Overig
alle pijlers
1e keer uitgescholden dit jaar..
zondag 18 januari 2009 om 11:25
Het heeft even geduurd, maar gisteren heb ik dan toch weer mijn 1e openbare akkefietje gehad dit jaar.
Situatie: ik was s'ochtends in de AH en goed gehumeurd omdat de gratis koffiemachine het weer deed en ik net zin had in koffie (waar een mens al niet blij van kan worden..). Bij de vleeswaren stonden een vader, moeder en een peuter van 2 of zo. De peuter wilde iets hebben, kreeg zijn zin niet en ging krijsen en stampvoeten zoals peuters dat wel eens doen.
Meestal reageer ik niet, want eerlijk is eerlijk, bemoeienis met andermans kinderen wordt meestal niet op prijs gesteld, maar nu keek ik naar dat jongetje en zei: 'kijk, ik kan ook stampvoeten', trek een gekke bek en begin te stampvoeten. Het jongetje was in een keer stil, maar moeder was not amused: 'Bemoei je niet met mijn kind, stom wijf'!. En die man erachteraan: 'als je een vent was geweest, had je nu een groot probleem met mij gehad'. Ik vond de reacties zo absurd, was 1 tel sprakeloos, en zei toen: 'Oh, ik zie dat hij het niet van een vreemde heeft' en ben meteen doorgelopen, zonder mijn beurt bij de verse vlees/kaas af te wachten.
Overigens vind ik het oprecht jammer dat mijn grapje niet werd gewaardeerd, het kind was namelijk gewoon meteen stil.
Situatie: ik was s'ochtends in de AH en goed gehumeurd omdat de gratis koffiemachine het weer deed en ik net zin had in koffie (waar een mens al niet blij van kan worden..). Bij de vleeswaren stonden een vader, moeder en een peuter van 2 of zo. De peuter wilde iets hebben, kreeg zijn zin niet en ging krijsen en stampvoeten zoals peuters dat wel eens doen.
Meestal reageer ik niet, want eerlijk is eerlijk, bemoeienis met andermans kinderen wordt meestal niet op prijs gesteld, maar nu keek ik naar dat jongetje en zei: 'kijk, ik kan ook stampvoeten', trek een gekke bek en begin te stampvoeten. Het jongetje was in een keer stil, maar moeder was not amused: 'Bemoei je niet met mijn kind, stom wijf'!. En die man erachteraan: 'als je een vent was geweest, had je nu een groot probleem met mij gehad'. Ik vond de reacties zo absurd, was 1 tel sprakeloos, en zei toen: 'Oh, ik zie dat hij het niet van een vreemde heeft' en ben meteen doorgelopen, zonder mijn beurt bij de verse vlees/kaas af te wachten.
Overigens vind ik het oprecht jammer dat mijn grapje niet werd gewaardeerd, het kind was namelijk gewoon meteen stil.
anoniem_68552 wijzigde dit bericht op 18-01-2009 11:25
Reden: aanvulling
Reden: aanvulling
% gewijzigd
zondag 18 januari 2009 om 19:48
Alhoewel ik wel een keer echt vreselijk heb gelachen met een moeder om haar kind. Kind zat te bleren in de bus, niet normaal. En dat ook nog om 0730 uur. Dat je nog slaapt zeg maar. Nou toen die tiran de bus binnenkwam was iedereen klaarwakker hoor, geloof mij
Anywat, voor ik het wist deed ik sssst naar dat meisje, met m'n vinger op m'n lippen. Ze was in 1 klap stil.
Lullige was alleen dat ze weer begon zodra ik m'n blik van haar afwende (dubbel d? nee toch?) dus ik moest haar aan blijven kijken.
Ik moest er eerder uit, zegt die moeder 'ik moet tot de eindhalte' waarop er een zucht van ellende door de bus ging. De moeder en ik lagen in een scheur
Anywat, voor ik het wist deed ik sssst naar dat meisje, met m'n vinger op m'n lippen. Ze was in 1 klap stil.
