Overig
alle pijlers
Aan welk goed doel geef jij en waarom?
dinsdag 2 september 2008 om 19:23
Ik geef graag wat aan goede doelen, maar de laatste tijd geef ik niks meer.
Ik heb eens in de krant gelezen dat directeuren van goede doelen soms wel 150.0000 tot 200.000 euro per jaar verdienen en toen ben ik acuut gestopt met geven. Dáár geef ik niet voor!
Toch wil ik weer wat geven.
Wilde ganzen vind ik een goed initiatief.
Aan welk goed doel geven jullie?
Ik heb eens in de krant gelezen dat directeuren van goede doelen soms wel 150.0000 tot 200.000 euro per jaar verdienen en toen ben ik acuut gestopt met geven. Dáár geef ik niet voor!
Toch wil ik weer wat geven.
Wilde ganzen vind ik een goed initiatief.
Aan welk goed doel geven jullie?
anoniem_17202 wijzigde dit bericht op 02-09-2008 19:37
Reden: iets anders geformuleerd.
Reden: iets anders geformuleerd.
% gewijzigd
dinsdag 2 september 2008 om 20:28
Tuurlijk mag je dat corrigeren, dus maken ze het geld op op slinkse wijze op aan vette salarissen, want geen winst, maar kosten ?????
Het is hetzelfde als gemeenten zoveel geld moeten opmaken aan kunst of weet ik veel wat, anders worden ze het jaar daarna erop gekort op subsidie (jaja, Nederland subsidie land). Goede doelen krijgen geen korting hoor !
Heb je wel eens gezien in wat voor panden ze zitten ? En er wordt gewoon een pitch voor de reklame gehouden, sorry.........
Ik droomde ooit ook van gewoon geld geven.....
Het is hetzelfde als gemeenten zoveel geld moeten opmaken aan kunst of weet ik veel wat, anders worden ze het jaar daarna erop gekort op subsidie (jaja, Nederland subsidie land). Goede doelen krijgen geen korting hoor !
Heb je wel eens gezien in wat voor panden ze zitten ? En er wordt gewoon een pitch voor de reklame gehouden, sorry.........
Ik droomde ooit ook van gewoon geld geven.....
dinsdag 2 september 2008 om 20:33
Ik ben zo iemand die dan geen 'nee' kan zeggen als ze je opbellen om te vragen of je donateur wil worden, dus ik steun iets van 10 goede doelen. Die ik overigens allemaal best goed vind hoor, maar ik zou eens moeten bekijken wat ik eigenlijk allemaal steun.
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
dinsdag 2 september 2008 om 20:34
quote:japi schreef op 02 september 2008 @ 20:28:
Goede doelen krijgen geen korting hoor !....Ik ga hier niet over in discussie. Open de link, even scrollen, en oordeel zelf:
http://www.q-music.nl/data/media/db_download/511.pdf
Goede doelen krijgen geen korting hoor !....Ik ga hier niet over in discussie. Open de link, even scrollen, en oordeel zelf:
http://www.q-music.nl/data/media/db_download/511.pdf
dinsdag 2 september 2008 om 20:41
ik vind het juist goed dat deze directeuren zoveel verdienen. zo krijg je capabele mensen op die plek, die weten waar ze mee bezig zijn.....
zouden deze lonen kunstmatig laag gehouden worden, vertrekken deze mensen naar een functie in het bedrijfsleven en dan krijg je dus "omhoogvallers" op zo'n plek.
ik geef zelf aan:
stop aids now
warchild
stichting vluchtelingenzorg
memisa
terre des hommes
elke maand 5 euro.
zouden deze lonen kunstmatig laag gehouden worden, vertrekken deze mensen naar een functie in het bedrijfsleven en dan krijg je dus "omhoogvallers" op zo'n plek.
ik geef zelf aan:
stop aids now
warchild
stichting vluchtelingenzorg
memisa
terre des hommes
elke maand 5 euro.
dinsdag 2 september 2008 om 20:41
quote:tonkje schreef op 02 september 2008 @ 20:33:
Ik ben zo iemand die dan geen 'nee' kan zeggen als ze je opbellen om te vragen of je donateur wil worden, dus ik steun iets van 10 goede doelen. Die ik overigens allemaal best goed vind hoor, maar ik zou eens moeten bekijken wat ik eigenlijk allemaal steun.
