Lijf & Lijn
alle pijlers
Veroordeel jij dikke mensen?
donderdag 29 juli 2010 om 22:13
Nav een eerder topic ben ik hier zo nieuwsgierig naar.
Zelf heb ik overgewicht en ik voel me hierdoor minderwaardig en dan vooral bij mensen die ik (nog) niet heel goed ken.
Je hoort wel dat sommige mensen dikke mensen, dom, lui enz vinden.
Ik vraag me dus af of dit ook écht zo is of dat mensen zich dit zelf aanpraten? Is dit een vooroordeel dan mensen zo denken?
Dus; veroordeel jij dikke mensen? ik bedoel dan eigenlijk; vind je ze minder waard, neem je ze minder serieus?
(en dan bedoel ik dus geen mensen die misschien 5kg af zouden kunnen vallen maar toch wel redelijk overgewicht)
Zelf heb ik overgewicht en ik voel me hierdoor minderwaardig en dan vooral bij mensen die ik (nog) niet heel goed ken.
Je hoort wel dat sommige mensen dikke mensen, dom, lui enz vinden.
Ik vraag me dus af of dit ook écht zo is of dat mensen zich dit zelf aanpraten? Is dit een vooroordeel dan mensen zo denken?
Dus; veroordeel jij dikke mensen? ik bedoel dan eigenlijk; vind je ze minder waard, neem je ze minder serieus?
(en dan bedoel ik dus geen mensen die misschien 5kg af zouden kunnen vallen maar toch wel redelijk overgewicht)
vrijdag 30 juli 2010 om 09:30
Heb niet alles gelezen, dus misschien is het al gezegd.
TO, wil je echt antwoord op deze vraag als je in je OP al aangeeft je onzeker te voelen over je eigen overgewicht?
Goed, je bent te dik, dat is stevig balen en blijkbaar hebben mensen daar een mening over.
Maar: er zijn ook een hele hoop dingen echt tof aan jou! Talenten, goede eigenschappen, schoonheid. En die dingen zijn veel belangrijker dan jouw gewicht! Hoe dan ook.
TO, wil je echt antwoord op deze vraag als je in je OP al aangeeft je onzeker te voelen over je eigen overgewicht?
Goed, je bent te dik, dat is stevig balen en blijkbaar hebben mensen daar een mening over.
Maar: er zijn ook een hele hoop dingen echt tof aan jou! Talenten, goede eigenschappen, schoonheid. En die dingen zijn veel belangrijker dan jouw gewicht! Hoe dan ook.
vrijdag 30 juli 2010 om 09:31
quote:flip123456789 schreef op 30 juli 2010 @ 09:23:
[...]
Het probleem met flink overgewicht is dat je misschien nu nog gezond bent (dus volgens jou geen reden om er iets aan te doen), maar dat je sowieso veel meer kans hebt op bijvoorbeeld diabetes. Waarom pas maatregelen nemen als je al ziek bent door je overgewicht als je het ook had kunnen voorkomen?
Maar dat is toch schijnveiligheid. Jij kan me niet 100% zekerheid zeggen dat ik suikerziekte krijg omdat ik dik ben, net zo min als jij dat niet krijgt omdat je slank bent.
Sommige van ons willen gewoon niet slank(er) worden. Ik ben dik en dat vind ik prima, ja zelfs fijn.
Zoals ik al eerder zei ik ben me ervan bewust dat ik een kwestbaardere doelgroep ben (maar die zijn er meer bv. rokers, fanatieke sporters etc) en laat me dus regleamtig onderzoeken en eet vers voedsel en zorg voor beweging.
Maar t lijkt wel alsof we moeten afvallen van de rest van de wereld. Ik wil dat niet. Dat ik niet in t plaatje pas die men in t hoofd heeft, zegt meer over de rest dan over mij.
[...]
Het probleem met flink overgewicht is dat je misschien nu nog gezond bent (dus volgens jou geen reden om er iets aan te doen), maar dat je sowieso veel meer kans hebt op bijvoorbeeld diabetes. Waarom pas maatregelen nemen als je al ziek bent door je overgewicht als je het ook had kunnen voorkomen?
Maar dat is toch schijnveiligheid. Jij kan me niet 100% zekerheid zeggen dat ik suikerziekte krijg omdat ik dik ben, net zo min als jij dat niet krijgt omdat je slank bent.
Sommige van ons willen gewoon niet slank(er) worden. Ik ben dik en dat vind ik prima, ja zelfs fijn.
Zoals ik al eerder zei ik ben me ervan bewust dat ik een kwestbaardere doelgroep ben (maar die zijn er meer bv. rokers, fanatieke sporters etc) en laat me dus regleamtig onderzoeken en eet vers voedsel en zorg voor beweging.
Maar t lijkt wel alsof we moeten afvallen van de rest van de wereld. Ik wil dat niet. Dat ik niet in t plaatje pas die men in t hoofd heeft, zegt meer over de rest dan over mij.
once upon a time called.....right now
vrijdag 30 juli 2010 om 09:34
quote:flip123456789 schreef op 30 juli 2010 @ 09:23:
[...]
Maar ik weet zeker dat wanneer het nodig was voor mijn gewicht, ik die troep radicaal de deur uit zou gooien en hulp zou gaan zoeken.
Dat weet je niet.
Je hebt het nog nooit meegemaakt.
Je weet pas wat je zou doen als je in dezelfde situatie zat.
[...]
Maar ik weet zeker dat wanneer het nodig was voor mijn gewicht, ik die troep radicaal de deur uit zou gooien en hulp zou gaan zoeken.
Dat weet je niet.
Je hebt het nog nooit meegemaakt.
Je weet pas wat je zou doen als je in dezelfde situatie zat.
vrijdag 30 juli 2010 om 09:35
Over dikke kinderen: ik kom vaak bij een speciale basisschool en daar zijn heel wat dikke kinderen. Toch de eigen schuld van de ouders, net als "die zogenaamde modeziektes als ADHD"?
Nee. Deze kinderen worden vaak behandeld met medicatie als Risperdal, waar ze in korte tijd erg van aankomen, wel 10-15 kilo. Sport, beweging, spinnen tijdens gymnastiek, het helpt allemaal niets...
