Lijf & Lijn alle pijlers

Zoooo! Jij bent gegroeid!

06-08-2012 16:26 66 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo allemaal,



Ik wil graag kijken of ik lotgenoten van een bijzonder probleem van mij kan vinden. Verder wil ik graag kijken of jullie misschien tips hebben om met mijn probleem om te gaan. Het gaat om het volgende:



Praten over gewicht, afvallen en dergelijke ligt heel gevoelig bij mij. Ik voel mij daardoor vaak heel snel onzeker en minderwaardig, juist doordat ik veel te zwaar ben. De kritiek die mensen hebben is doorgaans terecht, namelijk dat ik simpelweg minder energie verbruik dan dat ik tot mij neem. Ik moet gewoon minder eten en meer bewegen. Het is in die zin geen hogere wiskunde waarom ik te zwaar ben. Toch is het erg moeilijk voor mij om de discipline op te brengen om ook daadwerkelijk meer te gaan bewegen en minder te gaan eten.



Maar goed, ik dwaal af. Ik heb er dus moeite mee wanneer er wordt gesproken over gewicht, afvallen en dergelijke. Vooral als er kritiek naar mij geuit wordt, dan kan ik mezelf heel zielig en/of gefrustreerd voelen, soms zo erg dat voor mijn gevoel de wereld vergaat. Daarbovenop schaam ik me dan ook dood dat ik zoveel te zwaar ben en zo dik ben. Ik probeer het onderwerp dan ook zoveel mogelijk de vermijden. Maar vandaag kreeg ik voor mijn gevoel echt weer een dreun in mijn gezicht. Vandaag kwam een oud-collega langs die een half jaar geleden uit dienst is gegaan. “Zoooooo, wat ben jij gegroeid zeg!” zei ze. Ze had er geen bedoelingen mee en constateerde gewoon de waarheid, maar toch deed het ontzettend zeer dat ze dat zo zei. Waarschijnlijk vooral door het feit dat ik het laatste half jaar inderdaad ook 6 kilo aan ben gekomen.



Ik hoop dat ik mijn probleem een beetje goed onder woorden heb weten te brengen. Het is niet zo dat ik absoluut geen eigenwaarde heb, want dat heb ik absoluut wel. Ik ben zeer tevreden over mezelf buiten mijn gewicht om, maar juist het gevoel dat mijn (over)gewicht heeft de grootste impact op mijn zelfvertrouwen.



Is dit herkenbaar voor iemand? Heeft iemand misschien tips?
Alle reacties Link kopieren
quote:Claudette schreef op 06 augustus 2012 @ 16:37:

Als docent geen ervaring, maar als moeder wel. Vreselijk die combiklassen. Ben je geen sterke leerling, dan ga je het in een combi niet redden.









Heerlijk on topic
"Laat varen alle hoop, gij die hier binnentreedt"
Alle reacties Link kopieren
Sorry verkeerde topic
Alle reacties Link kopieren
Ach TO laat je niet uit het veld slaan hoor. Je doet het voor jezelf en voor niemand anders. En van een vreetbui voel je je uiteindelijk niet beter.



Ik heb nooit vreet buien en eet gezond en kom toch aan.. Das nog veel erger
Alle reacties Link kopieren
Zes kilo vind ik geen reden om iets van te zeggen.



Bij 20 kg in een half jaar (bijv) kan ik me voorstellen dat iemand van verbazing er iets uit flapt.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
Alle reacties Link kopieren
quote:Claudette schreef op 06 augustus 2012 @ 16:37:

Als docent geen ervaring, maar als moeder wel. Vreselijk die combiklassen. Ben je geen sterke leerling, dan ga je het in een combi niet redden.
Alle reacties Link kopieren
quote:truffelmaffia schreef op 06 augustus 2012 @ 16:33:

Ik zou eigenlijk af moeten vallen ivm diabetes, maar ik heb er schijt aan. Ik eet gewoon lekker wat ik wil.Je hebt dus schijt aan jezelf. Want als jij zometeen in het ziekenhuis terecht komt vanwege medische complicaties ivm diabetes heb je dat aan jezelf te danken. Daar kan geen ongenuanceerde opmerking over gewicht tegenop.
quote:lelijkerotkop schreef op 06 augustus 2012 @ 16:36:

[...]





