
Afschuwelijke uitvaarten

donderdag 28 september 2017 om 11:24
In een ander topic schreef iemand dat, nadat ze een overledene vond met haar kinderen in de buurt, de opgetrommelde oppas haar ging bellen dat ze op moest schieten.
Dit wakkerde bij mij de minder fijne herinneringen rondom de uitvaart van mijn vader aan. Mensen waren zo egotistisch en zelfzuchtig rondom zo'n kwetsbare periode. Het is een kwaadheid waar ik het met weinig mensen over kan/wil hebben. Het is ook iets wat moet slijten. Bijvoorbeeld met humor binnen ons gezin. Meestal maken we grapjes over het laatste puntje van de lijst hieronder
Maar er over praten of schrijven kan misschien ook wat oplossen dus bij deze mijn lijst van ergernissen tijdens de uitvaart van mijn vader. En ik moedig jullie vooral aan om jullie ergernissen op te schrijven. Kom maar op met de trainingspakken tijdens de kerkdienst, misplaatste muziek van de familie of andere herinneringen
Mijn lijst:
- Mensen die vroegen of we een plekje voor ze konden reserveren in de uitvaarthal. Ze belden met die wens terwijl we vooraf in de familiekamer zaten. Het waren geen mindervaliden oid.
- Mensen die vonden dat we verplicht waren om lijk-kijk-dagen te houden vooraf.
- Mensen die klaagde dat we lang wachtte met de uitvaart. Er stond niks op papier en er moest veel geregeld worden.
- Mensen die bewust de rouwstoet (zichtbaar met vlaggen, linten, bloemen, etc) doorbraken, al toeterend. Om daarbij een middelvinger op te steken.
- Mensen die beledigt waren dat mijn moeder even weg was om mijn vader in de oven te schuiven, tijdens de condoleance.. Ze gingen toen wachten tot ze terug was terwijl er na een uur handjes schudden, nog 1500 mensen in de rij stonden om te condoleren.
- Mensen wilde weten of ik mijn speech zelf had geschreven.. want hij was zo goed.
- Ik ben 2x gefeliciteerd ipv gecondoleerd.
- En er werd geapplaudisseerd tijdens de uitvaart, na elke speech/muziekstuk als of het een musical was
Hier hadden we niet om gevraagd oid. Men deed dat gewoon.
Dit wakkerde bij mij de minder fijne herinneringen rondom de uitvaart van mijn vader aan. Mensen waren zo egotistisch en zelfzuchtig rondom zo'n kwetsbare periode. Het is een kwaadheid waar ik het met weinig mensen over kan/wil hebben. Het is ook iets wat moet slijten. Bijvoorbeeld met humor binnen ons gezin. Meestal maken we grapjes over het laatste puntje van de lijst hieronder

Maar er over praten of schrijven kan misschien ook wat oplossen dus bij deze mijn lijst van ergernissen tijdens de uitvaart van mijn vader. En ik moedig jullie vooral aan om jullie ergernissen op te schrijven. Kom maar op met de trainingspakken tijdens de kerkdienst, misplaatste muziek van de familie of andere herinneringen

Mijn lijst:
- Mensen die vroegen of we een plekje voor ze konden reserveren in de uitvaarthal. Ze belden met die wens terwijl we vooraf in de familiekamer zaten. Het waren geen mindervaliden oid.
- Mensen die vonden dat we verplicht waren om lijk-kijk-dagen te houden vooraf.
- Mensen die klaagde dat we lang wachtte met de uitvaart. Er stond niks op papier en er moest veel geregeld worden.
- Mensen die bewust de rouwstoet (zichtbaar met vlaggen, linten, bloemen, etc) doorbraken, al toeterend. Om daarbij een middelvinger op te steken.
- Mensen die beledigt waren dat mijn moeder even weg was om mijn vader in de oven te schuiven, tijdens de condoleance.. Ze gingen toen wachten tot ze terug was terwijl er na een uur handjes schudden, nog 1500 mensen in de rij stonden om te condoleren.
- Mensen wilde weten of ik mijn speech zelf had geschreven.. want hij was zo goed.

- Ik ben 2x gefeliciteerd ipv gecondoleerd.

