Lijf & Lijn
alle pijlers
Veroordeel jij dikke mensen?
donderdag 29 juli 2010 om 22:13
Nav een eerder topic ben ik hier zo nieuwsgierig naar.
Zelf heb ik overgewicht en ik voel me hierdoor minderwaardig en dan vooral bij mensen die ik (nog) niet heel goed ken.
Je hoort wel dat sommige mensen dikke mensen, dom, lui enz vinden.
Ik vraag me dus af of dit ook écht zo is of dat mensen zich dit zelf aanpraten? Is dit een vooroordeel dan mensen zo denken?
Dus; veroordeel jij dikke mensen? ik bedoel dan eigenlijk; vind je ze minder waard, neem je ze minder serieus?
(en dan bedoel ik dus geen mensen die misschien 5kg af zouden kunnen vallen maar toch wel redelijk overgewicht)
Zelf heb ik overgewicht en ik voel me hierdoor minderwaardig en dan vooral bij mensen die ik (nog) niet heel goed ken.
Je hoort wel dat sommige mensen dikke mensen, dom, lui enz vinden.
Ik vraag me dus af of dit ook écht zo is of dat mensen zich dit zelf aanpraten? Is dit een vooroordeel dan mensen zo denken?
Dus; veroordeel jij dikke mensen? ik bedoel dan eigenlijk; vind je ze minder waard, neem je ze minder serieus?
(en dan bedoel ik dus geen mensen die misschien 5kg af zouden kunnen vallen maar toch wel redelijk overgewicht)
vrijdag 30 juli 2010 om 08:48
quote:mirjana schreef op 30 juli 2010 @ 08:17:
pfoe, ik heb maar niet ALLE reacties gelezen, dus misschien val ik wel in herhaling!
Zelf ben ik 50kg te zwaar. Hoe dat komt? Mijn hele familie is dik, heb er echt de aanleg ook definitief voor. Maar ik ben ook mijn hele leven al ziek. Ik ben ook mijn hele leven al bezig met mijn gewicht, niet normaal meer. Er zijn lange periodes geweest dat ik van extreem dik naar extreem dun ging. Waaarom? Omdat crashdieten alleen schijnen te werken. Maar erg gezond is dat niet! Een aantal jaren terug woog ik ietsje meer dan wat ik nu weeg en toen ben ik bijna 40 kg afgevallen. Het zit er weer allemaal op omdat ik ernstig ziek werd en daadoor nauwelijks bewoog, ik sliep, haalde en bracht mijn kind van/naar school en voor de rest had ik altijd pijn, was ik moe, op. Ik had ook nog eens een burn out en een scala aan ziekten en aandoeningen(HS, depressies, apneusyndroom, slechte hormoonspiegel, diabetes, hypertensie, Pfeiffer, reuma, hyperarousal, pppffff) . Deze toestand heeft twee jaar geduurd(bedrust), en toen was ik het echtwerkelijk waar spuugzat. In die twee jaar ook meerdere malen geopereerd, mocht ik ook niets doen, vanwege veel te veel hechtingen. Ik groeide dicht en haatte het!
Mijn hele leven werd en word ik al geconfronteerd met mensen die daar een oordeel over vellen en wat ik allemaal wel niet hoorde in mijn 'dikke periodes' en het lef van mensen: lui, dom, vies, zwak, achteloos, etc. En nu nog beseffen mensen niet wat ze tegen je zeggen. Mijn dagen bestaan uit:
vijf uur lopen/rennen met de honden, een uur fietsen, twee uur huishouden, heen en weer gaan voor kind op de fiets 4x per dag, boodschappen lopend of op de fiets, ik heb geen auto of rolstoel en ga iedere dag anderhalf uur zwemmen. Tussendoor zorg ik voor het hele gezin, regel de administratie, kook, alle beesten verzorgen (we hebben 15 huisdieren), zie nog weleens vrienden, etc. Ik snoep niet, eet geen taart, die lust ik niet, krijg maagpijn van alles met vet of suiker, slik braaf al mijn medicatie en beweeg dus ongeveer twaalf uur per dag. Ik slaap ongeveer zes uur per 24 uur. Ik heb de hele dag pijn, loop krom, maar ik zet door. Het afgelopen jaar ben ik vijf kilo afgevallen, dat moesten er minimaal 15 zijn van HA. Moet je kijken wat ik daarvoor moet doen.
En mensen die me dus niet kennen, maar ook mensen die ik ken en weinig zie, zeggen dan: zou je niet eens wat doen aan dat overgewicht?
Ik heb papieren van de HBO en Universiteit, maar mensen noemen me dom.
Ik beweeg echt goed en dat dan minimaal 12 uur per dag, maar men noemt mij lui.
Ik heb een huidaandoening, maar ben dik dus ben ik daardoor vies. (die aandoening begon trwns toen ik graatjemager was).
Ik ben afgekeurd, maar men noemt mij gewiekst en lui. Ik zou niet willen werken.
als iemand wil afspreken, en ik zeg dat ik het te druk heb en ik noem alles op, zegt men: 'doe JIJ je HUISHOUDEN?!'
Ik heb weleens te weinig tijd om me normaal aan te kleden, of ik heb een slechte lichamelijke dag en ben dan ineens achteloos in mijn persoonlijke verzorging en een slons.
Als ik dan de volgende vijf dagen wel gewoon makeup op heb en mooie kleding, hoor ik van alle kanten: 'wat goed van je!'
Terwijl ik me al 20 jaar zo verzorg.
Ik kwam eens bij zon verpleegster die me een meetkastje om moest doen, weet je wat ze zei?
"Hmm. Misschien een idee om voortaan niet meer zoveel op bed te liggen en je vol te proppen met taart en spekkies ofzo, dan is je bloeddruk misschien niet meer zo hoog. Wacht, ik ben wel benieuwd, ga even op de weegschaal staan en schrijf je lengte op, interessante casus hoor! Vooral met al die huisvrouwkwaaltjes,ben zo benieuwd!"
