Lijf & Lijn
alle pijlers
moeite acceptatie ouder worden
dinsdag 30 augustus 2016 om 17:34
Hoi ..ik ben nieuw hier..
En wil wat tips...ik weet dat het misschien erg oppervlakkig overkomt maar. .ben sinds 2 jaar in de overgang..en nu 52 Jr
ik heb zeer grote moeite met het ouder worden..Vooral mijn uiterlijk. .mijn haar valt uit ..krijg versneld rimpels...Zo ook de huid van armen en benen worden lelijk...ik was altijd mooi ...gek om over mij zelf te zeggen. .ik weet het...
en ik weet ook dat gezond en gelukkig zijn veel belangrijker zijn dan mijn uiterlijk
Ik hoop nogmaals dat ik hier niet word afgerekend als oppervlakkig...vind het gewoon erg...en het lijkt wel of mijn partner waar ik 5 Jr mee samen ben er steeds beter uitziet
wie heeft er voor mij tips om hier toch redelijk mee om te gaan...en de ouderdom te accepteren. .? Bedankt
En wil wat tips...ik weet dat het misschien erg oppervlakkig overkomt maar. .ben sinds 2 jaar in de overgang..en nu 52 Jr
ik heb zeer grote moeite met het ouder worden..Vooral mijn uiterlijk. .mijn haar valt uit ..krijg versneld rimpels...Zo ook de huid van armen en benen worden lelijk...ik was altijd mooi ...gek om over mij zelf te zeggen. .ik weet het...
en ik weet ook dat gezond en gelukkig zijn veel belangrijker zijn dan mijn uiterlijk
Ik hoop nogmaals dat ik hier niet word afgerekend als oppervlakkig...vind het gewoon erg...en het lijkt wel of mijn partner waar ik 5 Jr mee samen ben er steeds beter uitziet
wie heeft er voor mij tips om hier toch redelijk mee om te gaan...en de ouderdom te accepteren. .? Bedankt
dinsdag 30 augustus 2016 om 23:34
quote:orkenflow schreef op 30 augustus 2016 @ 21:05:
Ik vind het gevoel van ouder worden dat je rond je 30 ste of 40ste hebt echt niet te vergelijken met dat van de overgang. Je sluit toch echt een levensfase af, niet alleen je lichaam maar ook je gevoelens veranderen door de hormonen. Het gaat niet over een rimpel of een grijze haar, maar over echt een ander lichaam. Zo voelt het voor mij tenminste.
Rond je 30ste realiseer je je dat je niet meer bij de allerjongsten hoort, rond 40 eindigde [voor mij] de vruchtbare periode/ de mogelijkheid om moeder te worden... dat was best feitelijk, nuchter, beredeneerbaar
Nu - de overgang- dat is zo veel omvattender , zo veel ingrijpender... nu hoor ik echt bij een andere groep en dat ervaar ik ook in de omgeving, reacties op straat . Moet er nog erg aan wennen
Ik vind het gevoel van ouder worden dat je rond je 30 ste of 40ste hebt echt niet te vergelijken met dat van de overgang. Je sluit toch echt een levensfase af, niet alleen je lichaam maar ook je gevoelens veranderen door de hormonen. Het gaat niet over een rimpel of een grijze haar, maar over echt een ander lichaam. Zo voelt het voor mij tenminste.
Rond je 30ste realiseer je je dat je niet meer bij de allerjongsten hoort, rond 40 eindigde [voor mij] de vruchtbare periode/ de mogelijkheid om moeder te worden... dat was best feitelijk, nuchter, beredeneerbaar
Nu - de overgang- dat is zo veel omvattender , zo veel ingrijpender... nu hoor ik echt bij een andere groep en dat ervaar ik ook in de omgeving, reacties op straat . Moet er nog erg aan wennen
woensdag 31 augustus 2016 om 07:14
quote:takkentrol schreef op 31 augustus 2016 @ 07:13:
Als ik dit zo lees dan ben ik blij dat ik niet tot de 'mooie' behoor. Ik ben niet lelijk maar doe geen hoofden omdraaien. Mijn eigenwaarde en zelfverzekerdheid heb ik dus nooit aan mijn uiterlijk opgehangen. Wellicht dat ik het daarom (gelukkig!) niet herken?Dat denk ik ja, wat je niet hebt/ had, mis je ook niet.
