Lijf & Lijn
alle pijlers
Obesitas...ik snap 't niet....of misschien juist wel?
zaterdag 1 augustus 2009 om 13:26
Ik ken persoonlijk geen 1...en dan bedoel ik ook écht geen 1 persoon met overgewicht die niet te veel en/of ongezond eet. Nu ben ik zelf heel erg mager...ik praat oa daarom regelmatig met dikke mensen over dik en dun zijn...ik zeg steeds ik ben in 1e instantie te dun omdat ik te weinig eet en slecht voor mezelf zorg......maar dikke mensen zeggen allemaal (althans degene met wie ik praat) dat het bij hun ligt aan zaken als bv spijsvertering en/of aanleg. Als ik dan zeg dat je van 1 kilo aardappelen nooit meer dan 1 kilo aan kan komen kappen de meeste het gesprek af en sommige worden gewoon echt boos....een enkeling geeft me gelijk maar gebruikt vervolgens wel weer direct termen als aanleg en Obesitas.
Als ik in het woordenboek of bij Wikipedia of waar dan ook kijk bij het woordje Obesitas dan zie ik bv steeds woorden als 'vetzucht' staan....daar hoor ik nooit iemand over....het is ook nooit iets van gedrag en/of gewenning maar altijd een kwaal of aandoening. Qua oplossingen praat ook niemand (althans de mensen met wie ik sprak) over minder en/of gezonder eten...maar wel over zaken als zware diëeten, medicijnen en maagverkleining.
Geloof me ik weet dat onderwerpen als Obesitas maar bv ook Borderline soms gevoelig liggen....ik wil dan ook duidelijk benadrukken dat ik met dit alles absoluut niemand wil kwetsen....ik wil ook niet generaliseren want uiteraard zijn er altijd uitzonderingen op de regel......maar kan iemand mij uitleggen waarom het steeds meer geaccepteerd word dat iemand, die bv verslaafd is aan (ongezond) eten, Obesitas heeft en geholpen moet worden met oa een maagverkleining?...en waarom bv ik, die verslaafd is aan roken, gewoon een slappeling zonder discipline ben die men eigenlijk 't liefst op een rookvrije brandstapel wil gooien? En stel ik was niet verslaafd aan roken maar ik zou lijden aan "Smokitas" oid....zou men mij dan anders gaan bekijken en behandelen?...en zou dat helpen?
Want wat ik me afvraag.....ondanks alle miljarden en miljarden aan euro's die worden uitgegeven aan aandacht, studies, medicatie, therapieën en medische ingrepen groeit 't aantal mensen met Obesitas (net als met Borderline) heel erg snel...de manier hoe we er nu tegenaan kijken en 'bestrijden' werkt dus gewoon niet. Sterker nog ik vind dat we het in de hand werken door oa de verantwoordelijkheid af te schuiven. Als ik zie dat met welvaart juist zaken als Obesitas en Borderline in opmars zijn dan denk ik dat de kern van deze problemen eerder gedrag en gewenning is....en zolang we het beessie niet gewoon eerlijk bij de naam noemen en onze koppen in 't zand steken zal het aantal alleen maar explosief stijgen...ik vind dat je een probleem ook pas echt kan aanpakken nadat je het (h)erkend....wat vind jij?
Als ik in het woordenboek of bij Wikipedia of waar dan ook kijk bij het woordje Obesitas dan zie ik bv steeds woorden als 'vetzucht' staan....daar hoor ik nooit iemand over....het is ook nooit iets van gedrag en/of gewenning maar altijd een kwaal of aandoening. Qua oplossingen praat ook niemand (althans de mensen met wie ik sprak) over minder en/of gezonder eten...maar wel over zaken als zware diëeten, medicijnen en maagverkleining.
Geloof me ik weet dat onderwerpen als Obesitas maar bv ook Borderline soms gevoelig liggen....ik wil dan ook duidelijk benadrukken dat ik met dit alles absoluut niemand wil kwetsen....ik wil ook niet generaliseren want uiteraard zijn er altijd uitzonderingen op de regel......maar kan iemand mij uitleggen waarom het steeds meer geaccepteerd word dat iemand, die bv verslaafd is aan (ongezond) eten, Obesitas heeft en geholpen moet worden met oa een maagverkleining?...en waarom bv ik, die verslaafd is aan roken, gewoon een slappeling zonder discipline ben die men eigenlijk 't liefst op een rookvrije brandstapel wil gooien? En stel ik was niet verslaafd aan roken maar ik zou lijden aan "Smokitas" oid....zou men mij dan anders gaan bekijken en behandelen?...en zou dat helpen?