Ik ben sinds vorige week weer volle moed begonnen. Alleen door dergelijke opmerkingen krijg ik de neiging weer mezelf zo weer uit het veld te laten slaan door toe te geven aan een flinke eetbui. Maar dat heb ik gelukkig weten te voorkomen.

Als je een "emo-eter" bent (iemand die uit emotie gaat snaaien), dan zit daar dus ook jouw oplossing. Je kunt, bijv mbv een psycholoog, leren om op een andere manier met je emoties om te gaan, zodat de behoefte om te snaaien minder wordt. Een andere manier is om je emoties op een andere manier te uiten, bijvoorbeeld door te gaan sporten, en op die manier de slechte gewoonte te vervangen door een goede.
Alle reacties Link kopieren
Herkenbaar. Hier een echte jojo-er, met dus ook af en toe positieve opmerkingen, maar die ook vaak weer negatief afbuigen. (zo van: afgevallen? Staat je veel beter dan hiervoor...) En inderdaad wetende dat ze gelijk hebben. Probeer zelf nooit opmerkingen te maken over iemands gewicht.



Maak een lijstje met wat het je gaat opleveren maar ook wat het je gaat kosten om echt serieus een afval poging te doen, dan kan je kijken of dat het je waard is. Bespreek het eventueel met je huisarts of iemand anders die je kan helpen.
Alle reacties Link kopieren
quote:nummerzoveel schreef op 06 augustus 2012 @ 16:34:

Doet het niet vooral zeer dat je weet dat jij zelf in jouw situatie de oorzaak bent van jouw overgewicht?



Ik weet dat meer bewegen en minder eten echt heel moeilijk is. Sommige mensen doen er jaren over voordat ze zij zich daartoe kunnen zetten.



Maar het voordeel van jouw probleem is dus wel dat je zelf de oplossing in handen hebt. Je bent geen slachtoffer van een situatie waar je niets aan kunt doen.



Als je wilt dat er iets veranderd, dan heb je die mogelijkheid. Nu alleen nog even doen. Misschien lukt het inderdaad beter als je hulp inschakelt?



Ja, dat is het ergste. Het is gewoon mijn eigen schuld allemaal. Het zou niet zo hoeven te zijn als ik meer discipline had. Het is natuurlijk allemaal niet zo kort door de bocht, dat weet ik ook wel.



Ik heb hulp nu. Ik val nu af samen met een vriendin. We proberen elkaar te stimuleren. Verder lees ik nu ook heel veel op dit forum over afvallen.
quote:Claudette schreef op 06 augustus 2012 @ 16:37:

Als docent geen ervaring, maar als moeder wel. Vreselijk die combiklassen. Ben je geen sterke leerling, dan ga je het in een combi niet redden.+1
Alle reacties Link kopieren
Ook jij kan afvallen.. Super dat je al vol goede moed begonnen bent! Ik weet dat het moeilijk is om negatieve opmerkingen te negeren, maar probeer dat toch. Je kan ook zeggen dat je begonnen bent met afvallen, daar reageren mensen vaak positief op.



Over je nick... Dat is mijn inziens een inhoudelijke opmerking. Als jij jezelf beter wilt voelen, meer eigenwaarde wilt hebben, jezelf positieve energie wilt geven, haal jezelf dan niet zo naar beneden met zo'n nick. Je mag dan te zwaar zijn, maar jij bent als persoon meer dan alleen een uiterlijk!



Behandel jezelf positief, dan straal je meer positiviteit uit naar anderen, die jou op hun beurt weer positiever zullen behandelen.
Alle reacties Link kopieren
quote:lelijkerotkop schreef op 06 augustus 2012 @ 16:26:

Ik hoop dat ik mijn probleem een beetje goed onder woorden heb weten te brengen. Het is niet zo dat ik absoluut geen eigenwaarde heb, want dat heb ik absoluut wel. Ik ben zeer tevreden over mezelf buiten mijn gewicht om, maar juist het gevoel dat mijn (over)gewicht heeft de grootste impact op mijn zelfvertrouwen.



Is dit herkenbaar voor iemand? Heeft iemand misschien tips?



Ik denk dat hier de kern zit, je bent jezelf met gewicht en al en niet buiten je gewicht om.