Als ik dit zo lees dan ben ik blij dat ik niet tot de 'mooie' behoor. Ik ben niet lelijk maar doe geen hoofden omdraaien. Mijn eigenwaarde en zelfverzekerdheid heb ik dus nooit aan mijn uiterlijk opgehangen. Wellicht dat ik het daarom (gelukkig!) niet herken?Dat denk ik ja, wat je niet hebt/ had, mis je ook niet.
woensdag 31 augustus 2016 om 07:16
quote:Teaus schreef op 30 augustus 2016 @ 23:34:
[...]
Rond je 30ste realiseer je je dat je niet meer bij de allerjongsten hoort, rond 40 eindigde [voor mij] de vruchtbare periode/ de mogelijkheid om moeder te worden... dat was best feitelijk, nuchter, beredeneerbaar
Nu - de overgang- dat is zo veel omvattender , zo veel ingrijpender... nu hoor ik echt bij een andere groep en dat ervaar ik ook in de omgeving, reacties op straat . Moet er nog erg aan wennen Ik word nu al bang voor de overgang brrr, alhoewel mijn moeder haar lijf nog weinig veranderd is, en ik haar lichaamsbouw heb. Dus wat dat betreft..
[...]
Rond je 30ste realiseer je je dat je niet meer bij de allerjongsten hoort, rond 40 eindigde [voor mij] de vruchtbare periode/ de mogelijkheid om moeder te worden... dat was best feitelijk, nuchter, beredeneerbaar
Nu - de overgang- dat is zo veel omvattender , zo veel ingrijpender... nu hoor ik echt bij een andere groep en dat ervaar ik ook in de omgeving, reacties op straat . Moet er nog erg aan wennen Ik word nu al bang voor de overgang brrr, alhoewel mijn moeder haar lijf nog weinig veranderd is, en ik haar lichaamsbouw heb. Dus wat dat betreft..
woensdag 31 augustus 2016 om 07:16
quote:takkentrol schreef op 31 augustus 2016 @ 07:13:
Als ik dit zo lees dan ben ik blij dat ik niet tot de 'mooie' behoor. Ik ben niet lelijk maar doe geen hoofden omdraaien. Mijn eigenwaarde en zelfverzekerdheid heb ik dus nooit aan mijn uiterlijk opgehangen. Wellicht dat ik het daarom (gelukkig!) niet herken?Dat zou goed kunnen. Ik denk overigens dat ik wel een tikje teveel eigenwaarde heb opgehangen aan mijn uiterlijk hoor, misschien ook omdat het verder allemaal een beetje een puinhoop is. Maar, ik had altijd nog mijn looks, en als dat minder wordt, ja dat valt me wel zwaar.
Als ik dit zo lees dan ben ik blij dat ik niet tot de 'mooie' behoor. Ik ben niet lelijk maar doe geen hoofden omdraaien. Mijn eigenwaarde en zelfverzekerdheid heb ik dus nooit aan mijn uiterlijk opgehangen. Wellicht dat ik het daarom (gelukkig!) niet herken?Dat zou goed kunnen. Ik denk overigens dat ik wel een tikje teveel eigenwaarde heb opgehangen aan mijn uiterlijk hoor, misschien ook omdat het verder allemaal een beetje een puinhoop is. Maar, ik had altijd nog mijn looks, en als dat minder wordt, ja dat valt me wel zwaar.
woensdag 31 augustus 2016 om 07:21
quote:benq schreef op 30 augustus 2016 @ 21:34:
Het kan mij niet echt boeien maar toch mis ik wel die tijd dat ik alles kon aantrekken qua kleding en het stond altijd goed. Dit vind ik ook best jammer. Ik heb nog dezelfde smaak als mijn nichtje van 19 maar zou er in dat soort kleren inmiddels vrij mal uitzien. Ik vind het zo'n gedoe dat ik daar ineens over na moet denken, of je rok en je mouwen nog wel zo kort kunnen en je decolleté zo diep. Dat je ineens "kwaliteit" moet dragen in plaats van de overhemden van je vriendje. Dat grijsgeverfde haar, dat nu hip is, dat vind ik bijvoorbeeld prachtig. Maar dat staat alleen bij jonkies.