Duidelijke gevalletje veroordeling. Ze werkt er trwns niet meer
Het is toch nooit goed. Ik veroordeel mensen nooit, echt nooit, simpel omdat ik zelf al mijn hele leven word veroordeeld. Als mensen me zien en denken:'jasses, kijk die kringen onder haar ogen! En dan al dat overgewicht!En die vieze plekken in haar gezicht! Die is vast alleen op deze wereld! Als ze nou eens wat aan zichzelf zou doen...'
Dan denken die mensen dat maar lekker. Ik was dat op een goeie dag zo zat, het boeit me gewoon niet meer. Wel lekker voor mijn bloeddruk, moet ik zeggen...
Mirjana, ik geef je een dikke knuffel . Je verwoord je leven en je gevoel zo mooi en goed!
Ik zou niet achter jouw rug kletsen en jou niet bespotten. Ik zou wel eens met jou rondom de tafel gaan zitten en jouw eetpatroon bespreken. Puur natuurkundig (of biologisch weet ik veel...) gezien kan het nl. niet zo zijn dat een mens die zoveel beweegt, zoveel overgewicht heeft. We worden allemaal geboren met dezelfde spieren en vetcellen. Klopt, de een zal wat sneller dik worden dan de ander, maar zoveel? Heb je al eens met een deskundige gesproken?
pfoe, ik heb maar niet ALLE reacties gelezen, dus misschien val ik wel in herhaling!
Zelf ben ik 50kg te zwaar. Hoe dat komt? Mijn hele familie is dik, heb er echt de aanleg ook definitief voor. Maar ik ben ook mijn hele leven al ziek. Ik ben ook mijn hele leven al bezig met mijn gewicht, niet normaal meer. Er zijn lange periodes geweest dat ik van extreem dik naar extreem dun ging. Waaarom? Omdat crashdieten alleen schijnen te werken. Maar erg gezond is dat niet! Een aantal jaren terug woog ik ietsje meer dan wat ik nu weeg en toen ben ik bijna 40 kg afgevallen. Het zit er weer allemaal op omdat ik ernstig ziek werd en daadoor nauwelijks bewoog, ik sliep, haalde en bracht mijn kind van/naar school en voor de rest had ik altijd pijn, was ik moe, op. Ik had ook nog eens een burn out en een scala aan ziekten en aandoeningen(HS, depressies, apneusyndroom, slechte hormoonspiegel, diabetes, hypertensie, Pfeiffer, reuma, hyperarousal, pppffff) . Deze toestand heeft twee jaar geduurd(bedrust), en toen was ik het echtwerkelijk waar spuugzat. In die twee jaar ook meerdere malen geopereerd, mocht ik ook niets doen, vanwege veel te veel hechtingen. Ik groeide dicht en haatte het!
Mijn hele leven werd en word ik al geconfronteerd met mensen die daar een oordeel over vellen en wat ik allemaal wel niet hoorde in mijn 'dikke periodes' en het lef van mensen: lui, dom, vies, zwak, achteloos, etc. En nu nog beseffen mensen niet wat ze tegen je zeggen. Mijn dagen bestaan uit:
vijf uur lopen/rennen met de honden, een uur fietsen, twee uur huishouden, heen en weer gaan voor kind op de fiets 4x per dag, boodschappen lopend of op de fiets, ik heb geen auto of rolstoel en ga iedere dag anderhalf uur zwemmen. Tussendoor zorg ik voor het hele gezin, regel de administratie, kook, alle beesten verzorgen (we hebben 15 huisdieren), zie nog weleens vrienden, etc. Ik snoep niet, eet geen taart, die lust ik niet, krijg maagpijn van alles met vet of suiker, slik braaf al mijn medicatie en beweeg dus ongeveer twaalf uur per dag. Ik slaap ongeveer zes uur per 24 uur. Ik heb de hele dag pijn, loop krom, maar ik zet door. Het afgelopen jaar ben ik vijf kilo afgevallen, dat moesten er minimaal 15 zijn van HA. Moet je kijken wat ik daarvoor moet doen.
En mensen die me dus niet kennen, maar ook mensen die ik ken en weinig zie, zeggen dan: zou je niet eens wat doen aan dat overgewicht?
Ik heb papieren van de HBO en Universiteit, maar mensen noemen me dom.
Ik beweeg echt goed en dat dan minimaal 12 uur per dag, maar men noemt mij lui.
Ik heb een huidaandoening, maar ben dik dus ben ik daardoor vies. (die aandoening begon trwns toen ik graatjemager was).
Ik ben afgekeurd, maar men noemt mij gewiekst en lui. Ik zou niet willen werken.
als iemand wil afspreken, en ik zeg dat ik het te druk heb en ik noem alles op, zegt men: 'doe JIJ je HUISHOUDEN?!'
Ik heb weleens te weinig tijd om me normaal aan te kleden, of ik heb een slechte lichamelijke dag en ben dan ineens achteloos in mijn persoonlijke verzorging en een slons.
Als ik dan de volgende vijf dagen wel gewoon makeup op heb en mooie kleding, hoor ik van alle kanten: 'wat goed van je!'
Terwijl ik me al 20 jaar zo verzorg.
Ik kwam eens bij zon verpleegster die me een meetkastje om moest doen, weet je wat ze zei?
"Hmm. Misschien een idee om voortaan niet meer zoveel op bed te liggen en je vol te proppen met taart en spekkies ofzo, dan is je bloeddruk misschien niet meer zo hoog. Wacht, ik ben wel benieuwd, ga even op de weegschaal staan en schrijf je lengte op, interessante casus hoor! Vooral met al die huisvrouwkwaaltjes,ben zo benieuwd!"
Duidelijke gevalletje veroordeling. Ze werkt er trwns niet meer
Het is toch nooit goed. Ik veroordeel mensen nooit, echt nooit, simpel omdat ik zelf al mijn hele leven word veroordeeld. Als mensen me zien en denken:'jasses, kijk die kringen onder haar ogen! En dan al dat overgewicht!En die vieze plekken in haar gezicht! Die is vast alleen op deze wereld! Als ze nou eens wat aan zichzelf zou doen...'