Ik zie om mij heen wel dat overgewicht een flinke aanslag kan zijn op je zelfvertrouwen, maar het is maar zo'n klein deeltje van het totaal.



Dat het praten erover al gevoelig ligt, geeft voor mij aan dat je wat gewicht betreft liever je kop in het zand steekt, liever niet aan denkt dat je last van overgewicht hebt. Terwijl het logisch gezien juist beter voor je is om erover te (kunnen) praten, zodat je ook een goed ondersteunend netwerk om je heen hebt wanneer je er klaar voor bent om het aan te pakken.
Alle reacties Link kopieren
Hier een schoonfamilie die het er graag over heeft dat ik wat te dik ben. Niet direct maar wel indirect. Mijn schoonmoeder kan ik niet zien zonder dat ze een verhaal begint over iemand die te dik is, enorm is afgevallen (en dit getuigt van enorme zelfbeheersing die helaas niet iedereen bezit), mensen met diabetes type 2 wat eigenlijk altijd iemands eigen schuld is enz.



Mijn schoonvader heeft zelfs een keer gezegd toen we langs een tentje kwamen waar we een leuke high tea konden krijgen tijdens een wandeling: "laten we dat maar niet doen, dat is niet goed voor Nicolien". Tja. Sommige mensen zijn gewoon erg grof en kijken meer naar andermans imperfecte uiterlijk dan naar hun eigen imperfecte innerlijk.



Ik ken de neiging om na zulke opmerkingen juist enorm te gaan eten en dat probeer ik nu niet meer te doen. Ik ben inderdaad wat te dik en daar wil ik nu iets aan veranderen. Het is mijn lichaam en ik wil m.n. gewoon lekker gezond blijven. Ik hoop maar dat er achter de ongenuanceerde opmerkingen van mijn schoonfamilie daadwerkelijke ongerustheid over mijn gezondheid zit. En zo niet dan is dat hun probleem. Mijn probleem is dat ik inderdaad teveel energie binnenkrijg dan ik verbruik en dat probleem kan ik zelf oplossen.
Alle reacties Link kopieren
quote:deeleen schreef op 06 augustus 2012 @ 16:42:

Herkenbaar. Hier een echte jojo-er, met dus ook af en toe positieve opmerkingen, maar die ook vaak weer negatief afbuigen. (zo van: afgevallen? Staat je veel beter dan hiervoor...)Heel veel herkenning hier. Ik was 30 kilo afgevallen en kreeg tijdens dat "afvalproces" continu complimenten van mijn omgeving. Deze complimenten vond ik wel fijn en gaven mij een positive drive om door te zetten. Maar nu we de verkeerde kant op zijn gegaan qua gewicht, merk ik gewoon dat het me kwetst.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb er ook altijd moeite mee om iets te zeggen als iemand is afgevallen. Ik heb ook collega's, vrienden en familie die ontzettend jojo-en, wat dus aantoont dat het gewicht eraf houden nog veel moeilijker is. Nu is een kennis van me aan een dieet met een middeltje en 500 cal per dag. Ze valt af als een speer maar dit is niet het aanpassen van je eetgedrag en gaat ten koste van haar gezicht (glans, slappe huid) en haar (dof, dun). Maar ja, dan ben je weer jaloers...
Alle reacties Link kopieren
quote:lelijkerotkop schreef op 06 augustus 2012 @ 16:42:

[...]

Ja, dat is het ergste. Het is gewoon mijn eigen schuld allemaal. Het zou niet zo hoeven te zijn als ik meer discipline had. Het is natuurlijk allemaal niet zo kort door de bocht, dat weet ik ook wel.



Ik heb hulp nu. Ik val nu af samen met een vriendin. We proberen elkaar te stimuleren. Verder lees ik nu ook heel veel op dit forum over afvallen.

Als je dat inziet kun je misschien juist kracht halen uit die opmerkingen en dat nare gevoel. Bijvoorbeeld door je voor te stellen hoe het over een half jaar kan zijn, als je volhoudt. En te bedenken hoe kort een half jaar is - voor je 't weet is het kerst (bij wijze van spreken ).



