Lijf & Lijn
alle pijlers
Meekletstopic sportschool 3
maandag 29 maart 2010 om 15:13
Neh, het is ook geen depressie, ik heb alleen het gevoel dat ik er voor moet waken dat het dat ook niet wordt! Maar dat zou dan geheel te wijten zijn aan de studie hoor.
't Is ook echt een megadip en gevoelsmatig is er de laatste tijd ook altijd wel wat. Het kan nooit een keertje stabiel zijn. Maar zo voelt het dus voor mij. Opzich logisch dat het niet stabiel is, want zo is het leven. Er is maar weinig zeker, daar moet je mee leren omgaan. Aan de andere kant wil ik me wel graag wat happier voelen en dat 't allemaal eens een keertje lekker loopt. Ik denk dat die studie ook een erg grote onstabiele factor is en daar ben ik nu wel een keer klaar mee.
Wat zei jouw HA dan? Het hoort erbij? Je kon er verder niks aan doen? Ben toch wel benieuwd. Is het dan uiteindelijk gewoon over gegaan? En gewoon een kwesie van leeftijd icm hormonen ofzo? Want 2 jaar klinkt best lang als je het zo opschrijft en dan zou het toch wel prettig zijn geweest als jij er toch nog iets aan hebt kunnen doen.
Overigens duurt mijn dip ook al wel jaren haha.
Ik ben in oktober wel naar de HA geweest, maar toen zat ik tegen een burn-out aan. Hebben het toen niet over hormonen gehad. Ik moest gewoon even een week opladen. En dat gevoel heb ik nu dus weer. Ik wil heeel graag even opladen, maar dat kan ik me momenteel echt niet veroorloven.
't Is ook echt een megadip en gevoelsmatig is er de laatste tijd ook altijd wel wat. Het kan nooit een keertje stabiel zijn. Maar zo voelt het dus voor mij. Opzich logisch dat het niet stabiel is, want zo is het leven. Er is maar weinig zeker, daar moet je mee leren omgaan. Aan de andere kant wil ik me wel graag wat happier voelen en dat 't allemaal eens een keertje lekker loopt. Ik denk dat die studie ook een erg grote onstabiele factor is en daar ben ik nu wel een keer klaar mee.
Wat zei jouw HA dan? Het hoort erbij? Je kon er verder niks aan doen? Ben toch wel benieuwd. Is het dan uiteindelijk gewoon over gegaan? En gewoon een kwesie van leeftijd icm hormonen ofzo? Want 2 jaar klinkt best lang als je het zo opschrijft en dan zou het toch wel prettig zijn geweest als jij er toch nog iets aan hebt kunnen doen.
Overigens duurt mijn dip ook al wel jaren haha.
Ik ben in oktober wel naar de HA geweest, maar toen zat ik tegen een burn-out aan. Hebben het toen niet over hormonen gehad. Ik moest gewoon even een week opladen. En dat gevoel heb ik nu dus weer. Ik wil heeel graag even opladen, maar dat kan ik me momenteel echt niet veroorloven.
maandag 29 maart 2010 om 15:19
maandag 29 maart 2010 om 15:38
BA, ik ben al eens in therapie geweest om flexibeler te worden. Ik had echt voor alles een planning in mijn hoofd en als dat dan niet goed ging, om welke reden dan ook, dan flipte ik. Mijn hele dag was dan naar de kloten! Ik kon daar dus echt niet mee omgaan en ik had ook zo'n beetje de komende 15 jaar van mijn leven ingepland. Alsof daar ook maar iets van terecht is gekomen haha.
Ik kan er nu om lachen en kan me ook niet meer voorstellen, dat ik zo ontzettend dwangmatig was hoor. Dus dat is door middel van therapie dus wel verholpen.
Ik had toen ook vaak last van onverklaarbare huilbuien. Zo gek! Maar daar ben ik ook vanaf. Jaja, het komt nog wel goed met me. Ik was gekker dan nu haha.