- En er werd geapplaudisseerd tijdens de uitvaart, na elke speech/muziekstuk als of het een musical was


donderdag 28 september 2017 om 14:34
Ja! Wat idioot dat die vrouw jouw wens niet heeft gerespecteerd. Ik heb daar ook niks mee, 'fleurige kleding' op een uitvaart. Het is hopelijk toch wel meteen aangepast?AnnA_C schreef: ↑28-09-2017 11:42
En 1 over mijn eigen uitvaart, die nog niet eens gehouden is. Tijdens de bespreking zei de uitvaart onderneemster dat sommige mensen op de rouwkaart laten zetten dat mensen in fleurige kleding moeten komen. Hierop reageerde ik dat ik dat stemmige zwart juist wel wat vond hebben en dus eigenlijk wel iedereen in zwart wilde. Lees ik later in het document terug dat ik wil dat iedereen in fleurige kleding komt en dat dat ook op de kaart komt te staan.
Mag ik verdorie gewoon een uitvaart ipv een feestje?

donderdag 28 september 2017 om 14:39
En sowieso vind ik de planning een dag later wel fijner. Ik ken niemand die echt een sterfbed heeft gehad. Iedereen was er gewoon ineens niet meer, allemaal gezonde mensen en op mijn oma na was iedereen ook nog erg jong. Dus even een nachtje nadenken over alle mogelijkheden is wel erg fijn.
Wat ik wel echt rot vind bij de dela ( en weet niet hoe dat bij andere bedrijven zit) is dat het zo vreselijk lang duurt voor iemand wordt opgehaald. Mijn oma is om 07.30 gevonden ( ergens in de nacht overleden) en pas rond 19.00 is ze opgehaald. Mijn vader vond ik rond 14.00 ( en al een tijdje overleden) en ze kwamen hem pas rond 23.00 ophalen.
Wat ik wel echt rot vind bij de dela ( en weet niet hoe dat bij andere bedrijven zit) is dat het zo vreselijk lang duurt voor iemand wordt opgehaald. Mijn oma is om 07.30 gevonden ( ergens in de nacht overleden) en pas rond 19.00 is ze opgehaald. Mijn vader vond ik rond 14.00 ( en al een tijdje overleden) en ze kwamen hem pas rond 23.00 ophalen.

donderdag 28 september 2017 om 14:45
Ja dan had ze één klein moment 'samen' met mijn vader in een week van hectiek. Ze werd geroepen zodra alles klaar stond en toen in ze naar de oven gegaan en is er toen bij geweest dat de kist in de oven rolde. Ze wilde dat graag alleen doen, hem zorgzaam en rustig zien gaan. Zijn dood was namelijk niet zorgzaam of rustig.

donderdag 28 september 2017 om 14:50
Pieps2016 schreef: ↑28-09-2017 14:39En sowieso vind ik de planning een dag later wel fijner. Ik ken niemand die echt een sterfbed heeft gehad. Iedereen was er gewoon ineens niet meer, allemaal gezonde mensen en op mijn oma na was iedereen ook nog erg jong. Dus even een nachtje nadenken over alle mogelijkheden is wel erg fijn.
Wat ik wel echt rot vind bij de dela ( en weet niet hoe dat bij andere bedrijven zit) is dat het zo vreselijk lang duurt voor iemand wordt opgehaald. Mijn oma is om 07.30 gevonden ( ergens in de nacht overleden) en pas rond 19.00 is ze opgehaald. Mijn vader vond ik rond 14.00 ( en al een tijdje overleden) en ze kwamen hem pas rond 23.00 ophalen.
Das laat. Mijn vader werd rond 16.00 uur gevonden, om 17.30 was hij door een team netjes gemaakt zodat we hem konden zien en 19.00 was hij opgehaald.

