woensdag 15 maart 2023 om 15:28

Vaniteifair,
Ben ik echt pertinent niet met je eens.

Ik ben niet moeders mooiste. Ik ben niet fotogeniek.
Maar ik heb een partij zelfvertrouwen en ik ben blij met het feit dat mijn lichaam zeer naar behoren werkt, het mijn kinderen heeft voldragen en gevoed, ik ben een lief, open en eerlijk persoon waarvan het karakter echt wel goed zit, durf ik wel te zeggen.

En als de binnenkant goed zit, dan straalt dat door naar buiten. En als je dat voor elkaar krijgt, zo'n innerlijke glow, dan heb je al die opsmuk niet meer nodig.

Het helpt ook gewoon om ouders te worden. 10 jaar terug was ik nog heel erg bezig met de wereld om mij heen. Inmiddels heb ik mijn plek in de wereld, ben blij met waar ik sta en wat ik heb en stap ik uit de ratrace omdat het niet mijn race is.
Dat wens ik jou ook toe. Dat je uit de ratrace stapt en jezelf vind.

I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe

Anoniem_6475a3ea475f9 woensdag 15 maart 2023 om 15:31

Doreia* schreef: ↑
15-03-2023 15:28
Vaniteifair,
Ben ik echt pertinent niet met je eens.

Ik ben niet moeders mooiste. Ik ben niet fotogeniek.
Maar ik heb een partij zelfvertrouwen en ik ben blij met het feit dat mijn lichaam zeer naar behoren werkt, het mijn kinderen heeft voldragen en gevoed, ik ben een lief, open en eerlijk persoon waarvan het karakter echt wel goed zit, durf ik wel te zeggen.

En als de binnenkant goed zit, dan straalt dat door naar buiten. En als je dat voor elkaar krijgt, zo'n innerlijke glow, dan heb je al die opsmuk niet meer nodig.

Het helpt ook gewoon om ouders te worden. 10 jaar terug was ik nog heel erg bezig met de wereld om mij heen. Inmiddels heb ik mijn plek in de wereld, ben blij met waar ik sta en wat ik heb en stap ik uit de ratrace omdat het niet mijn race is.
Dat wens ik jou ook toe. Dat je uit de ratrace stapt en jezelf vind.

Dat zeg je heel mooi

Uit die ratrace stappen lukt mij doorgaans heel goed. Ik doe niet mee aan superdrukke agenda's en carrières en tientallen afspraken per week. Maar op dit gebied lukt het mij moeilijk.

Anoniem_655bb33b3d61a woensdag 15 maart 2023 om 15:33

vaniteifear schreef: ↑
15-03-2023 15:17
Ik vind dit echt heel bewonderenswaardig. Mij lukt het niet, terwijl ik het wel echt geprobeerd heb. Maar de hele maatschappij is ingericht op uiterlijke zaken en je kunt gewoon niet achterblijven. Uiterlijk bepaalt voor een groot deel hoe succesvol je bent, of andere mensen je aardig vinden, of je betrouwbaar overkomt, of anderen behulpzaam zijn of juist niet.

Bij mij op de theatergroep zit een vrouw als jij. Ze doet niets aan haar uiterlijk terwijl ze nog midden dertig is, de leeftijd dat het nog hard telt. En ze heeft een succesvolle carrière, iedereen vindt haar geweldig en ze barst van de vrienden. Ze heeft een supermooi karakter en is heel innemend. Ik ben dat niet en moet het dus, hoe hard dat ook is, van de opgesmukte buitenkant hebben.

Over het eerste deel: dat zal er vast ook aan liggen in welke kringen je begeeft. In verreweg de meeste beroepen/functies is het wel of niet dragen van make up, verven van je haar, vullen van je rimpels en liften van je borsten totaal niet van belang. Schoon en verzorgd is echt wel voldoende. Bovendien vinden de meeste mensen dat ze zelf meer moeten doen dan anderen. Hoeveel mensen hebben wel niet vol horror naar hun eigen Zoombeeld zitten kijken? En hoeveel van die mensen keken op dezelfde manier naar anderen?
Buiten werk om; iemand die mijn waarde bepaalt op basis van puur mijn uiterlijk is niet iemand die ik om me heen wil hebben.

