Lijf & Lijn
alle pijlers
Taboe: Slank zijn maar toch je overtollige vetjes weg
maandag 8 september 2008 om 22:04
Zo nu en dan krijg ik het gevoel dat slanke vrouwen niet mogen zeggen dat ze ontevreden zijn over hun lichaam.
Vroeger kon ik alles eten wat ik wilde, geen grammetje vet kwam eraan. Tot een paar jaar geleden. Ongemerkt begonnen her en der wat vetjes te komen. Een jaar geleden had zich een heus blubje gevormd op m'n buik. Voor mij een vreselijke blub! Voor anderen waarschijnlijk een blub waar ze van zouden dromen.
Ik was niet meer tevreden met mijn lichaam, het idee dat ik met dit buikje in mijn bikini zou lopen.... op naar de sportschool dus!
Om mij heen hoorde ik dan vaak mensen zeggen dat ik me niet moest aanstellen, "want je hebt al zo'n mooi figuurtje".
Ik durf het gewoon bijna niet meer te vertellen! Dat is toch ook raar?
Zijn er meer vrouwen die zulke reacties in hun omgeving ervaren?
Vroeger kon ik alles eten wat ik wilde, geen grammetje vet kwam eraan. Tot een paar jaar geleden. Ongemerkt begonnen her en der wat vetjes te komen. Een jaar geleden had zich een heus blubje gevormd op m'n buik. Voor mij een vreselijke blub! Voor anderen waarschijnlijk een blub waar ze van zouden dromen.
Ik was niet meer tevreden met mijn lichaam, het idee dat ik met dit buikje in mijn bikini zou lopen.... op naar de sportschool dus!
Om mij heen hoorde ik dan vaak mensen zeggen dat ik me niet moest aanstellen, "want je hebt al zo'n mooi figuurtje".
Ik durf het gewoon bijna niet meer te vertellen! Dat is toch ook raar?
Zijn er meer vrouwen die zulke reacties in hun omgeving ervaren?
maandag 15 september 2008 om 19:14
Ik krijg ook regelmatig commentaar op wat ik eet en hoeveel ik eet. Ben sowieso niet zo'n grote eter en houd niet van zoet (behalve chocolade) en snack niet echt. Zit niet in mijn systeem. Verder houd ik van sporten en bewegen, omdat ik dat nodig heb om mijn energie kwijt te kunnen en me daarna heerlijk voel. Niet speciaal voor mijn lichaam.
En deels is het ook bouw. Ik heb vriendinnen met kinderen die nog steeds maat 34 hebben en vriendinnen met kinderen die maat 44 hebben. En bij hun speelt bouw en aanleg ook een rol. Maar ik snap niet zo goed dat iemand veel aankomt en ergens onderweg niet voelt uit te dijen. Maar misschien is dat omdat ikzelf niet zo'n snoeper ben.
En deels is het ook bouw. Ik heb vriendinnen met kinderen die nog steeds maat 34 hebben en vriendinnen met kinderen die maat 44 hebben. En bij hun speelt bouw en aanleg ook een rol. Maar ik snap niet zo goed dat iemand veel aankomt en ergens onderweg niet voelt uit te dijen. Maar misschien is dat omdat ikzelf niet zo'n snoeper ben.
maandag 15 september 2008 om 19:58
quote:Dzjannke schreef op 15 september 2008 @ 17:04:
Herkenbaar die sportschool situatie. Een keer riep een vrouw dwars door de sportschool naar me dat ik niet zo hard moest sporten want er mocht bij mij toch echt niets af!
Hallo wie bepaalt dat? Wie zegt dat ik sport om af te vallen? Later thuis schoten natuurlijk alle "goede" reacties me te binnen maar ter plekke was even perplex en wist niet wat ik moest zeggen.Lees het nu pas.Ik verbaas me soms erover waar sommigen zich mee bemoeien.Je hebt toch ook het recht om een goede conditie te hebben.Raar dat mensen altijd denken dat mensen alleen maar sporten om af te vallen.Bij mij zei een tijdje geleden een colega,zelf wat dikker,tegen mij dat ze mij erg breed en gespierd vond worden en dat passt niet bij een vrouw.Maar ik ben juist blij dat ik zo strak in mijn vel zit en heb echt niet maat-Michelin-poppetje.Pas nog gewoon in maat 40/42 bij 1.75 en dat is gewoon normaal.Maar goed,beter laten kletsen!
Herkenbaar die sportschool situatie. Een keer riep een vrouw dwars door de sportschool naar me dat ik niet zo hard moest sporten want er mocht bij mij toch echt niets af!