Lullige was alleen dat ze weer begon zodra ik m'n blik van haar afwende (dubbel d? nee toch?) dus ik moest haar aan blijven kijken.
Ik moest er eerder uit, zegt die moeder 'ik moet tot de eindhalte' waarop er een zucht van ellende door de bus ging. De moeder en ik lagen in een scheur
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
zondag 18 januari 2009 om 19:50
quote:borodini schreef op 18 januari 2009 @ 19:47:
[...]
Het is gewoon lastig in te schatten wat andere ouders willen.
TO deed het toch niet zozeer voor de ouders ? een spontane actie -> reactie .
Daarom alleen al zou ik niet driftig naast een vreemd kind gaan doen. Dan zou ik ws eerder die ouders een "fijn he zo'n peuter, ik voel met je mee" lachje geven .Als het een kortlontjeouder is zal die zo'n lachje ook wel verkeerd uitleggen .
[...]
Het is gewoon lastig in te schatten wat andere ouders willen.
TO deed het toch niet zozeer voor de ouders ? een spontane actie -> reactie .
Daarom alleen al zou ik niet driftig naast een vreemd kind gaan doen. Dan zou ik ws eerder die ouders een "fijn he zo'n peuter, ik voel met je mee" lachje geven .Als het een kortlontjeouder is zal die zo'n lachje ook wel verkeerd uitleggen .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 18 januari 2009 om 19:51
Het gekke is, dat we allemaal de ouders van krijsende en gillende kids moeten begrijpen, maar andersom is er geen enkel begrip,
Vaag, want als je ook dat met een beetje humor zou bezien, werd het allemaal een stuk makkelijker,
Mijn dametje was in mijn ogen moeilijk opvoedbaar, (bleek later adhd, en nog later borderline te zijn), en samen met mijn temperament (ghege) was dat op straat soms ronduit explosief te noemen.
Als iemand zich er dan mee bemoeide, loste ik dat altijd op met een kwinkslag, of een lach, domweg zeggen: ik ben niet de meest handige moeder, of whatever, ijs gebroken en klaar.
Ik snapte die mensen vaak ook heel goed!
Als alle wonderouders zouden begrijpen dat hun wereldwondertjes niet door iedereen zo gezien worden, en dat met een korrel zout zouden nemen, zou het al een hoop oplossen.
Vaag, want als je ook dat met een beetje humor zou bezien, werd het allemaal een stuk makkelijker,
Mijn dametje was in mijn ogen moeilijk opvoedbaar, (bleek later adhd, en nog later borderline te zijn), en samen met mijn temperament (ghege) was dat op straat soms ronduit explosief te noemen.
Als iemand zich er dan mee bemoeide, loste ik dat altijd op met een kwinkslag, of een lach, domweg zeggen: ik ben niet de meest handige moeder, of whatever, ijs gebroken en klaar.
Ik snapte die mensen vaak ook heel goed!
Als alle wonderouders zouden begrijpen dat hun wereldwondertjes niet door iedereen zo gezien worden, en dat met een korrel zout zouden nemen, zou het al een hoop oplossen.
zondag 18 januari 2009 om 19:53
quote:HoiPippiLangkous schreef op 18 januari 2009 @ 19:49:
(eerlijk Boro, ik voel meer met mezelf mee dan met de ouder hoor )
Ik heb het eerder ook al toegegeven hier, maar mijn dochter was zo niet. Die heb ik de afgelopen 6 jaar nog nooit driftig gezien. Dus ik was altijd wel een beetje harder in mijn oordeel.
Nu ik de eer heb dat ik ook een heuse peuter in huis heb, piep ik wel anders.
Die tokkie reacktie van die ouders uit de OP kon gewoon niet. Klaar. Maar ik heb ook wel eens heel diep gezucht als iemand dacht het "wel even op te lossen" ..
(eerlijk Boro, ik voel meer met mezelf mee dan met de ouder hoor )
Ik heb het eerder ook al toegegeven hier, maar mijn dochter was zo niet. Die heb ik de afgelopen 6 jaar nog nooit driftig gezien. Dus ik was altijd wel een beetje harder in mijn oordeel.
