Lijf & Lijn
alle pijlers
Obesitas...ik snap 't niet....of misschien juist wel?
zaterdag 1 augustus 2009 om 13:26
Ik ken persoonlijk geen 1...en dan bedoel ik ook écht geen 1 persoon met overgewicht die niet te veel en/of ongezond eet. Nu ben ik zelf heel erg mager...ik praat oa daarom regelmatig met dikke mensen over dik en dun zijn...ik zeg steeds ik ben in 1e instantie te dun omdat ik te weinig eet en slecht voor mezelf zorg......maar dikke mensen zeggen allemaal (althans degene met wie ik praat) dat het bij hun ligt aan zaken als bv spijsvertering en/of aanleg. Als ik dan zeg dat je van 1 kilo aardappelen nooit meer dan 1 kilo aan kan komen kappen de meeste het gesprek af en sommige worden gewoon echt boos....een enkeling geeft me gelijk maar gebruikt vervolgens wel weer direct termen als aanleg en Obesitas.
Als ik in het woordenboek of bij Wikipedia of waar dan ook kijk bij het woordje Obesitas dan zie ik bv steeds woorden als 'vetzucht' staan....daar hoor ik nooit iemand over....het is ook nooit iets van gedrag en/of gewenning maar altijd een kwaal of aandoening. Qua oplossingen praat ook niemand (althans de mensen met wie ik sprak) over minder en/of gezonder eten...maar wel over zaken als zware diëeten, medicijnen en maagverkleining.
Geloof me ik weet dat onderwerpen als Obesitas maar bv ook Borderline soms gevoelig liggen....ik wil dan ook duidelijk benadrukken dat ik met dit alles absoluut niemand wil kwetsen....ik wil ook niet generaliseren want uiteraard zijn er altijd uitzonderingen op de regel......maar kan iemand mij uitleggen waarom het steeds meer geaccepteerd word dat iemand, die bv verslaafd is aan (ongezond) eten, Obesitas heeft en geholpen moet worden met oa een maagverkleining?...en waarom bv ik, die verslaafd is aan roken, gewoon een slappeling zonder discipline ben die men eigenlijk 't liefst op een rookvrije brandstapel wil gooien? En stel ik was niet verslaafd aan roken maar ik zou lijden aan "Smokitas" oid....zou men mij dan anders gaan bekijken en behandelen?...en zou dat helpen?
Want wat ik me afvraag.....ondanks alle miljarden en miljarden aan euro's die worden uitgegeven aan aandacht, studies, medicatie, therapieën en medische ingrepen groeit 't aantal mensen met Obesitas (net als met Borderline) heel erg snel...de manier hoe we er nu tegenaan kijken en 'bestrijden' werkt dus gewoon niet. Sterker nog ik vind dat we het in de hand werken door oa de verantwoordelijkheid af te schuiven. Als ik zie dat met welvaart juist zaken als Obesitas en Borderline in opmars zijn dan denk ik dat de kern van deze problemen eerder gedrag en gewenning is....en zolang we het beessie niet gewoon eerlijk bij de naam noemen en onze koppen in 't zand steken zal het aantal alleen maar explosief stijgen...ik vind dat je een probleem ook pas echt kan aanpakken nadat je het (h)erkend....wat vind jij?
Als ik in het woordenboek of bij Wikipedia of waar dan ook kijk bij het woordje Obesitas dan zie ik bv steeds woorden als 'vetzucht' staan....daar hoor ik nooit iemand over....het is ook nooit iets van gedrag en/of gewenning maar altijd een kwaal of aandoening. Qua oplossingen praat ook niemand (althans de mensen met wie ik sprak) over minder en/of gezonder eten...maar wel over zaken als zware diëeten, medicijnen en maagverkleining.