Het wrange is: mijn kind kreeg medicatie waar het van af viel. Iedereen vond het geweldig! Zijn vriendje kreeg die Risperdal en zijn moeder moest continu in de verdediging. Niemand ziet dat dat kind op dieet staat, op school geen traktaties mag (in plaats daarvan een rijstewafel; waarom is chips trouwens tegenwoordig DE traktatie?) en zich doodongelukkig voelt, hoewel de Risperdal op zich goed werkt.
Enkele maanden geleden was hij jarig. Voor zijn partijtje waren mijn zoon en nog een kind uitgenodigd. Ze gingen zwemmen, want leuk en gezond, en na afloop mochten ze een bescheiden frietje bij de mac (zonder bijgerechten, met Light cola, zonder saus).
De moeder heeft later bij me uit zitten janken. Er zaten namelijk mensen bij de mac die de gore lef hadden om hard te zeggen: "Nou, je kan wel zien waar die dik van is geworden" en "als ik zo'n kind had zou ik me doodschamen om me hier te vertonen".
Het was zijn eerste macbezoek sinds vorige zomervakantie (2009 dus), thuis eten ze geen friet...
Nee. Deze kinderen worden vaak behandeld met medicatie als Risperdal, waar ze in korte tijd erg van aankomen, wel 10-15 kilo. Sport, beweging, spinnen tijdens gymnastiek, het helpt allemaal niets...
Het wrange is: mijn kind kreeg medicatie waar het van af viel. Iedereen vond het geweldig! Zijn vriendje kreeg die Risperdal en zijn moeder moest continu in de verdediging. Niemand ziet dat dat kind op dieet staat, op school geen traktaties mag (in plaats daarvan een rijstewafel; waarom is chips trouwens tegenwoordig DE traktatie?) en zich doodongelukkig voelt, hoewel de Risperdal op zich goed werkt.
Enkele maanden geleden was hij jarig. Voor zijn partijtje waren mijn zoon en nog een kind uitgenodigd. Ze gingen zwemmen, want leuk en gezond, en na afloop mochten ze een bescheiden frietje bij de mac (zonder bijgerechten, met Light cola, zonder saus).
De moeder heeft later bij me uit zitten janken. Er zaten namelijk mensen bij de mac die de gore lef hadden om hard te zeggen: "Nou, je kan wel zien waar die dik van is geworden" en "als ik zo'n kind had zou ik me doodschamen om me hier te vertonen".
Het was zijn eerste macbezoek sinds vorige zomervakantie (2009 dus), thuis eten ze geen friet...
vrijdag 30 juli 2010 om 09:38
quote:Clytemnestra schreef op 30 juli 2010 @ 09:31:
[...]
Dat ik niet in t plaatje pas die men in t hoofd heeft, zegt meer over de rest dan over mij.
Nee, het zegt alleen iets over het plaatje dat mensen in hun hoofd hebben. Je kan niks doen aan de plaatjes in je hoofd.
Die worden je opgelegd door biologie, je referentiekader en cultuur.
[...]
Dat ik niet in t plaatje pas die men in t hoofd heeft, zegt meer over de rest dan over mij.
Nee, het zegt alleen iets over het plaatje dat mensen in hun hoofd hebben. Je kan niks doen aan de plaatjes in je hoofd.
Die worden je opgelegd door biologie, je referentiekader en cultuur.
vrijdag 30 juli 2010 om 09:39
quote:wench schreef op 30 juli 2010 @ 09:35:
De moeder heeft later bij me uit zitten janken. Er zaten namelijk mensen bij de mac die de gore lef hadden om hard te zeggen: "Nou, je kan wel zien waar die dik van is geworden" en "als ik zo'n kind had zou ik me doodschamen om me hier te vertonen".
Jezus. Wie doet dat, en dan ook nog hardop. hebben die geen moeder ofzo die ze ooit manieren heeft geleerd.
Ik heb dat nog nooit gehoord, maar ik zou zo iemand met alle liefde rechttrekken. Ook als ik alleen een tafeltje verderop zit en die mensen hebben het over kinderen die niet van mij zijn. Ik kan me goed voorstellen dat moeder dat op dat moment niet kon omdat ze te verdrietig werd.
De moeder heeft later bij me uit zitten janken. Er zaten namelijk mensen bij de mac die de gore lef hadden om hard te zeggen: "Nou, je kan wel zien waar die dik van is geworden" en "als ik zo'n kind had zou ik me doodschamen om me hier te vertonen".
Jezus. Wie doet dat, en dan ook nog hardop. hebben die geen moeder ofzo die ze ooit manieren heeft geleerd.
Ik heb dat nog nooit gehoord, maar ik zou zo iemand met alle liefde rechttrekken. Ook als ik alleen een tafeltje verderop zit en die mensen hebben het over kinderen die niet van mij zijn. Ik kan me goed voorstellen dat moeder dat op dat moment niet kon omdat ze te verdrietig werd.
vrijdag 30 juli 2010 om 09:40
quote:Clytemnestra schreef op 30 juli 2010 @ 09:31:
[...]
Maar dat is toch schijnveiligheid. Jij kan me niet 100% zekerheid zeggen dat ik suikerziekte krijg omdat ik dik ben, net zo min als jij dat niet krijgt omdat je slank bent.
Sommige van ons willen gewoon niet slank(er) worden. Ik ben dik en dat vind ik prima, ja zelfs fijn.
Zoals ik al eerder zei ik ben me ervan bewust dat ik een kwestbaardere doelgroep ben (maar die zijn er meer bv. rokers, fanatieke sporters etc) en laat me dus regleamtig onderzoeken en eet vers voedsel en zorg voor beweging.
Maar t lijkt wel alsof we moeten afvallen van de rest van de wereld. Ik wil dat niet. Dat ik niet in t plaatje pas die men in t hoofd heeft, zegt meer over de rest dan over mij.
Je moet natuurlijk niks, zeker niet als je zelf blij bent met je gewicht en figuur. Maar net als ik nu zelf mijn eetpatroon aanpas omdat ik lange tijd te zoete en vooral te vette dingen eet, zou ik dat ook doen als ik overgewicht had (en dan praat ik niet over 5 kilo teveel, maar bedreigend voor je gezondheid). Jij noemt het schijnveiligheid, ik noem het een risico dat je loopt als je overgewicht hebt. Net als dat ik ook een groter risico loop als ik steeds chips en koekjes loop te snaaien en pizza's, patat etc. eet.