Nu ik de eer heb dat ik ook een heuse peuter in huis heb, piep ik wel anders.
Die tokkie reacktie van die ouders uit de OP kon gewoon niet. Klaar. Maar ik heb ook wel eens heel diep gezucht als iemand dacht het "wel even op te lossen" ..
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
zondag 18 januari 2009 om 19:54
quote:hanZie schreef op 18 januari 2009 @ 19:30:
[...]
Idd en dat geldt natuurlijk ook voor een volwassene(?) die een peuter nadoet.Ja absoluut, dat ben ik met je eens. Maar ik kan niet zeggen dat ik het zou waarderen als iemand mij zou gaat uitschelden, of zou willen slaan... En andersom kan ik me niet voorstellen dat ik in dit geval Laura uit zou schelden, hoe chagrijnig ik ook zou zijn.
[...]
Idd en dat geldt natuurlijk ook voor een volwassene(?) die een peuter nadoet.Ja absoluut, dat ben ik met je eens. Maar ik kan niet zeggen dat ik het zou waarderen als iemand mij zou gaat uitschelden, of zou willen slaan... En andersom kan ik me niet voorstellen dat ik in dit geval Laura uit zou schelden, hoe chagrijnig ik ook zou zijn.
zondag 18 januari 2009 om 19:55
zondag 18 januari 2009 om 19:55
het had bij mij echt afgehangen van mijn humeur. Zat ik al bijna op mijn kookpunt, dan had je een leuke blik en een snauw gekregen ben ik bang. Was het vroeg op de ochtend en nog maar de eerste driftbui van de dag, dan had ik er denk ik erg om moeten lachen.
Ik kan er de humor wel van inzien. De reactie van de ouders vind ik onbeschoft, maar soms wordt je ook echt ziek van bemoeizuchtige mensen, of mensen die hun opmerkingen erg grappig vinden.
Ik kan er de humor wel van inzien. De reactie van de ouders vind ik onbeschoft, maar soms wordt je ook echt ziek van bemoeizuchtige mensen, of mensen die hun opmerkingen erg grappig vinden.
zondag 18 januari 2009 om 20:00
Voor mij als ouder maakt het enorm uit wat de insteek van zo'n vreemde is. Is dat, even een hart onder de riem steken, een poging tot hulp (hoe fout soms ook want negeren is inderdaad dé methode), etc. Of is het: we zullen wel eens even laten zien hoe je kinderen opvoedt, belachelijk maken van de situatie etc.
TO roept bij mij niet de associatie met categorie een op. Natuurlijk is schelden uit den boze maar als ik de indruk zou krijgen dat je onder categorie twee hoort dan is het gauw uit met de pret, kan ik je vertellen. Ik kan me herinneren dat Zwiepje toen hij 1 was, al krijsend door ons in de buggy was gezet want hij was weggelopen en weglopen betekent in de buggy. Loopt er zo'n bejaarde rond, afkeurend te schudden: "Wat zielig zeg!" Dus ik: "Het is nóg veel zieliger als hij onder een auto terecht komt omdat hij wegloopt." En doorgelopen. Tja, wat moet je anders doen?
De beste optie is niet bemoeien hoor, neem gewoon het zekere voor het onzekere.
TO roept bij mij niet de associatie met categorie een op. Natuurlijk is schelden uit den boze maar als ik de indruk zou krijgen dat je onder categorie twee hoort dan is het gauw uit met de pret, kan ik je vertellen. Ik kan me herinneren dat Zwiepje toen hij 1 was, al krijsend door ons in de buggy was gezet want hij was weggelopen en weglopen betekent in de buggy. Loopt er zo'n bejaarde rond, afkeurend te schudden: "Wat zielig zeg!" Dus ik: "Het is nóg veel zieliger als hij onder een auto terecht komt omdat hij wegloopt." En doorgelopen. Tja, wat moet je anders doen?
De beste optie is niet bemoeien hoor, neem gewoon het zekere voor het onzekere.
zondag 18 januari 2009 om 20:01
zondag 18 januari 2009 om 20:06
quote:Laura80 schreef op 18 januari 2009 @ 17:28:
[...]