Bij mij is het ook wel een geluk bij een ongeluk geweest. Ik heb in 2018 een lange zware depressie gehad. Tandenpoetsen en douchen was vaak niet eens een optie, laat staan 'extra' verzorging. Daardoor ben ik weer aan mezelf gewend hoe ik was, rauw en naakt. Geen flatterende kleding, haartjes in de krul en make up op. Gewoon een mens. Ik was niet gewend om mezelf zo te zien. Na de depressie heb ik het dus weer anders opgepakt (en heel eerlijk had ik andere prioriteiten)

Ik ben overigens ook pas 30. Maar ben echt wel aangekomen, begin rimpels te krijgen. Momenteel hoogzwanger en opgeblazen met dikke enkels en vollemaansgezicht haha! Maar damn, dit lijf zet wel gewoon een mensje neer. Ik ben benieuwd hoe ik ermee omga na de bevalling, dat veranderde lijf. Maar ik vind er sowieso wat van: de - bijna -verering van het zwangere lichaam, met gipsbuiken en al, hoe iemand die zwanger is altijd maar straalt en 'zo mooi zwanger is'. Maar als de baby er eenmaal uit is mag dat moederlijf niet meer gevierd worden? Geen losse huid, geen striae, geen gezwollen dooraderde borsten met donkere tepels - en daarna wat hangerige borsten - en een donkere lijn op je buik? Neen, zodra de baby eruit is moet je maar zo snel mogelijk weer eruit zien alsof je lichaam die enorme prestatie niet eens heeft geleverd. Compleet belachelijk.

*rantmodus uit*

Pluma woensdag 15 maart 2023 om 15:38

Doreia* schreef: ↑
15-03-2023 15:28
Vaniteifair,
Ben ik echt pertinent niet met je eens.

Ik ben niet moeders mooiste. Ik ben niet fotogeniek.
Maar ik heb een partij zelfvertrouwen en ik ben blij met het feit dat mijn lichaam zeer naar behoren werkt, het mijn kinderen heeft voldragen en gevoed, ik ben een lief, open en eerlijk persoon waarvan het karakter echt wel goed zit, durf ik wel te zeggen.

En als de binnenkant goed zit, dan straalt dat door naar buiten. En als je dat voor elkaar krijgt, zo'n innerlijke glow, dan heb je al die opsmuk niet meer nodig.

Het helpt ook gewoon om ouders te worden. 10 jaar terug was ik nog heel erg bezig met de wereld om mij heen. Inmiddels heb ik mijn plek in de wereld, ben blij met waar ik sta en wat ik heb en stap ik uit de ratrace omdat het niet mijn race is.
Dat wens ik jou ook toe. Dat je uit de ratrace stapt en jezelf vind.

Wat zeg je dat mooi inderdaad. Het is ook wel de transitie die ik aan mezelf merk. Waar ik me vroeger veel meer druk maakte over wat anderen van me vonden of dat ik een bepaald kledingstuk niet kon kopen want dat was niet "mijn stijl" doe ik dat nu wel en voel me een stuk beter.

Overigens merk ik ook dat als je je plek in de wereld gevonden hebt en je je eigen leven leeft dit mensen aantrekt die bij dit leven passen. En ja, je raakt dan ook mensen kwijt, maar daardoor komt er ruimte voor mensen die bij je passen om wie je bent en niet om hoe je er uit ziet.

Doreia* woensdag 15 maart 2023 om 15:38

Greenladyfern,
Ook dat beeld: strak binnen 6 weken, is iets van Instagram.
Niet van het normale leven.

2 keizersnedes verder en mijn buik is een ramp. Maar dat geeft niet, want ik knuffel de producten die deze ramp hebben veroorzaakt met alle liefde die ik heb. En ik koop gewoon een bikini met een hoge taille, om de boel binnenboord te houden. Maar no way dat ik mijn lijf ga verstoppen!

