Lijf & Lijn
alle pijlers
Mag je als vollere vrouw niet tevreden zijn over jezelf?
vrijdag 11 januari 2013 om 17:56
Ik heb maat 42 boven en maat 44 onder . Ik wil natuurlijk wel afvallen maar opzich ben ik nu wel tevreden overmijzelf alles is in proporties. Maar nu hoor ik heel vaak om mij heen mensen die dieten en dan zeggen ze ja moet jij ook niet eens dieten? ik zeg ach ja komt wel. Maar nu begint het mij wel te irriteren, mag een vollere/dikkere vrouw niet tevreden over zichzelf zijn? wat als ik niet wil afvallen?? moet ik perse voldoen aan het ideale modebeeld maat 36/38 ?? Zijn er ook meer meiden net als mij?
zaterdag 12 januari 2013 om 15:21
quote:evelynsalt schreef op 12 januari 2013 @ 13:02:
[...]
Dit dus!!!! Dát is pas normvervaging! Een maat 42/44 is een heel gangbare maat.Bijna de helft van de volwassenen heeft overgewicht. Ik denk, dat we op de verkeerde weg zijn, als we gangbaar als 'normaal' gaan zien. "O, maar 'iedereen' heeft." Elkaar in slaap sussen...
[...]
Dit dus!!!! Dát is pas normvervaging! Een maat 42/44 is een heel gangbare maat.Bijna de helft van de volwassenen heeft overgewicht. Ik denk, dat we op de verkeerde weg zijn, als we gangbaar als 'normaal' gaan zien. "O, maar 'iedereen' heeft." Elkaar in slaap sussen...
zaterdag 12 januari 2013 om 15:22
zaterdag 12 januari 2013 om 15:23
zaterdag 12 januari 2013 om 15:24
quote:perezosa schreef op 12 januari 2013 @ 10:11:
@evelynsalt:
Dus is de gemiddelde vrouw nu vol.
Omdat de gemiddelde Nederlander overgewicht heeft, zou dat in jouw redenatie ook ineens geen OVERgewicht meer heten, maar een normaal gewicht?
Dat heet normvervaging (en jezelf voor de gek houden)..
Volgens mij is de normvervaging juist eerder de andere kant op. Voor Miss Twiggy waren modellen dikker dan nu. Schoonheidsideaal in haar tijd, Marilyn Monroe, zou voor deze tijd te dik zijn, met haar rondingen. En lange tijd werden de modellen dunner en dunner.
Als ik naar vroegere beelden kijk, zie ik geen dunne vrouwen, zoals nu het 'modebeeld' dat voorschrijft.
@evelynsalt:
Dus is de gemiddelde vrouw nu vol.
Omdat de gemiddelde Nederlander overgewicht heeft, zou dat in jouw redenatie ook ineens geen OVERgewicht meer heten, maar een normaal gewicht?
Dat heet normvervaging (en jezelf voor de gek houden)..
Volgens mij is de normvervaging juist eerder de andere kant op. Voor Miss Twiggy waren modellen dikker dan nu. Schoonheidsideaal in haar tijd, Marilyn Monroe, zou voor deze tijd te dik zijn, met haar rondingen. En lange tijd werden de modellen dunner en dunner.
Als ik naar vroegere beelden kijk, zie ik geen dunne vrouwen, zoals nu het 'modebeeld' dat voorschrijft.
Later is nu
zaterdag 12 januari 2013 om 15:32
quote:Dreamer schreef op 12 januari 2013 @ 15:24:
[...]
Volgens mij is de normvervaging juist eerder de andere kant op. Voor Miss Twiggy waren modellen dikker dan nu. Schoonheidsideaal in haar tijd, Marilyn Monroe, zou voor deze tijd te dik zijn, met haar rondingen. En lange tijd werden de modellen dunner en dunner.