Ik zie niet helemaal wat het parkeren van een auto te maken heeft met het uitlokken van scheldpartijen.Ik ook niet, maar jij slaagt er kennelijk in om het een te laten leiden tot het ander. Is mij nog nooit overkomen, dus leg maar uit. Op basis van jouw reacties hier in de discussie en jouw reactie op de peuter, heb ik zo het idee dat er in het algemeen iets is in jouw reacties dat irritatie bij anderen opwekt. En als dat keer op keer het geval is (zoals het nu toch lijkt) dan ga ik me toch afvragen of dat nou keer op keer aan die ander ligt, of misschien aan de gezamenlijke factor in al die situaties. I.c. jij.
[...]
Ik zie niet helemaal wat het parkeren van een auto te maken heeft met het uitlokken van scheldpartijen.Ik ook niet, maar jij slaagt er kennelijk in om het een te laten leiden tot het ander. Is mij nog nooit overkomen, dus leg maar uit. Op basis van jouw reacties hier in de discussie en jouw reactie op de peuter, heb ik zo het idee dat er in het algemeen iets is in jouw reacties dat irritatie bij anderen opwekt. En als dat keer op keer het geval is (zoals het nu toch lijkt) dan ga ik me toch afvragen of dat nou keer op keer aan die ander ligt, of misschien aan de gezamenlijke factor in al die situaties. I.c. jij.
zondag 18 januari 2009 om 20:20
quote:Fiorah schreef op 18 januari 2009 @ 19:54:
[...]
Ja absoluut, dat ben ik met je eens. Maar ik kan niet zeggen dat ik het zou waarderen als iemand mij zou gaat uitschelden, of zou willen slaan... En andersom kan ik me niet voorstellen dat ik in dit geval Laura uit zou schelden, hoe chagrijnig ik ook zou zijn.Ik heb hier dan ook nog niemand gezien die dat schelden en dreigen ok vindt.
[...]
Ja absoluut, dat ben ik met je eens. Maar ik kan niet zeggen dat ik het zou waarderen als iemand mij zou gaat uitschelden, of zou willen slaan... En andersom kan ik me niet voorstellen dat ik in dit geval Laura uit zou schelden, hoe chagrijnig ik ook zou zijn.Ik heb hier dan ook nog niemand gezien die dat schelden en dreigen ok vindt.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zondag 18 januari 2009 om 20:25
quote:HoiPippiLangkous schreef op 18 januari 2009 @ 19:37:
Ik doe heel vaak gek tegen kinderen, juist als ze een beetje vervelend zijn. (wat ik vaak al supermegasuperstrontvervelend vind ) Niet goed begrijp ik? Ik heb er echt nooit gedoe over gehad, meestal gewoon een glimlach van de betreffende ouder.
Misschien helpt het dat ik eerst ff de blik van de ouder(probeer op te vangen. Als je naar elkaar glimlacht en je doet dan leuk tegen zo'n kind, dan 'valt' het misschien beter?Ik denk dat dat inderdaad alle verschil maakt.
Bovendien denk ik dat je je anders reageert als je al ziet dat het gezicht van de ouder al op onweer staat.
Ik doe heel vaak gek tegen kinderen, juist als ze een beetje vervelend zijn. (wat ik vaak al supermegasuperstrontvervelend vind ) Niet goed begrijp ik? Ik heb er echt nooit gedoe over gehad, meestal gewoon een glimlach van de betreffende ouder.
Misschien helpt het dat ik eerst ff de blik van de ouder(probeer op te vangen. Als je naar elkaar glimlacht en je doet dan leuk tegen zo'n kind, dan 'valt' het misschien beter?Ik denk dat dat inderdaad alle verschil maakt.
Bovendien denk ik dat je je anders reageert als je al ziet dat het gezicht van de ouder al op onweer staat.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zondag 18 januari 2009 om 20:34
quote:shining schreef op 18 januari 2009 @ 19:58:
Laura80, ik heb nu verschillende topics van je gelezen en het lijkt er op dat je elke keer ruzie krijgt. En elke keer ligt ht aan een ander.