Maar goed, het is alleen maar fijn dat jij wel blij bent met je gewicht. Ik geef eerlijk toe dat ik dat zelf absoluut niet zou zijn als ik ook maar 5 kilo zwaarder was dan nu (ben 1.75 en 57 kilo)
[...]
Maar dat is toch schijnveiligheid. Jij kan me niet 100% zekerheid zeggen dat ik suikerziekte krijg omdat ik dik ben, net zo min als jij dat niet krijgt omdat je slank bent.
Sommige van ons willen gewoon niet slank(er) worden. Ik ben dik en dat vind ik prima, ja zelfs fijn.
Zoals ik al eerder zei ik ben me ervan bewust dat ik een kwestbaardere doelgroep ben (maar die zijn er meer bv. rokers, fanatieke sporters etc) en laat me dus regleamtig onderzoeken en eet vers voedsel en zorg voor beweging.
Maar t lijkt wel alsof we moeten afvallen van de rest van de wereld. Ik wil dat niet. Dat ik niet in t plaatje pas die men in t hoofd heeft, zegt meer over de rest dan over mij.
Je moet natuurlijk niks, zeker niet als je zelf blij bent met je gewicht en figuur. Maar net als ik nu zelf mijn eetpatroon aanpas omdat ik lange tijd te zoete en vooral te vette dingen eet, zou ik dat ook doen als ik overgewicht had (en dan praat ik niet over 5 kilo teveel, maar bedreigend voor je gezondheid). Jij noemt het schijnveiligheid, ik noem het een risico dat je loopt als je overgewicht hebt. Net als dat ik ook een groter risico loop als ik steeds chips en koekjes loop te snaaien en pizza's, patat etc. eet.
Maar goed, het is alleen maar fijn dat jij wel blij bent met je gewicht. Ik geef eerlijk toe dat ik dat zelf absoluut niet zou zijn als ik ook maar 5 kilo zwaarder was dan nu (ben 1.75 en 57 kilo)
vrijdag 30 juli 2010 om 09:42
Zelf ben ik al lang op dieet (als in: ik let goed op mijn eten, bezoek elk jaar een dietist om mijn kennis bij te spijkeren etcetera). Dit, om erger te voorkomen. Op mijn dieptepunt had ik maat 56. Opeens begon ik spontaan af te vallen...! Mogelijk was dat een hormoonkwestie (ik had ook wat meer overgangsverschijnselen, en tijdens mijn zwangerschappen viel ik ook spontaan af). Inmiddels heb ik maat 48/50 en sta ik weer stil.
Ik merk absoluut verschil in hoe de mensen me behandelen, vroeger en nu. Minder luide opmerkingen (dikke mensen zijn dik, niet gehoorgestoord!), minder blikken in mijn winkelwagentje (altijd prettig als je kind jarig was, de enige aanleiding om chips en taart in huis te halen), goedbedoelde opmerkingen van familie en kennissen (vrienden zullen het nooit worden) zoals "je zou toch een stuk leuker zijn als..." (nee, trut, ik BEN al leuk!!!).
En de mannen zien me ook meer staan tegenwoordig (al kan dat altijd nog beter
)
Vooroordelen en opmerkingen zijn er nog steeds, maar minder dan toen ik op mijn zwaarst was.
Oh ja: wat mijn werk betreft... Ik ben inmiddels eigen baas...!
Ik merk absoluut verschil in hoe de mensen me behandelen, vroeger en nu. Minder luide opmerkingen (dikke mensen zijn dik, niet gehoorgestoord!), minder blikken in mijn winkelwagentje (altijd prettig als je kind jarig was, de enige aanleiding om chips en taart in huis te halen), goedbedoelde opmerkingen van familie en kennissen (vrienden zullen het nooit worden) zoals "je zou toch een stuk leuker zijn als..." (nee, trut, ik BEN al leuk!!!).
En de mannen zien me ook meer staan tegenwoordig (al kan dat altijd nog beter
)Vooroordelen en opmerkingen zijn er nog steeds, maar minder dan toen ik op mijn zwaarst was.
Oh ja: wat mijn werk betreft... Ik ben inmiddels eigen baas...!
vrijdag 30 juli 2010 om 09:43
quote:flip123456789 schreef op 30 juli 2010 @ 09:40:
Ik geef eerlijk toe dat ik dat zelf absoluut niet zou zijn als ik ook maar 5 kilo zwaarder was dan nu (ben 1.75 en 57 kilo)
Echt? dan ben je er wel een beetje spastisch mee bezig en dat is ook niet gezond.
(zei de dochter van een anorexiapatiente die daardoor zelf ook áltijd al een rare band met eten heeft en nu maar gewoon probeert er van te genieten)
Voor het overzicht, want iedereen roept hier kennelijk zijn gewicht en lengte, ik ben 1.66 en weeg 63. Sommige dagen zet ik mezelf op dieet omdat 'dit toch echt niet kan'. Andere dagen voel ik me zo slank en in shape dat ik wel in bikini op een abri-reclame zou willen. Ik heb zeker een lachspiegel ofzo, want de weegschaal zegt op die dagen toch echt hetzelfde.
Ik geef eerlijk toe dat ik dat zelf absoluut niet zou zijn als ik ook maar 5 kilo zwaarder was dan nu (ben 1.75 en 57 kilo)
Echt? dan ben je er wel een beetje spastisch mee bezig en dat is ook niet gezond.
(zei de dochter van een anorexiapatiente die daardoor zelf ook áltijd al een rare band met eten heeft en nu maar gewoon probeert er van te genieten)
Voor het overzicht, want iedereen roept hier kennelijk zijn gewicht en lengte, ik ben 1.66 en weeg 63. Sommige dagen zet ik mezelf op dieet omdat 'dit toch echt niet kan'. Andere dagen voel ik me zo slank en in shape dat ik wel in bikini op een abri-reclame zou willen. Ik heb zeker een lachspiegel ofzo, want de weegschaal zegt op die dagen toch echt hetzelfde.