Geloof me ik weet dat onderwerpen als Obesitas maar bv ook Borderline soms gevoelig liggen....ik wil dan ook duidelijk benadrukken dat ik met dit alles absoluut niemand wil kwetsen....ik wil ook niet generaliseren want uiteraard zijn er altijd uitzonderingen op de regel......maar kan iemand mij uitleggen waarom het steeds meer geaccepteerd word dat iemand, die bv verslaafd is aan (ongezond) eten, Obesitas heeft en geholpen moet worden met oa een maagverkleining?...en waarom bv ik, die verslaafd is aan roken, gewoon een slappeling zonder discipline ben die men eigenlijk 't liefst op een rookvrije brandstapel wil gooien? En stel ik was niet verslaafd aan roken maar ik zou lijden aan "Smokitas" oid....zou men mij dan anders gaan bekijken en behandelen?...en zou dat helpen?
Want wat ik me afvraag.....ondanks alle miljarden en miljarden aan euro's die worden uitgegeven aan aandacht, studies, medicatie, therapieën en medische ingrepen groeit 't aantal mensen met Obesitas (net als met Borderline) heel erg snel...de manier hoe we er nu tegenaan kijken en 'bestrijden' werkt dus gewoon niet. Sterker nog ik vind dat we het in de hand werken door oa de verantwoordelijkheid af te schuiven. Als ik zie dat met welvaart juist zaken als Obesitas en Borderline in opmars zijn dan denk ik dat de kern van deze problemen eerder gedrag en gewenning is....en zolang we het beessie niet gewoon eerlijk bij de naam noemen en onze koppen in 't zand steken zal het aantal alleen maar explosief stijgen...ik vind dat je een probleem ook pas echt kan aanpakken nadat je het (h)erkend....wat vind jij?
zaterdag 1 augustus 2009 om 16:46
quote:HaagsLoesje schreef op 01 augustus 2009 @ 16:41:
[...]
Ik neem aan dat je mijn antwoord ook gelezen hebt. Ik ben er namelijk van overtuigd dat ik niet de enige ben waar het al in de kindertijd verkeerd gaat.Niet zo brommen. Ik heb die zinnen gequote uit een andere reactie en niet zelf bedacht. En ja, ik heb je antwoord gelezen. Het verklaart nog niet het feit dat sommigen op latere leeftijd, soms forse hoeveelheden, gewicht verliezen om vervolgens weer aan te komen.
[...]
Ik neem aan dat je mijn antwoord ook gelezen hebt. Ik ben er namelijk van overtuigd dat ik niet de enige ben waar het al in de kindertijd verkeerd gaat.Niet zo brommen. Ik heb die zinnen gequote uit een andere reactie en niet zelf bedacht. En ja, ik heb je antwoord gelezen. Het verklaart nog niet het feit dat sommigen op latere leeftijd, soms forse hoeveelheden, gewicht verliezen om vervolgens weer aan te komen.
zaterdag 1 augustus 2009 om 16:47
quote:Maeijken schreef op 01 augustus 2009 @ 16:42:
Je hebt een eetstoornis als je eten voor iets anders gebruikt dan waar het voor bedoeld is. Of als je niet meer weet hoe je normaal met voedsel om moet gaan.
Bijv controle bij anorexia
Troosting bij binge eating
etc.
Weet je wat ik bijna ironische vind. Ik kan mij 'troosten' met chocola, chips, slagroom, toetjes, noem al het ongezonde maar op. Maar geniet ik van wat ik eet, het echt lekker vinden? Neuhhh.
Wanneer ik dat wel kan, wanneer ik heel bewust een alisonboterham met een vleugje margarine en een plakje heerlijke belegen/oude kaas er op. Héérlijk! Maar dát geeft dan weer geen surrogaat troost.
Je hebt een eetstoornis als je eten voor iets anders gebruikt dan waar het voor bedoeld is. Of als je niet meer weet hoe je normaal met voedsel om moet gaan.
Bijv controle bij anorexia
Troosting bij binge eating
etc.
Weet je wat ik bijna ironische vind. Ik kan mij 'troosten' met chocola, chips, slagroom, toetjes, noem al het ongezonde maar op. Maar geniet ik van wat ik eet, het echt lekker vinden? Neuhhh.
Wanneer ik dat wel kan, wanneer ik heel bewust een alisonboterham met een vleugje margarine en een plakje heerlijke belegen/oude kaas er op. Héérlijk! Maar dát geeft dan weer geen surrogaat troost.
zaterdag 1 augustus 2009 om 16:50
quote:wuiles schreef op 01 augustus 2009 @ 16:46:
[...]