Het kan mij niet echt boeien maar toch mis ik wel die tijd dat ik alles kon aantrekken qua kleding en het stond altijd goed. Dit vind ik ook best jammer. Ik heb nog dezelfde smaak als mijn nichtje van 19 maar zou er in dat soort kleren inmiddels vrij mal uitzien. Ik vind het zo'n gedoe dat ik daar ineens over na moet denken, of je rok en je mouwen nog wel zo kort kunnen en je decolleté zo diep. Dat je ineens "kwaliteit" moet dragen in plaats van de overhemden van je vriendje. Dat grijsgeverfde haar, dat nu hip is, dat vind ik bijvoorbeeld prachtig. Maar dat staat alleen bij jonkies.
woensdag 31 augustus 2016 om 07:58
quote:strikjemetstippels schreef op 30 augustus 2016 @ 20:37:
[...]
Ja idd...ik heb ook niet echt zin meer om naar een kroeg of club of zo te gaan. Ik snap niet, en echt dit is heel erg oppervlakkig maar ik begrijp het écht niet, hoe lelijke vrouwen daar van genieten. Je gaat toch vaak (nou ja met name clubs) er heen om te kijken en bekeken te worden. In dat opzicht hebben lelijke vrouwen geluk, die verliezen niets.
Wow!
Ik heb hier in bed hardop om gelachen, vooral van plaatsvervangende schaamte.
Meen je dit nou echt serieus?
Het is toch ook heerlijk om lekker uit te gaan, lol te hebben met je vriendinnen, en hele avond op de dansvloer te staan, zónder dat je bezig bent met wat mannen van je vinden?
Ik ben nu begin 40. Tot voor een jaar of 10 geleden werd ik standaard een heel stuk jonger geschat en op een gegeven moment blijft de opmerking "O echt? Ik dacht dat je een stuk jonger was!" geheel uit nadat je je leeftijd hebt genoemd. Ik word nu zelfs weleens een paar jaar ouder geschat en ga er dan maar vanuit dat dat komt omdat ik zo wijs overkom......
Gelukkig heb ik nog steeds wel sjans, al is het een heel stuk minder (en ik ben er zelf ook veel minder mee bezig). Op een gegeven moment ben je nog steeds wel mooi maar je 'glans' kwijt. Het stralen kwijt. De jeugdige frisheid kwijt.
Het moeilijkst vind ik het behouden van mijn lijn. Dat lukt mij dus niet. Zodra je de 40 raakt is het haast niet te doen om de kilo's eraf te krijgen en te hóuden. Wat ben ik blij met corrigerend ondergoed! Terwijl ik 10 jaar geleden nog in stringetjes liep...
Ik kon vroeger álles aan en had er het figuur voor maar helaas was ik een stuk onzekerder waardoor ik veel niet durfde te dragen. Als ik er nu op terugkijk zou ik wíllen dat ik die minirokjes had gedragen die ik toen niet durfde te dragen!
[...]
Ja idd...ik heb ook niet echt zin meer om naar een kroeg of club of zo te gaan. Ik snap niet, en echt dit is heel erg oppervlakkig maar ik begrijp het écht niet, hoe lelijke vrouwen daar van genieten. Je gaat toch vaak (nou ja met name clubs) er heen om te kijken en bekeken te worden. In dat opzicht hebben lelijke vrouwen geluk, die verliezen niets.
Wow!
Ik heb hier in bed hardop om gelachen, vooral van plaatsvervangende schaamte.
Meen je dit nou echt serieus?
Het is toch ook heerlijk om lekker uit te gaan, lol te hebben met je vriendinnen, en hele avond op de dansvloer te staan, zónder dat je bezig bent met wat mannen van je vinden?
Ik ben nu begin 40. Tot voor een jaar of 10 geleden werd ik standaard een heel stuk jonger geschat en op een gegeven moment blijft de opmerking "O echt? Ik dacht dat je een stuk jonger was!" geheel uit nadat je je leeftijd hebt genoemd. Ik word nu zelfs weleens een paar jaar ouder geschat en ga er dan maar vanuit dat dat komt omdat ik zo wijs overkom......
