
zin in CHIPS... vreetbui

donderdag 10 mei 2012 om 12:00
Ok, ik ben aan het afvallen ofja dat is de bedoeling. Weeg nu 90+ kilo. Maar nu heb ik zooon extreme zin om teveel te eten. Om gewoon zakken chips te halen en te eten tot ik ontplof en het probleem is ik denk daar nu dan de hele dag aan.
Ik ben geloof ik een klein beetje eetverslaafd... in hoeverre dat kan dan:P Maar ik kan aan niks anders denken dan mezelf over eten.
Iemand tips. Hoe ik me hier overheen zet?
Ik ben geloof ik een klein beetje eetverslaafd... in hoeverre dat kan dan:P Maar ik kan aan niks anders denken dan mezelf over eten.
Iemand tips. Hoe ik me hier overheen zet?

donderdag 10 mei 2012 om 13:51
@meaghan, nu water gepakt, eens zien of dat werkt.
@flip, ik wil juist niet blijven eten. Ik wil mezelf alleen te eten als dat moet en om voedingsstoffen binnen te krijgen niet meer om me beter te voelen/als vermaak/beloning/compensatie/of alleen maar om te eten. En zojuist een komkommer weggewerkt maar dat werkt niet echt.
@flip, ik wil juist niet blijven eten. Ik wil mezelf alleen te eten als dat moet en om voedingsstoffen binnen te krijgen niet meer om me beter te voelen/als vermaak/beloning/compensatie/of alleen maar om te eten. En zojuist een komkommer weggewerkt maar dat werkt niet echt.
donderdag 10 mei 2012 om 13:57
quote:miss_marvellous schreef op 10 mei 2012 @ 13:46:
Ik herken het wel dat je gaat eten om rustig te blijven. Ik ben/was een emotie-eter en at meestal om bepaalde emoties te onderdrukken en daarnaast at ik ook vaak lekkere dingen uit verveling. Toch was ik vroeger nooit zo zwaar als ik nu ben, omdat ik toen ook heel veel aan sport deed. Nu sport ik ook, maar je merkt dat hoe ouder je wordt, hoe moeilijker het is om af te vallen. Het emotie eten heb ik gelukkig onder controle.Is dat geleidelijk gegaan of heb je hulp gehad?
Ik herken het wel dat je gaat eten om rustig te blijven. Ik ben/was een emotie-eter en at meestal om bepaalde emoties te onderdrukken en daarnaast at ik ook vaak lekkere dingen uit verveling. Toch was ik vroeger nooit zo zwaar als ik nu ben, omdat ik toen ook heel veel aan sport deed. Nu sport ik ook, maar je merkt dat hoe ouder je wordt, hoe moeilijker het is om af te vallen. Het emotie eten heb ik gelukkig onder controle.Is dat geleidelijk gegaan of heb je hulp gehad?
donderdag 10 mei 2012 om 14:23
quote:christel2312 schreef op 10 mei 2012 @ 13:51:
@flip, ik wil juist niet blijven eten. Ik wil mezelf alleen te eten als dat moet en om voedingsstoffen binnen te krijgen niet meer om me beter te voelen/als vermaak/beloning/compensatie/of alleen maar om te eten.
Ik heb toevalling pas een boek gelezen van Gill Riley (als ik het goed heb), dat heet Eating Less. (In het Engels dus.) En zij zegt zegt precies dit wat jij zegt. Dat je niet per se je chipseetbui-drang gaat vervangen met dan maar heel veel salade eten, of heel hard kauwgompjes kauwen, want dan ben je in feite net zo dwangmatig bezig en het is juist die dwang waar je vanaf wil komen. Je moet eten gaan zien als iets waar je zelf de keuze in hebt, het is jouw keuze of je gezond wil zijn of zooi in je mond wil stoppen.
Op zich best een interessant boek, niet echt Eureka voor mij, maar toch, wel een interessant boek.
@flip, ik wil juist niet blijven eten. Ik wil mezelf alleen te eten als dat moet en om voedingsstoffen binnen te krijgen niet meer om me beter te voelen/als vermaak/beloning/compensatie/of alleen maar om te eten.
Ik heb toevalling pas een boek gelezen van Gill Riley (als ik het goed heb), dat heet Eating Less. (In het Engels dus.) En zij zegt zegt precies dit wat jij zegt. Dat je niet per se je chipseetbui-drang gaat vervangen met dan maar heel veel salade eten, of heel hard kauwgompjes kauwen, want dan ben je in feite net zo dwangmatig bezig en het is juist die dwang waar je vanaf wil komen. Je moet eten gaan zien als iets waar je zelf de keuze in hebt, het is jouw keuze of je gezond wil zijn of zooi in je mond wil stoppen.
Op zich best een interessant boek, niet echt Eureka voor mij, maar toch, wel een interessant boek.