Overig
alle pijlers
Afschuwelijke uitvaarten
donderdag 28 september 2017 om 11:24
In een ander topic schreef iemand dat, nadat ze een overledene vond met haar kinderen in de buurt, de opgetrommelde oppas haar ging bellen dat ze op moest schieten.
Dit wakkerde bij mij de minder fijne herinneringen rondom de uitvaart van mijn vader aan. Mensen waren zo egotistisch en zelfzuchtig rondom zo'n kwetsbare periode. Het is een kwaadheid waar ik het met weinig mensen over kan/wil hebben. Het is ook iets wat moet slijten. Bijvoorbeeld met humor binnen ons gezin. Meestal maken we grapjes over het laatste puntje van de lijst hieronder
Maar er over praten of schrijven kan misschien ook wat oplossen dus bij deze mijn lijst van ergernissen tijdens de uitvaart van mijn vader. En ik moedig jullie vooral aan om jullie ergernissen op te schrijven. Kom maar op met de trainingspakken tijdens de kerkdienst, misplaatste muziek van de familie of andere herinneringen
Mijn lijst:
- Mensen die vroegen of we een plekje voor ze konden reserveren in de uitvaarthal. Ze belden met die wens terwijl we vooraf in de familiekamer zaten. Het waren geen mindervaliden oid.
- Mensen die vonden dat we verplicht waren om lijk-kijk-dagen te houden vooraf.
- Mensen die klaagde dat we lang wachtte met de uitvaart. Er stond niks op papier en er moest veel geregeld worden.
- Mensen die bewust de rouwstoet (zichtbaar met vlaggen, linten, bloemen, etc) doorbraken, al toeterend. Om daarbij een middelvinger op te steken.
- Mensen die beledigt waren dat mijn moeder even weg was om mijn vader in de oven te schuiven, tijdens de condoleance.. Ze gingen toen wachten tot ze terug was terwijl er na een uur handjes schudden, nog 1500 mensen in de rij stonden om te condoleren.
- Mensen wilde weten of ik mijn speech zelf had geschreven.. want hij was zo goed.
- Ik ben 2x gefeliciteerd ipv gecondoleerd.
- En er werd geapplaudisseerd tijdens de uitvaart, na elke speech/muziekstuk als of het een musical was
Hier hadden we niet om gevraagd oid. Men deed dat gewoon.
Dit wakkerde bij mij de minder fijne herinneringen rondom de uitvaart van mijn vader aan. Mensen waren zo egotistisch en zelfzuchtig rondom zo'n kwetsbare periode. Het is een kwaadheid waar ik het met weinig mensen over kan/wil hebben. Het is ook iets wat moet slijten. Bijvoorbeeld met humor binnen ons gezin. Meestal maken we grapjes over het laatste puntje van de lijst hieronder
Maar er over praten of schrijven kan misschien ook wat oplossen dus bij deze mijn lijst van ergernissen tijdens de uitvaart van mijn vader. En ik moedig jullie vooral aan om jullie ergernissen op te schrijven. Kom maar op met de trainingspakken tijdens de kerkdienst, misplaatste muziek van de familie of andere herinneringen
Mijn lijst:
- Mensen die vroegen of we een plekje voor ze konden reserveren in de uitvaarthal. Ze belden met die wens terwijl we vooraf in de familiekamer zaten. Het waren geen mindervaliden oid.
- Mensen die vonden dat we verplicht waren om lijk-kijk-dagen te houden vooraf.
- Mensen die klaagde dat we lang wachtte met de uitvaart. Er stond niks op papier en er moest veel geregeld worden.
- Mensen die bewust de rouwstoet (zichtbaar met vlaggen, linten, bloemen, etc) doorbraken, al toeterend. Om daarbij een middelvinger op te steken.
- Mensen die beledigt waren dat mijn moeder even weg was om mijn vader in de oven te schuiven, tijdens de condoleance.. Ze gingen toen wachten tot ze terug was terwijl er na een uur handjes schudden, nog 1500 mensen in de rij stonden om te condoleren.
- Mensen wilde weten of ik mijn speech zelf had geschreven.. want hij was zo goed.
- Ik ben 2x gefeliciteerd ipv gecondoleerd.