Als ik naar vroegere beelden kijk, zie ik geen dunne vrouwen, zoals nu het 'modebeeld' dat voorschrijft.Maar het modebeeld is iets heel anders dan het dagelijks leven. Als ik naar mijn omgeving kijk, dan wordt een vrouw met het figuur van Marilyn Monroe wel degelijk als gewoon slank beschouwd en krijgt zo'n dame NOOIT te horen dat ze misschien nog verder zou moeten afvallen. Modeslank is iets heel anders dan dagelijks leven slank en ik ken zelf ook alleen maar mensen die zich daar goed van bewust zijn en geen druk vanuit de modewereld voelen. Als de behoefte aan slanker worden er is, dan blijft beperkt tot het streven naar een maat 36 bij iemand van 1.55, een maat 38 bij iemand van 1.65 en een maat 40 bij iemand van 1.75, om het even grofweg in te delen.
[...]
Volgens mij is de normvervaging juist eerder de andere kant op. Voor Miss Twiggy waren modellen dikker dan nu. Schoonheidsideaal in haar tijd, Marilyn Monroe, zou voor deze tijd te dik zijn, met haar rondingen. En lange tijd werden de modellen dunner en dunner.
Als ik naar vroegere beelden kijk, zie ik geen dunne vrouwen, zoals nu het 'modebeeld' dat voorschrijft.Maar het modebeeld is iets heel anders dan het dagelijks leven. Als ik naar mijn omgeving kijk, dan wordt een vrouw met het figuur van Marilyn Monroe wel degelijk als gewoon slank beschouwd en krijgt zo'n dame NOOIT te horen dat ze misschien nog verder zou moeten afvallen. Modeslank is iets heel anders dan dagelijks leven slank en ik ken zelf ook alleen maar mensen die zich daar goed van bewust zijn en geen druk vanuit de modewereld voelen. Als de behoefte aan slanker worden er is, dan blijft beperkt tot het streven naar een maat 36 bij iemand van 1.55, een maat 38 bij iemand van 1.65 en een maat 40 bij iemand van 1.75, om het even grofweg in te delen.
zaterdag 12 januari 2013 om 15:33
quote:Dreamer schreef op 12 januari 2013 @ 15:24:
[...]
Volgens mij is de normvervaging juist eerder de andere kant op. Voor Miss Twiggy waren modellen dikker dan nu. Schoonheidsideaal in haar tijd, Marilyn Monroe, zou voor deze tijd te dik zijn, met haar rondingen. En lange tijd werden de modellen dunner en dunner.
Als ik naar vroegere beelden kijk, zie ik geen dunne vrouwen, zoals nu het 'modebeeld' dat voorschrijft.Marilyn Monroe was helemaal niet te dik. Dat wordt vaak gesteld, maar haar maten waren 91-58-89. De actrice was trotse eigenaar van een maatje 38/40, al werd ze vaak ronder ingeschat (46/48).
[...]
Volgens mij is de normvervaging juist eerder de andere kant op. Voor Miss Twiggy waren modellen dikker dan nu. Schoonheidsideaal in haar tijd, Marilyn Monroe, zou voor deze tijd te dik zijn, met haar rondingen. En lange tijd werden de modellen dunner en dunner.
Als ik naar vroegere beelden kijk, zie ik geen dunne vrouwen, zoals nu het 'modebeeld' dat voorschrijft.Marilyn Monroe was helemaal niet te dik. Dat wordt vaak gesteld, maar haar maten waren 91-58-89. De actrice was trotse eigenaar van een maatje 38/40, al werd ze vaak ronder ingeschat (46/48).
zaterdag 12 januari 2013 om 15:59
En daar gaan we weer...
Het gaat er hier niet om wat voor iedereen persoonlijk dik, niet dik, of te dik is.
Het gaat er hier in dit topic om of je als vollere, dikkere, geef het maar een naam, ook gewoon trots kan en mag zijn op je eigen lijf. En natuurlijk mag dat. Wat een ander daar ook van vindt. En om hier nu weer die hele discussie te gaan voeren wat iemand wel of niet dik of te dik of te dun vindt.. dat is toch weer een heel andere discussie? Het is gewoon jammer dat het daar toch steeds weer op uit draait. Terwijl dat hier juist eerst helemaal niet zo was in deze discussie.
Het gaat er hier niet om wat voor iedereen persoonlijk dik, niet dik, of te dik is.