I only get one shot at life - so I shoot to kill
vrijdag 30 juli 2010 om 09:43
quote:absoluteEinstein schreef op 30 juli 2010 @ 09:34:
[...]
Dat weet je niet.
Je hebt het nog nooit meegemaakt.
Je weet pas wat je zou doen als je in dezelfde situatie zat.Jawel hoor, ik kwam voor mijn zwangerschappen veel sneller aan, was wat kilootjes zwaarder en ik moest toen echt moeite doen om mijn gewicht onder controle te houden. Maar het lukte me wel, ik heb heel wat lekkers weerstaan om niet dikker te worden.
[...]
Dat weet je niet.
Je hebt het nog nooit meegemaakt.
Je weet pas wat je zou doen als je in dezelfde situatie zat.Jawel hoor, ik kwam voor mijn zwangerschappen veel sneller aan, was wat kilootjes zwaarder en ik moest toen echt moeite doen om mijn gewicht onder controle te houden. Maar het lukte me wel, ik heb heel wat lekkers weerstaan om niet dikker te worden.
vrijdag 30 juli 2010 om 09:47
quote:flip123456789 schreef op 30 juli 2010 @ 09:40:
Ik geef eerlijk toe dat ik dat zelf absoluut niet zou zijn als ik ook maar 5 kilo zwaarder was dan nu (ben 1.75 en 57 kilo)
Dat waren mijn maten tot mijn 18e ongeveer, heb zelfs nog een tijdje minder gewogen toen ik naar een ontwikkelingsland ging. Inmiddels weeg ik zo rond de 62 en pas nog steeds met het grootste gemak in maatje 36. Even voor je beeldvorming
Ikzelf zou niet zoveel met kilo´s zitten, maar een blubberbuik, cellulitisbillen etc. dat zie ik niet zitten. (die kan je ook hebben als je weinig weegt natuurlijk, ben je bekend met het begrip skinny fat? Ik vind "ik wil 5 kg kwijt" daarom zo´n bullshit, je kan beter zeggen "ik wil een strakkere buik" of "slankere benen", ik zie regelmatig mensen die maat 36 dragen en eruit zien als een pudding. Ik wil niet met mijn vinger in ze prikken want dan ga je tien centimeter diep voor je terugbouncet )
Ik geef eerlijk toe dat ik dat zelf absoluut niet zou zijn als ik ook maar 5 kilo zwaarder was dan nu (ben 1.75 en 57 kilo)
Dat waren mijn maten tot mijn 18e ongeveer, heb zelfs nog een tijdje minder gewogen toen ik naar een ontwikkelingsland ging. Inmiddels weeg ik zo rond de 62 en pas nog steeds met het grootste gemak in maatje 36. Even voor je beeldvorming
Ikzelf zou niet zoveel met kilo´s zitten, maar een blubberbuik, cellulitisbillen etc. dat zie ik niet zitten. (die kan je ook hebben als je weinig weegt natuurlijk, ben je bekend met het begrip skinny fat? Ik vind "ik wil 5 kg kwijt" daarom zo´n bullshit, je kan beter zeggen "ik wil een strakkere buik" of "slankere benen", ik zie regelmatig mensen die maat 36 dragen en eruit zien als een pudding. Ik wil niet met mijn vinger in ze prikken want dan ga je tien centimeter diep voor je terugbouncet )
vrijdag 30 juli 2010 om 09:49
quote:Noorderman schreef op 29 juli 2010 @ 22:28:
Op zich veroordeel ik dikke mensen niet. Maar trek het slecht
als ik zie dat er vaak ongezond wordt gegeten en aan bewegen
niks wordt gedaan.
Zo zonde eigenlijk...
En zo wordt er dan toch geoordeeld, want je ziet iemand niet 24 uur per dag. Zelfs je partner zie je niet 24 uur per dag. Wat je ziet zijn momentopnamen, en op basis daarvan kan en mag je eigenlijk geen oordeel vellen.
Zo zei mijn overbuurman ooit eens tegen mij, toen ik langswandelde met de hond: "ja, jullie doen niet echt veel met hem hè?", terwijl ik 6 keer per week met hem naar het bos ging en hem daar allerlei dingen leerde.
Voor mij is het niet zozeer de vraag of iemand een dik mens dom of lui vindt. Ik vraag me eerder af waarom mensen oordelen op basis van een paar momentopnamen. Dat vind ik nl. heel dom.
Op zich veroordeel ik dikke mensen niet. Maar trek het slecht
als ik zie dat er vaak ongezond wordt gegeten en aan bewegen
niks wordt gedaan.
Zo zonde eigenlijk...
En zo wordt er dan toch geoordeeld, want je ziet iemand niet 24 uur per dag. Zelfs je partner zie je niet 24 uur per dag. Wat je ziet zijn momentopnamen, en op basis daarvan kan en mag je eigenlijk geen oordeel vellen.
Zo zei mijn overbuurman ooit eens tegen mij, toen ik langswandelde met de hond: "ja, jullie doen niet echt veel met hem hè?", terwijl ik 6 keer per week met hem naar het bos ging en hem daar allerlei dingen leerde.
Voor mij is het niet zozeer de vraag of iemand een dik mens dom of lui vindt. Ik vraag me eerder af waarom mensen oordelen op basis van een paar momentopnamen. Dat vind ik nl. heel dom.
Laat het los, heb vertrouwen, het komt goed.....
vrijdag 30 juli 2010 om 09:49
quote:flip123456789 schreef op 30 juli 2010 @ 09:40:
[...]
Je moet natuurlijk niks, zeker niet als je zelf blij bent met je gewicht en figuur. Maar net als ik nu zelf mijn eetpatroon aanpas omdat ik lange tijd te zoete en vooral te vette dingen eet, zou ik dat ook doen als ik overgewicht had (en dan praat ik niet over 5 kilo teveel, maar bedreigend voor je gezondheid). Jij noemt het schijnveiligheid, ik noem het een risico dat je loopt als je overgewicht hebt. Net als dat ik ook een groter risico loop als ik steeds chips en koekjes loop te snaaien en pizza's, patat etc. eet.