Het feit dat ze je opbellen zou me al zo irriteren dat die instantie gelijk op mijn zwarte lijst zou komen. Ook schooibrieven met acceptgiro stuur ik retour afzender met erop geschreven dat ze mijn adres uit hun spamlist moeten halen.
Als er sporadisch iemand aan de deur komt (gelukkig is dat hier echt zeldzaam of ben ik simpelweg nooit thuis als ze hun route doen) dan doe ik er uit beleefdheid wel af en toe wat kleine muntjes in. Overigens alleen als het om ziektes gaat, voor de scouting of soortgelijks zeg ik gewoon dat ik daar niets voor over heb.
Ik ben zo iemand die dan geen 'nee' kan zeggen als ze je opbellen om te vragen of je donateur wil worden, dus ik steun iets van 10 goede doelen. Die ik overigens allemaal best goed vind hoor, maar ik zou eens moeten bekijken wat ik eigenlijk allemaal steun.
Het feit dat ze je opbellen zou me al zo irriteren dat die instantie gelijk op mijn zwarte lijst zou komen. Ook schooibrieven met acceptgiro stuur ik retour afzender met erop geschreven dat ze mijn adres uit hun spamlist moeten halen.
Als er sporadisch iemand aan de deur komt (gelukkig is dat hier echt zeldzaam of ben ik simpelweg nooit thuis als ze hun route doen) dan doe ik er uit beleefdheid wel af en toe wat kleine muntjes in. Overigens alleen als het om ziektes gaat, voor de scouting of soortgelijks zeg ik gewoon dat ik daar niets voor over heb.
dinsdag 2 september 2008 om 20:43
quote:shining schreef op 02 september 2008 @ 20:23:
[...]
Ja, dat is inderdaad de conclusie en zoals ik in mijn OP schrijf, geef ik daarom ook niks meer.Dat is duidelijk, dat wisten we al. Ik ben benieuwd wat je reactie is op de andere punten die ik aansnijd (tegenstrijdigheid in je opmerkingen en het gevaar van overkritisch zijn en daardoor goede initiatieven geen kans geven).
[...]
Ja, dat is inderdaad de conclusie en zoals ik in mijn OP schrijf, geef ik daarom ook niks meer.Dat is duidelijk, dat wisten we al. Ik ben benieuwd wat je reactie is op de andere punten die ik aansnijd (tegenstrijdigheid in je opmerkingen en het gevaar van overkritisch zijn en daardoor goede initiatieven geen kans geven).
dinsdag 2 september 2008 om 20:48
Er is geen tegenstrijdigheid in mijn opmerkingen. Ik zeg dat zodra er een organisatie is waarbij niks aan de strijkstok blijft hangen, ik geef ( mits het iets is waar mijn hart ligt uiteraard).
Dat dat niet zo is, maakt dus dat ik niks geef.
Jij vindt me overkritisch, ik niet. Zo lang het om mijn eigen verdiende geld gaat vind ik het niet overkritisch dat ik bepaal waar dat naar toe gaat.
Dat dat niet zo is, maakt dus dat ik niks geef.
Jij vindt me overkritisch, ik niet. Zo lang het om mijn eigen verdiende geld gaat vind ik het niet overkritisch dat ik bepaal waar dat naar toe gaat.
dinsdag 2 september 2008 om 20:51
quote:elninjoo schreef op 02 september 2008 @ 20:41:
[...]
Ook schooibrieven met acceptgiro stuur ik retour afzender met erop geschreven dat ze mijn adres uit hun spamlist moeten halen.
Als er sporadisch iemand aan de deur komt (gelukkig is dat hier echt zeldzaam of ben ik simpelweg nooit thuis als ze hun route doen) dan doe ik er uit beleefdheid wel af en toe wat kleine muntjes in. Overigens alleen als het om ziektes gaat, voor de scouting of soortgelijks zeg ik gewoon dat ik daar niets voor over heb.
Eens. Ik geef alleen niet aan stichtingen als de hartstichting, maag-lever-en darmstichting, kankerbestrijding e.d.
Als ik iets geef, is het voor Amnesty, Unicef, Wilde Ganzen e.d.
[...]
Ook schooibrieven met acceptgiro stuur ik retour afzender met erop geschreven dat ze mijn adres uit hun spamlist moeten halen.