Gelukkig heb ik nog steeds wel sjans, al is het een heel stuk minder (en ik ben er zelf ook veel minder mee bezig). Op een gegeven moment ben je nog steeds wel mooi maar je 'glans' kwijt. Het stralen kwijt. De jeugdige frisheid kwijt.
Het moeilijkst vind ik het behouden van mijn lijn. Dat lukt mij dus niet. Zodra je de 40 raakt is het haast niet te doen om de kilo's eraf te krijgen en te hóuden. Wat ben ik blij met corrigerend ondergoed! Terwijl ik 10 jaar geleden nog in stringetjes liep...
Ik kon vroeger álles aan en had er het figuur voor maar helaas was ik een stuk onzekerder waardoor ik veel niet durfde te dragen. Als ik er nu op terugkijk zou ik wíllen dat ik die minirokjes had gedragen die ik toen niet durfde te dragen!
woensdag 31 augustus 2016 om 08:20
Mijn mond valt open bij sommige reacties hier. Het gevoel hebben dat je leven op je 34e zo'n beetje voorbij is... Man man, dan begínt het pas. Als je echt het gevoel hebt dat genieten en uitgaan dan al geen zin meer heeft, wordt het hoog tijd om aan jezelf te werken. Aan je innerlijk, wel te verstaan. Ik heb oprecht met je te doen als je zo in het leven staat.
Ik ben nu eind 40 en sta ook aan het begin van de overgang. En ja, dat vind ik ook best heftig, om bij een groep te gaan behoren die cultureel-maatschappelijk gezien als onbelangrijk en onaantrekkelijk wordt weggezet. En ik heb klachten die mij veel pijn bezorgen en die noot meer weggaan.
Slank ben ik nooit geweest, op een periode in mijn leven na waar ik diep ongelukkig was en me te pletter rookte. Dan ben ik toch liever wat voller, zoals nu. En mooi? Volgens sommigen wel, maar in elk geval niet iemand waar alle mannen naar omkeken.
Wat ik wél heel goed besef: mooier dan vandaag word ik nooit meer. Natuurlijk kan ik naar foto's van mezelf kijken en treuren om mijn verloren jeugdigheid. Maar ja, over tien jaar kan ik dat ook weer doen met de foto's van vandaag. En dan kijk je dus je hele leven achterom en ben je altijd bezig met wat was, in plaats van te genieten van wat er nu is en je te verheugen op wat nog komt.
Daar pas ik voor.
Ik ben nu eind 40 en sta ook aan het begin van de overgang. En ja, dat vind ik ook best heftig, om bij een groep te gaan behoren die cultureel-maatschappelijk gezien als onbelangrijk en onaantrekkelijk wordt weggezet. En ik heb klachten die mij veel pijn bezorgen en die noot meer weggaan.
Slank ben ik nooit geweest, op een periode in mijn leven na waar ik diep ongelukkig was en me te pletter rookte. Dan ben ik toch liever wat voller, zoals nu. En mooi? Volgens sommigen wel, maar in elk geval niet iemand waar alle mannen naar omkeken.
Wat ik wél heel goed besef: mooier dan vandaag word ik nooit meer. Natuurlijk kan ik naar foto's van mezelf kijken en treuren om mijn verloren jeugdigheid. Maar ja, over tien jaar kan ik dat ook weer doen met de foto's van vandaag. En dan kijk je dus je hele leven achterom en ben je altijd bezig met wat was, in plaats van te genieten van wat er nu is en je te verheugen op wat nog komt.
Daar pas ik voor.
woensdag 31 augustus 2016 om 08:27
quote:hebjehaarookweer schreef op 31 augustus 2016 @ 08:20:
Mijn mond valt open bij sommige reacties hier. Het gevoel hebben dat je leven op je 34e zo'n beetje voorbij is... Man man, dan begínt het pas. Als je echt het gevoel hebt dat genieten en uitgaan dan al geen zin meer heeft, wordt het hoog tijd om aan jezelf te werken. Aan je innerlijk, wel te verstaan. Ik heb oprecht met je te doen als je zo in het leven staat.
Ik ben nu eind 40 en sta ook aan het begin van de overgang. En ja, dat vind ik ook best heftig, om bij een groep te gaan behoren die cultureel-maatschappelijk gezien als onbelangrijk en onaantrekkelijk wordt weggezet. En ik heb klachten die mij veel pijn bezorgen en die noot meer weggaan.