Een peuter nadoen in een winkel vind ik vreemd. Je zet jezelf voor schut.
Hoi Shining, ik weet niet precies aan welke topics je refereert, misschien ken jij al mijn postings wel beter dan ikzelf, maar ik heb zelden ruzie en kan me niet herinneren hier op het prikbord ooit ruzie te hebben gehad. Of bedoel je iets anders?
Een peuter nadoen in een winkel is misschien vreemd, maar was in dit geval juist een manier om door iets niet-alledaags te doen het kind af te leiden en uit een driftbui te halen. En je vraag of het ook grappig is als peuters volwassene nadoen: soms wel ja.
Laura80, ik heb nu verschillende topics van je gelezen en het lijkt er op dat je elke keer ruzie krijgt. En elke keer ligt ht aan een ander.
Een peuter nadoen in een winkel vind ik vreemd. Je zet jezelf voor schut.
Hoi Shining, ik weet niet precies aan welke topics je refereert, misschien ken jij al mijn postings wel beter dan ikzelf, maar ik heb zelden ruzie en kan me niet herinneren hier op het prikbord ooit ruzie te hebben gehad. Of bedoel je iets anders?
Een peuter nadoen in een winkel is misschien vreemd, maar was in dit geval juist een manier om door iets niet-alledaags te doen het kind af te leiden en uit een driftbui te halen. En je vraag of het ook grappig is als peuters volwassene nadoen: soms wel ja.
zondag 18 januari 2009 om 20:36
quote:Poezewoes schreef op 18 januari 2009 @ 20:20:
[...]
Ik heb hier dan ook nog niemand gezien die dat schelden en dreigen ok vindt.
Heb jij ook weer gelijk in!
Heb niet echt een mening over het gedrag van Laura zelf eigenlijk... Weet niet of ik het zo zou hebben gedaan, maar ik had me er waarschijnlijk ook niet aan geërgerd. Aan de andere kant heb ik (nog) geen kind, dus ken ik de ervaring van de ouders ook niet... Ik kan zo even niet terughalen wie het precies was, maar een paar pagina's terug postte iemand over hoe 'raar' eigenlijk gewoon 'anders' was... diegene gaf mijn mening nog het meeste weer geloof ik.
[...]
Ik heb hier dan ook nog niemand gezien die dat schelden en dreigen ok vindt.
Heb jij ook weer gelijk in!
Heb niet echt een mening over het gedrag van Laura zelf eigenlijk... Weet niet of ik het zo zou hebben gedaan, maar ik had me er waarschijnlijk ook niet aan geërgerd. Aan de andere kant heb ik (nog) geen kind, dus ken ik de ervaring van de ouders ook niet... Ik kan zo even niet terughalen wie het precies was, maar een paar pagina's terug postte iemand over hoe 'raar' eigenlijk gewoon 'anders' was... diegene gaf mijn mening nog het meeste weer geloof ik.
zondag 18 januari 2009 om 20:37
Ik herinner me het conflict tussen jouw schoonzus en jou met de kerst.
Ik herinner me jouw verontwaardiging over het feit dat je geen kerstpakket kreeg omdat ze het geld liever aan een goed doel wilden schenken.
En dit topic.
Misschien is er iets in jouw gedrag waardoor jij snel een conflict hebt?
Ik heb serieus waar nooit een akkefietje in het openbaar en word ook nooit uitgescholden.
Maar ik bemoei me ook nooit zo met andermans gedrag.
Ik herinner me jouw verontwaardiging over het feit dat je geen kerstpakket kreeg omdat ze het geld liever aan een goed doel wilden schenken.
En dit topic.
Misschien is er iets in jouw gedrag waardoor jij snel een conflict hebt?
Ik heb serieus waar nooit een akkefietje in het openbaar en word ook nooit uitgescholden.