Het gaat er hier in dit topic om of je als vollere, dikkere, geef het maar een naam, ook gewoon trots kan en mag zijn op je eigen lijf. En natuurlijk mag dat. Wat een ander daar ook van vindt. En om hier nu weer die hele discussie te gaan voeren wat iemand wel of niet dik of te dik of te dun vindt.. dat is toch weer een heel andere discussie? Het is gewoon jammer dat het daar toch steeds weer op uit draait. Terwijl dat hier juist eerst helemaal niet zo was in deze discussie.
zaterdag 12 januari 2013 om 16:40
Ik heb werkelijk nog nooit iemand aangesproken op zijn of haar gewicht. Iedereen moet of mag trots zijn op zijn of haar gewicht.
Ik denk alleen soms wel, dat mensen nogal overgevoelig zijn. Als je de vraag gaat stellen, of je iets nog wel 'mag' zijn, denk ik, dat je niet al te sterk in je schoenen staat. Sommige mensen zijn dol op het leveren van kritiek, waarop dan ook. En als je laat merken dat een opmerking je raakt, is dat voor hen een gewenst effect.
Ik denk alleen soms wel, dat mensen nogal overgevoelig zijn. Als je de vraag gaat stellen, of je iets nog wel 'mag' zijn, denk ik, dat je niet al te sterk in je schoenen staat. Sommige mensen zijn dol op het leveren van kritiek, waarop dan ook. En als je laat merken dat een opmerking je raakt, is dat voor hen een gewenst effect.
zaterdag 12 januari 2013 om 17:05
zaterdag 12 januari 2013 om 17:06
Daar heb je gelijk in Melpomene.. Maarja, soms kan iets kwetsend zijn.. En inderdaad.. niet iedereen staat sterk genoeg in zijn of haar schoenen om dat dan maar gewoon te negeren..En het is denk ik inderdaad zo dat als je je dingen gaat afvragen, dat je dan zelf ook zo je twijfels hebt en dat je daardoor dus ook gevoelig bent voor de antwoorden..
Alleen is het jammer dat daar dan op in wordt gespeeld zoals jij ook al zegt..
Alleen is het jammer dat daar dan op in wordt gespeeld zoals jij ook al zegt..
zaterdag 12 januari 2013 om 17:57
quote:jacjes schreef op 12 januari 2013 @ 17:06:
Daar heb je gelijk in Melpomene.. Maarja, soms kan iets kwetsend zijn.. En inderdaad.. niet iedereen staat sterk genoeg in zijn of haar schoenen om dat dan maar gewoon te negeren..En het is denk ik inderdaad zo dat als je je dingen gaat afvragen, dat je dan zelf ook zo je twijfels hebt en dat je daardoor dus ook gevoelig bent voor de antwoorden..
Alleen is het jammer dat daar dan op in wordt gespeeld zoals jij ook al zegt..
De vraag gaat hier ook eigenlijk niet over gewicht, denk ik. De vraag gaat over het omgaan met opmerkingen en kritiek van anderen. Het antwoord met je in jezelf zoeken: hoe word je zekerder en weerbaarder?
Je gaat het antwoord niet vinden in de vraag, of je gewicht al dan niet normaal is, en of je al dan niet 'in je recht' staat, of of anderen een zelfde standpunt hebben. Wat voor de een een terloopse opmerking is, is voor de ander heel kwetsend. Het verschil zit hem niet in de opmerking (hoewel ik het maken van negatieve opmerkingen nooit 'done' vind), maar in de manier, waarop de ontvanger ermee omgaat.
Daar heb je gelijk in Melpomene.. Maarja, soms kan iets kwetsend zijn.. En inderdaad.. niet iedereen staat sterk genoeg in zijn of haar schoenen om dat dan maar gewoon te negeren..En het is denk ik inderdaad zo dat als je je dingen gaat afvragen, dat je dan zelf ook zo je twijfels hebt en dat je daardoor dus ook gevoelig bent voor de antwoorden..
Alleen is het jammer dat daar dan op in wordt gespeeld zoals jij ook al zegt..
De vraag gaat hier ook eigenlijk niet over gewicht, denk ik. De vraag gaat over het omgaan met opmerkingen en kritiek van anderen. Het antwoord met je in jezelf zoeken: hoe word je zekerder en weerbaarder?