I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe

groenebroek woensdag 15 maart 2023 om 15:41

Zolang je maar gezond bent.
Uiterlijk wordt zo overschat.

Meauve01 woensdag 15 maart 2023 om 15:45

Ik vond dit boek heel fijn in de weg naar het accepteren van mijn lichaam:

https://www.bol.com/nl/nl/f/op-je-lijf- ... 101887132/

Anoniem_6475a3ea475f9 woensdag 15 maart 2023 om 15:45

Doreia* schreef: ↑
15-03-2023 15:38
Greenladyfern,
Ook dat beeld: strak binnen 6 weken, is iets van Instagram.
Niet van het normale leven.

2 keizersnedes verder en mijn buik is een ramp. Maar dat geeft niet, want ik knuffel de producten die deze ramp hebben veroorzaakt met alle liefde die ik heb. En ik koop gewoon een bikini met een hoge taille, om de boel binnenboord te houden. Maar no way dat ik mijn lijf ga verstoppen!

Dat doe ik ook gewoon. Laatst nog een leuke foto geplaatst op Facebook van mij en mijn dochter bij babyzwemmen.

Ik kreeg vooral reacties in de trant van "OMG wat dapper" en "wauw, ik wou dat ik jouw zelfvertrouwen had!"
Misschien overgevoelig van mij en heel goed bedoeld van anderen, maar in mijn achterhoofd hoor ik dan een stemmetje dat zegt: "Zie je wel? Je bent zo monsterlijk, dat mensen zwemmen in een bikini met je kind al een daad van verzet vinden.

TanteJuut woensdag 15 maart 2023 om 15:47

Waarom zou je je lichaam moeten leren accepteren? Af en toe goed balen doet wonderen.

'balans leidt tot glans'

Doreia* woensdag 15 maart 2023 om 15:48

vaniteifear schreef: ↑
15-03-2023 15:45
Dat doe ik ook gewoon. Laatst nog een leuke foto geplaatst op Facebook van mij en mijn dochter bij babyzwemmen.

Ik kreeg vooral reacties in de trant van "OMG wat dapper" en "wauw, ik wou dat ik jouw zelfvertrouwen had!"
Misschien overgevoelig van mij en heel goed bedoeld van anderen, maar in mijn achterhoofd hoor ik dan een stemmetje dat zegt: "Zie je wel? Je bent zo monsterlijk, dat mensen zwemmen in een bikini met je kind al een daad van verzet vinden.

Nou inderdaad zeg! Dit maakt ook dat je denkt: huh? Doe ik iets mals? Hoort het niet ofzo?
En dan ga je twijfelen.
Of
Vanaf nu zeg je: daar is niets dappers aan hoor, dat kun jij ook gewoon. En dan komt het zelfvertrouwen vanzelf!

I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe

Meauve01 woensdag 15 maart 2023 om 15:50

En zelf probeer ik het stemmetje van de kritische ouder in mijn hoofd bewust tegen te spreken. Laatst stond ik in een paskamer met twee spiegels en zag ik dat mijn billen en benen tegenwoordig zo in een Tefal-advertentie kunnen. Eerste gedachte: zie nu wel, ik moet meer sporten, het moet strakker. Zo wil en kan ik niet in bikini straks. Besloten toen te stoppen met broeken shoppen (dat is sowieso een hel) en lekker naar huis te gaan. Ik ben die kritische stem gaan tegenspreken door hele relativerende uitspraken in mijn hoofd te herhalen.

Mijn lichaam is sterk en gezond, het heeft twee sterke en gezonde kinderen gebaard. Het heeft tien jaar geleden een eetstoornis doorstaan en we zijn er nog. Deze benen vol putten zorgen ervoor dat ik kan wandelen in de zon, dat ik überhaupt kan bewegen. Het licht in de paskamer is vreselijk en doet niemand goed. Ik ben trots op hoe ik eruitzie.