Dan denken die mensen dat maar lekker. Ik was dat op een goeie dag zo zat, het boeit me gewoon niet meer. Wel lekker voor mijn bloeddruk, moet ik zeggen...
Mirjana, ik geef je een dikke knuffel . Je verwoord je leven en je gevoel zo mooi en goed!
Ik zou niet achter jouw rug kletsen en jou niet bespotten. Ik zou wel eens met jou rondom de tafel gaan zitten en jouw eetpatroon bespreken. Puur natuurkundig (of biologisch weet ik veel...) gezien kan het nl. niet zo zijn dat een mens die zoveel beweegt, zoveel overgewicht heeft. We worden allemaal geboren met dezelfde spieren en vetcellen. Klopt, de een zal wat sneller dik worden dan de ander, maar zoveel? Heb je al eens met een deskundige gesproken?
vrijdag 30 juli 2010 om 08:50
Ik ben zelf overigens het type van altijd net 5 kilo teveel. Soms is dat 3 kilo en soms 7, zoals op dit moment. Daar baal ik dan van. Vind mezelf net niet meer helemaal acceptabel in bikini, terwijl ik normaal een stoicijnse Angela Groothuizen ben, die een keer in een tijdschrift zei dat ze omgekeerde anorexia heeft ("Als ik in de spiegel kijk, zie ik een hele slanke vrouw"). Dus let ik even een tijdje wat beter op.
Dat betekent niet zo snel naar de toastjes met kaas grijpen, en weer wat meer sporten (hardlopen en ik ga binnenkort eindelijk weer met spinning beginnen op een nieuwe sportschool!).
Dat betekent niet zo snel naar de toastjes met kaas grijpen, en weer wat meer sporten (hardlopen en ik ga binnenkort eindelijk weer met spinning beginnen op een nieuwe sportschool!).
vrijdag 30 juli 2010 om 08:51
vrijdag 30 juli 2010 om 08:52
JA....met schaamte moet ik bekennen dat ik dat dus wel doe...van de week nog bij een toeristische Paardenmarkt.
Ik stond samen met hubbie op kids te wachten die effe een speelgoed winkel in waren gegaan....mensen liepen voorbij en het viel me op dat het steeds meer van die Amerikaanse taferelen waren.....mensen met over gewicht die ook alleen maar eten in hun handen hadden.
Ik stond samen met hubbie op kids te wachten die effe een speelgoed winkel in waren gegaan....mensen liepen voorbij en het viel me op dat het steeds meer van die Amerikaanse taferelen waren.....mensen met over gewicht die ook alleen maar eten in hun handen hadden.
vrijdag 30 juli 2010 om 08:52
Wat ik altijd jammer vind van mensen is dat ze nooit eens kijken waarom iemand teveel eet. Zelf heb ik last als ik teveel koolhydraten eet en helemaal met suiker. Iets triggert mij. Vroeger een pak koekjes kon ik nooit laten staan. Nu doet het me helemaal niets. Maar zodra ik het zou eten weet ik dat ik de weg kwijt ben Dus ik doe het niet meer.
Ook medicijngebruik kan een oorzaak zijn van overgewicht. jammer nog steeds dat de meeste fabrikanten het niet willen toegeven dat het aan hun medicatie ligt.
Vaak eten mensen met overgewicht niet eens teveel maar verkeerd. En wat dacht je van mensen die constant maar op gewicht zijn en hun stofwisseling op hun reet ligt. Ik was als kind van 12 en 60 kilo en 170 lang en had cup D daardoor werd ik te dik bevonden en begon juist te eten hierdoor. Mensen weten niet hoe ze een kind zo kunnen kwetsen. Ik was niet te dik, ik had gewoon al een volwassen figuur en geen kinderfiguur. Daardoor past je niet in het straatje van volwassenen en andere kinderen.
En nee ik veroordeel niet. Ken een (parenclub) club waar mensen met ernstig overgewicht niet welkom zijn,nou ik ga daar echt niet naar toe.
Ooit was er een vrouwtje die elke week naar zo'n club ging,
Ze kreeg een ziekte en moest aan de medicatie omdat ze dik werd van de medicatie. kreeg ze een brief van die club dat ze niet meer tot de doelgroep behoorde en niet meer welkom was.
Een vriend van mij heeft dit gezien. Ik vind het schandelijk
Dat je zo met mensen durft om te gaan. Juist is het verschil van mensen juist zo leuk. Konden we soms maar dieren zijn die oordelen niet op het uiterlijk. Maar sommige mensen zijn echt soms echt beesten.
Ook medicijngebruik kan een oorzaak zijn van overgewicht. jammer nog steeds dat de meeste fabrikanten het niet willen toegeven dat het aan hun medicatie ligt.
Vaak eten mensen met overgewicht niet eens teveel maar verkeerd. En wat dacht je van mensen die constant maar op gewicht zijn en hun stofwisseling op hun reet ligt. Ik was als kind van 12 en 60 kilo en 170 lang en had cup D daardoor werd ik te dik bevonden en begon juist te eten hierdoor. Mensen weten niet hoe ze een kind zo kunnen kwetsen. Ik was niet te dik, ik had gewoon al een volwassen figuur en geen kinderfiguur. Daardoor past je niet in het straatje van volwassenen en andere kinderen.
En nee ik veroordeel niet. Ken een (parenclub) club waar mensen met ernstig overgewicht niet welkom zijn,nou ik ga daar echt niet naar toe.
Ooit was er een vrouwtje die elke week naar zo'n club ging,
Ze kreeg een ziekte en moest aan de medicatie omdat ze dik werd van de medicatie. kreeg ze een brief van die club dat ze niet meer tot de doelgroep behoorde en niet meer welkom was.