Hallo wie bepaalt dat? Wie zegt dat ik sport om af te vallen? Later thuis schoten natuurlijk alle "goede" reacties me te binnen maar ter plekke was even perplex en wist niet wat ik moest zeggen.Lees het nu pas.Ik verbaas me soms erover waar sommigen zich mee bemoeien.Je hebt toch ook het recht om een goede conditie te hebben.Raar dat mensen altijd denken dat mensen alleen maar sporten om af te vallen.Bij mij zei een tijdje geleden een colega,zelf wat dikker,tegen mij dat ze mij erg breed en gespierd vond worden en dat passt niet bij een vrouw.Maar ik ben juist blij dat ik zo strak in mijn vel zit en heb echt niet maat-Michelin-poppetje.Pas nog gewoon in maat 40/42 bij 1.75 en dat is gewoon normaal.Maar goed,beter laten kletsen!
maandag 15 september 2008 om 20:01
quote:lindy schreef op 15 september 2008 @ 18:38:
Ik vind het een stúk gezonder om je -een beetje- zorgen te maken over wat vetrollen als je nog niet obese bent, dan te wachten tot je dat wel bent. Want je bent natuurlijk niet van de ene op de andere dag 100 plus kilo. Ik zag het ook in dat Dikke vrouwen en mode topic; daar werden mensen met zeg maat 44 zo'n beetje gesommeerd om zich er niet mee te bemoeien. Tja....Dat heb ik dus ook meegemaakt bij dit topic een paar maanden geleden,precies dit(heb maat 40/42 bij 1.75) en dat ik het niet zou begrijpen etc...Heb dan wel nooit meegemaakt wat het betekent om maat 50 te hebben maar beschik dus wel degelijk over inlevingsvermogen.Inmiddels maak ik me er niet meer druk om.Er zijn zat andere onderwerpen.
Ik vind het een stúk gezonder om je -een beetje- zorgen te maken over wat vetrollen als je nog niet obese bent, dan te wachten tot je dat wel bent. Want je bent natuurlijk niet van de ene op de andere dag 100 plus kilo. Ik zag het ook in dat Dikke vrouwen en mode topic; daar werden mensen met zeg maat 44 zo'n beetje gesommeerd om zich er niet mee te bemoeien. Tja....Dat heb ik dus ook meegemaakt bij dit topic een paar maanden geleden,precies dit(heb maat 40/42 bij 1.75) en dat ik het niet zou begrijpen etc...Heb dan wel nooit meegemaakt wat het betekent om maat 50 te hebben maar beschik dus wel degelijk over inlevingsvermogen.Inmiddels maak ik me er niet meer druk om.Er zijn zat andere onderwerpen.
maandag 15 september 2008 om 21:52
quote:Marahbloem schreef op 15 september 2008 @ 19:14:
Maar ik snap niet zo goed dat iemand veel aankomt en ergens onderweg niet voelt uit te dijen. Maar misschien is dat omdat ikzelf niet zo'n snoeper ben.
Niet voelt uit te dijen? Weet je, ik heb geeneens zin om weer uit te leggen hoe je lichaam ineens op hol kan slaan en je in een aantal weken tijd 14 kilo aan kan komen (dat is hier ook offtopic), maar dat soort dingen gebeurt. Net zoals er mensen zijn die heel slank zijn en bij een verkoudheid zomaar 3 kilo kwijtraken. Als zij zeggen dat dat zo is, wie ben ik dan om te zeggen "dat zo iemand onderweg niet voelt mager te worden".
Ik heb al eerder in dit topic gezegd dat ik best goed begrijp dat je als slanke den kunt balen van je blubje, ook al heb ik zelf maat 46. Maar uit dit soort uitspraken blijkt dat óók slanke dennen soms erg vanuit hun eigen referentiekader denken (aankomen=het niet aanvoelen=snoeper zijn).
Het ís nu eenmaal zo dat mensen erg hun eigen ervaringen als maatstaf nemen. Dat zie ik iedereen, dik en dun, hier doen. Het kost steeds moeite om begrip op te brengen dat andermans situatie écht fundamenteel anders kan zijn.
Zo'n opmerking als "Ah, gelukkig wordt deze topic inmiddels overheerst door slanke dames." vind ik dan ook een beetje lullig. Waarom kun je dan niet zeggen "begripvolle dames"? Is het niet voldoende als je je kunt inleven in het probleem, moet je per se slank zijn om mee te mogen praten?
Eigenlijk vind ik de posting van Absolute Einstein van vanmiddag dan nog het meest wijs.
Maar ik snap niet zo goed dat iemand veel aankomt en ergens onderweg niet voelt uit te dijen. Maar misschien is dat omdat ikzelf niet zo'n snoeper ben.