Want wat ik me afvraag.....ondanks alle miljarden en miljarden aan euro's die worden uitgegeven aan aandacht, studies, medicatie, therapieën en medische ingrepen groeit 't aantal mensen met Obesitas (net als met Borderline) heel erg snel...de manier hoe we er nu tegenaan kijken en 'bestrijden' werkt dus gewoon niet. Sterker nog ik vind dat we het in de hand werken door oa de verantwoordelijkheid af te schuiven. Als ik zie dat met welvaart juist zaken als Obesitas en Borderline in opmars zijn dan denk ik dat de kern van deze problemen eerder gedrag en gewenning is....en zolang we het beessie niet gewoon eerlijk bij de naam noemen en onze koppen in 't zand steken zal het aantal alleen maar explosief stijgen...ik vind dat je een probleem ook pas echt kan aanpakken nadat je het (h)erkend....wat vind jij?
zaterdag 1 augustus 2009 om 14:55
Ik ben ook veel te zwaar en het afvallen lukt me niet (meer). 6 jaar geleden ban ik 30 kilo afgevallen. Door meer te gaan eten en heel veel te sporten, vaak 2x per dan een uur. Ik ben nu twee kinderen verder en het lukt me niet meer om 2x op een dag een uur weg te gaan om te sporten, dus sport ik zo'n 3 keer per week en zwem ik daarnaast 2x per week met de kinderen, doe alles lopend of fietsend en val geen gram af, sterker nog er is het laatste jaar 10 kilo bijgekomen. Volgens de dietiste eet ik structureel veel te weinig en is mijn lichaam gewend aan het bewegingspatroon. Het zal allemaal wel. Ik leef gezond, eet weinig ongezonde dingen (sterker nog ik lust heel erg veel niet), beweeg meer dan genoeg, heb nog nooit een hoge bloeddruk e.d. gehad dus we doen het er maar gewoon mee.
Grappig detail, de enige tijd dat ik wel (rustig aan) afval is als ik zwanger ben of borstvoeding geef, dan heb ik namelijk wel honger, eet meer en dan val ik wel af. Zelfs de eerste maanden na de bevalling als ik veel minder sport.
Maagbandjes en dat soort dingen begin ik niet aan. Ik geloof niet dat dat gezonder voor me zou zijn dan mijn leven zo gezond mogelijk inrichten.
Grappig detail, de enige tijd dat ik wel (rustig aan) afval is als ik zwanger ben of borstvoeding geef, dan heb ik namelijk wel honger, eet meer en dan val ik wel af. Zelfs de eerste maanden na de bevalling als ik veel minder sport.
Maagbandjes en dat soort dingen begin ik niet aan. Ik geloof niet dat dat gezonder voor me zou zijn dan mijn leven zo gezond mogelijk inrichten.
zaterdag 1 augustus 2009 om 15:06
quote:lichtpuntjes schreef op 01 augustus 2009 @ 13:53:
En daarbij, ik ben ook tegen maagverkleiningen.. ik vind dat een beetje een teken van zwakte. Wat iedereen die een beetje zelfdiscipline heeft kan wel afvallen! Ik ben oprecht heel erg benieuwd of je (of andere die deze mening delen) ook zo denkt of anorexiapatienten. Niet eten een teken van zwakte en met een beetje zelfdiscipline komen ze zo weer aan.
En daarbij, ik ben ook tegen maagverkleiningen.. ik vind dat een beetje een teken van zwakte. Wat iedereen die een beetje zelfdiscipline heeft kan wel afvallen! Ik ben oprecht heel erg benieuwd of je (of andere die deze mening delen) ook zo denkt of anorexiapatienten. Niet eten een teken van zwakte en met een beetje zelfdiscipline komen ze zo weer aan.
zaterdag 1 augustus 2009 om 15:17
quote:HaagsLoesje schreef op 01 augustus 2009 @ 15:06:
[...]
Ik ben oprecht heel erg benieuwd of je (of andere die deze mening delen) ook zo denkt of anorexiapatienten. Niet eten een teken van zwakte en met een beetje zelfdiscipline komen ze zo weer aan.Dit is heel wat anders.. Anorexia is een eetstoornis en mensen die dat hebben, hebben daar hulp bij nodig en de mensen die obesitas hebben en een eetstoornis hebben, net zo goed. Maar ik heb het eigenlijk over mensen die obesitas hebben omdat ze elke dag naar de frituur gaan, zakken met chips naar binnen werken etc. zonder dat ze aan een eetstoornis lijden en dan een maagband nemen!! Trouwens mensen die een eetstoornis hebben moeten met dat probleem aangepakt worden en niet met een maagband.