donderdag 28 september 2017 om 14:54
Uitvaart van schoonvader zou om 14:00 beginnen. Die tijd stond aangekondigd op de rouwkaart.
Mijn man ('Jibril') en ik waren om 13:00 bij schoonmams en zwager (een tiener a.k.a. verwend nest).
Nee, we konden niet naar het uitvaartcentrum vertrekken, want zwagertje zat nog te wachten op een vriendin van wie we nog nooit hadden gehoord.
Vriendin arriveerde pas na tweeën.
Wij dus veel te laat bij het uitvaartcentrum. Een enorme menigte stond daar buiten te wachten.
Plechtigheid begon laat en eindigde laat.
Schoonmoeder vond het vervolgens zo gezellig om met iedereen bij te praten, dat ze ter plekke besloot dat het koffiedrinken best een of twee uur langer dan afgesproken kon duren.
Drie dagen later kwam de rekening. € 3000 boven het budget van de uitvaartverzekering.
Tja, dat moest Jibril dan maar bijbetalen. Die al zijn handen vol had aan het afbetalen van zijn studielening.
Verwende zwagertje had intussen met zijn moeder, die geen rijbewijs had, afgesproken dat ze de gloednieuwe auto van de overleden schoonpappa zou verkopen en dat hij dat bedrag zou ontvangen om kleding en een dure hobby van te betalen.
Jibril heeft vervolgens achter mijn rug mijn geld gepakt om zijn moeder een luxe cadeau te geven. Want ik moest respect hebben voor een rouwende weduwe.
Dat was dan de cultuur van liefde en hechte familiebetrekkingen.
Mijn man ('Jibril') en ik waren om 13:00 bij schoonmams en zwager (een tiener a.k.a. verwend nest).
Nee, we konden niet naar het uitvaartcentrum vertrekken, want zwagertje zat nog te wachten op een vriendin van wie we nog nooit hadden gehoord.
Vriendin arriveerde pas na tweeën.
Wij dus veel te laat bij het uitvaartcentrum. Een enorme menigte stond daar buiten te wachten.
Plechtigheid begon laat en eindigde laat.
Schoonmoeder vond het vervolgens zo gezellig om met iedereen bij te praten, dat ze ter plekke besloot dat het koffiedrinken best een of twee uur langer dan afgesproken kon duren.
Drie dagen later kwam de rekening. € 3000 boven het budget van de uitvaartverzekering.
Tja, dat moest Jibril dan maar bijbetalen. Die al zijn handen vol had aan het afbetalen van zijn studielening.
Verwende zwagertje had intussen met zijn moeder, die geen rijbewijs had, afgesproken dat ze de gloednieuwe auto van de overleden schoonpappa zou verkopen en dat hij dat bedrag zou ontvangen om kleding en een dure hobby van te betalen.
Jibril heeft vervolgens achter mijn rug mijn geld gepakt om zijn moeder een luxe cadeau te geven. Want ik moest respect hebben voor een rouwende weduwe.
Dat was dan de cultuur van liefde en hechte familiebetrekkingen.
anoniem_355088 wijzigde dit bericht op 28-09-2017 16:43
2.82% gewijzigd

donderdag 28 september 2017 om 14:54
donderdag 28 september 2017 om 14:54
Dat was bij onze dochter ook inderdaad, we waren nog niet van de begraafplaats af of er stond al een wagen met aarde bij het graf. Weet nog steeds niet waarom dat gebeurt eigenlijk.Poeszie schreef: ↑28-09-2017 11:36Toen we wegliepen van de begraafplaats, konden we nog net zien hoe een kraantje het graf aan het dichtgooien was, dat was heel naar om te zien. Ik snapte niet goed dat ze daar niet een haf uurtje mee wachtten, maar misschien is daar wel een goede reden voor, die ik niet ken.