Niet voelt uit te dijen? Weet je, ik heb geeneens zin om weer uit te leggen hoe je lichaam ineens op hol kan slaan en je in een aantal weken tijd 14 kilo aan kan komen (dat is hier ook offtopic), maar dat soort dingen gebeurt. Net zoals er mensen zijn die heel slank zijn en bij een verkoudheid zomaar 3 kilo kwijtraken. Als zij zeggen dat dat zo is, wie ben ik dan om te zeggen "dat zo iemand onderweg niet voelt mager te worden".
Ik heb al eerder in dit topic gezegd dat ik best goed begrijp dat je als slanke den kunt balen van je blubje, ook al heb ik zelf maat 46. Maar uit dit soort uitspraken blijkt dat óók slanke dennen soms erg vanuit hun eigen referentiekader denken (aankomen=het niet aanvoelen=snoeper zijn).
Het ís nu eenmaal zo dat mensen erg hun eigen ervaringen als maatstaf nemen. Dat zie ik iedereen, dik en dun, hier doen. Het kost steeds moeite om begrip op te brengen dat andermans situatie écht fundamenteel anders kan zijn.
Zo'n opmerking als "Ah, gelukkig wordt deze topic inmiddels overheerst door slanke dames." vind ik dan ook een beetje lullig. Waarom kun je dan niet zeggen "begripvolle dames"? Is het niet voldoende als je je kunt inleven in het probleem, moet je per se slank zijn om mee te mogen praten?
Eigenlijk vind ik de posting van Absolute Einstein van vanmiddag dan nog het meest wijs.
maandag 15 september 2008 om 22:24
Ik snap echt wel hoe jij je voelt.
Ben heel blij dat ik inmiddels sowieso al 13 kg afgevallen ben, maar er zit nu toch weer 3 kg bij waar ik graag weer vanaf wil. Maar niemand schijnt dat normaal te vinden, want 'ik ben toch al zo slank'.
Gewoon maar niets van aantrekken, als jij je er niet prettig bij voelt, dan moet je er vooral wat aan doen
Ben heel blij dat ik inmiddels sowieso al 13 kg afgevallen ben, maar er zit nu toch weer 3 kg bij waar ik graag weer vanaf wil. Maar niemand schijnt dat normaal te vinden, want 'ik ben toch al zo slank'.
Gewoon maar niets van aantrekken, als jij je er niet prettig bij voelt, dan moet je er vooral wat aan doen
dinsdag 16 september 2008 om 09:19
Ja, maar ik (als dikkeblubberdame) zeg dus dat het goed is dat je op gewicht wilt blijven, dat het ZONDE is dat je vanwege één blubbertje niet in bikini naar het strand durft. Dán heb een verkeerd zelfbeeld en dán doe je jezelf onnodig verdriet.
Waar je als dikkeblubberdame dan weer tegenaanloopt als je een dame tegenkomt die het zo moeilijk heeft met haar dikke buik in maatje 36 en tegen jou zegt "ja, maar jij bent hartstike slank!!" in maat 40. Waar héb je het dan nog over, denk ik dan, als je mij al slank vindt, wat ben je zelf dan???
Waar je als dikkeblubberdame dan weer tegenaanloopt als je een dame tegenkomt die het zo moeilijk heeft met haar dikke buik in maatje 36 en tegen jou zegt "ja, maar jij bent hartstike slank!!" in maat 40. Waar héb je het dan nog over, denk ik dan, als je mij al slank vindt, wat ben je zelf dan???
Later is nu
dinsdag 16 september 2008 om 09:20
Ik snap trouwens dan weer niet dat mensen, dik of dun, zomaar opmerkingen krijgen van anderen in sportscholen of vanwege sporten ofzo. Maar dat zal wel komen doordat ik vind dat een ieder moet doen wat ie fijn vindt, alleen dus niet dat je jezelf met een slank lichaam een complex aanpraat en niet meer in bikini durft, vanwege een 'buik'.
Later is nu
dinsdag 16 september 2008 om 09:41
Digi, heb precies dezelfde maten als jij. Weeg trouwens 48 kg, toevallig dit weekend gewogen, want doe ik bijna nooit.
Ben 1.68. Voordat ik een kind kreeg woog ik 45, daarna een tijdje 50 gewogen maar als ik veel stress heb vliegen de kilo's eraf. En het duurt jaren voordat ik er wat kilo's bij heb.
Het gaat erom dat je graag iets wilt (afvallen of aankomen) wat gewoon niet makkelijk lukt. Dat is frustrerend. Net zoals afvallen moeite kost, kost aankomen ook moeite. Ik eet graag gezond, dus om maar fastfood te gaan eten gaat tegen mijn principes in. Vind mijn gezondheid belangrijker, ook al zou ik meer mogen wegen. Inmiddels weet ik dat ik nooit boven die 50 uit zal komen (tot dusverre) dus accepteer ik het en antwoord ik beleefd op vragen als wanneer word jij dikker? Dit was serieus de eerse vraag van een collega, nadat ik een tijd thuis had gezeten...