[...]
Ik ben oprecht heel erg benieuwd of je (of andere die deze mening delen) ook zo denkt of anorexiapatienten. Niet eten een teken van zwakte en met een beetje zelfdiscipline komen ze zo weer aan.Dit is heel wat anders.. Anorexia is een eetstoornis en mensen die dat hebben, hebben daar hulp bij nodig en de mensen die obesitas hebben en een eetstoornis hebben, net zo goed. Maar ik heb het eigenlijk over mensen die obesitas hebben omdat ze elke dag naar de frituur gaan, zakken met chips naar binnen werken etc. zonder dat ze aan een eetstoornis lijden en dan een maagband nemen!! Trouwens mensen die een eetstoornis hebben moeten met dat probleem aangepakt worden en niet met een maagband.
zaterdag 1 augustus 2009 om 15:21
quote:Rollergirl schreef op 01 augustus 2009 @ 14:06:
In een reportage op TV gaf een arts aan, dat slechts een heel heel klein percentage van de mensen met overgewicht kunnen zeggen dat het een medische reden heeft. De meeste mensen hebben dus overgewicht doordat ze te veel en niet goed eten
Dit durft ik met gemak te onderschrijven, ik weeg 116 kilo en mag er volgens bmi methode maximaal 79 wegen om een gezond gewicht te hebben. Dat is dus 37 kilo teveel zo even snel gerekend? Die, afgeronde, 40 kilo zit inderdaad niet extra aan mijn lijf om dat ik één of andere medische afwijking heb.
Nu zal ik mij kwetsbaar opstellen, want ik weet dat vele het volgende het etiket 'smoesje' geven en dat raakt mij oprecht.
Alle kilo's heb ik er zelf aangevreten, zonder medische reden heb ik een eetstoornis. Wanneer het niet goed mij gaat probeer ik dat verdriet letterlijk weg te vreten. Voor ik daaraan begin is er geen enkele rationele gedachten die het wint van de drang en het verdriet. Tijdens het vreten proef ik weinig en is het sneller op dan ik had gedacht. Dan besef ik pas dat het verdriet nóg niet weg is en ook niet zomaar wel zal gaan. Mijn enige geluk nu is dat ik ook zo'n 'zwakkeling' ben met een maagbandje. Dit houdt in dat ik tijdens een vreetbui hooguit één reep chocolo óf één zak chips wegvreet wat er voor zorgt dat ik niet nog meer aankomt en gestaag met onsjes zelfs afval (ik woog 133 vóór de maagband).
Het is alleen wel zo dat ook al kan ik niet dezelfde hoeveelheden op, het hele psychische plaatje tussen mijn oren is precies hetzelfde.
Dus ja, elk mondje is door mijn eigen mondje gegaan, maar er komt wel heel veel meer bij kijken dan alleen zelf discipline. Mijn moraal is dat náást een medische reden, ook wel degelijk een hele goede psychische redenen zijn die niet vallen onder eigen schuld dikke bult.
(Overigens het ik eindelijk erkenning dat ik wel degelijk depressief ben en niet zomaar 'even' wat minder lekker in mijn vel. Ik heb enorme masker gefabriceerd tijdens het opgroeien (zolang speelt het al!) waardoor mensen mijn klachten altijd minder erg inschatten dan ze zijn. Ik zit nu eindelijk in een traject waar mijn depressiviteit in combinatie met mijn eetstoornis wordt aangepakt).
In een reportage op TV gaf een arts aan, dat slechts een heel heel klein percentage van de mensen met overgewicht kunnen zeggen dat het een medische reden heeft. De meeste mensen hebben dus overgewicht doordat ze te veel en niet goed eten
Dit durft ik met gemak te onderschrijven, ik weeg 116 kilo en mag er volgens bmi methode maximaal 79 wegen om een gezond gewicht te hebben. Dat is dus 37 kilo teveel zo even snel gerekend? Die, afgeronde, 40 kilo zit inderdaad niet extra aan mijn lijf om dat ik één of andere medische afwijking heb.
Nu zal ik mij kwetsbaar opstellen, want ik weet dat vele het volgende het etiket 'smoesje' geven en dat raakt mij oprecht.