Als er sporadisch iemand aan de deur komt (gelukkig is dat hier echt zeldzaam of ben ik simpelweg nooit thuis als ze hun route doen) dan doe ik er uit beleefdheid wel af en toe wat kleine muntjes in. Overigens alleen als het om ziektes gaat, voor de scouting of soortgelijks zeg ik gewoon dat ik daar niets voor over heb.
Eens. Ik geef alleen niet aan stichtingen als de hartstichting, maag-lever-en darmstichting, kankerbestrijding e.d.
Als ik iets geef, is het voor Amnesty, Unicef, Wilde Ganzen e.d.
anoniem_17202 wijzigde dit bericht op 02-09-2008 20:53
Reden: schrijffout
Reden: schrijffout
% gewijzigd
dinsdag 2 september 2008 om 20:52
Ik realiseer me net dat ik de vraag nog helemaal niet had beantwoord.
Ik geef aan alle collectes aan de deur en zij krijgen dan al het kleingeld dat ik op dat moment in mijn portemonnaie heb (en als het minder dan ca 1 euro is, dan krijgen ze het kleinste briefje). Daarnaast leeg ik het restant van mijn vakantiebudget altijd in de collectebakken op vliegvelden. En probeer ik op andere manieren wat bij te dragen (bijv. door op mijn werk de teambuildingsuitjes ten behoeve van het goede doel te organiseren).
Ik geef aan alle collectes aan de deur en zij krijgen dan al het kleingeld dat ik op dat moment in mijn portemonnaie heb (en als het minder dan ca 1 euro is, dan krijgen ze het kleinste briefje). Daarnaast leeg ik het restant van mijn vakantiebudget altijd in de collectebakken op vliegvelden. En probeer ik op andere manieren wat bij te dragen (bijv. door op mijn werk de teambuildingsuitjes ten behoeve van het goede doel te organiseren).
dinsdag 2 september 2008 om 20:53
WNF
Greenpeace
Amnesty International
Incidenteel storten we geld als er een ramp is gebeurd en eens in het jaar (met kerstmis) zoek ik een goed doel uit dat eenmalig een bedrag krijgt (meestal lokaal, een asiel oid)
Brooke Hospital wil ik ook weer lid van worden. Ik kijk regelmatig die 'documentaires' van Martin Gaus en vind dat er echt super werk wordt verricht voor de beestjes en hun eigenaren.
Unicef/War Child staan ook nog op mijn lijstje.
Greenpeace
Amnesty International
Incidenteel storten we geld als er een ramp is gebeurd en eens in het jaar (met kerstmis) zoek ik een goed doel uit dat eenmalig een bedrag krijgt (meestal lokaal, een asiel oid)
Brooke Hospital wil ik ook weer lid van worden. Ik kijk regelmatig die 'documentaires' van Martin Gaus en vind dat er echt super werk wordt verricht voor de beestjes en hun eigenaren.
Unicef/War Child staan ook nog op mijn lijstje.
dinsdag 2 september 2008 om 20:57
quote:shining schreef op 02 september 2008 @ 19:52:
Tja Margaretha, van een directeur van een goed doel, verwacht ik júist een idealistische houding.
Dat hebben veel mensen! Maar ik denk dat er dan weinig goede doelen zullen zijn! Want hoeveel mensen zijn écht capabel en écht idealistisch? Het moet natuurlijk wel die combi zijn, aan incapabele idealisten heb je niets!
Ikzelf denk dat wanneer de wereld verbeterd moet worden, je vooral heel professioneel en reëel moet zijn.
Wist je dat veel projecten die gefinancierd worden vanuit de Wereldbank of de EU uitgevoerd worden door gewone bedrijven? Als er een nieuw ziekenhuis gebouwd moet worden in Burkina Faso, het wegennet in Algerije hoognodig aan vernieuwing toe is, of lokale bestuurders in Vietnam opgeleid moeten worden, blijken gewone bedrijven dat veel beter te doen. Die bedrijven gaan alleen als ze winst kunnen maken natuurlijk, en werken daarom effectiever en efficienter.
Ik vind dat een interessant gegeven!
Tja Margaretha, van een directeur van een goed doel, verwacht ik júist een idealistische houding.