Ik ben nu boven de 30 en bij mij gaan dingen ook uitzakken, mara dat gelooft niemand. Ik wil ook graag een strakke(re) buik, geen lovehandles of hangbillen. Dus om erger te voorkomen doe ik er wat aan. Ik ga sporten, voor mijn gezondheid en om in beweging te blijven. Je lichaam verandert toch naarmate je ouder word, maar als je al je hele leven maat 34 hebt en ineens is het 36, dan is dat toch even slikken. De verbazing, dat het toch kan. En de blijdschap, omdat ik nooit leuke broeken kon vinden met die dunne beentjes. Het gaat niet om de maten, maar om hoe het eruitziet. Als ik hier mijn maten noem, weet je nog niks. Ik heb de mazzel dat alles in verhouding is, maar zou enorm graag dikkere benen willen hebben. Maar als ik fastfood zou gaan eten, komt het er op de buik bij, net zoals bij iedereen. Dus, ook slanke vrouwen hebben zo hun frustraties. En cellulitis. Echt waar (ik word uitgelachen als ik het zeg, totdat ze het zien).
Ben 1.68. Voordat ik een kind kreeg woog ik 45, daarna een tijdje 50 gewogen maar als ik veel stress heb vliegen de kilo's eraf. En het duurt jaren voordat ik er wat kilo's bij heb.
Het gaat erom dat je graag iets wilt (afvallen of aankomen) wat gewoon niet makkelijk lukt. Dat is frustrerend. Net zoals afvallen moeite kost, kost aankomen ook moeite. Ik eet graag gezond, dus om maar fastfood te gaan eten gaat tegen mijn principes in. Vind mijn gezondheid belangrijker, ook al zou ik meer mogen wegen. Inmiddels weet ik dat ik nooit boven die 50 uit zal komen (tot dusverre) dus accepteer ik het en antwoord ik beleefd op vragen als wanneer word jij dikker? Dit was serieus de eerse vraag van een collega, nadat ik een tijd thuis had gezeten...
Ik ben nu boven de 30 en bij mij gaan dingen ook uitzakken, mara dat gelooft niemand. Ik wil ook graag een strakke(re) buik, geen lovehandles of hangbillen. Dus om erger te voorkomen doe ik er wat aan. Ik ga sporten, voor mijn gezondheid en om in beweging te blijven. Je lichaam verandert toch naarmate je ouder word, maar als je al je hele leven maat 34 hebt en ineens is het 36, dan is dat toch even slikken. De verbazing, dat het toch kan. En de blijdschap, omdat ik nooit leuke broeken kon vinden met die dunne beentjes. Het gaat niet om de maten, maar om hoe het eruitziet. Als ik hier mijn maten noem, weet je nog niks. Ik heb de mazzel dat alles in verhouding is, maar zou enorm graag dikkere benen willen hebben. Maar als ik fastfood zou gaan eten, komt het er op de buik bij, net zoals bij iedereen. Dus, ook slanke vrouwen hebben zo hun frustraties. En cellulitis. Echt waar (ik word uitgelachen als ik het zeg, totdat ze het zien).
dinsdag 16 september 2008 om 10:16
dinsdag 16 september 2008 om 11:33
quote:dreamer schreef op 16 september 2008 @ 10:16:
Ik begreep dat zo'n 80% van de vrouwen cellulitus heeft, Julus. Dus uiteraard hebben slanke vrouwen dat ook, want niet 80% van de vrouwen is dik, toch?
't Wordt tijd dat cellulitus als vrouwelijk gezien gaat worden, ipv dat vrouwen hierover een complex aangepraat wordt. Ach, rughaar is ook erg mannelijk. Maar er zijn toch veel mannen die er een complex over hebben. (en vrouwen die er ruiterlijk voor uit komen dat ze het niet mooi vinden)
Ik begreep dat zo'n 80% van de vrouwen cellulitus heeft, Julus. Dus uiteraard hebben slanke vrouwen dat ook, want niet 80% van de vrouwen is dik, toch?
't Wordt tijd dat cellulitus als vrouwelijk gezien gaat worden, ipv dat vrouwen hierover een complex aangepraat wordt. Ach, rughaar is ook erg mannelijk. Maar er zijn toch veel mannen die er een complex over hebben. (en vrouwen die er ruiterlijk voor uit komen dat ze het niet mooi vinden)
dinsdag 16 september 2008 om 12:07
quote:Julus schreef op 16 september 2008 @ 09:41:
Digi, heb precies dezelfde maten als jij. Weeg trouwens 48 kg, toevallig dit weekend gewogen, want doe ik bijna nooit.