Niet zo brommen. Ik heb die zinnen gequote uit een andere reactie en niet zelf bedacht. En ja, ik heb je antwoord gelezen. Het verklaart nog niet het feit dat sommigen op latere leeftijd, soms forse hoeveelheden, gewicht verliezen om vervolgens weer aan te komen.Ik brom niet Wuiles, ik stel je een vraag en geef daar aanvulling op. En het kwam op mij over alsof je het niet gelezen had omdat je exact dezelfde vraag nog eens stelde.
[...]
Niet zo brommen. Ik heb die zinnen gequote uit een andere reactie en niet zelf bedacht. En ja, ik heb je antwoord gelezen. Het verklaart nog niet het feit dat sommigen op latere leeftijd, soms forse hoeveelheden, gewicht verliezen om vervolgens weer aan te komen.Ik brom niet Wuiles, ik stel je een vraag en geef daar aanvulling op. En het kwam op mij over alsof je het niet gelezen had omdat je exact dezelfde vraag nog eens stelde.
zaterdag 1 augustus 2009 om 16:51
Hmmm. Ja mee eens, zelfs met pillen die je eetlust doen toenemen is het nog steeds je eigen 'schuld' (klinkt wat zwaar). Ik heb dat ook gehad (en dan heb ik het niet over vochtvasthoudende medicamenten he) en dacht de hele dag aan eten, de hele dag, ik droomde van boterhammen met lekker boter erop en kaas, eerlijk waar. Ik kwam 7 kilo aan zo ongeveer (vanaf 52 kilo, dus da's veel). Toen ben ik gaan afvallen en na anderhalf week ging die eetobsessie weg (hoewel ik nog die pillen slikte, nu niet meer godzijdank). Anderhalf week maar. Anderhalf, da's zo weinig. Maar anyways Wuiles, ik merkte inderdaad dat mijn buik begon uit te steken en ik kon een kort spijkerbroekje niet meer aan want mijn buik en benen waren dikker geworden. En het eten was niet genoeg, ik at zo 12 boterhammen achter elkaar. (was trouwens Zyprexa 20mg)
Ja, je doet het zelf. Dat is niet slecht, of goed, hoewel, als jij het zelf doet kun je het ook zelf aanpakken dus in die zin is het goed. Het wordt m.i. vergoeilijkt ja, wat Melpomene ook al zei. Bourgondisch zijn klinkt sophisticated en levensgenieterig, op calorieen letten klinkt al snel obsessief en zeurderig. Er is genoeg negatiefs te lezen/horen over dikke mensen, maar vrouwenbladen o.a. vergoelijken overgewicht door af te geven op 'die dunne ongezellige soepstengels' af te zeiken.
Je bent afhankelijk van eten, dus het is een van de lastigste verslavingen. Je moet minderen met iets, maar je kan er niet geheel mee stoppen als je niet dood wil. En daarbij moet je meestal bewegen, iets waar mensen zich ook niet altijd prettig bij voelen, helemaal als ze te dik zijn en naar hun idee opvallen tussen 'al die afgetrainde mensen in de sportschool.'
Maar je zal me nooit horen zeggen als iemand verzucht 'shit, ik pas niet meer in die jurk' dat het gvd haar eigen schuld is. Want ik hoop ook op enige compassie als ik longkanker krijg door het roken. Wel zou ik diegene -mits verzoekje van- proberen te wijzen op hoe het probleem aan te pakken. Dik zijn is eigenlijk in 99% van de gevallen een keuze. Verslaafd zijn is een keuze. En ik ben dus vrijwillig verslaafd. Maar niet aan eten, dat dan niet.
*overigens borderline heb je of niet, daar ga je niet van genezen, en da's dan geen keuze, wel hoe je ermee omgaat
Ja, je doet het zelf. Dat is niet slecht, of goed, hoewel, als jij het zelf doet kun je het ook zelf aanpakken dus in die zin is het goed. Het wordt m.i. vergoeilijkt ja, wat Melpomene ook al zei. Bourgondisch zijn klinkt sophisticated en levensgenieterig, op calorieen letten klinkt al snel obsessief en zeurderig. Er is genoeg negatiefs te lezen/horen over dikke mensen, maar vrouwenbladen o.a. vergoelijken overgewicht door af te geven op 'die dunne ongezellige soepstengels' af te zeiken.