Alle kilo's heb ik er zelf aangevreten, zonder medische reden heb ik een eetstoornis. Wanneer het niet goed mij gaat probeer ik dat verdriet letterlijk weg te vreten. Voor ik daaraan begin is er geen enkele rationele gedachten die het wint van de drang en het verdriet. Tijdens het vreten proef ik weinig en is het sneller op dan ik had gedacht. Dan besef ik pas dat het verdriet nóg niet weg is en ook niet zomaar wel zal gaan. Mijn enige geluk nu is dat ik ook zo'n 'zwakkeling' ben met een maagbandje. Dit houdt in dat ik tijdens een vreetbui hooguit één reep chocolo óf één zak chips wegvreet wat er voor zorgt dat ik niet nog meer aankomt en gestaag met onsjes zelfs afval (ik woog 133 vóór de maagband).
Het is alleen wel zo dat ook al kan ik niet dezelfde hoeveelheden op, het hele psychische plaatje tussen mijn oren is precies hetzelfde.
Dus ja, elk mondje is door mijn eigen mondje gegaan, maar er komt wel heel veel meer bij kijken dan alleen zelf discipline. Mijn moraal is dat náást een medische reden, ook wel degelijk een hele goede psychische redenen zijn die niet vallen onder eigen schuld dikke bult.
(Overigens het ik eindelijk erkenning dat ik wel degelijk depressief ben en niet zomaar 'even' wat minder lekker in mijn vel. Ik heb enorme masker gefabriceerd tijdens het opgroeien (zolang speelt het al!) waardoor mensen mijn klachten altijd minder erg inschatten dan ze zijn. Ik zit nu eindelijk in een traject waar mijn depressiviteit in combinatie met mijn eetstoornis wordt aangepakt).
zaterdag 1 augustus 2009 om 15:26
quote:Funkeken schreef op 01 augustus 2009 @ 13:26:
Nu ben ik zelf heel erg mager...ik praat oa daarom regelmatig met dikke mensen over dik en dun zijn...
Omdat jij mager bent praat je dus graag met andere mensen over dik en dun zijn.
Wat nou als je dik was? Praatte je dan net zo graag over dat onderwerp?
Kun je je voorstellen dat er mensen zijn die niet op dat soort gesprekken zitten te wachten?
Het klinkt hetzelfde als ik zou zeggen 'Ik ben kerngezond en praat daarom graag met zieke mensen over gezond en ziek zijn'.
Het lijkt erop dat jij met andere mensen praat over dik zijn, zodat je zelf een beter gevoel krijgt.
Nu ben ik zelf heel erg mager...ik praat oa daarom regelmatig met dikke mensen over dik en dun zijn...
Omdat jij mager bent praat je dus graag met andere mensen over dik en dun zijn.
Wat nou als je dik was? Praatte je dan net zo graag over dat onderwerp?
Kun je je voorstellen dat er mensen zijn die niet op dat soort gesprekken zitten te wachten?
Het klinkt hetzelfde als ik zou zeggen 'Ik ben kerngezond en praat daarom graag met zieke mensen over gezond en ziek zijn'.
Het lijkt erop dat jij met andere mensen praat over dik zijn, zodat je zelf een beter gevoel krijgt.
zaterdag 1 augustus 2009 om 15:30
quote:lichtpuntjes schreef op 01 augustus 2009 @ 15:17:
[...]
Dit is heel wat anders.. Anorexia is een eetstoornis en mensen die dat hebben, hebben daar hulp bij nodig en de mensen die obesitas hebben en een eetstoornis hebben, net zo goed. Maar ik heb het eigenlijk over mensen die obesitas hebben omdat ze elke dag naar de frituur gaan, zakken met chips naar binnen werken etc. zonder dat ze aan een eetstoornis lijden en dan een maagband nemen!! Trouwens mensen die een eetstoornis hebben moeten met dat probleem aangepakt worden en niet met een maagband.
Hoe weet jij dan dat die mensen dit doen omdat zich lekker vol willen vreten en makkelijk op gewicht blijven doormiddel van een maagbandje of dat achter dit gevreet een eetstoornis schuilt?
Dat jij er wellicht een aantal kent en dit niet goed keurt OK, maar persoonlijk komt het op mij over alsof het gros, of i.i.g. heel veel mensen met een maagbandje het hiervoor doen.
Overigens 'krijg' je zo'n bandje niet zomaar.
[...]
Dit is heel wat anders.. Anorexia is een eetstoornis en mensen die dat hebben, hebben daar hulp bij nodig en de mensen die obesitas hebben en een eetstoornis hebben, net zo goed. Maar ik heb het eigenlijk over mensen die obesitas hebben omdat ze elke dag naar de frituur gaan, zakken met chips naar binnen werken etc. zonder dat ze aan een eetstoornis lijden en dan een maagband nemen!! Trouwens mensen die een eetstoornis hebben moeten met dat probleem aangepakt worden en niet met een maagband.