Je gaat het antwoord niet vinden in de vraag, of je gewicht al dan niet normaal is, en of je al dan niet 'in je recht' staat, of of anderen een zelfde standpunt hebben. Wat voor de een een terloopse opmerking is, is voor de ander heel kwetsend. Het verschil zit hem niet in de opmerking (hoewel ik het maken van negatieve opmerkingen nooit 'done' vind), maar in de manier, waarop de ontvanger ermee omgaat.
zaterdag 12 januari 2013 om 17:59
zaterdag 12 januari 2013 om 18:02
quote:Melpomene schreef op 12 januari 2013 @ 17:57:
[...]
De vraag gaat hier ook eigenlijk niet over gewicht, denk ik. De vraag gaat over het omgaan met opmerkingen en kritiek van anderen. Het antwoord met je in jezelf zoeken: hoe word je zekerder en weerbaarder?
.Juist. De kern van het topic. We zouden urenlang, dagenlang kunnen twisten over wat dun of dik is. Toch is alles afhankelijk van hoe de ontvanger omgaat met meningen van anderen.
[...]
De vraag gaat hier ook eigenlijk niet over gewicht, denk ik. De vraag gaat over het omgaan met opmerkingen en kritiek van anderen. Het antwoord met je in jezelf zoeken: hoe word je zekerder en weerbaarder?
.Juist. De kern van het topic. We zouden urenlang, dagenlang kunnen twisten over wat dun of dik is. Toch is alles afhankelijk van hoe de ontvanger omgaat met meningen van anderen.
Oh nee!!! Niet die relaasiepijler!!
zaterdag 12 januari 2013 om 18:03
quote:Melpomene schreef op 12 januari 2013 @ 15:33:
[...]
Marilyn Monroe was helemaal niet te dik. Dat wordt vaak gesteld, maar haar maten waren 91-58-89. De actrice was trotse eigenaar van een maatje 38/40, al werd ze vaak ronder ingeschat (46/48).Marilyn had een prachtig figuur! Veel mooier dan die extreem magere modellen. Neemt niet weg dat ik maat 38/40 voor de meeste vrouwen een 'normale' maat vind. Met maat 42/44 heb je in zijn algemeenheid echt wel overgewicht.
[...]
Marilyn Monroe was helemaal niet te dik. Dat wordt vaak gesteld, maar haar maten waren 91-58-89. De actrice was trotse eigenaar van een maatje 38/40, al werd ze vaak ronder ingeschat (46/48).Marilyn had een prachtig figuur! Veel mooier dan die extreem magere modellen. Neemt niet weg dat ik maat 38/40 voor de meeste vrouwen een 'normale' maat vind. Met maat 42/44 heb je in zijn algemeenheid echt wel overgewicht.
zaterdag 12 januari 2013 om 18:10
quote:piratorarT schreef op 12 januari 2013 @ 18:02:
[...]
Juist. De kern van het topic. We zouden urenlang, dagenlang kunnen twisten over wat dun of dik is. Toch is alles afhankelijk van hoe de ontvanger omgaat met meningen van anderen.
Ik had een collega, die gemiddeld eens in de week riep dat ik heel dun haar had (en ik heb gemiddeld haar vind ik). Ze wist dat ik dat vreselijk vond. Ik was toen een stuk jonger, en elke keer verschoot ik helemaal. Ooooooo, wat heb JIJ toch DUN haaaaaarrr... Nu zou ik daar heel anders op reageren en er geen aandacht aan besteden.
En beleefd vragen, waarom ze zo onaardig is.
[...]
Juist. De kern van het topic. We zouden urenlang, dagenlang kunnen twisten over wat dun of dik is. Toch is alles afhankelijk van hoe de ontvanger omgaat met meningen van anderen.
Ik had een collega, die gemiddeld eens in de week riep dat ik heel dun haar had (en ik heb gemiddeld haar vind ik). Ze wist dat ik dat vreselijk vond. Ik was toen een stuk jonger, en elke keer verschoot ik helemaal. Ooooooo, wat heb JIJ toch DUN haaaaaarrr... Nu zou ik daar heel anders op reageren en er geen aandacht aan besteden.
En beleefd vragen, waarom ze zo onaardig is.
zaterdag 12 januari 2013 om 18:11
zaterdag 12 januari 2013 om 18:13
quote:Melpomene schreef op 12 januari 2013 @ 18:10:
[...]