Een vriend van mij heeft dit gezien. Ik vind het schandelijk
Dat je zo met mensen durft om te gaan. Juist is het verschil van mensen juist zo leuk. Konden we soms maar dieren zijn die oordelen niet op het uiterlijk. Maar sommige mensen zijn echt soms echt beesten.
vrijdag 30 juli 2010 om 08:53
quote:Margaretha2 schreef op 30 juli 2010 @ 08:47:
[...]
volgens mij ziet iedereen binnen 10 seconden wat zijn plek op de mooiheidsladder is in de ruimte, wie is er lelijker, wie is er mooier, wie is er min of meer gelijk.Yep. Ik voel me in een gemeleerd gezelschap qua uiterlijk schoon meer op mijn gemak, dan tussen alleen maar mooie, slanke en hip geklede mensen. Terwijl ik zeer nuchter ben en helemaal niet zo uiterlijk gericht. Ik let er kennelijk toch onbewust op.
[...]
volgens mij ziet iedereen binnen 10 seconden wat zijn plek op de mooiheidsladder is in de ruimte, wie is er lelijker, wie is er mooier, wie is er min of meer gelijk.Yep. Ik voel me in een gemeleerd gezelschap qua uiterlijk schoon meer op mijn gemak, dan tussen alleen maar mooie, slanke en hip geklede mensen. Terwijl ik zeer nuchter ben en helemaal niet zo uiterlijk gericht. Ik let er kennelijk toch onbewust op.
vrijdag 30 juli 2010 om 08:53
vrijdag 30 juli 2010 om 08:55
vrijdag 30 juli 2010 om 09:02
quote:Clytemnestra schreef op 30 juli 2010 @ 08:49:
[...]
zoooooo niet mee eensIdd, er is sowieso zo veel meer dan gewicht en kilo's. Vrouwen met maatje 40 (of 42 ben nu zo heel shcerp met maten), hebben vaak een veel liever zachter gezicht. Dat vind ik dan weer heel mooi. En natuurlijk een veel mooiere kont!
[...]
zoooooo niet mee eensIdd, er is sowieso zo veel meer dan gewicht en kilo's. Vrouwen met maatje 40 (of 42 ben nu zo heel shcerp met maten), hebben vaak een veel liever zachter gezicht. Dat vind ik dan weer heel mooi. En natuurlijk een veel mooiere kont!
vrijdag 30 juli 2010 om 09:06
quote:absoluteEinstein schreef op 30 juli 2010 @ 08:52:
Het is een natuurlijk instinct om alles wat van de (jouw) norm afwijkt af te wijzen, te veroordelen.
Het getuigt van beschaving om dat bij jezelf te herkennen en je daar overheen te zetten.
En heeft te maken met "natuurlijke selectie":
Slank = mooi = vruchtbaar = sterk nageslacht.
(zijn niet mijn woorden hoor)
Het is een natuurlijk instinct om alles wat van de (jouw) norm afwijkt af te wijzen, te veroordelen.
Het getuigt van beschaving om dat bij jezelf te herkennen en je daar overheen te zetten.
En heeft te maken met "natuurlijke selectie":
Slank = mooi = vruchtbaar = sterk nageslacht.
(zijn niet mijn woorden hoor)
vrijdag 30 juli 2010 om 09:07
quote:izalinia schreef op 30 juli 2010 @ 08:52:
Wat ik altijd jammer vind van mensen is dat ze nooit eens kijken waarom iemand teveel eet. Zelf heb ik last als ik teveel koolhydraten eet en helemaal met suiker. Iets triggert mij. Vroeger een pak koekjes kon ik nooit laten staan. Nu doet het me helemaal niets. Maar zodra ik het zou eten weet ik dat ik de weg kwijt ben Dus ik doe het niet meer.
Ook medicijngebruik kan een oorzaak zijn van overgewicht. jammer nog steeds dat de meeste fabrikanten het niet willen toegeven dat het aan hun medicatie ligt.
Vaak eten mensen met overgewicht niet eens teveel maar verkeerd. En wat dacht je van mensen die constant maar op gewicht zijn en hun stofwisseling op hun reet ligt. Ik was als kind van 12 en 60 kilo en 170 lang en had cup D daardoor werd ik te dik bevonden en begon juist te eten hierdoor. Mensen weten niet hoe ze een kind zo kunnen kwetsen. Ik was niet te dik, ik had gewoon al een volwassen figuur en geen kinderfiguur. Daardoor past je niet in het straatje van volwassenen en andere kinderen.
En nee ik veroordeel niet. Ken een (parenclub) club waar mensen met ernstig overgewicht niet welkom zijn,nou ik ga daar echt niet naar toe.
Ooit was er een vrouwtje die elke week naar zo'n club ging,
Ze kreeg een ziekte en moest aan de medicatie omdat ze dik werd van de medicatie. kreeg ze een brief van die club dat ze niet meer tot de doelgroep behoorde en niet meer welkom was.
Een vriend van mij heeft dit gezien. Ik vind het schandelijk
Dat je zo met mensen durft om te gaan. Juist is het verschil van mensen juist zo leuk. Konden we soms maar dieren zijn die oordelen niet op het uiterlijk. Maar sommige mensen zijn echt soms echt beesten.
Zeer eens met deze uitspraak.
Even mijn verhaal, na mijn zwangerschap heb ik een psychose gehad en moest ik anitpsychotica nemen. Ging hierdoor van 97 (jaja zwangerschapskilo's) naar 136.7 kg in 3 jaar tijd. In maart ben ik op mijn voeding beginnen letten. En ging naar 128, ben toen weer in een dipje geraakt en moest mijn medicatie ophogen dus weer 2 kg erbij. Nu zit ik stabiel op 130 kg. Ik ben mij er volledig van bewust dat het niet gezond is en al zeker niet mooi!
Ik geef toe dat ik veel toegeef aan zoetigheden. Heb er als het ware een drang naar. Volgens mijn psychiater komt dat mede door de medicatie maar ook omdat ik mijn emoties wegeet.