Ben 1.68. Voordat ik een kind kreeg woog ik 45, daarna een tijdje 50 gewogen maar als ik veel stress heb vliegen de kilo's eraf. En het duurt jaren voordat ik er wat kilo's bij heb.
Het gaat erom dat je graag iets wilt (afvallen of aankomen) wat gewoon niet makkelijk lukt. Dat is frustrerend. Net zoals afvallen moeite kost, kost aankomen ook moeite. Ik eet graag gezond, dus om maar fastfood te gaan eten gaat tegen mijn principes in. Vind mijn gezondheid belangrijker, ook al zou ik meer mogen wegen. Inmiddels weet ik dat ik nooit boven die 50 uit zal komen (tot dusverre) dus accepteer ik het en antwoord ik beleefd op vragen als wanneer word jij dikker? Dit was serieus de eerse vraag van een collega, nadat ik een tijd thuis had gezeten...
Ik ben nu boven de 30 en bij mij gaan dingen ook uitzakken, mara dat gelooft niemand. Ik wil ook graag een strakke(re) buik, geen lovehandles of hangbillen. Dus om erger te voorkomen doe ik er wat aan. Ik ga sporten, voor mijn gezondheid en om in beweging te blijven. Je lichaam verandert toch naarmate je ouder word, maar als je al je hele leven maat 34 hebt en ineens is het 36, dan is dat toch even slikken. De verbazing, dat het toch kan. En de blijdschap, omdat ik nooit leuke broeken kon vinden met die dunne beentjes. Het gaat niet om de maten, maar om hoe het eruitziet. Als ik hier mijn maten noem, weet je nog niks. Ik heb de mazzel dat alles in verhouding is, maar zou enorm graag dikkere benen willen hebben. Maar als ik fastfood zou gaan eten, komt het er op de buik bij, net zoals bij iedereen. Dus, ook slanke vrouwen hebben zo hun frustraties. En cellulitis. Echt waar (ik word uitgelachen als ik het zeg, totdat ze het zien).
Oh je hebt dezelfde maten? Grappig. Ik weeg 5 kilo meer trouwens en ben 1.70. Ik heb 46 kilo gewogen en dat zag er echt niet uit. Wel een heeeerrrlijke platte buik, maar ook een ingevallen gezicht en magere armen en benen. Ik heb ook gewoon cellulitis (wel minimaal) hoor. Dikkere benen hoef ik niet, mijn benen zijn erg mooi vind ik. Maar mijn armen zijn net luciferhoutjes. Het nadeel is inderdaad dat als je aankomt, dat het dan eerder op de buik is. Dus dan heb ik maar dunne armen. Mijn vader maakte me uit voor Auschwitz-model toen ik 46 kilo woog en dwong me te vreten als een bezetene. Was ik niet echt beledigd door, want ik zag ook wel dat ik erg mager was.
Ik houd altijd mijn buik in als ik in bikini loop. Ik vind een bolle buik gewoon niet mooi. Zeker niet als je voor de rest erg slank bent. Overigens heb ik voor broeken maat 38 (gelooft ook niemand), aangezien maat 36 niet over mijn heupen komt. Heb ik wel weer een probleem bij mijn middel, maar mijn benen zijn ook nog eens erg lang en heb voor de lengte ook maat 38 nodig. Broeken kopen vind ik ook echt een horror, maar topjes ruk ik zo van het rek af zonder te passen.
Digi, heb precies dezelfde maten als jij. Weeg trouwens 48 kg, toevallig dit weekend gewogen, want doe ik bijna nooit.
Ben 1.68. Voordat ik een kind kreeg woog ik 45, daarna een tijdje 50 gewogen maar als ik veel stress heb vliegen de kilo's eraf. En het duurt jaren voordat ik er wat kilo's bij heb.
Het gaat erom dat je graag iets wilt (afvallen of aankomen) wat gewoon niet makkelijk lukt. Dat is frustrerend. Net zoals afvallen moeite kost, kost aankomen ook moeite. Ik eet graag gezond, dus om maar fastfood te gaan eten gaat tegen mijn principes in. Vind mijn gezondheid belangrijker, ook al zou ik meer mogen wegen. Inmiddels weet ik dat ik nooit boven die 50 uit zal komen (tot dusverre) dus accepteer ik het en antwoord ik beleefd op vragen als wanneer word jij dikker? Dit was serieus de eerse vraag van een collega, nadat ik een tijd thuis had gezeten...