Hoe weet jij dan dat die mensen dit doen omdat zich lekker vol willen vreten en makkelijk op gewicht blijven doormiddel van een maagbandje of dat achter dit gevreet een eetstoornis schuilt?
Dat jij er wellicht een aantal kent en dit niet goed keurt OK, maar persoonlijk komt het op mij over alsof het gros, of i.i.g. heel veel mensen met een maagbandje het hiervoor doen.
Overigens 'krijg' je zo'n bandje niet zomaar.
zaterdag 1 augustus 2009 om 15:35
quote:HaagsLoesje schreef op 01 augustus 2009 @ 15:30:
[...]
Hoe weet jij dan dat die mensen dit doen omdat zich lekker vol willen vreten en makkelijk op gewicht blijven doormiddel van een maagbandje of dat achter dit gevreet een eetstoornis schuilt?
Dat jij er wellicht een aantal kent en dit niet goed keurt OK, maar persoonlijk komt het op mij over alsof het gros, of i.i.g. heel veel mensen met een maagbandje het hiervoor doen.
Overigens 'krijg' je zo'n bandje niet zomaar.Ik geef alleen maar mijn mening mbt dit onderwerp en heb het dan ook alleen maar over de mensen in mijn nabije omgeving, verder ben ik geen deskundige op dit gebied.
[...]
Hoe weet jij dan dat die mensen dit doen omdat zich lekker vol willen vreten en makkelijk op gewicht blijven doormiddel van een maagbandje of dat achter dit gevreet een eetstoornis schuilt?
Dat jij er wellicht een aantal kent en dit niet goed keurt OK, maar persoonlijk komt het op mij over alsof het gros, of i.i.g. heel veel mensen met een maagbandje het hiervoor doen.
Overigens 'krijg' je zo'n bandje niet zomaar.Ik geef alleen maar mijn mening mbt dit onderwerp en heb het dan ook alleen maar over de mensen in mijn nabije omgeving, verder ben ik geen deskundige op dit gebied.
zaterdag 1 augustus 2009 om 15:35
quote:Funkeken schreef op 01 augustus 2009 @ 13:26:
maar kan iemand mij uitleggen waarom het steeds meer geaccepteerd word dat iemand, die bv verslaafd is aan (ongezond) eten, Obesitas heeft en geholpen moet worden met oa een maagverkleining?...en waarom bv ik, die verslaafd is aan roken, gewoon een slappeling zonder discipline ben die men eigenlijk 't liefst op een rookvrije brandstapel wil gooien? En stel ik was niet verslaafd aan roken maar ik zou lijden aan "Smokitas" oid....zou men mij dan anders gaan bekijken en behandelen?...en zou dat helpen?
Dit is absoluut niet waar.
Als jij longkanker krijgt doordat je rookt word je gewoon geholpen hoor door artsen. Dan krijg jij een behandeling om de kanker tegen te gaan.
DUs dit klopt niet.
maar kan iemand mij uitleggen waarom het steeds meer geaccepteerd word dat iemand, die bv verslaafd is aan (ongezond) eten, Obesitas heeft en geholpen moet worden met oa een maagverkleining?...en waarom bv ik, die verslaafd is aan roken, gewoon een slappeling zonder discipline ben die men eigenlijk 't liefst op een rookvrije brandstapel wil gooien? En stel ik was niet verslaafd aan roken maar ik zou lijden aan "Smokitas" oid....zou men mij dan anders gaan bekijken en behandelen?...en zou dat helpen?
Dit is absoluut niet waar.
Als jij longkanker krijgt doordat je rookt word je gewoon geholpen hoor door artsen. Dan krijg jij een behandeling om de kanker tegen te gaan.
DUs dit klopt niet.
zaterdag 1 augustus 2009 om 15:39
quote:lichtpuntjes schreef op 01 augustus 2009 @ 15:36:
En ik denk ook dat een eetstoornis eerst moeten worden aangepakt, alvorens een maagband wordt geplaatst. Anders blijft het probleem er altijd
Het kan ook samen.
Een eetstoornis los je niet zomaar even op. Dat kan jaren duren, áls het al op te lossen is. En als het is opgelost, dan is die maagband niet meer nodig natuurlijk, dan kan iemand het op eigen kracht.
