Overig
alle pijlers
1e keer uitgescholden dit jaar..
zondag 18 januari 2009 om 11:25
Het heeft even geduurd, maar gisteren heb ik dan toch weer mijn 1e openbare akkefietje gehad dit jaar.
Situatie: ik was s'ochtends in de AH en goed gehumeurd omdat de gratis koffiemachine het weer deed en ik net zin had in koffie (waar een mens al niet blij van kan worden..). Bij de vleeswaren stonden een vader, moeder en een peuter van 2 of zo. De peuter wilde iets hebben, kreeg zijn zin niet en ging krijsen en stampvoeten zoals peuters dat wel eens doen.
Meestal reageer ik niet, want eerlijk is eerlijk, bemoeienis met andermans kinderen wordt meestal niet op prijs gesteld, maar nu keek ik naar dat jongetje en zei: 'kijk, ik kan ook stampvoeten', trek een gekke bek en begin te stampvoeten. Het jongetje was in een keer stil, maar moeder was not amused: 'Bemoei je niet met mijn kind, stom wijf'!. En die man erachteraan: 'als je een vent was geweest, had je nu een groot probleem met mij gehad'. Ik vond de reacties zo absurd, was 1 tel sprakeloos, en zei toen: 'Oh, ik zie dat hij het niet van een vreemde heeft' en ben meteen doorgelopen, zonder mijn beurt bij de verse vlees/kaas af te wachten.
Overigens vind ik het oprecht jammer dat mijn grapje niet werd gewaardeerd, het kind was namelijk gewoon meteen stil.
Situatie: ik was s'ochtends in de AH en goed gehumeurd omdat de gratis koffiemachine het weer deed en ik net zin had in koffie (waar een mens al niet blij van kan worden..). Bij de vleeswaren stonden een vader, moeder en een peuter van 2 of zo. De peuter wilde iets hebben, kreeg zijn zin niet en ging krijsen en stampvoeten zoals peuters dat wel eens doen.
Meestal reageer ik niet, want eerlijk is eerlijk, bemoeienis met andermans kinderen wordt meestal niet op prijs gesteld, maar nu keek ik naar dat jongetje en zei: 'kijk, ik kan ook stampvoeten', trek een gekke bek en begin te stampvoeten. Het jongetje was in een keer stil, maar moeder was not amused: 'Bemoei je niet met mijn kind, stom wijf'!. En die man erachteraan: 'als je een vent was geweest, had je nu een groot probleem met mij gehad'. Ik vond de reacties zo absurd, was 1 tel sprakeloos, en zei toen: 'Oh, ik zie dat hij het niet van een vreemde heeft' en ben meteen doorgelopen, zonder mijn beurt bij de verse vlees/kaas af te wachten.
Overigens vind ik het oprecht jammer dat mijn grapje niet werd gewaardeerd, het kind was namelijk gewoon meteen stil.
anoniem_68552 wijzigde dit bericht op 18-01-2009 11:25
Reden: aanvulling
Reden: aanvulling
% gewijzigd
zondag 18 januari 2009 om 20:55
[quote]Laura80 schreef op 18 januari 2009 @ 20:34:
[...]
Een peuter nadoen in een winkel is misschien vreemd, maar was in dit geval juist een manier om door iets niet-alledaags te doen het kind af te leiden en uit een driftbui te halen. quote]
Waarom zou jij het kind willen afleiden en uit een driftbui willen halen? Daar ben jij niet voor hoor.
Je zegt ook ergens: Het kind was wel meteen stil.
Ja dus? Jij speelt voor supernanny? Dat kunnen die ouders zelf wel oplossen, laat ze lekker.
[...]
Een peuter nadoen in een winkel is misschien vreemd, maar was in dit geval juist een manier om door iets niet-alledaags te doen het kind af te leiden en uit een driftbui te halen. quote]
Waarom zou jij het kind willen afleiden en uit een driftbui willen halen? Daar ben jij niet voor hoor.
Je zegt ook ergens: Het kind was wel meteen stil.
Ja dus? Jij speelt voor supernanny? Dat kunnen die ouders zelf wel oplossen, laat ze lekker.
zondag 18 januari 2009 om 21:26
Mijn hemel zeg, wat word dit opgeblazen. Resumerend: veel Vivadames(moeders?) menen dat Laura een ruziezoekster is en dat het niet eerlijk is om een peuter na te doen in een supermarkt als deze de tent bij elkaar dreint. Dat is zielig voor dat kind. Ik heb nog nooit gehoord van een getraumatiseerde volwassene die al zijn ellende terug kan brengen aan die keer dat hij als peuter in de supermarkt nagedaan werd door een volwassene. Echt, de brutaliteit.
Als ouders zwaar sacherijnig in een supermarkt rondzeulen met een jengelend kind en dat een goedbedoeld (jaja, die ouders voelden dat niet zo, ik zou zeggen:" get a grip" en tel tot 10) geintje al genoeg is om een totaal onnodige scheldkannonade (of een snauw) te verspreiden moeten ze zich eens afvragen wat voor voorbeeld ze zijn. En dat die korte lontjes waar iedereen het over heeft best wel eens direct in hun eigen omgeving gevonden kan worden.
Als ouders zwaar sacherijnig in een supermarkt rondzeulen met een jengelend kind en dat een goedbedoeld (jaja, die ouders voelden dat niet zo, ik zou zeggen:" get a grip" en tel tot 10) geintje al genoeg is om een totaal onnodige scheldkannonade (of een snauw) te verspreiden moeten ze zich eens afvragen wat voor voorbeeld ze zijn. En dat die korte lontjes waar iedereen het over heeft best wel eens direct in hun eigen omgeving gevonden kan worden.
zondag 18 januari 2009 om 21:40
quote:Laura80 schreef op 18 januari 2009 @ 20:48:
[...]
Tjonge zeg.. ik gebruik dit prikbord om af en toe wat alledaagse belevenissen te ventileren, doe mijn best om het ook een beetje relativerend/beschouwend te brengen, en krijg dan een beschouwing van een amateurpsycholoog dat 'iets in mijn reacties irritaties bij anderen opwekt'. Het zal wel.
.
Ik bedoel maar... Je wilt beschouwend, je krijgt beschouwend, maar het is weer niet góed beschouwend?
En als jij het kennelijk al een hele prestatie vindt om het tot de 18e januari te redden zonder uitgescholden te worden, dan ligt het in mijn optiek toch wel degelijk aan jou ja. Of je nou Italiaanse of IJslandse roots hebt. Of je nou wel of niet blij bent met je gratis Appiekoffie. Of je nou wel of niet netjes parkeerplekken kunt inpikken.
[...]
Tjonge zeg.. ik gebruik dit prikbord om af en toe wat alledaagse belevenissen te ventileren, doe mijn best om het ook een beetje relativerend/beschouwend te brengen, en krijg dan een beschouwing van een amateurpsycholoog dat 'iets in mijn reacties irritaties bij anderen opwekt'. Het zal wel.
.
Ik bedoel maar... Je wilt beschouwend, je krijgt beschouwend, maar het is weer niet góed beschouwend?
En als jij het kennelijk al een hele prestatie vindt om het tot de 18e januari te redden zonder uitgescholden te worden, dan ligt het in mijn optiek toch wel degelijk aan jou ja. Of je nou Italiaanse of IJslandse roots hebt. Of je nou wel of niet blij bent met je gratis Appiekoffie. Of je nou wel of niet netjes parkeerplekken kunt inpikken.
zondag 18 januari 2009 om 22:12
Ik weet niet hoor, maar ik kan me zo voorstellen dat als je hier iets op het forum schrijft en mensen weten het zo te draaien dat het aan jou ligt dat je uitgescholden wordt door een paar Tokkie-ouders en dat je ruzies aantrekt kan ik me voorstellen dat je gepikeerd reageert. Ik vind dat Laura nog bijzonder netjes blijft.
Verder heel erg eens met Pippa.
Verder heel erg eens met Pippa.
zondag 18 januari 2009 om 22:15
en hoe is het dan als je een kind terecht wijst in een supermarkt als dat kind jou tot last is?
Dat deed ik namelijk, al een hele tijd geleden, toen ik een bal tegen me aangeschopt kreeg in de Aldi. Ik zei tegen het 11 jarige joch, dat ik liever had dat hij dat buiten deed, en dat ik niet vond dat je hoorde te voetballen in een winkel. Joch droop zonder iets te zeggen af. Later bleek, bij het vriesvak, dat hij zijn moeder "er bij had gehaald". Ik had niet "zo'n bek" te hebben tegen haar kind, en ik had vast geen kinderen, en wat ik wel niet dacht. Toen heb ik nogmaals gezegd dat ik niet dacht dat je hoorde te voetballen in de supermarkt, en dat als ze echt wilde ik de manager wel even kon vragen om opheldering te geven in deze zaak. Maar nee, ik had mijn vuile bek te houden en moest maar oprotten en haar kinderen hadden niks verkeerd gedaan. Toen het over ging in alleen nog scheldwoorden heb ik haar maar bij de pizza's laten staan en ben gaan afrekenen.
Maar dat had ook niet gemogen? Of mag dit wel? Had ik de moeder moeten aanspreken? Het joch was 11 ofzo, ik had hem zelf zijn excuses laten aanbieden aan iedereen die hij in de weg liep met zijn gevoetbal, en helemaal als hij kwam mokken als iemand er iets van zegt. Maar ik word (hopelijk ooit) vast een rotmoeder.
Dat deed ik namelijk, al een hele tijd geleden, toen ik een bal tegen me aangeschopt kreeg in de Aldi. Ik zei tegen het 11 jarige joch, dat ik liever had dat hij dat buiten deed, en dat ik niet vond dat je hoorde te voetballen in een winkel. Joch droop zonder iets te zeggen af. Later bleek, bij het vriesvak, dat hij zijn moeder "er bij had gehaald". Ik had niet "zo'n bek" te hebben tegen haar kind, en ik had vast geen kinderen, en wat ik wel niet dacht. Toen heb ik nogmaals gezegd dat ik niet dacht dat je hoorde te voetballen in de supermarkt, en dat als ze echt wilde ik de manager wel even kon vragen om opheldering te geven in deze zaak. Maar nee, ik had mijn vuile bek te houden en moest maar oprotten en haar kinderen hadden niks verkeerd gedaan. Toen het over ging in alleen nog scheldwoorden heb ik haar maar bij de pizza's laten staan en ben gaan afrekenen.
Maar dat had ook niet gemogen? Of mag dit wel? Had ik de moeder moeten aanspreken? Het joch was 11 ofzo, ik had hem zelf zijn excuses laten aanbieden aan iedereen die hij in de weg liep met zijn gevoetbal, en helemaal als hij kwam mokken als iemand er iets van zegt. Maar ik word (hopelijk ooit) vast een rotmoeder.
zondag 18 januari 2009 om 22:49
zondag 18 januari 2009 om 23:20
quote:pippa2 schreef op 18 januari 2009 @ 21:58:
Wat steeds meer naar voren lijkt te komen is dat de mensen die negatief op TO reageren het idee hebben dat TO denkt dat ze het kind beter kan opvoeden dan de ouders dat kunnen. Correct me if I'm wrong, maar voelen jullie een soort herkenning van een situatie waarin buitenstaanders jullie 'opvoedtechnieken' in twijfel trokken/leken te trekken?
Nee, ik voel wel herkenning in de irritatie als iedereen zich voortdurend tegen je kind aan bemoeit. Het lijkt wel of iedereen maar tegen je mag zeggen wat ze denken als je zwanger bent of kleine kinderen hebt. Het is soms niet te geloven wat men durft te zeggen, het lijkt wel alsof kinderen openbaar bezit zijn. Zeker toen mijn dochter nog in de wagen lag was het erg. Knettergek werd ik ervan.
Maar als er echt iets aan de hand is, iemand wel hulp nodig heeft, loopt iedereen gewoon door. Was laatst een leuk topic over. Als iemand in elkaar wordt geslagen oid, is ineens die bemoeizucht verdwenen.
Het gaat er niet om dat het gedrag van dat kind niet irritant is, dat is het wel. Maar die fase hoort en nu eenmaal bij en is voor ouders zelf minstens zo ergerlijk.
Wat steeds meer naar voren lijkt te komen is dat de mensen die negatief op TO reageren het idee hebben dat TO denkt dat ze het kind beter kan opvoeden dan de ouders dat kunnen. Correct me if I'm wrong, maar voelen jullie een soort herkenning van een situatie waarin buitenstaanders jullie 'opvoedtechnieken' in twijfel trokken/leken te trekken?
Nee, ik voel wel herkenning in de irritatie als iedereen zich voortdurend tegen je kind aan bemoeit. Het lijkt wel of iedereen maar tegen je mag zeggen wat ze denken als je zwanger bent of kleine kinderen hebt. Het is soms niet te geloven wat men durft te zeggen, het lijkt wel alsof kinderen openbaar bezit zijn. Zeker toen mijn dochter nog in de wagen lag was het erg. Knettergek werd ik ervan.
Maar als er echt iets aan de hand is, iemand wel hulp nodig heeft, loopt iedereen gewoon door. Was laatst een leuk topic over. Als iemand in elkaar wordt geslagen oid, is ineens die bemoeizucht verdwenen.
Het gaat er niet om dat het gedrag van dat kind niet irritant is, dat is het wel. Maar die fase hoort en nu eenmaal bij en is voor ouders zelf minstens zo ergerlijk.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zondag 18 januari 2009 om 23:33
Nah,mijn kind is ook peuter geweest(en een zeeeer irritante )
en ik moet zeggen dat ik soms ook met gekromde tenen dor de supermarkt loop,wat een vervelende larfjes heb je toch zeg
dus een grapje maken mag best,hielp bij die draak van mij soms ook wel,vreemde ogen dwingen he...
Ze is nu 6 dus die parkeer ik soms voor de tv bij appie
heerlijk rustig boodschapppen doen(of ben ik nu weer een ontaarde moeder?)
en ik moet zeggen dat ik soms ook met gekromde tenen dor de supermarkt loop,wat een vervelende larfjes heb je toch zeg
dus een grapje maken mag best,hielp bij die draak van mij soms ook wel,vreemde ogen dwingen he...
Ze is nu 6 dus die parkeer ik soms voor de tv bij appie
heerlijk rustig boodschapppen doen(of ben ik nu weer een ontaarde moeder?)
maandag 19 januari 2009 om 05:26
Helemaal eens met pippa2 en nessemeisje: waarom zouden mensen zich NIET met een jengelende peuter mogen bemoeien? Ik ben juist altijd erg blij als iemand even een gekke bek trekt tegen dochterlief, is ze weer even 5 minuutjes stil!
Ik denk dat nl een beetje door aan het slaan is wat betreft individualiteit en je nergens mee bemoeien: het lijkt mij juist prima als een kind ook van anderen dan de ouders leert wat geaccepteerd gedrag is en wat niet!
Ik denk dat nl een beetje door aan het slaan is wat betreft individualiteit en je nergens mee bemoeien: het lijkt mij juist prima als een kind ook van anderen dan de ouders leert wat geaccepteerd gedrag is en wat niet!
maandag 19 januari 2009 om 08:04
Ik vind het bemoeien ook niet zo erg, het zou niet nodig moeten zijn.
De kinderen kunnen er zelf ook wat van als ze eenmaal mondig zijn op hun 8e!!! , wat wil je met zulke ouders, op t zwembad sprak ik tegen een jongen dat ie misschien beter zijn eigen surfplank kon gaan vermorselen dan die van mijn dochter te kiezen, zeg ik het toch heel netjes en geduldig, het antwoord wat je dan krijgt is ; wats ju problem blonde teef.
tja,.... mijn kinderen zouden het niet in hun hoofd halen zoiets , ik vind het wel een teken des tijds, moeders vaders en kinderen, wijs ze niet op gedrag want je bent een blonde teef.
ik zeg ook niks meer, ik heb t opgegeven, ga emigreren, waar het wat ruimer is, vind het een opgefokte bedoening hier en ik ben bloedserieus.
de maatschappij is onverdraagzaam.
je ziet het zelfs op het forum, waar mensen opgefokt reageren, terwijl je ze gelijk geeft, maar ze zijn zo gespint op diegene dat ze nieteens meer lezen, opgefokt gefrustreerd gedrag, ernstig.
Er was een tijd dat zo een moeder kon meelachen in zo een situatie en dan tegen een Laura zou zeggen, ' ja wat doet ie gek he', zei het net ook nog tegen hem, maar hij gaat maar door, als ie weer zo gek doet roep ik je even.
klaar.
maar nee, Laura is een stom wijf en pa had haar liever op haar domme kop gemept, excuse me!
De kinderen kunnen er zelf ook wat van als ze eenmaal mondig zijn op hun 8e!!! , wat wil je met zulke ouders, op t zwembad sprak ik tegen een jongen dat ie misschien beter zijn eigen surfplank kon gaan vermorselen dan die van mijn dochter te kiezen, zeg ik het toch heel netjes en geduldig, het antwoord wat je dan krijgt is ; wats ju problem blonde teef.
tja,.... mijn kinderen zouden het niet in hun hoofd halen zoiets , ik vind het wel een teken des tijds, moeders vaders en kinderen, wijs ze niet op gedrag want je bent een blonde teef.
ik zeg ook niks meer, ik heb t opgegeven, ga emigreren, waar het wat ruimer is, vind het een opgefokte bedoening hier en ik ben bloedserieus.
de maatschappij is onverdraagzaam.
je ziet het zelfs op het forum, waar mensen opgefokt reageren, terwijl je ze gelijk geeft, maar ze zijn zo gespint op diegene dat ze nieteens meer lezen, opgefokt gefrustreerd gedrag, ernstig.
Er was een tijd dat zo een moeder kon meelachen in zo een situatie en dan tegen een Laura zou zeggen, ' ja wat doet ie gek he', zei het net ook nog tegen hem, maar hij gaat maar door, als ie weer zo gek doet roep ik je even.
klaar.
maar nee, Laura is een stom wijf en pa had haar liever op haar domme kop gemept, excuse me!
maandag 19 januari 2009 om 08:26
Ik ben het helemaal niet eens met wat de ouders doen, laat ik dat even voorop stellen. Maar ik zal ook wel zo'n humorloos wezen zijn dan. Ik wordt de laatste tijd ook wel onwijs moedeloos als mensen normale peutervragen stellen en dat mijn zoon niet reageert krijg ik ook wel eens meewarige blikken of erger. Terwijl hij geestelijk ongeveer anderhalf jaar achter loopt. Nogmaals, je WEET niet wat er speelt. Ik kan echt wel lachen om normale grapjes en bemoeienissen, maar mensen kunnen soms dingen zeggen/doen die niet bij elke situatie wenselijk is. En ik heb op mijn plek niet zin om elke keer te zeggen hoe ziek zoontje is. Meestal negeer ik het dan gewoon. En dan ben ik thuis heel verdrietig. Maar stel nou dat er iets met dat kindje is, en het is al onwijs knokken voor die ouders, dan kan ik me er best wel in verplaatsen. Maar nogmaals, het moet wel in proportie blijven, zo'n reactie. Laura, ik kan er best om lachen wat je schrijft, ik probeer alleen te belichten dat het niet voor iedereen een leuk grapje hoeft te zijn.
En ik snap de frustratie heel goed bij onwijs irritante kinderen, ik merk ook wel dat er veel kinderen niet meer gewend zijn gecorrigeerd te worden. Laatst in een zwembad werd de mijne omver gegooid door een ander kind terwijl hij niks deed. Als de ouders dan niet ingrijpen (wat zo was), dan ga ik zelf naar een kind en leg ik uit dat dat niet de bedoeling is. En in een restaurant een keer ging mijn ventje heel lief naar een ouder kind toe (van een jaar of 7) en die begon keihard in zijn gezicht te schreeuwen. Nou die van mij schrok en was helemaal overstuur. En toen zaten we later lekker te eten, toen stond hij weer ineens naast hem te schreeuwen. Die ouders deden echt NIKS. Dus toen werd ik kwaad en ik zei zoiets als; en nu opsodemieteren, kun je niet even normaal doen? En dat kind was helemaal van slag, die was gewoon niet gewend gecorrigeerd te worden volgens mij. Ik zou, als de mijne een ander zo liet schrikken, wel vertellen dat hij lief moet doen tegen kleine kindjes. Dat probeer je nu toch in de basis al te doen, dat ze moeten delen, beleefd moeten zijn, lief tegen dieren etc etc.
En ik snap de frustratie heel goed bij onwijs irritante kinderen, ik merk ook wel dat er veel kinderen niet meer gewend zijn gecorrigeerd te worden. Laatst in een zwembad werd de mijne omver gegooid door een ander kind terwijl hij niks deed. Als de ouders dan niet ingrijpen (wat zo was), dan ga ik zelf naar een kind en leg ik uit dat dat niet de bedoeling is. En in een restaurant een keer ging mijn ventje heel lief naar een ouder kind toe (van een jaar of 7) en die begon keihard in zijn gezicht te schreeuwen. Nou die van mij schrok en was helemaal overstuur. En toen zaten we later lekker te eten, toen stond hij weer ineens naast hem te schreeuwen. Die ouders deden echt NIKS. Dus toen werd ik kwaad en ik zei zoiets als; en nu opsodemieteren, kun je niet even normaal doen? En dat kind was helemaal van slag, die was gewoon niet gewend gecorrigeerd te worden volgens mij. Ik zou, als de mijne een ander zo liet schrikken, wel vertellen dat hij lief moet doen tegen kleine kindjes. Dat probeer je nu toch in de basis al te doen, dat ze moeten delen, beleefd moeten zijn, lief tegen dieren etc etc.
Stressed is just desserts spelled backwards
maandag 19 januari 2009 om 08:36
quote:blijfgewoonbianca schreef op 19 januari 2009 @ 08:30:
Maleficent , wie weet was er met dát jongetje ook wel wat aan de hand wat je aan de buitenkant niet kan zien ...............Ja dat kan. Maar ondanks dat mijn kindje het niet altijd begrijpt corrigeer ik hem altijd vriendelijk omdat ik hoop dat hij het op een dag begrijpt. En dat zal ik ook blijven doen. je kan niet altijd afgaan van de buitenkant.
Maleficent , wie weet was er met dát jongetje ook wel wat aan de hand wat je aan de buitenkant niet kan zien ...............Ja dat kan. Maar ondanks dat mijn kindje het niet altijd begrijpt corrigeer ik hem altijd vriendelijk omdat ik hoop dat hij het op een dag begrijpt. En dat zal ik ook blijven doen. je kan niet altijd afgaan van de buitenkant.
Stressed is just desserts spelled backwards
maandag 19 januari 2009 om 08:50
Ook als je een kindje hebt met 'iets' hoor je als ouder daar zelf iets aan te doen. Dat ben ik met je eens. Maar als ouders er bij staan en ze kijken ernaar terwijl hun kind het nodig vind een heel klein kind (van nog geen 2) onwijs bang te maken en 1 keer aardig vragen helpt dan niet, dan corrigeer ik de tweede keer wel wat harder ja.
Ik hoef tenslotte niet te accepteren dat een ander kind de mijne zo laat schrikken (het was echt buiten proportie zo hard als hij in het oor schreeuwde) dat hij daardoor een epilepsie-aanval krijgt van de stress, want op dat punt zaten we nog toentertijd.
Ik hoef tenslotte niet te accepteren dat een ander kind de mijne zo laat schrikken (het was echt buiten proportie zo hard als hij in het oor schreeuwde) dat hij daardoor een epilepsie-aanval krijgt van de stress, want op dat punt zaten we nog toentertijd.
Stressed is just desserts spelled backwards
maandag 19 januari 2009 om 09:00
maandag 19 januari 2009 om 09:04
Ja, ik verwijt mensen dan misschien inderdaad wel dat ze het niet zo doen als ik.
Want ondanks dat die kleine van mij niet zoveel begrijpt weet hij wel heel goed dat hij lief hoort te zijn tegen andere kinderen/mensen/dieren. Door steeds consequent te zijn daarin.
Want ondanks dat die kleine van mij niet zoveel begrijpt weet hij wel heel goed dat hij lief hoort te zijn tegen andere kinderen/mensen/dieren. Door steeds consequent te zijn daarin.
Stressed is just desserts spelled backwards
maandag 19 januari 2009 om 09:10
Laat ik het zo zeggen; als mijn kind een ander kind zo overstuur maakt door zooo vervelend te zijn, en hij kan daar niks aan doen door ziekte/adhd/whatever, dan zou ik zelf even naar kind/ouders lopen om excuus te maken. En het nogmaals aan kind uitleggen waarom dat niet kan. Dat kan ook als je een kind hebt met 'iets'. Hoe frustrerend ook zal je altijd consequent moeten zijn. Hij is mijn/onze verantwoordelijkheid als we naar buiten gaan. Als ik als moeder daarin faal, dus hij doet iets buiten mijn zicht om wat niet kan, vind ik het ook niet erg als een andere ouder zegt dat het niet mag wat hij doet.
Stressed is just desserts spelled backwards