Slank ben ik nooit geweest, op een periode in mijn leven na waar ik diep ongelukkig was en me te pletter rookte. Dan ben ik toch liever wat voller, zoals nu. En mooi? Volgens sommigen wel, maar in elk geval niet iemand waar alle mannen naar omkeken.
Wat ik wél heel goed besef: mooier dan vandaag word ik nooit meer. Natuurlijk kan ik naar foto's van mezelf kijken en treuren om mijn verloren jeugdigheid. Maar ja, over tien jaar kan ik dat ook weer doen met de foto's van vandaag. En dan kijk je dus je hele leven achterom en ben je altijd bezig met wat was, in plaats van te genieten van wat er nu is en je te verheugen op wat nog komt.
Daar pas ik voor.Mooi gezegd!
Mijn mond valt open bij sommige reacties hier. Het gevoel hebben dat je leven op je 34e zo'n beetje voorbij is... Man man, dan begínt het pas. Als je echt het gevoel hebt dat genieten en uitgaan dan al geen zin meer heeft, wordt het hoog tijd om aan jezelf te werken. Aan je innerlijk, wel te verstaan. Ik heb oprecht met je te doen als je zo in het leven staat.
Ik ben nu eind 40 en sta ook aan het begin van de overgang. En ja, dat vind ik ook best heftig, om bij een groep te gaan behoren die cultureel-maatschappelijk gezien als onbelangrijk en onaantrekkelijk wordt weggezet. En ik heb klachten die mij veel pijn bezorgen en die noot meer weggaan.
Slank ben ik nooit geweest, op een periode in mijn leven na waar ik diep ongelukkig was en me te pletter rookte. Dan ben ik toch liever wat voller, zoals nu. En mooi? Volgens sommigen wel, maar in elk geval niet iemand waar alle mannen naar omkeken.
Wat ik wél heel goed besef: mooier dan vandaag word ik nooit meer. Natuurlijk kan ik naar foto's van mezelf kijken en treuren om mijn verloren jeugdigheid. Maar ja, over tien jaar kan ik dat ook weer doen met de foto's van vandaag. En dan kijk je dus je hele leven achterom en ben je altijd bezig met wat was, in plaats van te genieten van wat er nu is en je te verheugen op wat nog komt.
Daar pas ik voor.Mooi gezegd!
Nothing happens for a reason
woensdag 31 augustus 2016 om 08:32
Wat ik moeilijk vind is dat je aan de ene kant zelfverzekerder bent dan ooit, je hebt geen zin meer in langdurig gezeur, beslissingen neem je makkelijker en zuur gedrag van anderen hoor je niet eens. Aan de andere kant, de fysieke kant, dat is dan weer een tegenvaller. Ik merk echt dat ik minder sterk wordt en het uithoudingsvermogen flink afneemt, een avondje lekker zuipen wordt keihard afgestraft met een weekend brak zijn en een dagje fysieke arbeid leidt tot om half tien op de bank in slaap vallen. Het gemene is dat het van die "wakker worden" momenten zijn. Het gaat lang goed en dan ontdek je lijntjes in je gezicht die niet meer weg te smeren zijn, rond je 40ste zijn het ineens rimpels en nu zijn het groeven . Zie je een leuke rok, hij staat je waanzinnig tot je je knieën ziet
Ik merk wel dat het heel veel verschil maakt hoeveel energie je nog uitstraalt, hoeveel lol je nog hebt en of je nog in bent voor nieuwe dingen. Levendigheid trekt zo 10 jaar af van je leeftijd.
Ik merk wel dat het heel veel verschil maakt hoeveel energie je nog uitstraalt, hoeveel lol je nog hebt en of je nog in bent voor nieuwe dingen. Levendigheid trekt zo 10 jaar af van je leeftijd.
woensdag 31 augustus 2016 om 08:58
quote:Taralina schreef op 31 augustus 2016 @ 07:58:
[...]
Zodra je de 40 raakt is het haast niet te doen om de kilo's eraf te krijgen en te hóuden. Wat ben ik blij met corrigerend ondergoed! Elke pondje gaat boven de 40 nog steeds door het mondje. Misschien moet je inderdaad meer op je eten gaan letten, maar dat je boven de 40 niet kan slank worden of blijven, is onzin.