Ik moet nu ook nog wel eens huilen hoor, maar dan is het vaak de stress die er even uit moet. Lucht dan gewoon op. Ik zie het op dat moment dan even niet helder meer, is het veel te druk in mijn hoofd en ik kan dan gewoon niet iets anders gaan doen en het even loslaten. Door te huilen kan ik op dat moment gewoon even niks anders doen, waardoor ik weer rustiger word. Klinkt aan de ene kant heel vaag dit en aan de andere kant geloof ik ook wel weer logisch...
Hoe dan ook, ik had gehoopt dat ik momenteel weer even door een fase heen moet. Wat Lin ook al zegt: leeftijd en hormonen, gaat wel weer over, maar kan een tijd duren.
Toch zit ik er al wel een tijd aan te denken om wel weer hulp te zoeken. Echter, daar heb ik nu echt de tijd niet voor. En er zijn uiteraard weer wachtlijsten, dus de komende maanden mijn studie tot een goed einde brengen zal ik toch echt zoveel mogelijk zelf moeten doen en mezelf ook zoveel mogelijk redden. Stiekem hoop ik dat mijn leven er na mijn studie gewoon wat relaxter uit ziet.
Een baan met vaste werktijden, niet alle vrije uurtjes hoeven studeren, maar gewoon thuis komen, eten koken, sporten, de avond voor jezelf. Eens even weg gaan of een cursusje doen oid. Wat meer regelmaat en iets minder moeten. Nu weet ik wel dat werk ook stress met zich mee kan brengen, maar dit met die studie voelt nu gewoon heel anders. Ik wil gewoon niet meer, maar zal wel moeten. Ik zit er al een tijd doorheen, maar kan me geen rust veroorloven.
Al met al hoop ik gewoon dat het van zelf over gaat en dat het dus een hormonenkwestie zal zijn. Of dat ik na mijn studie eens even lekker op vakantie kan en weer volop aan een deels ander leven kan beginnen. Ik ben echt zo klaar om gewoon écht te gaan werken! Student zijn is voor velen een feest, maar ik kan niet wachten totdat ik student-af ben.
Tot die tijd zal ik het er maar mee moeten doen.
Ik baal alleen zo van die negatieve gedachten van mezelf. En de faalangst die ik momenteel heb.
Ik kan er nu om lachen en kan me ook niet meer voorstellen, dat ik zo ontzettend dwangmatig was hoor. Dus dat is door middel van therapie dus wel verholpen.
Ik had toen ook vaak last van onverklaarbare huilbuien. Zo gek! Maar daar ben ik ook vanaf. Jaja, het komt nog wel goed met me. Ik was gekker dan nu haha.
Ik moet nu ook nog wel eens huilen hoor, maar dan is het vaak de stress die er even uit moet. Lucht dan gewoon op. Ik zie het op dat moment dan even niet helder meer, is het veel te druk in mijn hoofd en ik kan dan gewoon niet iets anders gaan doen en het even loslaten. Door te huilen kan ik op dat moment gewoon even niks anders doen, waardoor ik weer rustiger word. Klinkt aan de ene kant heel vaag dit en aan de andere kant geloof ik ook wel weer logisch...
Hoe dan ook, ik had gehoopt dat ik momenteel weer even door een fase heen moet. Wat Lin ook al zegt: leeftijd en hormonen, gaat wel weer over, maar kan een tijd duren.
Toch zit ik er al wel een tijd aan te denken om wel weer hulp te zoeken. Echter, daar heb ik nu echt de tijd niet voor. En er zijn uiteraard weer wachtlijsten, dus de komende maanden mijn studie tot een goed einde brengen zal ik toch echt zoveel mogelijk zelf moeten doen en mezelf ook zoveel mogelijk redden. Stiekem hoop ik dat mijn leven er na mijn studie gewoon wat relaxter uit ziet.