En ik denk ook dat een eetstoornis eerst moeten worden aangepakt, alvorens een maagband wordt geplaatst. Anders blijft het probleem er altijd
Het kan ook samen.
Een eetstoornis los je niet zomaar even op. Dat kan jaren duren, áls het al op te lossen is. En als het is opgelost, dan is die maagband niet meer nodig natuurlijk, dan kan iemand het op eigen kracht.
zaterdag 1 augustus 2009 om 15:42
zaterdag 1 augustus 2009 om 15:44
quote:shining schreef op 01 augustus 2009 @ 15:42:
Ja, dat is een eetstoornis Melpomene.Maar die hebben dus heel veel mensen dan. Kijk hier maar naar de afvaltopics bijvoorbeeld:zo veel erbij, zo veel eraf. Maar er zijn weinig mensen die in staat zijn een bepaalde cirkel te doorbreken, en te kiezen voor een blijvend gezonde levensstijl. Toch denk ik, dat ze dat zelf géén eetstoornis noemen. Er wordt vaak nogal vergoelijkend gedaan over 'wat extra kilo's'.
Ja, dat is een eetstoornis Melpomene.Maar die hebben dus heel veel mensen dan. Kijk hier maar naar de afvaltopics bijvoorbeeld:zo veel erbij, zo veel eraf. Maar er zijn weinig mensen die in staat zijn een bepaalde cirkel te doorbreken, en te kiezen voor een blijvend gezonde levensstijl. Toch denk ik, dat ze dat zelf géén eetstoornis noemen. Er wordt vaak nogal vergoelijkend gedaan over 'wat extra kilo's'.
zaterdag 1 augustus 2009 om 15:46
quote:Melpomene schreef op 01 augustus 2009 @ 15:44:
[...]
Maar die hebben dus heel veel mensen dan. Kijk hier maar naar de afvaltopics bijvoorbeeld:zo veel erbij, zo veel eraf. Maar er zijn weinig mensen die in staat zijn een bepaalde cirkel te doorbreken, en te kiezen voor een blijvend gezonde levensstijl. Toch denk ik, dat ze dat zelf géén eetstoornis noemen. Er wordt vaak nogal vergoelijkend gedaan over 'wat extra kilo's'.
Hoe noem jij het dan?
Als je niet kunt stoppen, dan ben je verslaafd. Net als bij alcohol en roken. Die mensen kunnen ook niet stoppen. Waarom is het één wel geaccepteerd en het ander niet?
[...]
Maar die hebben dus heel veel mensen dan. Kijk hier maar naar de afvaltopics bijvoorbeeld:zo veel erbij, zo veel eraf. Maar er zijn weinig mensen die in staat zijn een bepaalde cirkel te doorbreken, en te kiezen voor een blijvend gezonde levensstijl. Toch denk ik, dat ze dat zelf géén eetstoornis noemen. Er wordt vaak nogal vergoelijkend gedaan over 'wat extra kilo's'.
Hoe noem jij het dan?
Als je niet kunt stoppen, dan ben je verslaafd. Net als bij alcohol en roken. Die mensen kunnen ook niet stoppen. Waarom is het één wel geaccepteerd en het ander niet?
zaterdag 1 augustus 2009 om 15:46
quote:Melpomene schreef op 01 augustus 2009 @ 15:41:
Wat is een eetstoornis dan precies?
Als je structureel te veel eet, en daar niet mee kan stoppen, en daarmee je zelf schaadt? Is dat een eetstoornis?
Ik vraag het me gewoon af.Ja, kort gezegd, maar achter het 'en daar niet mee kan stoppen' schuilt een heleboel leed.
Wat is een eetstoornis dan precies?
Als je structureel te veel eet, en daar niet mee kan stoppen, en daarmee je zelf schaadt? Is dat een eetstoornis?
Ik vraag het me gewoon af.Ja, kort gezegd, maar achter het 'en daar niet mee kan stoppen' schuilt een heleboel leed.
zaterdag 1 augustus 2009 om 15:51
quote:HaagsLoesje schreef op 01 augustus 2009 @ 15:21:
[...]
Dit durft ik met gemak te onderschrijven, ik weeg 116 kilo en mag er volgens bmi methode maximaal 79 wegen om een gezond gewicht te hebben. Dat is dus 37 kilo teveel zo even snel gerekend? Die, afgeronde, 40 kilo zit inderdaad niet extra aan mijn lijf om dat ik één of andere medische afwijking heb.