Maar goed, het is alleen maar fijn dat jij wel blij bent met je gewicht. Ik geef eerlijk toe dat ik dat zelf absoluut niet zou zijn als ik ook maar 5 kilo zwaarder was dan nu (ben 1.75 en 57 kilo)
Ik heb dat ook hoor. Als mijn weegschaal 'smorgens 2 kilo meer aanwijst dan een week ervoor, zorg ik DIRECT dat ze er weer afgaan. Ik ga dan fietsen en eet veel vers fruit en groenten. Ik snoep een weekje niet of nauwelijks en drink geen alhocol. Binnen een week zijn de kilo's eraf....
Het is natuurlijk een ander verhaal als er 50 kilo af moeten. Maar dan nog... als je echt wil dan kan het.
[...]
Je moet natuurlijk niks, zeker niet als je zelf blij bent met je gewicht en figuur. Maar net als ik nu zelf mijn eetpatroon aanpas omdat ik lange tijd te zoete en vooral te vette dingen eet, zou ik dat ook doen als ik overgewicht had (en dan praat ik niet over 5 kilo teveel, maar bedreigend voor je gezondheid). Jij noemt het schijnveiligheid, ik noem het een risico dat je loopt als je overgewicht hebt. Net als dat ik ook een groter risico loop als ik steeds chips en koekjes loop te snaaien en pizza's, patat etc. eet.
Maar goed, het is alleen maar fijn dat jij wel blij bent met je gewicht. Ik geef eerlijk toe dat ik dat zelf absoluut niet zou zijn als ik ook maar 5 kilo zwaarder was dan nu (ben 1.75 en 57 kilo)
Ik heb dat ook hoor. Als mijn weegschaal 'smorgens 2 kilo meer aanwijst dan een week ervoor, zorg ik DIRECT dat ze er weer afgaan. Ik ga dan fietsen en eet veel vers fruit en groenten. Ik snoep een weekje niet of nauwelijks en drink geen alhocol. Binnen een week zijn de kilo's eraf....
Het is natuurlijk een ander verhaal als er 50 kilo af moeten. Maar dan nog... als je echt wil dan kan het.
vrijdag 30 juli 2010 om 09:49
quote:Spijker schreef op 30 juli 2010 @ 09:43:
[...]
Echt? dan ben je er wel een beetje spastisch mee bezig en dat is ook niet gezond.
(zei de dochter van een anorexiapatiente die daardoor zelf ook áltijd al een rare band met eten heeft en nu maar gewoon probeert er van te genieten)
Voor het overzicht, want iedereen roept hier kennelijk zijn gewicht en lengte, ik ben 1.66 en weeg 63. Sommige dagen zet ik mezelf op dieet omdat 'dit toch echt niet kan'. Andere dagen voel ik me zo slank en in shape dat ik wel in bikini op een abri-reclame zou willen. Ik heb zeker een lachspiegel ofzo, want de weegschaal zegt op die dagen toch echt hetzelfde.
Ik ben er absoluut niet spastisch mee bezig, want ik kan de laatste paar jaar vrijwel alles eten wat ik wil zonder aan te komen (heb dus ook wel makkelijk praten). Maar ik vind mezelf gewoon mooier als ik niet mollig ben, ik vind slank nou eenmaal mooier. Dat wil niet zeggen dat ik dikke(re) mensen niet mooi vind, maar wel dat ik mezelf minder mooi vind als ik wat zwaarder ben.
Ik snap ook best dat anderen eten wat ik nu eet en toch dik zijn, daarom veroordeel ik dikke mensen ook niet. Maar aan de andere kant zijn er mensen als mijn collega waar ik het net over had, die gewoon niet zien hoe ongezond ze eten en in wie het niet eens opkomt om er iets aan te doen.
[...]
Echt? dan ben je er wel een beetje spastisch mee bezig en dat is ook niet gezond.
(zei de dochter van een anorexiapatiente die daardoor zelf ook áltijd al een rare band met eten heeft en nu maar gewoon probeert er van te genieten)
Voor het overzicht, want iedereen roept hier kennelijk zijn gewicht en lengte, ik ben 1.66 en weeg 63. Sommige dagen zet ik mezelf op dieet omdat 'dit toch echt niet kan'. Andere dagen voel ik me zo slank en in shape dat ik wel in bikini op een abri-reclame zou willen. Ik heb zeker een lachspiegel ofzo, want de weegschaal zegt op die dagen toch echt hetzelfde.
Ik ben er absoluut niet spastisch mee bezig, want ik kan de laatste paar jaar vrijwel alles eten wat ik wil zonder aan te komen (heb dus ook wel makkelijk praten). Maar ik vind mezelf gewoon mooier als ik niet mollig ben, ik vind slank nou eenmaal mooier. Dat wil niet zeggen dat ik dikke(re) mensen niet mooi vind, maar wel dat ik mezelf minder mooi vind als ik wat zwaarder ben.
Ik snap ook best dat anderen eten wat ik nu eet en toch dik zijn, daarom veroordeel ik dikke mensen ook niet. Maar aan de andere kant zijn er mensen als mijn collega waar ik het net over had, die gewoon niet zien hoe ongezond ze eten en in wie het niet eens opkomt om er iets aan te doen.
vrijdag 30 juli 2010 om 09:50
quote:flip123456789 schreef op 30 juli 2010 @ 09:43:
[...]
Jawel hoor, ik kwam voor mijn zwangerschappen veel sneller aan, was wat kilootjes zwaarder en ik moest toen echt moeite doen om mijn gewicht onder controle te houden. Maar het lukte me wel, ik heb heel wat lekkers weerstaan om niet dikker te worden.
Je kunt nooit in iemand anders schoenen staan.
Wat kilootjes zwaarder na een zwangerschap is heel wat anders dan van jongs af aan dik zijn.
En knap hoor, dat het je gelukt is om je gewicht onder controle te houden. Maar dat kun je niet één op één op iemand anders projecteren.
[...]
Jawel hoor, ik kwam voor mijn zwangerschappen veel sneller aan, was wat kilootjes zwaarder en ik moest toen echt moeite doen om mijn gewicht onder controle te houden. Maar het lukte me wel, ik heb heel wat lekkers weerstaan om niet dikker te worden.
Je kunt nooit in iemand anders schoenen staan.
Wat kilootjes zwaarder na een zwangerschap is heel wat anders dan van jongs af aan dik zijn.