Een baan met vaste werktijden, niet alle vrije uurtjes hoeven studeren, maar gewoon thuis komen, eten koken, sporten, de avond voor jezelf. Eens even weg gaan of een cursusje doen oid. Wat meer regelmaat en iets minder moeten. Nu weet ik wel dat werk ook stress met zich mee kan brengen, maar dit met die studie voelt nu gewoon heel anders. Ik wil gewoon niet meer, maar zal wel moeten. Ik zit er al een tijd doorheen, maar kan me geen rust veroorloven.
Al met al hoop ik gewoon dat het van zelf over gaat en dat het dus een hormonenkwestie zal zijn. Of dat ik na mijn studie eens even lekker op vakantie kan en weer volop aan een deels ander leven kan beginnen. Ik ben echt zo klaar om gewoon écht te gaan werken! Student zijn is voor velen een feest, maar ik kan niet wachten totdat ik student-af ben.
Tot die tijd zal ik het er maar mee moeten doen.
Ik baal alleen zo van die negatieve gedachten van mezelf. En de faalangst die ik momenteel heb.
maandag 29 maart 2010 om 15:51
Sjonge jonge...ik ga effe mijn dochter halen en de kipjes kakelen maar door...hahahaha...
Oh maar Linn...effe door over dat "bedsport"...ik moet eerlijk bekennen dat door kids....hartmedicatie van hub en mijn moodswings wanneer ik weer dagen overtijd ben dat onze bedsport frequentie best wel tot een nul punt brengt. En dat ik soms "sport"momenten heb dat het voor mij niet hoeft.....hahahaha. Maar moet zeggen dat het gister al een poosje terug was en dat het dit x wel een geslaagde sessie was. En dan kan ik erg van mijn hubbie genieten hoor!!! En ben dan gewoon blij dat uitgerekend WIJ bij elkaar zijn.
Maar zal mezelf echt niet als een nymfo beschrijven.
Dat was meer de begin periode....moet eerlijkzeggen dat ik liever voor kwaliteit ga dan kwantiteit....en zit echt niet aan het landelijk gemiddelde...maar heb daar ook geen problemen.
mee!!!
Lachen...ik had zaterdag met hub een soort van discussie...hij is ook sinds een jaar sportschool bezoeker (geen bedsport dit x) en hij doet vooral cardio...maar goed dat dus best intensief en hij krijgt een behoorlijk muize snuitje en vriend van hem vergeleek hem al met aids patient...(nu is dat een vrij negatieve vriend..
) Dus ik had hem sowies al in het kader van dat boekje "de hormoon factor" gezegd dat hij meer moets krachttrainen...hij was zijn spieren aan het verbranden....maar het lullige was...ik kon het niet overbrengen....en eigenlijk vind ik dat iedereen moet trainen waar hij zich lekker bij voelt...als dat voor hem 2 uur cardio is achter elkaar heeft hij mijn zegen.
Maar goed omdat ik het niet over kon brengen zei ik dat hij maar zelf effe dat boekje moest lezen. Dat heeft hij gister dus gedaan.
En nu gaat hij naar de sportschool..zegttie "Nou dan ga ik nu maar aan het ijzer hangen"...hahahaha...ik weet niet of hij het meende...vraag me af of hij dat echt leuk gaat vinden...maar ben benieuwd!!
Oh maar Linn...effe door over dat "bedsport"...ik moet eerlijk bekennen dat door kids....hartmedicatie van hub en mijn moodswings wanneer ik weer dagen overtijd ben dat onze bedsport frequentie best wel tot een nul punt brengt. En dat ik soms "sport"momenten heb dat het voor mij niet hoeft.....hahahaha. Maar moet zeggen dat het gister al een poosje terug was en dat het dit x wel een geslaagde sessie was. En dan kan ik erg van mijn hubbie genieten hoor!!! En ben dan gewoon blij dat uitgerekend WIJ bij elkaar zijn.
Maar zal mezelf echt niet als een nymfo beschrijven.