En allemaal van dat soort. Het klinkt mega zweverig, maar de kritische stem moet tegengesproken, verjaagd worden. En daar bewust van zijn, is al een heel groot begin.

madamzonderm woensdag 15 maart 2023 om 15:50

Ik zou denken: bedenk binnen je mogelijkheden hoe je wilt dat je lichaam uitziet en werk daarnaar toe. Als je wilt dat je lichaam blijft zoals het is (behalve veroudering), blijf doen wat je doet. Dan heb je meer regie omdat je uiterlijk meer het gevolg is van jouw keuzes. Niet alles is mogelijk, bijvoorbeeld als je een arm mist kan je die niet terug laten groeien of zo.

Barnsteen woensdag 15 maart 2023 om 15:57

groenebroek schreef: ↑
15-03-2023 15:41
Zolang je maar gezond bent.
Uiterlijk wordt zo overschat.

Ja. En gelukkig. Cliché maar zo waar.

Al moet ik zeggen dat het accepteren van mijn lichaam al een levenslange strijd is, en nog steeds met vallen en opstaan gaat. Ondanks bovenstaand cliché.

Over het algemeen heb ik het inmiddels wel geaccepteerd, maar soms word ik weer met beiden benen keihard op de grond gezet, bijvoorbeeld door een rotopmerking van een onbekende.

Gelukkig komen die opmerkingen minder vaak voor naarmate ik ouder word.

.

lilly1980 woensdag 15 maart 2023 om 15:58

Wat mij helpt is opletten hoe ik de ander zie. Ik merk dat ik zelf helemaal niet zo op een ander let, dus dat doet een ander dan waars ook niet bij mij. En ik vind vaak een ander helemaal niet snel te dik of niet mooi gekleed. Vaak ben ik naar mezelf kritischer dan naar een ander. En dan probeer ik mezelf door de ogen van anderen te kunnen zien.

dianaf woensdag 15 maart 2023 om 16:01

vaniteifear schreef: ↑
15-03-2023 15:45
Dat doe ik ook gewoon. Laatst nog een leuke foto geplaatst op Facebook van mij en mijn dochter bij babyzwemmen.

Ik kreeg vooral reacties in de trant van "OMG wat dapper" en "wauw, ik wou dat ik jouw zelfvertrouwen had!"
Misschien overgevoelig van mij en heel goed bedoeld van anderen, maar in mijn achterhoofd hoor ik dan een stemmetje dat zegt: "Zie je wel? Je bent zo monsterlijk, dat mensen zwemmen in een bikini met je kind al een daad van verzet vinden.

Nee, je bent niet overgevoelig, maar het is gewoon een rare opmerking.
Alhoewel ik het sowieso dapper vind dat er mensen zijn die gewoon allerlei foto's van zichzelf op internet zetten. Dat heeft niets met mijn beeld over mijn lijf te maken, maar 100% met het idee... dat die foto er dan voor altijd staat.

Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.

Doreia* woensdag 15 maart 2023 om 16:02

Barnsteen schreef: ↑
15-03-2023 15:57
Ja. En gelukkig. Cliché maar zo waar.

Al moet ik zeggen dat het accepteren van mijn lichaam al een levenslange strijd is, en nog steeds met vallen en opstaan gaat. Ondanks bovenstaand cliché.

Over het algemeen heb ik het inmiddels wel geaccepteerd, maar soms word ik weer met beiden benen keihard op de grond gezet, bijvoorbeeld door een rotopmerking van een onbekende.
Gelukkig komen die opmerkingen minder vaak voor naarmate ik ouder word.

Neem niets aan van iemand,
waar je zelf niet naartoe zou gaan voor advies.

Laat die onbekend er lekker in smoren zeg! Welk goor lef heeft iemand om zijn/haar mond open te trekken naar een ander? Die ander zit dan echt op een vreselijk donkere plek, als je alleen maar je klauwen uit kunt slaan naar een onbekende met een rotopmerking.