[...]
Zodra je de 40 raakt is het haast niet te doen om de kilo's eraf te krijgen en te hóuden. Wat ben ik blij met corrigerend ondergoed! Elke pondje gaat boven de 40 nog steeds door het mondje. Misschien moet je inderdaad meer op je eten gaan letten, maar dat je boven de 40 niet kan slank worden of blijven, is onzin.
woensdag 31 augustus 2016 om 09:25
quote:Hawkmoon269 schreef op 31 augustus 2016 @ 08:58:
[...]
Elke pondje gaat boven de 40 nog steeds door het mondje. Misschien moet je inderdaad meer op je eten gaan letten, maar dat je boven de 40 niet kan slank worden of blijven, is onzin.20-slank ziet er heel anders uit dan 40-slank. Ik ben mijn taille gewoon kwijt, nergens meer te vinden. Op mijn 20e was ik strak slank, nu 'voor een 40'er mag je niet klagen' slank. De tijd dat ik alles kon eten en toch nooit boven de 50 kilo kwam is voorgoed voorbij (net als de tijd dat meer dan 50 wegen mijn angstvisioen was ).
[...]
Elke pondje gaat boven de 40 nog steeds door het mondje. Misschien moet je inderdaad meer op je eten gaan letten, maar dat je boven de 40 niet kan slank worden of blijven, is onzin.20-slank ziet er heel anders uit dan 40-slank. Ik ben mijn taille gewoon kwijt, nergens meer te vinden. Op mijn 20e was ik strak slank, nu 'voor een 40'er mag je niet klagen' slank. De tijd dat ik alles kon eten en toch nooit boven de 50 kilo kwam is voorgoed voorbij (net als de tijd dat meer dan 50 wegen mijn angstvisioen was ).
woensdag 31 augustus 2016 om 09:57
quote:Hawkmoon269 schreef op 31 augustus 2016 @ 08:58:
[...]
Elke pondje gaat boven de 40 nog steeds door het mondje. Misschien moet je inderdaad meer op je eten gaan letten, maar dat je boven de 40 niet kan slank worden of blijven, is onzin.het KAN wel, maar het is harder werken. En daar moet je maar net zin hebben. Op latere leeftijd zit je wat minder met dat alles uber slank moet zijn.
[...]
Elke pondje gaat boven de 40 nog steeds door het mondje. Misschien moet je inderdaad meer op je eten gaan letten, maar dat je boven de 40 niet kan slank worden of blijven, is onzin.het KAN wel, maar het is harder werken. En daar moet je maar net zin hebben. Op latere leeftijd zit je wat minder met dat alles uber slank moet zijn.
woensdag 31 augustus 2016 om 10:06
Ik ben nu bijna 40 en zie er ook wel tegenop. Als ik ga stappen, zie ik in de stad vooral jonkies en word ik aangesproken met "U". Ik voel me dan echt oud. Ik zie er nog goed uit, maar ik merk wel dat het minder is. En die rimpels.... vroeger had ik een voller gezicht en dat is nu weg, ik ben dunner zonder dat ik daar iets voor heb gedaan (ging vanzelf na mijn zwangerschappen) en daardoor tekent mijn gezicht heel erg. Ik ben best wel bang hoe het over 10 jaar zal zijn. Niet dat ik me druk maak of mijn man me dan nog wel zal willen (hij is 12 jaar ouder en dan zelf al afgeschreven ), maar ik denk dat het voor mezelf wel moeilijk wordt om het te accepteren. Ik hou gewoon erg van mooie dingen en ben zelf het liefst ook mooi
woensdag 31 augustus 2016 om 10:27
quote:hebjehaarookweer schreef op 31 augustus 2016 @ 08:20:
Mijn mond valt open bij sommige reacties hier. Het gevoel hebben dat je leven op je 34e zo'n beetje voorbij is... Man man, dan begínt het pas. Als je echt het gevoel hebt dat genieten en uitgaan dan al geen zin meer heeft, wordt het hoog tijd om aan jezelf te werken. Aan je innerlijk, wel te verstaan. Ik heb oprecht met je te doen als je zo in het leven staat.