Dat was meer de begin periode....moet eerlijkzeggen dat ik liever voor kwaliteit ga dan kwantiteit....en zit echt niet aan het landelijk gemiddelde...maar heb daar ook geen problemen.
mee!!!
Lachen...ik had zaterdag met hub een soort van discussie...hij is ook sinds een jaar sportschool bezoeker (geen bedsport dit x) en hij doet vooral cardio...maar goed dat dus best intensief en hij krijgt een behoorlijk muize snuitje en vriend van hem vergeleek hem al met aids patient...(nu is dat een vrij negatieve vriend..
) Dus ik had hem sowies al in het kader van dat boekje "de hormoon factor" gezegd dat hij meer moets krachttrainen...hij was zijn spieren aan het verbranden....maar het lullige was...ik kon het niet overbrengen....en eigenlijk vind ik dat iedereen moet trainen waar hij zich lekker bij voelt...als dat voor hem 2 uur cardio is achter elkaar heeft hij mijn zegen.Maar goed omdat ik het niet over kon brengen zei ik dat hij maar zelf effe dat boekje moest lezen. Dat heeft hij gister dus gedaan.
En nu gaat hij naar de sportschool..zegttie "Nou dan ga ik nu maar aan het ijzer hangen"...hahahaha...ik weet niet of hij het meende...vraag me af of hij dat echt leuk gaat vinden...maar ben benieuwd!!
maandag 29 maart 2010 om 15:53
maandag 29 maart 2010 om 15:53
Logisch dat je daarvan baalt. Bekijk het echter ook positief: je bent veel erger geweest dus...
Het lijkt er op dat je erg veel behoefte hebt aan structuur, ritme en regelmaat.
Moeten zal altijd blijven, als je een baan hebt "moet" je ook maar ik denk dat ik begrijp wat je bedoeld.
Je maakt het je echter niet makkelijk door te zeggen dat jeje zo veel mogelijk moet redden. Is er niemand in jouw omgeving die je kan helpen met plannen, structuur in de dag aanbrengen etc?
Ik heb het gevoel dat je denkt dat je alles alleen moet doen en dat is niet zo... mits je hulp vraagt.
Jouw tijd als werkende komt nog wel Simooon. Werken is ook niet alles hoor...
Het lijkt er op dat je erg veel behoefte hebt aan structuur, ritme en regelmaat.
Moeten zal altijd blijven, als je een baan hebt "moet" je ook maar ik denk dat ik begrijp wat je bedoeld.
Je maakt het je echter niet makkelijk door te zeggen dat jeje zo veel mogelijk moet redden. Is er niemand in jouw omgeving die je kan helpen met plannen, structuur in de dag aanbrengen etc?
Ik heb het gevoel dat je denkt dat je alles alleen moet doen en dat is niet zo... mits je hulp vraagt.
Jouw tijd als werkende komt nog wel Simooon. Werken is ook niet alles hoor...
maandag 29 maart 2010 om 15:56
maandag 29 maart 2010 om 15:57
@Snag, nee niet te veel hoor... Maar als er echt een topic voor geöpend werd Dan leek me dat wel een beetje too much...!
@Snag
Mijn huisarts zei dat ik meer aan mezelf moest denken, daarmee beginnen. Tijd voor mezelf inplannen, ook al ga ik liever leuke dingen doen. Ik moest rust nemen, goed voor mezelf zorgen (met eten en sporten)... Vooral dat. Dat werkte op den duur ook, al zat ik destijds net als jij met school en stage in mijn maag.
Wat je kunt doen is de moed niet opgeven, zelf controle nemen over je leven en niet in de slachtofferrol sluipen (schiet je niks mee op). Dat doe jij geloof ik nu ook, dus dat is prima.