Dat hebben veel mensen! Maar ik denk dat er dan weinig goede doelen zullen zijn! Want hoeveel mensen zijn écht capabel en écht idealistisch? Het moet natuurlijk wel die combi zijn, aan incapabele idealisten heb je niets!
Ikzelf denk dat wanneer de wereld verbeterd moet worden, je vooral heel professioneel en reëel moet zijn.
Wist je dat veel projecten die gefinancierd worden vanuit de Wereldbank of de EU uitgevoerd worden door gewone bedrijven? Als er een nieuw ziekenhuis gebouwd moet worden in Burkina Faso, het wegennet in Algerije hoognodig aan vernieuwing toe is, of lokale bestuurders in Vietnam opgeleid moeten worden, blijken gewone bedrijven dat veel beter te doen. Die bedrijven gaan alleen als ze winst kunnen maken natuurlijk, en werken daarom effectiever en efficienter.
Ik vind dat een interessant gegeven!
dinsdag 2 september 2008 om 21:00
quote:Margaretha2 schreef op 02 september 2008 @ 20:57:
[...]
Dat hebben veel mensen! Maar ik denk dat er dan weinig goede doelen zullen zijn!
Ik denk dat je het moet omdraaien.
Zo lang de lonen hoog zullen liggen, zullen de werknemers niet zeggen dat ze minder willen. Maar zodra je een grens gaat stellen, zullen er tóch mensen willen werken. Er zijn veel idealisten die én capabel zijn én niet voor het grote geld gaan. Dat dat niet zo zou zijn geloof ik eigenlijk niet zo.
[...]
Dat hebben veel mensen! Maar ik denk dat er dan weinig goede doelen zullen zijn!
Ik denk dat je het moet omdraaien.
Zo lang de lonen hoog zullen liggen, zullen de werknemers niet zeggen dat ze minder willen. Maar zodra je een grens gaat stellen, zullen er tóch mensen willen werken. Er zijn veel idealisten die én capabel zijn én niet voor het grote geld gaan. Dat dat niet zo zou zijn geloof ik eigenlijk niet zo.
dinsdag 2 september 2008 om 21:05
quote:Poezewoes schreef op 02 september 2008 @ 20:06:
De meeste mensen die in dienst zijn van Amnesty verdienen een minimaal loon. Daar werken is ook deel idealisme.
Daar werken is 100% idealisme. Eenieder die bij de besten uit zijn jaar hoort, zal tegen topsalaris kunnen werken. Een deel idealisme is wanneer dit salaris wat lager ligt maar nog steeds hoog is. Minimaal loon, daar werk je alleen voor als je van lotje getikt bent. Of inderdaad héél idealistisch. Hoeveel mensen die bedrijfskunde, economie of iets dergelijks hebben gestudeerd zijn dat schat jij in?
Ik vind mezelf behoorlijk idealistisch, heb altijd vrijwilligerswerk gedaan (zelfs een jaar alleen maar), mijn scriptie ging over armoedebestrijding en ontwikkeling, heb als bijbaantje in de zorg gewerkt, etc. Ik zal niet zeggen dat ik de beste in mijn vakgebied ben, wel één van de besten in mijn afstudeerjaar (één na beste om precies te zijn). Dat maakt mij niet tot de beste werknemer, dat snap ik. Maar om je een idee te geven. Ik zou absoluut niet voor een minimum gaan werken, en ik durf wel te zeggen dat ook nummer één, drie, vier, en vijf t/m tien dat niet zouden doen. Uit mijn jaar kan ik me dat maar één jongen voorstellen, die is journalist. Maar ik weet niet of hij dat levenslang zou willen doen (bv. rond zijn veertigste nog steeds, dan ben je toch wel op je professionele top). Mijn studierichting is een heel maatschappelijke, ik heb echt voor deze richting gekozen omdat ik het interessant vind wat er in de wereld allemaal gebeurd. Ik weet dat veel mensen die bv. economie zijn gaan studeren dat niet zo hebben laten meewegen (en die mensen zijn toch ook heel belangrijk in goede doelen). Ikzelf zou er eerder voor kiezen voor een gewoon bedrijf projecten uit te voeren in ontwikkelingslanden bijvoorbeeld, want ik zou graag wat doen wat echt bijdraagt in de wereld. Ik zou het liefst werken voor een organisatie of een bedrijf dat maatschappelijk wat bijdraagt. Maar als ik daar slecht zou verdienen, dan zou ik zeker wat anders gaan doen waar ik ook plezier in heb, en een percentage van mijn salaris doneren aan goede doelen (dat zou ik sowieso doen). Ik denk dat ik daarin absoluut niet alleen sta!