Ik had een collega, die gemiddeld eens in de week riep dat ik heel dun haar had (en ik heb gemiddeld haar vind ik). Ze wist dat ik dat vreselijk vond. Ik was toen een stuk jonger, en elke keer verschoot ik helemaal. Ooooooo, wat heb JIJ toch DUN haaaaaarrr... Nu zou ik daar heel anders op reageren en er geen aandacht aan besteden.
En beleefd vragen, waarom ze zo onaardig is.
Wat een pestgedrag. Zo leuk, om iemand bewust een rotgevoel te bezorgen.
Sneren, tja, dat vind ik toch weer wat anders dan een mening uiten.
[...]
Ik had een collega, die gemiddeld eens in de week riep dat ik heel dun haar had (en ik heb gemiddeld haar vind ik). Ze wist dat ik dat vreselijk vond. Ik was toen een stuk jonger, en elke keer verschoot ik helemaal. Ooooooo, wat heb JIJ toch DUN haaaaaarrr... Nu zou ik daar heel anders op reageren en er geen aandacht aan besteden.
En beleefd vragen, waarom ze zo onaardig is.
Wat een pestgedrag. Zo leuk, om iemand bewust een rotgevoel te bezorgen.
Sneren, tja, dat vind ik toch weer wat anders dan een mening uiten.
Oh nee!!! Niet die relaasiepijler!!
zaterdag 12 januari 2013 om 18:14
quote:Melpomene schreef op 12 januari 2013 @ 18:10:
[...]
Ik had een collega, die gemiddeld eens in de week riep dat ik heel dun haar had (en ik heb gemiddeld haar vind ik). Ze wist dat ik dat vreselijk vond. Ik was toen een stuk jonger, en elke keer verschoot ik helemaal. Ooooooo, wat heb JIJ toch DUN haaaaaarrr... Nu zou ik daar heel anders op reageren en er geen aandacht aan besteden.
En beleefd vragen, waarom ze zo onaardig is.Nare mensen zijn dat die iemand op zijn/haar zwakke punt pakken om zichzelf beter te voelen.
[...]
Ik had een collega, die gemiddeld eens in de week riep dat ik heel dun haar had (en ik heb gemiddeld haar vind ik). Ze wist dat ik dat vreselijk vond. Ik was toen een stuk jonger, en elke keer verschoot ik helemaal. Ooooooo, wat heb JIJ toch DUN haaaaaarrr... Nu zou ik daar heel anders op reageren en er geen aandacht aan besteden.
En beleefd vragen, waarom ze zo onaardig is.Nare mensen zijn dat die iemand op zijn/haar zwakke punt pakken om zichzelf beter te voelen.
zaterdag 12 januari 2013 om 18:22
quote:ginevra schreef op 11 januari 2013 @ 18:42:
[...]
Wacht maar tot je de Here Jezus ontmoet hebt, dan kom je er pas achter wat lekker in je vel zitten is. En ik kan het weten, been there done that.
Wacht maar tot je een jaar bent wezen mediteren in Binnen-Mongolië, dan kom je er pas achter wat geluk is. En ik kan het weten, been there done that.
Wacht maar tot je de Uggs ontdekt hebt, dan kom je er pas achter wat lekker lopen is. En ik kan het weten, been there, done that.
Snap je een beetje hoe het overkomt?
Ik ben ook 20 kilo afgevallen, en dat vind ik heel fijn. En ik gun het andere mensen ook, maar dat moeten die mensen dan helemaal zelf weten. Ik ga niemand bekeren tot het lijnen of hints lopen uitdelen.
Het is echt niet leuk als andere mensen menen zich met je gewicht te moeten bemoeien. En al helemaal niet als je een gewoon gezond gewicht hebt dat alleen niet zo fashionable is.
Ik zeg ook niet dat ik het tegen andere mensen zeg, ik probeer uit te leggen hoe ik denk en waarom het misschien mogelijk is dat andere mensen dat dus uiten.