I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe

tyche woensdag 15 maart 2023 om 16:04

Ken je body neutrality? Is een beweging die meer benadrukt dat je jezelf niet mooi hoeft te vinden en dat het oke is om dat niet te zijn. De focus ligt veel meer op het relativeren van het belang van schoonheid, terwijl body positivity nog erg de focus kan leggen op dat iedereen mooi is en dat je van je lichaam moet houden.
Maar je hoeft het niet mooi te vinden om er goed voor te zorgen en om te waarderen wat er dankzij je lijf allemaal kan.

En tweede tip: in plaats van wachten tot je blij bent met jezelf voor je de kleding gaat dragen die je leuk vindt, begin daar mee. Soms moet je eerst je gedrag veranderen en helpt dat om je gevoel te veranderen. En zelfs al lukt dat niet, dan draag je in de tussentijd in elk geval kleren waar je blij van wordt.

What a nuanced anxiety

Barnsteen woensdag 15 maart 2023 om 16:08

Doreia* schreef: ↑
15-03-2023 16:02
Neem niets aan van iemand,
waar je zelf niet naartoe zou gaan voor advies.

Laat die onbekend er lekker in smoren zeg! Welk goor lef heeft iemand om zijn/haar mond open te trekken naar een ander? Die ander zit dan echt op een vreselijk donkere plek, als je alleen maar je klauwen uit kunt slaan naar een onbekende met een rotopmerking.

Gelukkig tegenwoordig nog maar af en toe. Vooral dronken uitgaanspubliek.
Maar als puber: vrijwel dagelijks. En mensen hebben geen idee hoe pijn ze daarmee iemand doen. Ik krijg er nu ik dit typ weer tranen van in mijn ogen

En als je dat maar vaak genoeg hoort, en steeds van verschillende mensen, wordt het steeds lastiger om te negeren.

Inmiddels heb ik een soort 'schild' om me heen gebouwd. Bekenden herken ik bijvoorbeeld ook bijna nooit als ik ze in het wild tegenkom op straat.
Dit omdat ik mensen nooit aankijk en daardoor hun starende blikken niet zie. Dat werkt goed voor mij.

En ik ben gezond, mijn kinderen zijn gezond, ik heb lieve mensen om mijn heen, leuk werk, dus niks te klagen verder.

.

Libelle44 woensdag 15 maart 2023 om 16:10

Ik ben 47 jaar, 1.78 en weeg 79 kilo. In januari nog 83. Sporten doe ik niet echt. Loop wel ca 3 kwartier per dag. Ben in 2018 in korte tijd 8 kilo aangekomen (door veel te eten en t snoepen)..wat ik niet echt leuk vond maar ook niet echt een ramp. Weleens geprobeerd af te vallen..maar dit vaak al na twee weken opgegeven omdat ik er geen zin meer in had en wel zin in ijs..chocolade oid.
Ik denk dat we ook eerlijk tegen onszelf moeten zijn. Vaak gaat er als je te dik bent meer eten in als je eigenlijk nodig bent en een dieet is echt onzin. Uitzonderingen daargelaten maar echt niet iedereen zit aan de medicijnen of heeft een traagwerkende schildklier. Ik ben afgevallen door eindelijk eens normaal te eten. Geen 2 borden warm eten s'avonds..geen frisdrank..heeeel af en toe nog alcohol en geen koek/snoep. Het gaat langzaam..1 kilo per twee wk en soms kom ik even weer wat aan. Dit normale eetpatroon is zeer goed vol te houden. Ja ik zou een paar kilos meer wel kunnen accepteren maar ik voel me er gewoon fijner bij om een paar kilo minder te wegen en ga daar nu voor.
Als jij hier al jarenlang mee zit..pas je eetpatroon dan aan als je echt minder wil wegen. Of accepteer dat je niet minder wilt eten en je daar dit gewicht bij hebt.
Niet kúnnen afvallen is naar mijn mening echt onzin. Dat het moeilijk is..ja..ms in het begin even.

libelle44 wijzigde dit bericht op 15-03-2023 16:15

2.51% gewijzigd

Je lichaam leren accepteren

Actieve topics