De meeste mensen die in dienst zijn van Amnesty verdienen een minimaal loon. Daar werken is ook deel idealisme.
Daar werken is 100% idealisme. Eenieder die bij de besten uit zijn jaar hoort, zal tegen topsalaris kunnen werken. Een deel idealisme is wanneer dit salaris wat lager ligt maar nog steeds hoog is. Minimaal loon, daar werk je alleen voor als je van lotje getikt bent. Of inderdaad héél idealistisch. Hoeveel mensen die bedrijfskunde, economie of iets dergelijks hebben gestudeerd zijn dat schat jij in?
Ik vind mezelf behoorlijk idealistisch, heb altijd vrijwilligerswerk gedaan (zelfs een jaar alleen maar), mijn scriptie ging over armoedebestrijding en ontwikkeling, heb als bijbaantje in de zorg gewerkt, etc. Ik zal niet zeggen dat ik de beste in mijn vakgebied ben, wel één van de besten in mijn afstudeerjaar (één na beste om precies te zijn). Dat maakt mij niet tot de beste werknemer, dat snap ik. Maar om je een idee te geven. Ik zou absoluut niet voor een minimum gaan werken, en ik durf wel te zeggen dat ook nummer één, drie, vier, en vijf t/m tien dat niet zouden doen. Uit mijn jaar kan ik me dat maar één jongen voorstellen, die is journalist. Maar ik weet niet of hij dat levenslang zou willen doen (bv. rond zijn veertigste nog steeds, dan ben je toch wel op je professionele top). Mijn studierichting is een heel maatschappelijke, ik heb echt voor deze richting gekozen omdat ik het interessant vind wat er in de wereld allemaal gebeurd. Ik weet dat veel mensen die bv. economie zijn gaan studeren dat niet zo hebben laten meewegen (en die mensen zijn toch ook heel belangrijk in goede doelen). Ikzelf zou er eerder voor kiezen voor een gewoon bedrijf projecten uit te voeren in ontwikkelingslanden bijvoorbeeld, want ik zou graag wat doen wat echt bijdraagt in de wereld. Ik zou het liefst werken voor een organisatie of een bedrijf dat maatschappelijk wat bijdraagt. Maar als ik daar slecht zou verdienen, dan zou ik zeker wat anders gaan doen waar ik ook plezier in heb, en een percentage van mijn salaris doneren aan goede doelen (dat zou ik sowieso doen). Ik denk dat ik daarin absoluut niet alleen sta!
dinsdag 2 september 2008 om 21:08
quote:shining schreef op 02 september 2008 @ 21:02:
Wat ik bedoel te zeggen Marg is het volgende: Feit dat iemand idealistisch is, betekent niet dat iemand per definitie niet proffesioneel is.Nee, maar hoeveel écht capabele mensen ken jij die voor een scheintje werken? Een grote organisatie als de Kankerstichting of het Aidsfonds leiden is net zo´n pittige baan als manager zijn bij Philips of Shell om maar wat te noemen, en waarschijnlijk is het werk ook wel behoorlijk gelijk! Je bent vooral bezig met organisatorische vraagstukken en met de managerskant, niet met idealistisch een medicijn voor kanker ontwikkelen of kankerpatienten bijstaan.
Wat ik bedoel te zeggen Marg is het volgende: Feit dat iemand idealistisch is, betekent niet dat iemand per definitie niet proffesioneel is.Nee, maar hoeveel écht capabele mensen ken jij die voor een scheintje werken? Een grote organisatie als de Kankerstichting of het Aidsfonds leiden is net zo´n pittige baan als manager zijn bij Philips of Shell om maar wat te noemen, en waarschijnlijk is het werk ook wel behoorlijk gelijk! Je bent vooral bezig met organisatorische vraagstukken en met de managerskant, niet met idealistisch een medicijn voor kanker ontwikkelen of kankerpatienten bijstaan.
dinsdag 2 september 2008 om 21:10
quote:elninjoo schreef op 02 september 2008 @ 20:41:
[...]