En knap hoor, dat het je gelukt is om je gewicht onder controle te houden. Maar dat kun je niet één op één op iemand anders projecteren.
vrijdag 30 juli 2010 om 09:50
quote:wench schreef op 30 juli 2010 @ 09:18:
[...]
Ik (maat 48/50) heb regelmatig gesolliciteerd en kwam soms heel ver in de sollicitatieprocedure. De aard van het werk zorgde ervoor dat die procedure vooral via mail en de telefoon verliep. Uiteindelijk moest ik dan kennis komen maken op kantoor en goh, wat gek, opeens paste ik niet meer in hun profiel...
Ik zie er goed verzorgd uit en let goed op mijn kleding. Mijn zelfbeeld is goed (immers, mijn lijf is misschien niet perfect maar ik heb de juiste capaciteiten voor de job en kan heel wat bieden). Dus selffulfilling prophecy qua werken? Nee, dat is vaak ook een bullshitsmoes van mensen die niet toe durven te geven dat zij wél vooroordelen hebben!
Wat dacht je verder van luid uitgesproken opmerkingen als "Als je nog een snoepje neemt word je net zo dik als die mevrouw."
Ooit had ik zelfs maat 56. Hoe het zover is gekomen? Ik behoor tot die uitzonderingen (?) die van medicatie (o.a. prednison) is opgezwollen.Ik ben dikker dan jij en ben echt nog nooit om mijn gewicht afgewezen. Wel eens omdat ik met een broek solliciteerde bij een erg christelijke organisatie. Maar echt nog nooit om mijn gewicht.
[...]
Ik (maat 48/50) heb regelmatig gesolliciteerd en kwam soms heel ver in de sollicitatieprocedure. De aard van het werk zorgde ervoor dat die procedure vooral via mail en de telefoon verliep. Uiteindelijk moest ik dan kennis komen maken op kantoor en goh, wat gek, opeens paste ik niet meer in hun profiel...
Ik zie er goed verzorgd uit en let goed op mijn kleding. Mijn zelfbeeld is goed (immers, mijn lijf is misschien niet perfect maar ik heb de juiste capaciteiten voor de job en kan heel wat bieden). Dus selffulfilling prophecy qua werken? Nee, dat is vaak ook een bullshitsmoes van mensen die niet toe durven te geven dat zij wél vooroordelen hebben!
Wat dacht je verder van luid uitgesproken opmerkingen als "Als je nog een snoepje neemt word je net zo dik als die mevrouw."
Ooit had ik zelfs maat 56. Hoe het zover is gekomen? Ik behoor tot die uitzonderingen (?) die van medicatie (o.a. prednison) is opgezwollen.Ik ben dikker dan jij en ben echt nog nooit om mijn gewicht afgewezen. Wel eens omdat ik met een broek solliciteerde bij een erg christelijke organisatie. Maar echt nog nooit om mijn gewicht.
vrijdag 30 juli 2010 om 09:50
Wench, ik neem invega een zusje van risperdal. Dit in een lage dosis. Het afvallen gaat inderdaad wel trager. Maar ik geef eerlijk toe dat ik me het aankomen in wezen wel zelf heb aangedaan, door het toegeven aan de zoete trek. Mijn psychiater zegt dat het de stofwisseling vertraagd, en stofjes in je hersenen doorgeeft die je trek doen krijgen. En op zo een moment MOET je gewoon eten. De vertraagde stofwisseling kan je hooguit een paar kilo doen aankomen, maar de trek in de ongezonde dingen laten je op zich aankomen.
En ja het is erg voor het kind en de moeder. Heb ook al vaak opmerkingen gekregen van jij moet je gewicht terugkrijgen van voor de zwangerschap. Ik zou dan 50 kg moeten afslanken. Maar ik weet gewoon dat ik het niet meer haal.
Gisteren heb ik weer de klik in mijn kop gekregen, dat ik het me gewoon zelf alles aandoe. En dat ik de medicatie niet als enige schuldige mag aanwijzen.
Als puber woog ik trouwens 70 kg bij 1.76m. En werd ik ook aanzien door mijn klasgenoten als DIK. Dit ook omdat ik heus wat tieten had in vergelijking met andere meiden. En brede vrouwelijke heupen. Daar kan je niets aandoen. Ik dronk toen enkel water. Heb me voorgenomen om dat weer te doen. Want blijkt dat cola light ook aanzet tot vetopslag. Dus ik ga weer overschakelen naar water. En af en toe eens een cola light. De start is wederom genomen, maar het volhouden met die medicatie is echt wel moeilijk.
En ja het is erg voor het kind en de moeder. Heb ook al vaak opmerkingen gekregen van jij moet je gewicht terugkrijgen van voor de zwangerschap. Ik zou dan 50 kg moeten afslanken. Maar ik weet gewoon dat ik het niet meer haal.
Gisteren heb ik weer de klik in mijn kop gekregen, dat ik het me gewoon zelf alles aandoe. En dat ik de medicatie niet als enige schuldige mag aanwijzen.
Als puber woog ik trouwens 70 kg bij 1.76m. En werd ik ook aanzien door mijn klasgenoten als DIK. Dit ook omdat ik heus wat tieten had in vergelijking met andere meiden. En brede vrouwelijke heupen. Daar kan je niets aandoen. Ik dronk toen enkel water. Heb me voorgenomen om dat weer te doen. Want blijkt dat cola light ook aanzet tot vetopslag. Dus ik ga weer overschakelen naar water. En af en toe eens een cola light. De start is wederom genomen, maar het volhouden met die medicatie is echt wel moeilijk.
vrijdag 30 juli 2010 om 09:51
Heb niet alle reacties gelezen dus misschien is dit ook al gezegd.
Ik oordeel in zekere mate over dikke(re) mensen. Ik denk niet dat ze dom, lui of lelijk zijn. Maar ik vraag me wel eens af waarom doe je er niks aan. En dan met name de mensen die al echt veel te zwaar zijn die ik dan bijvoorbeeld bij de big M tegen kom of die je echt ziet vreten.