- En er werd geapplaudisseerd tijdens de uitvaart, na elke speech/muziekstuk als of het een musical was
Hier hadden we niet om gevraagd oid. Men deed dat gewoon.
donderdag 28 september 2017 om 16:57
Mijn schoonvader overleed 2 weken na mijn schoonmoeder. Mijn zoon werkt in de horeca en had vanzelfsprekend vrij voor de begrafenis van zijn oma. Toen hij 2 weken later ook vrij vroeg voor de begrafenis van zijn opa zei de chef-kok (niet de werkgever) dat hij dan wel na de begrafenis kon komen werken want op deze manier was hij wel erg veel weg.
Hij heeft geen dag gemist toen zijn opa en oma overleden alleen tijdens de begrafenis.
Hij heeft geen dag gemist toen zijn opa en oma overleden alleen tijdens de begrafenis.
donderdag 28 september 2017 om 17:01
donderdag 28 september 2017 om 17:05
Jee...heb je die het huis niet uitgeschopt?Blondie456 schreef: ↑28-09-2017 14:18
Bij het overlijden van mijn vader en moeder had ik een rot gevoel omdat mijn 2 schoonzussen zich overal mee bemoeiden. Ze bemoeiden zich met het uitzoeken van de kaart en met wat er op de kaart kwam te staan, de kist en de muziek. Als ik er aan terug denk word ik nog steeds boos.
Bij ons was 'n oom en tante het koffertje met palatieve sedatie gaan ophalen en toen ze dat kwamen brengen deden ze hun jas uit en gingen zitten. Ik heb ze toen laten weten dat ik het niet gepast vond om te blijven terwijl de laatste 4 bewuste uren van mijn vader waren aangebroken. Ze zijn toen mokkend vertrokken.
En een tijdje daarvoor had m'n vader mij 'ns verteld dat hij beslist niet wilde dat die oom een speech zou houden (die deed dat bij alle andere familieleden al en mijn vader vond dat niets) en toen hij toch plannen in die richting had en m'n moeder (het is haar broer) wilde toegeven, heb ik het keihard afgekapt.
Was eigenlijk best wel sterk rond het sterven en de uitvaart, pure adrenaline.
donderdag 28 september 2017 om 17:08
Mijn opa had heel veel kennissen en had, voor dit soort situaties, bij elke uitvaart waar hij heenging een briefje in zijn binnenzak met een kort stukje over de overledene. Meestal was het niet ‘nodig’, maar hij vond het belangrijk dat iemand iets zou zeggen.Asinum schreef: ↑28-09-2017 15:40Een van de vreselijkste dingen vond ik dat bij mijn oom die heel veel vrienden en kennissen had er maar heel weinig op de begravenis waren, en dat er niemand wat zei. Dat de uitvaartonderneemster vroeg of iemand iets wilde zeggen en dat niemand opstond. Inclusief mijzelf. Ik durfde niet, had niks voorbereid. Heel erg spijt van.
En wij ons maar afvragen waar die afvalberg vandaan komt.
donderdag 28 september 2017 om 17:11
Kiwi2017 schreef: ↑28-09-2017 16:17En dan nog eentje waar we hard om moesten lachen (zal ook de spanning zijn geweest): man van 90-jarige vrouw is overleden. Tiener komt na de koffie en cake met lood in de schoenen dag zeggen tegen de weduwe en zegt enigszins onhandig: 'tot de volgende keer' waarop de 90-jarige zegt: 'ja dan ben ik aan de beurt'
Arme meid...
Arme meid...
donderdag 28 september 2017 om 17:15
Moest meteen denken aan de buurvrouw, die tijdens het condoleren vroeg wat we eigenlijk met de wasmachine gingen doen, want haar dochter ging op kamers en die kon nog wel een wasmachine gebruiken, want ja, het waren dure tijden en blablabla.. Terwijl iedereen in de rij stond om te condoleren.
Herkenbaar ook, mensen die geen familie zijn en uit zichzelf in de familiekamer gingen zitten.
Herkenbaar ook, mensen die geen familie zijn en uit zichzelf in de familiekamer gingen zitten.
donderdag 28 september 2017 om 17:17
Ik was 6 maanden zwanger toen mijn zusje overleed.
Verschrikkelijk vond ik het dat iedereen me zo aan zat te gapen of ik al huilde.
Het paste niet in de aula van het crematorium dus er zaten ook mensen in de hal waar dan schermen ophingen. Alleen...de camera filmde dus van voren dus recht in mijn gezicht.
Mijn oom die dan denkt dat ie lollig is op mijn buik wijst en vraagt of ik mijn brommerhelm bij me heb
Mensen die er waren die hun gezicht in de 3 jaar dat mijn zusje ziek was zich geen enkele keer hadden laten zien.