En neen ik voel mij niet serieus genomen door veel mensen. En ja ik kijk zelfs naar dames die nog dikker dan mij zijn. En dan denk ik hoe zou het komen dat zij zo dik is.
Ben vandaag weer met een poging begonnen om er toch nog wat af te krijgen. Mijn bedoeling is dat op het einde van het jaar ik zo een 120 kg weeg.
Gisteren bij het winkelen schaamde ik mij dood, met mijn dikke billen en blubberbuik probeerde ik een broek te passen. Had warempel nog altijd maat 54. Dit gaf me weer een duwtje in de rug.
Ik wil dit doen voor mijn gezondheid, maar ook omdat ik het niet mooi vind, en hoop dat ik meer serieus genomen zal worden door sommige mensen. Dat laatste is misschien verkeerd. Maar ik denk dat het voor dikke mensen moeilijker is om een baan te vinden.
Wat ik altijd jammer vind van mensen is dat ze nooit eens kijken waarom iemand teveel eet. Zelf heb ik last als ik teveel koolhydraten eet en helemaal met suiker. Iets triggert mij. Vroeger een pak koekjes kon ik nooit laten staan. Nu doet het me helemaal niets. Maar zodra ik het zou eten weet ik dat ik de weg kwijt ben Dus ik doe het niet meer.
Ook medicijngebruik kan een oorzaak zijn van overgewicht. jammer nog steeds dat de meeste fabrikanten het niet willen toegeven dat het aan hun medicatie ligt.
Vaak eten mensen met overgewicht niet eens teveel maar verkeerd. En wat dacht je van mensen die constant maar op gewicht zijn en hun stofwisseling op hun reet ligt. Ik was als kind van 12 en 60 kilo en 170 lang en had cup D daardoor werd ik te dik bevonden en begon juist te eten hierdoor. Mensen weten niet hoe ze een kind zo kunnen kwetsen. Ik was niet te dik, ik had gewoon al een volwassen figuur en geen kinderfiguur. Daardoor past je niet in het straatje van volwassenen en andere kinderen.
En nee ik veroordeel niet. Ken een (parenclub) club waar mensen met ernstig overgewicht niet welkom zijn,nou ik ga daar echt niet naar toe.
Ooit was er een vrouwtje die elke week naar zo'n club ging,
Ze kreeg een ziekte en moest aan de medicatie omdat ze dik werd van de medicatie. kreeg ze een brief van die club dat ze niet meer tot de doelgroep behoorde en niet meer welkom was.
Een vriend van mij heeft dit gezien. Ik vind het schandelijk
Dat je zo met mensen durft om te gaan. Juist is het verschil van mensen juist zo leuk. Konden we soms maar dieren zijn die oordelen niet op het uiterlijk. Maar sommige mensen zijn echt soms echt beesten.
Zeer eens met deze uitspraak.
Even mijn verhaal, na mijn zwangerschap heb ik een psychose gehad en moest ik anitpsychotica nemen. Ging hierdoor van 97 (jaja zwangerschapskilo's) naar 136.7 kg in 3 jaar tijd. In maart ben ik op mijn voeding beginnen letten. En ging naar 128, ben toen weer in een dipje geraakt en moest mijn medicatie ophogen dus weer 2 kg erbij. Nu zit ik stabiel op 130 kg. Ik ben mij er volledig van bewust dat het niet gezond is en al zeker niet mooi!
Ik geef toe dat ik veel toegeef aan zoetigheden. Heb er als het ware een drang naar. Volgens mijn psychiater komt dat mede door de medicatie maar ook omdat ik mijn emoties wegeet.
En neen ik voel mij niet serieus genomen door veel mensen. En ja ik kijk zelfs naar dames die nog dikker dan mij zijn. En dan denk ik hoe zou het komen dat zij zo dik is.
Ben vandaag weer met een poging begonnen om er toch nog wat af te krijgen. Mijn bedoeling is dat op het einde van het jaar ik zo een 120 kg weeg.
Gisteren bij het winkelen schaamde ik mij dood, met mijn dikke billen en blubberbuik probeerde ik een broek te passen. Had warempel nog altijd maat 54. Dit gaf me weer een duwtje in de rug.
Ik wil dit doen voor mijn gezondheid, maar ook omdat ik het niet mooi vind, en hoop dat ik meer serieus genomen zal worden door sommige mensen. Dat laatste is misschien verkeerd. Maar ik denk dat het voor dikke mensen moeilijker is om een baan te vinden.
vrijdag 30 juli 2010 om 09:10
vrijdag 30 juli 2010 om 09:14
quote:Richard035 schreef op 30 juli 2010 @ 09:02:
[...]
Idd, er is sowieso zo veel meer dan gewicht en kilo's. Vrouwen met maatje 40 (of 42 ben nu zo heel shcerp met maten), hebben vaak een veel liever zachter gezicht. Dat vind ik dan weer heel mooi. En natuurlijk een veel mooiere kont! Ik zeg nergens dat dat niet zo zou zijn hoor.
[...]
Idd, er is sowieso zo veel meer dan gewicht en kilo's. Vrouwen met maatje 40 (of 42 ben nu zo heel shcerp met maten), hebben vaak een veel liever zachter gezicht. Dat vind ik dan weer heel mooi. En natuurlijk een veel mooiere kont! Ik zeg nergens dat dat niet zo zou zijn hoor.
vrijdag 30 juli 2010 om 09:16
quote:Margaretha2 schreef op 30 juli 2010 @ 09:08:
[...]
Volgens jou is het andersom?
niet per definitie andersom. Maar ik vind dat je per mens moet
"beoordelen" of je hem of haar mooi/knap vind. Das dus niet een specifiek slank ding in mijn ogen.
En volgens mij is mooi zijn echt kilo's overschrijdend !!
[...]
Volgens jou is het andersom?
niet per definitie andersom. Maar ik vind dat je per mens moet
"beoordelen" of je hem of haar mooi/knap vind. Das dus niet een specifiek slank ding in mijn ogen.