De vriendin van een vriend bijvoorbeeld, zij is ook best zwaar en ze zegt altijd 'ik heb er gewoon aanleg voor' en 'ik ben gewoon grof gebouwd'. Maar als we bijvoorbeeld uit eten gaan, schept zij veruit het meeste op, vaak zelf nog meer dan de mannen. Ook snoept ze het meeste op verjaardagen en sport ze bijna niet. Dan is ze het weer zat en gaat ze een paar weken geen koolhydraten eten (zelfs geen tomaten???) of mag ze maar 1200 caloriën per dag eten. Ze valt dan een paar kilo af om vervolgens nog harder aan te komen. Zo'n dingen snap ik niet.
Misschien ligt dit ook aan mij omdat ik zelf niet gelukkig zou zijn als ik heel dik zou zijn.
Ik oordeel in zekere mate over dikke(re) mensen. Ik denk niet dat ze dom, lui of lelijk zijn. Maar ik vraag me wel eens af waarom doe je er niks aan. En dan met name de mensen die al echt veel te zwaar zijn die ik dan bijvoorbeeld bij de big M tegen kom of die je echt ziet vreten.
De vriendin van een vriend bijvoorbeeld, zij is ook best zwaar en ze zegt altijd 'ik heb er gewoon aanleg voor' en 'ik ben gewoon grof gebouwd'. Maar als we bijvoorbeeld uit eten gaan, schept zij veruit het meeste op, vaak zelf nog meer dan de mannen. Ook snoept ze het meeste op verjaardagen en sport ze bijna niet. Dan is ze het weer zat en gaat ze een paar weken geen koolhydraten eten (zelfs geen tomaten???) of mag ze maar 1200 caloriën per dag eten. Ze valt dan een paar kilo af om vervolgens nog harder aan te komen. Zo'n dingen snap ik niet.
Misschien ligt dit ook aan mij omdat ik zelf niet gelukkig zou zijn als ik heel dik zou zijn.
vrijdag 30 juli 2010 om 09:51
Oh dat heb ik ook Spijker, ik denk iedereen wel. Soms denk ik wauw wat een abs, en soms denk ik sjonge, als het zo doorgaat lijk ik wel zwanger. Maar soms denk ik ook, zo hey, mooi klassiek gezicht met die jukbeenderen en neus en grote mond, en op andere dagen denk ik Jezus, wat is mijn gezicht toch eigenlijk een knokige verzameling botten en botten en nog meer botten
vrijdag 30 juli 2010 om 09:52
quote:flip123456789 schreef op 30 juli 2010 @ 09:49:
[...]
Ik ben er absoluut niet spastisch mee bezig, want ik kan de laatste paar jaar vrijwel alles eten wat ik wil zonder aan te komen (heb dus ook wel makkelijk praten).
Ik bedoel dat ik het een heftige emotionele reactie vind: écht niet blij zijn als er 5 kilo aan zou komen.
Dat vind ik spastisch, dat je je er zo door laat beïnvloeden. En hoe veel je er dan voor moet laten interesseert me niet. Maar dat je er zo waakzaam over bent vind ik een tikje ongezond.
[...]
Ik ben er absoluut niet spastisch mee bezig, want ik kan de laatste paar jaar vrijwel alles eten wat ik wil zonder aan te komen (heb dus ook wel makkelijk praten).
Ik bedoel dat ik het een heftige emotionele reactie vind: écht niet blij zijn als er 5 kilo aan zou komen.
Dat vind ik spastisch, dat je je er zo door laat beïnvloeden. En hoe veel je er dan voor moet laten interesseert me niet. Maar dat je er zo waakzaam over bent vind ik een tikje ongezond.
I only get one shot at life - so I shoot to kill
vrijdag 30 juli 2010 om 09:55
quote:absoluteEinstein schreef op 30 juli 2010 @ 09:50:
[...]
Je kunt nooit in iemand anders schoenen staan.
Wat kilootjes zwaarder na een zwangerschap is heel wat anders dan van jongs af aan dik zijn.
En knap hoor, dat het je gelukt is om je gewicht onder controle te houden. Maar dat kun je niet één op één op iemand anders projecteren.
Het ging niet over mijn zwangerschapskilo's, even goed lezen aub. Ik was daarvóór juist altijd dikker en moest heel veel moeite doen om niet aan te komen. Dat heb ik gedaan en daarom heb ik het dus nooit zover laten komen.
Na mijn zwangerschappen woog ik juist minder dan ervoor en blijkbaar heb ik nu een snellere stofwisseling of zo, want ik hoef er geen moeite meer voor te doen om niet aan te komen.
Natuurlijk kun je het niet vergelijken met iemand die 50 kilo kwijt moet, maar ik wil aangeven dat ik door mijn best te doen juist heb voorkomen dat ik zo zwaar werd.
[...]
Je kunt nooit in iemand anders schoenen staan.
Wat kilootjes zwaarder na een zwangerschap is heel wat anders dan van jongs af aan dik zijn.
En knap hoor, dat het je gelukt is om je gewicht onder controle te houden. Maar dat kun je niet één op één op iemand anders projecteren.
Het ging niet over mijn zwangerschapskilo's, even goed lezen aub. Ik was daarvóór juist altijd dikker en moest heel veel moeite doen om niet aan te komen. Dat heb ik gedaan en daarom heb ik het dus nooit zover laten komen.
Na mijn zwangerschappen woog ik juist minder dan ervoor en blijkbaar heb ik nu een snellere stofwisseling of zo, want ik hoef er geen moeite meer voor te doen om niet aan te komen.
Natuurlijk kun je het niet vergelijken met iemand die 50 kilo kwijt moet, maar ik wil aangeven dat ik door mijn best te doen juist heb voorkomen dat ik zo zwaar werd.
vrijdag 30 juli 2010 om 09:57
Om in te gaan op de zorg van TO die zich afvraagt of zij als HBO-opgeleide professional wel serieus genomen zal worden met haar overgewicht: wat mij betreft hangt dat mede af van je functie.
Ik kan me herinneren dat in een documentaire over een kliniek voor obesitas-patiënten een hulpverlener aan het woord kwam die zelf behoorlijk wat overgewicht had. Die combinatie roept bij mij vraagtekens op. Ik heb eens een huisarts gesproken met een behoorlijk overwicht. Ook dat vind ik een lastige combinatie.