Mijn tante die het mijn moedef allemaal had laten uitzoeken de jaren dat mijn zusje ziek was zat te janken alsof het haar kind was dat gestorven was
De mensen van het crematorium die de ruimte waar de koffietafel was leeg aan t ruimen waren. We moesten vertrekken want de volgende groep zou bijna komen.
Echt lopende band werk
Verschrikkelijk vond ik het dat iedereen me zo aan zat te gapen of ik al huilde.
Het paste niet in de aula van het crematorium dus er zaten ook mensen in de hal waar dan schermen ophingen. Alleen...de camera filmde dus van voren dus recht in mijn gezicht.
Mijn oom die dan denkt dat ie lollig is op mijn buik wijst en vraagt of ik mijn brommerhelm bij me heb
Mensen die er waren die hun gezicht in de 3 jaar dat mijn zusje ziek was zich geen enkele keer hadden laten zien.
Mijn tante die het mijn moedef allemaal had laten uitzoeken de jaren dat mijn zusje ziek was zat te janken alsof het haar kind was dat gestorven was
De mensen van het crematorium die de ruimte waar de koffietafel was leeg aan t ruimen waren. We moesten vertrekken want de volgende groep zou bijna komen.
Echt lopende band werk
donderdag 28 september 2017 om 17:19
Ik zou dat ook niet doen. Je gaat voor je vriendin... wel zou ik gewoon een lange broek met een blouse of net shirt aandoen, niks aanstootgevends/fleurigs, maar een rok vind ik onzin.Eloise_Xennakiss schreef: ↑28-09-2017 13:24Een hoedje snap ik nog dat je dat misschien niet wil maar kom op een rok is toch niet teveel gevraagd.
Een beetje respect voor een plek die voor anderen heilig is. In die kringen hoort geen broek bij een vrouw, kleine moeite om je voor 1 dag aan te passen zodat je geen mensen voor het hoofd stoot.
Natte tosti..
donderdag 28 september 2017 om 17:22
Tjee.. Ik had het een tijdje terug ook van iemand gehoord, dat ze tijdens de afscheidsdienst van haar vader moesten opschieten, want de volgende groep stond al te wachten. Er werden door medewerkers snel wat bloemen geplukt uit verschillende boeketten, die werden op de kist gegooid (wij mochten ze er vorig jaar bij de crematie van familielid zelf uitzoeken en op de kist leggen, was hetzelfde crematorium) en ze liepen snel met de kist naar de oven-ruimte. Was echt verbijsterd toen ik het hoorde. Kon het me gewoon niet voorstellen.cupcakegirl schreef: ↑28-09-2017 17:17Ik was 6 maanden zwanger toen mijn zusje overleed.
Verschrikkelijk vond ik het dat iedereen me zo aan zat te gapen of ik al huilde.
Het paste niet in de aula van het crematorium dus er zaten ook mensen in de hal waar dan schermen ophingen. Alleen...de camera filmde dus van voren dus recht in mijn gezicht.
Mijn oom die dan denkt dat ie lollig is op mijn buik wijst en vraagt of ik mijn brommerhelm bij me heb
Mensen die er waren die hun gezicht in de 3 jaar dat mijn zusje ziek was zich geen enkele keer hadden laten zien.
Mijn tante die het mijn moedef allemaal had laten uitzoeken de jaren dat mijn zusje ziek was zat te janken alsof het haar kind was dat gestorven was
De mensen van het crematorium die de ruimte waar de koffietafel was leeg aan t ruimen waren. We moesten vertrekken want de volgende groep zou bijna komen.
Echt lopende band werk
donderdag 28 september 2017 om 17:41
Ah, oké, ik wist niet dat dat mogelijk was, dacht dat dat altijd gebeurde zonder dat de nabestaanden er bij zijn.BahcoBarbie schreef: ↑28-09-2017 14:45Ja dan had ze één klein moment 'samen' met mijn vader in een week van hectiek. Ze werd geroepen zodra alles klaar stond en toen in ze naar de oven gegaan en is er toen bij geweest dat de kist in de oven rolde. Ze wilde dat graag alleen doen, hem zorgzaam en rustig zien gaan. Zijn dood was namelijk niet zorgzaam of rustig.
donderdag 28 september 2017 om 17:44
Was deze man dan uitgenodigd?anoniem29091641 schreef: ↑28-09-2017 16:19Broertje van vriendin was met zijn kinderfietsje onverwacht de weg overgestoken
en daarbij aangereden door een auto.
Broertje overleed.