Je bent afhankelijk van eten, dus het is een van de lastigste verslavingen. Je moet minderen met iets, maar je kan er niet geheel mee stoppen als je niet dood wil. En daarbij moet je meestal bewegen, iets waar mensen zich ook niet altijd prettig bij voelen, helemaal als ze te dik zijn en naar hun idee opvallen tussen 'al die afgetrainde mensen in de sportschool.'
Maar je zal me nooit horen zeggen als iemand verzucht 'shit, ik pas niet meer in die jurk' dat het gvd haar eigen schuld is. Want ik hoop ook op enige compassie als ik longkanker krijg door het roken. Wel zou ik diegene -mits verzoekje van- proberen te wijzen op hoe het probleem aan te pakken. Dik zijn is eigenlijk in 99% van de gevallen een keuze. Verslaafd zijn is een keuze. En ik ben dus vrijwillig verslaafd. Maar niet aan eten, dat dan niet.
*overigens borderline heb je of niet, daar ga je niet van genezen, en da's dan geen keuze, wel hoe je ermee omgaat
zaterdag 1 augustus 2009 om 16:52
zaterdag 1 augustus 2009 om 16:52
quote:Zamirah schreef op 01 augustus 2009 @ 16:48:
Komt dat niet een beetje doordat je hele spijsvertering door de war raakt van dat aankomen en afvallen en vice versa? Dat kan toch nooit goed zijn?
Hoe meer je aan de lijn doet, hoe meer je lijf het op wil sparen heb ik wel eens gehoord.Klopt, door al die strenge en compleet belachelijke diëten, zoals bijv SB en aankomen/afvallen help je je stofwisseling helemaal naar de maan.
Komt dat niet een beetje doordat je hele spijsvertering door de war raakt van dat aankomen en afvallen en vice versa? Dat kan toch nooit goed zijn?
Hoe meer je aan de lijn doet, hoe meer je lijf het op wil sparen heb ik wel eens gehoord.Klopt, door al die strenge en compleet belachelijke diëten, zoals bijv SB en aankomen/afvallen help je je stofwisseling helemaal naar de maan.
If you want to tell people the truth, make them laugh, otherwise they`ll kill you
zaterdag 1 augustus 2009 om 16:53
quote:chicatjoe schreef op 01 augustus 2009 @ 16:52:
bij binge eating bijvoorbeeld,
Door het jezelf vol eten , krijg je een voldaan gevoel, en daarna het ontspannen gevoel.
je kent het wel dat, mensen in slaap vallen na het eten.
Dus het geeft ontspanning.
Anorexia is controle dwang, en die komen ook in een soort roes van het niet eten.Precies. Dat is een erkende eetstoornis.
bij binge eating bijvoorbeeld,
Door het jezelf vol eten , krijg je een voldaan gevoel, en daarna het ontspannen gevoel.
je kent het wel dat, mensen in slaap vallen na het eten.
Dus het geeft ontspanning.
Anorexia is controle dwang, en die komen ook in een soort roes van het niet eten.Precies. Dat is een erkende eetstoornis.
zaterdag 1 augustus 2009 om 16:53
quote:Zamirah schreef op 01 augustus 2009 @ 16:48:
Komt dat niet een beetje doordat je hele spijsvertering door de war raakt van dat aankomen en afvallen en vice versa? Dat kan toch nooit goed zijn?
Hoe meer je aan de lijn doet, hoe meer je lijf het op wil sparen heb ik wel eens gehoord.Ik denk het wel ja. Voordat ik een maagbandje had kon ik eten voor 10 (letterlijk!) en nog niet een vol gevoel hebben. Ik denk dat dát inderdaad komt door jaren overeten waardoor mijn spijsvertering vergald is en dat is inderdaad niet goed.