Maar ik bemoei me ook nooit zo met andermans gedrag.
zondag 18 januari 2009 om 20:48
quote:Dhelia schreef op 18 januari 2009 @ 20:06:
[...]
Ik ook niet, maar jij slaagt er kennelijk in om het een te laten leiden tot het ander. Is mij nog nooit overkomen, dus leg maar uit. Op basis van jouw reacties hier in de discussie en jouw reactie op de peuter, heb ik zo het idee dat er in het algemeen iets is in jouw reacties dat irritatie bij anderen opwekt. En als dat keer op keer het geval is (zoals het nu toch lijkt) dan ga ik me toch afvragen of dat nou keer op keer aan die ander ligt, of misschien aan de gezamenlijke factor in al die situaties. I.c. jij.
Tjonge zeg.. ik gebruik dit prikbord om af en toe wat alledaagse belevenissen te ventileren, doe mijn best om het ook een beetje relativerend/beschouwend te brengen, en krijg dan een beschouwing van een amateurpsycholoog dat 'iets in mijn reacties irritaties bij anderen opwekt'. Het zal wel.
Even wat meer beschouwend. Mijn 'roots' liggen in Italie. Een land dat in sommige opzichten heel wat grotere problemen heeft dan Nederland (armoede, corruptie, georganiseerde misdaad, zeker naarmate je verder naar het zuiden afzakt). Toch is het voor mij altijd een feest om weer in Italie te zijn. Vanwege het weer, het eten, maar ook vanwege de in vergelijking met Nederland enorme wellevendheid van de mensen, het gevoel voor decorum en het vermogen om het alledaagse leven een forse dosis elegantie mee te geven.
Wat Italianen en kinderen betreft: kinderen worden op handen gedragen, maar er geldt ook 'it takes a village to raise a child' ofwel het is heel normaal dat andere mensen reageren op andermans kinderen. Net zoals deze kinderen reageren op andere mensen overigens. Ik sta er soms verbaasd van dat er in Nederland door sommige ubermoeders- en vaders (maar meestal moeders) zo spastisch of zelfs lomp en vijandig wordt gereageerd op een klein beetje vriendelijke betrokkenheid. Lang niet door alle ouders, gelukkig maar, maar zo'n voorval als ik beschrijf is in Italie denk ik onmogelijk. Echt onmogelijk, gewoon nog nooit gebeurd in de geschiedenis van het land. Maar goed, kennelijk zijn sommige mensen in Nederland pas gelukkig als we allemaal volstrekt langs elkaar heen leven, doen alsof we elkaar niet zien en niet op elkaar reageren.
[...]
Ik ook niet, maar jij slaagt er kennelijk in om het een te laten leiden tot het ander. Is mij nog nooit overkomen, dus leg maar uit. Op basis van jouw reacties hier in de discussie en jouw reactie op de peuter, heb ik zo het idee dat er in het algemeen iets is in jouw reacties dat irritatie bij anderen opwekt. En als dat keer op keer het geval is (zoals het nu toch lijkt) dan ga ik me toch afvragen of dat nou keer op keer aan die ander ligt, of misschien aan de gezamenlijke factor in al die situaties. I.c. jij.
Tjonge zeg.. ik gebruik dit prikbord om af en toe wat alledaagse belevenissen te ventileren, doe mijn best om het ook een beetje relativerend/beschouwend te brengen, en krijg dan een beschouwing van een amateurpsycholoog dat 'iets in mijn reacties irritaties bij anderen opwekt'. Het zal wel.
Even wat meer beschouwend. Mijn 'roots' liggen in Italie. Een land dat in sommige opzichten heel wat grotere problemen heeft dan Nederland (armoede, corruptie, georganiseerde misdaad, zeker naarmate je verder naar het zuiden afzakt). Toch is het voor mij altijd een feest om weer in Italie te zijn. Vanwege het weer, het eten, maar ook vanwege de in vergelijking met Nederland enorme wellevendheid van de mensen, het gevoel voor decorum en het vermogen om het alledaagse leven een forse dosis elegantie mee te geven.