Natuurlijk weet ik niet zeker of jij hetzelfde "werkt" als ik, maar ik herken echt alles wat je zegt in de mij van toen. Faalangst, stress om niks, wanhopigheid en nergens zin in hebben. Daarbij tegelijkertijd beseffen dat ik dat zelf doe... (Het erg maken dan, tuurlijk was stage en school deels buiten mijn "schuld" maar toch)
@Snag
Mijn huisarts zei dat ik meer aan mezelf moest denken, daarmee beginnen. Tijd voor mezelf inplannen, ook al ga ik liever leuke dingen doen. Ik moest rust nemen, goed voor mezelf zorgen (met eten en sporten)... Vooral dat. Dat werkte op den duur ook, al zat ik destijds net als jij met school en stage in mijn maag.
Wat je kunt doen is de moed niet opgeven, zelf controle nemen over je leven en niet in de slachtofferrol sluipen (schiet je niks mee op). Dat doe jij geloof ik nu ook, dus dat is prima.
Natuurlijk weet ik niet zeker of jij hetzelfde "werkt" als ik, maar ik herken echt alles wat je zegt in de mij van toen. Faalangst, stress om niks, wanhopigheid en nergens zin in hebben. Daarbij tegelijkertijd beseffen dat ik dat zelf doe... (Het erg maken dan, tuurlijk was stage en school deels buiten mijn "schuld" maar toch)
maandag 29 maart 2010 om 15:59
Hahahahahaha...hubbie en bodypumpen...nee daar krijg ik hem niet aan...zou hem trouwens zo goed doen!!!
Er staat wel een hoop in over de schildklier...is tenslotte ook een orgaan of idd klier die een hormoon afscheid....ik vind het een erg duidelijk boek ik kan het helaas alleen niet over brengen!!!
Er staat wel een hoop in over de schildklier...is tenslotte ook een orgaan of idd klier die een hormoon afscheid....ik vind het een erg duidelijk boek ik kan het helaas alleen niet over brengen!!!
maandag 29 maart 2010 om 16:10
Nou Lin, fijn dat je zoveel in mij herkent. Al betekent dat dat jij dus ook een k*tperiode hebt gehad... Gelukkig gaat het met jij nu weer lekker! Hopelijk zul je binnenkort ook werk vinden wat beter bij je past en wat je wel leuk vindt.
Wat je zegt over tijd nemen voor jezelf is echt zo waar. Dat moet ik ook meer doen. Daar ben ik een paar maanden geleden (met die break-up) ook goed achter gekomen en dat wil ik ook echt! Merk wat dat betreft ook wel dat ik het de laatste tijd wel net zo lekker vind om een avond alleen voor de buis te hangen ipv samen met vriend. Das ook genieten hoor, maar gewoon even alleen zijn en niks moeten vind ik de laatste tijd wel erg fijn! Helaas gun ik mezelf niet zoveel van die tijd, want ik heb die druk van de studie op mijn schouders liggen en wil mezelf niet het verwijt maken dat (als ik een her niet haal) dat ik maar meer had moeten studeren ipv tijd voor mezelf.
Ik geloof wel dat ik een heel herkenbaar persoon ben... Ed die zich ook al zo in mij herkende van vroeger *begint te denken dat ze toch vrij normaal is*
BA, ik wil inderdaad zoveel mogelijk alleen doen. Ik ben er altijd voor iedereen, maar zodra het dan om mezelf gaat dan wil ik niemand tot last zijn (zelfs jullie eigenlijk niet).
Gelukkig weet mijn moeder het nu ook en dankzij haar heb ik nu een (studie)planning gemaakt voor de komende weken.
Uiteraard is ook mijn studiebegeleidster op de hoogte, maar dat is deels ook gewoon handig voor het geval ik dus dingen niet red (zoals uitstel van de scriptie).
En mijn vriend dus. Dat vond ik eerst toch best wel moeilijk. Want een persoon wat zichzelf al erg complex en vervelend vindt de laatste tijd wil al helemaal niet lopen klagen bij iemand die door het leven fietst en zich eigenlijk nooit druk maakt.