donderdag 28 september 2017 om 14:55
Ik vind het op zich heel mooi dat dat kan. Nooit bij stilgestaan. Ik weet zelfs niet meer of het mij gevraagd is om te doen. Misschien wel hoor, er wordt zo veel gevraagd op zo een moment, en ik zou het sowieso niet gekund hebben.BahcoBarbie schreef: ↑28-09-2017 14:45Ja dan had ze één klein moment 'samen' met mijn vader in een week van hectiek. Ze werd geroepen zodra alles klaar stond en toen in ze naar de oven gegaan en is er toen bij geweest dat de kist in de oven rolde. Ze wilde dat graag alleen doen, hem zorgzaam en rustig zien gaan. Zijn dood was namelijk niet zorgzaam of rustig.
Ik heb er een heel industrieel beeld van, maar misschien valt dat wel mee.
Ze geven best veel kansen om op een eigen manier afscheid te nemen. Wel of niet groeten, wel of niet bij het ophalen zijn, de oven...
Toch niet evident, want elk mens is anders en gaat er heel anders mee om.
donderdag 28 september 2017 om 14:56
De meest afschuwelijke opmerking op de uitvaart van een dierbare, "waarom zo'n dure kist? Hij wordt toch verbrand." Met deze persoon dus ook geen contact meer.
Ik voel me vaak overdressed. Veel uitvaarten waarbij mensen in hun dagelijkse kloffie komen. Op crocs, pluizige truien met Mickey Mouse opdruk en gaten (en dit waren geen kinderen), spijkerbroeken met gaten, werkkleding met olie vlekken op een vrije dag.
Een koppel die stampij maakte tot schreeuwen toe omdat zij niet de familiekamer in mochten, want zij waren immers ook familie. Diezelfde mensen moesten op een andere uitvaart de familiekamer uitgegooid worden omdat ze toch naar binnen geslopen waren.
Een oom die enorm begon te blubberen na de dood van mijn oma en bij iedereen medeleven zocht, dit nadat hij jarenlang mijn grootouders heeft bestolen, bedreigd en mishandeld... dit kwam pas naar voren na haar overlijden, daarvoor had hij het wel al bij de rest van de familie verpest.
Na de uitvaart van een patiënt bleek er een rouwboek verdwenen. Bleek een familielid te hebben ontvreemd omdat de naam van een ander familielid erin stond.
Uitvaart van een patiënte die alles had vastgelegd. Familie vond het nodig alles precies tegenovergesteld te doen. Muziek die zij vreselijk vond werd gedraaid, mensen in zwart terwijl zij verzocht had om kleur en rozen en lelies terwijl ze dat te afgezaagd vond en het daarom niet wilde. Ze had een boekwerk met wensen, tot in de detail uitgewerkt. En familie heeft dit ontvangen want ik heb ze dat overhandigd. Ik vond dat zo verdrietig.
Ik voel me vaak overdressed. Veel uitvaarten waarbij mensen in hun dagelijkse kloffie komen. Op crocs, pluizige truien met Mickey Mouse opdruk en gaten (en dit waren geen kinderen), spijkerbroeken met gaten, werkkleding met olie vlekken op een vrije dag.
Een koppel die stampij maakte tot schreeuwen toe omdat zij niet de familiekamer in mochten, want zij waren immers ook familie. Diezelfde mensen moesten op een andere uitvaart de familiekamer uitgegooid worden omdat ze toch naar binnen geslopen waren.
Een oom die enorm begon te blubberen na de dood van mijn oma en bij iedereen medeleven zocht, dit nadat hij jarenlang mijn grootouders heeft bestolen, bedreigd en mishandeld... dit kwam pas naar voren na haar overlijden, daarvoor had hij het wel al bij de rest van de familie verpest.
Na de uitvaart van een patiënt bleek er een rouwboek verdwenen. Bleek een familielid te hebben ontvreemd omdat de naam van een ander familielid erin stond.
Uitvaart van een patiënte die alles had vastgelegd. Familie vond het nodig alles precies tegenovergesteld te doen. Muziek die zij vreselijk vond werd gedraaid, mensen in zwart terwijl zij verzocht had om kleur en rozen en lelies terwijl ze dat te afgezaagd vond en het daarom niet wilde. Ze had een boekwerk met wensen, tot in de detail uitgewerkt. En familie heeft dit ontvangen want ik heb ze dat overhandigd. Ik vond dat zo verdrietig.
Kia aka brandhout voor de hel, aangenaam.
donderdag 28 september 2017 om 14:58
Bij de begrafenis van dochter ben ik bijna uitgegleden. Ik had expres geen schoenen met hakken aangedaan omdat ik heel bang was om te vallen (man en ik droegen het kistje), maar het had gesneeuwd en gevroren en het pad was niet schoongemaakt. Moet er niet aan denken dat dat echt gebeurd zou zijn.
Ik ben ook zo iemand die heel hard huilt bij de begrafenis, ook als diegene niet dicht bij me stond. Schaam me er echt rot voor, maar zodra de muziek begint, kan ik het niet meer tegenhouden. Ik ga daarom ook liever niet..
Ik ben ook zo iemand die heel hard huilt bij de begrafenis, ook als diegene niet dicht bij me stond. Schaam me er echt rot voor, maar zodra de muziek begint, kan ik het niet meer tegenhouden. Ik ga daarom ook liever niet..