Blijft gek dat je dus niets over gewicht mag zeggen, dat dat zo gevoelig ligt. Stel ik heb een geweldige klusjesman gevonden, dan mag ik daar gerust op een verjaardag ofzo alles over vertellen en hem ook aan anderen aanraden, maar als ik een geweldig dieet heb gevonden of heb uitgevonden hoe geweldig het is om 20 kilo lichter te zijn dan moet ik mijn mond houden. En ik vind dat als je van iemand houdt, als iemand je heel dierbaar is, dat je dan toch een morele plicht hebt om iemand over te halen gezonder te gaan leven (dan heb ik het niet over heel dun worden, maar afvallen van een bmi boven de 30, naar een gezond bmi). Net zoals als dat je graag wilt dat je dierbaren stoppen met roken, gewoon omdat je ze nog graag lang bij je hebt.
[...]
Wacht maar tot je de Here Jezus ontmoet hebt, dan kom je er pas achter wat lekker in je vel zitten is. En ik kan het weten, been there done that.
Wacht maar tot je een jaar bent wezen mediteren in Binnen-Mongolië, dan kom je er pas achter wat geluk is. En ik kan het weten, been there done that.
Wacht maar tot je de Uggs ontdekt hebt, dan kom je er pas achter wat lekker lopen is. En ik kan het weten, been there, done that.
Snap je een beetje hoe het overkomt?
Ik ben ook 20 kilo afgevallen, en dat vind ik heel fijn. En ik gun het andere mensen ook, maar dat moeten die mensen dan helemaal zelf weten. Ik ga niemand bekeren tot het lijnen of hints lopen uitdelen.
Het is echt niet leuk als andere mensen menen zich met je gewicht te moeten bemoeien. En al helemaal niet als je een gewoon gezond gewicht hebt dat alleen niet zo fashionable is.
Ik zeg ook niet dat ik het tegen andere mensen zeg, ik probeer uit te leggen hoe ik denk en waarom het misschien mogelijk is dat andere mensen dat dus uiten.
Blijft gek dat je dus niets over gewicht mag zeggen, dat dat zo gevoelig ligt. Stel ik heb een geweldige klusjesman gevonden, dan mag ik daar gerust op een verjaardag ofzo alles over vertellen en hem ook aan anderen aanraden, maar als ik een geweldig dieet heb gevonden of heb uitgevonden hoe geweldig het is om 20 kilo lichter te zijn dan moet ik mijn mond houden. En ik vind dat als je van iemand houdt, als iemand je heel dierbaar is, dat je dan toch een morele plicht hebt om iemand over te halen gezonder te gaan leven (dan heb ik het niet over heel dun worden, maar afvallen van een bmi boven de 30, naar een gezond bmi). Net zoals als dat je graag wilt dat je dierbaren stoppen met roken, gewoon omdat je ze nog graag lang bij je hebt.
zaterdag 12 januari 2013 om 19:46
En daar ben ik het niet met je eens. Mijn zusje is me ontzettend dierbaar. Maar ze rookt als een ketter. En ik voel me helemaal niet geroepen haar daarop te wijzen. Of eigenlijk haar terecht te wijzen. Ze is een verstandige jonge vrouw die haar EIGEN keus daarin maakt. Wie ben ik dan om te denken dat ik het recht heb om haar daarover de les te lezen. Elk mens weet dat roken niet goed voor je is. Dus dan denk ik.. bemoei je met je eigen zaken en ga niet onder de noemer van "geven om" je neus in de zaken van een ander steken.
En ditzelfde verhaal kan je ook op dik of te dik betrekken.
En ditzelfde verhaal kan je ook op dik of te dik betrekken.
zaterdag 12 januari 2013 om 19:59
quote:jacjes schreef op 12 januari 2013 @ 19:46:
En daar ben ik het niet met je eens. Mijn zusje is me ontzettend dierbaar. Maar ze rookt als een ketter. En ik voel me helemaal niet geroepen haar daarop te wijzen. Of eigenlijk haar terecht te wijzen. Ze is een verstandige jonge vrouw die haar EIGEN keus daarin maakt. Wie ben ik dan om te denken dat ik het recht heb om haar daarover de les te lezen. Elk mens weet dat roken niet goed voor je is. Dus dan denk ik.. bemoei je met je eigen zaken en ga niet onder de noemer van "geven om" je neus in de zaken van een ander steken.
En ditzelfde verhaal kan je ook op dik of te dik betrekken.