Enfin, mij valt op dat de doorsnee forummer van mening is dat vooroordelen over volwassenen die te dik zijn, niet zouden-moeten-mogen en dat diezelfde forummers wel veroordelen dat mensen hun kinderen vetmesten.
Nu is het mij bekend dat kinderen afhankelijk zijn van hun ouders en daarom beschermd moeten worden. Maar, waarom alleen een oordeel over mensen die hun kinderen veel te dik laten worden en niet over mensen die zichzelf veel te dik laten worden? Dat is toch ook zonde van wat in principe een gezond lijf had kunnen zijn?
Ik krijg overigens wel eens de indruk dat al het geklaag over het eigen gewicht en de kennelijke onmacht bij velen om het gewicht echt te verlagen bijdraagt aan het beeld van mensen die lui en ongemotiveerd zijn.
Ik kan me herinneren dat in een documentaire over een kliniek voor obesitas-patiënten een hulpverlener aan het woord kwam die zelf behoorlijk wat overgewicht had. Die combinatie roept bij mij vraagtekens op. Ik heb eens een huisarts gesproken met een behoorlijk overwicht. Ook dat vind ik een lastige combinatie.
Enfin, mij valt op dat de doorsnee forummer van mening is dat vooroordelen over volwassenen die te dik zijn, niet zouden-moeten-mogen en dat diezelfde forummers wel veroordelen dat mensen hun kinderen vetmesten.
Nu is het mij bekend dat kinderen afhankelijk zijn van hun ouders en daarom beschermd moeten worden. Maar, waarom alleen een oordeel over mensen die hun kinderen veel te dik laten worden en niet over mensen die zichzelf veel te dik laten worden? Dat is toch ook zonde van wat in principe een gezond lijf had kunnen zijn?
Ik krijg overigens wel eens de indruk dat al het geklaag over het eigen gewicht en de kennelijke onmacht bij velen om het gewicht echt te verlagen bijdraagt aan het beeld van mensen die lui en ongemotiveerd zijn.
vrijdag 30 juli 2010 om 09:57
quote:Bergje65 schreef op 30 juli 2010 @ 09:49:
[...]
Ik heb dat ook hoor. Als mijn weegschaal 'smorgens 2 kilo meer aanwijst dan een week ervoor, zorg ik DIRECT dat ze er weer afgaan. Ik ga dan fietsen en eet veel vers fruit en groenten. Ik snoep een weekje niet of nauwelijks en drink geen alhocol. Binnen een week zijn de kilo's eraf....
Het is natuurlijk een ander verhaal als er 50 kilo af moeten. Maar dan nog... als je echt wil dan kan het.Ik heb nu geen weegschaal meer maar als ik voel dat mijn broek strakker zit dan ga ik onbewust toch wat minder snoepen. De week erna is het probleem dan opgelost. Zo krijg je nooit een probleem. Toen mijn moeder hoogzwanger was stierf haar moeder heel onverwachts, na de zwangerschap kon het mijn moeder echt geen bal schelen of ze weer op haar streefgewicht zou komen of niet, het boeide haar gewoon niet, ze had het druk met twee jonge kinderen en een eigen bedrijf en had emotioneel veel verdriet. Dan kan het dus helemaal misgaan. Dan kan je dus 10, 20 of zelfs misschien wel 50 kilo aankomen. En als je dan klaar bent om er wat aan te doen sta je wel voor een heel grote klus denk ik. Mij lijkt dat echt niet fijn.
[...]
Ik heb dat ook hoor. Als mijn weegschaal 'smorgens 2 kilo meer aanwijst dan een week ervoor, zorg ik DIRECT dat ze er weer afgaan. Ik ga dan fietsen en eet veel vers fruit en groenten. Ik snoep een weekje niet of nauwelijks en drink geen alhocol. Binnen een week zijn de kilo's eraf....
Het is natuurlijk een ander verhaal als er 50 kilo af moeten. Maar dan nog... als je echt wil dan kan het.Ik heb nu geen weegschaal meer maar als ik voel dat mijn broek strakker zit dan ga ik onbewust toch wat minder snoepen. De week erna is het probleem dan opgelost. Zo krijg je nooit een probleem. Toen mijn moeder hoogzwanger was stierf haar moeder heel onverwachts, na de zwangerschap kon het mijn moeder echt geen bal schelen of ze weer op haar streefgewicht zou komen of niet, het boeide haar gewoon niet, ze had het druk met twee jonge kinderen en een eigen bedrijf en had emotioneel veel verdriet. Dan kan het dus helemaal misgaan. Dan kan je dus 10, 20 of zelfs misschien wel 50 kilo aankomen. En als je dan klaar bent om er wat aan te doen sta je wel voor een heel grote klus denk ik. Mij lijkt dat echt niet fijn.
vrijdag 30 juli 2010 om 09:59
quote:wench schreef op 30 juli 2010 @ 09:42:
Ik merk absoluut verschil in hoe de mensen me behandelen, vroeger en nu. Minder luide opmerkingen (dikke mensen zijn dik, niet gehoorgestoord!), minder blikken in mijn winkelwagentje (altijd prettig als je kind jarig was, de enige aanleiding om chips en taart in huis te halen), goedbedoelde opmerkingen van familie en kennissen (vrienden zullen het nooit worden) zoals "je zou toch een stuk leuker zijn als..." (nee, trut, ik BEN al leuk!!!).
:-)Hoeveel vooroordelen ik ook heb, ik vind het onbegrijpelijk dat er mensen zijn die zoiets uitkramen! (En ook andere opmerkingen hier op dit topic).
Ik merk absoluut verschil in hoe de mensen me behandelen, vroeger en nu. Minder luide opmerkingen (dikke mensen zijn dik, niet gehoorgestoord!), minder blikken in mijn winkelwagentje (altijd prettig als je kind jarig was, de enige aanleiding om chips en taart in huis te halen), goedbedoelde opmerkingen van familie en kennissen (vrienden zullen het nooit worden) zoals "je zou toch een stuk leuker zijn als..." (nee, trut, ik BEN al leuk!!!).
:-)Hoeveel vooroordelen ik ook heb, ik vind het onbegrijpelijk dat er mensen zijn die zoiets uitkramen! (En ook andere opmerkingen hier op dit topic).