Bij de begrafenis van het jongetje kwam die automobilist
zo ongeveer over het kistje hangen
om de papieren voor de verzekering in te vullen.
Hoe respectloos kun je zijn.
donderdag 28 september 2017 om 17:49
Mijn moeder heeft al twee keer van tevoren aangegeven mee te willen gaan en als het organisatorisch kan wordt dat gewoon gedaan. Daarbij is een crematorium waar slechts 1 uitvaart kan plaatsvinden waarschijnlijk geschikter.
Dit hoort overigens niet in dit topic want ik heb met uitvaarten nog nooit afschuwelijke dingen meegemaakt.
donderdag 28 september 2017 om 18:05
Zeer herkenbaar. Ik ben ook eens zo overvallen dat ik achterin ben gaan zitten met mijn broek en bloot hoofd. Schrok me het leplazerus over de dienst, hel en verdoemenis. Overigens vond de familie het wel fijn dat ik er was, en werd daar ook voor bedankt. Geen woord over mijn kleding.*Draakje* schreef: ↑28-09-2017 14:03Oh wat kort door de bocht. Jij neemt direct aan dat we dat expres deden? Dank je wel.
Ik was nog nooit van mijn leven in dat dorp geweest. Geen idee dat ouders van vriendin zo streng in de leer waren en vriendin praatte daar niet over. Was een gesloten boek voor haar.
We waren keurig gekleed. Geen spijkerbroek ofzo.
Ik heb overigens geeneens een rok, laat staan ééntje die over de enkels valt. En een hoed al evenmin.
donderdag 28 september 2017 om 18:07
Dat vind ik een fout van de begrafenisondernemer!Hetismogelijk schreef: ↑28-09-2017 17:15Herkenbaar ook, mensen die geen familie zijn en uit zichzelf in de familiekamer gingen zitten.
Die moet aan de familie gaan vragen of mijnheer/mevrouw X ook bij de familie mag komen zitten.
Die moet de regie in handen houden.
donderdag 28 september 2017 om 18:15
Waarom was jij op die uitvaart als je die vrouw niet echt kende? Als jullie elkaar kenden had ze toch van je zwangerschap geweten?
donderdag 28 september 2017 om 18:29
donderdag 28 september 2017 om 18:40
Wat ontzettend lief en attent van je opa! Brengt me echt op het idee om dit, indien mogelijk, ook te doen, want iedereen verdient een mooi afscheid.
donderdag 28 september 2017 om 18:54
Hier in de buurt was een vrouw die begrafenissen "afliep"
uiteraard spoorde ze niet helemaal, anders ga je geen begrafenissen af.
Toen mijn vader overleed was ze ook naar binnen geglipt, ze zei: Ik ben een zeer goede vriendin van je moeder. Nou, ik ken alle vriendinnen van mijn moeder en daar hoorde ze duidelijk niet bij
Na het condoleren dronk ze op begrafenissen dus altijd gratis koffie en at cake of een broodje. Daarna verdween ze weer.Later hoorde ik dat ze er ook altijd naar de wc ging en dan toiletrollen meesmokkelde in haar tas
Er zijn vreemde kostgangers
uiteraard spoorde ze niet helemaal, anders ga je geen begrafenissen af.
Toen mijn vader overleed was ze ook naar binnen geglipt, ze zei: Ik ben een zeer goede vriendin van je moeder. Nou, ik ken alle vriendinnen van mijn moeder en daar hoorde ze duidelijk niet bij
Na het condoleren dronk ze op begrafenissen dus altijd gratis koffie en at cake of een broodje. Daarna verdween ze weer.Later hoorde ik dat ze er ook altijd naar de wc ging en dan toiletrollen meesmokkelde in haar tas
Er zijn vreemde kostgangers
donderdag 28 september 2017 om 18:55
Heb 't zelf erg prettig gevonden dat mijn vader zijn eigen muziek kon uitzoeken en zelf kon aangeven hoe hij alles wilde. Voor de nabestaanden dus erg fijn als je er op voorhand al over nadenkt en dingen op papier zet, mocht er geen sterfbed aan vooraf gaan. Het neemt zoveel zorgen uit handen van de nabestaanden als je weet wat iemand echt graag wil.
donderdag 28 september 2017 om 19:09
Dat is niet zo gek toch?
Goede vriendin was ook even afwezig tijdens het condoleren toen ze met haar zus en vader haar moeder naar 'de oven' bracht.
Dat is een eigen keus of je meegaat of niet.
Not my circus, not my monkeys