Het feit dat ze je opbellen zou me al zo irriteren dat die instantie gelijk op mijn zwarte lijst zou komen.
Op zich doen ze dat opbellen best slim: als je een keertje geld aan ze hebt overgemaakt, bellen ze je een tijdje later op: Bedankt voor uw gift, maar zou u ons niet structureel willen steunen? En omdat ik best snap dat het voor hen veel prettiger is om vaste donateurs te hebben dan allerlei mensen van wie je maar moet hopen dat ze je geld gaan geven, zei ik nogal eens ja.
Maar als je dan merkt dat werkelijk elk doel waar je ooit geld aan hebt gegeven, je opbelt, dan raak zelf ik geirriteerd. En dan zeg ik geen ja meer. Bovendien steun ik nu dus wel erg veel goede doelen. Het houdt een keertje op.
Eenmalig geld geven doe ik dus al een tijd niet meer. En je wordt gelijk niet meer gebeld.
quote:Ook schooibrieven met acceptgiro stuur ik retour afzender met erop geschreven dat ze mijn adres uit hun spamlist moeten halen.
Die gaan bij mij direct bij het oud papier.
Hoewel, soms gaat dat niet: dan zijn het van die dikke enveloppen met paaikadootjes erin en die zijn niet altijd van papier.
Eigenlijk is nu de uitkomst dat ik te veel doelen maandelijks steun als vaste donateur. Terwijl ik liever meer verschillende doelen nu en dan zou willen steunen. Hm...
[...]
Het feit dat ze je opbellen zou me al zo irriteren dat die instantie gelijk op mijn zwarte lijst zou komen.
Op zich doen ze dat opbellen best slim: als je een keertje geld aan ze hebt overgemaakt, bellen ze je een tijdje later op: Bedankt voor uw gift, maar zou u ons niet structureel willen steunen? En omdat ik best snap dat het voor hen veel prettiger is om vaste donateurs te hebben dan allerlei mensen van wie je maar moet hopen dat ze je geld gaan geven, zei ik nogal eens ja.
Maar als je dan merkt dat werkelijk elk doel waar je ooit geld aan hebt gegeven, je opbelt, dan raak zelf ik geirriteerd. En dan zeg ik geen ja meer. Bovendien steun ik nu dus wel erg veel goede doelen. Het houdt een keertje op.
Eenmalig geld geven doe ik dus al een tijd niet meer. En je wordt gelijk niet meer gebeld.
quote:Ook schooibrieven met acceptgiro stuur ik retour afzender met erop geschreven dat ze mijn adres uit hun spamlist moeten halen.
Die gaan bij mij direct bij het oud papier.
Hoewel, soms gaat dat niet: dan zijn het van die dikke enveloppen met paaikadootjes erin en die zijn niet altijd van papier.
Eigenlijk is nu de uitkomst dat ik te veel doelen maandelijks steun als vaste donateur. Terwijl ik liever meer verschillende doelen nu en dan zou willen steunen. Hm...
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
dinsdag 2 september 2008 om 21:10
quote:Billery schreef op 02 september 2008 @ 20:50:
Tegenwoordig worden de collectes gelopen door een buurtbewoner,er is gebleken dat de mensen dan gauwer en meer gevenik nam een keer iemands wijk over en niemand wilde me geven want Pietje was er niet, en ze gaven altijd aan Pietje. Heb ongeveer de helft ofzo opgehaald van wat hij altijd ophaalde
Tegenwoordig worden de collectes gelopen door een buurtbewoner,er is gebleken dat de mensen dan gauwer en meer gevenik nam een keer iemands wijk over en niemand wilde me geven want Pietje was er niet, en ze gaven altijd aan Pietje. Heb ongeveer de helft ofzo opgehaald van wat hij altijd ophaalde
dinsdag 2 september 2008 om 21:14
quote:Margaretha2 schreef op 02 september 2008 @ 21:08:
[...]
Nee, maar hoeveel écht capabele mensen ken jij die voor een scheintje werken? Een grote organisatie als de Kankerstichting of het Aidsfonds leiden is net zo´n pittige baan als manager zijn bij Philips of Shell om maar wat te noemen, en waarschijnlijk is het werk ook wel behoorlijk gelijk! Je bent vooral bezig met organisatorische vraagstukken en met de managerskant, niet met idealistisch een medicijn voor kanker ontwikkelen of kankerpatienten bijstaan.