Ik ben nu boven de 30 en bij mij gaan dingen ook uitzakken, mara dat gelooft niemand. Ik wil ook graag een strakke(re) buik, geen lovehandles of hangbillen. Dus om erger te voorkomen doe ik er wat aan. Ik ga sporten, voor mijn gezondheid en om in beweging te blijven. Je lichaam verandert toch naarmate je ouder word, maar als je al je hele leven maat 34 hebt en ineens is het 36, dan is dat toch even slikken. De verbazing, dat het toch kan. En de blijdschap, omdat ik nooit leuke broeken kon vinden met die dunne beentjes. Het gaat niet om de maten, maar om hoe het eruitziet. Als ik hier mijn maten noem, weet je nog niks. Ik heb de mazzel dat alles in verhouding is, maar zou enorm graag dikkere benen willen hebben. Maar als ik fastfood zou gaan eten, komt het er op de buik bij, net zoals bij iedereen. Dus, ook slanke vrouwen hebben zo hun frustraties. En cellulitis. Echt waar (ik word uitgelachen als ik het zeg, totdat ze het zien).
Oh je hebt dezelfde maten? Grappig. Ik weeg 5 kilo meer trouwens en ben 1.70. Ik heb 46 kilo gewogen en dat zag er echt niet uit. Wel een heeeerrrlijke platte buik, maar ook een ingevallen gezicht en magere armen en benen. Ik heb ook gewoon cellulitis (wel minimaal) hoor. Dikkere benen hoef ik niet, mijn benen zijn erg mooi vind ik. Maar mijn armen zijn net luciferhoutjes. Het nadeel is inderdaad dat als je aankomt, dat het dan eerder op de buik is. Dus dan heb ik maar dunne armen. Mijn vader maakte me uit voor Auschwitz-model toen ik 46 kilo woog en dwong me te vreten als een bezetene. Was ik niet echt beledigd door, want ik zag ook wel dat ik erg mager was.
Ik houd altijd mijn buik in als ik in bikini loop. Ik vind een bolle buik gewoon niet mooi. Zeker niet als je voor de rest erg slank bent. Overigens heb ik voor broeken maat 38 (gelooft ook niemand), aangezien maat 36 niet over mijn heupen komt. Heb ik wel weer een probleem bij mijn middel, maar mijn benen zijn ook nog eens erg lang en heb voor de lengte ook maat 38 nodig. Broeken kopen vind ik ook echt een horror, maar topjes ruk ik zo van het rek af zonder te passen.
dinsdag 16 september 2008 om 12:19
Ik heb als streefgewicht 50 kg, maar het lukt gewoon niet. Omdat de voor mij belangrijke mensen me prima vinden zo, ga ik ook niet als een bezetene extra vet eten. Ben ook nooit ziek, heb een sterk gestel en dat vind ik het belangrijkste. Dat ik eruitzie alsof ik zo kan omwaaien wil niet zeggen dat ik zwak ben. Een beetje buik valt inderdaad enorm op bij ons, daarom ben ik er ook niet zo blij mee. Vind het niet mooi als je een strakke spijkerbroek aan hebt waar de rollen overheen vallen, zeker omdat ik vaak een strak shirtje of topje aan heb. Die koop ik trouwens ook zonder te passen vaak, zit altijd goed. Vroeger was een bikini kopen lastig omdat het broekje te wijd zat en het topje te strak. En riemen zijn standaard te lang, met te weinig gaatjes. Ik draag trouwens nooit zwart qua broeken, want dat oogt dunner. Ik koop broeken die mijn benen dikker doen lijken, als een broek te wijd is lijk ik nog dunner.
Ach digi, jij zult net zoals ik vaak te horen krijgen dat je het figuur van een model hebt. Dat is op zich al een mooi compliment. En ik lijk door mijn figuur jaren jonger, wat ik nu niet zo erg meer vind . Is bij jou alles ook zo petite, kleine handjes, kleine voetjes?
Ach digi, jij zult net zoals ik vaak te horen krijgen dat je het figuur van een model hebt. Dat is op zich al een mooi compliment. En ik lijk door mijn figuur jaren jonger, wat ik nu niet zo erg meer vind . Is bij jou alles ook zo petite, kleine handjes, kleine voetjes?
dinsdag 16 september 2008 om 12:22
Eigenlijk is het best apart; ik kijk altijd jaloers naar vrouwen die mooie volle benen hebben. Of overal wat gevulder dan dat ik ben. En zij zouden graag wat slanker zijn. Ik denk dat het niet bij ze op komt dat ik hun figuur zou willen hebben, maar bij deze, het is echt zo.
Mijn vriend vindt mij prima zoals ik ben (zou niet anders moeten zijn, ha), maar vindt dikk(ere) vrouwen ook vaak zeer sexy en mooi. Hij houdt gewoon van een persoon, niet van dik of dun. En dat is een heel fijn gevoel. Het gaat gewoon om het complete plaatje.