donderdag 28 september 2017 om 14:59
Eloise_Xennakiss schreef: ↑28-09-2017 13:24Een hoedje snap ik nog dat je dat misschien niet wil maar kom op een rok is toch niet teveel gevraagd.
Een beetje respect voor een plek die voor anderen heilig is. In die kringen hoort geen broek bij een vrouw, kleine moeite om je voor 1 dag aan te passen zodat je geen mensen voor het hoofd stoot.
"Hoort geen broek bij een vrouw". Ik zou mijn eigen levensovertuiging nooit onderwerpen aan de seksistische opvattingen van een ander. Je kunt je netjes gedragen in algemeen aanvaarde kleding, donker, gedekt. En dat is genoeg.

donderdag 28 september 2017 om 15:01
De begrafenis van de broer van mijn man, er werd heel Lief aardig over hem gesproken, dochter vond hem een engel., zoals zij hem noemde in een zelf gemaakt gedicht.
Bij man en mij, de tenen krom in de schoenen, zijn vrouw, die had al jaren gezegd, al valt hij dood voor mijn voeten, dan stap ik over hem heen.
Oja, dat hij dood uit bed is gevallen, hoorden wij van een collega van hem, niet van schoonzus zelf.
Dit is een van de weinige keren geweest, dat ik zoals gelukkig was, dat mïjn schoonouders die niet meer hoefden mee te maken.
Bij man en mij, de tenen krom in de schoenen, zijn vrouw, die had al jaren gezegd, al valt hij dood voor mijn voeten, dan stap ik over hem heen.
Oja, dat hij dood uit bed is gevallen, hoorden wij van een collega van hem, niet van schoonzus zelf.
Dit is een van de weinige keren geweest, dat ik zoals gelukkig was, dat mïjn schoonouders die niet meer hoefden mee te maken.


donderdag 28 september 2017 om 15:04
BahcoBarbie schreef: ↑28-09-2017 15:02Hou eens op over hoedjes, rokken en gelovigen. Open anders een eigen topic met deze frustraties![]()
Sorry?

donderdag 28 september 2017 om 15:05
Micchan schreef: ↑28-09-2017 14:58Bij de begrafenis van dochter ben ik bijna uitgegleden. Ik had expres geen schoenen met hakken aangedaan omdat ik heel bang was om te vallen (man en ik droegen het kistje), maar het had gesneeuwd en gevroren en het pad was niet schoongemaakt. Moet er niet aan denken dat dat echt gebeurd zou zijn.
Ik ben ook zo iemand die heel hard huilt bij de begrafenis, ook als diegene niet dicht bij me stond. Schaam me er echt rot voor, maar zodra de muziek begint, kan ik het niet meer tegenhouden. Ik ga daarom ook liever niet..

En het zijn die kleine dingen waar een uitvaart onderneming punten mee kan scoren. Gewoon even de sneeuw aanvegen.

donderdag 28 september 2017 om 15:06
Wat snap je niet?
donderdag 28 september 2017 om 15:06

donderdag 28 september 2017 om 15:09
Als je een topic opent over uitvaarten kun je vantevoren weten dat er verschillende opvattingen langs gaan komen over de invulling hiervan. Dus dat je daar nu over klaagt snap ik niet.

donderdag 28 september 2017 om 15:09

donderdag 28 september 2017 om 15:13
attribuutje schreef: ↑28-09-2017 15:11Ik ga mijn mam vanmiddag uitstrooien, ik ben na het lezen van de eerste pagina maar gestopt...


donderdag 28 september 2017 om 15:14
Familielid dat haar eigen smaak nogal als leidraad had gebruikt voor de crematie van oma. Beetje jammer wel dat ze uitgerekend een nummer had uitgekozen van een zanger waar oma een hekel aan had en wat ook iedereen wist. Rare ervaring om het ene moment vol met emotie te zitten en het andere moment je je afvraagt wat dit te betekenen heeft. Zo waren er nog wel andere zaken waarvan we wisten dat oma dat niet wilde en die alsnog gedaan waren.
Ik heb er later maar één op oma gedronken en zo afscheid genomen.
Ik heb er later maar één op oma gedronken en zo afscheid genomen.
donderdag 28 september 2017 om 15:19
Veel sterkteattribuutje schreef: ↑28-09-2017 15:11Ik ga mijn mam vanmiddag uitstrooien, ik ben na het lezen van de eerste pagina maar gestopt...

donderdag 28 september 2017 om 15:21