En volgens mij is mooi zijn echt kilo's overschrijdend !!
once upon a time called.....right now
vrijdag 30 juli 2010 om 09:18
quote:Vl43inder schreef op 29 juli 2010 @ 22:41:
[...]
Volgens mij heeft dat meer met selffulfilling prophesy te maken, als je bang bent dat mensen je niet serieus zullen nemen, dan gedraag je je daar onbewust naar, dan straal je dat uit -> hoe kun je nou vertrouwen op iemand die zichzelf niet eens vertrouwd?
Ik (maat 48/50) heb regelmatig gesolliciteerd en kwam soms heel ver in de sollicitatieprocedure. De aard van het werk zorgde ervoor dat die procedure vooral via mail en de telefoon verliep. Uiteindelijk moest ik dan kennis komen maken op kantoor en goh, wat gek, opeens paste ik niet meer in hun profiel...
Ik zie er goed verzorgd uit en let goed op mijn kleding. Mijn zelfbeeld is goed (immers, mijn lijf is misschien niet perfect maar ik heb de juiste capaciteiten voor de job en kan heel wat bieden). Dus selffulfilling prophecy qua werken? Nee, dat is vaak ook een bullshitsmoes van mensen die niet toe durven te geven dat zij wél vooroordelen hebben!
Wat dacht je verder van luid uitgesproken opmerkingen als "Als je nog een snoepje neemt word je net zo dik als die mevrouw."
Ooit had ik zelfs maat 56. Hoe het zover is gekomen? Ik behoor tot die uitzonderingen (?) die van medicatie (o.a. prednison) is opgezwollen.
[...]
Volgens mij heeft dat meer met selffulfilling prophesy te maken, als je bang bent dat mensen je niet serieus zullen nemen, dan gedraag je je daar onbewust naar, dan straal je dat uit -> hoe kun je nou vertrouwen op iemand die zichzelf niet eens vertrouwd?
Ik (maat 48/50) heb regelmatig gesolliciteerd en kwam soms heel ver in de sollicitatieprocedure. De aard van het werk zorgde ervoor dat die procedure vooral via mail en de telefoon verliep. Uiteindelijk moest ik dan kennis komen maken op kantoor en goh, wat gek, opeens paste ik niet meer in hun profiel...
Ik zie er goed verzorgd uit en let goed op mijn kleding. Mijn zelfbeeld is goed (immers, mijn lijf is misschien niet perfect maar ik heb de juiste capaciteiten voor de job en kan heel wat bieden). Dus selffulfilling prophecy qua werken? Nee, dat is vaak ook een bullshitsmoes van mensen die niet toe durven te geven dat zij wél vooroordelen hebben!
Wat dacht je verder van luid uitgesproken opmerkingen als "Als je nog een snoepje neemt word je net zo dik als die mevrouw."
Ooit had ik zelfs maat 56. Hoe het zover is gekomen? Ik behoor tot die uitzonderingen (?) die van medicatie (o.a. prednison) is opgezwollen.
vrijdag 30 juli 2010 om 09:21
Ik heb niet alle reacties gelezen dus misschien is mijn menig al 100x voorbij gekomen, in dat geval sorry .
Maar om eerlijk te zijn heb ik ergens wel een vooroordeel over dikke mensen. Me oude buurmeisje is kleiner als mij (zij is 1,64) en woog op een gegeven moment 110 kilo. Dan verteld ze dat ze het raar vind want ze eet bijna niks, maar wat ze eet is koek, chips, snoep e.d. Zij doet het zelf, ik heb geen medelijden met haar maar vind haar inderdaad dom. Ze kan niet werken omdat ze niet te lang kan staan. Maar ze krijgt wel elke maand netjes geld op haar rekening gestort. Natuurlijk is niet iedereen zo die dik is, maar ik denk wel dat veel (muv mensen die door ziekte dik zijn) mensen er veel zelf aan kunnen veranderen.
Maar als het je gezondheid niet schaadt en je voelt je er zelf prettig bij dat je een maatje meer heb, heb ik daar eigenlijk wel respect voor. We hebben allemaal het ideaal beeld van maat 36 in ons hoofd maar niemand heeft gezegd dat dat ook daadwerkelijk moet.
En dan vind ik die mensen juist speciaal omdat hun geen nee zeggen als ze een moorkop krijgen of wat dan ook.
Ik ben zelf helemaal niet dik (mt 34/36), maar ik zeg wel heel vaak nee, en zit dan vervolgens aan een komkommer te knabbelen.
Maar om eerlijk te zijn heb ik ergens wel een vooroordeel over dikke mensen. Me oude buurmeisje is kleiner als mij (zij is 1,64) en woog op een gegeven moment 110 kilo. Dan verteld ze dat ze het raar vind want ze eet bijna niks, maar wat ze eet is koek, chips, snoep e.d. Zij doet het zelf, ik heb geen medelijden met haar maar vind haar inderdaad dom. Ze kan niet werken omdat ze niet te lang kan staan. Maar ze krijgt wel elke maand netjes geld op haar rekening gestort. Natuurlijk is niet iedereen zo die dik is, maar ik denk wel dat veel (muv mensen die door ziekte dik zijn) mensen er veel zelf aan kunnen veranderen.
Maar als het je gezondheid niet schaadt en je voelt je er zelf prettig bij dat je een maatje meer heb, heb ik daar eigenlijk wel respect voor. We hebben allemaal het ideaal beeld van maat 36 in ons hoofd maar niemand heeft gezegd dat dat ook daadwerkelijk moet.
En dan vind ik die mensen juist speciaal omdat hun geen nee zeggen als ze een moorkop krijgen of wat dan ook.
Ik ben zelf helemaal niet dik (mt 34/36), maar ik zeg wel heel vaak nee, en zit dan vervolgens aan een komkommer te knabbelen.
vrijdag 30 juli 2010 om 09:22
quote:Witchke55 schreef op 30 juli 2010 @ 09:07:
[...]