Wat niet wegneemt dat je mensen die onbouwen opmerkingen over je omvang of gewicht maken, gerust van repliek mag dienen. Sowieso aangeven als opmerkingen je kwetsen, ook als de persoon in kwestie het niet zo bedoelt.
Alle reacties Link kopieren
quote:molly_bolt schreef op 06 augustus 2012 @ 16:50:

Ik heb er ook altijd moeite mee om iets te zeggen als iemand is afgevallen. Ik heb ook collega's, vrienden en familie die ontzettend jojo-en, wat dus aantoont dat het gewicht eraf houden nog veel moeilijker is. Nu is een kennis van me aan een dieet met een middeltje en 500 cal per dag. Ze valt af als een speer maar dit is niet het aanpassen van je eetgedrag en gaat ten koste van haar gezicht (glans, slappe huid) en haar (dof, dun). Maar ja, dan ben je weer jaloers...ja, daar zou ik ook jaloers op worden
liever een leuke hond in een restaurant dan zeurende kinderen
Alle reacties Link kopieren
quote:lelijkerotkop schreef op 06 augustus 2012 @ 16:42:

[...]





Ja, dat is het ergste. Het is gewoon mijn eigen schuld allemaal. Het zou niet zo hoeven te zijn als ik meer discipline had. Het is natuurlijk allemaal niet zo kort door de bocht, dat weet ik ook wel.



Ik heb hulp nu. Ik val nu af samen met een vriendin. We proberen elkaar te stimuleren. Verder lees ik nu ook heel veel op dit forum over afvallen.



Maar als je geen discipline hebt daarin, waarom haal je het allemaal in huis dan?

Ik ben op dit moment op mijn streef gewicht en ik haal juist extra niks in huis! Ja in het weekend, maar zodra het weekend voorbij is, dan gooi ik de chips etc gewoon weg, zodat ik niet in de verleiding komt.. Ps : ik heb nooit overgewicht gehad, maar dit werkt voor mij prima. Ik weet gewoon van mezelf dat als ik het in huis heb, ik begin te snaaien.. een snoepje hier en een koekje daar en dat geld ook met chips.. dan eet ik zo elke avond chips haha en dat gaat niet werken. Dus gewoon niet in huis halen!!



Succes!
Alle reacties Link kopieren
quote:schorpioentje28 schreef op 06 augustus 2012 @ 16:52:

[...]





ja, daar zou ik ook jaloers op worden



Dat is crashen! als ze stopt , komt het er nog harder weer bij dan dat ze is afgevallen.



1300 / 1500 calorieen moet je toch echt op een dag binnen krijgen en geloof mij, dan val je echt wel af! ( zie mijzelf ) in 1.5 maand tijd 6 kilo eraf en 6 maanden later nog steeds op mijn streef gewicht
Alle reacties Link kopieren
quote:saaaaar81 schreef op 06 augustus 2012 @ 16:28:

Je begint eens met een andere nick.

Dan ga je naar je huisarts en zegt dat je met hulp wilt afvallen.Dat dacht ik ook: eerst beginnen met een andere nick
Alle reacties Link kopieren
ja het is herkenbaar. Weet je hoe het zit? Jij vindt van jezlf dat je 'te dik' bent. Jij vindt ook at je daar zelf iets aan kan doen (dat is ook zo). vervolgens doe je dat niet, omdat je 'het niet kunt opbrengen', wat zoveel wil zeggen als dat je niet gemotiveerd bent om er iets aan te doen. tot zover geen probleem, jouw lijf, jouw leven, jouw keuze.



Maar nu komt het: JIJ wordt boos op jezelf dat je 'die simpele afspraak met jezelf' alwéér niet bent nagekomen. Je stopt je enrgie in die boosheid, in die zelfverachting en zwelgt daar in. Vervolgens heb je zo'n hekel aan jezelf dat je jezelf het niet waard vindt om voor aan de slag te gaan. Ergo -> een patroon. Je ondernemt geen actie om te lijnen, je vindt jezelf steeds minder waard.



Maar het houdt je wel ebzig! Waarschijnlijk altijd, elke dag, elk uur en bij elke maaltijd. Dus als een ander iets zegt over gewicht, of dat nou wel of niet voor jou bedoeld is, raakt dat bij jou precies de zere plek. En dus voel je je dan DUBBEL minderwaardig, gefrustreerd door je eigen passiviteit enzovoort enzovoort. Snap je het?