Mee eens. Er zijn van die mensen die dan roepen: "Ik bedoel het niet vervelend/lullig etc. etc.". En dan komt er gewoon een rotopmerking.
Sinds ik veel zekerder van mijzelf ben, komt het trouwens heel weinig meer voor. Ik denk, dat sommige mensen een soort radar hebben voor wie wel en niet gevoelig is voor vervelende opmerkingen.
En daar ben ik het niet met je eens. Mijn zusje is me ontzettend dierbaar. Maar ze rookt als een ketter. En ik voel me helemaal niet geroepen haar daarop te wijzen. Of eigenlijk haar terecht te wijzen. Ze is een verstandige jonge vrouw die haar EIGEN keus daarin maakt. Wie ben ik dan om te denken dat ik het recht heb om haar daarover de les te lezen. Elk mens weet dat roken niet goed voor je is. Dus dan denk ik.. bemoei je met je eigen zaken en ga niet onder de noemer van "geven om" je neus in de zaken van een ander steken.
En ditzelfde verhaal kan je ook op dik of te dik betrekken.
Mee eens. Er zijn van die mensen die dan roepen: "Ik bedoel het niet vervelend/lullig etc. etc.". En dan komt er gewoon een rotopmerking.
Sinds ik veel zekerder van mijzelf ben, komt het trouwens heel weinig meer voor. Ik denk, dat sommige mensen een soort radar hebben voor wie wel en niet gevoelig is voor vervelende opmerkingen.
zaterdag 12 januari 2013 om 20:08
zaterdag 12 januari 2013 om 20:16
quote:lattemachiato schreef op 12 januari 2013 @ 18:22:
[...]
Ik zeg ook niet dat ik het tegen andere mensen zeg, ik probeer uit te leggen hoe ik denk en waarom het misschien mogelijk is dat andere mensen dat dus uiten.
Blijft gek dat je dus niets over gewicht mag zeggen, dat dat zo gevoelig ligt. Stel ik heb een geweldige klusjesman gevonden, dan mag ik daar gerust op een verjaardag ofzo alles over vertellen en hem ook aan anderen aanraden, maar als ik een geweldig dieet heb gevonden of heb uitgevonden hoe geweldig het is om 20 kilo lichter te zijn dan moet ik mijn mond houden. En ik vind dat als je van iemand houdt, als iemand je heel dierbaar is, dat je dan toch een morele plicht hebt om iemand over te halen gezonder te gaan leven (dan heb ik het niet over heel dun worden, maar afvallen van een bmi boven de 30, naar een gezond bmi). Net zoals als dat je graag wilt dat je dierbaren stoppen met roken, gewoon omdat je ze nog graag lang bij je hebt.Je moet je NOOIT bemoeien met dingen die je niet aan gaan. Ook niet onder het mom van het beste met ze voor hebben. Als iemand zich helemaal suf wil roken moet hij/zij dat toch echt zelf weten. Ik rook zelf niet maar van dit soort bemoeizucht krijg ik hevig de kriebels.
[...]
Ik zeg ook niet dat ik het tegen andere mensen zeg, ik probeer uit te leggen hoe ik denk en waarom het misschien mogelijk is dat andere mensen dat dus uiten.
Blijft gek dat je dus niets over gewicht mag zeggen, dat dat zo gevoelig ligt. Stel ik heb een geweldige klusjesman gevonden, dan mag ik daar gerust op een verjaardag ofzo alles over vertellen en hem ook aan anderen aanraden, maar als ik een geweldig dieet heb gevonden of heb uitgevonden hoe geweldig het is om 20 kilo lichter te zijn dan moet ik mijn mond houden. En ik vind dat als je van iemand houdt, als iemand je heel dierbaar is, dat je dan toch een morele plicht hebt om iemand over te halen gezonder te gaan leven (dan heb ik het niet over heel dun worden, maar afvallen van een bmi boven de 30, naar een gezond bmi). Net zoals als dat je graag wilt dat je dierbaren stoppen met roken, gewoon omdat je ze nog graag lang bij je hebt.Je moet je NOOIT bemoeien met dingen die je niet aan gaan. Ook niet onder het mom van het beste met ze voor hebben. Als iemand zich helemaal suf wil roken moet hij/zij dat toch echt zelf weten. Ik rook zelf niet maar van dit soort bemoeizucht krijg ik hevig de kriebels.
zaterdag 12 januari 2013 om 22:36
quote:lattemachiato schreef op 12 januari 2013 @ 18:22:
[...]