Komt dat niet een beetje doordat je hele spijsvertering door de war raakt van dat aankomen en afvallen en vice versa? Dat kan toch nooit goed zijn?
Hoe meer je aan de lijn doet, hoe meer je lijf het op wil sparen heb ik wel eens gehoord.Ik denk het wel ja. Voordat ik een maagbandje had kon ik eten voor 10 (letterlijk!) en nog niet een vol gevoel hebben. Ik denk dat dát inderdaad komt door jaren overeten waardoor mijn spijsvertering vergald is en dat is inderdaad niet goed.
zaterdag 1 augustus 2009 om 16:54
quote:HaagsLoesje schreef op 01 augustus 2009 @ 16:50:
[...]
Ik brom niet Wuiles, ik stel je een vraag en geef daar aanvulling op. En het kwam op mij over alsof je het niet gelezen had omdat je exact dezelfde vraag nog eens stelde.
Fijn.
Als je, zoals jij te kennen gaf, zwaarlijvig je pubertijd uitkomt dan is er geen sprake van ineens veertig kilo aankomen. Deze andere forummer bschreef een andere situatie, namelijk één waarbij zij als volwassene twintig kilo was afgevallen, vervolgens tien kilo aankwam en "ineens" een grotere maat bleek te hebben. Dat vond ik een goede aanleiding de vraag nog eens te stellen.
[...]
Ik brom niet Wuiles, ik stel je een vraag en geef daar aanvulling op. En het kwam op mij over alsof je het niet gelezen had omdat je exact dezelfde vraag nog eens stelde.
Fijn.
Als je, zoals jij te kennen gaf, zwaarlijvig je pubertijd uitkomt dan is er geen sprake van ineens veertig kilo aankomen. Deze andere forummer bschreef een andere situatie, namelijk één waarbij zij als volwassene twintig kilo was afgevallen, vervolgens tien kilo aankwam en "ineens" een grotere maat bleek te hebben. Dat vond ik een goede aanleiding de vraag nog eens te stellen.
zaterdag 1 augustus 2009 om 16:55
Ben het wel eens met TO.
Ik ben zelf ook te zwaar, dat ligt gewoon aan mezelf.
Maar als ik andere zware mensen hoor, dan ligt het nooit aan hunzelf, maar altijd aan een ziekte, medicijnen, stofwisseling of erfelijke aanleg.
Ik heb pas gelezen dat er is onderzocht dat er maar bij 3 of 4% van de te dikke mensen een medische oorzaak is.
De rest eet te veel, of eet de verkeerde producten, en beweegt te weinig.
Ik ben zelf ook te zwaar, dat ligt gewoon aan mezelf.
Maar als ik andere zware mensen hoor, dan ligt het nooit aan hunzelf, maar altijd aan een ziekte, medicijnen, stofwisseling of erfelijke aanleg.
Ik heb pas gelezen dat er is onderzocht dat er maar bij 3 of 4% van de te dikke mensen een medische oorzaak is.
De rest eet te veel, of eet de verkeerde producten, en beweegt te weinig.
zaterdag 1 augustus 2009 om 16:55
quote:HaagsLoesje schreef op 01 augustus 2009 @ 16:47:
[...]
Weet je wat ik bijna ironische vind. Ik kan mij 'troosten' met chocola, chips, slagroom, toetjes, noem al het ongezonde maar op. Maar geniet ik van wat ik eet, het echt lekker vinden? Neuhhh.
Wanneer ik dat wel kan, wanneer ik heel bewust een alisonboterham met een vleugje margarine en een plakje heerlijke belegen/oude kaas er op. Héérlijk! Maar dát geeft dan weer geen surrogaat troost.Dit HaagsLoesje, vind ik een kenmerk van een stoornis. En weet je welke? Zelfbeschadiging, zelfhaat. Je geeft aan dat het per se iets ongezonds moet zijn en je geniet meer van die lekkere bruine boterham (ik ook trouwens, mjammie). Je beschadigt bewust je lijf, je straft jezelf. Bewust. Alleen zie je dat effect niet meteen, je voelt het wellicht wel (stoelgang, misselijkheid etc. op fysisch vlak, schuldgevoel en zwakte op psychisch vlak). Net hetzelfde met een mes in je arm zetten, alleen met een andere uitwerking, en geaccepteerder door de goegemeente (en dat is juist misschien nefast, omdat je het dan ook voor jezelf vergoeilijkt).