Wat ik moeilijk te begrijpen vind is het volgende. Een gewichtstoename van veertig kilo gaat in kleine stapjes. Onderweg naar die veertig kilo word je echter steeds opnieuw geconfronteerd met het feit dat je kleding te klein wordt, dat je sneller buiten adem raakt, dat je conditie achteruit holt, dat je misschien je veters niet meer kunt strikken... Hoe kan het dat iemand pas actie onderneemt als het eenmaal geëscaleerd is en niet al na de eerste vier kilo?
[...]
Dit durft ik met gemak te onderschrijven, ik weeg 116 kilo en mag er volgens bmi methode maximaal 79 wegen om een gezond gewicht te hebben. Dat is dus 37 kilo teveel zo even snel gerekend? Die, afgeronde, 40 kilo zit inderdaad niet extra aan mijn lijf om dat ik één of andere medische afwijking heb.
Wat ik moeilijk te begrijpen vind is het volgende. Een gewichtstoename van veertig kilo gaat in kleine stapjes. Onderweg naar die veertig kilo word je echter steeds opnieuw geconfronteerd met het feit dat je kleding te klein wordt, dat je sneller buiten adem raakt, dat je conditie achteruit holt, dat je misschien je veters niet meer kunt strikken... Hoe kan het dat iemand pas actie onderneemt als het eenmaal geëscaleerd is en niet al na de eerste vier kilo?
zaterdag 1 augustus 2009 om 15:55
quote:lichtpuntjes schreef op 01 augustus 2009 @ 15:35:
[...]
Ik geef alleen maar mijn mening mbt dit onderwerp en heb het dan ook alleen maar over de mensen in mijn nabije omgeving, verder ben ik geen deskundige op dit gebied."En daarbij, ik ben ook tegen maagverkleiningen.. ik vind dat een beetje een teken van zwakte. Wat iedereen die een beetje zelfdiscipline heeft kan wel afvallen! Ik ken een paar mensen die hebben een maagband gekregen en nog eten ze heel ongezond, maarja ze kunnen nu eenmaal niet meer eten dan vroeger en dus vallen ze toch af."
Je mening is jouw mening en daar doe ik verder niets aan af. Bovenstaande heb jij op de eerste pagina gezegd. Daar haal je inderdaad alleen je nabije omgeving aan, maar verbind er wél een algemene mening aanvast.
Met het onderstreepte trek je het wel degelijk breder dan alleen je nabije omgeving.
[...]
Ik geef alleen maar mijn mening mbt dit onderwerp en heb het dan ook alleen maar over de mensen in mijn nabije omgeving, verder ben ik geen deskundige op dit gebied."En daarbij, ik ben ook tegen maagverkleiningen.. ik vind dat een beetje een teken van zwakte. Wat iedereen die een beetje zelfdiscipline heeft kan wel afvallen! Ik ken een paar mensen die hebben een maagband gekregen en nog eten ze heel ongezond, maarja ze kunnen nu eenmaal niet meer eten dan vroeger en dus vallen ze toch af."
Je mening is jouw mening en daar doe ik verder niets aan af. Bovenstaande heb jij op de eerste pagina gezegd. Daar haal je inderdaad alleen je nabije omgeving aan, maar verbind er wél een algemene mening aanvast.
Met het onderstreepte trek je het wel degelijk breder dan alleen je nabije omgeving.
zaterdag 1 augustus 2009 om 15:57
quote:shining schreef op 01 augustus 2009 @ 15:46:
[...]
Hoe noem jij het dan?
Als je niet kunt stoppen, dan ben je verslaafd. Net als bij alcohol en roken. Die mensen kunnen ook niet stoppen. Waarom is het één wel geaccepteerd en het ander niet?
Ik noem het niets, eigenlijk.
Wat is er dan wel en niet geaccepteerd? Ik denk dat mensen iets misschien minder gemakkelijk herkennen als een stoornis. Roken is slecht, dat is bekend, en stoppen is moeilijk. Alcohol idem. Maar ik denk dat heel veel 'overeters' zelf niet willen accepteren dat ze een stoornis hebben.
Ik ken nogal wat rokers die nogal laatdunkend doen over dikke mensen. Dat vind ik heel raar. Ik vind het een niet minder erg of erger dan het andere.
[...]
Hoe noem jij het dan?
Als je niet kunt stoppen, dan ben je verslaafd. Net als bij alcohol en roken. Die mensen kunnen ook niet stoppen. Waarom is het één wel geaccepteerd en het ander niet?
Ik noem het niets, eigenlijk.