Ik weet niet wat iedereen verdient, maar ik heb er geen problemen mee dat een manager bij Philips een paar ton per jaar verdient, of weet ik veel hoeveel. Maar als het om een goed doel als de Kankerbestrijding gaat, verwacht ik inderdaad een idealistische inslag van zowel de managers als de medewerkers. Dat maakt het grote verschil.
Ik vind dat je het niet kunt maken tegenover de donateurs dat een directeur, laat ik zeggen, 200.00 euro per jaar verdient.
Dat gegeven maakt het voor mij moeilijk om geld te geven. Ook omdat ik denk dat het niet óf,óf moet zijn, maar én, én. En een idealistische houding én een stichting als de Kankerbestrijding kunnen leiden.
Daar geloof ik absoluut in.
[...]
Nee, maar hoeveel écht capabele mensen ken jij die voor een scheintje werken? Een grote organisatie als de Kankerstichting of het Aidsfonds leiden is net zo´n pittige baan als manager zijn bij Philips of Shell om maar wat te noemen, en waarschijnlijk is het werk ook wel behoorlijk gelijk! Je bent vooral bezig met organisatorische vraagstukken en met de managerskant, niet met idealistisch een medicijn voor kanker ontwikkelen of kankerpatienten bijstaan.
Ik weet niet wat iedereen verdient, maar ik heb er geen problemen mee dat een manager bij Philips een paar ton per jaar verdient, of weet ik veel hoeveel. Maar als het om een goed doel als de Kankerbestrijding gaat, verwacht ik inderdaad een idealistische inslag van zowel de managers als de medewerkers. Dat maakt het grote verschil.
Ik vind dat je het niet kunt maken tegenover de donateurs dat een directeur, laat ik zeggen, 200.00 euro per jaar verdient.
Dat gegeven maakt het voor mij moeilijk om geld te geven. Ook omdat ik denk dat het niet óf,óf moet zijn, maar én, én. En een idealistische houding én een stichting als de Kankerbestrijding kunnen leiden.
Daar geloof ik absoluut in.
dinsdag 2 september 2008 om 21:15
quote:shining schreef op 02 september 2008 @ 20:48:
Er is geen tegenstrijdigheid in mijn opmerkingen. Ik zeg dat zodra er een organisatie is waarbij niks aan de strijkstok blijft hangen, ik geef ( mits het iets is waar mijn hart ligt uiteraard).
Dat dat niet zo is, maakt dus dat ik niks geef.
Jij vindt me overkritisch, ik niet. Zo lang het om mijn eigen verdiende geld gaat vind ik het niet overkritisch dat ik bepaal waar dat naar toe gaat.
Toch snap ik niet goed waarom het erg is dat er geld in de organisatie (die het 'helpen' faciliteert) gaat zitten. ALs die van vrijwilligerswerk, gratis panden, gratis drukwerk, gratis catering, gratis alles zou bestaan, dan zou die veel minder stabiel zijn - stel je voor dat degene die gratis het pand ter beschikking stelt het opeens terugwil, wat dan?
En tuurlijk moet je zelf weten wat je met je geld doet, dat bedoel ik niet. Het is te vergelijken met de discussie over de doodstraf: wat vind je erger, een moordenaar laten leven of een onschuldige ter dood brengen? Ik vind dus dat laatste erger, reden dat ik tegen de doodstraf ben, maar ook reden dat ik goede doelen het voordeel van de twijfel geef. Al komt 80 procent van mijn tientje terecht bij kinderen die dat hard nodig hebben, en gaat er 2 euro in een pand, drukwerk, salaris van degenen die dat regelen zitten, wat is het drama dan precies?
Er is geen tegenstrijdigheid in mijn opmerkingen. Ik zeg dat zodra er een organisatie is waarbij niks aan de strijkstok blijft hangen, ik geef ( mits het iets is waar mijn hart ligt uiteraard).
Dat dat niet zo is, maakt dus dat ik niks geef.
Jij vindt me overkritisch, ik niet. Zo lang het om mijn eigen verdiende geld gaat vind ik het niet overkritisch dat ik bepaal waar dat naar toe gaat.