[...]
Weet je wat ik bijna ironische vind. Ik kan mij 'troosten' met chocola, chips, slagroom, toetjes, noem al het ongezonde maar op. Maar geniet ik van wat ik eet, het echt lekker vinden? Neuhhh.
Wanneer ik dat wel kan, wanneer ik heel bewust een alisonboterham met een vleugje margarine en een plakje heerlijke belegen/oude kaas er op. Héérlijk! Maar dát geeft dan weer geen surrogaat troost.Dit HaagsLoesje, vind ik een kenmerk van een stoornis. En weet je welke? Zelfbeschadiging, zelfhaat. Je geeft aan dat het per se iets ongezonds moet zijn en je geniet meer van die lekkere bruine boterham (ik ook trouwens, mjammie). Je beschadigt bewust je lijf, je straft jezelf. Bewust. Alleen zie je dat effect niet meteen, je voelt het wellicht wel (stoelgang, misselijkheid etc. op fysisch vlak, schuldgevoel en zwakte op psychisch vlak). Net hetzelfde met een mes in je arm zetten, alleen met een andere uitwerking, en geaccepteerder door de goegemeente (en dat is juist misschien nefast, omdat je het dan ook voor jezelf vergoeilijkt).
zaterdag 1 augustus 2009 om 16:59
quote:Digitalis schreef op 01 augustus 2009 @ 16:55:
[...]
Dit HaagsLoesje, vind ik een kenmerk van een stoornis. En weet je welke? Zelfbeschadiging, zelfhaat. Je geeft aan dat het per se iets ongezonds moet zijn en je geniet meer van die lekkere bruine boterham (ik ook trouwens, mjammie). Je beschadigt bewust je lijf, je straft jezelf. Bewust. Alleen zie je dat effect niet meteen, je voelt het wellicht wel (stoelgang, misselijkheid etc. op fysisch vlak, schuldgevoel en zwakte op psychisch vlak). Net hetzelfde met een mes in je arm zetten, alleen met een andere uitwerking, en geaccepteerder door de goegemeente (en dat is juist misschien nefast, omdat je het dan ook voor jezelf vergoeilijkt).
Hier ben ik het wel mee eens.
Daarom is het ook zo belangrijk psychisch alles op orde te krijgen voordat je met andere dingen gaat beginnen.
Dan zal het pas echt lukken, namelijk.
[...]
Dit HaagsLoesje, vind ik een kenmerk van een stoornis. En weet je welke? Zelfbeschadiging, zelfhaat. Je geeft aan dat het per se iets ongezonds moet zijn en je geniet meer van die lekkere bruine boterham (ik ook trouwens, mjammie). Je beschadigt bewust je lijf, je straft jezelf. Bewust. Alleen zie je dat effect niet meteen, je voelt het wellicht wel (stoelgang, misselijkheid etc. op fysisch vlak, schuldgevoel en zwakte op psychisch vlak). Net hetzelfde met een mes in je arm zetten, alleen met een andere uitwerking, en geaccepteerder door de goegemeente (en dat is juist misschien nefast, omdat je het dan ook voor jezelf vergoeilijkt).
Hier ben ik het wel mee eens.
Daarom is het ook zo belangrijk psychisch alles op orde te krijgen voordat je met andere dingen gaat beginnen.
Dan zal het pas echt lukken, namelijk.
zaterdag 1 augustus 2009 om 17:01
quote:Digitalis schreef op 01 augustus 2009 @ 16:55:
[...]