Mijn vriend vindt mij prima zoals ik ben (zou niet anders moeten zijn, ha), maar vindt dikk(ere) vrouwen ook vaak zeer sexy en mooi. Hij houdt gewoon van een persoon, niet van dik of dun. En dat is een heel fijn gevoel. Het gaat gewoon om het complete plaatje.
anoniem_36142 wijzigde dit bericht op 16-09-2008 12:24
Reden: toevoeging
Reden: toevoeging
% gewijzigd
dinsdag 16 september 2008 om 12:26
Hey Julus, dat probleem met die riemen heb ik ook, haha. Ik heb wel kleine voetjes ja, en van die pianohanden. Ik was vroeger nog slanker en dan kreeg ik inderdaad vaak te horen dat ik een modellenlichaam had. Maar dan had ik altijd die ubermagere catwalkmodellen voor me en vond het geen compliment. Ik had eens een broek van mijn neukertje aan en die was gewoon te kort, dus ik heb ook van die lange slungelbenen. Heb overigens ook tegen de 60 kilo gewogen (medicatie die de eetlust enorm verhogen, mijn eigen schuld dus) en dat was gewoon -al is dat voor veel mensen niet te geloven- veel te zwaar. Bijna alles komt op mijn buik te zitten en dan lijk ik net een lachende Boeddha. Of zwanger. Ik weeg nu 52/53 kilo en da's wel een aardig gewicht, al vind ik nog steeds dat mijn buik iets strakker kan. Als ik zit heb ik zo'n megavetrol, en ik doe geen buikspieroefeningen (vooralsnog te lui voor). Als mensen horen hoeveel ik weeg, vinden ze het echt heel weinig, maar met mijn petite bouw is dit gewicht echt het beste, ook al is het volgens de BMI geloof ik net ondergewicht.
dinsdag 16 september 2008 om 16:50
quote:dreamer schreef op 16 september 2008 @ 09:19:
Ja, maar ik (als dikkeblubberdame) zeg dus dat het goed is dat je op gewicht wilt blijven, dat het ZONDE is dat je vanwege één blubbertje niet in bikini naar het strand durft. Dán heb een verkeerd zelfbeeld en dán doe je jezelf onnodig verdriet.
Wie ben jij om mij te vertellen dat ik een verkeerd zelfbeeld heb?
Ik zeg toch ook niet dat iedereen met een grammetje meer een verkeerd zelfbeeld heeft omdat zij WEL in bikini lopen.
(Bovendien heb ik ook nooit benoemt niet naar het strand te DURVEN, ik zou het alleen liever anders zien, want daar voel ik me prettiger bij).
quote:dreamer schreef op 16 september 2008 @ 09:19:
Waar je als dikkeblubberdame dan weer tegenaanloopt als je een dame tegenkomt die het zo moeilijk heeft met haar dikke buik in maatje 36 en tegen jou zegt "ja, maar jij bent hartstike slank!!" in maat 40. Waar héb je het dan nog over, denk ik dan, als je mij al slank vindt, wat ben je zelf dan???Wat maakt het nou uit wat de maat is van iemand die jou iets vertelt? Ik heb ook maat 40 en noem mezelf slank en alles behalve 'dikkeblubberdame'. Lijkt mij eerder dat er iets mis zou zijn met jouw zelfbeeld als je jezelf (met maat 40) al ziet als 'dikkeblubberdame'.
Ja, maar ik (als dikkeblubberdame) zeg dus dat het goed is dat je op gewicht wilt blijven, dat het ZONDE is dat je vanwege één blubbertje niet in bikini naar het strand durft. Dán heb een verkeerd zelfbeeld en dán doe je jezelf onnodig verdriet.
Wie ben jij om mij te vertellen dat ik een verkeerd zelfbeeld heb?
Ik zeg toch ook niet dat iedereen met een grammetje meer een verkeerd zelfbeeld heeft omdat zij WEL in bikini lopen.
(Bovendien heb ik ook nooit benoemt niet naar het strand te DURVEN, ik zou het alleen liever anders zien, want daar voel ik me prettiger bij).
quote:dreamer schreef op 16 september 2008 @ 09:19:
Waar je als dikkeblubberdame dan weer tegenaanloopt als je een dame tegenkomt die het zo moeilijk heeft met haar dikke buik in maatje 36 en tegen jou zegt "ja, maar jij bent hartstike slank!!" in maat 40. Waar héb je het dan nog over, denk ik dan, als je mij al slank vindt, wat ben je zelf dan???Wat maakt het nou uit wat de maat is van iemand die jou iets vertelt? Ik heb ook maat 40 en noem mezelf slank en alles behalve 'dikkeblubberdame'. Lijkt mij eerder dat er iets mis zou zijn met jouw zelfbeeld als je jezelf (met maat 40) al ziet als 'dikkeblubberdame'.
dinsdag 16 september 2008 om 17:15
Toen ik 1.74 was bij 55 kilo was ik niet mager, nu ben ik ongeveer 1.75 bij 62 kilo en ik ben niet dikker.