Hij probeert het nu wel te begrijpen hoor en zelfs als hij het niet helemaal begrijpt zet ie dat gelukkig opzij (is ook wel anders geweest en dan heb je helemaal zo'n Remie-gevoel).
Dus als ik moet huilen en dat ik het er even uit moet gooien of aangeef dat ik ontzettend in de stress schiet dan mag ik bij hem uithuilen en probeert ie mij te laten ontspannen door heel lief mijn hoofd en rug te strelen Zo lief!
Gisteravond heb ik zelfs met hem afgesproken dat ik na zo'n moment gewoon dankjewel zal zeggen (voor zover ik de behoefte heb om wat te zeggen) en niet meer steeds sorry.
Vind ik toch al wel weer een verbetering van mezel
Wat je zegt over tijd nemen voor jezelf is echt zo waar. Dat moet ik ook meer doen. Daar ben ik een paar maanden geleden (met die break-up) ook goed achter gekomen en dat wil ik ook echt! Merk wat dat betreft ook wel dat ik het de laatste tijd wel net zo lekker vind om een avond alleen voor de buis te hangen ipv samen met vriend. Das ook genieten hoor, maar gewoon even alleen zijn en niks moeten vind ik de laatste tijd wel erg fijn! Helaas gun ik mezelf niet zoveel van die tijd, want ik heb die druk van de studie op mijn schouders liggen en wil mezelf niet het verwijt maken dat (als ik een her niet haal) dat ik maar meer had moeten studeren ipv tijd voor mezelf.
Ik geloof wel dat ik een heel herkenbaar persoon ben... Ed die zich ook al zo in mij herkende van vroeger *begint te denken dat ze toch vrij normaal is*
BA, ik wil inderdaad zoveel mogelijk alleen doen. Ik ben er altijd voor iedereen, maar zodra het dan om mezelf gaat dan wil ik niemand tot last zijn (zelfs jullie eigenlijk niet).
Gelukkig weet mijn moeder het nu ook en dankzij haar heb ik nu een (studie)planning gemaakt voor de komende weken.
Uiteraard is ook mijn studiebegeleidster op de hoogte, maar dat is deels ook gewoon handig voor het geval ik dus dingen niet red (zoals uitstel van de scriptie).
En mijn vriend dus. Dat vond ik eerst toch best wel moeilijk. Want een persoon wat zichzelf al erg complex en vervelend vindt de laatste tijd wil al helemaal niet lopen klagen bij iemand die door het leven fietst en zich eigenlijk nooit druk maakt.
Hij probeert het nu wel te begrijpen hoor en zelfs als hij het niet helemaal begrijpt zet ie dat gelukkig opzij (is ook wel anders geweest en dan heb je helemaal zo'n Remie-gevoel).
Dus als ik moet huilen en dat ik het er even uit moet gooien of aangeef dat ik ontzettend in de stress schiet dan mag ik bij hem uithuilen en probeert ie mij te laten ontspannen door heel lief mijn hoofd en rug te strelen Zo lief!
Gisteravond heb ik zelfs met hem afgesproken dat ik na zo'n moment gewoon dankjewel zal zeggen (voor zover ik de behoefte heb om wat te zeggen) en niet meer steeds sorry.
Vind ik toch al wel weer een verbetering van mezel
maandag 29 maart 2010 om 16:36
Ja...jij maakt er helemaal een Jane Fonda gebeuren van!!!
Maar ben toch wel heel benieuwd of hubbie zich zelf wel een beetje gaat uitdagen...je hebt zo vaak van die mensen die het de eerste x veel te licht doen...bang dat ze spierpijn krijgen....en natuurlijk gaat hij spierpijn krijgen...heeft nog nooit wat aan krachttrainen gedaan.
Ja heb hem ooit op de zolderkamer met mijn dumbels zien stoeien...was tenenkrommend hoe hij zijn techniek deed...vooral veel zwaaien en scheppen...dat je dus alle kracht uit je zwaai haalt en niet uit je spier. Maar goed...dan staat hij helemaal zo voor lul als vrouwlief zijn techniek gaat bekritiseren...si dus maar goed dat hij een andere sportschool heeft dan ik...en dat we niet samen sporten.