Even mijn verhaal, na mijn zwangerschap heb ik een psychose gehad en moest ik anitpsychotica nemen. Ging hierdoor van 97 (jaja zwangerschapskilo's) naar 136.7 kg in 3 jaar tijd. In maart ben ik op mijn voeding beginnen letten. En ging naar 128, ben toen weer in een dipje geraakt en moest mijn medicatie ophogen dus weer 2 kg erbij. Nu zit ik stabiel op 130 kg. Ik ben mij er volledig van bewust dat het niet gezond is en al zeker niet mooi!
eeh, wie zegt dat? jijzelf of de wereld?
Ik geef toe dat ik veel toegeef aan zoetigheden. Heb er als het ware een drang naar. Volgens mijn psychiater komt dat mede door de medicatie maar ook omdat ik mijn emoties wegeet.
En neen ik voel mij niet serieus genomen door veel mensen.
dit herken ik dus echt niet als dikke vrouw ! En vreselijk om te horen/lezen.
En ja ik kijk zelfs naar dames die nog dikker dan mij zijn. En dan denk ik hoe zou het komen dat zij zo dik is.
Ben vandaag weer met een poging begonnen om er toch nog wat af te krijgen. Mijn bedoeling is dat op het einde van het jaar ik zo een 120 kg weeg.
Gisteren bij het winkelen schaamde ik mij dood, met mijn dikke billen en blubberbuik probeerde ik een broek te passen. Had warempel nog altijd maat 54. Dit gaf me weer een duwtje in de rug.
Ik wil dit doen voor mijn gezondheid, maar ook omdat ik het niet mooi vind, en hoop dat ik meer serieus genomen zal worden door sommige mensen. Dat laatste is misschien verkeerd. Maar ik denk dat het voor dikke mensen moeilijker is om een baan te vinden.
Wederom nooit moeite mee gehad.
Sterker nog ik denk dat mijn gewicht een positieve rol heeft gespeeld in sommige situaties. Stevig in de schoenen (bij moeilijk opvoedbare) of rolmodel (in theaterwereld). Waarmee ik wil zeggen dat t dus niet perse een belemmering hoeft te zijn. Als jij t zo voelt en hebt ervaren is dat natuurlijk vreselijk naar. Maar gelukkig kan t ook anders.
[...]
Even mijn verhaal, na mijn zwangerschap heb ik een psychose gehad en moest ik anitpsychotica nemen. Ging hierdoor van 97 (jaja zwangerschapskilo's) naar 136.7 kg in 3 jaar tijd. In maart ben ik op mijn voeding beginnen letten. En ging naar 128, ben toen weer in een dipje geraakt en moest mijn medicatie ophogen dus weer 2 kg erbij. Nu zit ik stabiel op 130 kg. Ik ben mij er volledig van bewust dat het niet gezond is en al zeker niet mooi!
eeh, wie zegt dat? jijzelf of de wereld?
Ik geef toe dat ik veel toegeef aan zoetigheden. Heb er als het ware een drang naar. Volgens mijn psychiater komt dat mede door de medicatie maar ook omdat ik mijn emoties wegeet.
En neen ik voel mij niet serieus genomen door veel mensen.
dit herken ik dus echt niet als dikke vrouw ! En vreselijk om te horen/lezen.
En ja ik kijk zelfs naar dames die nog dikker dan mij zijn. En dan denk ik hoe zou het komen dat zij zo dik is.
Ben vandaag weer met een poging begonnen om er toch nog wat af te krijgen. Mijn bedoeling is dat op het einde van het jaar ik zo een 120 kg weeg.
Gisteren bij het winkelen schaamde ik mij dood, met mijn dikke billen en blubberbuik probeerde ik een broek te passen. Had warempel nog altijd maat 54. Dit gaf me weer een duwtje in de rug.
Ik wil dit doen voor mijn gezondheid, maar ook omdat ik het niet mooi vind, en hoop dat ik meer serieus genomen zal worden door sommige mensen. Dat laatste is misschien verkeerd. Maar ik denk dat het voor dikke mensen moeilijker is om een baan te vinden.
Wederom nooit moeite mee gehad.
Sterker nog ik denk dat mijn gewicht een positieve rol heeft gespeeld in sommige situaties. Stevig in de schoenen (bij moeilijk opvoedbare) of rolmodel (in theaterwereld). Waarmee ik wil zeggen dat t dus niet perse een belemmering hoeft te zijn. Als jij t zo voelt en hebt ervaren is dat natuurlijk vreselijk naar. Maar gelukkig kan t ook anders.
once upon a time called.....right now
vrijdag 30 juli 2010 om 09:23
quote:Richard035 schreef op 30 juli 2010 @ 08:51:
[...]
Dan ben je dus niet gezond, en is er een medische reden om er iets aan te doen, niet een esthetische.
Het probleem met flink overgewicht is dat je misschien nu nog gezond bent (dus volgens jou geen reden om er iets aan te doen), maar dat je sowieso veel meer kans hebt op bijvoorbeeld diabetes. Waarom pas maatregelen nemen als je al ziek bent door je overgewicht als je het ook had kunnen voorkomen?
En natuurlijk zijn er mensen die door een ziekte of heftige ervaring in zijn leven zoveel aangekomen zijn, maar de meeste dikkerds zijn dik door een verkeerd eetpatroon en te weinig beweging. Vaak zien ze het zelf ook (eerst) niet. Zo heb ik een collega wiens dochtertje van 6 echt te dik is, maar zij vindt van niet. Kan natuurlijk gebeuren dat iemand als kind al wat steviger is door aanleg. Maar als ik haar dan hoor over wat dat kind allemaal te eten krijgt, en dat ze op normale doordeweekse dagen naar de Mac gaan omdat haar dochter daar zin in heeft (en dan niet als avondeten, maar een Happy Meal als tussendoortje), dan gaan mijn haren recht overeind staan. Zulke mensen zijn gewoon zo onwetend.