Ik ben nu eind 40 en sta ook aan het begin van de overgang. En ja, dat vind ik ook best heftig, om bij een groep te gaan behoren die cultureel-maatschappelijk gezien als onbelangrijk en onaantrekkelijk wordt weggezet. En ik heb klachten die mij veel pijn bezorgen en die noot meer weggaan.
Slank ben ik nooit geweest, op een periode in mijn leven na waar ik diep ongelukkig was en me te pletter rookte. Dan ben ik toch liever wat voller, zoals nu. En mooi? Volgens sommigen wel, maar in elk geval niet iemand waar alle mannen naar omkeken.
Wat ik wél heel goed besef: mooier dan vandaag word ik nooit meer. Natuurlijk kan ik naar foto's van mezelf kijken en treuren om mijn verloren jeugdigheid. Maar ja, over tien jaar kan ik dat ook weer doen met de foto's van vandaag. En dan kijk je dus je hele leven achterom en ben je altijd bezig met wat was, in plaats van te genieten van wat er nu is en je te verheugen op wat nog komt.
Daar pas ik voor.zo ervaar ik dat helemaal niet. er zijn genoeg inspirererende en maatschappelijk relevante vrouwen op leeftijd.
Mijn mond valt open bij sommige reacties hier. Het gevoel hebben dat je leven op je 34e zo'n beetje voorbij is... Man man, dan begínt het pas. Als je echt het gevoel hebt dat genieten en uitgaan dan al geen zin meer heeft, wordt het hoog tijd om aan jezelf te werken. Aan je innerlijk, wel te verstaan. Ik heb oprecht met je te doen als je zo in het leven staat.
Ik ben nu eind 40 en sta ook aan het begin van de overgang. En ja, dat vind ik ook best heftig, om bij een groep te gaan behoren die cultureel-maatschappelijk gezien als onbelangrijk en onaantrekkelijk wordt weggezet. En ik heb klachten die mij veel pijn bezorgen en die noot meer weggaan.
Slank ben ik nooit geweest, op een periode in mijn leven na waar ik diep ongelukkig was en me te pletter rookte. Dan ben ik toch liever wat voller, zoals nu. En mooi? Volgens sommigen wel, maar in elk geval niet iemand waar alle mannen naar omkeken.
Wat ik wél heel goed besef: mooier dan vandaag word ik nooit meer. Natuurlijk kan ik naar foto's van mezelf kijken en treuren om mijn verloren jeugdigheid. Maar ja, over tien jaar kan ik dat ook weer doen met de foto's van vandaag. En dan kijk je dus je hele leven achterom en ben je altijd bezig met wat was, in plaats van te genieten van wat er nu is en je te verheugen op wat nog komt.
Daar pas ik voor.zo ervaar ik dat helemaal niet. er zijn genoeg inspirererende en maatschappelijk relevante vrouwen op leeftijd.
woensdag 31 augustus 2016 om 10:31
quote:S-Meds schreef op 31 augustus 2016 @ 10:27:
[...]
zo ervaar ik dat helemaal niet. er zijn genoeg inspirererende en maatschappelijk relevante vrouwen op leeftijd.Is ook zo. Maar op straat merk ik het wel degelijk. Van dat winkel- en horecapersoneel dat je een beetje verveeld aanstaart, want 'niet de doelgroep' en zo.
[...]
zo ervaar ik dat helemaal niet. er zijn genoeg inspirererende en maatschappelijk relevante vrouwen op leeftijd.Is ook zo. Maar op straat merk ik het wel degelijk. Van dat winkel- en horecapersoneel dat je een beetje verveeld aanstaart, want 'niet de doelgroep' en zo.
woensdag 31 augustus 2016 om 10:33
Ik ben geen jong grietje meer, maar ik merk weinig verschil qua aandacht. Nou hoor ik altijd dat ik er veel jonger uitzie dan mijn leeftijd, maar ik zie zelf echt het verschil wel met 20 jaar geleden. Ik voel me gewoon goed over mezelf en dat straal ik blijkbaar uit. Uiterlijk is inderdaad veel meer dan een glad koppie en een strak lijf.
woensdag 31 augustus 2016 om 10:55
woensdag 31 augustus 2016 om 11:37
Voor wat betreft mijn partner (eind 40) maak ik me totaal geen zorgen over bevallige twintigers. Ik denk dat het gevaar, als dat er al zou zijn, meer ligt bij late dertigers. Hij heeft regelmatig stagiaires van rond de 25 en ziet die eerder als leuke kinderen dan als vrouwen Nou ja, en als hij denkt een leukere vrouw te kunnen krijgen, dan moet hij dat vooral proberen.