Wat Italianen en kinderen betreft: kinderen worden op handen gedragen, maar er geldt ook 'it takes a village to raise a child' ofwel het is heel normaal dat andere mensen reageren op andermans kinderen. Net zoals deze kinderen reageren op andere mensen overigens. Ik sta er soms verbaasd van dat er in Nederland door sommige ubermoeders- en vaders (maar meestal moeders) zo spastisch of zelfs lomp en vijandig wordt gereageerd op een klein beetje vriendelijke betrokkenheid. Lang niet door alle ouders, gelukkig maar, maar zo'n voorval als ik beschrijf is in Italie denk ik onmogelijk. Echt onmogelijk, gewoon nog nooit gebeurd in de geschiedenis van het land. Maar goed, kennelijk zijn sommige mensen in Nederland pas gelukkig als we allemaal volstrekt langs elkaar heen leven, doen alsof we elkaar niet zien en niet op elkaar reageren.
zondag 18 januari 2009 om 20:53
quote:shining schreef op 18 januari 2009 @ 20:37:
Ik herinner me het conflict tussen jouw schoonzus en jou met de kerst.
Ik herinner me jouw verontwaardiging over het feit dat je geen kerstpakket kreeg omdat ze het geld liever aan een goed doel wilden schenken.
En dit topic.
Misschien is er iets in jouw gedrag waardoor jij snel een conflict hebt?
Even voor de goede orde. Ik heb met mijn schoonzus geen conflict, heb me alleen wat verbaasd over bepaalde aspecten in haar gedrag waarover ik heb gepost, met name haar eisenpakket voor het kerstdiner dat wij organiseerden.
Ik geef niets om kerstpakketten (van mij mogen de luxe toastjes, de net-niet wijn en de ingeblikte zalm direct naar de voedselbank) maar word wel een beetje kregelig van borstklopperige verhalen van mensen die schrijven dat ze het geld dat voor kerstpakketten was bedoeld aan een goed doel geven. Maar dat heb ik al aan je uitgelegd geloof ik.
Ik herinner me het conflict tussen jouw schoonzus en jou met de kerst.
Ik herinner me jouw verontwaardiging over het feit dat je geen kerstpakket kreeg omdat ze het geld liever aan een goed doel wilden schenken.
En dit topic.
Misschien is er iets in jouw gedrag waardoor jij snel een conflict hebt?
Even voor de goede orde. Ik heb met mijn schoonzus geen conflict, heb me alleen wat verbaasd over bepaalde aspecten in haar gedrag waarover ik heb gepost, met name haar eisenpakket voor het kerstdiner dat wij organiseerden.
Ik geef niets om kerstpakketten (van mij mogen de luxe toastjes, de net-niet wijn en de ingeblikte zalm direct naar de voedselbank) maar word wel een beetje kregelig van borstklopperige verhalen van mensen die schrijven dat ze het geld dat voor kerstpakketten was bedoeld aan een goed doel geven. Maar dat heb ik al aan je uitgelegd geloof ik.
zondag 18 januari 2009 om 20:55
[quote]Laura80 schreef op 18 januari 2009 @ 20:34:
[...]
Een peuter nadoen in een winkel is misschien vreemd, maar was in dit geval juist een manier om door iets niet-alledaags te doen het kind af te leiden en uit een driftbui te halen. quote]
Waarom zou jij het kind willen afleiden en uit een driftbui willen halen? Daar ben jij niet voor hoor.
Je zegt ook ergens: Het kind was wel meteen stil.
Ja dus? Jij speelt voor supernanny? Dat kunnen die ouders zelf wel oplossen, laat ze lekker.
[...]
Een peuter nadoen in een winkel is misschien vreemd, maar was in dit geval juist een manier om door iets niet-alledaags te doen het kind af te leiden en uit een driftbui te halen. quote]
Waarom zou jij het kind willen afleiden en uit een driftbui willen halen? Daar ben jij niet voor hoor.
Je zegt ook ergens: Het kind was wel meteen stil.
Ja dus? Jij speelt voor supernanny? Dat kunnen die ouders zelf wel oplossen, laat ze lekker.