Ik doe al zo lang aan krachttrainen...kan de techniek wel dromen...maar geen zin om de betweter uit te hangen.
Joh Siempie...jij gaat er echt wel komen hoor....geloof dat (bijna) iedereen door die fases gaat...je zal je zelf ook nog heus wel op andere fronten tegen komen.....hoort allemaal bij het leven. Door schade en schande wordt je wijs!!! Kan er nog wel tig clichés tegen aan gooien en ze zijn allemaal waar!!
Maar ben toch wel heel benieuwd of hubbie zich zelf wel een beetje gaat uitdagen...je hebt zo vaak van die mensen die het de eerste x veel te licht doen...bang dat ze spierpijn krijgen....en natuurlijk gaat hij spierpijn krijgen...heeft nog nooit wat aan krachttrainen gedaan.
Ja heb hem ooit op de zolderkamer met mijn dumbels zien stoeien...was tenenkrommend hoe hij zijn techniek deed...vooral veel zwaaien en scheppen...dat je dus alle kracht uit je zwaai haalt en niet uit je spier. Maar goed...dan staat hij helemaal zo voor lul als vrouwlief zijn techniek gaat bekritiseren...si dus maar goed dat hij een andere sportschool heeft dan ik...en dat we niet samen sporten.
Ik doe al zo lang aan krachttrainen...kan de techniek wel dromen...maar geen zin om de betweter uit te hangen.
Joh Siempie...jij gaat er echt wel komen hoor....geloof dat (bijna) iedereen door die fases gaat...je zal je zelf ook nog heus wel op andere fronten tegen komen.....hoort allemaal bij het leven. Door schade en schande wordt je wijs!!! Kan er nog wel tig clichés tegen aan gooien en ze zijn allemaal waar!!
maandag 29 maart 2010 om 16:53
http://www.bol.com/nl/p/n ... doet/666883292/index.html
http://www.bol.com/nl/p/n ... -wil/666765002/index.html
En alle "Denkwijzer"boekjes...dat zijn zijn columns...die zijn heel luchtig...maar alles van hem is wel goed...
http://www.bol.com/nl/p/n ... -wil/666765002/index.html
En alle "Denkwijzer"boekjes...dat zijn zijn columns...die zijn heel luchtig...maar alles van hem is wel goed...
maandag 29 maart 2010 om 18:25
Zo, hier doet de stroom het weer. De hele buurt had ineens geen stroom meer, alles uit. We hadden al een hele romantische avond in ons hoofd gehaald maar om 18 uur ging ineens alles weer aan
Simooon, je komt er echt wel alleen gaat het bij de één met meer vallen en opstaan dan de ander. Het positieve is dat het je een schat aan levenservaring opbrengt al zul je het positieve hiervan nu nog niet zo inzien.
Ik had het boekje al gezien op Bol.com. de volgende keer als vriend weer iets besteld vraag ik hem om het mee te bestellen.
Simooon, je komt er echt wel alleen gaat het bij de één met meer vallen en opstaan dan de ander. Het positieve is dat het je een schat aan levenservaring opbrengt al zul je het positieve hiervan nu nog niet zo inzien.
Ik had het boekje al gezien op Bol.com. de volgende keer als vriend weer iets besteld vraag ik hem om het mee te bestellen.
maandag 29 maart 2010 om 18:39
Kletsen en lachen is écht goed voor de lijn. Als ik samen met vriendin sport heb ik na 'n uur loopband 700 kcal op de teller staan, nu ben ik alleen geweest en heb zelfs 8 minuten gejogd en 3 minuten gerend op 10 km/u en heb na 1 uur loopband en 10 minuten spiermachientjes maar 645 verbrand. Scheelt best veel dus.