woensdag 31 augustus 2016 om 12:18
Ik ben zelf al in de menopauze, ben 50 jaar, en ik begrijp je wel. Het is toch afscheid nemen van je jeugd en het vooruitzicht is de ouderdom, om het maar heel zwart/wit te stellen. Maar, ja het is niet anders! Vrouwen verliezen hun vruchtbaarheid. Haren worden grijs en een strak velletje krijgt rimpeltjes. En een oudere vrouw past niet in het plaatje aantrekkelijk voor veel mensen, et cetera. En eigenlijk vind ik het helemaal niet erg. Ik wil niet meer vruchtbaar zijn. Ik wil ook niet eeuwig jong zijn of mooi gevonden worden om mijn uiterlijk. Ik vind jonge mensen heel mooi maar ik heb er vrede mee dat ik dat niet meer ben.
woensdag 31 augustus 2016 om 18:43
Wat een herkenning!!!
Ik bennu 54 en als baby tiener jonge vrouw altijd mooi ggeweest
totdat ik 4 jaar geleden in de overgang kwam
Ookhaarverlies meer rimpels...gezicht valt meerin taille verdwijnt Ja ook ik heb er moeite mee
Kijk wel met weemoed naar fotos van 5 jr geleden. Maar kan er niets aan veranderen Alleen goed voor mezelf zorgen
Het is helaas onomkeerbaar je gaatn nieuwelevensfase in
Ik herken mezelf overigens niet in de verhalen van dertigers die daar nu al last van hebben.. I
Ik bennu 54 en als baby tiener jonge vrouw altijd mooi ggeweest
totdat ik 4 jaar geleden in de overgang kwam
Ookhaarverlies meer rimpels...gezicht valt meerin taille verdwijnt Ja ook ik heb er moeite mee
Kijk wel met weemoed naar fotos van 5 jr geleden. Maar kan er niets aan veranderen Alleen goed voor mezelf zorgen
Het is helaas onomkeerbaar je gaatn nieuwelevensfase in
Ik herken mezelf overigens niet in de verhalen van dertigers die daar nu al last van hebben.. I
woensdag 31 augustus 2016 om 22:36
Ik ben 53 en herken hier zo veel in!
De stemmingswisselingen, de labiliteit, het feit dat alles uitzakt en je steeds harder je best moet doen om de boel een beetje op orde te houden, de slapeloze nachten, het zweten (en dat dat zweet echt stinkt), haarverlies, mijn man die naar meisjes in de leeftijd van onze dochter kijkt, terwijl hij zelf 55 is (dat doet hij nu ietsje minder, nadat ik hem heb verteld dat ik het vervelend vind), de onzekerheid... Ik vind het allemaal echt shit tot de honderdste graad. Ik probeer er maar het beste van te maken. Ik slik nog steeds de pil, dat doe ik al 25 jaar en hou er pas mee op als het echt moet, dus ik heb niet de bloedingsperikelen die velen van jullie hebben. Ik ben als de dood dat ik, als ik ophoud met de pil, dezelfde overgang krijg als mijn moeder. Die was de hel op aarde, voor haar en voor ons.
De stemmingswisselingen, de labiliteit, het feit dat alles uitzakt en je steeds harder je best moet doen om de boel een beetje op orde te houden, de slapeloze nachten, het zweten (en dat dat zweet echt stinkt), haarverlies, mijn man die naar meisjes in de leeftijd van onze dochter kijkt, terwijl hij zelf 55 is (dat doet hij nu ietsje minder, nadat ik hem heb verteld dat ik het vervelend vind), de onzekerheid... Ik vind het allemaal echt shit tot de honderdste graad. Ik probeer er maar het beste van te maken. Ik slik nog steeds de pil, dat doe ik al 25 jaar en hou er pas mee op als het echt moet, dus ik heb niet de bloedingsperikelen die velen van jullie hebben. Ik ben als de dood dat ik, als ik ophoud met de pil, dezelfde overgang krijg als mijn moeder. Die was de hel op aarde, voor haar en voor ons.