Ik zeg ook niet dat ik het tegen andere mensen zeg, ik probeer uit te leggen hoe ik denk en waarom het misschien mogelijk is dat andere mensen dat dus uiten.
Blijft gek dat je dus niets over gewicht mag zeggen, dat dat zo gevoelig ligt. Stel ik heb een geweldige klusjesman gevonden, dan mag ik daar gerust op een verjaardag ofzo alles over vertellen en hem ook aan anderen aanraden, maar als ik een geweldig dieet heb gevonden of heb uitgevonden hoe geweldig het is om 20 kilo lichter te zijn dan moet ik mijn mond houden. En ik vind dat als je van iemand houdt, als iemand je heel dierbaar is, dat je dan toch een morele plicht hebt om iemand over te halen gezonder te gaan leven (dan heb ik het niet over heel dun worden, maar afvallen van een bmi boven de 30, naar een gezond bmi). Net zoals als dat je graag wilt dat je dierbaren stoppen met roken, gewoon omdat je ze nog graag lang bij je hebt.
Je mag het er misschien een keer in een persoonlijk gesprek over hebben, maar denk je echt dat iemand met overgewicht niet weet dat dit ongezond is?
ik heb overgewicht. Ik eet gezond (al geloofd men dat hier meestal niet) ik beweeg zoveel mogelijk. Denk je dat ik er op zit te wachten dat m'n moeder en zus me er steeds weer op wijzen dat ik af moet vallen. Dat ik élke keer als ik ben hen ben te horen krijg "zou je dit nou wel nemen?". Denk je dat ik er dan nog graag heenga?
Zo zeg ik tegen rokende vriendinnen ook niet dat ze moeten stoppen met roken. Ze weten dat ik het goor vind. Ze weten ook écht wel dat het ongezond is en als ze zeggen dat ze willen stoppen, dan zal ik waarschijnlijk nog beamen dat dat heel goed voor ze is. Maar ik ga ze niet vertellen wat ze ook best wel weten.
[...]
Ik zeg ook niet dat ik het tegen andere mensen zeg, ik probeer uit te leggen hoe ik denk en waarom het misschien mogelijk is dat andere mensen dat dus uiten.
Blijft gek dat je dus niets over gewicht mag zeggen, dat dat zo gevoelig ligt. Stel ik heb een geweldige klusjesman gevonden, dan mag ik daar gerust op een verjaardag ofzo alles over vertellen en hem ook aan anderen aanraden, maar als ik een geweldig dieet heb gevonden of heb uitgevonden hoe geweldig het is om 20 kilo lichter te zijn dan moet ik mijn mond houden. En ik vind dat als je van iemand houdt, als iemand je heel dierbaar is, dat je dan toch een morele plicht hebt om iemand over te halen gezonder te gaan leven (dan heb ik het niet over heel dun worden, maar afvallen van een bmi boven de 30, naar een gezond bmi). Net zoals als dat je graag wilt dat je dierbaren stoppen met roken, gewoon omdat je ze nog graag lang bij je hebt.
Je mag het er misschien een keer in een persoonlijk gesprek over hebben, maar denk je echt dat iemand met overgewicht niet weet dat dit ongezond is?
ik heb overgewicht. Ik eet gezond (al geloofd men dat hier meestal niet) ik beweeg zoveel mogelijk. Denk je dat ik er op zit te wachten dat m'n moeder en zus me er steeds weer op wijzen dat ik af moet vallen. Dat ik élke keer als ik ben hen ben te horen krijg "zou je dit nou wel nemen?". Denk je dat ik er dan nog graag heenga?
Zo zeg ik tegen rokende vriendinnen ook niet dat ze moeten stoppen met roken. Ze weten dat ik het goor vind. Ze weten ook écht wel dat het ongezond is en als ze zeggen dat ze willen stoppen, dan zal ik waarschijnlijk nog beamen dat dat heel goed voor ze is. Maar ik ga ze niet vertellen wat ze ook best wel weten.
Later is nu