Wat is er dan wel en niet geaccepteerd? Ik denk dat mensen iets misschien minder gemakkelijk herkennen als een stoornis. Roken is slecht, dat is bekend, en stoppen is moeilijk. Alcohol idem. Maar ik denk dat heel veel 'overeters' zelf niet willen accepteren dat ze een stoornis hebben.
Ik ken nogal wat rokers die nogal laatdunkend doen over dikke mensen. Dat vind ik heel raar. Ik vind het een niet minder erg of erger dan het andere.
zaterdag 1 augustus 2009 om 15:59
quote:wuiles schreef op 01 augustus 2009 @ 15:51:
[...]
Wat ik moeilijk te begrijpen vind is het volgende. Een gewichtstoename van veertig kilo gaat in kleine stapjes. Onderweg naar die veertig kilo word je echter steeds opnieuw geconfronteerd met het feit dat je kleding te klein wordt, dat je sneller buiten adem raakt, dat je conditie achteruit holt, dat je misschien je veters niet meer kunt strikken... Hoe kan het dat iemand pas actie onderneemt als het eenmaal geëscaleerd is en niet al na de eerste vier kilo?
Ik kan natuurlijk nu alleen voor mijzelf spreken. Die eerste vier kilo waren er bij mij al voor mijn tiende aan... Tegen de tijd dat het bij mij was geëscaleerd is, was ik nog geen 18... Oorzaak en gevolg.
Het gevolg is inmiddels iets wat ik zelf op moet lossen, gelukkig met profesionele hulp
Daarmee leg ik absoluut geen schuld bij mijn jeugd, maar het is wel zoals het is.
[...]
Wat ik moeilijk te begrijpen vind is het volgende. Een gewichtstoename van veertig kilo gaat in kleine stapjes. Onderweg naar die veertig kilo word je echter steeds opnieuw geconfronteerd met het feit dat je kleding te klein wordt, dat je sneller buiten adem raakt, dat je conditie achteruit holt, dat je misschien je veters niet meer kunt strikken... Hoe kan het dat iemand pas actie onderneemt als het eenmaal geëscaleerd is en niet al na de eerste vier kilo?
Ik kan natuurlijk nu alleen voor mijzelf spreken. Die eerste vier kilo waren er bij mij al voor mijn tiende aan... Tegen de tijd dat het bij mij was geëscaleerd is, was ik nog geen 18... Oorzaak en gevolg.
Het gevolg is inmiddels iets wat ik zelf op moet lossen, gelukkig met profesionele hulp
Daarmee leg ik absoluut geen schuld bij mijn jeugd, maar het is wel zoals het is.
zaterdag 1 augustus 2009 om 15:59
quote:HaagsLoesje schreef op 01 augustus 2009 @ 15:55:
[...]
"En daarbij, ik ben ook tegen maagverkleiningen.. ik vind dat een beetje een teken van zwakte. Wat iedereen die een beetje zelfdiscipline heeft kan wel afvallen! Ik ken een paar mensen die hebben een maagband gekregen en nog eten ze heel ongezond, maarja ze kunnen nu eenmaal niet meer eten dan vroeger en dus vallen ze toch af."
Je mening is jouw mening en daar doe ik verder niets aan af. Bovenstaande heb jij op de eerste pagina gezegd. Daar haal je inderdaad alleen je nabije omgeving aan, maar verbind er wél een algemene mening aanvast.
Met het onderstreepte trek je het wel degelijk breder dan alleen je nabije omgeving.Ja het is misschien een beetje kort door de bocht gezegd, vooral ook omdat ik naar mezelf kijk. Het was in ieder geval niet mijn bedoeling om je (of iemand anders) te kwetsen.
[...]
"En daarbij, ik ben ook tegen maagverkleiningen.. ik vind dat een beetje een teken van zwakte. Wat iedereen die een beetje zelfdiscipline heeft kan wel afvallen! Ik ken een paar mensen die hebben een maagband gekregen en nog eten ze heel ongezond, maarja ze kunnen nu eenmaal niet meer eten dan vroeger en dus vallen ze toch af."
Je mening is jouw mening en daar doe ik verder niets aan af. Bovenstaande heb jij op de eerste pagina gezegd. Daar haal je inderdaad alleen je nabije omgeving aan, maar verbind er wél een algemene mening aanvast.
Met het onderstreepte trek je het wel degelijk breder dan alleen je nabije omgeving.Ja het is misschien een beetje kort door de bocht gezegd, vooral ook omdat ik naar mezelf kijk. Het was in ieder geval niet mijn bedoeling om je (of iemand anders) te kwetsen.
zaterdag 1 augustus 2009 om 16:02