Het belangrijkste vind ik zelf dat bovenarmen en onderbuik stevig in hun vlees blijven zitten
Edit: vat dat op als niet-blubberend
Ik ben absoluut niet gevoelig voor magerheidstrends, maar bij sommigen vind ik het wel mooi staan.
Zoals Kiera Knightley, wow.
Het belangrijkste vind ik zelf dat bovenarmen en onderbuik stevig in hun vlees blijven zitten
Edit: vat dat op als niet-blubberend
Ik ben absoluut niet gevoelig voor magerheidstrends, maar bij sommigen vind ik het wel mooi staan.
Zoals Kiera Knightley, wow.
dinsdag 16 september 2008 om 17:34
^^ een actrice
Ik zou het zelf nooit aanmoedigen en ik vind dun zijn ook niet bij iedereen staan. Maar soms heb je van die vrouwen die sensueel dun zijn, niet ziekelijk maar sierlijk.
Evengoed vind ik dat er vrouwen zijn die er mooi uitzien als ze mollig zijn!
Ik kan me best voorstellen dat mannen liever een mollige vrouw willen dan een magere (maar ja, das ook gelijk zo zwart-wit redeneren).
Bovenal gaat het om de hele uitstraling.
Edit: ik wijk wel erg van het topiconderwerp opzich af
Ik wil nog even zeggen dat ik me zelfs zou schamen om te uiten dat ik een iets dunnere onderbuik wil, omdat gewicht een gevoelig onderwerp is.
Ik ga toch echt niet tegen een dikker iemand zitten klagen over mijn gewicht, al is het maar uit respect.
Ik zou het zelf nooit aanmoedigen en ik vind dun zijn ook niet bij iedereen staan. Maar soms heb je van die vrouwen die sensueel dun zijn, niet ziekelijk maar sierlijk.
Evengoed vind ik dat er vrouwen zijn die er mooi uitzien als ze mollig zijn!
Ik kan me best voorstellen dat mannen liever een mollige vrouw willen dan een magere (maar ja, das ook gelijk zo zwart-wit redeneren).
Bovenal gaat het om de hele uitstraling.
Edit: ik wijk wel erg van het topiconderwerp opzich af
Ik wil nog even zeggen dat ik me zelfs zou schamen om te uiten dat ik een iets dunnere onderbuik wil, omdat gewicht een gevoelig onderwerp is.
Ik ga toch echt niet tegen een dikker iemand zitten klagen over mijn gewicht, al is het maar uit respect.
dinsdag 16 september 2008 om 18:10
Wacht maar als je boven de 40 komt wordt het pas echt erg! Ik ben jaren 53 kilo geweest bij een lengte van 1.67. Vanaf mijn 35e is daar zo ongeveer elk jaar een kilo bij gekomen. Nu weeg ik dus 63. En ik sport nog steeds veel (zo'n. 5 uur per week), eet gezond etc etc . Ik kan er helemaal niets aan doen. Als ik naar mezelf kijk in de spiegel, schrik ik, want in mijn hoofd zit nog steeds dat figuurtje van 10 jaar geleden, maar de spiegel zegt iets anders. Ik heb een vetrol rond mijn buik (zo één die constant over je broek hangt, hoe hoog/laag je broek ook zit) en mijn maag begint nu ook te rollen. Mijn benen zijn dikker en mijn borsten zijn 2 maten gegroeid (dat dan weer wel ). Op zich heb ik nog steeds een goed figuur, maar dat wil niet zeggen dat ik er niet van baal dat ik niet meer zo strak ben als vroeger.
Aan de andere kant heb ik het nu nooit meer koud en heb ik een voller gezicht (lees: minder rimpels) en ik draag nog steeds een bikini, want ergens heb ik er ook wel weer schijt aan. Het is nog steeds mijn lijf, ook al ben ik er minder tevreden mee.
Overigens maakt het mij geen bal uit hoe iemand anders eruit ziet. Dik, dun, mollig whatever. En zal er dan ook nooit een opmerking over maken.
Aan de andere kant heb ik het nu nooit meer koud en heb ik een voller gezicht (lees: minder rimpels) en ik draag nog steeds een bikini, want ergens heb ik er ook wel weer schijt aan. Het is nog steeds mijn lijf, ook al ben ik er minder tevreden mee.
Overigens maakt het mij geen bal uit hoe iemand anders eruit ziet. Dik, dun, mollig whatever. En zal er dan ook nooit een opmerking over maken.