Toch snap ik niet goed waarom het erg is dat er geld in de organisatie (die het 'helpen' faciliteert) gaat zitten. ALs die van vrijwilligerswerk, gratis panden, gratis drukwerk, gratis catering, gratis alles zou bestaan, dan zou die veel minder stabiel zijn - stel je voor dat degene die gratis het pand ter beschikking stelt het opeens terugwil, wat dan?
En tuurlijk moet je zelf weten wat je met je geld doet, dat bedoel ik niet. Het is te vergelijken met de discussie over de doodstraf: wat vind je erger, een moordenaar laten leven of een onschuldige ter dood brengen? Ik vind dus dat laatste erger, reden dat ik tegen de doodstraf ben, maar ook reden dat ik goede doelen het voordeel van de twijfel geef. Al komt 80 procent van mijn tientje terecht bij kinderen die dat hard nodig hebben, en gaat er 2 euro in een pand, drukwerk, salaris van degenen die dat regelen zitten, wat is het drama dan precies?
dinsdag 2 september 2008 om 21:18
quote:MissMara schreef op 02 september 2008 @ 21:15:
[...]
Al komt 80 procent van mijn tientje terecht bij kinderen die dat hard nodig hebben, en gaat er 2 euro in een pand, drukwerk, salaris van degenen die dat regelen zitten, wat is het drama dan precies?
Als die 2 euro naar een medewerker gaan die weinig verdient, vind ik het geen probleem. Maar als die 2 euro naar een directielid gaat dat 200.000 euro per jaar verdient, vind ik het wel een probleem.
Over drukwerk en pr hoor je mij niet.
[...]
Al komt 80 procent van mijn tientje terecht bij kinderen die dat hard nodig hebben, en gaat er 2 euro in een pand, drukwerk, salaris van degenen die dat regelen zitten, wat is het drama dan precies?
Als die 2 euro naar een medewerker gaan die weinig verdient, vind ik het geen probleem. Maar als die 2 euro naar een directielid gaat dat 200.000 euro per jaar verdient, vind ik het wel een probleem.
Over drukwerk en pr hoor je mij niet.
dinsdag 2 september 2008 om 21:24
Ik ben daar denk ik wat cynischer in Shining.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik weinig binnenlandse goede doelen van dichtbij ken, wel een paar internationale, en wat ik daar heb gezien was niet altijd zo positief, vandaar dat ik nu overtuigd ben van dit standpunt.
Weet je wat bijvoorbeeld een super doel is (als je het mij vraagt): project uitzending managers. Dan worden gepensioneerden voor een periode uitgezonden naar ontwikkelingslanden, waar zij dan anderen opleiding in hun vak. Volgens mij krijgen ze kost en inwoning en misschien ook de reis maar dat weet ik niet meer. Het gaat niet alleen om managers, ook om echt vaklieden zoals bijvoorbeeld bakkers of meubelmakers die me bepaalde nieuwe technieken of machines weten om te gaan en daar mensen opleiden. Dat heeft dan een soort domino-effect.
Die gepensioneerden hebben natuurlijk een schat aan ervaring, en daarnaast hebben ze ook het geld niet nodig en doen het dus puur voor de lol of uit idealisme. Daarbij denk ik dat er wel een hoop echt capabele mensen gaan, juist omdat zij het geld niet meer nodig hebben.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik weinig binnenlandse goede doelen van dichtbij ken, wel een paar internationale, en wat ik daar heb gezien was niet altijd zo positief, vandaar dat ik nu overtuigd ben van dit standpunt.
Weet je wat bijvoorbeeld een super doel is (als je het mij vraagt): project uitzending managers. Dan worden gepensioneerden voor een periode uitgezonden naar ontwikkelingslanden, waar zij dan anderen opleiding in hun vak. Volgens mij krijgen ze kost en inwoning en misschien ook de reis maar dat weet ik niet meer. Het gaat niet alleen om managers, ook om echt vaklieden zoals bijvoorbeeld bakkers of meubelmakers die me bepaalde nieuwe technieken of machines weten om te gaan en daar mensen opleiden. Dat heeft dan een soort domino-effect.
Die gepensioneerden hebben natuurlijk een schat aan ervaring, en daarnaast hebben ze ook het geld niet nodig en doen het dus puur voor de lol of uit idealisme. Daarbij denk ik dat er wel een hoop echt capabele mensen gaan, juist omdat zij het geld niet meer nodig hebben.