Dit HaagsLoesje, vind ik een kenmerk van een stoornis. En weet je welke? Zelfbeschadiging, zelfhaat. Je geeft aan dat het per se iets ongezonds moet zijn en je geniet meer van die lekkere bruine boterham (ik ook trouwens, mjammie). Je beschadigt bewust je lijf, je straft jezelf. Bewust. Alleen zie je dat effect niet meteen, je voelt het wellicht wel (stoelgang, misselijkheid etc. op fysisch vlak, schuldgevoel en zwakte op psychisch vlak). Net hetzelfde met een mes in je arm zetten, alleen met een andere uitwerking, en geaccepteerder door de goegemeente (en dat is juist misschien nefast, omdat je het dan ook voor jezelf vergoeilijkt).Pfff, dat komt wel heel dichtbij
[...]
Dit HaagsLoesje, vind ik een kenmerk van een stoornis. En weet je welke? Zelfbeschadiging, zelfhaat. Je geeft aan dat het per se iets ongezonds moet zijn en je geniet meer van die lekkere bruine boterham (ik ook trouwens, mjammie). Je beschadigt bewust je lijf, je straft jezelf. Bewust. Alleen zie je dat effect niet meteen, je voelt het wellicht wel (stoelgang, misselijkheid etc. op fysisch vlak, schuldgevoel en zwakte op psychisch vlak). Net hetzelfde met een mes in je arm zetten, alleen met een andere uitwerking, en geaccepteerder door de goegemeente (en dat is juist misschien nefast, omdat je het dan ook voor jezelf vergoeilijkt).Pfff, dat komt wel heel dichtbij
zaterdag 1 augustus 2009 om 17:04
quote:chicatjoe schreef op 01 augustus 2009 @ 16:59:
[...]
Hier ben ik het wel mee eens.
Daarom is het ook zo belangrijk psychisch alles op orde te krijgen voordat je met andere dingen gaat beginnen.
Dan zal het pas echt lukken, namelijk.Ik ben toch wel heel blij dat ik het in combinatie kan doen met maagbandje, aan het eind van de rit van 'alles op orde krijgen' kan ik zomaar 150+ wegen. Nu blijf ik i.i.g. stabiel en val ik mondjes maat af.
[...]
Hier ben ik het wel mee eens.
Daarom is het ook zo belangrijk psychisch alles op orde te krijgen voordat je met andere dingen gaat beginnen.
Dan zal het pas echt lukken, namelijk.Ik ben toch wel heel blij dat ik het in combinatie kan doen met maagbandje, aan het eind van de rit van 'alles op orde krijgen' kan ik zomaar 150+ wegen. Nu blijf ik i.i.g. stabiel en val ik mondjes maat af.
zaterdag 1 augustus 2009 om 17:07
quote:Digitalis schreef op 01 augustus 2009 @ 16:55:
[...]
Dit HaagsLoesje, vind ik een kenmerk van een stoornis. En weet je welke? Zelfbeschadiging, zelfhaat. Je geeft aan dat het per se iets ongezonds moet zijn en je geniet meer van die lekkere bruine boterham (ik ook trouwens, mjammie). Je beschadigt bewust je lijf, je straft jezelf. Bewust. Alleen zie je dat effect niet meteen, je voelt het wellicht wel (stoelgang, misselijkheid etc. op fysisch vlak, schuldgevoel en zwakte op psychisch vlak). Net hetzelfde met een mes in je arm zetten, alleen met een andere uitwerking, en geaccepteerder door de goegemeente (en dat is juist misschien nefast, omdat je het dan ook voor jezelf vergoeilijkt).
heb hier niets meer aan toe te voegen
[...]
Dit HaagsLoesje, vind ik een kenmerk van een stoornis. En weet je welke? Zelfbeschadiging, zelfhaat. Je geeft aan dat het per se iets ongezonds moet zijn en je geniet meer van die lekkere bruine boterham (ik ook trouwens, mjammie). Je beschadigt bewust je lijf, je straft jezelf. Bewust. Alleen zie je dat effect niet meteen, je voelt het wellicht wel (stoelgang, misselijkheid etc. op fysisch vlak, schuldgevoel en zwakte op psychisch vlak). Net hetzelfde met een mes in je arm zetten, alleen met een andere uitwerking, en geaccepteerder door de goegemeente (en dat is juist misschien nefast, omdat je het dan ook voor jezelf vergoeilijkt).
heb hier niets meer aan toe te voegen
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
zaterdag 1 augustus 2009 om 17:09