Ik begrijp echt wel dat het moeilijk is om af te vallen, om de discipline op te brengen. Ik heb zelf nog net geen ondergewicht, kan alles eten wat ik wil, maar ik vind mezelf ook zwak omdat ik daardoor ook vaak slechte tussendoortjes eet. Ik ben nu bezig mezelf een gezond eetpatroon aan te leren zonder bewerkte producten met teveel vet en suiker , maar dat is verdomde moeilijk. Maar ik weet zeker dat wanneer het nodig was voor mijn gewicht, ik die troep radicaal de deur uit zou gooien en hulp zou gaan zoeken.
[...]
Dan ben je dus niet gezond, en is er een medische reden om er iets aan te doen, niet een esthetische.
Het probleem met flink overgewicht is dat je misschien nu nog gezond bent (dus volgens jou geen reden om er iets aan te doen), maar dat je sowieso veel meer kans hebt op bijvoorbeeld diabetes. Waarom pas maatregelen nemen als je al ziek bent door je overgewicht als je het ook had kunnen voorkomen?
En natuurlijk zijn er mensen die door een ziekte of heftige ervaring in zijn leven zoveel aangekomen zijn, maar de meeste dikkerds zijn dik door een verkeerd eetpatroon en te weinig beweging. Vaak zien ze het zelf ook (eerst) niet. Zo heb ik een collega wiens dochtertje van 6 echt te dik is, maar zij vindt van niet. Kan natuurlijk gebeuren dat iemand als kind al wat steviger is door aanleg. Maar als ik haar dan hoor over wat dat kind allemaal te eten krijgt, en dat ze op normale doordeweekse dagen naar de Mac gaan omdat haar dochter daar zin in heeft (en dan niet als avondeten, maar een Happy Meal als tussendoortje), dan gaan mijn haren recht overeind staan. Zulke mensen zijn gewoon zo onwetend.
Ik begrijp echt wel dat het moeilijk is om af te vallen, om de discipline op te brengen. Ik heb zelf nog net geen ondergewicht, kan alles eten wat ik wil, maar ik vind mezelf ook zwak omdat ik daardoor ook vaak slechte tussendoortjes eet. Ik ben nu bezig mezelf een gezond eetpatroon aan te leren zonder bewerkte producten met teveel vet en suiker , maar dat is verdomde moeilijk. Maar ik weet zeker dat wanneer het nodig was voor mijn gewicht, ik die troep radicaal de deur uit zou gooien en hulp zou gaan zoeken.
vrijdag 30 juli 2010 om 09:29
quote:wench schreef op 30 juli 2010 @ 09:18:
[...]
Nee, dat is vaak ook een bullshitsmoes van mensen die niet toe durven te geven dat zij wél vooroordelen hebben!
Dat is wat ik probeerde te zeggen.
Iedereen heeft vooroordelen. Dat van jezelf weten en herkenen is een eerste stap om jezelf over die vooroordelen heen te zetten. Mensen die zeggen geen vooroordelen te hebben zijn het gevaarlijkst.
Die oordelen.
In jouw geval, aan de telefoon, in schrift, vorm je een beeld van iemand in je hoofd. Dat beeld voldoet als vanzelf aan je eigen norm.
Als er dan iemand binnen komt, die aanzienlijk dikker/lelijker/slanker/knapper is, dan de persoon die in je hoofd zat, dan valt dat op de één of andere manier tegen.
Automatisch wijs je iemand af, omdat die persoon niet voldeed aan het beeld dat je in je hoofd had.
Herken je dat bij jezelf, dan kun je er wat aan doen. Herken je dat niet, dan zeg je, tsja, de klik was er niet, past niet binnen het team.
Maar, dat geldt dus niet alleen voor dikke mensen. Ik ben niet dik, maar klanten verwachten niet dat er een kleine vrouw langs komt als er iets geprogrammeerd moet worden. En vaak heb ik daardoor de opdracht niet gekregen.
Ik voldoe niet aan het beeld dat ze in hun hoofd hadden.
Hier op kantoor hadden we een erg sociale, communicatief vaardige absurd knappe (Brad Pitt eat your hart out) programmeur rondlopen.
Hij werd totaal niet serieus genomen als we hem probeerden te detacheren. Programmeurs zijn lelijke contactgestoorde nerds.
[...]
Nee, dat is vaak ook een bullshitsmoes van mensen die niet toe durven te geven dat zij wél vooroordelen hebben!
Dat is wat ik probeerde te zeggen.
Iedereen heeft vooroordelen. Dat van jezelf weten en herkenen is een eerste stap om jezelf over die vooroordelen heen te zetten. Mensen die zeggen geen vooroordelen te hebben zijn het gevaarlijkst.
Die oordelen.
In jouw geval, aan de telefoon, in schrift, vorm je een beeld van iemand in je hoofd. Dat beeld voldoet als vanzelf aan je eigen norm.
Als er dan iemand binnen komt, die aanzienlijk dikker/lelijker/slanker/knapper is, dan de persoon die in je hoofd zat, dan valt dat op de één of andere manier tegen.
Automatisch wijs je iemand af, omdat die persoon niet voldeed aan het beeld dat je in je hoofd had.
Herken je dat bij jezelf, dan kun je er wat aan doen. Herken je dat niet, dan zeg je, tsja, de klik was er niet, past niet binnen het team.
Maar, dat geldt dus niet alleen voor dikke mensen. Ik ben niet dik, maar klanten verwachten niet dat er een kleine vrouw langs komt als er iets geprogrammeerd moet worden. En vaak heb ik daardoor de opdracht niet gekregen.
Ik voldoe niet aan het beeld dat ze in hun hoofd hadden.
Hier op kantoor hadden we een erg sociale, communicatief vaardige absurd knappe (Brad Pitt eat your hart out) programmeur rondlopen.
Hij werd totaal niet serieus genomen als we hem probeerden te detacheren. Programmeurs zijn lelijke contactgestoorde nerds.