Het zit -heel bot gezegd- allemaal tussen jouw eigen oren. je hebt vanaf hier 2 keuzes om ermee om te leren gaan:

1. Je gaat lijnen middels kleine, haalbare stapjes en zoekt daar hulp bij om gemotiveerd te blijven. Je zorgt dat je afspraken met jezelf maakt die je ook waar kunt (=wilt) maken. na verloop van tijd zul je ontdekken dat het fijn is dat je op jouw eigen woord kunt vertrouwen.



2. je houdt op met miepen en zegt tegen jezelf 'ik accepteer mezelf zoals ik ben'. Je staat achter je eigen keuze om niet te lijnen of te sporten en bent tevreden met het lijf wat je hebt. Je richt je andacht op andere dingen in het leven en wees trots op jezelf, no matter what. je zult merken dat het fijn is om niet zoveel van jezelf te eisen en dat het heel fijn is om alle commentaren van de buitenwacht naast je neer te leggen.



Jouw leven, jouw keuze! Maar maak die keuze en sta er voor.
Alle reacties Link kopieren
Ik vind het best wel onbeschoft van die ex collega... mijn oma zei laatst (toen ik binnenkwam en haar gedag kwam zeggen) op een familiefeestje: "nou, daar zit ook een stijgende lijn in hè, in jouw gewicht". Ik weet dat ze het zegt uit liefde en omdat ze om me geeft, maar dat wil niet zeggen dat je zoiets op die (van je eigen oma!) wil horen. Tja, ik heb haar uitgelegd dat ik momenteel nog te veel waarde hecht aan mijn (studenten)leventje waarbij lekker eten hoe en wanneer ik het wil belangrijk voor me is. Ik ben er vanzelf klaar voor en dan ga ik me er toe zetten om af te vallen...



Goed dat je nu een goede start hebt gemaakt! Voor jezelf, niet omdat een ander dat wil!
Als je een man bent dan moet je niet 1500 Kcal gaan eten maar iets meer. ( dus niet vrouwendieeten gaan volgen he ).



Ik vind overigens dat die collega een rotopmerking maakt naar je, hoe dik/dun je ook bent, op zulke opmerkingen zit niemand te wachten.



Over afvallen: discipline kun je je aanleren. Als je een gewoonte wilt ontwikkelen dan moet je iets minimaal 20 x herhalen voordat het een gewoonte wordt.

Neem je eetpatronen eens onder de lope, en dan heel eerlijk zijn , en welicht ontdek je dan verborgen eetmomenten en caloriebommen . Ik heb bv als ik een lange rit in de auto maak dan moet ik snaaien ( nu ben ik niet dik, maar snaaien is niet goed ). Pas toen ik het patroon herkende kon ik er iets aan veranderen, nu als ik snaai tijdens een lange rit doe ik het tenminste bewust .



Drink je veel frisdrank of spa, of ga je rond 10 uur langs de snoep-automaat op je werk. Ga je op zaterdag uitgebreid lunchen in de stad omdat het zo gezellig is, ik noem maar wat voorbeelden he. Als je deze patronen herkent dan pas kun je er wat aan doen.



Ik ben overigens gefacineerd door afvalprogramma's op tv en wat voeding doet in je lichaam( ieder zijn hobby ) en ik heb gemerkt dat als je je verdiept in wat je eet en waarom je iets eet dan ga je al een stuk bewuster met eten om.

Gooi er dan wat beweging tegen aan en je kunt niet meer falen.
Alle reacties Link kopieren
Ga naar de psycholoog, emotie eten is een symptoom, geen oorzaak van depressieve gevoelens.



En ik vind het onbeschoft dat je collega je aanspreekt over je gewicht. Dat doe ik nooit, ook al is iemand flink aangekomen. Ze weten het zelf ook wel, dat hoef ik er niet nog eens in te wrijven.
Alle reacties Link kopieren
quote:lelijkerotkop schreef op 06 augustus 2012 @ 16:32:

Heeft iemand ook iets inhoudelijks te melden in plaats van vooroordelen over mijn nickname?Dan doe je toch lekker niets aan je nick, je zelfbeeld, eigenwaarde. En dan ook niets aan jezelf, je spiegelbeeld en gewicht.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven