Overig
alle pijlers
23 jaar en ontzettend koppig & tegenstrijdig. Pff
maandag 28 december 2020 om 16:11
Hallo allemaal,
Ik moet even van me afschrijven want ik erger me er kapot aan.
Het zit zo, ik en mijn broer van 23 jaar wonen nog thuis bij mijn ouders omdat we allebei nog studeren en geen relatie hebben. Ouders vinden dit gewoon prima.
Buiten dit is mijn broer al bijna 2 jaar thuis, doet studie waar die weinig schoollessen van heeft en dus alleen maar thuis zit en niet werkt naast zijn studie. Hij zit dus echt al bijna 2 jaar thuis en als mijn ouders vragen of hij niet 1 dag in de week kan werken zegt hij ‘nee ik ga niet voor 10 euro per uur onder een baas werken’. Hij droomt ervan een eigen sportzaak op te zetten, wat helemaal prima & leuk is, maar denkt dat alles zomaar komt aanwaaien en hij binnen 1 jaar in een dikke bmw kan rijden. Prima maar hij is niet realistisch.
Dan over de thuissituatie, hij is enorm koppig, maar echt ENORM. Als je maar iets zegt, dan weet hij het ALTIJD beter. Het maakt niet uit met wat, al gaat het over het meest onnuttige, ALTIJD moet hij gelijk hebben.
Ik ben erachter gekomen dat we weer eens muizen in de schuur hebben omdat ik keuteltjes heb gevonden. En hij heeft een milka chocoladebrownie open gemaakt en open in de schuur laten liggen. Ik spreek hem daarop aan dat hij dat gewoon in huis moet leggen ipv de schuur, maar hij ziet dit soort dingen altijd als een aanval, en reageert terug met: Ajo wat boeit dat nou, jij eet niet eens Iets van de grond af omdat je smetvrees hebt of jij vind scheten laten ook vies dus het komt erop neer dat ‘ik’ het probleem ben. Dit gaat met ALLES zo. Ik vind scheten laten aan tafel AFSCHUWELIJK tijdens het eten, maar hij laat elke keer express scheten onder het eten ondanks ik dat vies vind, ik zeg er elke keer wat van en dan is het: ‘Stel je niet aan man’ Ook tegen mijn ouders, elke keer een discussie als we iets tegen hem zeggen wat gewoon op een normale toon is.
Hij neemt niks aan, weet alles beter, zit hele dagen thuis, sport wel in de tuin, maar het is gewoon bloed irritant. Als mijn ouders zeggen van je gaat binnekort maar weg; zegt hij; jullie (ouders) gaan zelf maar weg ik blijf in dit huis.
Me ouders en vooral me vader hebben hem al zovaak aangesproken, maar niks heeft nut. Het is gewoon bloed irritant, en ik moest gewoon even van me afschrijven want ik erger me er mateloos aan. Hij houd totaal geen rekening met anderen. Doet wat hij zelf wilt en neemt niks maar ook niks aan. Mijn ouders zijn vaak uit hun slof geschoten, en echt uit hun slot geschoten maar dan word het gewoon een erge ruzie en gaat daarna naar zijn kamer toe. maar het heeft geen nut, hij wilt zelf gewoon niks aannemen. Pfffff
Ik moet even van me afschrijven want ik erger me er kapot aan.
Het zit zo, ik en mijn broer van 23 jaar wonen nog thuis bij mijn ouders omdat we allebei nog studeren en geen relatie hebben. Ouders vinden dit gewoon prima.
Buiten dit is mijn broer al bijna 2 jaar thuis, doet studie waar die weinig schoollessen van heeft en dus alleen maar thuis zit en niet werkt naast zijn studie. Hij zit dus echt al bijna 2 jaar thuis en als mijn ouders vragen of hij niet 1 dag in de week kan werken zegt hij ‘nee ik ga niet voor 10 euro per uur onder een baas werken’. Hij droomt ervan een eigen sportzaak op te zetten, wat helemaal prima & leuk is, maar denkt dat alles zomaar komt aanwaaien en hij binnen 1 jaar in een dikke bmw kan rijden. Prima maar hij is niet realistisch.
Dan over de thuissituatie, hij is enorm koppig, maar echt ENORM. Als je maar iets zegt, dan weet hij het ALTIJD beter. Het maakt niet uit met wat, al gaat het over het meest onnuttige, ALTIJD moet hij gelijk hebben.
Ik ben erachter gekomen dat we weer eens muizen in de schuur hebben omdat ik keuteltjes heb gevonden. En hij heeft een milka chocoladebrownie open gemaakt en open in de schuur laten liggen. Ik spreek hem daarop aan dat hij dat gewoon in huis moet leggen ipv de schuur, maar hij ziet dit soort dingen altijd als een aanval, en reageert terug met: Ajo wat boeit dat nou, jij eet niet eens Iets van de grond af omdat je smetvrees hebt of jij vind scheten laten ook vies dus het komt erop neer dat ‘ik’ het probleem ben. Dit gaat met ALLES zo. Ik vind scheten laten aan tafel AFSCHUWELIJK tijdens het eten, maar hij laat elke keer express scheten onder het eten ondanks ik dat vies vind, ik zeg er elke keer wat van en dan is het: ‘Stel je niet aan man’ Ook tegen mijn ouders, elke keer een discussie als we iets tegen hem zeggen wat gewoon op een normale toon is.
Hij neemt niks aan, weet alles beter, zit hele dagen thuis, sport wel in de tuin, maar het is gewoon bloed irritant. Als mijn ouders zeggen van je gaat binnekort maar weg; zegt hij; jullie (ouders) gaan zelf maar weg ik blijf in dit huis.
Me ouders en vooral me vader hebben hem al zovaak aangesproken, maar niks heeft nut. Het is gewoon bloed irritant, en ik moest gewoon even van me afschrijven want ik erger me er mateloos aan. Hij houd totaal geen rekening met anderen. Doet wat hij zelf wilt en neemt niks maar ook niks aan. Mijn ouders zijn vaak uit hun slof geschoten, en echt uit hun slot geschoten maar dan word het gewoon een erge ruzie en gaat daarna naar zijn kamer toe. maar het heeft geen nut, hij wilt zelf gewoon niks aannemen. Pfffff
maandag 28 december 2020 om 16:46
Maar waar het om gaat is dat jij op de stoel van je ouders gaat zitten. Een open Milkareep in de schuur is toch echt hun probleem. Muizen in de schuur zijn ook hun probleem. Een onbeschoft kind in de vorm van je broer is ook echt hun probleem.Boterbloempje2 schreef: ↑28-12-2020 16:40Dat gaat om de kwestie als er weer eens discussies zijn. Niet letterlijk, “tegen elkaar” dat was misschien verkeerd verwoord. Ik bedoelde het meer in de zin van dat als er ergernissen zijn, het meestal of ik en mijn broer is, of mijn ouders.
maandag 28 december 2020 om 16:48
Ja, denk dat het kiezen of delen is.
Zolang je ouders het prima vinden of in elk geval niet zelf ingrijpen, valt er weinig aan te doen. Zul je voor jezelf moeten bedenken of je het niet meer trekt en dan maar iets minder spaargeld hebt, maar wel een eigen plek. Of je neemt het voor lief, probeert gedrag te negeren of er het beste van te maken tot je het de tijd vindt om het huis uit te gaan.
Zolang je ouders het prima vinden of in elk geval niet zelf ingrijpen, valt er weinig aan te doen. Zul je voor jezelf moeten bedenken of je het niet meer trekt en dan maar iets minder spaargeld hebt, maar wel een eigen plek. Of je neemt het voor lief, probeert gedrag te negeren of er het beste van te maken tot je het de tijd vindt om het huis uit te gaan.
maandag 28 december 2020 om 17:05
Negeren, gewoon alles negeren. Hoe meer gedoe jij maakt van zijn scheten, hoe leuker hij het vindt.
Het is superkinderachtig van hem maar goed, mannen worden maar heel langzaam volwassen.
Wat ik wel gek vind is dat je ouders dreigen maar die dreigementen niet tot waarheid maken. Als hij bij hun thuis echt niet te doen is wordt het tijd voor een goed gesprek, een deadline en dan daden.
Hoe kijken je ouders zelf naar hun opvoedskills?
Het is superkinderachtig van hem maar goed, mannen worden maar heel langzaam volwassen.
Wat ik wel gek vind is dat je ouders dreigen maar die dreigementen niet tot waarheid maken. Als hij bij hun thuis echt niet te doen is wordt het tijd voor een goed gesprek, een deadline en dan daden.
Hoe kijken je ouders zelf naar hun opvoedskills?
...
maandag 28 december 2020 om 17:13
Je maakt het eigenlijk veel erger door er Jij en Je Ouders tegen Hem van te maken. Het is ook niet eerlijk van je. Een negatieve sfeer creëren is veel te gemakkelijk, zeker voor iemand die social studies doet. Probeer er maar eens een samenwerkende positieve sfeer van te maken, daar bij jullie thuis, waarin iedereen zichzelf mag zijn en toch geen anderen dwarszit. Dat is ook voor je ouders wel zo prettig.
Lees eens wat over de Roos van Leary, zou ik zeggen. Dan zie je waarschijnlijk welk gedrag jij oproept met het jouwe - en welk gedrag je kunt vertonen om het gewenste gedrag op te roepen bij je broer.
Lees eens wat over de Roos van Leary, zou ik zeggen. Dan zie je waarschijnlijk welk gedrag jij oproept met het jouwe - en welk gedrag je kunt vertonen om het gewenste gedrag op te roepen bij je broer.
maandag 28 december 2020 om 17:15
Tsja, als de rollen al verdeeld zijn blijft hij in zijn rol.Boterbloempje2 schreef: ↑28-12-2020 16:16Hoezo een kwestie tussen mijn ouders en mijn broer? Het is eigenlijk mijn ouders en ik TEGEN mijn broer. Ik ben niet de enige waar hij opstandig tegen is, hij is het ook tegen mijn ouders. Dus bemoei je daar niet mee vind ik een rare reactie.
Ik zou iets leuks met hem gaan dien, bijvoorbeeld gezamenlijk een serie bekijken of hem uitnodigen om te wandelen oid om deze toestand te doorbreken.
Hij heeft nu geen enkele reden om zijn gedrag te veranderen, niemand lijkt hem erg leuk te vinden en hij heeft zich klemgezet met zijn eigen bijdehante gedrag.
Hij kan nu geen baantje meer zoeken omdat er dan 3 mensen het told you so dansje gaan doen als hij het probeert, en als het niet lukt is het ook weer niet goed.
Daarnaast zijn jouw ouders dus mensen die duidelijk een lievelingskind hebben, ik zou daar mee oppassen.
Voor je het weet ben jij ineens de gebeten hond.
maandag 28 december 2020 om 18:02
Jij hebt duidelijk geen idee.Tadderak30 schreef: ↑28-12-2020 16:24Een kamer vinden kan je een paar weken kosten, maar meer ook niet.
Desalniettemin, TO, kun je wel beter op zoek gaan naar een kamer. Je wint het toch niet.
maandag 28 december 2020 om 18:13
Langs je heen laten glijden. Jullie zitten in een vast patroon en iemand moet dat doorbreken en waarom zou jij dat niet zijn?
Scheten en alle andere flauwe grappen gewoon negeren en iets wat juist fijn is vrolijk op reageren.
Snap prima dat je nog thuis woont maar laat je volwassenheid stralen door hier volwassen mee om te gaan!
Ff klagen hier, bij een vriendin of elders kan wellicht al helpen om te voorkomen dat je toch in het oude patroon vervalt.
Scheten en alle andere flauwe grappen gewoon negeren en iets wat juist fijn is vrolijk op reageren.
Snap prima dat je nog thuis woont maar laat je volwassenheid stralen door hier volwassen mee om te gaan!
Ff klagen hier, bij een vriendin of elders kan wellicht al helpen om te voorkomen dat je toch in het oude patroon vervalt.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
maandag 28 december 2020 om 18:24
Ik weet niet hoe oud je bent, maar toen ik 25 was en mijn middelste broer 23, hadden we ook echt niet meer samen in één huis moeten wonen. Gelukkig woonde ik toen al ruim 5 jaar op mezelf. (Op kamers overigens, bij een hospita.) Hij ook, iets korter, in een studentenhuis waar men scheten laten aan tafel wel kon waarderen.
maandag 28 december 2020 om 19:41
To, ik kan mij best voorstellen dat je dat soort dingen irritant vindt. Het is gewoon ontzettend onnodig. Sommige mensen gedragen zich gewoon als kleuters op die leeftijd.
Probeer het van je af te zetten. Het is het probleem van jouw ouders niet van jou. In geval van irritatie blijven herhalen in je hoofd en weglopen.
Sterkte en succes!
Probeer het van je af te zetten. Het is het probleem van jouw ouders niet van jou. In geval van irritatie blijven herhalen in je hoofd en weglopen.
Sterkte en succes!
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
maandag 28 december 2020 om 20:12
Ik heb toch behoorlijk wat kamers versleten en heb net neef binnen een week aan een kamer geholpen. Beetje creatief zijn en een goed netwerk doet wonderen.pamelacourson schreef: ↑28-12-2020 18:02Jij hebt duidelijk geen idee.
Desalniettemin, TO, kun je wel beter op zoek gaan naar een kamer. Je wint het toch niet.
maandag 28 december 2020 om 21:41
Ja wat entitled.
Zeker voor een social work student
Veritas vos liberabit
maandag 28 december 2020 om 22:18
Ik snap je wel hoor Boterbloempje. Ik kwam weer thuis wonen na ruim 3 jaar op kamers en mijn broertje was al even lui en vervelend. Mijn ouders veegden hier nog net zijn kont niet voor hem af, terwijl hij zelf geen poot uitstak om ze een beetje te helpen.
Ik vond dat zielig voor mijn moeder maar werd het tegelijkertijd gauw zat dat ik daardoor wél steeds aan het helpen was in huis terwijl hij domweg weigerde, en al die frustratie eromheen.
Volgens mij komt dat veel te vaak op de schouders van dochters terecht, en dat wilde ik niet in stand houden. Hij liet ook de hele tijd boeren waar ik ook echt boos om kon worden, walgelijk gedoe.
Ik denk dat je weg moet, alleen zo doorbreek je dat patroon. Ik ben zelf bewust nogmaals bijna 3 jaar weggeweest en nu tijdelijk aan het terugverhuizen. Er verandert thuis echt wel het één en ander als jij er opeens niet meer bent, en het is meteen mooi niet meer jouw probleem/dagelijkse ergernis.
Ik kon hier overigens ook geen woonruimte vinden. Ik heb op goed geluk tijdens mijn laatste jaar bachelor een baan in het buitenland geaccepteerd, ernaartoe gereisd, kamer erbij gezocht en ben daar toen blijven hangen. Ik zou je willen adviseren om voor nu niet te veel eisen te hebben als je besluit iets voor jezelf te zoeken, en hopelijk heb je niet al te veel vakken over voordat je kunt afstuderen?
Ik vond dat zielig voor mijn moeder maar werd het tegelijkertijd gauw zat dat ik daardoor wél steeds aan het helpen was in huis terwijl hij domweg weigerde, en al die frustratie eromheen.
Volgens mij komt dat veel te vaak op de schouders van dochters terecht, en dat wilde ik niet in stand houden. Hij liet ook de hele tijd boeren waar ik ook echt boos om kon worden, walgelijk gedoe.Ik denk dat je weg moet, alleen zo doorbreek je dat patroon. Ik ben zelf bewust nogmaals bijna 3 jaar weggeweest en nu tijdelijk aan het terugverhuizen. Er verandert thuis echt wel het één en ander als jij er opeens niet meer bent, en het is meteen mooi niet meer jouw probleem/dagelijkse ergernis.
Ik kon hier overigens ook geen woonruimte vinden. Ik heb op goed geluk tijdens mijn laatste jaar bachelor een baan in het buitenland geaccepteerd, ernaartoe gereisd, kamer erbij gezocht en ben daar toen blijven hangen. Ik zou je willen adviseren om voor nu niet te veel eisen te hebben als je besluit iets voor jezelf te zoeken, en hopelijk heb je niet al te veel vakken over voordat je kunt afstuderen?
dinsdag 29 december 2020 om 13:00
Waar ik wel benieuwd naar ben is hoe hij zijn gedrag financiert. Zijn studie kost geld, zijn ziektekostenverzekering kost geld, zijn telefoonabonnement kost geld. Hoe betaalt hij dat dan? Betalen jullie ouders voor dit alles?
Als een van mijn kinderen zich zo gedragen had had hij deze kosten zelf moeten dragen. Wij hebben de studiekosten, telefoon en ziektekostenverzekering wel betaald voor onze kinderen. Kleding en zakgeld moesten zij zelf verdienen. Maar.....als mijn zoon te lui was geweest om een bijbaantje te nemen dan had hij al deze kosten zelf mogen betalen. Eens kijken hoe hij dat ging oplossen. Dan zullen de deurwaarders bij jullie aan de deur komen voor zijn ziektekostenverzekering en wordt zijn telefoon afgesloten.
Het vreemde vind ik nog zijn studierichting. Hij kan dan toch helemaal zelf uitrekenen dat wat hij wil niet realistisch is???? Een zaak opzetten zonder startkapitaal, geld overhouden om een auto te kopen terwijl je je voorraad moet financieren, je huur moet betalen van je bedrijf, kosten hebt om te wonen en leven prive.
Vraag hem eens hoe hij dit voor zich ziet. Hoe komt hij aan startkapitaal (bank gaat hem dit niet lenen zonder onderpand), wat voor garantie kan hij de verhuurder geven (sowieso minimaal 3 maanden huur als borg), hoe gaat hij zijn voorraad financieren (leveranciers gaan hem niet meteen op krediet leveren), hoe komt hij aan geld voor personeel (in het begin heb je al zoveel kosten dat je dat waarschijnlijk niet direkt uit de winst van het bedrijf an betalen)?
Als een van mijn kinderen zich zo gedragen had had hij deze kosten zelf moeten dragen. Wij hebben de studiekosten, telefoon en ziektekostenverzekering wel betaald voor onze kinderen. Kleding en zakgeld moesten zij zelf verdienen. Maar.....als mijn zoon te lui was geweest om een bijbaantje te nemen dan had hij al deze kosten zelf mogen betalen. Eens kijken hoe hij dat ging oplossen. Dan zullen de deurwaarders bij jullie aan de deur komen voor zijn ziektekostenverzekering en wordt zijn telefoon afgesloten.
Het vreemde vind ik nog zijn studierichting. Hij kan dan toch helemaal zelf uitrekenen dat wat hij wil niet realistisch is???? Een zaak opzetten zonder startkapitaal, geld overhouden om een auto te kopen terwijl je je voorraad moet financieren, je huur moet betalen van je bedrijf, kosten hebt om te wonen en leven prive.
Vraag hem eens hoe hij dit voor zich ziet. Hoe komt hij aan startkapitaal (bank gaat hem dit niet lenen zonder onderpand), wat voor garantie kan hij de verhuurder geven (sowieso minimaal 3 maanden huur als borg), hoe gaat hij zijn voorraad financieren (leveranciers gaan hem niet meteen op krediet leveren), hoe komt hij aan geld voor personeel (in het begin heb je al zoveel kosten dat je dat waarschijnlijk niet direkt uit de winst van het bedrijf an betalen)?
dinsdag 29 december 2020 om 13:57
Dagen zelfs.pamelacourson schreef: ↑28-12-2020 18:02Jij hebt duidelijk geen idee.
Desalniettemin, TO, kun je wel beter op zoek gaan naar een kamer. Je wint het toch niet.
dinsdag 29 december 2020 om 13:59
Dit soort 'types' ken ik inderdaad. Korte metten mee maken, maar ik denk dat de ouders van TO al teveel en te lang dingen geaccepteerd hebben. Broeflief is uitgegroeid tot een egocentrisch en narcistisch mannetje, met een compleet verkeerd beeld van de wereld. De realiteit is vaak dat dit soort mensen helemaal nergens terecht komt.
Ik heb het van dichtbij gezien helaas. Met slaande ruzie tot gevolg en één van de kinderen die met grof geweld uit huis werd geschopt. Het heeft effect gehad, zij het tijdelijk, maar dat is wel het beste wat je kunt doen: ze dwingen op zichzelf te laten wonen.
Ik heb het van dichtbij gezien helaas. Met slaande ruzie tot gevolg en één van de kinderen die met grof geweld uit huis werd geschopt. Het heeft effect gehad, zij het tijdelijk, maar dat is wel het beste wat je kunt doen: ze dwingen op zichzelf te laten wonen.
